Blinden Ieren skiën in Alphen Van Eleanor, Bess, Mamie en Jackie tot Lady Bird, Pat en Betty X Eleanor en Franklin Ongelukkig huwelijk Bess en Harry Fords. Mamie en Ike Jackie en John Dierentuin Lady Bird en Lyndon Ratten Ontvlambar Pat en Piek Jerry en Betty Fijn gezin aanbieding 6950- 700,- 16 INS B.V. BIEDT AAN i Sta-Caravans met twee Jinette - L-zitbank - Tuin- ïel en vierpits gascomfooi. ieur, model 1975. i uitbreiding op ons cara- voor 130 caravans, t 180 t.m. 200 m2, Electra nsluiting aanwezig. 'EKG CARAVANS B.V. Molenschot (N.-B.) 1611 - 246 of 516. fer is een akman kan en. >ermart is h werken, tst - bent. g team, st wezen, aak je vers oop vanuit e vakman- liploma, ischrijvingf aar. I Eleanor Roosevelt: een on- Bess Truman (op de foto met Mamie Eisenhower: haar bed Jacqueline Kennedy: „First Lady Bird Johnson: „Mijn Pat Nixon „Niemand kan Betty Ford: aan het hoofd Igelukkig huwelijk dochter Margaret) „zuiverde" het functioneerde ook als kantoorLady, dat klinkt als een zadel- man komt eerst, dan mijn doch- met Dick slapen. taalgebruik van de president. paardters Luci Baines en Lynda Bird ters Luci Baines en Lynda Bird en ik neem genoegen met wat overblijft.. van een fijn gezin. Vrouwen in het Witte H (Van onze correspondent in Washington, Bert van Velzen) WASHINGTON Ik sta I voor het Witte Huis tussen toeristen in korte broeken die transpireren in hun ten nisschoenen. Het is heet en vochtig in Washington, maar de toeristen blijven hun fo to's maken van het huis waarin nu Jerry en Betty Ford wonen. Zij weten niet wat er achter de witte faca- I de schuilgaat. Hoe leven Jer ry en Betty in de privésfeer \an hun woonkwartier op de derde verdieping? Wat doen de vrouwen van de Amerikaanse presidenten wanneer zij niet bekeken worden door het oog van ca mera's en naar nieuws dor- stende verslaggevers? Er zijn 132 vertrekken in het Witte Buiio. Een flink aantal van die vertrekken is niet veel groter dan een bezemkast en het is lang genoeg geleden om nu te kunnen zeggen dat Warren Gamaliel Harding in een bezemkast het hof maakte aan zijn maitresse. Harding was een man die door ieder een bemind wilde zijn en dat werd zijn ondergang die, ge lukkig, pais posthuum in volle omvang duidelijk werd. Dank- sij de chef-huisbewaarder J.B- West, die in het Witte Huis zes „First Ladies" heeft ge diend, weten we iets meer af van het privébestaan van de vrouwen van zes Amerikaanse presidenten. Hij schreef een boek onder de titel „Upstairs at the White House" (1) en bij zij daarvoor geloofd. Het is bekend dat Franklin Delano Roosevelt laat in zijn leven maar voor zijn presi dentschap het slachtoffer werd van polio. De tragische gevol gen daarvan bleven voor het grote publiek verborgen. Er werden geen foto's gemaakt wanneer Roosevelt uit zijn au to werd gehesen. Hij begroette tijdens recepties lange rijen handenschudders, terwijl hij, praktisch staande, gezeten was op een soort fictszadel, ver borgen tussen plantenstruiken. Op foto's zag de Amerikaan hem vanaf de onderste knoop van zijn colbert, sterk, groot, hreedlachend, als een symbool van hoop en vertrouwen in de grote depressie. Er is niets te vrezen dan de vrees zelf, zei Hoosevelt - en dat gaf de bur ger moed. Eleanor Roosevelt had het al tijd druk. Zij rende door het Witte Huis terwijl zij brieven dicteerde. Het Wite Huis was een hofcod, tot de nok gevuld toet haar