{/portman)^ ^l/portvröüuj^^ Vier kinderen uit één gezin boeken grote tennissuccessen „De Flamingo s uit Westdorpe drum- en majorettenkorps Wies Stevens gaat wederom prangskes schieten in Canada (van de week). xq/an de week)) JuliënEsmeralda Richard en Jacqueline Bral uit St.-Jansteen ZEEUWS VLAAMSE KOERIER ST.-JANSTEEN - Dat het grensdorpje St.-Janstcen ook een tennisclub „rijk" is - „S.M.A.S.H." genaamd - zal bij velen wel bekend zijn, maar dat onder het ledental vier kinderen uit één gezin spelen die vooral op provinciaal ter rein grote successen boeken, zal heel wat minder bekend zijn. Overigens niet vreemd, want de tennissport wordt door een doorsnee sportman nog steeds als een elitesport gezien. Daar komt dan ook nog bij dat het niet die sensatie brengt zoals voetbal, motorcross, enz. Een sport die door velen wordt gezien voor de „man met de vette beurs". „Wel en niet waar", zegt men bij de familie Bral in de Heer straat in St.-Jansteen. waarvan alle kinderen t w Juliën Bral 19 jaar. Esmeralda Bral 17 jaar, Ri chard Bral IS jaar en Jacqueline Bral 11 jaar bijzondei actief de tennissport beoefenen Mevrouw Bral. zonder meer aan het hoofd van haar tennis- spelende kinderen, zegt'daar over „In het begin misschien niet zo erg Maar wil je uiteinde lijk tot resultaten komen zodat je een trainer in de hand moet nemen, gaat daar zonder meei veel geld in zitten En het is uit eindelijk toch de wens van ie dere moedei om haar kinderen zo ver mogelijk in een bepaalde tak van sport te brengen On danks dat dan ook financiële of fers nodig zijn" Het is helemaal niet vreemd dat alle kinderen van de familie Bral uit St.-Jansteen aan de tennissport zijn begonnen Het bekende spreekwoord: „De ap pel valt niet ver van de boom", is hier dan ook zeker van toepas sing Vooral mevrouw Bral was vele jaren actief in de tennis sport. maar ook nu nog maakt ze alle wedstrijden van haar kinde ren van dichtbij mee Gedu rende de vakantiemaanden trekt ze er met haar kinderen op uit om in heel Nederland toer nooien te gaan spelen Want ook voor haar is spelen de beste trai ning. Van haar vier kinderen heeft Jacqueline het meeste talent, en mevrouw Bral steekt dat niet onder stoelen of banken Maar ook het andere drietal is ze bij zonder trots. De jongste telg Jacqueline, begon zo n drie jaar geleden met de tennissport, en al gauw bleek dat ze ook net zoals haar andere zuster Esmeralda en haar broers Juliën en Richard „de goede slag te pakken had" Want reeds na zo'n zes maanden spelen, kreeg ze al training van de heer Visser uit Terneuzen, want ook hij zag talent in de jeugdige uit St.-Jansteen. Successen konden dan ook niet uitblijven, en tijdens de eer ste districtskampioenschappen (Zeeland) in 1972 werd het voor haar in de jeugdklasse t/m 12 jaar meteen een eerste plaats. Het ene succes volgde op het an dere. en in die enkele jaren dat ze tennis speelt, kan ze al mak kelijk enkele wasmanden met bekers vullen Ook in 1973 werd het voor haar een Zeeuwse titel in de jeugdklasse tot en met 12 jaar Dit jaar moest ze deelnemen in de jeugdklasse tot en met 14 jaar; en nu werd het een derde plaats Over die wedstrijd zegt Jac queline: „Marja Wondergem uit Vlissingen speelde vrij sterk. Het was dan ook een vrij moei lijke finale, terwijl ik wel ge dacht had te kunnen winnen." Ze verloor de eerste set met 6-4, en de tweede met 7-5 Een uit slag die gezien de setstanden toch ook weer niet zo-overtui gend is. Richard Bral die in de begin fase van zus Jacqueline al voor de nodige successen zorgde - en dat doet hij momenteel nog - hij behoorde toen tot de vier besten van Zeeland in zijn leeftijds groep, drong tijdens de laatste clubkampioenschappen van de tennisvereniging Hulst tot de fi nale door Een clubkampioen schap waarin hij als 15-jarige De tennissport is bij de jeugd erg in trek. Ook in Zeeuwsch-Vlaanderen kunnen de tennisverenigingen zich verheugen in een groeiend aantal jeugdleden. heel wat ouderen ver achter zich liet. In die finale moest hij het opnemen tegen J. L. Deltour, die hem naar de tweede plaats ver- Buiten het lidmaatschap van de plaatselijke vereniging S.M.A.S.H. is de familie Bral ook in Hulst lid. En dat heeft men zeker niet zonder reden ge daan. Want Juliën Bral houdt geen blad voor de mond en zegt; „Het is bijzonder jammer, maar de activiteiten van S.M.A.S.H. staan op een bijzonder laag pitje. Mevrouw Reuser - de echtgenote van oud- burgemeester Reuser van de gemeente St.