WIJ VRAGEN BELEEFD
VERGUNNING VOOR EEN
GETIMMERTE VAN HOEF
ivan
Niet iedere heerboer is een boer
RECHT
slopen?
CIA-praktijken
LAND MOET
VERDEELD IN
22 GEWESTEN
commissie
binnenland
buitenland
UNIEBOEK-TOPTIEN
«Crap
Boze buren
Ludiek geschut
Brief
Moeizaam
Doorbraak
Keurig
MEXICO EN GRIEKENLAND
beek/e bergen
ARP-
Moeilijkheden
in raad van
Ren kun?
Slager 5.000
gulden
afgeperst
papier
oor uw pen
Ondemocratisch
Politie
haterdag 3 augustus 1974
Was er gisteren soms
e* de boeren aan de hand?
I Ja zeker. En uit een i
Ietee demonstraties hebben
lu dit aardig prentje gele»!?
■-"> ziet u maar weer wat
tertekend beeld een teJi0*
Ion geven
Wat overigens niet wil
■er. dat de Suikerunie hff
l'ijzen niet graag wat
.verhogen. at
H ONS Ti
I t.;.l FLAU»
Wfj H
r,
Het blijft een teken vm dt
hoede bedoelingen van ome
regering om niet Van der
ptee, maar een minister met
H« naam Boersma naar bet
verleg te sturen.
Als je al dat gemotoriseerd!
pervoer ziet, zou je helemaal j
tiet zeggen dat het de boeren
i slecht gaat.
De prijs voor de doordromen
an-de-week gaat nu ens
haar de Turkse strijdkrachten
[>p Cyprus, die nog steeds aan
net vechten zijn, bestand oj
been bestand.
Kijk, als de boeren nou eeru
kiespijn zouden krijgen, koe
nen de (gestrande) vakantie-
bangers weer eens lachen.
Eind goed, al goed. Ge-
TOSt.
MERIJN
(ADVERTENTIE)
1. Jaap A. M. Kramer en Theo
Kampa „Groot IJsselmetr-
boek" 12,50 (De Boer)
2. „Leo Horn en het WK 74''
12,90 (De Gooise Uitgeverij)
3. H. J. van Nijnatten-Doifegnies
„Hu»$ ter Dinkel" 16,90
(Van Holkema Warendorf)
4. Louis Couperus „De still*
kracht" 9,90. TV-editie.
(Van Holkema Warendorf)
5. Ulrich Klever „Grill A barbe-
cueboek voor de fijnproever''
12,50 (Van Dishoeck)
6. Anna Sewell „De avonturen
van Black Beauty" 9,90
TV-editie met de oorspronke
lijke tekst (De Gooise Uitge
verij)
7. Drs. Pb. M. Bosscher ?.a. „Het
hart van Nederland" f 48,—
(De Boer)
8. Herodotos „Historiën" f 19,90
(Fibula-Van Dishoeck)
9. Simone Berteaut „Piaf" 14,90
(Van Holkema Warendorf)
10. W. F. J. Hana „Klokkenkijk-
boek" 6,40 (Van Dishoeck!
Verkrijgbaar in elke boexhandel
wocent op zijn plaats vinden
n in afwachting hiervan zoo
lij een onmiddelijke ert»
3TW_uitgiave van vier procent
willen zien, omdat de regerinf
dit kan doen zonder de Euw*
pese gemeenschappelijk
narkt te hinderen.
Vanwege de hoge were?.
Tiarktprijzen zit de BuroP0®
Commissie door een verm"1-
derde opbrengst aan heffing^
'inanciëel gezien tamely*
trap, waardoor ze niet
-afregelen kan nemen die z»
misschien wel zou willen, en
aar heeft het Landbouwschap
met zijn eisen rekening f®
ehouden.
liet eisenpakket dat de C
°A Brussel heeft voorgel^
loudt in: een tussentijdse
loging van prijzen met J'
rocent. zodanige marktm3
egelen dat de richtlij"
oor de vlees- en gnaanse,c".
