Kinderen worden veel te zwaar belast"
TOPSPORT NIET BEST VOOR DE JEUGD
Dokter Yan Opstal:
Prestatie staat
op het eerste plan"
NEL BOS:
,GEEN
SPIJT
VAN
ZWEM-
CARRIÈRE'
„Kind is het
slachtoffer
van een
prestige strijd'5
Peter Kuylaars
ziet het
niet zo zwaar
Zaterdagbijlage van 24 augustus 1974
55
Tel. 01600-24571
in nog worden uitg6.
PIMM
vrn
het herexamen moe-
eren.
naties bij de hoofd.
J. Kuijs.
aan de geneesheer-
egers.
verenigde nbm-bcclii|v.
irootste aannemingsbe-
rdgastransportleidingen,
ingen heeft bij het zelf-
ïtoor te Breda een vaca-
:ht aan een medewerker
et kunnen geven aan een
jaar.
ne bedrijfsadministratie,
functie goed te kunnen
chtig in Breda of omge-
wij schriftelijk of telefo-
de heer P. Jongens, p/a
085. Breda. Tel. 01600-
of huidige resp. vroegs-
De werkzaamheden zijn
'icht aan de Direktie van
Amsterdam, met vermei-
renhoex van de envelop
W
(Van onze sportredactie)
BREDA/HEINKENSZAND Weer geen medaille behaald. Weer de limiet net niet
gehaald. En daar heb je dan dagelijks keihard voor getraind. Teleurgesteld hang je aan
je rand van het waterbassin, bang om de trainer en je ouders onder ogen te komen.
Wat zullen die wel denken Bibberend van de kou zoek je tenslotte je badjas maar op
Dergelijke beelden waren onlangs tijdens de Nederlandse zwemkampioenschappen, en
zij het in mindere mate, tijdens de Europese titelstrijd die in Wenen zijn beslag krijgt, in
veelvoud te zien. Kinderen van acht, negen jaar worden dagelijks door ouders en trai
ners opgezweept om tenminste één medaille uit het water te slepen. Met minder is nie-
nd tevreden. De laatste tijd wordt de jeugdzwemmerij in ons kikkerlandje echter
steeds meer met argusogen gevolgd. Artsen en gelukkig ook heel wat trainers zijn er al
lerminst gelukkig mee.
irtiging van de materiële
van de verzetsslachtof-
in het kader van de Wet
langrijke mate is gaan
itkeringen Vervolgings
heden aanmerkelijk uit-
iet grote aantal aanvra- I
neek verplaatst
Peter Kuylaars: „Ik doe het graag".
'Van onze sportredactie
BREDA Een van Neder-
topzwemmers onder de
f jaar is ongetwijfeld
tn surae-zwemmer Peter
aylaars. Deze jeugdige Bre
dauaar
zwom het afgelopen
Wzoen heel wat medailles
elkaar. Tijdens de Bra
kintse
kampioenschappen
vi«, e h'i maar liefs'
J maal goud, een keer zil
een keer brons. Bi.
-gj, Nederlandse kampioen
ij. ')')en pakte hij een gou
™ee zilveren en eer
«men piak.
hen!' o1!1 7'0vcr te brenger
j,, ,er Kuylaars, die dit
lagere school verliet
meldde hJ,® brufklas 1311
e- neel wat moeter
Twee keer per dag
schftni "eQs, om z®s uur en nr
Kt, f de bijna twaalfjari
vinl rs *n zwembac
trekker01" baantje t<
Mj het niet"8 vervelend vind'
Avoids», het SraaS"' hs het
de jPl. P commentaar var
Zijn ^ae-zwemmer
^Mramster Annie de Vos
aan toe: „Als hij
1K neb er geen zir
gaan we hem echt
om verder te
in,
C"- H«iS
ie
natuurlijk wel zo
S^Hnien'61 t"6!118 met dP
?Jar moet l"? st°PPen-
tijdip 1 Je dan nog eer
mee doorgaan. Plotse
ling stoppen is niett goed. In
zo'n periode moet je een
kind extra goed begelei
den".
