zove< Westduitse „Klau-boys stelen s nachts vee uit weilanden mogt open Hoe Palestijnen voor forum van V.N.-vergadering terecht kwamen SLECHTS KWART VAN TIENERMEISJES GEBRUIKT GOED VOORBEHOEDMIDDEL DIRRI IN HET NAUW Het goede mannetje DR. G. VAN 2 kleine stem 1mammmmmmmmi ""N xj - n; K - Sittardse gynaecoloog ontdekt in Limburgs onderzoek: kindervriend Ce neer voor de hand u u een miljoen guide WOENSDAG 13 NOVEMBER 1974 WOENSDAG 13 NOVEMBER Voor de Polen, die kort gele den Breda bezochten was een kleine tentoonstelling samen gesteld van tekeningen die Bredase kinderen hadden ge maakt. De tekeningen hadden als onderwerp de bevrijding van Breda door de Polen. De tentoonstelling had zoveel suc ces, dat de Poolse ambassade vijf prijzen beschikbaar stelde en vroeg of de tekeningen ook voor een tentoonstelling in Po len mogen worden gebruikt. Een jury, waarvan de kunste naar Prezespolewski de voor zitter was, heeft de vijf prij zen als volgt verdeeld: eerste prijs Leonie Willemsen, twee de prijs Jessica Peeters, derde prijs Christa de Graauw, vierde prijs Corrie van de Kleyn en vijfde prijs Anita Mol. Hiernaast de verkleinde tekeningen van de winnaars van de eerste drie prijzen. Links de eerste, in het midden de tweede en rechts de derde prijs. Welke man hoort bij welke vlag? De oplo ssing staat ergens anders op deze pagina. VERENIGDE NATIES De toespraak die Arafat, of een vertegenwoordiger van de Pa lestijnse Bevrijdingsorganisa tie (PLO) vandaag bij de be handeling van de Palestijnse kwestie in de algemene verga dering der Verenigde Naties zal houden, is de vrucht van vier maanden van intensieve Arabische diplomatieke activi teit. Het denkbeeld om voor het eerst sedert januari 1952 de assemblee te vragen om een afzonderlijk debat over deze kwestie werd volgens gewoon lijk goed ingelichte kringen in juli jl. tijdens een bezoek van PLO-leider Yasser Arafat aan Moskou geconcretiseerd. Arafat had toen als eerste punt van bespreking het vraagstuk van de politieke en diploma tieke activiteit van de PLO op zijn agenda staan. Hij kreeg inderdaad stemmen en aan moediging van de Russische leiders om zich te beijveren voor erkenning van de bevrij dingsorganisatie door de meer derheid van de leden-landen van de Verenigde Naties. De PLO begon een uitvoeri ge diplomatieke actie voor op neming van de Palestijnse kwestie op de agenda van de assemblee. De leider reisde persoonlijk op en neer tussen de Oosteuropese en Arabische hoofdsteden terwijl Palestijnse delegaties missies naar tal van hoofdsteden, met name Parijs, Rome en Londen ondernamen, men. Op 27 augustus ontving de secretaris-generaal van de Arabische Liga een boodschap van de leider van de PLO. Deze verzocht hem de leden- landen van de Liga mee te delen dat de PLO had beslo- ten de Palestijnse kwestie aan de VN-assemblee voor te leg gen als afzonderlijk vraagstuk. De raad van de Liga hechtte op 2 september goedkeuring aan dat initiatief. Op 3 september richtte Ara fat zich tot staatslieden om hen op de hoogte te brengen van het besluit. O.m. werden boodschappen gezonden aan de Russische partijleider Brez- njev, de Chinese premier Tsjoe en-Lai, de fungerend voorzit ter van de Organisatie van Afrikaanse eenheid, Siad Bar re. en de voorzitter van de laatste conferentie van niet- gebonden landen, Boumedien- ne. Op 13 september overhan digde de permanente verte genwoordiger van Libanon bij de VN, Ghorra, als leider van de Afrikaanse groep bij de volkerenorganisatie een brief aan secretaris-generaal Wald- heim. Daarin werd verzocht om opneming van de Pale stijnse kwestie op de agenda van de assemblee. Deze brief was getekend door 20 Arabi sche landen en 23 andere dele gaties. Op 21 september werd de Palestijnse kwestie definitief opgenomen in de agenda, on danks het protest van de Is raëlische afgevaardigde, Teko- ah. Deze verklaarde dat een debat over die kwestie, „waar van de afloop tevoren als ge volg van een automatische en