[XV i*(
Jonge heilsoldate is niet
jaloers op leeftijdgenoten
BRIDGEN IS POPULAIR
IN ZEEUWSCH-
VLAANDEREN
ZE VAC ORGANISEERT
AUTOCROSS IN AXEL
lid
en
Q berliet
machtig
koppel
fcis!
ostgiro
IN GESPREK MET.
H*Luitenant W. Vermijn
WIJS
WEZEN
STEM
LEZEN j
zetten.
lakkelijk!
Volgende week zaterdag
Voor wat, hoort wat
loor.
stgiro
betalen
Iwat
lijker
Succes
A,ia!avond spelen we in hotel
terw. 'n Nieuwstraat",
Terné Ze' 1 leden uit
Uzen en omgeving spelen
ledereen
Hulst
i
103 BREDA TEL: 0160C
Donderdag 29 augustus 1974
TERNEUZEN - Soep,
en zaligheid, oftewel
,erst een volle maag, dan een
schoon lijf en tenslotte voed
sel voor de geest. Dat is geen
uitspraak van mij, maar van
tVilliam Booth, de stichter
van het Leger des Heils. Eén
van de 25.000 heilsofficieren,
jie in 81 landen in full-time
dienst zijn bij het Leger zit in
de Donze Visserstraat in
lerneuzen.
Een jong vrouwtje van 26 len
tes, klein van stuk (maar niet
van haar stuk te brengen), don
kerblond haar en een geïnteres
seerd gezicht, dat bij haar offi
ciersuniform modieus gekleurde
kousen en vlotte, eigentijdse
schoenen draagt. „Als ik naar
kuis ga, draag ik ook wel mo
derne, gezellige kleding, zoals
een lange broek met een leren
jasje", vertelt luitenante W.
Vermijn (in het dagelijks ge
bruik „luit" genoemd), als we
boven de samenkomstzaal in
haar kamer even zitten te klet-
Een eenvoudig ingerichte ka
mer Een bed, een bureautje, een
tafeltje met een paar stoelen.
Aan de muur hangt een reli
gieuze prent en in een kast ligt
propaganda-materiaal van het
Leger des Heils. De ramen staan
open. De schooljeugd van een
nabijgelegen school heeft pauze
en beleeft dat op luidruchtige
wijze. „Maar ze weten thuis ook,
dat ze aan mij geen sigaret of een
glaasje wijn kwijt kunnen, om
dat ik dat vanuit mijn geloofso
vertuiging niet gebruik", zegt de
luitenante, als ze weer met twee
dampende koppen koffie bin
nenkomt. „Thuis" is Vlaardin-
gen, waar de ouders van luite
nante Vermijn wonen, die zich
helemaal neergelegd hebben bij
het leven dat hun dochter leidt
en het zelfs wel prettig vinden.
Luitenante Vermijn Is nl. de 3e
van 7 kinderen uit een gezin,
waarin geloofszaken nooit aan
de orde kwamen. „Door een
buurjongetje kwam ik op de
Zondagsschool van het Leger te
recht", vertelt ze, „ik ontdekte
dat ik iets miste, wat anderen
wel hadden: blijdschap in het
geloof Ik vond mijn plaatsje in
het Leger des Heils en werd op
m'n 16e belijdend lid en ging op
m'n 18e als groepsleidster wer
ken in een kindertehuis in
Utrecht. Door alle ellende, die ik
daar zag ging ik me afvragen:
wat doe je nou met je verdere
leven? Ik heb er lang over nage
dacht en getracht alle conse
quenties te overzien (een heil
sofficier mag alleen trouwen
met een andere heilsofficier of
moet het Leger als beroeps
kracht verlaten), maar besloot
toen toch me op m'n 22e aan te
melden als kandidate voor het
officiersschap Het was me dui
delijk geworden, dat dit de weg
was die ik moest gaan en dat ik
handelde vanuit een roeping van
God. Veel geld verdienen en ho
gerop komen wou ik niet. Ik
wilde in dienst van God iets
gaan doen voor m'n naaste".