Peter Kuylaars, die vaak
met de nationale ploeg in het
ouitenland vertoeft, maakt
zich niet al te veel zorgen
over het komnede schooljaar.
De lagere school heeft hij
met goed gevolg doorlopen
en met goede moed begint
hij aan de middelbare. In het
topseizoen blijft er voor hem
echter niet zoveel tijd voor
uitspanning over. 's Morgens
vroeg eruit en 's avonds er
vroeg in. Met het vroeg in
bed duiken heeft Peter Kuy
laars het af en toe wel eens
moeilijk. „Als er op de tele
visie geen aardige program
ma's zijn vind ik het niet
>rg, maar als het wel leuk is
blijf ik liever zitten. Za-
erdags mag ik altijd opblij
ven". In ieder geval is Peter
Kuylaars voorlopig nog niet
van plan de zwemmerij in de
-teek te laten. Tot slot merkt
trainster Annie de Vos nog
op: „Hij moet er plezier in
blijven hebben. Overigens
geloof ik niet zo in al die
gefrustreerde kinderen-
Laatst waren we in Engeland
met de nationale ploeg. Na
dat de wedstrijden achter de
rug waren zijn we met de
kinderen op stap geweest.
Nou, ik heb nog nooit zo'n
uitgelaten stel gezien".
Een van de artsen, die zioh
fel kant tegen de prestatieja-
gerij is de Bredase arts H. van
Opstal-
Hij zegt: „Voor dergelijke
dingen in de sport ben ik
doodsbang. Je kunt op twee
manieren sport bedrijven, na
melijk om de prestatie en om
de sport als zodanig. Maar ge
zien de moderne opvattingen
over de sport staat de presta
tie op het eerste plan. Je weet
eitenlijk mog niet goed waar
het naar toegroeit. Dat is een
kwalijke zaak".
Dokter Van Opstal is van
mening dat de prestaties die
door de volwassenen geleverd
worden van grote invloed zijn
op de jeugdigen die een sport
bedrijven. Van Opstal: „Moe
ten we een Tour de France
blijven rijden? Ik ben ervan
overtuigd dat niemand in de
Tour naturel rijdt. En dan
spreek ik echt niet over do
ping. Kijk, die zaken, die
prestaties die door de ouderen
geleverd worden, hebben hun
weerslag op de jeugdwedstrij
den. Of dat nu zwemmen,
wielrennen of atletiek is, dat
doet er niet zoveel toe. Die
kinderen worden veel te
zwaar belast- Begrijp me goed,
het prestatie-element mag je
niet opzij schuiven, maar dit
gaat te ver. Het evenwicht
wordt op deze manier ver
stoord".
Dat het bedrijven van top
sport door zeer jeugdigen een
kwalijke invloed heeft op de
ontwikkeling van het kind
staat voor dokter Van Opstal
vast. Het liefst zou hij zien
dat voor kinderen tot 14 jaar
andere regels en regiementen
zouden worden opgesteld.
Van Opstal: „Ik ben nu al
jaren bezig met het onderzoe
ken van deze materie. Het is
wel duidelijk dat het bedrij
ven van topsport op zeer jeug
dige leeftijd rijpingsremmin-
gen tot gevolg heeft. Vooral in
de puberteit kunnen diie rem
mingen ontstaan. Het hoeft
niet altijd het geval te zijn.
maar de kans is erg groot.
Daarom zou het eigenlijk erg
goed zirjn om met topsport te
wachten tot dat de puberteit
goed heeft doorgezet".
Het grootste gevaar voor de
zwemjeugd komt volgens dok
ter Van Opstal van de kant
van de vaders. Vaak is het zo.
