{/portman)^ ^l/portvröüuj^^
Vier kinderen uit
één gezin boeken
grote tennissuccessen
„De Flamingo s uit Westdorpe
drum- en majorettenkorps
Wies Stevens gaat
wederom prangskes
schieten in Canada
(van de week).
xq/an de week))
JuliënEsmeralda Richard en Jacqueline
Bral uit St.-Jansteen
ZEEUWS VLAAMSE KOERIER
ST.-JANSTEEN - Dat het grensdorpje St.-Janstcen ook
een tennisclub „rijk" is - „S.M.A.S.H." genaamd - zal bij
velen wel bekend zijn, maar dat onder het ledental vier
kinderen uit één gezin spelen die vooral op provinciaal ter
rein grote successen boeken, zal heel wat minder bekend
zijn. Overigens niet vreemd, want de tennissport wordt door
een doorsnee sportman nog steeds als een elitesport gezien.
Daar komt dan ook nog bij dat het niet die sensatie brengt
zoals voetbal, motorcross, enz. Een sport die door velen
wordt gezien voor de „man met de vette beurs".
„Wel en niet waar", zegt men
bij de familie Bral in de Heer
straat in St.-Jansteen. waarvan
alle kinderen t w Juliën Bral 19
jaar. Esmeralda Bral 17 jaar, Ri
chard Bral IS jaar en Jacqueline
Bral 11 jaar bijzondei actief de
tennissport beoefenen
Mevrouw Bral. zonder meer
aan het hoofd van haar tennis-
spelende kinderen, zegt'daar
over „In het begin misschien
niet zo erg Maar wil je uiteinde
lijk tot resultaten komen zodat
je een trainer in de hand moet
nemen, gaat daar zonder meei
veel geld in zitten En het is uit
eindelijk toch de wens van ie
dere moedei om haar kinderen
zo ver mogelijk in een bepaalde
tak van sport te brengen On
danks dat dan ook financiële of
fers nodig zijn"
Het is helemaal niet vreemd
dat alle kinderen van de familie
Bral uit St.-Jansteen aan de
tennissport zijn begonnen Het
bekende spreekwoord: „De ap
pel valt niet ver van de boom", is
hier dan ook zeker van toepas
sing Vooral mevrouw Bral was
vele jaren actief in de tennis
sport. maar ook nu nog maakt ze
alle wedstrijden van haar kinde
ren van dichtbij mee Gedu
rende de vakantiemaanden
trekt ze er met haar kinderen op
uit om in heel Nederland toer
nooien te gaan spelen Want ook
voor haar is spelen de beste trai
ning.
Van haar vier kinderen heeft
Jacqueline het meeste talent, en
mevrouw Bral steekt dat niet
onder stoelen of banken Maar
ook het andere drietal is ze bij
zonder trots. De jongste telg
Jacqueline, begon zo n drie jaar
geleden met de tennissport, en al
gauw bleek dat ze ook net zoals
haar andere zuster Esmeralda
en haar broers Juliën en Richard
„de goede slag te pakken had"
Want reeds na zo'n zes maanden
spelen, kreeg ze al training van
de heer Visser uit Terneuzen,
want ook hij zag talent in de
jeugdige uit St.-Jansteen.
Successen konden dan ook
niet uitblijven, en tijdens de eer
ste districtskampioenschappen
(Zeeland) in 1972 werd het voor
haar in de jeugdklasse t/m 12
jaar meteen een eerste plaats.
Het ene succes volgde op het an
dere. en in die enkele jaren dat
ze tennis speelt, kan ze al mak
kelijk enkele wasmanden met
bekers vullen
Ook in 1973 werd het voor
haar een Zeeuwse titel in de
jeugdklasse tot en met 12 jaar
Dit jaar moest ze deelnemen in
de jeugdklasse tot en met 14
jaar; en nu werd het een derde
plaats
Over die wedstrijd zegt Jac
queline: „Marja Wondergem uit
Vlissingen speelde vrij sterk.
Het was dan ook een vrij moei
lijke finale, terwijl ik wel ge
dacht had te kunnen winnen."
Ze verloor de eerste set met 6-4,
en de tweede met 7-5 Een uit
slag die gezien de setstanden
toch ook weer niet zo-overtui
gend is.