vaargemaakt zullen
ibsidie op produiktjemidd
Is olieprodukten, kunstw
■_n bestrijdingsmiddelen
verder sociaal-fiscale we.n!j.s
die de I an dfoouwo rga ns? 0,
eerder deze zomer ten bc
ve van de landbouwbee-"0
375 al hadden ingediend-
pjt «ordt een triest verhaal. Triest voor kinderen. Beschamend voor volwassenen,
pn wordt het verhaal over het niet bestaan van het recht voor kinderen om te spe-
jen zoals zij willen. p
pat dit toch een verhaal met een happy-end wordt ligt uitsluitend aan de kinderen, c
die zi hun eigen doeltreffende manier hebb en om onder de fysieke en ambtelijke over
macht van volwassenen uit te komen
uet verhaal begint in mei van het vorige jaar op het moment dat drie vriendjes van rond elf
jaar besluiten om in de gTillig gevormde boom in de tuin van een van hen een speelhut te bou
wt n.
De vader, aan wie de tuin toebehoort, heeft geen bezwaar. Integendeel.' hfj stimuleert het plan
door enthousiast te reageren, te helpen bij het aandragen van hout en bakken vol spijkers ter
Itschikking te stellen.
Het drietal timmert er wel
dra lustig op los. Luid, wanor
delijk overleg, soms hoogoplo
pend meningsverschil over de
constructie van het geval en
echoënde hamerslagen zijn
met van de leuht. Hetwerk
neemt dagen en dagen in be
slag. De werkdrift verflauwt
geen moment (het ziektever-
zujn in de bouwrvakken zou
werkelijk met sprongen zak
ken wanneer men jongetjes
van elf jaar de steigers op zou
staren). In de vijfde klas
vraagt de onderwijzer zich be
zorgd af waarom de prestaties
van drie van zijn leerlingen
plotseling kelderen. De jon
gens drinken na school geen
thee meer thuis. Zij eten niet
of schrokkerig. Zij krijgen
hun natje en hun droogje het
liefst „op de bouw".
De ijver wordt zienderogen
beloond. Het bouwsel „ver
takt" zich, krijgt verdiepingen,
Igroeit op den duur zowaar bo
ven de omheining van de tuin
luit.
Dat had niet mogen gebeu-
I ren want nu komen er boze
I buren in het verhaal. Toegege-
I ven moet worden dat het niet
I gehéél onbegrijpelijk was dat
Ide buren al enige tijd verlang
den naar de voltooiing van het
I bouwsel. Hoewel overvliegen
de straaljagers erger zijn gaan
gevoelige oren toch één keer
I genoeg krijgen van de hard-
I nekkige poging van drie met
I spierballetjes uitgeruste jon-
1 gensarmen om een boom in
ijzer te veranderen.
Herrie is echter niet de
hoofdoorzaak var de boosheid
van een van de buren. Ze zijn
boos omdat de jongens vanuit
hun boomflat bij hen in de tuin
kunnen kijken. Niet dat de
jongens dat bewust doen of
I willen. Ze zien alleen maar
I hout en spijkers en ze willen
I de hogere verdiepingen zelfs
I SISChotten in verband met de
I !v' Maar tijdens de schaft
I "dbben ze ongetwijfeld wel
eens naai- de tuin van de bu
ren gekeken, toen één keer
?®en dat mevrouw in haar
ni aan het zonnen was en
m navolging van hun volwas-
se collega's in de bouw, met
een fluitend geluid tussen de
unden zeker en vast blijk ge-
ren ,van tlun waardering
voor wat ze zagen.
De boosheid van de buren
gaat zo ver dat ze onaangena
me dingen tegen de jongetjes
zeggen. Het drietal blijkt, ge
schoold door het zelfbewust
denken van de huidige, jong
ste generatie, niet geïmpo
neerd en niet op zijn mondje
gevallen te zijn.
Het conflict spitst zich toe.
De boze buren nemen contact
op met de ouders, die het
brutale gedrag van hun kin
deren betreuren en afkeuren,
maar die niet willen toezeggen
hun kinderen te sommeren het
bouwsel af te breken.
