zove<
Westduitse „Klau-boys stelen
s nachts vee uit weilanden
mogt
open
Hoe Palestijnen
voor forum van
V.N.-vergadering
terecht kwamen
SLECHTS KWART VAN TIENERMEISJES
GEBRUIKT GOED VOORBEHOEDMIDDEL
DIRRI IN HET NAUW
Het goede mannetje
DR. G. VAN 2
kleine
stem
1mammmmmmmmi
""N
xj - n; K -
Sittardse gynaecoloog ontdekt in Limburgs onderzoek:
kindervriend
Ce neer voor de hand
u
u
een miljoen guide
WOENSDAG 13 NOVEMBER 1974
WOENSDAG 13 NOVEMBER
Voor de Polen, die kort gele
den Breda bezochten was een
kleine tentoonstelling samen
gesteld van tekeningen die
Bredase kinderen hadden ge
maakt. De tekeningen hadden
als onderwerp de bevrijding
van Breda door de Polen. De
tentoonstelling had zoveel suc
ces, dat de Poolse ambassade
vijf prijzen beschikbaar stelde
en vroeg of de tekeningen ook
voor een tentoonstelling in Po
len mogen worden gebruikt.
Een jury, waarvan de kunste
naar Prezespolewski de voor
zitter was, heeft de vijf prij
zen als volgt verdeeld: eerste
prijs Leonie Willemsen, twee
de prijs Jessica Peeters, derde
prijs Christa de Graauw, vierde
prijs Corrie van de Kleyn en
vijfde prijs Anita Mol. Hiernaast
de verkleinde tekeningen van
de winnaars van de eerste drie
prijzen. Links de eerste, in het
midden de tweede en rechts
de derde prijs.
Welke man hoort bij welke vlag? De oplo ssing staat ergens anders op deze pagina.
VERENIGDE NATIES De
toespraak die Arafat, of een
vertegenwoordiger van de Pa
lestijnse Bevrijdingsorganisa
tie (PLO) vandaag bij de be
handeling van de Palestijnse
kwestie in de algemene verga
dering der Verenigde Naties
zal houden, is de vrucht van
vier maanden van intensieve
Arabische diplomatieke activi
teit.
Het denkbeeld om voor het
eerst sedert januari 1952 de
assemblee te vragen om een
afzonderlijk debat over deze
kwestie werd volgens gewoon
lijk goed ingelichte kringen in
juli jl. tijdens een bezoek van
PLO-leider Yasser Arafat aan
Moskou geconcretiseerd.
Arafat had toen als eerste punt
van bespreking het vraagstuk
van de politieke en diploma
tieke activiteit van de PLO op
zijn agenda staan. Hij kreeg
inderdaad stemmen en aan
moediging van de Russische
leiders om zich te beijveren
voor erkenning van de bevrij
dingsorganisatie door de meer
derheid van de leden-landen
van de Verenigde Naties.
De PLO begon een uitvoeri
ge diplomatieke actie voor op
neming van de Palestijnse
kwestie op de agenda van de
assemblee. De leider reisde
persoonlijk op en neer tussen
de Oosteuropese en Arabische
hoofdsteden terwijl Palestijnse
delegaties missies naar tal van
hoofdsteden, met name Parijs,
Rome en Londen ondernamen,
men.
Op 27 augustus ontving de
secretaris-generaal van de
Arabische Liga een boodschap
van de leider van de PLO.
Deze verzocht hem de leden-
landen van de Liga mee te
delen dat de PLO had beslo-
ten de Palestijnse kwestie aan
de VN-assemblee voor te leg
gen als afzonderlijk vraagstuk.
De raad van de Liga hechtte
op 2 september goedkeuring
aan dat initiatief.