Richard Bral die in de begin
fase van zus Jacqueline al voor
de nodige successen zorgde - en
dat doet hij momenteel nog - hij
behoorde toen tot de vier besten
van Zeeland in zijn leeftijds
groep, drong tijdens de laatste
clubkampioenschappen van de
tennisvereniging Hulst tot de fi
nale door Een clubkampioen
schap waarin hij als 15-jarige
De tennissport is bij de jeugd erg in trek. Ook in Zeeuwsch-Vlaanderen kunnen de tennisverenigingen zich
verheugen in een groeiend aantal jeugdleden.
heel wat ouderen ver achter zich
liet. In die finale moest hij het
opnemen tegen J. L. Deltour, die
hem naar de tweede plaats ver-
Buiten het lidmaatschap van
de plaatselijke vereniging
S.M.A.S.H. is de familie Bral
ook in Hulst lid. En dat heeft
men zeker niet zonder reden ge
daan. Want Juliën Bral houdt
geen blad voor de mond en zegt;
„Het is bijzonder jammer, maar
de activiteiten van S.M.A.S.H.
staan op een bijzonder laag
pitje. Mevrouw Reuser - de
echtgenote van oud-
burgemeester Reuser van de
gemeente St.-Jansteen - deed de
club opleven, maar sinds haar
vertrek gaat de club langzaam
maar zeker achteruit".
Door haar toedoen werd er
ook een competitie ingesteld,
maar die is nog niet eens afge
speeld, het is jammer dat het al
lemaal zo moet lopen". Ook Ju
liën nam aan de Hulsterse club
kampioenschappen deel, maar
werd door diezelfde J L. Del
tour in de halve finale verslagen.
Voor Esmeralda Bral werd het
tijdens die kampioenschappen
een eerste plaats. Zij versloeg
„veteraan" Martha de Boov met
8-6 en 6-2. Esmeralda: „In de
eerste set bood ze nog felle
tegenstand, het ging toen vrij
moeilijk". Daarom veegde ze
haar concurrente gewoon van de
baan.
sche orgel. En voordat we over
haar sport gaan praten is ze di
rect bereid vooraf een num
mertje te spelen „Dat alles kan
het gesprek alleen maar ten
goede komen", zegt ze lachend.
En dat was ook zo, de gezellige
sfeer was er meteen
Voor Esmeralda werd het tij
dens de laatste districts
kampioenschappen een tweede
plaats. In de finale moest ze
Sietske de Vries als meerdere
erkennen Maar ondanks die
tweede plaats, en ook die van
broer Richard moet gesteld
worden dat het spelpeil nog
steeds in een stijgende lijn
voortgaat.
Buiten haar geliefde tennis- Voor mevrouw Bral alle reden
sport is ze ook nog bijzonder om haar jongste spruit Jacque-
muzikaal, en dat vooral op de line aan trainer Visser toe te ver
piano, blokfluit en het elektri- trouwen. Zij zegt: „Vooral in de
komende wintermaanden is het
wel eens lastig om een paar keer
in de week naar Terneuzen te
rijden. Maar jahet moet
wel". Juliën: „Een bal slaan kan
iedereen. Maar het duurt lang
voordat je een bal goed kunt
slaan. Pas dan komen de techni
sche snufjes, en die heb je ook
zomaar niet onder de knie" Ook
hij is ervan overtuigd dat de
tennissport geen echte volks
sport is. „De tennissport is als
kijksport met attractief".
Maar mevrouw Bral is bijzon
der blij dat haar kinderen alle
maal tennissen. Mevrouw Bral:
„Neen, voor mij geen voetballen.
Als je op de t.v. ziet wat daarbij
allemaal gebeurt, slaat de schrik
me om het hart".
PIET DE MAAT
(V an onze medewerker
Peter Snelders)
WESTDORPE - Het drum- en
maiorettenkorps „De Fla
mingo's" bestaat nu alweer zo'n
vijf iaar In die vijf jaar heef I het
reeds tal van optredens achter
de rug. en met succes Daarom
ook is het korps een graag ge
ziene gast in tal van plaatsen in
Nederland en België Normaal
komt een dergelijk korps tol
stand op initiatief tan volwas
sen personen, htj de Flamingo's
komt hel prille initiatief van de
jeugd zelf.