gasten. Haar kinde ten konden haar spreken tij dens het ontbijt, na afspraak. Eleanor was een sociaal bewo gen vrouw em zij stormde door stad en land als een orkaan. &j was zo arbeidsintensief dat zij vaak niet wist wie zij had uitgenodigd voor intellectuele inches, die als „.scrambled eSgs met hersenen" werden getypeerd. waren in de dagen van Eleanor en Franklin twee vas te- permanente gasten in het Witte Huis: Lorena Hickok, een zwaarlijvig manwijf dat reporter was geweest en „Hick" genoemd werd en Jo seph Lash, een man van even in de dertig, diie in de kleine blauwe slapkamer sliep tegen over het studeervertrek van de president. Eleanor Roose velt vond in Lash een vertrou wensman met wie zij alles kon bespreken. Eleanor en Jo seph Lash voerden gesprekken tot diep in de nacht. Zij wen ste hem goede morgen voor bet ontbijt en ze zei hem wel terusten wanneer iedereen in het Witte Huis ai in bed lag. Toen Lash ooit voor een com missie van het Huis van Afge vaardigden moest getuigen zat Eleanor op de eerste rij en men kon haar nijvere breipen nen horen tikken. Het huwelijk van Eleanor en Franklin was ongelukkig. Zij was niet bepaald een mooie vrouw, maar ze had een groot hart en Franklin Roosevelt werd door haar een sterk man. In het Witte Huis werden Ele anor en Franklin nooit alleen in hetzelfde vertrek gezien. Franklin maakte vaak autorit jes door de bossen van Virgi nia, waar hij, steeds op het zelfde landweggetje, Mrs. Lu- cey Mercer Rutherford een lift gaf. Wanneer Eleanor de stad uit was bezocht Lucey hem in het Witte Huis. J.B- West schrijft met groot ontzag over de Roosevelts en meldt dat Madame Tsjang Kai Sjek (Mrs. Generalissimo) tijdens een bezoek aan het Witte Huis haar eigen lakens meebracht, van kostbare zijde, en dat Mo- lotof een revolver in zijn ba gage had. Bess en Harry Truman waren dol op elkaar, ofschoon zij el kaar niet in het openbaar knuffelden, zoals Mamie en Ike dat later wel plachten te doen. Toen Bess Truman, na de dood van Franklin Roose velt, de deur van het Witte Huis binnen kwam vroeg de huisbewaarder haar: „Wat is Uw naam, Mevrouw?" „Mrs. Truman" zei ze. Bess was met een kleine verhuiswagen ge komen waarin zich slechts kleding en de piano van haar dochter Margaret bevonden. Eleanor Roosevelt had het veel te druk gehad om er op toe te zien dat het Witte Huis werd bijgehouden en aldus trof Bess Truman meubilair aan diat zelfs niet meer geschikt was voor het Leger des Heils, gro te collecties spinnewebben en dikke lagen stof. Het Witte Huis zag eruit als een twee derangs hotel, gereed voor de sloop. De Trumans sliepen apart, maar Bess schuwde het presidentiële bed niet. Alleen cle Eisenhowers en tegenwoor dig de Fords slapen in hetzelf de bed. toonde, is hij zelf nooit cor rupt geweest. Tijdens de di ners van Harry, Bess en doch ter Margaret werd veel en hartelijk gelachen. Er waren ook plechtiger momenten: aan het einde van zijn president schap zag Harry dat Bess sta pels brieven in het open haardvuur aan het verbranden was. „Wat doe je daar" vroeg Harry. „Ik ben brieven van je aan hét verbranden" ant woordde Bess. Ha<rry: „Denk in godsnaam aan de geschiede nis". Bess: „Dat is precies wat ik aan het doen ben..." Bess Truman probeerde haar Harry, die er van hield solda tentaal te gebruiken, zijn mond met groene zeep te laten spoelen, maar haar successen waren beperkt. Haar enige