ossen ande Prumband Axel bestaat 10 laar leugdtalent uit Graauw brak vorig jaar eindelijk door P. KOOPMAN UIT ZAAMSLA6VEER, ZIT 50 JAAR IN DE DUIVENSPORT ^Qportmon Dolf Schoot: „Wehebben een mooie tijd achter de ONKHEIJM 1STR ATIEST AND! mscentrum landeren. MEIJEL zoekt, HAND in de Eigen benen Dertig Fijne tijd Wl DE week; onze speciale erwerken i 9 Kloosterzande Oudste Resultaten Mooi Café-Restaurant ,,'t Voske" üONUfcKUAü 3 OKTOBER 1974 DONDERDAG 3 OKTOBER k wij staan op de PO-BAMISFEESTEN Kloosterzande met ukens nitair en haarden ind- en vloertegels xe bouwmaterialen z in U vanaf 4 okt tot en met 542 WIMMWWWVWWIMVI Kloosterzande tekort begint te komen «pt waarom zijn nieuwe pe- een groot assortiment, hoeft zijn kersverse broodheer zijn oven een afspraak >f schrijf (Van onze correspondent Pe ter Snelders) AXEL - Op 5 oktober aan staande hoopt de internatio naal vermaarde drumband Axel onder leiding van Dolf Schoot haar tien-jarig jubi leum te vieren Dit feest zal voor de inwoners van Axel I niet ongemerkt voorbij gaan Tussen acht en negen uur die avond zal de drumband een I optreden verzorgen op de Markt in Axel. Daarna ver- I trekt het gezelschap, naar I restaurant Zomerlust. waar een receptie gehouden zal I worden. Aanvankelijk was het de be doeling van drumband Axel om een groot bekend korps uit te nodigen. Dolf Schoot hierover „Dat was inderdaad onze bedoe ling Maar toen we er achter kwamen, wat de kosten zouden zijn, hebben we er nog maar eens iver nagedacht We zijn toen jnel tot de conclusie gekomen, dat we er maar van af moesten zien. Want wat denk je' Zo'n korps kost al gauw een slordige tweeduizend gulden Nee, toen hebben we er maar voor gepast. En bovendien is het misschine ook gewoon wel leuker, wanneer we zelf voor onze plaatsgenoten het showelement verzorgen" Aan dat showelement zal het de avond van de vijfde oktober beslit niet ontbreken, want op dat gebied heeft drumband Axel voldoende capaciteiten en erva ring. Daarom ook is het korps een graag geziene gast in het buitenland, en stromen de uit nodigingen regelmatig binnen Een arumbanadus. die interna tionaal grote bekendheid geniet Optredens in België Duitsland Zwitserland en Frankrijk zijn vooi de Axelaren een heel ge wone zaak Hoe drumband Axel is ont staan wat Dolf Schoot zich nog heel best te herinneren Daar over zegt hij „Eerst waren wij met onze drumband aangesloten bij de muziekvereniging Con cordia Maai hei feit. dat wij nogal eensop zondag optraden botste met de opvattingen van het bestuur Uit christelijke overwegingen verzette men zich daartegen Wij konden ons ech ter mei dat standpunt niet ver enigen omdat wij zeer regelma tig uit België uitnodigingen ont vingen om op zondag te komen optreden Zodoende zijn wij op eigen benen gaan staan De meeste mensen gaven ons nog geen jaar Maar dat is wel anders uitgepakt Concordia bestaat niet meer en drumband Axel bloeit volop Maar ik heb ze al tijd voor ogen gehouden, dat exerceren het belangrijkste deel van de opleiding is Wal heb je er aan, als je muzikaal nardstikke goed bent, maarje kunt je show met fatsoenlijk afwerken? Niets. Het is veel beter, dat je excercitie goed is. dan mag er af en toe nog wel eens een foutje in het muzikale gedeelte zitten. Dat valt lang niet zo op. dan wanneer je een misstap begaat We hebben het nog gezien op het laatst gehouden concours in Kerkrade. Daar hepen korpsen bij, muzikaal helemaal af, maar marcheren ho ntaar Daar hebben we ook hel bewijs gele verd, dal excerceren zo belang rijk is Muzikaal gezien waren