De buren brengen ludiek
geschut in stelling. Zij nemen
de tuinslang en proberen de
timmerende jongens met een
dunne maai- toch hinderlijke
waterstraal uit de boom te
verdrijven. De hantering van
het waterkanon krijgt iets pela
ehelijks wanneer de jongens
zeilkleding opscharrelen en
aantrekken en daarmee het
wapen van de buren trotse
ren.
De buren beginnen aan een
telefonade, gericht op de ou
ders van de jongens. „Wij
voelen ons in Dachau", en: „U
maakt er een achterbuurt van"
en: „Wij gaan naar de politie"
Hoorns worden kwaad op tele
foontoestellen teruggeworpen.
De politie blijft weg. Die zag
geen been in het conflict.
Er komt wel een inspecteur
van bouw- en woningtoezicht
van de gemeente kijken. En
jawel hoor: op 1 juni 1973
wordt de ambtelijke wals on
der stooon gebracht. Op die
d'atium schrijft de directeur
van openbare werkenaan de
vader van de jongen, in wiens
tuin de boomhut is opgetrok
ken, de volgende brief:
„Bij een controle is geble
ken dat achter uw woning op
perceel X een platform wordt
gebouwd zonder vergunning.
Ingevolge artikel 14 van de
bouwverordening verzoek ik u
het reeds gebouwde te laten
slopen. Indien binnen 8 dagen
na datum van dit schrijven het
bovengenoemde platform niet
is verwijderd zal ik mij ge
noodzaakt zien het gemeente
bestuur voor te stellen de ge-
eigende maatregelen te ne
men".
Er volgt nu een ernstig ge
sprek tussen de ouders en de
drie jongetjes. Ouders: „Jon
gens, als jullie willen door-
#Het bouwsel groeit op den duur zowaar boven de omhei ning van de tuin uit.
gaan met je plan om in die
boom een hut te bouwen dan
moeten jullie eerst de boven
verdieping afbreken en dan
keurig dit en dat, zus en zo,
officieel aanvragen, gemeente,
wachten enz. enz." Jongens:
„Ja wij willen graag die hut
in de boom en, nou ja, als het
niet anders kan, dan moet het
maar, enz. enz.
Het overleg resulteert ln het
afbreken van het bovenste
platform van de hut en in een
brief d.d. 5 juni 1973 aan het
ooilege van burgemeester en
wethouders. Daarin staat:
„Hooggeachte heren, in de
achtertuin van perceel X ma
ken wij een getimmerte van
hout. Het wordt een hut of
een dak of een steiger. Wij
kunnen ook nog iets voor car
naval maken. Wij vragen u
beleefd hiervoor vergunning te
verlenen. Met de meeste hoog
achting".
Daaronder volgen de eerste
officiële handtekeningen, die
de jongens in hun leven zullen
zetten. Daaironder staat de zin:
„Ik keur dit verzoek goed"
met de handtekeningen van de
ouders van de jongens, die als
gastarbeider bij hun vriendje
in de tuin werken. D êronder
tenslotte de ondertekende ver
klaring van de tuineigenaar:
„Ik stel mijn tuin (eigendom)
beschikbaar voor het omschre
ven doel. Gaarne zal ik verne
men aan welke voorwaarden
naar uw oordeel dient te wor
den voldaan".
Een redelijke korte tijd
daarna ontvangt de tuineige
naar een briefkaart van de
chef van de afdeling stadsont
wikkeling waarin staat:„Hier-
mee bevestig ik de ontvangst
van uw schrijven d-d. 5 juni
1973. Er wordt naar gestreefd
u zodra mogelijk omtrent de
in uw brief aan de orde ge
stelde kwestie, ten aanzien
waarvan nog ambtelijk adivies
wordt ingewonnen nader te
berichten".
Intussen ligt het werk aan
de boomhut stil.
