lburg is entrale Verontwaardiging over gemeentelijke brief tegen Jongerencentrum-plannen VERKEERSZONDAARS VOOR RECHTER Vrijwilligster kan geen ijzer met handen breken „Op visile Gezelligheid tijdens feest- markt Goes woorden orte nadering Koffiekelder onder Breskense kerk „Met stichting Zendrum wordt een spelletje gespeeld" DROOG )ES stad streek Beroepskracht Distels en knallen bezorgden landbouwers boete Knallen Voorschriften Doorgereden Distels door NETTY VAN ZALINGE Armoede Opleiding Ontspanning 2 heer E. Ferket, wees echter op de snelle bestuurswisselingen die bij de SJC hadden plaats- gevonden. „Dat bevordert de continuïteit van het besturen niet". Ook wees hij erop, dat „vogels van diverse pluimage" in het bestuur zitting hebben, wat tot discussies leidt. Hij brak echter een lans voor de beleidsombuiging. „In de vier jaar dat de SJC nu functioneert, is het werk in Aardenburg bepaald niet aan geslagen. Uitvoerend werk be tekent echter meer standvas tigheid. Nu is men min ot meer op vrijwilligers aange wezen, die, als die het af laten weten, het werk ter ziele doen gaan" De huidige vakantie-activi teiten van de SJC noemde hij een testcase voor de behoeft» aan uitvoerend werk. Wethouder J. van de Bliek merkte nog op, dat het werk van de SJC zich richt op een bepaald gedeelte van de jeugd. Hij betreurde het dat veel jeugdwerk niet meer pro deo werd verricht. „Verschillende jeugdleiders hebben mij al ge zegd, dat het persoonlijk initi atief geweld wordt aange daan". Burgemeester Lockefeer be aamde dit, maar zei dat het college geen enkele groepering van de jeugd in de kou wil laten staan. „Maar we houden de vinger aan de financiële pols", zo be loofde hij alvorens het voor stel in stemming te brengen. (Van een onzer verslaggevers! GOES Gisteren zijn in Goes de traditionele dagen 1974 van start gegaan. Dat ge beurde met de traditionele feestmarkt- Begunstigd door het mooie zomerweer werd het op de feestmarkt niet alleen erg druk, maar ook zeer gezellig. Dit laatste Kwam zeker niet op de laatste plaats door de standwerkerswedstrijd, welke ook dit jaar weer tijdens de feestmarkt is gehouden. Zo was er een standwerker, die iedereen wilde bewijzen dat alleen hij de beate messenslij per ter wereld verkocht voor praktisch geen geld. En een ander bewees alleen het beste poetsmiddel voor de auto in huis te hebben door benzine over de motorkap van zijn au to te gooien en dat in brand te steken. De standwerkers brachten in elk geval veel sfeer op de Goese markt. zijde gehad- Het oolilege van Borsele voert de besluiten ui' zoals de raad ze heeft geno' men. Dat weet u best. Dit accepteer ilk dus ook niet. Als u meent gelijk te hebben met wat u zegt, dan zijn er be roepsinstanties genoeg. Ga gang". Bij de kwestie van de aan schaf van mobiele schoolloka len stelde de heer PeeterJ (KVP) geschrokken te zijn van het hoge bedrag van 139 000 gulden per stuk. Hij vond dit een wellicht te dure investering. De heer Van Wacs zei dat de prijs ook de inven taris omvatte. Verder steld' hij dat een mobiel lokaal toch Peter was om te voorzien in incidentele behoeften. Verder komt diit najaar het gehele on derwijsprogramma in Borsele aan de orde. Dit zou verande- ringen met zich mee kunnen brengen. Vandaar nu de aan schaf van mobiele lokalen- D> raad stemde ermee in. Naar aanleiding van het voorste) het onderzoek vain de kwaliteit van het Westerschei- dewater uit te breiden- zei heer Van Roy en liever gezien te hebben dat er een rapport zou komen over de gevolgen van de vervuiling en de be' strijding daarvan. De heer D' Jager (VVD) stelde nog een' nadrukkelijk, dat nog mee' druk moet worden uitgeoefend I op de centrale overheid om dit j soort onderzoeken uit te voe ren. De heer De Jager von° het tijd worden dat er een echt onderzoek gedaan were na-ar de kwaliteit van het Westi.