Na een schriftelijke cursus
van een jaar, gevolgd door een
examen werd luitenante Ver
mijn voorgedragen voor de
2-jarige interne opleiding aan
de Kweekschool voor Heilsoffi
cieren in Amstelveen en werd
geaccepteerd. Het eerste jaar
hoofdzakelijk theorie (leerstel
lingen, bijbelonderricht, sport
en spel en o.a. spraakles waar
door ze haar heerlijke Rotter
damse accent weer kwijtraakte)
en het tweede jaar stages in
Brussel en Antwerpen, waar ze
in een evangelisatiepost en een
tehuis voor ongehuwde moeders
werkte. Verder werd de theorie
die door de week in school werd
geleerd op zondag op uitge
breide schaal in de praktijk ge
bracht.
Na die twee jaar werd ze in het
openbaar (geflankeerd door fa
milie en vrienden) met haar col
lega's uitgezonden en kwam in
eerste instantie als assistente in
het jeugdwerk in Hengelo te
recht. Vervolgens werkte ze in
Middelburg en Zwijndrecht en
is sinds begin november van het
vorige jaar bevelvoerend offi
cier van de afdeling in Terneu-
zen, de enige in Zeeuwsch-
Vlaanderen overigens. Sinds
begin juli heeft ze er een full
time-assistente bij die haar
helpt met de drukke Leger des
Heilswerkzaamheden: zondags
samenkomsten, bidstonden, de
bejaardenbond „Over sixty
club", gezinsbond, jeugdwerk,
handenarbeidclub, tamboe-
rijnles, zondagsschool, boekuit-
reiking en de verkoop van de
Strijdkreet in de bars en cafés.
„We hebben nog zoveel plan
nen", zegt luitenante Vermijn
geestdriftig, „we willen in sep
tember gaan starten met straat
zang in Terneuzen en de omlig
gende dorpen. We willen ook zo
graag ons jeugdmuziekkorps
goede instrumenten geven, maar
de instrumenten zijn zo ver
schrikkelijk duur en we hebben
te weinig geld", vervolgt ze een
beetje treurig, want haar hart
gaat uit naar de jeugd en naar de
bejaarden. In haar verplichte
nastudie van 3 jaar heeft ze dan
ook gekozen voor „sport en
spel"
„Ik hou erg van het jeugd
werk. Ik hou er eigenlij k gewoon
van met mensen om te gaan",
zegt ze nadenkend, „maar het
lijkt in deze tijd wel of de men
sen een beetje zijn verdwaald.
Men zou zoveel voor zijn naaste
kunnen doen. De eenzaamheid
ligt soms gewoon op straat,
maar men ziet het niet! Toch
hoef je niet per se een heilssol
daat te zijn om het goede, wat in
ieder mens leeft, te ontplooien.
Soms luisteren we alleen maar
als er iemand met een probleem
komt. Een andere keer geven we
raad of kunnen we iemand door
sturen naar de één of andere in
stantie. We proberen in de eerste
plaats altijd iemand te helpen,
het evangelisatiewerk komt dan
vanzelf wel. Het gebeurt ook
wel, dat we de mensen helpen de
weg terug te vinden naar hun ei
gen kerk. Het maakt toch niet
uit, of ze naar kerk A, B of C
gaan?", roept ze uit en zegt
zacht: „Nee, ik heb nooit spijt
gehad van mijn beslissing om
het Leger in te gaan. Als ik in het
Leger een huwelijkspartner
vindt, zie ik dat als een bestu
ring van God. Zo niet, dan zal ik
toch voldoende vreugde en vol
doening vinden. Naar het leven
dat veel van mijn leeftijdgeno
ten leiden verlang ik ook niet zo,
want dat blijkt vaak een zeepbal
te zijn, die op een gegeven mo
ment uit elkaar spat. Maar als-
belangstelling voor
bridge is de laatste jaren erg toegenomen
in Hulst
HL'LST/TERNEUZEN -
heb altijd al graag ge-
aart, en ik heb het ook altijd
,ee' gedaan. Een vriendin
tan me heeft me toen eens
?n ''eer verteld, dat er in
kneuzen een cursus brid-
Sen werd gegeven. Aange-
ïlen ik dat spel nog niet
fnt>e, heb ik me er voor op-
Segeven, Nou, ik vond het
'el leuk; en zodoende",
o. oende speelt mevrouw M.
nu onge-
We hebben drie catagorieën,
omdat niet iedereen op hetzelfde
niveau speelt natuurlijk. Via die
competities kun je promoveren
of degraderen. En wie het hoog
ste scoort in de twee competities
van één seizoen, wordt kampi
oen".