grote succes was dat Harry het woordje „shit" (stront) bij tijd en wijle wijzigde in „paardemest" wanneer hij in een plechtige bui was- Bess en Harry stonden met beide be nen op de grond. Harry ge bruikte zijn eigen postzegels van drie cent wanneer hij per soon1'' ik0 br'even verstuurde, en ofschoon zijn regering in 1948 corrupte plekken ver- Truiman was in 1948 buitenge woon onpopulair: in de opinie peilingen was hiij tot 32 pro cent gezonken, maar hij ver richtte een politiek wonder door Thomas Dewey te ver slaan, die volgens alle insiders heit Witte Huis al in zijn zak had. Trumans campagne voor zijn herverkiezing kostte 1.368.958 dollar; die van Nixon in 1972 bijna vijftig maal zo veel- Bess deed geen politieke uitspraken in het openbaar. Maar Harry vroeg haar wel om raad. Meestal moet haar advies zijn neergekomen op: „Doe gewoon". Het is verder interessant te weten dat Gene ral Motors Dewey steunde en dat Henry Ford meer voor Truman in het Witte Huis voelde. Na de verkiezingen van 1948 stuurde Truman de regerings-Cadillaos naar Gene ral Motors terug en reed hij verder in Fords. Dat was overigens het jaar waarin Jer ry Ford voor het eerst in het Huis van Afgevaardigden werd gekozen. Het bed was voor Mamiie Ei senhower het centrale punt van haar bestaan. Zij wilde niet in een apart slaapkamer tje ondergebracht worden, want, zo verklaarde ze: „Ik wil Ike onder handbereik heb ben zodat ik hem op zijn kale kop kan kletsen". Geen twij felaar voor Mamie. Ze ge- brudte haar bed onder meer als kantoor: dicteerde er brie ven in, schreef er rekeningen in uit en concipieerde er briefjes aan zichzelf. Kwaad- willdige zielen noemden haar „De Schone Slaapster in het Witte Huis". J.B. West werd niet zelden aan de bureau- sponde geroepen, waarin Ma- mie dan in een rose bedjasje zat met een rose strik in het haar. Mamie regeerde de Witte Huisstaf als een vorstin. Ze was zeer prijsbewust en zocht in de dagbladadvertenties naar koopjes. Bij recepties wilde ze op een podiumpje staan „zodat de mensen me kunnen zien"* Ike kookte graag. Dat wil zeg gen: een sergeant roerde en mengde, voegde zout en peper en andere specerijen toe op Ike's commando en de presi dent proefde. Mamie was ver zot op sentimentele liefdesro mannetjes en Ike las Wes terns; het werd op den duur vrijwel onmogelijk boeken voor Ike te vinden omtrent het wilde westen die hij nog niet gelezen had. Overgeble ven voedsel van staatsiediners werd op bevel van Mamie op nieuw gebruikt en de Eisenho wers presenteerden uitsluitend Amerikaanse wijnen. Met Jackie en John kwamen er twee verrukkelijke kinde ren in het Witte Huis: Caroli ne en John-John. Jackie sliep in de Koninginnekamer; John in de slaapkamer van Abra ham Lincoln in een bed met een baldakijn. Het Witte Huis kreeg tijdens de Kennedy's 'grote stijl. Er kwam een Fran se meesterdief, René Verdon. Jackie stortte zich aan een overdaad van binnenhuisarchi tectuur. Het Witte Huis was door de Eisenhowers niet ach tergelaten als een paardenstal, zoals Bess Truman het aantrof (Mamie veegde de voetafdruk ken van de tapijten en was 'buitengewoon zindelijk) maar Jackie vond de gordijnen in 'de slaapkamers „zeeziek groen", de franje graag „als een vermoeide kerstboom", de vloer in de officiële East Room „een rolschaatsbaan" en de hal „een bomschuilkelder". In het (Witte Huis liep Jackie door gaans in broek en trui