-i-scheldewater. De hee' Van Waet antwoordde dat wet nu gebeurd is. in elk geval een zekere aanwijswaarë* ha De ra-ad gine overigeBS .iet nel voorstel akkoord. Woensdag 3 juli 1974 (Van een onzer verslaggevers) BRESKENS De rooms- katholieke kerk van Breskens heelt sinds vorige week een koffiekelder. De kelder waarin na afloop van kerkdiensten nog wat nagebabbeld kan wor den, is sfeervol ingericht door leden van het jongerenkoor Breskens. Het geheel is ook een initia tief van het koor. Behalve zondags kan er eveneens door deweeks koffie en frisdranken gedronken worden. Afgelopen weekend toen de lioffiekelder voor het eerst de deuren open de, kwam jong en oud er een kijkje-nemen. De koffie die gratis is, wordt geschonken door een drietal medewerksters aan dit 1 alternatieve horeca-project. Dat zijn: mevrouw A. van de Broecke, mevrouw M. van de Velde, en mevrouw Emmy de Reu. Vermeldenswaard is zeker, dat het hele interieur in totaal negen dagen is aangekleed. Het materiaal voor de inrich- ;.ng komt uit heel West- Ze; uwsch-AHaanderen. De kof- fiekopjes komen bijvoorbeeld I uit Oostburg en de banken zijn overgenomen van de r.-k. parochie van Sluis. De organisators van het pro- Iject koffiekelder zitten nog met een probleem: een naam i voor hun verpozingsoord- Wie een goede naam weet te ver zinnen mag de koffiekelder officieel openen. De inzenders van namen moeten één gulden in«-hr: i geld voor deze prijs vraag betalen, als bijdrage in i de onkosten van de kelder. De inzendingen moeten gericht worden aan pastoor O. Giel- 1 liet, Van Zuyenstraat 17 te Breskens. (Van een onzer verslaggevers) GOES Het bestuur van de stichting „Zendrum" te Goes heeft gisteren op een persconferentie verontwaardigd gereageerd op de brief van het Goese gemeentebestuur, waarin werd meege deeld dat de gemeente de samenwerking met Zendrum voor de realisering van een open jonge rencentrum in Goes opzegde. Vooruitzichten voor donder dag en vrijdag, opgesteld door het KNMI op dinsdag om 13.00 uur: Overwegend droog, zonnige perioden en weinig verande ring in temperatuur. Weersvooruitzichten in cij- f--'s gemiddeld over Neder land. Voor donderdag: aantal uren I zon 2 tot 12; min. temp. om- streeks 12 graden; max. temp. omstreeks 19 graden; kans op een droge periode van min- stens 12 uur 90 procent; kans I op een geheel droog etmaal 60 procent. - Voor vrijdag; aantal uren zon: 3 tot 16, min. temp. om- l streeks 13 graden; max. temp. L omstreeks 20 graden; kans op een droge periode van min- I stens 12 uur 90 procent; kans I op een geheel droog etmaal 70 L procent. t -ukW- Konstanz 425 plus 4, Rhein- felden 323 min 8, Straatsburg 338 min 8, Plittersdorf 500 tnin 7- Maxau 566 plus 6, Plo- chingen 137 min 3. Mannheim 37!) plus 25, Steinbach 121 min 1. Mainz 339 plus 18, Bingen 20- plus 14, Kaub 248 plus 20- Tl- er 234 plus 3, Koblenz 240 t Plu- 16. Keulen 201 plus 8, Ruhrort 354 plus 4, Lobith 981 plus 10, Pannerdense Kop 950 i Plus 8, Nijmegen 778 plus 9, IJ-selkop 873 min 18, Eefde IJssel 410 min 2, Deventer 287 onv Monsin 5464 onv-, Borg- haren 3836 min 55, Belfeld HOI plus 12. Grave beneden de sluis 502 onv. De minste waterdiepten in de vaargeul, heden vermeld op de waarschu. Wmgsborden, zijn in centi-me- 1 ters: Spijk - St.