er wel betere deelnemers bij dan wij Maar door het showelement dat wij brachten, veroverden wij toch een derde plaats in de show-afdeling uitmuntenheid Ook werden we daar tweede m de marswedstrijden in de ere- afdeling" hebben een prachttijd doorge maakt" „Och, als ik eens terugblik over die afgelopen tien jaar dan kan ik niet anders zeggen, dan dat we een bijzondei fijne tijd achter de rug hebben Je houd er een aantal mooie herinneringen aan over Zo moesten we eensop treden in Mulhouse in Zwitser land Allemaal fantastische korpsen en wij werden wel wat verlegen Tot slot van het liedje bleek, dat wtj die avond rond half een moesten besluiten in een grote sporthal, waar zo'n zesduizend toeschouwers wa ren Sttknerveus allemaal na tuurlijk Maar het liep gesmeerd en we kregen een geweldige ova tie We moesten zelfs nog een toegift geven Kijk, op zo n mo ment doet het je toch wel wat. In Frankrijk, in Besancon hebben we een keer voor 60 000 man op getreden Je weet gewoon met wat je ziet Maar wij ook niet gek we hebben daar een optre den gegeven met een nummer van Mireille Matthieu enn Dat publiek dol-enthousiast natuur lijk En na afloop kreeg ik van eenkunstenaar een gipsen be eldje van Mireille Matthieu, dat hij zelf had gemaakt. Ja, we In Duitsland. Frankrijk, Be- Igieen Zwitserland zijn de leden van drumband Axel bijna overal geweest Dat is ook met zo ver wonderlijk want men ontvangt jaarlijks een dertigtal uitnodi gingen uit die landen Dat inter nationale succes heeft de band voor een groot deel te danken aan Dolf Schooi Maar ook Ka- rel Beeldens en Eddv Sorber le veren een belangrijke bijdrage Want zij verzorgen het muzikale gedeelte Zij componeren, in overleg met het bestuur, de mu ziek En dan is hel aan Dolf School om de muziek een pas sende excercitie le geven. Het bestuur van drumband Axel be staat uit Manen van de Have (voorzitter). Frans Wieland (se- cretans). mevrouw Schoot (penningmeester), terwijl Anja de Kraker Carlo van Hecke, Ka- rel Beeldens. Eddy Sorber, Rein Scheele, en Jack Schoot leden van het bestuur zijn. „Kijk", vervolgt Eddy Sorber, „wij bedruipen ons helemaal zelf We ontvangen helemaal geen financile steun van de gemeente. Ik dacht dat maar weinig korp sen dat kunnen zeggen. Maar voor de receptie hebben we een beroep op de gemeente gedaan De burgemeester was er direkt voor te vinden, temeer daar we nog nooit een beroep op hen hebben hoe ven te doen". Het bestuur van de Axelse drumband GRAAUW - Paul Mat- thijssen het grote tafelten- I mstalent van de tafeltennis vereniging St. Aloysius in Graauw die gedoemd was de I „eeuwige tweede" te blijven, brak vorig jaar na ruim zeven jaar actief de tafeltennis- I sport te hebben beoefend tij dens de Zeeuwse kampioen schappen plotseling door In die zes voorbije jaren moest hij steeds met een tweede plaats tijdens die Zeeuwse I kampioenschappen genoe gen nemen. Vorig jaar werd het voor hem een eerste plaats, na een felle stnjd tegen zijn grootste concur rent en tevens clubgenoot Wilfrted Dumez, die hij in de categorie junioren naai de I tweede plaats verwees „Na zes jaar hard. ja keihard trainen was het dan gelukt Hij kon zich toen voor de eerste keer Zeeuws kampioen noemen Dat was dan bij de junioren, maar in de categorie jeugd moest hij weer duimen leggen voor Wil- fried Dumez Maar het 17-jange talent uit Graauw was wal be treft die Zeeuwse, kampioen schappen tevreden AJ vervolg! hij direct: „Tevreden mag je ei genlijk nooit zijn. en dat toch zeker met in de sport Ik sta met die titel uiteindelijk nog