Op 25 juli 1973 schrijven
burgemeester en wethouders
de tuineigenaar de volgende
brief;
„Ten antwoord op uw bo
venvermeld schrijven delen
wij u mede, dat nw perceel
volgens het ter plaatse gelden
de bestemmingsplan de be
stemming heeft van „wonin
gen" en „eigen tuinen". In be
paalde gevallen kan door ons
toestemming worden verleend
voor het bouwen van bouw
werken in de tuinen. Wij ge
ven u in overweging om con
tact op te nemen met de heer
Z. van de afdeling stedebouw
van de dienst openbare wer
ken van de gemeente om na te
gaan of aan u voor bedoeld
getimmerde toestemming kan
worden gegeven".
De tuineigenaar neemt na
enige tijd contact op met de
heer Z. van de afdeling stede-
bouw van de dienst openbare
werken. Het gesprek verloopt
moeizaam. De heer Z. heeft
moeite met het ongewone ver
zoek van de jongens. Afmetin
gen, situatie, bestemmingen,
echtscheidingen zijn de belang
rijkste trefwoorden tijdens
dit wat de tuineigenaar latei-
zou omschrijven als „een fijn,
ingewikkeld, ambtelijk ge
sprek". Het gesprek eindigt
met het compromis dat de
tuineigenaar vader zelf maar
eens een tekening zal ma
ken.
Het werk in de boom ligt
nog steeds stil. De jongens zit
ten intussen in de zesde klas.
De prestaties op senool zijn
weer als vanouds. De vader
heeft voorlopig geen tijd voor
het maken van een tekening.
In de vrije dagen rond Kerst
mis en nieuwjaar trekken de
jongens en de tuineigenaar er
echter een hele dag voor uit
om samen een heus, officieel
plan voor een speelhut in de
op dat moment kille boom op
te stellen. Er worden tekenin
gen gemaakt, die doorsneden
voor-, zij- en bovenaanzichten
laten zien.
Op 5 januari 1974 gaat er
een brief uit naar het college
van burgemeester en wethou
ders:
„Bij brief nr. 10571 van 1
juni 1973 van openbare wer
ken werd er op gewezen dat
achter mijn woning door mijn
zoon en zijn vrienden een
platform wordt gebouwd zon
der vergunning. Bij onder
schrift onder de brief van de
jongens aan u van 5 juni 1973
verzocht ik u te mogen verne
men aan welke voorwaarden
zou moeten worden voldaan.
Bij uw brief deelde u mede dat
ln bepaalde gevallen door u
toestemming kan worden ver
leend. Met verwijzing voorts
naar de gesprekken Ier zake
met functionarissen van bouw
en woningtoezicht en met de
heer Z. van de afdeling stede-
bouw doe ik u thans het vol
gende verzoek. Hierbij doe ik
u situatie en ontwerp toeko
men van een houten speelhut
ln mijn achtertuin. Gezien ma
teriaal, karakter en constructie
van dit getimmerte is hier
sprake van een tijdelijk bouw
sel dat naar schatting vijf jaar
in tact zal blijven. Ik vestig er
bovendien de aandacht op dat
de hut grotendeels door be
planting aan het oog onttrok
ken zal zijn. Ik moge u ver
zoeken toestemming te verle
nen voor een speelhut volgens
deze tekeningen. Met de mees
te hoogachting".
gestaan het oprichten van
bergplaatsen c.q. garages van
10 en 20 vierkante meter. Wij
kunnen ontheffing verlenen
om op de gronden met de
bestemming „eigen tuinen",
één hok voor pluimvee con
form een door ons goedge
keurd model op te richten. In
dien de speelhut als tijdelijk
bouwsel qua afmetingen, zo
wel horizontaal als verticaal,
daarmee in overeenstemming
is, zijn wij in principe bereid
aan uw bouwplan medewer
king te verlenen. Uw aanvrage
voor een bouwvergunning
kunt u indienen bij de dienst
van openbare werken, afdeling
bouw- en woningtoezicht".
mens tot
(ADVERTENTIE)
De ontvangst fan de brief
wordt kort daarna keurig be
vestigd door de chef van de
afdeling stadsontwikkeling.
Zijn briefkaart vermeldt op
nieuw: „Er wordt naar ge
streefd u zodra mogelijk om
trent de in uw brief aan de
orde gestelde kwestie, ten
aanzien waarvan nog ambte
lijk advies wordt ingewonnen,
nader te berichten".