-Jansteen - deed de club opleven, maar sinds haar vertrek gaat de club langzaam maar zeker achteruit". Door haar toedoen werd er ook een competitie ingesteld, maar die is nog niet eens afge speeld, het is jammer dat het al lemaal zo moet lopen". Ook Ju liën nam aan de Hulsterse club kampioenschappen deel, maar werd door diezelfde J L. Del tour in de halve finale verslagen. Voor Esmeralda Bral werd het tijdens die kampioenschappen een eerste plaats. Zij versloeg „veteraan" Martha de Boov met 8-6 en 6-2. Esmeralda: „In de eerste set bood ze nog felle tegenstand, het ging toen vrij moeilijk". Daarom veegde ze haar concurrente gewoon van de baan. sche orgel. En voordat we over haar sport gaan praten is ze di rect bereid vooraf een num mertje te spelen „Dat alles kan het gesprek alleen maar ten goede komen", zegt ze lachend. En dat was ook zo, de gezellige sfeer was er meteen Voor Esmeralda werd het tij dens de laatste districts kampioenschappen een tweede plaats. In de finale moest ze Sietske de Vries als meerdere erkennen Maar ondanks die tweede plaats, en ook die van broer Richard moet gesteld worden dat het spelpeil nog steeds in een stijgende lijn voortgaat. Buiten haar geliefde tennis- Voor mevrouw Bral alle reden sport is ze ook nog bijzonder om haar jongste spruit Jacque- muzikaal, en dat vooral op de line aan trainer Visser toe te ver piano, blokfluit en het elektri- trouwen. Zij zegt: „Vooral in de komende wintermaanden is het wel eens lastig om een paar keer in de week naar Terneuzen te rijden. Maar jahet moet wel". Juliën: „Een bal slaan kan iedereen. Maar het duurt lang voordat je een bal goed kunt slaan. Pas dan komen de techni sche snufjes, en die heb je ook zomaar niet onder de knie" Ook hij is ervan overtuigd dat de tennissport geen echte volks sport is. „De tennissport is als kijksport met attractief". Maar mevrouw Bral is bijzon der blij dat haar kinderen alle maal tennissen. Mevrouw Bral: „Neen, voor mij geen voetballen. Als je op de t.v. ziet wat daarbij allemaal gebeurt, slaat de schrik me om het hart". PIET DE MAAT (V an onze medewerker Peter Snelders) WESTDORPE - Het drum- en maiorettenkorps „De Fla mingo's" bestaat nu alweer zo'n vijf iaar In die vijf jaar heef I het reeds tal van optredens achter de rug. en met succes Daarom ook is het korps een graag ge ziene gast in tal van plaatsen in Nederland en België Normaal komt een dergelijk korps tol stand op initiatief tan volwas sen personen, htj de Flamingo's komt hel prille initiatief van de jeugd zelf. Zo n dikke vijl jaai geleden hadden zo'n zestal enthousiaste kinderen (waarschijnlijk op aandrang van hun ouders) het stoute plan ondernomen om tijdens de carnavalsoptocht, als een mini-majorettenkorps te paraderen Dooi dit leugdige initiatief werd de bevolking van Westdorpe wakker geschud en begon zich toen te realiseren, dat het tijd werd om een majo rettenkorps op poten te zetten Mevrouw E Soethaert. Ton ten Bergeen Theo Hemelsoet, waven wel de figuren die zich met ver wezenlijking van „Het majoret tenkorps bezig hielden In het begin ging dit er wel wat on wennig en primitief naai toe „Het was echt improviseren ge blazen". zegt Ton ten Berge „ondanks dat wij in het begin nog maar met een kleine groep waren, was het financieel toch niet mogelijk om uniformen te kopen Zodat wij wel verplicht waren om de