maar op een trede van die ladder De weg vooi mij is nog lang ja heel lang zelfs" t Maar het jeugdtalenl van St.Aloysius „timmert' daai heel hard aan Elke avond is hij in de speelzaal - waar Sl Aloysius Z1)n competitiewedstrijden speelt - achter het woonhuis van PAUL MATTHIJSSEN Matthijssen „Wil je m de ta feltennissport wat bereiken, dan is veel trainen gewoon een eerste vereiste Je krijgt het zondei meer niet cadeau Kijk zegt hij, „bij hel voetballen bijvoor beeld kun je als speler nog eens een fout maken, dat kost je ploeg direct altijd nog geen doelpunt Maai als tafeltennisser sta je he lemaal alleen Een foutje kost je zondei meer een punl Mis schien is het ook daarom dat de tafeltenmssporl hier in Zeeuwsch-Vlaanderen nog niet zo populair is fk kan het me best indenken dat de tafeltennis sport als kijkspel roet zo mooi is Misschien toch wel mooi maai voor een toeschouwer niet span nend genoeg om zijn avond daai aan op te offeren Maar voor me zelf bestaai e; geen mooiere spori dan ae tafeltennis' Ai zijr, vrije tijd besteedt hij aan zijn geliefde spori Want ook hij is van mentng dat. wil mer. aan de top komen of blij ven men er hijzonder veel vooi moet doen Matthijssen „De ta feltennissport is beslist mei ge makkelijk Want buiten het normale slaan tegen die bal. zoals de meesten dat zien, ko men er ook nog veel taktische punten aan te pas En ik zeg ze ker niets teveel, als ik zeg, dat wehiermetSt Aloysius inRemy Mangnus zonder meer de juiste man hebben Iemand met een geweldige tafeltenniservanng Hij is zonder meer de man waarom St Alovsius draait Als hij er morgen mee stopt, is het zonder meer ook met de vereni ging gedaan Daar ben ik zeker van overtuigd Ik dacht dat du geen nieuws was. dat zal inmid dels iedereen in Zeeuwsch- Vlaanderen al wel weten Hij ts gewoon en dal natuurlijk samen met zijn echtgenote, de motor van St Aloysius Niet alleen mijn titel, maar ook de vele titels van Wilfried Dumez. Vivian Blanckaert en Andre Louwen de heer en mevrouw Magnus in Graauw te vinden Van half zeven tot half-negen wordt er keihard getraind en zijn tegen stander neet dan ook meestal Wilfrted Dumez De grote tafeltennis-spetter van de tafel tennisvereniging St Aloysius Elke avond, vijf dagen per week hebben we voor een groot deel aan zijn geweldige steun en vooral kennis te danken". Voordat Matthijssen zich voor de eerste keer Zeeuws kampioen mocht noemen, had hij al eerder de Nederlandse titels in het dubbelspel bij de aspiranten en pupillen samen met „aartsri vaal" Wilfried Dumez op zijn naam mogen schrijven. Maar deze titels, hoe mooi ze dan ook waren, brachten niet datgene wat Paul Matthijssen er zelf van verwachtte Hij wilde zelf, he lemaal alleen voor een titel „vechten" Helemaal alleen. Matthijssen. „Natuurlijk was ik blij met die titels samen met clubgenoot Wilfrted Dumez, maar mijn grootste wens was ongetwijfeld om helemaal alleen een titel te bemachtigen. En na zes jaar tweede te zijn geweest lukte dat" Vorzitter en trainer Mangnus zegt over zijn pupil: „Vooral technisch is hij een goede speler Een jeugdtalent waarop we verder kunnen bou wen, en waarvan we in de ko mende jaren nog veel „plezier" kunnen hebben Dat Paul Mat thijssen klasse heeft behoeft geen nadere uitleg, want in april van dit jaar werd het voor nem een eerste plaats in een sterk Bopen toernooi in het Belgische St Amandsberg Maar ook net zoals bij anderen die topsport beoefenen gaat het de ene week beter dan de andere „Soms spe len we tijdens een training wel eens een partijtje, en denk dan