De jongens begrijpen niet
veel van deze briefkaart. Het
interesseert hen ook niet meer
zo. Het werk in de boom ligt
nog steeds stil. De spijkers
zijn verroest.
Het beloofde, nadere bericht
van de gemeente blijft uit het
geen voor de tuineigenaar-va-
der aanleiding is enkele rap-
pèls te sturen.
Eindelijk, op 11 juli 1974,
laten burgemeester en wethou
ders opnieuw iets van zich
horen:
„Refererend aan uw boven
aangehaald schrijven berichten
wij u het volgende. Het per
ceel X is gelegen in het be
stemmingsplan „Y 1960" De
onderhavige speelhut is gele
gen in de bestemming „eigen
tuinen". Ingevolge de voor
schriften behorende bij ge
noemd bestemmingsplan is op
deze gronden uitsluitend toe-
Geen woord over de inge
diende doorsneden, voor- zij-
en bovenaanzichten maar,
wanneer men ambtelijke brie
ven kan vertalen, wél een be
langrijke doorbraak naar de
mogelijkheid om tegen alle
beperkende bepalingen in een
speelhut in de achtertuin te
bouwen. Het gaat er nu allee
n,og' om een paar robbertjes uit
te vechten met bouw- en wo
ningtoezicht, de tekeningen
aan te passen aan de maten
van een kippehok en geduldig
te wachten op de laatste brief
van b. en w., die in het voor
jaar van 1975 mogelijk in de
bus zal vallen met de mede-
ling dat „refererend aan", „in
gevolge van...", en „in overwe
ging genomen hebbend
dat..." er geen bezwaar tegen
is, dat de onderhavige speelhut
op het perceel X in het be-
stemminsplan „Y 1960" met
de bijzondere bestemming „ei
gen tuinen", gebouwd kan
worden, mits...enz. enz.
Intussen ligt het werk aan
de hut in de boom definitief
stil. De jongens zelf hebben de
afgelopen maanden echter al
lerminst stil gezeten. Zij heb
ben zich met verbluffend in
zicht vertrouwd gemaakt met
de beginselen van de elektro-
nika. Binnenskamers zijn zij
bezig met de bouw van, naar
gevreesd moet worden, erg
luid sprekende luidsprekers.
Binnenkort zullen de eerste
proefuitzeradingen de lucht in
gaan.
De buren zijn alvast ge
waarschuwd. Zij kunnen zich
maar het beste nu al enigszins
verdiepen in de bepalingen
van de hinderwet.
nog
die
ge-
tiet komt nog al eens voor
üat een man-op-jaren zich
uit het jachtige zakenleven
terugtrekt om de rest van
zijn dagen te slijten temid
den van de vredige en rust
gevende natuur die het plat
teland hier en daar
biedt.
Zo deed ook de man
Procedeerde voor het
rechtshof Leeuwarden.
«tj was de 65 gepasseerd,
had voldoende vermogen
vergaardgenoot een pensi
oen en kocht zich een boer
en] met 16 hectaren. Niets
doen lag hem niet. Dies be-
pon hij een veeteeltbedrijf.
Umtrent de omvang hiervan
ees iJc in de stukken dat hij
m 1971 (over de aanslag in-
wmstenbelasting van dat
nZ>gm? de stri.?cl) over 26
IZh' 3 koeien en 25 scha-
hno gehikte. Bij een normale
r dus alleszins voldoende
j vNn een veehoudersbe-
J1!* te spreken-
en heerboer is echterenigs-
ns suspect in de ogen van
.f1 scuftenminste als hij
r ies lijdt en dit verlies in
hindering van zijn
"wcomen b ren at Als
overig
regel
ziet de fiscus hierin een po
ging om op zijn rug een
liefhebberij te koesteren. Zo
ook hier. Niks daarvan, zei
de inspecteur. Je moet eens
zien hoe hij boert. In 1966
een verlies van f 11.000, in
1967 een verlies van f 2800,
in 1969 een verlies van f
3200 er in 1971 (het kritieke
jaar) een verlies van meer
dan 20.000: alleen 1968
wees een winst uit van f
4440, onvoldoende om de in
specteur te overtuigen dat
hier sprake was van „boer'*.