eerste uniformen zelf te creëren Nu mettertijd is daar uiter aard verandering in gekomen, het korps is gegroeid tot zo'n 42 leden allemaal voorzien van een uniform Je begrijpt wel dat dat een kostbare affaire was Maai door het inzamelen van oud pa piet en dooi het houden van al lerlei acties zijn wij toch een heel eind gekomen In het begin van onze vereniging konden wij alleen nog maat beschikken ovei majoretten Na drie laai kwamen daai de tamboers bij Het begon toen al op een echt korps te lijken En toen een jaai nadien daat ook nog trompetten bij kwamen was onze droom verwerkelijkt Maai je moet nu echt niet denken dal wij het nu wel welletjes vinden nee beslist niet wit gaan gewoon door met uitbreiding tan ons korps, daarom zijn ei nog altijd leden welkom Een bijzondei vooruitstre vend korps dus de Flamingos uit Westdorpe Het bestuut be staat uit voorzitstei mevr E Soethaert. secretaris Ton ten Berge, penningmeestei Theo Hemelsoet Deovengebestuurs leden zijn Theo Spuessens Ar- mand de Vos en Vera de Koevel de tamboers worden opgeleid door instructeur Albert van Laere en de trompetters dooi Armand Thomas Allemaal dra gen zij hun steent|e bi) om van de Flamingo s een zogoed moge lijk hamoniserenri korps te ina ken „Aan de technische leiding zal het beslist niet liggen /egt voorzitster mevt E Soethaert Want Albert van Laere is nu al zo'n 51 ïaar tamboer en Armond Thomas, de man die de trompet ters voor zijn rekening neemt, is zelfs nog onderdirecteur van de mannekapel geweest, je be grijpt dus wel dat het met het technische muzikale gedeelte wel goed zit bij ons Ook het exerceren opzich behartigen wij zo goed mogelijk Ondanks dat wij voor dit onderdeel geen vakman in ons midden hebben, maai ach. het gehele bestuur heeft er wel een beetje verstand van. en met ons alleen lossen wij de problemen op En het draait voortreffelijk op dit moment, moet ik zeggen Tal van uitnodi gingen overal vandaan komen binnen stromen" In het begin was het aantal uitnodigingen aan de lage kant .Dat waren voornamelijk uit nodigingen uit de buurt, op een kermis, een carnaval of een buurtfeest moesten wij dan een optreden verzorgen zegt Ton ten Berge „Nu krijgen wij prak tisch wekelijks een uitnodiging, vorig jaar waren het er zo'n 25 Dat aantal hebben wij nu al overschreden en dan staan er nog optredens voor de boeg in Zelzaete. IJzendijke en nog en kele plaatsen in Belgie Je ziet wel het staat niet stil Onlangs kregen wij een leuke uitnodi ging van de Flamingos uit Huijbergen. naamgenoten dus Maai nog meer dan naamgeno ten alleen, dit korps bestond net als ons vijf jaar. en ook net als ons beschikten zij sinds twee (aar over tamboers, en sinds vo rig jaar over trompetters Wij waren stomverbaasd toen wij dat hoorden, trouwens zij zelf ook Onlangs in Antwerpen heb ben de Flamingos hun echte eerste vuurdoop ondergaan Op een groot plein, waaromheen tribunes gebouwd waren volge propt met mensen, moest ons korps onder het wakend oog van de daar aanwezige militaire korpsen een optreden geven Uiteraard kun je begrijpen dat wij allemaal wel een beetje met de bibbers liepen, maar toen wij eenmaal op gang waren liep het van ean leien dakje Groot applaus na afloop, dat kun je wel begrijpen" Het is dus een duidelijke zaak dat het drum. trompet en majo rettenkorps de Flamingos op volle toeren draait, reden ge noeg voor het bestuur om in alle tevredenheid het wat rustigei aan te gaan doen Niets is min der waai echtei want deze heb ben opnieuw iets voor ogen een minnette, een korps van kinde ren varieren in de leeftijd van 6 tot 9 jaar Zeer binnenkort hoopt men daarmee te si 'en onder de bekwame leid an voorzitster mevr E So' it Deze miniretten zullen dus alleen exerceren als doel heb ben. het muzikale gedeelte blijft voor de majoretten. wel gaan deze kleintjes als zij de leeftijd v an 9 tot 10 jaar bereikt hebben over naar de majoietten Het bestuur van