-Andries 380. Morgen, donderdag 4 juli Hprgen op Zoom 3.45 16.08 I Hansweert 2.50 en 15.08 Terneuzen 2.14 en 14.31 1 Vijssin -en 1.44 »n 14.02 Vfemeldinge 3.35 en 15.58. Zoals wij eerder al meldden, zullen burgemeester en wet houders van Goes de raad voorstellen om het besluit in te trekken, waarin aan Zen drum subsidie was toegezegd en medewerking voor de ver bouwing van de vroegere kleuterschool „De Duiventil" aan de Beestenmarkt tot open jongerencentrum. Voor de raad dit voorstel gaat behandelen, wil het stichtingsbestuur van Zendrum een gesprek aankno pen met alle raadsfracties om haar visie op de gehele gang van zaken te geven. De realisering van een open jongerencentrum in Goes speelt nu reeds ongeveer vijf jaren. Initiatiefnemers inder tijd waren E. Pekaar en D. Vaas. Daaruit is de stichting Zendrum ontstaan. Op de persconferentie gisteren is het bestuur van Zendruim inge gaan op de motieven van de gemeente om niet verder sa men te werken. Het bestuur gaf ook haar zienswijze op wat er in het verleden allemaal gespeeld heeft aan meningsverschillen en conflicten. En in die ziens wijze viel telkens de naam van het adviserend ild van de gemeente Goes in het stich tingsbestuur van Zendrum, de heer S. Prevoo. „Met deze ambtenaar valt niet samen te werken". Het bestuur zei ver der ervan overtuigd te zijn geraakt dat het gemanipuleerd is en dat er een spelletje met hen is gespeeld. „We worden gewoon aan de dijk gezet", zo waren gisteren de reactie». De visie op het meningsver schil tussen het Zendrumbe- stuur en de gemeente loopt duidelijk uiteen. Volgens de gemeente zou Zendrum vast houden aan de eis dat de aan te stellen beroepskracht uit Goes zou moeten komen en niet zou behoeven te voldoen aan de vereiste opleiding. Maar het bestuur van Zen drum deelde gisteren mee, dat op de eerste bestuursvergade ring na het gesprek met de gemeente op 11 april dit jaar deze eis is ingetrokken. Dit argument uit de brief werd daarom niet begrepen. Het bestuur van Zendrum wil de beleidsnota breed uit werken in nauwe samenwer king met de te noemen be roepskracht omdat deze toch voor de uitvoering moet zor gen. Vandaar de korte beleids visie, welke de gemeente had ontvangen. Ten aanzien van het ge meentelijke ongenoegen over het financiële beheer stelde het stichtingsbestuur ten eer ste dat de gevraagde beschei den voor verzending klaar la gen toen de brief van de ge meente kwam. Deze beschei den waren opgesteld door pen ningmeester J. de Wilde in samenwerking met de stich ting Saleo. Destijds is op ad vies van de gemeente een fi- nanciëel deskundige ingescha keld. Deze deskundige trok zich echter terug, volgens het Zendrumbestuur, omdat hij zich niet geheel kon scharen achter de doelstellingen van de stichting. Toen dacht het bestuur er beter aan te doen een onafhankelijke financiële deskundige aan te trekken, hetgeen door het gemeentelijk adviserend lid werd ontra den. „Het bestuur kan zich niet aan de indruk onttrekken, dat de heer Prevoo door diverse uitlatingen tegenover anderen een verkeerde indruk heeft gewekt van de gang van za ken in en de bekwaamheid van het bestuur van Zen- drum", zo heeft Zendrum verklaard. (Van onze correspondent i TERNEUZEN De verde diger van de Hulster winke lier F. van H., mr, P.C. Adri- aansen, noemde zijn cliënt, die op 14 februari het kruispunt Julianalaan-Tivoliweg in zijn woonplaats niet had vrijgela ten, „een heer in het verkeer". Verdachte had een botsing veroorzaakt met een motorrij der, waardoor deze flinke ver wondingen had opgelopen en er vrij veel schade was ont staan. Verdachte betoogde, te zamen met zijn raadsman, dat hij nauwelijks een meter het kruispunt was opgereden en dat zijn uitzicht werd belem merd door een op de bushalte staande vrachtauto. Hij vroeg voor van H. ontslag van rechtsvervolging. De rechter bleek deze zienswijze niet te kunnen delen, maar halveerde de geëiste boete van honderd gulden toch. De Zaamslagse landbouwer A. den H., die niet was ver schenen. werd veroordeeld tot een boete van vijftig gulden, (conform de eis) omdat hij op 15 april 's nachts op zijn land in de Zaamslagpolder