Op 3 september richtte Ara
fat zich tot staatslieden om
hen op de hoogte te brengen
van het besluit. O.m. werden
boodschappen gezonden aan de
Russische partijleider Brez-
njev, de Chinese premier Tsjoe
en-Lai, de fungerend voorzit
ter van de Organisatie van
Afrikaanse eenheid, Siad Bar
re. en de voorzitter van de
laatste conferentie van niet-
gebonden landen, Boumedien-
ne.
Op 13 september overhan
digde de permanente verte
genwoordiger van Libanon bij
de VN, Ghorra, als leider van
de Afrikaanse groep bij de
volkerenorganisatie een brief
aan secretaris-generaal Wald-
heim. Daarin werd verzocht
om opneming van de Pale
stijnse kwestie op de agenda
van de assemblee. Deze brief
was getekend door 20 Arabi
sche landen en 23 andere dele
gaties.
Op 21 september werd de
Palestijnse kwestie definitief
opgenomen in de agenda, on
danks het protest van de Is
raëlische afgevaardigde, Teko-
ah. Deze verklaarde dat een
debat over die kwestie, „waar
van de afloop tevoren als ge
volg van een automatische en
partijdige meerderheid bij
voorbaat vaststond, een dode
lijke slag zou kunnen toebren
gen aan de huidige pogingen
voor het bereiken van een
rechtvaardige en duurzame
vrede". De V.S. achtten even
eens een dergelijk debat niet
opportuun.
Op 4 oktober zond de Sov-
jetrussische president. Podgor-
ny, een boodschap aan presi
dent Boumedienne. Daarin on
derstreepte hij dat zijn rege
ring „het Palestijnse vraag-
Er was eens een moeder ko
nijn, dat zeven kleine kinde
ren had. Ze heten Flopsie,
Hans, Kaviek, Dirri, Mopsie,
Wipstaart, Pieter.
Op een dag vertelde moe
der over de man. Een paar
dagen later kwam de man in
het bos. Hij had een hond bij
zich en aldoor schoot hij die
ren. Opeens zag hij Dirri door
het gras wippen. Hij pakte
Dirri vast. Hij nam Dirri mee
naar huis. Moeder konijn
kwam terug van boodschappen
doen. Kaviek kwam haar ver
tellen wat er gebeurd was.
Maar de hond van de man was
het vriendje van Dirri. Intus
sen was Dirri vet geworden en
hij dacht dat hij geslacht
werd. Ook de hond was daar
bij met zijn verstand en hij
vroeg de man of hij Dirri vrij
wou laten. Dat deed de man-
Maar ze zijn mekaar nooit
vergeten, Waik en Dirri.
Suzanne van Acker,
Westdorpe.
Véronique Kraaikamp uit Breda maakte deze tekening. Ook van zusje Mariëlle krt-1
gen we een leuke tekening.
Er was eens een mannetje, dat
in het bos woonde. Het was
winter en dan is het meestal
koud.
Dat mannetje wou eten
brengen voor de eekhoorntjes.
Dat waren zijn vriendjes en ze
hadden altijd plezier. Dat was
altijd al geweest. Toen kregen
de eekhoorntjes lekker eten.
Ze waren blij dat ze nog eten
stuk beschouwt als een onder
deel van een regeling voor het
Midden-Oosten en als een po
litiek probleem dat te maken
heeft met het lot van een volk
dat strijdt voor de verkrijging
van zijn wettige, nationale
rechten, waaronder het recht
op zelfbestuur en vestiging
van zijn eigen structuren als
staat".
Op 14 oktober aanvaardde
de algemene vergadering van
de Verenigde Naties met 105
tegen 4 stemmen bij 20 ont
houding een resolutie waar
in „het Palestijnse volk werd
beschouwd als de belangrijk
ste partij in de Palestijnse
kwestie".
„De Palestijnse Bevrijdings
organisatie, vertegenwoordi
gend het Palestijnse volk,
werd uitgenodigd deel te ne
men aan de beraadslagingen in
de plenaire bijeenkomsten van
de assemblee over de Palestijn
se kwestie".
