lburg is
entrale
Verontwaardiging over
gemeentelijke brief tegen
Jongerencentrum-plannen
VERKEERSZONDAARS VOOR RECHTER
Vrijwilligster kan geen
ijzer met handen breken
„Op visile
Gezelligheid
tijdens feest-
markt Goes
woorden
orte
nadering
Koffiekelder onder Breskense kerk
„Met stichting Zendrum wordt
een spelletje gespeeld"
DROOG
)ES
stad
streek
Beroepskracht
Distels en knallen bezorgden landbouwers boete
Knallen
Voorschriften
Doorgereden
Distels
door
NETTY VAN
ZALINGE
Armoede
Opleiding
Ontspanning
2
heer E. Ferket, wees echter op
de snelle bestuurswisselingen
die bij de SJC hadden plaats-
gevonden. „Dat bevordert de
continuïteit van het besturen
niet". Ook wees hij erop, dat
„vogels van diverse pluimage"
in het bestuur zitting hebben,
wat tot discussies leidt.
Hij brak echter een lans
voor de beleidsombuiging. „In
de vier jaar dat de SJC nu
functioneert, is het werk in
Aardenburg bepaald niet aan
geslagen. Uitvoerend werk be
tekent echter meer standvas
tigheid. Nu is men min ot
meer op vrijwilligers aange
wezen, die, als die het af laten
weten, het werk ter ziele doen
gaan"
De huidige vakantie-activi
teiten van de SJC noemde hij
een testcase voor de behoeft»
aan uitvoerend werk.
Wethouder J. van de Bliek
merkte nog op, dat het werk
van de SJC zich richt op een
bepaald gedeelte van de jeugd.
Hij betreurde het dat veel
jeugdwerk niet meer pro deo
werd verricht. „Verschillende
jeugdleiders hebben mij al ge
zegd, dat het persoonlijk initi
atief geweld wordt aange
daan".
Burgemeester Lockefeer be
aamde dit, maar zei dat het
college geen enkele groepering
van de jeugd in de kou wil
laten staan.
„Maar we houden de vinger
aan de financiële pols", zo be
loofde hij alvorens het voor
stel in stemming te brengen.
(Van een onzer verslaggevers!
GOES Gisteren zijn in
Goes de traditionele dagen
1974 van start gegaan. Dat ge
beurde met de traditionele
feestmarkt-
Begunstigd door het mooie
zomerweer werd het op de
feestmarkt niet alleen erg
druk, maar ook zeer gezellig.
Dit laatste Kwam zeker niet
op de laatste plaats door de
standwerkerswedstrijd, welke
ook dit jaar weer tijdens de
feestmarkt is gehouden. Zo
was er een standwerker, die
iedereen wilde bewijzen dat
alleen hij de beate messenslij
per ter wereld verkocht voor
praktisch geen geld. En een
ander bewees alleen het beste
poetsmiddel voor de auto in
huis te hebben door benzine
over de motorkap van zijn au
to te gooien en dat in brand te
steken. De standwerkers
brachten in elk geval veel
sfeer op de Goese markt.
zijde gehad- Het oolilege van
Borsele voert de besluiten ui'
zoals de raad ze heeft geno'
men. Dat weet u best. Dit
accepteer ilk dus ook niet. Als
u meent gelijk te hebben met
wat u zegt, dan zijn er be
roepsinstanties genoeg. Ga
gang".
Bij de kwestie van de aan
schaf van mobiele schoolloka
len stelde de heer PeeterJ
(KVP) geschrokken te zijn
van het hoge bedrag van
139 000 gulden per stuk. Hij
vond dit een wellicht te dure
investering. De heer Van Wacs
zei dat de prijs ook de inven
taris omvatte. Verder steld'
hij dat een mobiel lokaal toch
Peter was om te voorzien in
incidentele behoeften. Verder
komt diit najaar het gehele on
derwijsprogramma in Borsele
aan de orde. Dit zou verande-
ringen met zich mee kunnen
brengen. Vandaar nu de aan
schaf van mobiele lokalen- D>
raad stemde ermee in.
