Ford wil niet stilzitten Je moet niet alles in goud vertalen' VICE-VOORZITTER FRANS DRABBE VAN NVV: T ienduizenden handtekeningen voor „zegenbede" PROCES BAADER- MEINHOF Sp innen en miljoen gulden aan prijzeti 26 FAM stofzuigers! Op zoek naar Gerald Ford (5) FAM maakt aljaar stofzuigers, maar dat wil nog niet binnenland buitenland VRIENDEN DUIM door Bert van Velzen PLEZIER VERSCHILLEN zeggen dat ze ook kunnen uliegen... TROONREDE PRINSJESDAG papier oor uw pen Veronica (9) Positief geloofsgebeuren Troonrede PvdA positief ten aanzien van defensienota DOOR CORN VERHOElEN n METZLER- brilieders oogmerkj Zaterdag 14 september 1974 13 fords presidentschap begon jnet een klaroenstoot. Het volk untwaakte uit de coma van iVatergate. De leider van de democraten in de Senaat, Mike jlansfield, die diep in de ze ventig is en veel heeft gezien, ,iep uit: ,.De zon schijnt weer!". Ford zei zelf: „De nachtmerrie is voorbij". Poli- tieke kroniekschrijvers jubel den dat Gerald Ford onmid dellijk was begonnen met de dé-Nixonisatie van het Witte Huis, een soort ontluizingspro- tes. De dingen werden weer gewoon in het Witte Huis. ford liet een band aanrukken tijdens het staatsiebezoek van Honing Hoessein van Jordanië, want, zo verklaarde de nieuwe president „Betty wil dansen". Het Witte Huis was geen fuhrerbunker meer. Er zijn aanwijzingen dat pre sident Ford niet de ouderwet se Ford meer is. Hij koos Nel son Rockefeller als zijn vice- president, iets dat door conser vatieven als Barry Goldwater wordt betreurd maar dat Ford een brede politieke basis kan verschaffen. Hij liet de oud strijders weten (meer dan de helft van de Amerikaanse mannen zijn oudstrijders) dat hij voorwaardelijke amnestie voor dienstweigeraars en Viet- namdeserteurs aan het over wegen was, ofschoon hij wist dat zulks bij die groep alles behalve in goede aarde zou vallen- Ford liet ook weten dat de defensiebegroting geen heilige koe is, ofschoon hij een voorstander is van een militair zeer machtig Amerika. Het Is In deze eerste weken van Fords presidentschap ver re van duidelijk wat soort president hij gaat worden. Het Witte Huis heeft de meeste presidenten op de lange duur geen goed gedaan- Onder zijn vrienden heeft Ford tal van zakenlieden die in en rond het Kapitool in invloed handelen: mannen als Bryce Harlow van het miljardenbedrijf Procter Gamble, William Whyte van U S. Steel en Robert Markley van de Ford Motor Company. Tenzij hij door Rockefeller bekeerd is denkt Ford volgens economische stramienen die in de dertiger jaren al ondeugde lijk bleken. Maar hij is flexi bel. Het is niet gemakkelijk een goedgelijkend portret van pre sident Gerald Ford te schrij ven, want hij wil (nog) niet stilzitten. Het ziet er allemaal nog uit als een onderontwik kelde foto. De politieke pren- tentekenaars hebben ook nog geen vat op hem. Lyndon Johnson had de oren van een muilezel en Nixons neus was als een skihelling, maar Jerry Ford? Don Wright, de politie ke tekenaar van de Miami News verklaarde in wanhoop: Jerry Ford lijkt op de bin nenkant van mijn duim". De begaafde Pat Oliphant van de. Denver Post ziet in Ford de grootste uitdaging van zijn te- kenaarsbestaan en Topi Dacey van het dagblad Newsday op Long Island zegt minzaam: „Zijn kin lijkt op het punt te staan een golfbal te baren". Naas mijn smaak is het beste voorteken in Fords president schap dat hij klaarblijkelijk enorm veel plezier heeft in zijn werk, dat hij nimmer heeft gezocht maar dat hem door Nixons noodlot werd op gedrongen. Als het Nixons ka rakter was, waarin de wortels van zijn ondergang lagen, dan ls het het karakter van Ford dat hem zijn beste kansen biedt om een