Dat de kinderen tegen wil en
dank keihard moeten trainen
omdat papa zijn zoon of doch-
■er zonodig aan de top wil zien
Jokter Van Opstal hierover.
.Natuurlijk is het ergens wel
oegrijpelijk. De prestatiezucht
s aanwezig en die ouders zijr
■ïatuurlijk trots als hun zoor
rf dochter iets bereikt. Maa:
tammer genoeg zijn er maai
weinig ouders, die met beidt
oenen op de grond blijven
taan. Daarnaast is het ook zt
lat de trainers vaak automu
isch meegesleept worden
Kijk, de vereniging zit erach-
er, de bond wil prestatie
tien. Het kind is in feite he:
lachtoffer van een prestige
strijd".
Ondanks deze wat pessimis
tische geluiden ziet doktei
Van Opstal wel enkele licht
punten. Zo doet de Nederland
se Vereniging voor de Sport
geneeskunde er van alles aan
om dm sportartservij op een
Nel Bos: „De kinderen worden vaak misbruikt".
wat hoger peil te brengen.
Van Opstal: „De medische be
geleiding is altijd erg zwak
geweest. Eigenlijk bestaat die
begeleiding dankzij de lief
hebberij van enkele dokters.
Maar gelukkig is er wat aan
het veranderen- De Nederland
se vereniging voor sportge
neeskunde houdt nogal wat
cursussen. Tegenowoordig is
het zo dat, als je sportarts wilt
zijn, je een dergelijke cursus
gevolgd moet hebben. Door
deze organisatie zijn er heel
wat dokters die zich voor de
sport gaan interesseren. Ik ge
loof wel dat we op de goede
weg zijn. Want ook bij de
trainers is er iets aan het ver
anderen. In feite is het een
nieuw stukje wetenschap. Op
dit gebied is er nog weinig
ervaring. We weten nog niet
goed wat er allemaal uit zal
komen. Maar in ieder geval
blijf ik pleiten voor andere
regels voor de zeer jeugdigen.
Dat zou dan met deskundigen
uit die tak van sport bekeken
moeten worden. Voor iedere
sport zal dat iets andera lig
gen"-
Ook Nel Bos, zo'n tien jaar
geleden een van Neerland*
topzwemsters op de vrije slag
en vlinderslag is niet zo ge
lukkig met de jeugdzwemme
rij. Nel Bos, die als trainste'
heel wat ervaring heeft met
jeugdige zwemmers en zwem
stertjes begon zelf pas op 15-
jarige leeftijd met de wed
strijdsport. Menig meisje zal
op die leeftijd wel aan iets
anders denken dan aan trai
nen, trainen en nog eens trai
nen. Uitgaan, feenstjes bezoe-
<e, een bioscoop,je pikker
waren voor Nel Bos meesta'
taboe. Toch ziet zij het niet
zo zwaar.
Nel Bos: „Nou ja, ik heb het
allemaal meegemaakt. Elke
ochtend om zes uur gaan trai
nen. Geen televisie kijken.
Vroeg naar bed. Maar ik heb
het niet als opoffering gezien.
Ik had het er graag voor over-
Zodra het een opoffering
wordt, zit er iets fout. Dan
moet je ermee kappen. Door
riet bedrijven van topsport heb
ik natuurlijk wel wat gemist.
Dat ga je eigenlijk pas latei
beseffen. Op he+ moment de
ie bezig bent mei ue
denk je daar niet zo aan. Kijk
als die meisjes en jongens val
veertien, vijftien en zestier
iaar uitgaan, een biertje drin
ken echt als een gemis gaar
zien kappen ze er wel mee. li
feite moet je je beschikbart
:ijd zo verdelen dat je bij
voorbeeld de school er niet a
:e veel onder te lijden heefx.