Naar aanleiding van het
voorste) het onderzoek vain de
kwaliteit van het Westerschei-
dewater uit te breiden- zei
heer Van Roy en liever gezien
te hebben dat er een rapport
zou komen over de gevolgen
van de vervuiling en de be'
strijding daarvan. De heer D'
Jager (VVD) stelde nog een'
nadrukkelijk, dat nog mee'
druk moet worden uitgeoefend I
op de centrale overheid om dit j
soort onderzoeken uit te voe
ren. De heer De Jager von°
het tijd worden dat er een
echt onderzoek gedaan were
na-ar de kwaliteit van het
Westi.-i-scheldewater. De hee'
Van Waet antwoordde dat wet
nu gebeurd is. in elk geval
een zekere aanwijswaarë*
ha De ra-ad gine overigeBS
.iet nel voorstel akkoord.
Woensdag 3 juli 1974
(Van een onzer verslaggevers)
BRESKENS De rooms-
katholieke kerk van Breskens
heelt sinds vorige week een
koffiekelder. De kelder waarin
na afloop van kerkdiensten
nog wat nagebabbeld kan wor
den, is sfeervol ingericht door
leden van het jongerenkoor
Breskens.
Het geheel is ook een initia
tief van het koor. Behalve
zondags kan er eveneens door
deweeks koffie en frisdranken
gedronken worden. Afgelopen
weekend toen de lioffiekelder
voor het eerst de deuren open
de, kwam jong en oud er een
kijkje-nemen.
De koffie die gratis is,
wordt geschonken door een
drietal medewerksters aan dit
1 alternatieve horeca-project.
Dat zijn: mevrouw A. van de
Broecke, mevrouw M. van de
Velde, en mevrouw Emmy de
Reu.
Vermeldenswaard is zeker,
dat het hele interieur in totaal
negen dagen is aangekleed.
Het materiaal voor de inrich-
;.ng komt uit heel West-
Ze; uwsch-AHaanderen. De kof-
fiekopjes komen bijvoorbeeld
I uit Oostburg en de banken
zijn overgenomen van de r.-k.
parochie van Sluis.
De organisators van het pro-
Iject koffiekelder zitten nog
met een probleem: een naam
i voor hun verpozingsoord- Wie
een goede naam weet te ver
zinnen mag de koffiekelder
officieel openen. De inzenders
van namen moeten één gulden
in«-hr: i geld voor deze prijs
vraag betalen, als bijdrage in
i de onkosten van de kelder. De
inzendingen moeten gericht
worden aan pastoor O. Giel-
1 liet, Van Zuyenstraat 17 te
Breskens.
(Van een onzer verslaggevers)
GOES Het bestuur van de stichting „Zendrum" te Goes heeft gisteren op een persconferentie
verontwaardigd gereageerd op de brief van het Goese gemeentebestuur, waarin werd meege
deeld dat de gemeente de samenwerking met Zendrum voor de realisering van een open jonge
rencentrum in Goes opzegde.
Vooruitzichten voor donder
dag en vrijdag, opgesteld door
het KNMI op dinsdag om
13.00 uur:
Overwegend droog, zonnige
perioden en weinig verande
ring in temperatuur.
Weersvooruitzichten in cij-
f--'s gemiddeld over Neder
land.
Voor donderdag: aantal uren
I zon 2 tot 12; min. temp. om-
streeks 12 graden; max. temp.
omstreeks 19 graden; kans op
een droge periode van min-
stens 12 uur 90 procent; kans
I op een geheel droog etmaal 60
procent.
- Voor vrijdag; aantal uren
zon: 3 tot 16, min. temp. om-
l streeks 13 graden; max. temp.
