s Doorzon- raken uit de gratie Meer woon- en leefruimte door moderne serres STOF IN DE TV KAN GEEN KWAAD )OP DOP AAN- OF UITBOUWEN? EERST NAAR DE GEMEENTE Doe eens wat met uw gevel 995,- 1740,- ONDER DAK BOS-KEUKENS 140-4037 beier ;r 250,- HULST Overdamstraat 14 Tel. 01140-4398 Leefruimte Kritischer ONDER DAK j onze showroom te jn dat voor 30 50 nelux P TEL. 2028 Er wordt hier en daar nogal wat gemopperd door mensen die, als ze aan de buitenkant van hun huis willen gaan bre ken, tot de conclusie komen dat de verbouwing zoals zij die graag zouden zien, door de gemeente niet goedgekeurd wordt. „Mijn eigen huis, en ik mag er niet eens mee doen wat ik zelf wil", is bij de gemeente een veel gehoorde klacht. De heer G. Voetel, verbonden aan de dienst voor Bouw- en Woningtoezicht in Breda, toont zich dan ook erg voorzichtig wanneer we hem vragen in grote lijnen aan te geven wat nu wel en niet mag bij de aan- of uitbouw van een woning. „Die hele aan- en uitbouwkwestie is zo gecompliceerd dat ik huiver om daar algemene richtlijnen over te geven. Er zijn weliswaar regels vastgelegd, maar er zijn zoveel uitzonderings gevallen en er kunnen zoveel vrijstellingen worden verleend, dat het zinloos is om alleen op die regels af te gaan. Ik zou iedereen willen aanraden om, voordat hij gaat ver bouwen, inlichtingen in te winnen bij de dienst voor Openbare Werken van de gemeente (afdeling Bouw- en Woningtoezicht). Hier kan men precies nagaan wat in de betreffende situatie wel en niet geoorloofd is" Een collega van de heer Voetel voegt eraan toe: „Die wet op de bouwverordening is net elastiek; je kunt er alle kanten mee op. Het is onmogelijk om die wet in enkele zinnen te vatten". Niet iedereen heeft overigens direct met de ingewikkelde wet op de bouwverordening te maken. Veel nieuwe woningen vallen onder een bestemmingsplan, dat veel eenvoudiger richt lijnen aangeeft voor uitbouwtjes. In de bestemmingsplannen van na 1970 is zelfs bewust ruimte geschapen voor de aan- en uitbouw. Deze maatregel werd genomen door de groeiende be hoefte van mensen aan meer ruimte. De kleine na-oorlogse woningen en de toename in huishoud-apparatuur (wasmachi ne, ijskast e.d.) brachten de mensen ertoe delen aan hun huis te bouwen. Vooral de wens om de keuken (waar meestal de apparatuur staat) uit te breiden, nam hand over hand toe. In de bestem mingsplannen van na 1970 zijn de volgende bepalingen opge nomen: de totale panddiepte mag niet meer bedragen dan elf meter; de uitbouw mag maar één verdieping beslaan; men mag aanbouwen óf over de volle breedte van het huis, óf alleen aan de keuken van het huis. Ook deze regels zijn echter niet altijd en overal geldend. Evenals bij de wet op de bouwverordening, zijn ook op deze bepalingen uit het bestemmingsplan uitzonderingen te beden ken. Wanneer in een straat waar de woningen maar zes meter diep zijn, de bepaling op de panddiepte ongenuanceerd mocht worden toegepast, zou men dus een uitbouw van maximaal vijf meter aan zijn huis mogen bouwen Dit kan voor de buur man erg onaangename gevolgen hebben. Hij wordt door die lange schuur aan de woning naast zijn huis, als het ware in gebouwd. „De hele wet op de bouwverordening is erop gemaakt om de algemene leefbaarheid te waarborgen", zegt de heer Voetel. „We willen het graag netjes hebben. Dat aspect ver liezen de mensen vaak uit het oog". JEANNE PEIJNENBUG De eigenaar van dit huis trok de keuken bij de woon kamer, waardoor deze een L-vorm kreeg. Achter het huis liet hij een nieuwe keu ken bouwen, die op de bo venste foto te zien is. Het gebouwtje vooraan rechts is in gebruik als schuurtje. Vroeger stond op die plaats een kolenhok. Op de onder ste foto een beeld van het interieur van de meuwe keuken. 