goed presi dent te worden. Hij is, volgens de formule van prof. James D. Barber van de Duke Universi teit, „een actief-positieve" president. De actief-positieven zijn de Rooseveits, de Tru- mans en de Kennedy's. De ac- tief-negatieven zijn de Wil sons, de Hoovers, de Johnsons en de Nixons, en zij zijn rampzalig. Fordis gewoon. Er zat, toen hij nog vice-president was, een verslaggever van de New York Times, Patrick Ander son, achter hem in het vice- presidentiële vliegtuig, de „Air Force Two"- Het vliegtuig viel ln een enorme luchtzak en Andersons whisky en water plensden over het kalende hoofd van de vice-president en over zijn kostuum. Ford lachte er om. Het was volgens Ri chard Reeves die er bij was, een hoge lach, een hinnik, een lange hie, gevolgd door he-he- he-he-he-he-he- In mijn voor lopig op ijs staande interview met president Gerald Ford had ik een kwinkslagje willen bouwen om te controleren of dat werkelijk zo is van die paardelach. Hieeee he-he-he he-he-he-.. (Slot) De artikelen 1, 2 3 en 4 verschenen in deze krant van 31 augustus, 4, 6 en 13 sep tember. VMSTERDAM „Je moet niet alles in goud vertalen, want er zijn heel andere elementen, die een rol spelen om een baan prettig te vinden. Niet het geld bepaalt de lol in het werk en niet iedereen vraagt meer geld. Men wil vaak juist lol en plezier in het werk en daarbij is de beloning niet steeds het belangrijkste. Als je dat in het werk kan brengen, dan wordt geld veel minder belangrijk voor de mensen. Werk, dat de mensen bevredigt, geeft een psychisch inkomen". Dit zegt, bedachtzaam for mulerend, vice-voorzitter F. Drabbe van het NVV naar aanleiding van het rumoer rond het metaalbedrijf Poly- norm, waar de twee direc teuren door de vakbonden ervan worden beschuldigd te hoge salarissen en tantièmes te hebben ontvangen. Deze topman heeft geen oordeel over de kwestie-Polynorm, maar ziet in de bezwaren van de werknemers tegen de honorering van de directeu ren een bewijs voor zijn stelling, dat de vele onlust gevoelens, die overal in het bedrijfsleven waarneembaar zijn, voortkomen uit het zweren van directies bij de economische groei. „Wanneer er geheimzinnig heid is over beloningen en salarissen, dan kunnen er verkeerde conclusies worden getrokken. Dat is dan al een gevaar. Zie je soms getallen over tantièmes en beloningen van directeuren, dan moet je vaak vaststellen, dat die in komens niet in verhouding staan met de lonen van werknemers. Maar in het al gemeen is er weinig bekend, wat directeuren en commis sarissen ontvangen. Ook de eisen, die men stelt aan com missarissen, zijn heel ver schillend- Sommigen van hen zijn ook adviseur, die daar- vooj- een speciale beloning krijgen, waarbij ik me af vraag, of deze beloning naai de aard en de omvang van het werk relevant is in ver houding tot de beloning, die gewone werknemers ontvan gen. De vraag, wat de waar de is van die arbeid van die knapen, veroorzaakt harde reacties, zoals nu bij Poly- norm ls gebeurd". De tweede voorzitter van het NW wil directeuren en noger personeel uitdagen om te bewijzen, da+ hun verant woordelijkheid aanzienlijk sterker moet worden beloond dan die van een arbeider. „Ik ben tegen één beloning voor al het werk, want dat zou niet gezond zijn. Maar bij nog grote verschillen in beloning kan niet exact wor den gezegd, waar de recht vaardigheid begint en op houdt. Wij proberen die rechtvaardigheid in inkomen aan te geven door uit te gaan vam het minimumloon. Dat zie ik als een indexatie wat mensen rechtvaardig vinden', aldus Drabbe. „Ik ben ervoor om normen te zoeken, niet in geheimzinnigheid maar in alle openheid, voor salarissen. De terughoudendheid