ossen
ande
Prumband Axel bestaat 10 laar
leugdtalent uit Graauw brak
vorig jaar eindelijk door
P. KOOPMAN UIT ZAAMSLA6VEER,
ZIT 50 JAAR IN DE DUIVENSPORT
^Qportmon
Dolf Schoot: „Wehebben een mooie tijd achter de
ONKHEIJM
1STR ATIEST AND!
mscentrum
landeren.
MEIJEL zoekt,
HAND in de
Eigen benen
Dertig
Fijne tijd
Wl DE week;
onze speciale
erwerken
i 9 Kloosterzande
Oudste
Resultaten
Mooi
Café-Restaurant
,,'t Voske"
üONUfcKUAü 3 OKTOBER 1974
DONDERDAG 3 OKTOBER
k wij staan op de
PO-BAMISFEESTEN
Kloosterzande met
ukens
nitair
en haarden
ind- en vloertegels
xe bouwmaterialen
z
in U vanaf 4 okt tot en met
542
WIMMWWWVWWIMVI
Kloosterzande
tekort begint te komen
«pt waarom zijn nieuwe pe-
een groot assortiment, hoeft
zijn kersverse broodheer zijn
oven een afspraak >f schrijf
(Van onze correspondent Pe
ter Snelders)
AXEL - Op 5 oktober aan
staande hoopt de internatio
naal vermaarde drumband
Axel onder leiding van Dolf
Schoot haar tien-jarig jubi
leum te vieren Dit feest zal
voor de inwoners van Axel
I niet ongemerkt voorbij gaan
Tussen acht en negen uur die
avond zal de drumband een
I optreden verzorgen op de
Markt in Axel. Daarna ver-
I trekt het gezelschap, naar
I restaurant Zomerlust. waar
een receptie gehouden zal
I worden.
Aanvankelijk was het de be
doeling van drumband Axel om
een groot bekend korps uit te
nodigen. Dolf Schoot hierover
„Dat was inderdaad onze bedoe
ling Maar toen we er achter
kwamen, wat de kosten zouden
zijn, hebben we er nog maar eens
iver nagedacht We zijn toen
jnel tot de conclusie gekomen,
dat we er maar van af moesten
zien. Want wat denk je' Zo'n
korps kost al gauw een slordige
tweeduizend gulden Nee, toen
hebben we er maar voor gepast.
En bovendien is het misschine
ook gewoon wel leuker, wanneer
we zelf voor onze plaatsgenoten
het showelement verzorgen"
Aan dat showelement zal het
de avond van de vijfde oktober
beslit niet ontbreken, want op
dat gebied heeft drumband Axel
voldoende capaciteiten en erva
ring. Daarom ook is het korps
een graag geziene gast in het
buitenland, en stromen de uit
nodigingen regelmatig binnen
Een arumbanadus. die interna
tionaal grote bekendheid geniet
Optredens in België Duitsland
Zwitserland en Frankrijk zijn
vooi de Axelaren een heel ge
wone zaak
Hoe drumband Axel is ont
staan wat Dolf Schoot zich nog
heel best te herinneren Daar
over zegt hij „Eerst waren wij
met onze drumband aangesloten
bij de muziekvereniging Con
cordia Maai hei feit. dat wij
nogal eensop zondag optraden
botste met de opvattingen van
het bestuur Uit christelijke
overwegingen verzette men zich
daartegen Wij konden ons ech
ter mei dat standpunt niet ver
enigen omdat wij zeer regelma
tig uit België uitnodigingen ont
vingen om op zondag te komen
optreden Zodoende zijn wij op
eigen benen gaan staan De
meeste mensen gaven ons nog
geen jaar Maar dat is wel anders
uitgepakt Concordia bestaat
niet meer en drumband Axel
bloeit volop Maar ik heb ze al
tijd voor ogen gehouden, dat
exerceren het belangrijkste deel
van de opleiding is Wal heb je er
aan, als je muzikaal nardstikke
goed bent, maarje kunt je show
met fatsoenlijk afwerken?
Niets. Het is veel beter, dat je
excercitie goed is. dan mag er af
en toe nog wel eens een foutje in
het muzikale gedeelte zitten.