1 Als iemand het vroeger over een serre had, dan dacht men aan een uitbouw met veel glas, waarin mensen en plan ten zomers in de zon konden vertoeven, 's Winters werd de ze serre afgesloten, omdat het teveel energie vergde ook de ze kamer te verwarmen. De bewoners trokken zich terug in een kleine, verwarmde huis kamer en in de serre stonden de bloemen op de ruiten in plaats van in de uitbouw. Heeft men het nu over een serre dan denkt men gewoon lijk aan een gelijkvloerse uit breiding van het huis, die per manent wordt gebruikt en die zoveel mogelijk in de stijl van het huis wordt opgebouwd- Vooral naar dergelijke „ser res" is volgens architect Henrl Fraiture tegenwoordig veel vraag. Mensen, die een eigen huis hebben vinden op een gegeven moment, dat de woonruimte te klein wordt Omdat men vaak gehecht is aan huis en omgeving gaat men het zoeken in een uitbrei ding in plaats van een verhui zing. Henri Fraiture: „Het zijn vooral gezinnen met opgroei ende kinderen, die aan een serre denken- De oudere jon gens en meisjes willen in de huiskamer op hun gemak met de vrienden en vriendinnen praten, een ander wil op de zelfde tijd televisie kijken en weer een ander gezinslid wil rustig lezen- In de kleine huis kamers, waarover veel gezin nen beschikken, kan dat niet allemaal tegelijk gebeuren- Natuurlijk zijn er nog andere redenen te geven: de mensen zien bijvoorbeeld grote, ideale woonruimten bij anderen, de bladen gespecialiseerd op het gebied van wonen geven leuke tips en dan past het natuurlijk ook in het hele bestedingspa troon van nu". Is de eigenaar van het huls zover, dat hij besluit uit te breiden, dan vindt hij in de scheidingsmuurtjes achter het huis algauw een idee. Een uit breiding lijkt dan eenvoudig niet zo kostbaar. Gaat men echter inlichtingen inwinnen bij gemeente, aannemer en ar chitect- dan blijkt het toch wel iets ingewikkelder in elkaar te zitten Architect Fraiture: „De meeste mensen beginnen met het idee van een kleine ver andering, maar eindigen met de verbouwing van de hele bega ne grond"- Doel van de verandering is het groter maken van de leet- ruimte- Door alleen maar een nieuw stukje kamer aan de oude te plakken kom je er dan natuurlijk niet- Er moeten muren worden uitgebroken en deuren moeten worden ver plaatst- Dit brengt al gauw veranderingen met zich mee voor gang of hal en niet te vergeten de keuken. Veel huis eigenaren bedenken dan bo vendien, dat eigenlijk gelijk- wel een nieuwe, moderne keu ken kan worden aangeschaft Het gebeurt dan nogal eens. dat de kleine keuken bij de kamer wordt getrokken en da! er een grotere keuken aan hel huis wordt gebouwd- Alle mo derne keukenapparaten passer In de nieuwe keuken en dc kamer krijgt, dank zij de oude keuken, de tegenwoordig zo geliefde L- of Z-vorm. Door deze nieuwe vorm kan de leefruimte in verschillende hoekjes worden gedeeld, waar zich tegelijkertijd verschillen de activiteiten kunnen afspe len- Steeds meer mensen raken volgens architect Fraiture en thousiast over deze nieuwe L- of Z-kamer en de zogenaamde doorzonkamers raken uit de gratie- Natuurlijk zijn er toch nog steeds mensen, die de voorkeur geven aan een leng- teuitbreiding van de woonka mer. Maar in welke richting cie leefruimte ook wordt vergroot, het zal in alle gevallen heel wat kosten met zich meebren gen- Behalve de bouw zelf ko men er nog heel wat extra dingen op de rekening te staan- De vloerbedekking zal bijvoórbeeld in de hele kamer worden vernieuwd om ver schillende bedekkingen in de