van direc ties om over hun inkomsten te spreken wijst erop, dat het niet allemaal te verkla ren is, dat een directeur zo veel moet krijgen voor zijn werk. En dat geldt ook voor de vrije beroepen." De eerste man onder Wim Kok noemt de stelling, dat beloning een prikkel is voor goed werk „flauwekul". „Het gaat om de vraag of beloning gebaseerd moet zijn op pres tatie of dat je de sociale rech-tvaardigheidsfactor wilt inbouwen in de beloning. Via economische wetten en met cijfers kan je nooit aange ven, wat rechtvaardig is", al dus Frans Drabbe, die van deze regering een stevige aanzet verwacht tot een rechtvaardiger inkomstenver deling. „Als je alle inko- menshoogten, die wij via het Centraal Bureau voor de Sta tistiek kunnen verkrijgen, de revue laat passeren, dan zie Frans Drabbe je eerst de inkomens van arbeiders en mediaal perso neel langzaam stijgen, maar daarna loopt die hellingshoek steil omhoog ten opzichte van de onderkant". Heeft de vakbeweging machtsmiddelen om inko mens van directies te contro leren? „Geen enkele. Wel zijn de inkomens van drie miljoen werknemers, die onder een cao vallen, bekend, maar dan komt er een grote groep, die al steigert bij de wens tot meer openheid over inko mens. Daarom is het ook niet zo verwonderlijk, dat als er iets naar buiten komt de re acties van de vakbeweging hard zijn- De werknemers ervaren, wanneer getallen en cijfers over de inkomens van directies en van commissaris sen bekend worden, deze als onrechtvaardig en vinden, dat de verhouding met hun beloning niet juist is. Voor mij is een beloning recht vaardig, als de meerderheid ze als rechtvaardig er vaart". Kan de ondernemingsraad niet meer controleren? „Ik vertel geen geheim, als ik zeg, dat ik weinig enthou siast ben over de plaats van de ondernemingsraad. De le den ervan doen hun besi, maar zitten niet in een gelij ke positie met de directeur. Zij krijgen wel informatie, goed oordeel vellen, omdat maar kunnen meestal geen dit een indringend inzicht vereist in het totaalbeeld. Ondernemingsraadsleden heb ben alleen mogelijkheden om een klin del van het totaal te overzien. Mijns inziens kan een ondernemingsraad alleen invloed hebben, als de verantwoordelijkheid voor het bedrijf niet bij de direc tie ligt, maar bij een collec tief van het personeel, inclu sief de directie". JOS V. D. WIJNGAART (ADVERTENTIE) Maar dat neemt niet weg dat verenigd^FAM fabrteken" BV .Te Ssestei1erbJ?eaVn5Tentófafen PuÏÏe.tktie,0 26 "stofzuigers «ype VENTURA- SWINGTOP, ter beschikking, totale waarde 6.526, DEN HAAG (ANP) Bij het secretariaat van de Christelijk Historische frac tie in de Tweede Kamer zijn de afgelopen weken tiendui zenden handtekeningen bin nengekomen in het kader van de actie „Zegenbede - Troonrede". Deze actie was een initiatief van de Chris telijk-Historische kiesvereni ging te Schelle-Ittersum (Zwolle). Een maand geleden richtte net bestuur van de kiesvereni ging zich tot het Uniebestuur en de Tweede Kamerfractie van de OHU met het verzoek stappen te ondernemen om de troonrede, die koningin Julia na aanstaande dinsdag uit spreekt, weer te laten afslui ten met de bede om Gods zegen. Tevens riep het bestuui van de kiesvereniging op tot een landelijke handtekeningen actie, ter ondersteuning avn tiet verzoek aan uniebestuur en fractie- Veertien dagen ge leden richtten de voorzitters van de CHU en de beide ''hristelijk-historische kamer fracties zich met een brief tot oremier Den Uyl- Daarin vei- zochten zij het opnemen avn de bede in de troonrede in overweging te nemen- De ini tiatiefnemers van de handte keningenactie vroegen ae eventueel op lijsten verzamel de handtekeningen toe