Toen ik intensief aan di
zwemsport deed, haalde ik oi
school geen achten of negens
Het waren altijd zessen of ze
vens. In ieder geval net vol
doende om over te gaan. Var.
verschillende kanten hoorde ik
toen wel eens dat ik op schoo
heel wat meer zou kunner
presteren"-
Evenals dokter Van Opsta
is Nel Bos van mening dat di
begeleiding nou niet bepaalc
optimaal te noemen is, voora
het peil van de trainers staa'
volgens de oud-Nederlands<
kampioene op een bedroevenc
laag peil. „De trainers zijr
vaak ondeskundig. Als ze eei
kind van een jaar of twaal
hebben, dat aardig wat kaï
zwemmen, komen ze vaak ii
de verleiding om alles uit he
kind te persen, zodat het ii
feite misbruikt wordt. Iemanr
van die leeftijd wordt niet ge
vraagd of hij of zij het we
leuk vindt. Trainen, of je he
nou leuk vindt of niet. Daarbi
komt dan dat die kindere-
eigenlijk ontzettend geïsoleer
komen te staan. Ze gaan vroe
naar bed zodat ze niet nar
hun favoriete tv-programm
bunnen bij ken. Op schoo
kunnen ze dan niet meepraten
Ze bunnen alleen maar ove:
zwemmen praten. Dat heb ik
zelf ook ervaren. Je komt los
te staan van j* omgeving"-
„Je leeft i-n een andere we
reld. Op die dingen wordt
door de trainers en ouders
veel te weinig gelet. De kin
deren mogen geen kind meer
zijn".
„Daarbij komt dan ook nog
'e druk om te winnen. Zoiets
werkt lang door. Toen ik nog
in de nationale ploeg zat.
moesten we eens naar Mexico.
Ik sliep toen met Ada Kok, de
gedoodverfde favoriete op één
kamer. Ada Kok werd meer
dere malen 's nachts gillend
wakker. Ze kon de druk van
het favoriet zijn erg moeilijk
verwerken, terwijl ze voor de
buitenwereld de koele zwem
ster leek".
Dat er in de zwemsport heel
wat zaken dringend aan ver
andering toe zijn, is wel dui
delijk. Nog vers in het geheu
gen ligt de zaak Hansje Bun-
sahoten- Als een komeet
schoot ze naar de top. Om
binnen enkele jaren geruisloos
te verdwijnen.
Bekend is in ieder geval dat
de opleidingsschool Bunscho
ten prestaties eist. Prestaties
die met alle middelen bereikt
moeten worden. Nylons, nagel
lak en andere cosmetica die
meisjes graag op de kaptafel
hebben staan, zijn ten streng
ste verboden. Hansje Bunscho
ten flonkerde even. Echter
niet voor lanig. Een mysterieu
ze ziekte houdt haar aam de
kant. Een zaak van teveel ei
sen? Nel Bos: „Hansje Bun
schoten is een geval waarover
erg weinig bekend is. Het kan
best zijn dat ze overtraind is.
Dat komt wel vaker voor- Ge
lukkig is de KNZB overge
gaan tot een opleiding voor
clubtrainers. Dat zou al een
hele verbetering kunnen zijn.
Nu is het zo dat de trainers
veel te veel eisen van de kin
deren. Ze moeten veel te
vroeg die top halen. Overigens
ben ik het er niet mee eens
dat je top als zwemster op een
erg jonge leeftijd ligt. Laatst
heb ik nog eens drie weken
getraind. Ik zwom daarna de
snelste tijd die ik ooit op de
100 meter vrije slag heb ge
zwommen. Waarschijnlijk
speelt de leeftijd wel een be
langrijke rol. Je bent geeste
lijk rijper en je ondergaat al
die toestanden op een heel
wat nuchterder manier. Dat
gebeurt bij de jeugdigen uiter
aard niet- Die ervaren zoiets
als een enorme spanning,
waartegen ze vaak niet opge
wassen zijn".
EOMAIN VAN DAMME
Dokter Hein v. Opstal: „De reglementen voor de zeer
moeten worden".
jeugdigen zouden veranderd