het knal apparaat tegen vogels had la ten aanstaan. De nachtelijke dreunen hadden bewoners last bezorgd en dezen hadden zich bij de Terneuzense politie be klaagd. De agent van de Ter neuzense gemeentepolitie, de heer R.L. trad als getuige op en zei o.m. dat de landbou wers al vaker gewaarschuwd waren. Eis en uitspraak vijf tig gulden. N.R. uit Terneuzen had op 18 mei aan de Schoolweg het bord verboden rijriohting niet gezien. Hij kwam voor om er op te wijzen dat het bord niet duidelijk zichtbaar is. „Hoe de borden moeten geplaatst wor den, moet hier niet worden opgelost", kreeg hij te horen. De officier eiste twintig gul den boete, maar hij kreeg er slechts vijf. De Spanjaard R.P., wonende te Leiden, had op 17 mei in de Guido Gezellestraat te Terneu zen 25 kilometer te hard gere den. Eis vijfenzeventig gul den. uitspraak vijftig gulden. De al te haastige D.J. uit Kruiningen was op 22 februari te Kloosterzande rechtdoor ge reden, in plaats van de bocht te nemen en was ten gevolge hiervan tegen het hek van Kloosterstraat 27 a terecht gekomen. Hij bleek op weg naar de boot te zijn geweest. Hij bleek bovendien te zijn doorgereden, hetgeen de offi cier van justitie deed opmer ken, dat het bijna een misdrijf was. Hij eiste een boete van honderd gulden. Mr. Van Hees veroordeelde hem tot vijfen zeventig gulden boete. De Hulstenaar A.V. was in d'e morgen van 27 februari om kwart voor acht op de Hul- sterweg plotseling naar links gereden en ten gevolge daar van in botsing gekomen met. een tegenligger. Hij had er geen verklaring voor, maar was het met de kantonrechter wel eens dat alles nog goed was afgelopen. Eis en uit- soraak tweehonderd gulden. Hoewel de landbouwer G.T. te Waterlandkerkje met G. de S. te Pauluspolder een schrif telijke overeenkomst had dat laatstgenoemde het door T. ge pachte land, zuiver zou hou den van wortelonkruid en wil de haver, werd T. toch be keurd omdat hij het gepachte perceel niet gezuiverd had van distels, die in de maanden ju liaugustus tot bloei komen. „Het was een schandaal, zoals het er bijstond", vond ver dachte zelf. Het kostte de kan tonrechter en de officier van justitie enige moeite om T. duidelijk te maken dat de dis telverordening voor hem van kracht bleef. „Dat contract, met G. d-e S was ter regeling van de civiel-reehtelijke ver houding en u zou deze boete (vijftien gulden) eventueel op hem kunnen verhalen", zo ad viseerde die kantonrechter hem. Als buitenstaander kijk je wel eens wat vreemd aan tegen de vrijwilligers, die een paar jaar in de ont wikkelingslanden gaan werken. Nog niet zo lang geleden dreigden er moei lijkheden te ontstaan, over de manier waarop de vrij willigersorganisaties met de hun ter beschikking ge stelde gelden omgingen. Maar de minister heeft al les weer rechtgebreid. Toch is er bij velen van ons een beetje vreemde nasmaak gebleven en ook de vraag: Wat zijn dat nu eigenlijk voor mensen die ontwikkelingshelpers en wat doen ze daar in die verre landen dan wel Hoe kun je daar nu beter achterkomen, dacht ik bij me zelf, dan met iemand uit de praktijk te gaan praten. In dit geval is het de 25-jarige Tineke de Vries, die twee jaar in Kameroen is geweest. Aan de manier waarop zij verslag doet over haar erva ringen, de nuchtere manier van vertellen, het niet koud of warm worden van het «jc- schrijven van verschillende voorvallen, maken, dat ik meen met een zeer objektie- vc figuur te maken te heb ben. „Laten we vooropstellen", zegt ze, „dat een vrijwilliger geen doetje mag zijn, dat hij gediplomeerd vakman moet zijn en dat hij over een ij- zersterke gezondheid moet beschikken, anders kom je niet eens in aanmerking voor uitzending". Maar als je dan ook' ingedeeld wordt bij het keurkorps der