L omstreeks 20 graden; kans op
een droge periode van min-
I stens 12 uur 90 procent; kans
I op een geheel droog etmaal 70
L procent.
t -ukW-
Konstanz 425 plus 4, Rhein-
felden 323 min 8, Straatsburg
338 min 8, Plittersdorf 500
tnin 7- Maxau 566 plus 6, Plo-
chingen 137 min 3. Mannheim
37!) plus 25, Steinbach 121 min
1. Mainz 339 plus 18, Bingen
20- plus 14, Kaub 248 plus 20-
Tl- er 234 plus 3, Koblenz 240
t Plu- 16. Keulen 201 plus 8,
Ruhrort 354 plus 4, Lobith 981
plus 10, Pannerdense Kop 950
i Plus 8, Nijmegen 778 plus 9,
IJ-selkop 873 min 18, Eefde
IJssel 410 min 2, Deventer 287
onv Monsin 5464 onv-, Borg-
haren 3836 min 55, Belfeld
HOI plus 12. Grave beneden
de sluis 502 onv. De minste
waterdiepten in de vaargeul,
heden vermeld op de waarschu.
Wmgsborden, zijn in centi-me-
1 ters: Spijk - St.-Andries 380.
Morgen, donderdag 4 juli
Hprgen op Zoom 3.45
16.08
I Hansweert 2.50 en 15.08
Terneuzen 2.14 en 14.31
1 Vijssin -en 1.44 »n 14.02
Vfemeldinge 3.35 en 15.58.
Zoals wij eerder al meldden,
zullen burgemeester en wet
houders van Goes de raad
voorstellen om het besluit in
te trekken, waarin aan Zen
drum subsidie was toegezegd
en medewerking voor de ver
bouwing van de vroegere
kleuterschool „De Duiventil"
aan de Beestenmarkt tot open
jongerencentrum. Voor de raad
dit voorstel gaat behandelen,
wil het stichtingsbestuur van
Zendrum een gesprek aankno
pen met alle raadsfracties om
haar visie op de gehele gang
van zaken te geven.
De realisering van een open
jongerencentrum in Goes
speelt nu reeds ongeveer vijf
jaren. Initiatiefnemers inder
tijd waren E. Pekaar en D.
Vaas. Daaruit is de stichting
Zendrum ontstaan. Op de
persconferentie gisteren is het
bestuur van Zendruim inge
gaan op de motieven van de
gemeente om niet verder sa
men te werken.
Het bestuur gaf ook haar
zienswijze op wat er in het
verleden allemaal gespeeld
heeft aan meningsverschillen
en conflicten. En in die ziens
wijze viel telkens de naam
van het adviserend ild van de
gemeente Goes in het stich
tingsbestuur van Zendrum, de
heer S. Prevoo. „Met deze
ambtenaar valt niet samen te
werken". Het bestuur zei ver
der ervan overtuigd te zijn
geraakt dat het gemanipuleerd
is en dat er een spelletje met
hen is gespeeld. „We worden
gewoon aan de dijk gezet", zo
waren gisteren de reactie».
De visie op het meningsver
schil tussen het Zendrumbe-
stuur en de gemeente loopt
duidelijk uiteen. Volgens de
gemeente zou Zendrum vast
houden aan de eis dat de aan
te stellen beroepskracht uit
Goes zou moeten komen en
niet zou behoeven te voldoen
aan de vereiste opleiding.
Maar het bestuur van Zen
drum deelde gisteren mee, dat
op de eerste bestuursvergade
ring na het gesprek met de
gemeente op 11 april dit jaar
deze eis is ingetrokken. Dit
argument uit de brief werd
daarom niet begrepen.
Het bestuur van Zendrum
wil de beleidsnota breed uit
werken in nauwe samenwer
king met de te noemen be
roepskracht omdat deze toch
voor de uitvoering moet zor
gen. Vandaar de korte beleids
visie, welke de gemeente had
ontvangen.
Ten aanzien van het ge
meentelijke ongenoegen over
het financiële beheer stelde
het stichtingsbestuur ten eer
ste dat de gevraagde beschei
den voor verzending klaar la
gen toen de brief van de ge
meente kwam. Deze beschei
den waren opgesteld door pen
ningmeester J. de Wilde in
samenwerking met de stich
ting Saleo. Destijds is op ad
vies van de gemeente een fi-
nanciëel deskundige ingescha
keld. Deze deskundige trok
zich echter terug, volgens het
Zendrumbestuur, omdat hij
zich niet geheel kon scharen
achter de doelstellingen van
de stichting. Toen dacht het
bestuur er beter aan te doen
een onafhankelijke financiële
deskundige aan te trekken,
hetgeen door het gemeentelijk
adviserend lid werd ontra
den.