rond en 'niet in haar kostbare Oleg Cassini's. Zij had een enorm 'gat in haar hand, hetgeen (John Kennedy soms .kwaad maakte. iwist hoe ze met hem moest omgaan en als het te bar werd 'ging ze in een klein vertrek zitten zingen: trage melodie tjes of nobele hymnen. Johnson ittad een scherpe tong en hij ikon geweldig tekeer gaan. Hi) 'was de luide extrovert, die voor fotografen poseerde om een groot litteken op zijn gi gantische buik te laten zien en die zijn honden „Him" en „Her" - van het gteenbrakty- pe, bij de oren van de grond tilde omdat zulks goed voor d? beesten was. De dierenbe scherming was woedend. De eerste vraag die Lyndon John son aan J.B. West stelde toen hij zich in het Witte Huis kwam vestigen betrof de ver lichting. „Wiie betaalt voor al die lam pen?" John Kennedy had altijd pijn in zijn rug en hij kon zijn (kinderen niet optillen. Hij izwom bloot in het zwembad, en hij kleedde zich drie maal daags om in nieuwe kle ren. Vanuit zijn werkvertrek Ikon John zijn kinderen zien spelen. Het grasveld aan de (achterzijde van het Witte Huis werd een dierentuin: en waren twee pony's, Macaroni en Tex, een terrier genaamd Charlie en een door Nikita Kroest- jef geschonken hond die Pu- shinka heette; er waren mar motten en luiidkwafcende een den. Toen de kleine Caroline de film „Rambie" gezien had Iwilde zij ook een paar hertjes Ihebben, maar aangezien dier kundigen betoogden dat her tjes voor kleine kinderen ge vaarlijk kunnen zijn werd dat idee .afgeschreven- Ook een poging om twee pauwen aan ihet dierenbestand toe te voe gen mislukte. Voor Jackie rwerd er een trampoline ge bouwd, omringd door zeven voet hoge boompjes. Jtcquel-i- ine Kennedy was een keizerin. (Zij haatte de titel „First La dy". „Dat klinkt als een za- delpaard" zei ze. Lyndon Johnson was een moeilijk man, miaar Lady Bird - „De regering". „Hoeveel kosit maand?" Ford: nieuwe president tegen oud decor. delijk gemaakt: „Mijn man komit eersit, dan mijn dochters Luoi Baines en Lynda Bird en ik neem genoegen met wat overblijft". Lady Birds favo riete programma was „Gun- smoke" want zij vond dat Marshall Matt Dillon leek op de Lyndon Johnson van vroe ger jaren. Mary Kaltman, een kok uit Texas, kreeg vanzelf sprekend slaande ruzie met de Franse chef René Verdlon, die 'zijn neus ophaalde voor John sons lievelingsgerechten chili con quesa en tapiocapudding. Hij was een Cordon Bleu-man en pakte zijn biezen. per - „Ongeveer 3000 dollar". Lyndion Johnson draaide het licht uit. Een veelzeggend ge baar. Het werd een manie van LBJ om 's avonds lichten uit ■te draaien- Isaac Avery, de huistimmeriman, zat op zekere avond lijsten te maken voor de president toen hij plotse ling in het donker kwam te ■zitten, „Godverdomme", brul de Avery, „wie draait daar het licht uit?" - „Ik" zei een stem vol gruis. Hat licht ging aan en daar stond de machtige Lyndon tus sen twee lijfwachten. LBJ had ook last met zijn douche, ■waarvan de straal naar zijn smaak niet hard genoeg aan kwam. Er is tijdens zijn gehe le presidentschap met die dou che geknutseld, maar Johnson was er nimmer tevreden over. Zijn opvolger, Richard Nixon, werd er bijna door de badka mer uitgespoten. LBJ had een zeer ontvlambaar temperament. Men kon hem door de muren heen horen •brullen en af en toe hoorde •men hem om de hulp van zijn vrouw roepen: „Bird!". Lady Bird had West vanaf haar aan komst in