De V.S. en Israël stemden
tegen. De Sovjet-Unie stemde
voor. Het Europese front was
verdeeldFrankrijk, Italië en
Ierland behoorden tot de voor
stemmers. De overige zes lan
den van de EEG onthielden
zich van stemming.
kregen. En het manneje was
voor iedereen lief.
Want hij had eens voor
een klein meisje, da hij niet
kende een balletje gekocht,
want ze kreeg er geen van
haar moeder. En hij leefde
nog lang en gelukkig.
Carla Bervoets,
Prinsenbeek, 8 jaar.
Karin de Jong, Prinsenbeek, 6 jaar.
(Van onze correspondent)
BONN Het Duitse woorden
boek heeft een nieuw woord
gekregen: „Klau-Boys". Zo
als het laat vermoeden, heeft
het inderdaad iets met het
reeds langer bestaande Duit
se woord „Cowboys" te ma
ken. In tegenstelling tot cow
boys hoeden de „Klau-boys"
echter geen vee, maar stelen
„Klau" komt namelijk van
„Klauen" en dat betekent
„jatten", maar aangezien het
iets minder grof is, mag men
ook „stelen" zeggen.
In geheel West-Duitsland tot
dicht op de Nederlandse
grens toe. gaat er geen enke
le nacht meer voorbij, waar
in er niet ergens een of meer
koeien, ossen of zelfs potige
stieren uit de weilanden ver
dwijnen. In de meeste geval
len worden de gestolen die
ren in veewagens of bestel
auto's naar hun nieuwe
plaats van bestemming ge
bracht. De omstandigheid dat
dit vaak een officieel slacht
huis is, verraadt slechts ten
dele de driestheid van de
dieven, want het komt ook
steeds meer voor, dat zij
stieren stelen om hiermee
fokpremies te Incasseren.
Voor de politie staat het
daarom vast dat de meeste
van de „Klau-Boys" uit de
vee-professie stammen- Op
gehelderde gevallen brengen
dan ook talrijke slagers en
veehandelaren, die de ge
stolen runderen onder hun
wettelijke bezit brengen, aan
het daglicht.
Aangezien de politie nauwer
is gaan toekijken en regel
matig de slachthuizen uit
kamt, hebben de dieven de
laatste tijd hun taktiek ver
anderd. Steeds meer koeien
worden er in de wei zelf
geslacht. Dit levert dan wel
een groter risico ter plaatse
op, maar wanneer het dier
eenmaal in mootjes gesneden
en de huid in de wei achter
gelaten is, valt er amper nog
wat te bewijzen. Deze „rol
lende vleesfabrieken" heb
ben op hun beurt echter an
dermaal de activiteit van de
politie verscherpt.
In talrijke plaatsen werden
hoofdcommissarissen speciaal
met de opsporing van deze
delicten belast, maar hoewel
het aantal veediefstallen met
ongeveer 40 procent per jaar
stijgt, wordt slechts ongeveer
een kwart van de „Klau-
Boys" gesnapt.
Evenals de vakkundige wij
ze, waarop de koeien in de
wei uitgebeend worden, is
ook dit er weer een aanwij
zing voor, dat er hier ken
ners aan het werk zijn. De
veedieven zijn bovendien
nauwkeurig op de hoogte
van de locale omstandighe
den. Ze kennen in de meeste
gevallen de hoeren en hun
veestapels en het blijkt wel
hieruit, dat de dieven steeds
meer op de boerderijen zelf
toeslaan. Hierbij gaat het
dan bijna uitsluitend om var
kens, die met meerdere tege
lijk van eigenaar veranderen,
wanneer het dorp bijv. zijn
schuttersfeest viert.
Dat de dieven het rund goed
uit de boom kijken, bleek
ook uit een sterk staaltje, dat
onlangs plaatsvond. Een boe
rin verloor met één klap ze
ven stieren, die precies tus
sen twee patrouillegangen uit
haar wei gehaald werden.