nieuwe, grote kamer te voor komen, de muren krijgen om dezelfde reden een ander kleurtje, er moet extra 'ver warming komen en velen ko pen extra meubels. Voor wat betreft dit laatste neeft Henri Fraiture nogal wat aanmerkingen. „Als mensen", zegt hij, „ineens een grote ka mer hebben krijigen ze de nei ging deze helemaal vol te zet ten met een paar bankstellen en een eethoek- Op die manier kun je je weer maar moeilijk tussen de meubels door bewe gen en komt er nog geen ruimte voor de vele activitei ten, die in de leefruimte zou den moeten plaatsvinden- „Wonen" is een scala van acti viteiten en de ruimte moet hieraan zijn aangepast- Het moet niet andersom gaan". Toch worden de Nederlan ders volgens hem wel kriti scher voor wat betreft het wo nen. Men begint zich af te vragen of het wel nodig is, om steeds een lopertje schuin op de salontafel te leggen en of alle stoelen en banken wel in een kringetje naar elkaar ge richt moeten staan- Gaat Iemand grondig te werk dan schat architect Frai ture de kosten op twaalfdui zend tot twintigduizend gul den voor een normale verbou wing van een huis uit een rij. Hij wijst er nog wet even op, dat de eigenaar, voordat het karwei begint duideli|ke, schriftelijke afspraken moet maken over aard, duur en kos ten van het werk met de men sen die het karwei voor nem gaan opknappen. „Anders kunnen ze weieens voor ver velende situaties komen te staan". RIEJA VAN AART Een auto heeft regelmatig een servicebeurt nodig, een gazonmaaier en een naaima chine moeten van tijd tot tijd een druppeltje olie hebben Hebben onze radio's, tv-ont- vangers, grammofoons en re corders niet zo'n periodiek on derhoud nodig? Het antwoord is simpel: neen. Een t.v.-ontvaniger en een radio blijven het best in vorm als we er met onze (ondes kundige) handen afblijven- Ze zijn vaak verzamelplaatsen van stof, maar het heeft geen zin om de achterplaat er af te halen en met een stofzuiger het stof weg te nemen. Inte gendeel: dikwijls worden de apparaten dioor zo'n schoon maakbeurt juist beschadigd. Wel moeten we er tegen waken, dat de toestellen voch tig worden de combinatie stof-vocht kan kortsluitingen en brand veroorzaken. Maai stof alleen kan geen kwaad. Alleen mechanische onderde len (draai- en drukknoppen) kunnen wel eens van het stof te lijden hebben ze gaan kraken en zullen dan meesta' vervangen moeten worden. De radio- en t.v.-reparateurs la ten het stof doorgaans ook zit ten. Als ze er al iets van weghalen is het omdat ze dan beter bij de onderdelen kun nen komen. Slijten radio's, versterkers en t.v.-toestellen niet door het gebruik? Dat doen ze: kwaliteit var ■ntvangst, beeld en geluid gaan meestal langzaam achter uit. Maar doorgaans zo lang zaam, dat je het niet eens merkt Als er na verloop van tijd een echt defect is zal de goede reparateur het toestel doorgaans wel doormeten en waar nodig wat oppeppen. Een tip: wees bij het afstof fen van radio- en tv-kasten voorzichtig met gebruik van spuitbussen met stofwerende vloeistoffen- De nevel van die bussen mag niet in het appa raat. Ook vloeibare was kan gevaarlijk zijn: een druppeltje m het inwendige van de kast kan uw toestel soms onherstel bare schade berokkenen. Aan radio's, versterkers en tv*s doen we zelf dus niets. Band- en cassetterecorders moeten we wel van tijd tot tijd reinigen. Als er te veel vuil bij de afspeel- en opna me-koppen komt kan dat schade geven. Er zijn reinigingsbanden en reinigingssets in de handel, maai goedkoper en zeKer zo goed kunnen de koppen worden schoongemaakt met een wattdp en een beetje spiri tus. Verschillende reinigings sets bevatten tri, dat het