partijdige meerderheid bij voorbaat vaststond, een dode lijke slag zou kunnen toebren gen aan de huidige pogingen voor het bereiken van een rechtvaardige en duurzame vrede". De V.S. achtten even eens een dergelijk debat niet opportuun. Op 4 oktober zond de Sov- jetrussische president. Podgor- ny, een boodschap aan presi dent Boumedienne. Daarin on derstreepte hij dat zijn rege ring „het Palestijnse vraag- Er was eens een moeder ko nijn, dat zeven kleine kinde ren had. Ze heten Flopsie, Hans, Kaviek, Dirri, Mopsie, Wipstaart, Pieter. Op een dag vertelde moe der over de man. Een paar dagen later kwam de man in het bos. Hij had een hond bij zich en aldoor schoot hij die ren. Opeens zag hij Dirri door het gras wippen. Hij pakte Dirri vast. Hij nam Dirri mee naar huis. Moeder konijn kwam terug van boodschappen doen. Kaviek kwam haar ver tellen wat er gebeurd was. Maar de hond van de man was het vriendje van Dirri. Intus sen was Dirri vet geworden en hij dacht dat hij geslacht werd. Ook de hond was daar bij met zijn verstand en hij vroeg de man of hij Dirri vrij wou laten. Dat deed de man- Maar ze zijn mekaar nooit vergeten, Waik en Dirri. Suzanne van Acker, Westdorpe. Véronique Kraaikamp uit Breda maakte deze tekening. Ook van zusje Mariëlle krt-1 gen we een leuke tekening. Er was eens een mannetje, dat in het bos woonde. Het was winter en dan is het meestal koud. Dat mannetje wou eten brengen voor de eekhoorntjes. Dat waren zijn vriendjes en ze hadden altijd plezier. Dat was altijd al geweest. Toen kregen de eekhoorntjes lekker eten. Ze waren blij dat ze nog eten stuk beschouwt als een onder deel van een regeling voor het Midden-Oosten en als een po litiek probleem dat te maken heeft met het lot van een volk dat strijdt voor de verkrijging van zijn wettige, nationale rechten, waaronder het recht op zelfbestuur en vestiging van zijn eigen structuren als staat". Op 14 oktober aanvaardde de algemene vergadering van de Verenigde Naties met 105 tegen 4 stemmen bij 20 ont houding een resolutie waar in „het Palestijnse volk werd beschouwd als de belangrijk ste partij in de Palestijnse kwestie". „De Palestijnse Bevrijdings organisatie, vertegenwoordi gend het Palestijnse volk, werd uitgenodigd deel te ne men aan de beraadslagingen in de plenaire bijeenkomsten van de assemblee over de Palestijn se kwestie". De V.S. en Israël stemden tegen. De Sovjet-Unie stemde voor. Het Europese front was verdeeldFrankrijk, Italië en Ierland behoorden tot de voor stemmers. De overige zes lan den van de EEG onthielden zich van stemming. kregen. En het manneje was voor iedereen lief. Want hij had eens voor een klein meisje, da hij niet kende een balletje gekocht, want ze kreeg er geen van haar moeder. En hij leefde nog lang en gelukkig. Carla Bervoets, Prinsenbeek, 8 jaar. Karin de Jong, Prinsenbeek, 6 jaar. (Van onze correspondent) BONN Het Duitse woorden boek heeft een nieuw woord gekregen: „Klau-Boys". Zo als het laat vermoeden, heeft het inderdaad iets met het reeds langer bestaande Duit se woord „Cowboys" te ma ken. In tegenstelling tot cow boys hoeden de „Klau-boys" echter geen vee, maar stelen „Klau" komt namelijk van „Klauen" en dat betekent „jatten", maar aangezien het iets minder grof is, mag men ook „stelen" zeggen. In geheel West-Duitsland tot dicht op de Nederlandse grens toe. gaat er geen enke le nacht meer voorbij, waar in er niet ergens een of meer koeien, ossen of zelfs potige stieren uit de weilanden ver dwijnen. In de meeste geval len worden de gestolen die ren in veewagens of bestel auto's naar hun nieuwe plaats van bestemming ge bracht. De omstandigheid dat dit vaak een officieel slacht huis is, verraadt slechts ten dele de driestheid van de dieven, want het komt ook steeds meer voor, dat zij stieren stelen om hiermee fokpremies te Incasseren. Voor de politie staat het daarom vast dat de meeste van de „Klau-Boys" uit de vee-professie stammen- Op gehelderde gevallen brengen