Evenals talrijke andere be
roepsgenoten had zij haar
personeel opdracht gegeven
's nachts regelmatig een
kijkje in de wei te gaan
nemen. In haar geval was
deze drie kilometer van haar
huis, maar de „Klau-Boys"
bleken het patrouilleschema
nauwkeurig te kennen-
De boerin is intussen allang
niet meer de enige, die zich
op deze wijze eigen hulp
verschaft. In veel dorpen
hebben boeren gemeenschap
pelijke patrouilles, die el-
kaars weilanden inspecteren,
gevormd. Soms slagen zij er
inderdaad in een veedief in
de kraag te grijpen, maar
zoals de politie het formu
leert meestal is het „com
missaris toeval" die de ml-
maskering volbrengt.
Zo gebeurt het nogal eens,
dat veedieven bij een non®
le verkeerscontrole gegrepen
worden, omdat het bloed uil
hun transportwagens stroom'.
In Keulen kon de po®1
toeslaan, omdat zij al enige
tijd verdenking koesterde te
gen een groepje mannen,
ver boven hun stand leefde®
Inderdaad hadden zij f0™'
sier gemaakt van Ses'0'"
runderen, die hen 1500 W
2000 gulden per stuk hadd»
opgebracht. Bij hun arrest»;
tie bleek bovendien, dat N
deel uitmaakten van 111
goed georganiseerde bende.
Alsof de „Klau-Boys" U
boeren en de politie j*
geen zorgen genoeg bereiden-
verdwijnen er de laatste W'
ook steeds meer schapen11,1
de weiden. In sommige stte
ken bedroeg de stijging dj
deze diefstallen het
jaar zelfs 400 procent. II'"''
aard schijnen de schape"
niet zozeer liet slachtoffer tj
worden van bendes 11,11
van gastarbeiders, die
grote voorliefde voor
vleessoort hebben, maar vjj
liet overige zo zuinig »°r'
lijk willen leven.
(Van een onzer verslaggevers)
SITTARD 44% van de
tienermeisjes die een relatie
hebben met een jongen, zijn al
een keer met hem naar bed
geweest. Sterker nog: in veel
gevallen hebben jongens en
meisjes al drie maanden na
het begin van de verkering
gemeenschap met elkaar.
Slechts in 25 van de 100 ge
vallen gebruiken de meisjes
daarbij een echt betrouwbaar
voorbehoedsmiddel.
„De tieners lopen dus een
groot jjisico", dat zegt de Sit-
tardse gynaecoloog dr. A.
Schellen na-ar aanleiding van
zijn onderzoek onder 1.000
Limburgse meisjes tussen de
14 en 19 jaar in de jaren 1972-
1974- Dat risico wordt des te
groter als men weet dat 40%
van de meisjes die geslachts
gemeenschap hebben, dit vier
maal of meer per maand heb
ben. Meerdere meisjes lieten
al weten een zwangerschap
achter de rug te hebben.
„De tieners hebben werkelijk
een betere begeleiding nodig,
niet alleen om ongewenste
zwangerschappen te voorko
men, maar ook om de tieners
en hun ouders te leren leven
met hun sex". Dr. Schellen
heeft zijn ervaring neergelegd
in een boek „Sex in onbespro-
ken niemandsland tussen tie
ners en ouders". Daarin staan
ook de resultaten van een
soortgelijk onderzoek van de
voormalige Sittardse huisarts
dr. L. Timmermans.
Bovendien worden de gege
vens gebruikt om aan te geven
in welke richting de seksuele
opvoeding zou moeten gaan.
van huis uit wordt voor-gelicht
is nog niet veel groter dan dat
van 50 jaar geleden en de
ouders laten een groot deel
van de opvoeding over aan de
scholen.