vrijwilligers, dan betekent dit wel, dat er voor hem of voor haar een totaal nieuwe wereld open gaat. „Ik had vijf, zes jaar gele den a-1 plannen om naar een ontwikkelingsland te gaan. Je leest er over, je hoort anderen er over vertellen. Zo krijg je er zelf ook zin in. Na het behalen van mijn nij verheidsakte N-G. op de vakschool in Goes, waardoor ik lerares koken, voedings leer, gezondheidszorg en huishoudelijk werk was ge worden, heb ik eerst een paar jaar praktijk op gedaan. Daarna heb ik me bij de S.N.V., de Stichting voor Ne derlandse Vrijwilligers, aan gemeld, voor een tijdvak van twee jaar. Dan moet je me disch en psychologisch ge keurd worden. Ze laten niets aar het toeval over. Na een twee maanden durende op leiding wordt je dan ge plaatst in dat ontwikkelings land, waar men je het hardst nodig denkt te hebben. meteen uit de gratie. Ik heb een jaar lang in mijn eentje een Mamfe gezeten een plaatsje met 8000 inwone-s, nadat ik twee weken lang door twee vrijwilligsters, die weer naar huis gingen v/as ingewerkt. Dat eerste jaar heb ik het er wel eens erg moeilijk gehad. En natuurlijk werd je dikwijls genoeg overvallen door neerslachtige buien. Dan vroeg ik mezelf af- Wat doe je hier nu eigen lijk", vertelt Tineke. „Ik wilde ook beslist niet langer dan die twee jaar blijven. Ik heb geen hekel aan het werk of zo, beslist niet, want ik ben in de toe komst vast weer van plan nog eens voor twee jaar naar een ontwikkelingsland te gaan. Maar, naar mijn me ning kun je als buitenstaan der niet te lang in die omge ving verblijven. Het leven is daar zo anders. Daar lijkt de grote wereld zover weg. Ver anderingen of gebeurtenissen uit de rest van de wereld komen maar zo druppelsge wijs en veel te laat binnen, dat je totaal van je eigen omgeving vervreemdt." Die vooropleiding op het Koninklijk instituut voor ,;e Tropen in Amsterdam blijkt achteraf toch hard nodig te zijn geweest. Naast lessen in land- en volkenkunde en oe structuur van de regering, krijg je instructies hoe je je het beste aan kunt passen, bij de mensen in het land waar je naar toe gaat. Hoe hun tradities zijn en wat jouw gedrag daarop moet zijn. Je mag bv. de dorps hoofden nooit een hand ge ven in Kameroen. Doe je dat wel, dan Dlijkt dat een grove belediging te zijn, en lig je Als je dan ziet, hoe wij hier allemaal in luxe baden, dan is de armoe en de le vensstandaard van de men sen daar voor ons onbegrij pelijk. De mensen leven vaak in lemen huisjes met rieten daken, van twee bij drie meter met een man of tien. Dan wordt er in die huisjes ook nog gekookt op drie stenen, tussen al die rook, het stof en het duister leven dan zowel zuigelingen als ouderen doorelkaar heen. De vrouwen krijgen van hun mannen maar heel weinig huishoudgeld. De meeste vrouwen bebouwen zelf een klein akkertje en houden een paar kippen. Van de op brengst van dat land leven ze, wat er overblijft verko pen ze op de markt. Het vlees halen ze uit de bush-bush. Ze schieten apen en alle mogelijke andere die ren, om ze op te eten. Overal groeien de bananen aan de boom, evenals de sinaasap pels en ananassen. Er zijn wel jongeren die werken, maar het merendeel van de middelbare scholieren blijft na het behalen van het di ploma zijn hele leven vaak werkzoekend. Dat werkt de criminaliteit in de hand, ter wijl de jonge meisjes altijd wel wat weten te verdienen door prostituée te worden. Het gebeurde ook dikwijls genoeg, dat vader al het geld voor zich zelf nodig had en dat de middelbare scholieren geen schoolgeld meekre gen. Het is herhaaldelijk voor gekomen, dat ze bij mij om geld kwamen vragen. Ze be loven je allemaal stuk voor stuk om het je terug te beta len, maar in de praktijk kwam daar natuurlijk nooit iets van terecht", vertelt Ti