wel eens als het zaterdag zo gaat - op die dag speelt St Aloy sius zijn competitiewedstrijden moet ik gewoon winnen Maar dan gebeurt het dikwijls dat het net wat minder gaai Je moet ook een beetje in je dag zijn" Met zijn tafeltennissport heeft Paul Matthijssen een bijzonder druk bezet leven. Na zijn dagelijkse dagtaak als machinebankwerker bij een Hulstere bedrijf is het elke avond trainen „gebla zen". om daarna buiten een avondschool ook nog te stu deren Matthijssen „Het is bijzonder zwaar, maar ik heb het er voor over" Samen met Wilfried Dumez en René van Dijk vormt hij het eerste team van St Aloysius, dat speelt in de hoofdklasse van de landelijke tafeltenni- scompetitie Voor de kleine gemeenschap Graauw. res sorterend onder de gemeente groot Hulst zonder meer een grote eer Geen enkele Zeeuwse tafeltennisvereni ging heeft het ooit zover we ten te brengen Maar de „mannen' van „huisvader" Remy Mangnus werken er dan ook elke avond keihard voor ,,Je krijgt het niet voor niets' aldus Paul Matthijs sen, een van de vele jeugdta- lenten van St Aloysius uit Graauw Een vereniging die al een grote faam heeft ver worven. (Van onze Duivensportmedewerker) ZAAMSLAGVEER - Het kostte ons. toen wij vorige week op een avond de heer P. Koop man opbelden, nogal wat moeite eer hij toestemming gaf voor het tot standkomen van dit verhaal: „Ik ben maar een gewone dui- venhouder en er zijn in onze ver eniging die de laatste tijd veel betere resultaten hebben dan ik", en noemde enige namen. Wij wisten echter, ondanks dat, dat hij vele jaren achtereen voor de plaatselijke duivensport, veel werk -veelal belangeloos- had verricht: 25 jaar lang de voorzit tershamer van de postduivenve reniging „De Voorwaarts" had gehanteerd; dat hij in 1972 Fondkampioen was; en tenslotte dat hij nu 50 jaar geleden actief aan deze sport ging deelnemen. Reden te meer om ons verzoek te herhalen en zo togen wij vorige week in de late zaterdagmiddag, op de eerste zaterdag na het vliegseizoen 1974, naar de Vcerse brood- en banketbakker, waar de oudste zoon George, nog druk bezig was zware zak ken meel de bakkerij in te dra gen. Koopman zelf, is nu 66 jaar oud (maar dat zou je hem niet geven) En werkt nog mee in de bakkerij, maar hoopt daar straks mee te stoppen „Dan krijg ik wat meer tijd voor mijn duiven" zegt hij want hij us nog met van plan daar mee op te houden Zijn enige hobby, „maar", zegt mevrouw Koop man. „daarin zit dan ook een hoop vrije tijd" Een lange va kantie zat er dan ook nooit in, hoogstens enkele dagen van huis ,Ik kon ook niet langer wegblijven, want ik moest er voor de vereniging zijn", zegt hij. Vijfentwintig jaar lang wer den, in het vliegseizoen, weke lijks de duiven van de vereni ging ingekorfd, in de garage van Koopman en ook zijn eigen dui ven moesten worden verzorgd. Zij beide zoons voelen zich niet zo tot de sport aangetrokken Wat dat betreft slaat het ge slacht Koopman een generatie over. zijn kleinzoons tonen nu al meer belangstelling. In de oprichting van „De Voorwaarts' in 1922 heeft ook zijn vader een groot aandeel ge had Hijzelf is een van de oudste leden, zowel in leeftijd als in lidmaatschap In het prille be gin, moesten de duiven die deel namen aan een wedvlucht nog naar Sluiskil worden gebracht, veelal nog met kar en paard Daarna werd de socileit ver plaatst naar een caf in Zaams- lag Dal duurde tot aan de tweede wereldoorlog en toen kwam de sport enkele jaren, tij dens de Duitse bezetting stil te liggen In 1945 schafte Koop man zich weer wat duiven aan Die haalde hij in