Maar onz-- man was in ieder
geval vasthoudend als een
echte boer.
En zo kwam de zaak voor
het Hof. Wel aardig om de
man te huren betogen: ik doe
deze bezigheid om winst te
behalenik hen indertijd
mijn groothandel begonnen
zonder geld in het bertin-
dertiger jaren, ik heb altijd
hard moeten werken en heb
géén behoefte aan kostbare
privé-bezigheden, mijn vee
teeltbedrijf heb iJc zakelijk
opgezet en wel niet-arbeids-
intevsief, een nieuwe onder
neming heeft wel meer te
kamven met begin-verliezen,
ik heb pech gehad, vijf paar
den zijn aan koliek gestor
ven, maar het jaar 1973 ziet
er beter uit ondanks de lage
rundveeprijzen- U ziet, een
heel arsenaal van argumen
ten.
Maar het Hof bleek niet te
overtuigen. Wil er - zo sprak
het - sprake zijn van een on
derneming in de zin van de
inkomstenbelasting dan moet
er niealleen een cann^rk
zijn om winst te behalen
maar ook een redelijke kans
op winst. Maar noch het een
noch het ander is hier het
geval. Oogmerk van winst
kan toch met ivorden aange
nomen bij een man als u, die
goed in zijn centen zit, die
levenslang een groothandel
heeft gedreven en zich nu
met het oog op z'n leeftijd
wenst terug te trekken uit
het zakenleven; hierbij doet
het niet ter zake dat u van
uit uw commerciële visie er
naar streeft uw liefhebberij
niet te kostbaar te laten zijn.
Een redelijke kans op winst,
achtte het Hof evenmin aan
wezig, gelet op de hiervoor
weergegeven resultaten in
het verledende leeftijd van
de man en zijn gebrek aan
ervaring op veeteeltgebied.
Als enige troost gaf het Hof
hem mee dat hij wel eens
incidenteel een goed jaar zou
kunnen hebben en dat de
winst dan onbelast zal blij
ven omdat het liefhebberij
betreft.
Laten we dan maar hopen
voor de man dat de gunstige
jaren niet al te incidenteel
zullen zijn. Ik gun deze za
kenman-in-ruste die in Ne
derland blijft wonen ondanks
het fiscaal harde klimaat,
graag dat hij zo nu en dan
eens profiteert van wat men
noemt: een tax-fi^aven ofte
wel een fiscaal-paradijs!
D'OUWE
MEXICO-STAD (UPI-RTR)
De Mexicaanse president
Luis Echeverria heeft het mi
nisterie van justitie opdracht
gegeven uit te zoeken of de
Amerikaanse inlichtingen
dienst CIA in de Mexicaans»
(ADVERTENTIE)
O/
Helpt u
ook mee een
,i v" 100-jarig kerkje te
behoeden voor de sloop? We
restaureren zelf. Giro 884212
RK Kerkbestuur 't Loo bij Duiven
Gld. (200 gezinnen) Mag ik u 2.-
vragen? J. Deliemijn, pastoor.
regering is geïnfiltreerd.
Dit heeft een woordvoerder
in Vlexico-stad bekendge
maakt.
Het onderzoek is het gevolg
van een verklaring die vorige
maand in Engeland werd afge
legd door Philip Agee. een
Amerikaan die zei in Mexico
te hebben gewerkt voor de
CIA. Volgens hem zouden
minstens vijftig mensen in de
Mexicaanse regering door de
CIA worden betaald.
Volgens de New York Time»
heeft de CIA de opdracht ge
kregen zich niet meer te men
gen in de binnenlandse aange
legenheden van Griekenland
In een verhaal op de voorpagi
na zégt de Times dat de op
dracht aansluit bij de gedach
ten van zowel Henry Kiss;n
g'er als van William Colby,
hoofd van de CIA, dat de in
lichtingendienst buiten de bin
nenlandse politiek van vreem
de landen moet blijven. De
CIA zou de afgelopen 25 jaar
tot in hoge mate betrokken
zijn geweest in de Griekse
politiek „tot de laatste paar
weken van de militaire jun
ta".