de Fla mingo's kijkt dus vooruit Toch een prestatie om in een zo'n kleine woongemeenschap die Westdorpe tenslotte maar is. een dergelijk florerend groot korps on te houwen. ST JANSTEEN - „Ik ben de laatste tien jaar 4 maal op va kantie geweest naar Canada", zegt de 66-jarige Wies Stevens, „en op schietingen daar heb ik vele successen behaald" De re sultaten hiervan staan gedeelte lijk on de vensterbank voor het raar an de bejaardenwonmg. Ges ntendtjk nr 12 te Sint- Jansieen. namelijk 8 mooie tro- feeën. versierd met een schut- tersfiguur met boog en pijl. ter wijl er in de kamer eveneens nog verschillende te pronk slaan Op deze trofeeen is vermeld via inscripties door wie ze ge schonken en gewonnen zijn Zo kan men o.a. lezen ..Donated b\ Antoinette Bohez. Ontario Ca nada. won bij Alois Stevens 1970" ..Donated bv Albert Doom. Wallaceburg. won bij Alois Stevens 1972" Per schie ting is meestal maar een trofee te winnen en die wordt dan besch ikbaar gesteld voor degene die het meeste aantal punten be haalt. waarbij op de hoge vogels twee punten en op de kleine vo gels een punt te verdienen is Wies Stevens gaat naar'Ca- nada op vakantie bij zijn zustei Mane de Lange-Stevens. voor dit jaar ook bij zijn broer Frank Slevens. doch deze is dit voor jaaroverleden Als hij m Canada is. gaat hij dikwijls deelnemen aan schietingen, waaraan veelal dooi Belgen en Hollanders wordt deelgenomen Zo ont moette hij daar vele bekenden o a Wannies Cammaert en zijn drie gehuwde zonen afkomstig van Kapellebvug Albert Cam maert. afkomstig van Kapelle- brug. Remte van Bouwel- Ringoot uit Hellestraat. Miel Mahu van de Zandberg. Eugene de Kort van Ossenisse. Theo Burnt van Klooslerzande en de oudste deelnemende schuttel (85 jaar) Jozef Boddaert afkom stig uit St -Jansteen Tijdens de vakantie wordt hij ook door velen uitgenodigd om eens op visite te komen en het resultaat is dat hij steeds zwaai .geladen" met cadeautjes te rugkeert om deze bij familiele den en vrienden en kennissen ïr Holland en Belgie af te gaan ge ven „Ik heb zelfs nog een fles iv hiskv meemoeten brengen van Alice van den Branden uit Wal laceburgom deze te willen over handigen aan haar vader Sjef van den Branden verblijvende in het bejaardencentrum de Blaauwe Hoeve te Hulst zegt Wies Stevens Bij het afleggen van visites werd hij overal goed onthaald bij een algemeen praatje over lonen en prijzen Met hard werken en zuinig leven kun je flinke stuiver reserveren doch degene die op het peil wil leven van de Canadezen, houdl geen cent over Hij bracht ook eens een bezoek aan de oud Stenenaar Door van de Wiele n Wallaceburg. die op een glasfa briek werkt Deze verdient hie precies zoveel dol lars als in Hol land guldens voor hetzelfdi werk. maar de levensstandaard is in Canada ook veel hoger Wies Stevens was in zijn sch- uttersloopbaan ook 2 maal ko ning bij de schutterssocietèit Kapellebrug die destijds geves tigd was in net cafe Het Mandje bij Jan Sturm te Kapellebrug. maar nu niet meer bestaat en ook een maal koning op de staande wip bij de sociëteit St fan bij Roza Everaard te St Jan steen Hij was gedurende vele Jaren oorzitter van de schuttersso- leteit te Kapellebrug Vanwege rijn leeftijd neemt hij nu slechts nog deel aan bejaardenschietin- gen ie St Jansteen. Groenen dijk. Kloosterzande en Koe wacht. Was hij vroeger ook nog gedurende 12 jaren scheidsrech ter bij de K N V B en nu nog steeds consul van de K.N VB belast met het keuren van voet balterreinen. dan neemt hij nu. als ongehuwde alleenstaande het leven van'de jolige kant en nadat hij pasop 7 oktober j.l.van vakantie uit Canada terug keerde. zal hij het volgend jaar wederom gaan omdat hij daar voor een extra feestje werd uit genodigd „De reis Schiphol- Toronto-Windsor retour kost toch ook maar ƒ1200.- en ik ben weer een tijd uit de kost", zegt Wies C.uust Reijns.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 10