neke. „Mijn werk bestond voornamelijk hieruit, dat ik groepen vrouwen en meisjes opleidde, die op hun beurt de dorpen introkken om het hun geleerde op het gebied van voedingsleer en gezond heidszorg aan andere vrou wen door te geven. Die pro jecten moest je dan natuur lijk controleren en begelei den. Om in zo'n dorp te ko men moest je soms uren met een Landrover rijden over slechte wegen. Andere keren, vooral in het regenseizoen als de wegen onbegaanbaar waren geworden, dan liep ik (dagen achtereen) met je blaren op de voeten door het oerwoud. Vaak had je dan wel een of twee dragers bij je" Ben je nu nooit bang ge weest, zo op je eentje in zo'n vreemd land? vraag ik haar. „Nou", zegt ze, „als je bang uitgevallen bent, dan moet je niet voor dit werk kiezen. Maar de mensen ziin er erg behulpzaam en de dieren zijn banger voor ion dan jij voor hen. Als ]e ze niet aan valt, dan laten ze de mensen maar wat graag met rust. De mensen vergapen zich daar nog wel op een vrouw achter het stuur en de uitroepen „Look a white woman", moet je daar maar als heel gewoon accepteren", vertelt ze. De mentaliteit van de mensen daar is nog heel onbedorven. Ik had wel een nachtwaker toegevoegd gekregen, die ie dere nacht buiten de wacht Meld. Daarnaast had ik een kok, die allerlei inlandse ge l-echten voor me klaar maak te". Naast dat harde werken bleef er toch ook nog wel voldoende tijid over voor ont spanning. Als vrijwilligster word jë verondersteld tot de toplaag van het dorp te be horen. Je werd dan ook uit genodigd door diverse voor aanstaande families. En ik heb daar zelfs tennissen ge leerd", zegt Tineke. De verdiensten voor een vrijwilliger zijn bepaald niet slecht te noemen. „Iedere maand krijig je 650 gulden schoon in het handje. Daar naast heb je vrij wonen, vrij eten en mag je onbeperkt over de dienstauto beschik ken. De Stichting stort daar naast nog iedere maand f 250,- op je bankrekening m Nederland. ..Die beloning kan ik niet slecht noemen", zegt Tineke. „Ondanks het feit, dat in het land in dat geval Kameroen, de lekkerste heerlijkheden zo voor het plukken aan de boom hangen, zijn er toch grote groepen van mensen, die totaal ondervoed zijn, of die door de herhaaldelijk voorkomende aanvallen van malaria, op de rand van on dervoeding leven. Die mala- rir is in die landen nog volksziekte no. 1. Als je daar geen medicijnen voor krijgt, en dat is bij de meeste men sen het geval, kan zoiets zich jaren voortslepen. Vaak heelt het een totale aftakeling tot gevolg. De gemiddelde tem peratuur in Kameroen ligt tussen de 36 en 40 graden, met een vochtigheidsgraad van 90. Als je dat dan zo'n twee jaar hebt meegemaakt, dan ga je beseffen, dat de vertraging van het werktem po in feite een heel normale zaak is. Dan kun je onze maatstaven daar beslist niet toepassen. Als je dan ziet, dat bv. de medicijnman nog wordit aangeroepen om een buurman, die een paar knol len van je land heeft gesto len, te laten vervloeken, dan besef je wel, dat ons leven niet te vergelijken valt met het hunne. Maar het houdt ook weer niet in, dat wij als ontwikkelingshelpers mopten proberen de mensen van hun gewoonten en eebruiken af te brengen. En dat je nooit met het vooroo'gezet nlan. de zaak wel eens te zullen ver anderen. je aan moet bieden voor dit werk. Je mag ?.o alleen maar proberen bij te brengen, hoe ze langer en gezonder kunnen leven, door eer iets andere levenswijze", aldus Tineke de Vries uit Middelburg, die een Daar weken ge1 eden na epn twee jarig verblijf in Kameroen weer voet op Nederlandse bodem zette. Op de foto's: Tineke de Vries temidden van haar medewerksters. fc-'SW Ui I ••ALi.'ahS.VJ'EV m» eindredactie: rein van der helm

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 3