Hilvnrenbeek bii Titbura
Hilvarenbeek bij Tilburg
Vraag op 't station naar de N S-trip
(Van <mze parlementaire
redacteur)
DEN HAAG Een commis
sie van de ARP onder voorzit
terschap van de Rijnmond
raadvoorzitter Fibbe vindt dat
Nederland het beste verdeeld
kan worden in 20 tot
maximaal 25 gewesten in
plaats van de ongeveer 44 ge
westen, die de geestverwante
minister De Gaay Fortman
van binnenlandse zaken heeft
voorgesteld. Volgens de studie
van de commissie „gewestvor,
ming In nietrw perspectief"
komen in vijf gevallen de ge
westen overeen met de huidi
ge grenzen van de provincies
Friesland, Groningen, Drente,
Utrecht en Zeeland. Overijs
sel, Gelderland, Limburg en
Noord.Holland wil de commis
sie cerdelen in twee gewesten
Zuid-Holland wil de commis
sie verdelen in twee gewesten
Zuid-Holland in drie en
Noord.Brabant ln vier gewes
ten.
De vier Brabantse gewesten
zijn door de commissie ge
groepeerd rond Tilburg- Ber
gen op Zoom-Breda: Eindho.
ven-Helmond en Den Bosch-
Os-Cuyk. Volgens de minister
zou Noord-Brabant verdeeld
moeten worden in zes gewes.
ten.
De ARP-comimissie zegt dat
er haast gemaakt moet worden
met de totstandkoming van
een gewestwet en een daarop
gebaseerde gewestelijke inde
ling. De huidige ontwikkeling
werkt zo ontmoedigend oo ge
meente. en provinciebestuur-
drs, dat gevreesd moet wor-
ders, dat gevreesd moet wor
vraagstuk wegebt met een ge
latenheid van: het zal mijn
tijd wel duren. De commissie
acht het desondanks niet
waarschijnlijk, dat voor 1980
een gewestelijke herindeling
tot stand kan komen.
RENKUM (ANP» Nog
voordat de nieuw gekozen ge
meenteraden van het Gelderse
Renkum met zijn werkzaam
heden kan beginnen wordt hij
reeds geconfronteerd met een
rei. De door het progressief
Akkoord naar voren geschoven
kandidaat wethouder L.H.
Zwartedijk heeft zich, voordat
hij zijn intrede in de raad zou
doen, genoodzaakt gezien voor
het raadslidmaatschap te be
danken omdat de andere frac
ties (KVP, Prot Chr. en VVD)
hem niet respectabel vinden
als wethouder.
Reden: de heer Zwartendijke
is al twintig jaar gemeente
ambtenaar en zou bjj een
eventueel wethouderscnap bo
ven zijn huidige chefs komen
te staan.
ROTTERDAM (ANP)
Twee jongemannen hebben een
eigenaar van enkele slagerijen
in Rotterdam 5.000,afge
perst. Zij hadden d.e slager ge
dreigd een van zijn familiele
den dood te schieten. De daders
zijn door de politie aangehou
den. Het geld is terecht.
De 23-iarige betonvlechter P.
C. van D. en de 29-jarige ha
venarbeider C. J. H. uit Rotter
dam belden de man op met de
eis 5.000.neer te leggen in
een telefooncel. De slager
bracht het geld. De havenarbei
der werd, toen hij het geld had
nagekeken, door de politie aan
gehouden. De betonvlechter zat
in de buurt van de telefooncel
in de bosjes Hii had een gela
den pistool bij zich.
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatife zullen deze
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle qevailen
eens is met inhoud, c.q. strekking.
De vorming van een college
van wethouders stagneert in
Breda door de progressieve
partijen, die niet met de
V.V.ü. in één cellege willen.