te zen den aan de Tweede Kamer fractie- Sindsdien zijn hier da gelijks honderden handteke ningen binnengekomen- „Er- waren zendingen met 700 en 1300 handtekeningen", aldus een woordvoerder van de fra( tie- „Maar er kwamen ook zeer vele individuele adhesie betuigingen"' (Van onze correspondent) BONN Ulrike Meinhof heeft de Westberlijnse recht bank gisteren gedeformeerd tot een podium, vanw-aar zij de Duitse bevolking tot een gewapende strijd tegen het huidige „zwijnensysteem" op riep- Op de tweede dag van haar proces wegens de bevrij ding van haar anarchistische handlanger Andreas Baader. nam zij de gelegenheid waar een rede van bijna een uur lang af te steken, waarin het van het woord „zwijnen" in a-lle mogelijke verbindingein. wemelde- Na haar uitvoerige betoog weigerde zij verder aan de zitting deel te nemen en toen de president haar desondanks wilde ondervragen, begon zij met haar microfoon op de be klaagdenbank te hameren- Po- litie-agenten brachten baar uit de zaal en hiermee was ook voor haar het proces afgelo pen, want zij dreigde de zit tingen onophoudelijk te zullen storen wanneer zij er verder aan zou moeten deelnemen- Afgelopen dinsdag reeds was het procesdoeik over de voor malige advocaat Horst Mahler gevallen, nadat hij met zijn luidruchtige escapades een normaal venloop van het pro ces verhinder^ had- Ulkike Meinhof zal in het als een legerkamp bewaakte ge rechtsgebouw niet alleen let terlijk in een kogelvrije gla zen kast, maar heeft zich ook figuurlijk van haar omgeving afgezonderd- Tijd-ens haar rede was de eertijds zo intelligente journaliste, volgzame domi- neesdocht-er en moeder van twee kinderen, de tragische en dramatische personificatie van menselijk verval- Na zelf mis leid te zijn tracht zij anderen op haa-r schizofrene pad te brengen, maar tijdens haar twee jaren in de gevangenis is het kennelijk niet tot haar doorgedrongen, dat nagenoeg al haar geestverwanten uit schrik voor ha-ar gewelddadige theorie en praktijk od de vlucht geslag-en zijn- In haar goedgeformuleerde, maar warhoofdige rede sprak zij van een langdurige volksoor log van de stadguerrilla's tegen het imperialisme, die vele ja ren zou moeten duren en waarin het bewustzijn van de massa's veranderd zou moeten worden. Meinhof„De guerril labeweging komt altijd uit het niets voort en is het broedsel van de vernietiiginigs- en ver nielingsprocessen van de me tropolenmaatschappij van een zwijnensysteem". Zonder enige schroom beken de zij aan de gewelddadige bevrijding van Andreas Baa der in mei 197U deelgenomen te neooen, maar zij no„mue ueze actie een kLassiek voorbeeld, dat „alle elementen van de Dewapende, anti-imperialisu- scne strijd van de metropoien- guerrilla's" bevatte, jue onevenwichtige Baader, die bij de anarchisten zijn gel dingsdrang wilde uitleven, noemde zij een „echte revolu tionair", die nu in de gevange nis geen water m-eer kreeg om zo vermoord te worden- Uit protest tegen dit „vernieti- ging-sarrest", waaronder ook andere gevangenen led-en, wa ren alle leden van de „Rode Leger-fractie" aldus Ulrike Meinhof, met ingang van gis teren in hongerstaking gegaan. De Duitse arbeiders riep zij op tot een „revolutionaire ge vangenisbeweging". In deze actie moesten zij ervoor :jve- ren, dat de gevangenen vol gens een CAO betaald werden, zelfbestuur, een beroepsoplei ding, een pensioen- en ziekte verzekering kregen en dat de briefcensuur en de isolatie op geheven werden- Nadat ook Ulrike Meinhof de rechtszaal verlaten had, werd het proces alleen nog maar tegen Hans- -Türgen Baecker, die zich tot nu toe het rustigst gedragen heeft voortgezet. Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adre» worden ondertekend. Bij publikatto zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uit zondering zal van deze regel worden afgeweken. Naam en adres zijn dan bij de redactie bekend. Publikatie van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in efle gevallen eens is met inhoud, c.q. strekking. Veronica is weig. Hlilliversum heeft veel van ze geleerd, en nu maar kibbelen over de eni ge top veert'iig tussen de ver schillende omroepen en d.j.'s die écht niet meer zal zijn wat die was! Men had er beter *a-n gedaan een legale omroep (zo als Radio Luxemburg) te laten doorgaan en de opbrengst hiervan te besteden aan de geldverslindende omroepen in Hilversum. BREDA OHR- WILLEMSEN In Noordrwijkerhout kwam enaeie weken geleden de one nigheid van het episcopaat duidelijk aan het licht- Dit moet ons verdriet doen. Maar de tranen in oraze ogen mogen ons niet blind maken voor de tekenen en wonderen die haast ongemerkt geschieden. Dat er op het j ongerenconcilie bij de protestantse Kloosterge meenschap in Taizé 35-000 op kwamen, is een teken van een nieuwe lente. In 1966 kwamen enkele professoren en een 30- tal studenten bijeen om te bididen in Pittsburgh, Pensyl- vania- Dat dit initiatief is uit gegroeid tot een charismati sche gebedsbeweging in Ame rika en Canada, waaraan veie honderd duizenden deelnemen ls een w-onder- In 1972 woei de geest over naar Europa- Nu ontstaan op vele plaatsen tot ver achter het ijzeren gordijn spontaan gebedsgroepen. Er wordt veel -en goed gebeden De Heilige Geest heeft zelf de leiding van de oecumene geno men- Leden van de Katholieke Kerk, van allerhande protes tantse Kerken en groeperingen komen broederlijk samen voor -gebed- Alle vooroordelen en geschillen vallen weg- „Ik maak alles nieuw", (openib. 21-5). Ik dacht dat het goed was bij het negatieve dat wij te verwerken krijgen ook dit POSITIEVE GELOOF3GE BEUREN naar voren te bren gen- HEIDE-KALMTHOUT (B.), MAX WELLER Waar is de moed, het geloof gebleven van de Oranjes?? Wie spreekt de troonrede uit? Toch niet de ministerpredi- den-t? Mijn schild en de be trouwen zijt Gij, mijn God en Heer! Onze vorstin is het aan het volk verplicht, zich niet de mona te laten snoeren, zich het enige houvast in de huidi ge wereld uit de hand te laten slaan. Juist zij, d-ie menen God niet nodig te hebben in hun hoogmoedigheid, hebben Hem juist nu meer dan ooit, nodig. Onze vorstin mag n-iet verza ken aan haar plicht, haar op gelegd door God en haar voor vaderen. Inderdaad gaat net met om de woorden, maar om de getuigenis die daaraan ten grondslag ligt- BREDA P. H. DINGS. (Van onze redactie binnenland) DEN HAAG De Defen- sieeommissie van de PvdA heef, op enkele punten van kritiek na de defensienota positief beoordeeld- Het kabi net zou aldus de commissie door een actief beieid de basis moeten leggen voor een verdere verlaging van de de fensieuitgaven. De bezuinigingen moeten niet worden uitgesteld tot het lopende troepenoverleg met het Warschau-Pact (MBFR) resultaten hebben opgeleverd. De commissie noemt als datum medio 1975. Verder uitstel leidt tot een niet te aanvaar den uitholling van de financië le bezuinigingen, terwijl ook de investeringsplannen in ge vaar kunnen komen- De PvdA commissie vreest overigens dat mislukken van het MBFR-gesprek voor de rest van de kabinetsperiode 300 miljoen gulden kan kosten door de omvang van de parate eenheden en de dan uit te stellen verksrting van de diensttijd. LOS ANGELES zal omstreeks 1982 door een aardbeving wor den weggevaagd en he is al te laat om de stad te redden, zo beweren twee vooraan staande geleerden in een boek dat gisteren in Londen is uit