het Witte Huis dui- Het Witte Huis heeft altijd •last van ratten gehad. Tijdens het bewind van Harry Truman werd er een grote bruine rat waargenomen, die waardig het bordes van het Witte Huis be trad en vervolgen? zonder haast afdaalde. Mary Kaltman, die René Verdon had wegge pest, ontdekte dat er een grote ham uit de keuken was gesto len. Later, toen er een grote stank in het eetverbliijf van het personeel werd waargeno men, werd na enig speurwerk het afgeknaagde bot van de ham tussen de muren terugge vonden. De ratten hadden de ham geëvacueerd. De ratten worden geregeld bestreden. Zij komen uit het Lafayette Park aan de overzijde van het Witte Huis en huizen m de catacomben onder de straat. Volgens een politieman steken de ratten in het holst van de nacht Pennsylvania Avenue over om de terreinen van het Witte Kuis te betreden. Het is ooit zo erg geweest dat „het leek of Napoleons leger het Witte Huis aan het bestormen In de Johnsonjaren waren er twee huwelijken in het Witte Huis en dat was sedert men senheugenis niet voorgekomen. Luci Baines, de Irene van de Johnson-dynastie werd katho liek. Haar moeder behoorde tot de Episcopaalse kerk en Lyndon was een der „Discipe len van Christus", een sekte die in Texas floreert. Luci trouwde Pat Nugent in „De •Schrijn van de Onbevlekte •Ontvangenis"; later volgde 'Lyndla Bird, wier huwelijk met Charles Robb in Nixons ovalen werkvertrek werd in gezegend. Lyndon, die zich werkelijk overal mee bemoei de, wilde het hondje Yuki, diat steedis achter hem aanliep, ook op de bruidsfoto, maar Lady Bird zei Dat gebeurt niet. Lyndon beweerde dat hij Yuki kon laten zingen em vaak zong hij, op zijn knieën en het beest aankijkend, met Yuki mee. Een duet voor de hond en zijn meester. Het Witte Huis werd iets waardiger, zo leek het althans, toen Richard Nixon arriveerde muet Pat. zijn vrouw, die ei genlijk Thelma heet en zijn dochters Tricia (toen 22) en Julie (20) die met David Ei senhower, de klemzoon van Ike, getrouwd is. Bij de fami lie sloten zich twee honden aan: Pasha, een Yorkshire, en Vicky, een noedel. Nixon had later zijn eigen hond, Koning Timahoe. Voorzover hij sliep sliep Ri chard M. Nixon in het oude bed van Harry Truman. Hij werkte aan het bureau van Wood row Wilson, een presi dent die hij in hoge mate be wonderde en die even star was als Nixon zeflf, ofschoon Nixons starheid van een ge heel andiere aard was- Pa.t wil de haar eigen slaapkamer: „Niemand kan met Dick sla pen. Hij ontwaakt in het holst van de nacht, draait het licht •aan, spreekt in zijn bandrecor der en hij maakt aantekenin gen. Het is gewoon onmoge lijk". Het was geen vrolijk gezin en J.B. West weet er weinig boeiends over te schrijven. Jerry en Betty Ford slapen samen in een groot bed. Zij hebben dat al 25 jaar gedaan en Betty ziet geen enkele re den om er een eind aan te maken, zolang Jerry maar op zijn tenen opstaat en zich in een zijkamertje in de kleren .steekt. Jerry komt bar vroeg •uit zijn bed en maakt zijn eigen ontbijt klaar (koffie, jus d'orange en toast) en sedert dat bekend geworden is dwin gen vele miljoenen Ameri kaanse vrouwen haar mannen het presidentiële voorbeeld te volgen, terwijl zij zelf in het warme bed nog een extra tuk maken. Betty en Jerry zijn gezellige mensen. „Dit huis ziet er uit als een begraaf plaats", aldus Betty, die eer van houdt te dansen en te zingen. Zij heeft aan