Over democratie en inspraak
gesproken! Hierdoor sluit men
bijna een kwart van de Breda
se bevolking van inspraak uit,
wat ik beslist niet democra
tisch kan vinden. Nog afgezien
van de bemoeienissen van
V.V.D. afwijzen maar het
V.V.D. afwijzen, maar et
N.V.V. en N.K.V. moeten de
belangen van hun leden
(werknemers) behartigen en
niet op de plaats van het ge
meentebestuur gaan zitten.
(Om misverstand te voorko
men, mijn man 16 werkne
mer).
Het gemeentebestuur moet
de belangen van de hele ge
meente Breda behartigen,
daartoe behoren zowe, werk
nemers, werkgevers e„ andere
ingezetenen en dat kan alleen
met een afspiegelingscollege,
dat is de enige democratische
vorm om ieders belangen te
behartigen.
Maar links kent alleen één
zijdige inspraak en democra
tie, maar die moet dan wel
links zijn; over dictatuur ge-
sprokne, dat kunnen we dage
lijks constateren in den lande,
zowel via pers en andere
nieuwsmedia.
Landen met linkse dictatuur
worden zelden of nooit aange
vallen door progressief maar
zodra men denkt dat het
rechts is, is de kritiek via pers
en andere nieuwsmedia niet
van de lucht, gefungeerd of
niet.
Laten we toch oppassen
voor dit soort progressieve lie
den, op deze manier zitten we
straks zelf onder een linkse
dictatuur. Sta op de bres voor
uw vrijheid wil ik de niet
progressieve burgers van Bre
da aanraden en wees op uw
hoede.
ger wilde ik, namens de „zwij
ger aiide ix, namens ue „zwij
gende meerderheid" iets
xwjjt, waarmee onze bevol-
kng, telken male wordt gecon-
ironteerd en wat de bevolking,
bang en onzeker maakt. Nu
wordt eindelijk de politie aan
zienlijk uitgebreid. Men heelt
blijkDaar ingezien dat de mis
daad niet verdwijnt met het
opruimen van krotten, en het
verbeteren van de levensom
standigheden.
Nu moet ar ook nog, waar
nodig, de meest moderne op-
sporingsapparatuur, aangepast
aan die moderne misdaad ko
men. evenals de zo nodige
snellere auto's, want als je als
polititambtenaar, met je V.W.
1200 topsnelheid 115 km. per
uur een Ford 6 cylinder (175-
200 km. per uur) moet achter
volgen, dan rijdt hij je wel
kwijt. Evenals de M.E. (Mo
biele Eenheid) en de z.»;.
Moord-Brigade, en reeds op
andere plaatsen hier en daar
ook al aanwezig, het pistool en
'karabijn aanvullen met Uzi's
(machinepistool) evenals voor
iedere post, bureau een paar
kogelvrije vesten o.a. voor
blokkade-controle, achtervol
ging, gijzeling, overvallen,
waar iede» politie-ambtenaar.
ieder moment mee geconfron
teerd kan worden, dit ter be
scherming van hemzelf, en
van het publiek.
Ook ieder politie-ambtenaar,
moet een „Ruggesteun" heeb-
en. Laat de agent niet de ge
dachte krijgen, ik loop nog
wel een eindje om. Ook hij
moet een „Ruggesteun" heb
ben. Laat de agent niet de ge
weer gesteund moet worden
uiteindelijk.
Niet te tolerant zijn van ho
gerhand af. Maximale straffen
eisen en geven, men moet goed
weten waaraan men begint,
laat men (ook de buitenlan
ders) zich eerst heel goed be
denken voordat men iets on
derneemt. tegen het gezag en
de veiligheid van onze bevol
king.
Geef ook die politieke groe
peringen, die steeds weer onze
politie in de grond proberen te
boren, geen kans. Wij allemaal
publiek moeten nog dichter tot
de politie staan, want vandaag
aan de dag, is de uitvoering
van hun taak erg zwaar. Wij
hebben ze nodig, wij roepen,
of bellen er zo gauw om. Wij
kunnen niet buiten hen, en zij
K,.^ten ons.
BREDA
R. v.d. POL