„De ouders zitten met hun er
fenis uit het verleden en gaan
vaak krampachtig gebukt on-
dei taboes en belegen morele
Het percentage jongeren dat
maatstaven". Aan de andere
kant staat de jeugd. „Zij
denkt op haar eigen manier
over sex en handelt veel eer
der naar eigen goeddunken,
maar de vraag is of dat slech
ter is. Moet de jeugd niet de
kans krijgen om op haar ma
nier uit te groeien tot even
wichtige mensen Daarvoor is
nodig dat tieners op beslissen
de momenten de verantwoor
delijkheid ten opzichte van elk
aar in de praktijk kunnen
waarmaken", aldus de schrij
ver-
Timmermans ondervroeg drie
groepen: meisjes, jongens in
1970 en jongens in 1972-1973.
Van de 72 meisjes die opgaven
met een jongen „naar bed" te
ztjn gegaan, hadden el'
menleving bewust
de 123 jongens met Mg»
varing van de groep-"1" J
ven er 76 op de sanied/.jl
bewust gewild te
Voor de groep jong
1973, 110 in totaal, W
cijfer op 87.
Een derde duidelijke MjJ.J
uit deze gegevens ,s
de auteur, dat een S10'
derheid van deze jon™.,
eerste coïtus, in een v
dium van de verken™;
wil. maar dat maar ze
goede anti-conceptie
toegepast.
(Van een onzer
ROTTERDAM Dr. G. E.
Rotterdamse Sofia-kinderziek
zijn woorden. Hij is gespeciaii
een zaak die menigeen op grol
hijzelf wel wil praten maar d
tigheid. „Diep in ons hart'
enig aarzelen „diep in ons
dal kanker in feite een ongem
onzin, de bewijzen liggen er.
degelijk le genezen en zeker
kelingen de laatste tijd gunsti
alsof er niets aan de hand is,
gewone ziekte is, dat valt niet
Dr. van Zanen heeft een groot
vrije tijd beschikbaar gesteld voo
die de NCRV deze maand op touv
Komnging IVilhelmina Fonds (K
dagbladen voert 26 weken iang
naam.
Ik heb nu eenmaal ja gezegd.
dus ik zal me er nu ook met
aan onttrekken", zo berust hij
glimlachend in ons gesprek
over zijn ejgen specialisme, de
bestrijding van kanker bij
kinderen, het centrale thema
ook van de actie
Elk jaar komen er ongeveer
vierhonderd nieuwe patientjes
Het aantal behandelde
s nderen ioopt aldus in de
ouizcnden want velen, zi.j het
nog altijd niet de meerder
heid, overleven de ziekte. In
het bofia-kinderziekenhuis
deeluitmakend van de Rot
terdamse universiteit - heeft
men de wetenschappelijke
aanpak gestroomlijnd. De
hoog.era-ar .s niet meer „de
a maciitige man aan de top"
maar werkt in teamverband
met acht seniorstafleden. Een
van hen is dr. van Zanen,
belast, met de kankerresearch.
„Bij kinderen heb je de moge
lijkheid naar de oorzaak van
de ziekte als zodanig te zoe
ken. zo zegt hij daarover,
wanneer een kindje van twee
jaar de ziekte krijgt is zijn
voorgeschiedenis te overzien.
3 ven man van tachtig kan-
"ei kt ijgt is de weg terug erg
moeinjk na te gaan."
V
c
H
Dat betekent niet. zo bezweert
'".ons- d-at de kinderen in het
Sofia-ziekenhuis ais „proefko-
worrien v behande|d zouden
de Ce gedachte die bij
min f en9ci'lappelijbe aanpak
"f. Dl var, Zanen zelf -
dónmePÜ Van de goedige kin-
bed,es /0il'S hlj lan§s de
es va„ ..zijn klantjes"
da a' sauw duidelijk
elk kmd voor hem een
P
1!
k
O
tl
v<
g<
CU
V,
te
(1<
w
ja
(ADVERTEb
Paaelaktie Ge PEUGE0T 'e wi,
een Peuqeot mf". V°°r Leven" in
Nefkens NV J04 *-w-v- /9 645,- a
5 NV- Utrecht. PUZZEL MEE!