een ner veuze conditie 'geleden waar van veel vrouwen van altijd afwezige politici het slachtof fer zijn, maar met een beetje ■psychiatrische hulp is zij zich veel beter gaan voelen. Het gezin van Betty en Jerry is een gewoon, doorsnee, ple zierig gezin. Dochter Susan, die 17 is heeft een fijne ka mer ontdekt op de derde ver dieping, die ze ei-geel wil schilderen. Ze hoopt door te kunnen gaan met babysitten voor de oude buren, aan de overkant van he,t huis in Alexandria waar Ford als vi ce-president woonde. De moe der van dat gezin krijgt bin nenkort een baby en volgens •Susan kunnen de andeire twee kleintjes dan op het Witte Huis worden afgezet. „Ik zorg wel voor ze". De oudste zoon, Michael (24) studeert theologie en is ge trouwd. John (22) werkt tij dens de zomervakantie als boswachter in het Yellowstone National Park, zoals zijn vader dat tientallen jaren geleden deed. Steve (18> gaat volgend jaar studeren aan Duke Uni versity, waar Richard Nixon lang geleden rechten studeer de. Steve wil eerst een jaar als cowboy in Utah werken. Het was Steve Ford die kort geleden zei dat een volledige schuldbekentenis van ex-pre- isident Richard Nixon zeer op zijn plaats was en zijn vader zei toen dat zijn kinderen hem niet altijd van tevoren op de hoogte stellen van wat zij •gaan zeggen en dat hij niet voorzag dat zij zulks in de toekomst zouden doen. De kin deren weten dat presidenten snel oud worden en zij maken zich daarover zorgen. Het lijkt op het fijnste gezin in het Witte Huis sinds mensenheu genis. (1) 'Upstairs the White Houses' - My Life with the First La dies" door J.B. West. Uitg.: Coward, McCann Geoghe- gan, Inc., New York. LAUSANNE (Rtr.) In Zwitserland bestaat een or ganisatie die blinden skiën leert. Ieder weekend trekt een groep van circa veertig blinden naar de besneeuwde skiebanen in Vaud om er, onder leiding van een leraar, de vreugde te smaken van de sneeuwsport. De oefen- meester verkent eerst zelf het terrein en daalt vervol gens met een van zijn blinde leerlingen af. Bij die afda ling geeft hij voortdurend nauwkeurige instructies. „Wij willen hiermee be wijzen dat een blinde niet noodzakelijk gedoemd is al tijd maar in een stoel te blijven zitten. Ook zij kunnen gerust van de bergsport ge nieten," zo verklaart de stichter van de organisatie, de Duitser Roger Allemand, die zelf blind is. Volgens Allemand is zijn groep enig in de wereld. Om veiligheidsredenen dra gen de blinden een helgele korte jas met zwarte strepen. Op het embleem van de or ganisatie staan een witte wandelstok en een paar ski's. We hebben weinig last van ongelukken. Het „ernstigste" deed zich onlangs voor toen een „nieuweling" een been brak, aldus Allemand. De blinde leden van de Zwitserse organisatie bellen zondagsmorgens op om een afspraak te maken met een van de vijftig instructeurs. Om de leerling in het skiën wegwijs te maken maakt de instructeur gebruik van ter men uit de luchtvaart. Zo zal hij zijn leerling bijvoorbeeld opdragen koers te zetten naar het punt „twee uur". De blindengroep doet vooral aan Alpenskiën in de maand maart en sommigen van hen nemen deel aan de skikampioenscliappen voor gehandicapten In het Franse wintersportoord Grand-Bor- nand. Behalve een kleine subsi die van de Zwitserse rege ring is re organisatie geheel op eigen middelen aangewe zen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 21