dan ook talrijke slagers en veehandelaren, die de ge stolen runderen onder hun wettelijke bezit brengen, aan het daglicht. Aangezien de politie nauwer is gaan toekijken en regel matig de slachthuizen uit kamt, hebben de dieven de laatste tijd hun taktiek ver anderd. Steeds meer koeien worden er in de wei zelf geslacht. Dit levert dan wel een groter risico ter plaatse op, maar wanneer het dier eenmaal in mootjes gesneden en de huid in de wei achter gelaten is, valt er amper nog wat te bewijzen. Deze „rol lende vleesfabrieken" heb ben op hun beurt echter an dermaal de activiteit van de politie verscherpt. In talrijke plaatsen werden hoofdcommissarissen speciaal met de opsporing van deze delicten belast, maar hoewel het aantal veediefstallen met ongeveer 40 procent per jaar stijgt, wordt slechts ongeveer een kwart van de „Klau- Boys" gesnapt. Evenals de vakkundige wij ze, waarop de koeien in de wei uitgebeend worden, is ook dit er weer een aanwij zing voor, dat er hier ken ners aan het werk zijn. De veedieven zijn bovendien nauwkeurig op de hoogte van de locale omstandighe den. Ze kennen in de meeste gevallen de hoeren en hun veestapels en het blijkt wel hieruit, dat de dieven steeds meer op de boerderijen zelf toeslaan. Hierbij gaat het dan bijna uitsluitend om var kens, die met meerdere tege lijk van eigenaar veranderen, wanneer het dorp bijv. zijn schuttersfeest viert. Dat de dieven het rund goed uit de boom kijken, bleek ook uit een sterk staaltje, dat onlangs plaatsvond. Een boe rin verloor met één klap ze ven stieren, die precies tus sen twee patrouillegangen uit haar wei gehaald werden. Evenals talrijke andere be roepsgenoten had zij haar personeel opdracht gegeven 's nachts regelmatig een kijkje in de wei te gaan nemen. In haar geval was deze drie kilometer van haar huis, maar de „Klau-Boys" bleken het patrouilleschema nauwkeurig te kennen- De boerin is intussen allang niet meer de enige, die zich op deze wijze eigen hulp verschaft. In veel dorpen hebben boeren gemeenschap pelijke patrouilles, die el- kaars weilanden inspecteren, gevormd. Soms slagen zij er inderdaad in een veedief in de kraag te grijpen, maar zoals de politie het formu leert meestal is het „com missaris toeval" die de ml- maskering volbrengt. Zo gebeurt het nogal eens, dat veedieven bij een non® le verkeerscontrole gegrepen worden, omdat het bloed uil hun transportwagens stroom'. In Keulen kon de po®1 toeslaan, omdat zij al enige tijd verdenking koesterde te gen een groepje mannen, ver boven hun stand leefde® Inderdaad hadden zij f0™' sier gemaakt van Ses'0'" runderen, die hen 1500 W 2000 gulden per stuk hadd» opgebracht. Bij hun arrest»; tie bleek bovendien, dat N deel uitmaakten van 111 goed georganiseerde bende. Alsof de „Klau-Boys" U boeren en de politie j* geen zorgen genoeg bereiden- verdwijnen er de laatste W' ook steeds meer schapen11,1 de weiden. In sommige stte ken bedroeg de stijging dj deze diefstallen het jaar zelfs 400 procent. II'"'' aard schijnen de schape" niet zozeer liet slachtoffer tj worden van bendes 11,11 van gastarbeiders, die grote voorliefde voor vleessoort hebben, maar vjj liet overige zo zuinig »°r' lijk willen leven. (Van een onzer verslaggevers) SITTARD 44% van de tienermeisjes die een relatie hebben met een jongen, zijn al een keer met hem naar bed geweest. Sterker nog: in veel gevallen hebben jongens en meisjes al drie maanden na het begin van de verkering gemeenschap met elkaar. Slechts in 25 van de 100 ge vallen gebruiken de meisjes daarbij een echt betrouwbaar voorbehoedsmiddel. „De tieners lopen dus een groot jjisico", dat zegt de Sit- tardse gynaecoloog dr. A. Schellen na-ar aanleiding van zijn onderzoek onder 1.000 Limburgse meisjes tussen de 14 en 19 jaar in de jaren 1972- 1974- Dat risico wordt des te groter als men weet dat 40% van de meisjes die geslachts gemeenschap hebben, dit vier maal of meer per maand heb ben. Meerdere meisjes lieten al weten