België, waai om welke reden dan ook- de Duitsers het houden van post duiven met hadden verboden, tn tegenstelling tot in Nederland „Ik was toen een van de eersten op Het Veer die weer duiven be zat. Kort hierna kwamen er een aantal liefhebbers bij en begon nen we weer met het houden van wedvluchten. Op een beschei den schaal dan wel, veelal korte vluchten. Maar daarvoor had den we een uitvoervergunning nodig want anders mochten ze de grens niet over. Mijn vader is daarvoor nog naar Utrecht ge weest De duiven werden toen in onze garage ingekorfd en ik bracht ze in die eerste naoor logse jaren dan met de auto naar Kijkuit, een plaatsje aan de spoorlijn tussen Axel en Hulst. We hielden toen concoursen en er kwamen zelfs liefhebbers uit Axel en Terneuzen om hieraan deel te nemen. Dat duurde enige tijd, maar de duivensportbon den maakten hiertegen bezwa ren en zo werd besloten om toe te treden tot de Nederlandse Bond van Zaterdagvliegers, afdeling Zeeland, die daarna ook voor het vervoer ging zorgen" Zei Koopman aan het begin geen kampioen te zijn, hij kon het toch niet nalaten met een aantal in het verleden door zijn duiven behaalde goede resulta ten voor de dag te komen. Hij spoedt zich naar een andere ka mer enkomt even later terug met een doos vol uitslagen en toom er enkele. Zo won hij in 1955 de wedvlucht vanuit Arras( Frank rijk) van de Zeeuwsche Con cours Combinatie en verder daarin een 13e prijs tegen 1368 concurrenten en van recenter datum het Bondsconcours van uit Orleans in 1963 tegen 2400 duiven een 28e, 199e, 232e, en 281e pnjs.Maar de mooiste dag in mijn leven in deze sport was wel in 1971 op 17 juli, toen ik in de zeer zware wedvlucht, de overnachtvlucht vanuit Bor deaux, in Rayon-F :Oost- Zeeuwsch-Vlaanderen) de eer ste en de tweede prijs won met meer dan een uur vooruit. Het jaar daarop speelde ik vanuit Chateauroux, ook een erg zware vlucht, met slechts drie duiven mee en behoorde tot de weinig deelnemers die dezelfde dag drie duiven thuis kregen. Maar vorig jaar verloor ik mijn beste duivin ook op zo'n vlucht en kwam de terugslag Ik ben maar een kleine „melker" die in de wmer maar 24 duiven overhoudt, drie kweekkoppels en negen vlieg- koppels Verder wordt ook de concurrentie steeds sterker, ook in onze vereniging zie je dat ge beuren Het valt niet mee om vóór buurman H Scheele te pakken op de wedvluchten tegen zijn 17 weduwschapdui- ven" Maar ook dat kan Koopmans animo voor de sport niet ver minderen Hij speelt voor de sport in de ware zin van het woord Er wordt door hem nooit meer dan een gulden per duif in gezet. reiskosten daarbij inbe grepen. Ook zal hij zijn vogels nietkapotspelen: „Men verwijt nogal eens dat ik mijn duiven te m mméwmmmm PIET KOOPMAN veel in de „watten" leg en ze te veel eten geef" Maar hij ziet nu eenmaal graag een mooie duif. waarmee hij op tentoontellin- gen, zoals in de latste jaren is gebleken, door het behalen van tweemaal dc meeste punten inet zijn stand duiven, goed voor de dag kan komen. Zo kan hij er maar moeilijk vrede mee hebben dal er liefhebbers zijn die een bepaalde duif die jarenlang als een kampioensduif goed heeft gepresteerd en eenmaal oud ge worden is dit niet meer kan. aan de poelier wordt verkocht. „Zo'n duif zou bij mij op het hok mogen sterven", zegt hij welge meend. Bierkaaistraat 8 Hulst telefoon (011401-3444 De zaak voor een gezellig dineetie - bijeenkomsten - vergadenngen Tafelreservering is aanbevolen Keuken open tot 21.00 uur Dinsdag gesloten.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 9