Dat valt lang niet zo op. dan
wanneer je een misstap begaat
We hebben het nog gezien op het
laatst gehouden concours in
Kerkrade. Daar hepen korpsen
bij, muzikaal helemaal af, maar
marcheren ho ntaar Daar
hebben we ook hel bewijs gele
verd, dal excerceren zo belang
rijk is Muzikaal gezien waren er
wel betere deelnemers bij dan
wij Maar door het showelement
dat wij brachten, veroverden wij
toch een derde plaats in de
show-afdeling uitmuntenheid
Ook werden we daar tweede m
de marswedstrijden in de ere-
afdeling"
hebben een prachttijd doorge
maakt"
„Och, als ik eens terugblik
over die afgelopen tien jaar dan
kan ik niet anders zeggen, dan
dat we een bijzondei fijne tijd
achter de rug hebben Je houd er
een aantal mooie herinneringen
aan over Zo moesten we eensop
treden in Mulhouse in Zwitser
land Allemaal fantastische
korpsen en wij werden wel wat
verlegen Tot slot van het liedje
bleek, dat wtj die avond rond
half een moesten besluiten in
een grote sporthal, waar zo'n
zesduizend toeschouwers wa
ren Sttknerveus allemaal na
tuurlijk Maar het liep gesmeerd
en we kregen een geweldige ova
tie We moesten zelfs nog een
toegift geven Kijk, op zo n mo
ment doet het je toch wel wat. In
Frankrijk, in Besancon hebben
we een keer voor 60 000 man op
getreden Je weet gewoon met
wat je ziet Maar wij ook niet
gek we hebben daar een optre
den gegeven met een nummer
van Mireille Matthieu enn Dat
publiek dol-enthousiast natuur
lijk En na afloop kreeg ik van
eenkunstenaar een gipsen be
eldje van Mireille Matthieu, dat
hij zelf had gemaakt. Ja, we
In Duitsland. Frankrijk, Be-
Igieen Zwitserland zijn de leden
van drumband Axel bijna overal
geweest Dat is ook met zo ver
wonderlijk want men ontvangt
jaarlijks een dertigtal uitnodi
gingen uit die landen Dat inter
nationale succes heeft de band
voor een groot deel te danken
aan Dolf Schooi Maar ook Ka-
rel Beeldens en Eddv Sorber le
veren een belangrijke bijdrage
Want zij verzorgen het muzikale
gedeelte Zij componeren, in
overleg met het bestuur, de mu
ziek En dan is hel aan Dolf
School om de muziek een pas
sende excercitie le geven. Het
bestuur van drumband Axel be
staat uit Manen van de Have
(voorzitter). Frans Wieland (se-
cretans). mevrouw Schoot
(penningmeester), terwijl Anja
de Kraker Carlo van Hecke, Ka-
rel Beeldens. Eddy Sorber, Rein
Scheele, en Jack Schoot leden
van het bestuur zijn.
„Kijk", vervolgt Eddy
Sorber, „wij bedruipen ons
helemaal zelf We ontvangen
helemaal geen financile
steun van de gemeente. Ik
dacht dat maar weinig korp
sen dat kunnen zeggen. Maar
voor de receptie hebben we
een beroep op de gemeente
gedaan De burgemeester
was er direkt voor te vinden,
temeer daar we nog nooit een
beroep op hen hebben hoe
ven te doen".
Het bestuur van de Axelse drumband
GRAAUW - Paul Mat-
thijssen het grote tafelten-
I mstalent van de tafeltennis
vereniging St. Aloysius in
Graauw die gedoemd was de
I „eeuwige tweede" te blijven,
brak vorig jaar na ruim zeven
jaar actief de tafeltennis-
I sport te hebben beoefend tij
dens de Zeeuwse kampioen
schappen plotseling door In
die zes voorbije jaren moest
hij steeds met een tweede
plaats tijdens die Zeeuwse
I kampioenschappen genoe
gen nemen. Vorig jaar werd
het voor hem een eerste
plaats, na een felle stnjd
tegen zijn grootste concur
rent en tevens clubgenoot
Wilfrted Dumez, die hij in de
categorie junioren naai de
I tweede plaats verwees
„Na zes jaar hard. ja keihard
trainen was het dan gelukt Hij
kon zich toen voor de eerste keer
Zeeuws kampioen noemen Dat
was dan bij de junioren, maar in
de categorie jeugd moest hij
weer duimen leggen voor Wil-
fried Dumez Maar het 17-jange
talent uit Graauw was wal be
treft die Zeeuwse, kampioen
schappen tevreden AJ vervolg!