een zwangerschap achter de rug te hebben. „De tieners hebben werkelijk een betere begeleiding nodig, niet alleen om ongewenste zwangerschappen te voorko men, maar ook om de tieners en hun ouders te leren leven met hun sex". Dr. Schellen heeft zijn ervaring neergelegd in een boek „Sex in onbespro- ken niemandsland tussen tie ners en ouders". Daarin staan ook de resultaten van een soortgelijk onderzoek van de voormalige Sittardse huisarts dr. L. Timmermans. Bovendien worden de gege vens gebruikt om aan te geven in welke richting de seksuele opvoeding zou moeten gaan. van huis uit wordt voor-gelicht is nog niet veel groter dan dat van 50 jaar geleden en de ouders laten een groot deel van de opvoeding over aan de scholen. „De ouders zitten met hun er fenis uit het verleden en gaan vaak krampachtig gebukt on- dei taboes en belegen morele Het percentage jongeren dat maatstaven". Aan de andere kant staat de jeugd. „Zij denkt op haar eigen manier over sex en handelt veel eer der naar eigen goeddunken, maar de vraag is of dat slech ter is. Moet de jeugd niet de kans krijgen om op haar ma nier uit te groeien tot even wichtige mensen Daarvoor is nodig dat tieners op beslissen de momenten de verantwoor delijkheid ten opzichte van elk aar in de praktijk kunnen waarmaken", aldus de schrij ver- Timmermans ondervroeg drie groepen: meisjes, jongens in 1970 en jongens in 1972-1973. Van de 72 meisjes die opgaven met een jongen „naar bed" te ztjn gegaan, hadden el' menleving bewust de 123 jongens met Mg» varing van de groep-"1" J ven er 76 op de sanied/.jl bewust gewild te Voor de groep jong 1973, 110 in totaal, W cijfer op 87. Een derde duidelijke MjJ.J uit deze gegevens ,s de auteur, dat een S10' derheid van deze jon™., eerste coïtus, in een v dium van de verken™; wil. maar dat maar ze goede anti-conceptie toegepast. (Van een onzer ROTTERDAM Dr. G. E. Rotterdamse Sofia-kinderziek zijn woorden. Hij is gespeciaii een zaak die menigeen op grol hijzelf wel wil praten maar d tigheid. „Diep in ons hart' enig aarzelen „diep in ons dal kanker in feite een ongem onzin, de bewijzen liggen er. degelijk le genezen en zeker kelingen de laatste tijd gunsti alsof er niets aan de hand is, gewone ziekte is, dat valt niet Dr. van Zanen heeft een groot vrije tijd beschikbaar gesteld voo die de NCRV deze maand op touv Komnging IVilhelmina Fonds (K dagbladen voert 26 weken iang naam. Ik heb nu eenmaal ja gezegd. dus ik zal me er nu ook met aan onttrekken", zo berust hij glimlachend in ons gesprek over zijn ejgen specialisme, de bestrijding van kanker bij kinderen, het centrale thema ook van de actie Elk jaar komen er ongeveer vierhonderd nieuwe patientjes Het aantal behandelde s nderen ioopt aldus in de ouizcnden want velen, zi.j het nog altijd niet de meerder heid, overleven de ziekte. In het bofia-kinderziekenhuis deeluitmakend van de Rot terdamse universiteit - heeft men de wetenschappelijke aanpak gestroomlijnd. De hoog.era-ar .s niet meer „de a maciitige man aan de top" maar werkt in teamverband met acht seniorstafleden. Een van hen is dr. van Zanen, belast, met de kankerresearch. „Bij kinderen heb je de moge lijkheid naar de oorzaak van de ziekte als zodanig te zoe ken. zo zegt hij daarover, wanneer een kindje van twee jaar de ziekte krijgt is zijn voorgeschiedenis te overzien. 3 ven man van tachtig kan- "ei kt ijgt is de weg terug erg moeinjk na te gaan." V c H Dat betekent niet. zo bezweert '".ons- d-at de kinderen in het Sofia-ziekenhuis ais „proefko- worrien v behande|d zouden de Ce gedachte die bij min f en9ci'lappelijbe aanpak "f. Dl var, Zanen zelf - dónmePÜ Van de goedige kin- bed,es /0il'S hlj lan§s de es va„ ..zijn klantjes" da a' sauw duidelijk elk kmd voor hem een P 1! k O tl v< g< CU V, te (1< w ja (ADVERTEb Paaelaktie Ge PEUGE0T 'e wi, een Peuqeot mf". V°°r Leven" in Nefkens NV J04 *-w-v- /9 645,- a 5 NV- Utrecht. PUZZEL MEE!

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 10