„Het bestuur kan zich niet
aan de indruk onttrekken, dat
de heer Prevoo door diverse
uitlatingen tegenover anderen
een verkeerde indruk heeft
gewekt van de gang van za
ken in en de bekwaamheid
van het bestuur van Zen-
drum", zo heeft Zendrum
verklaard.
(Van onze correspondent i
TERNEUZEN De verde
diger van de Hulster winke
lier F. van H., mr, P.C. Adri-
aansen, noemde zijn cliënt, die
op 14 februari het kruispunt
Julianalaan-Tivoliweg in zijn
woonplaats niet had vrijgela
ten, „een heer in het verkeer".
Verdachte had een botsing
veroorzaakt met een motorrij
der, waardoor deze flinke ver
wondingen had opgelopen en
er vrij veel schade was ont
staan. Verdachte betoogde, te
zamen met zijn raadsman, dat
hij nauwelijks een meter het
kruispunt was opgereden en
dat zijn uitzicht werd belem
merd door een op de bushalte
staande vrachtauto. Hij vroeg
voor van H. ontslag van
rechtsvervolging. De rechter
bleek deze zienswijze niet te
kunnen delen, maar halveerde
de geëiste boete van honderd
gulden toch.
De Zaamslagse landbouwer
A. den H., die niet was ver
schenen. werd veroordeeld tot
een boete van vijftig gulden,
(conform de eis) omdat hij op
15 april 's nachts op zijn land
in de Zaamslagpolder het knal
apparaat tegen vogels had la
ten aanstaan. De nachtelijke
dreunen hadden bewoners last
bezorgd en dezen hadden zich
bij de Terneuzense politie be
klaagd. De agent van de Ter
neuzense gemeentepolitie, de
heer R.L. trad als getuige op
en zei o.m. dat de landbou
wers al vaker gewaarschuwd
waren. Eis en uitspraak vijf
tig gulden.
N.R. uit Terneuzen had op
18 mei aan de Schoolweg het
bord verboden rijriohting niet
gezien. Hij kwam voor om er
op te wijzen dat het bord niet
duidelijk zichtbaar is. „Hoe de
borden moeten geplaatst wor
den, moet hier niet worden
opgelost", kreeg hij te horen.
De officier eiste twintig gul
den boete, maar hij kreeg er
slechts vijf.
De Spanjaard R.P., wonende
te Leiden, had op 17 mei in de
Guido Gezellestraat te Terneu
zen 25 kilometer te hard gere
den. Eis vijfenzeventig gul
den. uitspraak vijftig gulden.
De al te haastige D.J. uit
Kruiningen was op 22 februari
te Kloosterzande rechtdoor ge
reden, in plaats van de bocht
te nemen en was ten gevolge
hiervan tegen het hek van
Kloosterstraat 27 a terecht
gekomen. Hij bleek op weg
naar de boot te zijn geweest.
Hij bleek bovendien te zijn
doorgereden, hetgeen de offi
cier van justitie deed opmer
ken, dat het bijna een misdrijf
was. Hij eiste een boete van
honderd gulden. Mr. Van Hees
veroordeelde hem tot vijfen
zeventig gulden boete.
De Hulstenaar A.V. was in
d'e morgen van 27 februari om
kwart voor acht op de Hul-
sterweg plotseling naar links
gereden en ten gevolge daar
van in botsing gekomen met.
een tegenligger. Hij had er
geen verklaring voor, maar
was het met de kantonrechter
wel eens dat alles nog goed
was afgelopen. Eis en uit-
soraak tweehonderd gulden.
Hoewel de landbouwer G.T.
te Waterlandkerkje met G. de
S. te Pauluspolder een schrif
telijke overeenkomst had dat
laatstgenoemde het door T. ge
pachte land, zuiver zou hou
den van wortelonkruid en wil
de haver, werd T. toch be
keurd omdat hij het gepachte
perceel niet gezuiverd had van
distels, die in de maanden ju
liaugustus tot bloei komen.