Rio l ae speelt me\
vB«roec_k-leMaagt
a vier avonden bridge
nn„ l Daarnaast is ze ook
bestuurslid bij één van de
0 c'ubs, waar ze bij speelt.
mol0'1 regi°naal niveau houdt
'rouw Biesbroeck zich met
bp,,u£?zaken op bridge-gebied
™ens'otte is ze op dat ni-
in haar favoriete sport
Komen, dat ze er ook nog
Bn a'ge literatuur over bij
Zn Tden- Zodoende is me-
ro?» Biesbroeck dus bijna da-
s met bridgen bezig Vijf
speelt ze nu bij de Terneu-
tjn veren'ging Luctor, waar-
secretaresse is. „Iedere
veau
aai
Ie
laar
wee competities per laar
Maar er wordt niet alleen door
de clubleden onderling gestre
den. Vanuit de Nederlandse
Bridgebond worden er wed
strijden voor paren en viertallen
georganiseerd, en daaraan ne
men de leden van Luetor niet
zonder succes deel Vorig jaar
nog werd een viertal van Luctor
kampioen van Zeeland Wan
neer van de week de eerste bij
eenkomst van het nieuwe sei
zoen wordt gehouden, gaat de
vereniging het vierentwintigste
jaar in Met een ledental, dat
vooral de laatste jaren aardig is
gestegen. Mevrouw Biesbroeck
„De belangstelling voor bridge
is de laatste jaren erg toegeno
men. In Terneuzen ligt dat na
tuurlijk voor een deel aan het
feit, dat er veel nieu we bewoners
zijn bij gekomen, en een aantal
daarvan kan bridgen en sluit
zich bij een vereniging aan.
Maar we geven ook cursussen,
en daarvan blijven altijd wel
wat deelnemers bij de vereni
ging hangen. Er wordt de laatste
jaren gewoon veel meer aan de
propaganda van bridge gedaan.
Niet alleen via cursussen voor
ouderen. Op de laatste vergade
ring van de afdeling Zeeland
hebben we nog plannen opge
steld om de jeugd meer te bena
deren. We willen via de scholen
het een en ander gaan doen Bij
voorbeeld cursussen geven, als
dat mogelijk is."
jeblieft", zegt ze verschrikt, evengoed fouten als wie dan
„laat ons nu niet naar voren ko- ook". Waarvan akte.
men als ideale mensen, want dat
zijn we beslist niet. Ik maak Gerdi Preger - Hoevenberg
Luitenant W. Vermijn: „Vc draag ook wel
moderne, gezellige kleding, zoals een lange
broek met een leren jasje".
AXEL- Op zaterdag 7 septem
ber aanstaande organiseert de
Zeeuws-Vlaamse Automobiel
sportclub ZEVAC een auto
cross op haar terrein in AxelDe
wedstrijden beginnen 's mid
dags om 13.00 uur maar ook de
trainingendie 's morgens vanaf
10.00 uur worden gehouden
zijn voor het publiek toeganke-
lijk.De toegangsprijs bedraagt
vier gulden per persoon waar
bij kinderen tot en met tien jaar
onder geleidde gratis toegang
hebben. De ZEVAC maakt
zich al jarenlang verdienstelijk
voor beoefenaren van de auto
sport met het organiseren van
vele oriëntatie- en kaartlees-
ritten In 1973 besloot de orga
nisatie zich ook te gaan bezig
houden met zeer populairesport
ralleycross. In 1973 Organi
seerde men een tweetal wed
strijden Het jaar daarop veran
derde de Nederlandse Ralleys-
portvereniging haar naam, en
werd ralleycross auto-cross.
Toen er in Zeeuwsch-
Vlaanderen voor het eerste maal
een autocross georganiseerd
werd, was er meer dan vol
doende belangstelling. Men had
beslist geen moeite om een aan
trekkelijk dag-programma sa
men te stellen, maar nu valt het
aantal inschrijvingen wat tegen.
Men heeft er net voldoende om
voor een volledig middag
programma te kunnen zorgen.
Het is wel begrijpelijk, dat het
aantal deelnemers aan derg
elijke wedstrijden de laatste ja
ren wat aan het afnemen is. Ral
leycross vraagt erg veel van de
beoefenaren. In de eerste plaats
erg veel tijd. En toch ook wel
geld Want na iedere wedstrijd
heeft een wagen de nodige be
schadigingen opgelopen, die
dan Zo snel mogelijk weer gere
pareerd moeten worden Want
in deze tak van sport stelt men
zeer hoge eisen aan de kwaliteit
van het materiaal, waarmee ge
reden wordt. Hetgeen de veilig
heid van de coureurs natuurlijk
ten goede komt.