hij direct: „Tevreden mag je ei
genlijk nooit zijn. en dat toch
zeker met in de sport Ik sta met
die titel uiteindelijk nog maar
op een trede van die ladder De
weg vooi mij is nog lang ja heel
lang zelfs" t
Maar het jeugdtalenl van
St.Aloysius „timmert' daai heel
hard aan Elke avond is hij in de
speelzaal - waar Sl Aloysius
Z1)n competitiewedstrijden
speelt - achter het woonhuis van
PAUL MATTHIJSSEN
Matthijssen „Wil je m de ta
feltennissport wat bereiken, dan
is veel trainen gewoon een eerste
vereiste Je krijgt het zondei
meer niet cadeau Kijk zegt
hij, „bij hel voetballen bijvoor
beeld kun je als speler nog eens
een fout maken, dat kost je ploeg
direct altijd nog geen doelpunt
Maai als tafeltennisser sta je he
lemaal alleen Een foutje kost je
zondei meer een punl Mis
schien is het ook daarom dat de
tafeltenmssporl hier in
Zeeuwsch-Vlaanderen nog niet
zo populair is fk kan het me best
indenken dat de tafeltennis
sport als kijkspel roet zo mooi is
Misschien toch wel mooi maai
voor een toeschouwer niet span
nend genoeg om zijn avond daai
aan op te offeren Maar voor me
zelf bestaai e; geen mooiere
spori dan ae tafeltennis'
Ai zijr, vrije tijd besteedt hij
aan zijn geliefde spori Want
ook hij is van mentng dat. wil
mer. aan de top komen of blij
ven men er hijzonder veel vooi
moet doen Matthijssen „De ta
feltennissport is beslist mei ge
makkelijk Want buiten het
normale slaan tegen die bal.
zoals de meesten dat zien, ko
men er ook nog veel taktische
punten aan te pas En ik zeg ze
ker niets teveel, als ik zeg, dat
wehiermetSt Aloysius inRemy
Mangnus zonder meer de juiste
man hebben Iemand met een
geweldige tafeltenniservanng
Hij is zonder meer de man
waarom St Alovsius draait Als
hij er morgen mee stopt, is het
zonder meer ook met de vereni
ging gedaan Daar ben ik zeker
van overtuigd Ik dacht dat du
geen nieuws was. dat zal inmid
dels iedereen in Zeeuwsch-
Vlaanderen al wel weten Hij ts
gewoon en dal natuurlijk samen
met zijn echtgenote, de motor
van St Aloysius Niet alleen
mijn titel, maar ook de vele titels
van Wilfried Dumez. Vivian
Blanckaert en Andre Louwen
de heer en mevrouw Magnus in
Graauw te vinden Van half
zeven tot half-negen wordt er
keihard getraind en zijn tegen
stander neet dan ook meestal
Wilfrted Dumez De grote
tafeltennis-spetter van de tafel
tennisvereniging St Aloysius
Elke avond, vijf dagen per week
hebben we voor een groot deel
aan zijn geweldige steun en
vooral kennis te danken".
Voordat Matthijssen zich voor
de eerste keer Zeeuws kampioen
mocht noemen, had hij al eerder
de Nederlandse titels in het
dubbelspel bij de aspiranten en
pupillen samen met „aartsri
vaal" Wilfried Dumez op zijn
naam mogen schrijven. Maar
deze titels, hoe mooi ze dan ook
waren, brachten niet datgene
wat Paul Matthijssen er zelf van
verwachtte Hij wilde zelf, he
lemaal alleen voor een titel
„vechten" Helemaal alleen.
Matthijssen. „Natuurlijk was ik
blij met die titels samen met
clubgenoot Wilfrted Dumez,
maar mijn grootste wens was
ongetwijfeld om helemaal alleen
een titel te bemachtigen. En na
zes jaar tweede te zijn geweest
lukte dat" Vorzitter en trainer
Mangnus zegt over zijn pupil:
„Vooral technisch is hij een
goede speler Een jeugdtalent
waarop we verder kunnen bou
wen, en waarvan we in de ko
mende jaren nog veel „plezier"
kunnen hebben Dat Paul Mat
thijssen klasse heeft behoeft
geen nadere uitleg, want in april
van dit jaar werd het voor nem
een eerste plaats in een sterk
Bopen toernooi in het Belgische
St Amandsberg Maar ook net
zoals bij anderen die topsport
beoefenen gaat het de ene week
beter dan de andere „Soms spe
len we tijdens een training wel
eens een partijtje, en denk dan
wel eens als het zaterdag zo
gaat - op die dag speelt St Aloy
sius zijn competitiewedstrijden
moet ik gewoon winnen Maar
dan gebeurt het dikwijls dat het
net wat minder gaai Je moet
ook een beetje in je dag zijn"
Met zijn tafeltennissport
heeft Paul Matthijssen een
bijzonder druk bezet leven.