gekomen. Om te weten wat iets is, moet je er soms een eind aan maken. Het ingewikkelde treintje overleeft de kinderlij ke nieuwsgierigheid niet; wij weten hoe het wevkt, als het niet meer werkt, of liever: wij weten dan niet hoe het werkt maar hoe het gewerkt heeft. Het wezen is wat geweest is. Terwijl de poes op mijn schoot behaaglijk zat te spin nen, de pootjes langs het lijf gestrekt en bij wijze van oefe ning af en toe haar klauwen uitstekendwerd ik overvallen door een brandende nieuws gierigheid naar de aard, het wezen en de herkomst van dat verschijnsel. En omdat ik zo iets niet uit het hoofd durf te verzinnen, moest ik opstaan om in de encyclopedie te snuf felen. En hiermee maakte ik een einde aan het verschijnsel dat mijn interesse opwekte een vreemd soort van offer van het leven aam. het weten. Tevergeefs bovendien- Want in de Grote Winkler Prim lees ik onder spinnenalleen mam dit: geluid voortge bracht door kleine katachtige roofdieren (Feiinae) en bij uitzondering ook door de grote soorten van deze familie (Pan- therinae). Hoe het spinnen precies wordt voortgebracht, is nog niet bekend; het geschiedt in elk geval door de trillende stembanden. Het spinnen is gewoonlijk een uiting van welbehagen, bij zieke dieren evenwel van pijn'*. Toch geeft het mij een prettig ge voel zo iets te lezen, al is het maar omdat het mij de desil lusie bespaart een naar mijn gevoel vrij ingewikkeld ver schijnsel deskundig herleid te zien tot „niets anders dam.'\ Het verschijnsel wordt rvu vrijgegeven voor ondeskundi ge benadering, die uiteraard geen fysiologische verklaring inhoudt. Ik wil om te begin nen het spinnen van poesen ingewikkelder maken door het te plaatsen itn een hele rij van misschien wel vergelijkbare verschijnselendie zich niet alleen bij Feiinae en Puntheri- nae voordoen en die allemaal verband houden met de adem en zowel genot als pijn lijken te vertolken: knorren, ronken, zachtjes grommenkreunen en mmm zeggen. Zij treden alle maal op in een waaktoesUind en zijn dus iets heel anders dan snurken waarin geen sprake is van enig alarm. On ze poesen spinnen vooral wan neer ze geaaid worden of daarop vooruitlopenin een prettig contact waarin ze zich niet hoeven te weren, zoals bij hun onderlinge spelletjes. Hun spinnen doet mij denken aan een regressie: zij worden In eens heel klein en laten de moeder horen dat alles goed is- Onze kleine poes combi neert het spinnen graag met enig ge sabbel aan textiel, met een zacht wroeten en een. nut teloze beweging van de klauwtjes- Ze is dan weer he lemaal een baby. Het spinnen lijkt op een akoestische glim lach, het zachtjes wegebben van een overbodig geworden en met vakantie gestuurde agressiviteit. Het is een veel voorkomend verschijnsel dat uitingen van tevredenheid en vertedering als het ware ver kleinde en onschuldig gewor den uitgaven zijn van uitingen van agressie: de glimlach is een verdwijnende grijns, het strelen een loslatend pakken het kreunen een terugtrek kend grauwen, iets als kippe nei op de ademhaling. Het laat de middelen van de agressie zien en horen, maar geeft te gelijk te kennen ,dat daarvan geen gebruik gemaakt zal worden. Misschien is het spin nen wel iets dergelijks. Een spinnende poes verkondigt, akoestisch, omdat zij wenst te blijven liggen, dat zij een roofdier is, maar dat zij het geen vierentwintig uur per dag is. Ik denk, dat het spin nen daarom ook de indruk maakt „lief' te zijn, want wij noemen een gedrag bij voor keur lief, wanner het ook lastig en agressief zou kunnen zijn. In alleen maar lief ge looft geen hond, laat staan een kat. (ADVERTENTIE)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 13