Maar afgezien daarvan, heeft
iemand, die zich serieus met
crossen wil bezig houden ook
nog wat andere kwaliteiten no
dig: hij zal over de nodige durf
sn stuurmans-kunst moeten be
schikken; want ralleycross is
bepaald niet zomaar een eindje
in de auto rijden.
Het is moeilijk om favorieten
ïe noemen voor de wedstrijden
van volgende week zaterdag. In
ieder geval hebben de ZEVAC-
rijders in de laatst verreden
wedstrijden in onder meer Goes,
Dongen en Rilland-Bath een
uitstekende indruk achter gela
ten. Zodat we in ieder geval een
uiterst spannend wedstrijdver
loop kunnen verwachten.
De organisatie heeft besloten
om de finish op het terrein
Smitsschorre, die gelegen was
op het korte stuk van de baan uit
veiligheidsoverwegingen te ver
leggen naar het lange rechte
eind van de baan. bovendien is
dat ook nog aantrekkelijk voor
het publiek, want dat ziet de
remners nu, vlak na de strijd, in
close up aan zich voorbij trek
ken.
Ook nieuw is de invoering van
deelname door teams. De wa
gens die gespoten zijn in de
zelfde kleur of voor dezelfde
sponsor uitkomen, kunnen als-
team in aanmerking komen voor
een speciale prijs. Bovendien
zijn er nu voor de eerste maal
premies te verdienen. Wie sym
pathie heeft voor deze sport kan
bij het secretariaat van de ZE
VAC premies ter beschikking
stellen
(ADVERTENTIE)
hadden gegeven, is het allemaal
wat beter gegaan. De gegeven
cursussen werden druk bezocht.
Zodat we nu met meer dan ze
ventig leden zitten. Dat is ge
weldig vlug gegaan, ja".
Maar niet alleen in Terneuzen
wordt er meer gebridged dan
voorheen Momenteel zijn er
verenigingen te vinden in'Hulst,
Oostburg en Sas van Gent. In de
oprichting van de Hulster ver
eniging heeft mevrouw Bies
broeck het nodige bijgedragen
Zij zegt daarover „We zijn hier
nu nog maar een jaar of drie be
zig. Een paar mensen in Hulst
wisten, dat ik in Terneuzen
speelde. Ze vroegen toen, of hel
niet mogelijk zou zijn, om ook
een vereniging te starten in
Hulst. We zijn dat natuurlijk
gaan proberen, maar in het be
gin liep het niet zo geweldig Za
ten we iedere week met vijf, zes
mensen Maar toen we d'r een
maal wat meer bekendheid aan
Zij die niet kunnen bridgen, me
nen dat het om een moeilijk spel
gaat. Mevrouw Biesbroeck wil
het ook niet direkt eenvoudig
noemen, „maar", zegt ze, „ie
dereen kan het goed Ieren. Je
moet er veel voor trainen en er
ook op z'n tijd het nodige over
lezen, wil je het goed gaan doen.
Maar voor iedereen is het te Ie
ren. Waar het mee te vergelijken
is? Wat betreft de techniek van
het spel, kun je het enigzins ver
gelijken met rikken, wat in Bra
bant noga) veel gespeeld wordt.
Maar daar heb je het bieden niet
bij. En dat bieden is nu net het
moeilijkste onderdeel van het
spel. Maar zoals gezegd, het is te
leren, ook het bieden. Dat is ge
woon een kwestie van veel
doen". Het zal u inmiddels dui
delijk zijn, dat mevrouw Bies
broeck dat wel kan weten.
Breng een abonnee aan op De Stem en
U ontvangt als attentie
2 spellen kaarten in handige cassette
De nieuwe abonnee ontvangt ter kennismaking De Stem de
eerste 2 weken GRATIS
NAAM:
ADRES:
PLAATS:
en wil tiet abonnementsgeld betalen:
per kwartaal Bank/Giro31.70
kwitantie 32,20
per maand Bank/Giro10.68
kwitantie 10.93
De nieuwe abonnee is opgegeven door Stemabonnee
NAAM:
ADRES:
PLAATS:
GIRO NR.:
BANK NR.:
NAAM BANK:
Deze bon in open enveloppe ZONDER POSTZEGEL opsturen naar DE STEM Antwoordnummer
V