Na zijn dagelijkse dagtaak
als machinebankwerker bij
een Hulstere bedrijf is het
elke avond trainen „gebla
zen". om daarna buiten een
avondschool ook nog te stu
deren Matthijssen „Het is
bijzonder zwaar, maar ik heb
het er voor over" Samen met
Wilfried Dumez en René van
Dijk vormt hij het eerste
team van St Aloysius, dat
speelt in de hoofdklasse van
de landelijke tafeltenni-
scompetitie Voor de kleine
gemeenschap Graauw. res
sorterend onder de gemeente
groot Hulst zonder meer een
grote eer Geen enkele
Zeeuwse tafeltennisvereni
ging heeft het ooit zover we
ten te brengen Maar de
„mannen' van „huisvader"
Remy Mangnus werken er
dan ook elke avond keihard
voor ,,Je krijgt het niet voor
niets' aldus Paul Matthijs
sen, een van de vele jeugdta-
lenten van St Aloysius uit
Graauw Een vereniging die
al een grote faam heeft ver
worven.
(Van onze
Duivensportmedewerker)
ZAAMSLAGVEER - Het
kostte ons. toen wij vorige week
op een avond de heer P. Koop
man opbelden, nogal wat moeite
eer hij toestemming gaf voor het
tot standkomen van dit verhaal:
„Ik ben maar een gewone dui-
venhouder en er zijn in onze ver
eniging die de laatste tijd veel
betere resultaten hebben dan
ik", en noemde enige namen. Wij
wisten echter, ondanks dat, dat
hij vele jaren achtereen voor de
plaatselijke duivensport, veel
werk -veelal belangeloos- had
verricht: 25 jaar lang de voorzit
tershamer van de postduivenve
reniging „De Voorwaarts" had
gehanteerd; dat hij in 1972
Fondkampioen was; en tenslotte
dat hij nu 50 jaar geleden actief
aan deze sport ging deelnemen.
Reden te meer om ons verzoek te
herhalen en zo togen wij vorige
week in de late zaterdagmiddag,
op de eerste zaterdag na het
vliegseizoen 1974, naar de
Vcerse brood- en banketbakker,
waar de oudste zoon George,
nog druk bezig was zware zak
ken meel de bakkerij in te dra
gen.
Koopman zelf, is nu 66 jaar
oud (maar dat zou je hem niet
geven) En werkt nog mee in de
bakkerij, maar hoopt daar
straks mee te stoppen „Dan
krijg ik wat meer tijd voor mijn
duiven" zegt hij want hij us nog
met van plan daar mee op te
houden Zijn enige hobby,
„maar", zegt mevrouw Koop
man. „daarin zit dan ook een
hoop vrije tijd" Een lange va
kantie zat er dan ook nooit in,
hoogstens enkele dagen van
huis ,Ik kon ook niet langer
wegblijven, want ik moest er
voor de vereniging zijn", zegt
hij.
Vijfentwintig jaar lang wer
den, in het vliegseizoen, weke
lijks de duiven van de vereni
ging ingekorfd, in de garage van
Koopman en ook zijn eigen dui
ven moesten worden verzorgd.
Zij beide zoons voelen zich niet
zo tot de sport aangetrokken
Wat dat betreft slaat het ge
slacht Koopman een generatie
over. zijn kleinzoons tonen nu al
meer belangstelling.