Zo n dikke vijl jaai geleden
hadden zo'n zestal enthousiaste
kinderen (waarschijnlijk op
aandrang van hun ouders) het
stoute plan ondernomen om
tijdens de carnavalsoptocht, als
een mini-majorettenkorps te
paraderen Dooi dit leugdige
initiatief werd de bevolking van
Westdorpe wakker geschud en
begon zich toen te realiseren,
dat het tijd werd om een majo
rettenkorps op poten te zetten
Mevrouw E Soethaert. Ton ten
Bergeen Theo Hemelsoet, waven
wel de figuren die zich met ver
wezenlijking van „Het majoret
tenkorps bezig hielden In het
begin ging dit er wel wat on
wennig en primitief naai toe
„Het was echt improviseren ge
blazen". zegt Ton ten Berge
„ondanks dat wij in het begin
nog maar met een kleine groep
waren, was het financieel toch
niet mogelijk om uniformen te
kopen Zodat wij wel verplicht
waren om de eerste uniformen
zelf te creëren
Nu mettertijd is daar uiter
aard verandering in gekomen,
het korps is gegroeid tot zo'n 42
leden allemaal voorzien van een
uniform Je begrijpt wel dat dat
een kostbare affaire was Maai
door het inzamelen van oud pa
piet en dooi het houden van al
lerlei acties zijn wij toch een
heel eind gekomen In het begin
van onze vereniging konden wij
alleen nog maat beschikken
ovei majoretten Na drie laai
kwamen daai de tamboers bij
Het begon toen al op een echt
korps te lijken En toen een jaai
nadien daat ook nog trompetten
bij kwamen was onze droom
verwerkelijkt Maai je moet nu
echt niet denken dal wij het nu
wel welletjes vinden nee beslist
niet wit gaan gewoon door met
uitbreiding tan ons korps,
daarom zijn ei nog altijd leden
welkom
Een bijzondei vooruitstre
vend korps dus de Flamingos
uit Westdorpe Het bestuut be
staat uit voorzitstei mevr E
Soethaert. secretaris Ton ten
Berge, penningmeestei Theo
Hemelsoet Deovengebestuurs
leden zijn Theo Spuessens Ar-
mand de Vos en Vera de Koevel
de tamboers worden opgeleid
door instructeur Albert van
Laere en de trompetters dooi
Armand Thomas Allemaal dra
gen zij hun steent|e bi) om van
de Flamingo s een zogoed moge
lijk hamoniserenri korps te ina
ken
„Aan de technische leiding zal
het beslist niet liggen /egt
voorzitster mevt E Soethaert
Want Albert van Laere is nu al
zo'n 51 ïaar tamboer en Armond
Thomas, de man die de trompet
ters voor zijn rekening neemt, is
zelfs nog onderdirecteur van de
mannekapel geweest, je be
grijpt dus wel dat het met het
technische muzikale gedeelte
wel goed zit bij ons Ook het
exerceren opzich behartigen wij
zo goed mogelijk Ondanks dat
wij voor dit onderdeel geen
vakman in ons midden hebben,
maai ach. het gehele bestuur
heeft er wel een beetje verstand
van. en met ons alleen lossen wij
de problemen op En het draait
voortreffelijk op dit moment,
moet ik zeggen Tal van uitnodi
gingen overal vandaan komen
binnen stromen"
In het begin was het aantal
uitnodigingen aan de lage kant
.Dat waren voornamelijk uit
nodigingen uit de buurt, op een
kermis, een carnaval of een
buurtfeest moesten wij dan een
optreden verzorgen zegt Ton
ten Berge „Nu krijgen wij prak
tisch wekelijks een uitnodiging,
vorig jaar waren het er zo'n 25
Dat aantal hebben wij nu al
overschreden en dan staan er
nog optredens voor de boeg in
Zelzaete. IJzendijke en nog en
kele plaatsen in Belgie Je ziet
wel het staat niet stil Onlangs
kregen wij een leuke uitnodi
ging van de Flamingos uit
Huijbergen. naamgenoten dus
Maai nog meer dan naamgeno
ten alleen, dit korps bestond net
als ons vijf jaar. en ook net als
ons beschikten zij sinds twee
(aar over tamboers, en sinds vo
rig jaar over trompetters Wij
waren stomverbaasd toen wij
dat hoorden, trouwens zij zelf
ook
Onlangs in Antwerpen heb
ben de Flamingos hun echte
eerste vuurdoop ondergaan Op
een groot plein, waaromheen
tribunes gebouwd waren volge
propt met mensen, moest ons
korps onder het wakend oog van
de daar aanwezige militaire
korpsen een optreden geven
Uiteraard kun je begrijpen
dat wij allemaal wel een beetje
met de bibbers liepen, maar toen
wij eenmaal op gang waren liep
het van ean leien dakje Groot
applaus na afloop, dat kun je
wel begrijpen"
Het is dus een duidelijke zaak
dat het drum. trompet en majo
rettenkorps de Flamingos op
volle toeren draait, reden ge
noeg voor het bestuur om in alle
tevredenheid het wat rustigei
aan te gaan doen Niets is min
der waai echtei want deze heb
ben opnieuw iets voor ogen een
minnette, een korps van kinde
ren varieren in de leeftijd van 6
tot 9 jaar Zeer binnenkort
hoopt men daarmee te si 'en
onder de bekwame leid an
voorzitster mevr E So' it
Deze miniretten zullen dus
alleen exerceren als doel heb
ben. het muzikale gedeelte blijft
voor de majoretten. wel gaan
deze kleintjes als zij de leeftijd
v an 9 tot 10 jaar bereikt hebben
over naar de majoietten
Het bestuur van de Fla
mingo's kijkt dus vooruit Toch
een prestatie om in een zo'n
kleine woongemeenschap die
Westdorpe tenslotte maar is. een
dergelijk florerend groot korps
on te houwen.