metaal van de koppen wat kan aantasten. Een platenspeler moet eens per jaar worden schoonge maakt en geolied. Dat is vak werk: de vakman weet wel ke olie er moet worden ge bruikt, hoeveel en op welke plaatsen van het apparaat. THEO WEENING Voor het interieur ge ven heel wat mensen handenvol geld uit- Te recht, want je moet er tenslotte zelf in wonen en het is verleidelijk om er wat moois van te ma ken. Vooral als je het zelf doet, hoeft het niet eens zo verschrikkelijk duur te worden. Vanzelfsprekend is in de eerste plaats het schilderwerk belangrijk. Wie het schil derwerk verwaarloost, komt na jaren misschien tot de erg nare ontdek king dat het hout is gaan rotten. Reparatie, misschien zelfs vervan ging, kost dan handenvol geld. Daarnaast kan men echter nog heel wat doen, om het gezicht van het huls een stuk op te knappen. Neem nu eens zo'n raamwand, in de moderne bouw vaak een pul uit één stuk, met beneden- en bovenra men. En daartussen een bekleding van asbest- board, aluminium proliel- plaat of dergelijk mate riaal- We willen daar geen kwaad woord van zeggen, maar een beetje saai is het wel, zo'n hele rij huizen met allemaal hetzelfde uiterlijk Een heel eenvoudige Ingreep is al, om zo'n gevelbekleding te schil deren. Dat ziet er met een al heel anders uit. Steim de kleur van de verf af op die van het kozijn. Dat ls meestal wit. Een bruinachtige tint voor de pui past daar meestal goed bij- Dat doet een beetje aan hout denken- Is het ko- zijnwerk donker (gelakt of gebeitst hardhout, of met een conserverings middel behandeld vuren hout) dan kan de kleur van de pui beter licht gehouden worden. Ech ter liever geen wit. Op een groot vlak als de pui onder en tussen de ra men wordt dat gauw een beetje doods en boven dien vervuilt het snel. Nog mooier wordt het als de pui bekleed wordt met echt hout. Daarvoor zijn plaatmaterialen het gemakkelijkst. Schroot jes kan natuurlijk ook, maar die moeten een voor een op maat ge zaagd en gespijkerd worden, en bovendien vooraf aan twee kanten met een conserverings middel worden behan deld, ooik in de groeven en op de kopse kanten. Dat is een tijdrovend karwei. Elke schroot heeft ook behoefte aan minstens drie spijkers en al die spijkergaatjes moeten weer worden ge stopt. Plaatmateriaal werkt veel sneller. Maar neem er dan wel een water vast materiaal voor! Ge woon triplex gaat, ook al wordt het behandeld, op den duur naar zijn grootje- De lijm tussen de lagen laat los Water vast materiaal is overi gens alleen watervast 'erlijmd, dat wil dus zeggen dat invloed van v»cht niet tot loslaten van de verschillende la gen van het plaatmateri aal leidt. Het moet dus nog wel met een hout conserveringsmiddel worden bewerkt, waar door het meteen de ge wenste kleur kan krij gen. Als het tegen asbest- board-betimmeringen wordt aangebracht, moet door middel van latjes eerst voor wat ruimte tussen het asbestboard en de nieuwe betimme ring gezorgd worden- De boel moet kunnen blij ven „ademen". Up aluminium profiel platen kan het plaatma teriaal regelrecht wor den bevestigd. De pro fielen ln het aluminium vormen vanzelf ruimten tussen de twee lagen. Met stalen nagels kan dwars door het alumini um profiel worden ge timmerd, als men ten minste eerst nagaat waar de houten balken of lat ten zitten, waarop het aluminium is vastgezet- In die latten, meestal twee, in horizontale richting geplaatst, spij kert men de nieuwe pla ten vast- Vanzelfsprekend i' een dergelijke operatie alleen mogelijk aan een eigen huls. tenzij men met de eigenaar tot overeenstemming kan komen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 21