In de oprichting van „De
Voorwaarts' in 1922 heeft ook
zijn vader een groot aandeel ge
had Hijzelf is een van de oudste
leden, zowel in leeftijd als in
lidmaatschap In het prille be
gin, moesten de duiven die deel
namen aan een wedvlucht nog
naar Sluiskil worden gebracht,
veelal nog met kar en paard
Daarna werd de socileit ver
plaatst naar een caf in Zaams-
lag Dal duurde tot aan de
tweede wereldoorlog en toen
kwam de sport enkele jaren, tij
dens de Duitse bezetting stil te
liggen In 1945 schafte Koop
man zich weer wat duiven aan
Die haalde hij in België, waai
om welke reden dan ook- de
Duitsers het houden van post
duiven met hadden verboden, tn
tegenstelling tot in Nederland
„Ik was toen een van de eersten
op Het Veer die weer duiven be
zat. Kort hierna kwamen er een
aantal liefhebbers bij en begon
nen we weer met het houden van
wedvluchten. Op een beschei
den schaal dan wel, veelal korte
vluchten. Maar daarvoor had
den we een uitvoervergunning
nodig want anders mochten ze
de grens niet over. Mijn vader is
daarvoor nog naar Utrecht ge
weest De duiven werden toen in
onze garage ingekorfd en ik
bracht ze in die eerste naoor
logse jaren dan met de auto naar
Kijkuit, een plaatsje aan de
spoorlijn tussen Axel en Hulst.
We hielden toen concoursen en
er kwamen zelfs liefhebbers uit
Axel en Terneuzen om hieraan
deel te nemen. Dat duurde enige
tijd, maar de duivensportbon
den maakten hiertegen bezwa
ren en zo werd besloten om toe te
treden tot de Nederlandse Bond
van Zaterdagvliegers, afdeling
Zeeland, die daarna ook voor
het vervoer ging zorgen"
Zei Koopman aan het begin
geen kampioen te zijn, hij kon
het toch niet nalaten met een
aantal in het verleden door zijn
duiven behaalde goede resulta
ten voor de dag te komen. Hij
spoedt zich naar een andere ka
mer enkomt even later terug met
een doos vol uitslagen en toom
er enkele. Zo won hij in 1955 de
wedvlucht vanuit Arras( Frank
rijk) van de Zeeuwsche Con
cours Combinatie en verder
daarin een 13e prijs tegen 1368
concurrenten en van recenter
datum het Bondsconcours van
uit Orleans in 1963 tegen 2400
duiven een 28e, 199e, 232e, en
281e pnjs.Maar de mooiste dag
in mijn leven in deze sport was
wel in 1971 op 17 juli, toen ik in
de zeer zware wedvlucht, de
overnachtvlucht vanuit Bor
deaux, in Rayon-F :Oost-
Zeeuwsch-Vlaanderen) de eer
ste en de tweede prijs won met
meer dan een uur vooruit. Het
jaar daarop speelde ik vanuit
Chateauroux, ook een erg zware
vlucht, met slechts drie duiven
mee en behoorde tot de weinig
deelnemers die dezelfde dag drie
duiven thuis kregen. Maar vorig
jaar verloor ik mijn beste duivin
ook op zo'n vlucht en kwam de
terugslag Ik ben maar een
kleine „melker" die in de wmer
maar 24 duiven overhoudt, drie
kweekkoppels en negen vlieg-
koppels Verder wordt ook de
concurrentie steeds sterker, ook
in onze vereniging zie je dat ge
beuren Het valt niet mee om
vóór buurman H Scheele te
pakken op de wedvluchten
tegen zijn 17 weduwschapdui-
ven"
Maar ook dat kan Koopmans
animo voor de sport niet ver
minderen Hij speelt voor de
sport in de ware zin van het
woord Er wordt door hem nooit
meer dan een gulden per duif in
gezet. reiskosten daarbij inbe
grepen. Ook zal hij zijn vogels
nietkapotspelen: „Men verwijt
nogal eens dat ik mijn duiven te
m mméwmmmm
PIET KOOPMAN
veel in de „watten" leg en ze te
veel eten geef" Maar hij ziet nu
eenmaal graag een mooie duif.
waarmee hij op tentoontellin-
gen, zoals in de latste jaren is
gebleken, door het behalen van
tweemaal dc meeste punten inet
zijn stand duiven, goed voor de
dag kan komen. Zo kan hij er
maar moeilijk vrede mee hebben
dal er liefhebbers zijn die een
bepaalde duif die jarenlang als
een kampioensduif goed heeft
gepresteerd en eenmaal oud ge
worden is dit niet meer kan. aan
de poelier wordt verkocht.
„Zo'n duif zou bij mij op het hok
mogen sterven", zegt hij welge
meend.
Bierkaaistraat 8 Hulst
telefoon (011401-3444
De zaak voor een gezellig
dineetie - bijeenkomsten -
vergadenngen
Tafelreservering
is aanbevolen
Keuken open tot 21.00 uur
Dinsdag gesloten.