ST JANSTEEN - „Ik ben de
laatste tien jaar 4 maal op va
kantie geweest naar Canada",
zegt de 66-jarige Wies Stevens,
„en op schietingen daar heb ik
vele successen behaald" De re
sultaten hiervan staan gedeelte
lijk on de vensterbank voor het
raar an de bejaardenwonmg.
Ges ntendtjk nr 12 te Sint-
Jansieen. namelijk 8 mooie tro-
feeën. versierd met een schut-
tersfiguur met boog en pijl. ter
wijl er in de kamer eveneens nog
verschillende te pronk slaan
Op deze trofeeen is vermeld
via inscripties door wie ze ge
schonken en gewonnen zijn Zo
kan men o.a. lezen ..Donated b\
Antoinette Bohez. Ontario Ca
nada. won bij Alois Stevens
1970" ..Donated bv Albert
Doom. Wallaceburg. won bij
Alois Stevens 1972" Per schie
ting is meestal maar een trofee te
winnen en die wordt dan besch
ikbaar gesteld voor degene die
het meeste aantal punten be
haalt. waarbij op de hoge vogels
twee punten en op de kleine vo
gels een punt te verdienen is
Wies Stevens gaat naar'Ca-
nada op vakantie bij zijn zustei
Mane de Lange-Stevens. voor
dit jaar ook bij zijn broer Frank
Slevens. doch deze is dit voor
jaaroverleden Als hij m Canada
is. gaat hij dikwijls deelnemen
aan schietingen, waaraan veelal
dooi Belgen en Hollanders
wordt deelgenomen Zo ont
moette hij daar vele bekenden
o a Wannies Cammaert en zijn
drie gehuwde zonen afkomstig
van Kapellebvug Albert Cam
maert. afkomstig van Kapelle-
brug. Remte van Bouwel-
Ringoot uit Hellestraat. Miel
Mahu van de Zandberg. Eugene
de Kort van Ossenisse. Theo
Burnt van Klooslerzande en de
oudste deelnemende schuttel
(85 jaar) Jozef Boddaert afkom
stig uit St -Jansteen
Tijdens de vakantie wordt hij
ook door velen uitgenodigd om
eens op visite te komen en het
resultaat is dat hij steeds zwaai
.geladen" met cadeautjes te
rugkeert om deze bij familiele
den en vrienden en kennissen ïr
Holland en Belgie af te gaan ge
ven „Ik heb zelfs nog een fles
iv hiskv meemoeten brengen van
Alice van den Branden uit Wal
laceburgom deze te willen over
handigen aan haar vader Sjef
van den Branden verblijvende in
het bejaardencentrum de
Blaauwe Hoeve te Hulst zegt
Wies Stevens Bij het afleggen
van visites werd hij overal goed
onthaald bij een algemeen
praatje over lonen en prijzen
Met hard werken en zuinig leven
kun je flinke stuiver reserveren
doch degene die op het peil wil
leven van de Canadezen, houdl
geen cent over Hij bracht ook
eens een bezoek aan de oud
Stenenaar Door van de Wiele n
Wallaceburg. die op een glasfa
briek werkt Deze verdient hie
precies zoveel dol lars als in Hol
land guldens voor hetzelfdi
werk. maar de levensstandaard
is in Canada ook veel hoger
Wies Stevens was in zijn sch-
uttersloopbaan ook 2 maal ko
ning bij de schutterssocietèit
Kapellebrug die destijds geves
tigd was in net cafe Het Mandje
bij Jan Sturm te Kapellebrug.
maar nu niet meer bestaat en
ook een maal koning op de
staande wip bij de sociëteit St
fan bij Roza Everaard te St Jan
steen
Hij was gedurende vele Jaren
oorzitter van de schuttersso-
leteit te Kapellebrug Vanwege
rijn leeftijd neemt hij nu slechts
nog deel aan bejaardenschietin-
gen ie St Jansteen. Groenen
dijk. Kloosterzande en Koe
wacht. Was hij vroeger ook nog
gedurende 12 jaren scheidsrech
ter bij de K N V B en nu nog
steeds consul van de K.N VB
belast met het keuren van voet
balterreinen. dan neemt hij nu.
als ongehuwde alleenstaande
het leven van'de jolige kant en
nadat hij pasop 7 oktober j.l.van
vakantie uit Canada terug
keerde. zal hij het volgend jaar
wederom gaan omdat hij daar
voor een extra feestje werd uit
genodigd „De reis Schiphol-
Toronto-Windsor retour kost
toch ook maar ƒ1200.- en ik ben
weer een tijd uit de kost", zegt
Wies
C.uust Reijns.