„Het was een schandaal, zoals
het er bijstond", vond ver
dachte zelf. Het kostte de kan
tonrechter en de officier van
justitie enige moeite om T.
duidelijk te maken dat de dis
telverordening voor hem van
kracht bleef. „Dat contract,
met G. d-e S was ter regeling
van de civiel-reehtelijke ver
houding en u zou deze boete
(vijftien gulden) eventueel op
hem kunnen verhalen", zo ad
viseerde die kantonrechter
hem.
Als buitenstaander kijk
je wel eens wat vreemd
aan tegen de vrijwilligers,
die een paar jaar in de ont
wikkelingslanden gaan
werken. Nog niet zo lang
geleden dreigden er moei
lijkheden te ontstaan, over
de manier waarop de vrij
willigersorganisaties met
de hun ter beschikking ge
stelde gelden omgingen.
Maar de minister heeft al
les weer rechtgebreid.
Toch is er bij velen van
ons een beetje vreemde
nasmaak gebleven en ook
de vraag: Wat zijn dat nu
eigenlijk voor mensen die
ontwikkelingshelpers en
wat doen ze daar in die
verre landen dan wel
Hoe kun je daar nu beter
achterkomen, dacht ik bij me
zelf, dan met iemand uit de
praktijk te gaan praten. In
dit geval is het de 25-jarige
Tineke de Vries, die twee
jaar in Kameroen is geweest.
Aan de manier waarop zij
verslag doet over haar erva
ringen, de nuchtere manier
van vertellen, het niet koud
of warm worden van het «jc-
schrijven van verschillende
voorvallen, maken, dat ik
meen met een zeer objektie-
vc figuur te maken te heb
ben.
„Laten we vooropstellen",
zegt ze, „dat een vrijwilliger
geen doetje mag zijn, dat hij
gediplomeerd vakman moet
zijn en dat hij over een ij-
zersterke gezondheid moet
beschikken, anders kom je
niet eens in aanmerking voor
uitzending". Maar als je dan
ook' ingedeeld wordt bij het
keurkorps der vrijwilligers,
dan betekent dit wel, dat er
voor hem of voor haar een
totaal nieuwe wereld open
gaat.
„Ik had vijf, zes jaar gele
den a-1 plannen om naar een
ontwikkelingsland te gaan.
Je leest er over, je hoort
anderen er over vertellen. Zo
krijg je er zelf ook zin in.
Na het behalen van mijn nij
verheidsakte N-G. op de
vakschool in Goes, waardoor
ik lerares koken, voedings
leer, gezondheidszorg en
huishoudelijk werk was ge
worden, heb ik eerst een
paar jaar praktijk op gedaan.
Daarna heb ik me bij de
S.N.V., de Stichting voor Ne
derlandse Vrijwilligers, aan
gemeld, voor een tijdvak van
twee jaar. Dan moet je me
disch en psychologisch ge
keurd worden. Ze laten niets
aar het toeval over. Na een
twee maanden durende op
leiding wordt je dan ge
plaatst in dat ontwikkelings
land, waar men je het hardst
nodig denkt te hebben.
meteen uit de gratie. Ik heb
een jaar lang in mijn eentje
een Mamfe gezeten een
plaatsje met 8000 inwone-s,
nadat ik twee weken lang
door twee vrijwilligsters, die
weer naar huis gingen v/as
ingewerkt. Dat eerste jaar
heb ik het er wel eens erg
moeilijk gehad. En natuurlijk
werd je dikwijls genoeg
overvallen door neerslachtige
buien. Dan vroeg ik mezelf
af- Wat doe je hier nu eigen
lijk", vertelt Tineke.
„Ik wilde ook beslist niet
langer dan die twee jaar
blijven. Ik heb geen hekel
aan het werk of zo, beslist
niet, want ik ben in de toe
komst vast weer van plan
nog eens voor twee jaar naar
een ontwikkelingsland te
gaan. Maar, naar mijn me
ning kun je als buitenstaan
der niet te lang in die omge
ving verblijven. Het leven is
daar zo anders. Daar lijkt de
grote wereld zover weg. Ver
anderingen of gebeurtenissen
uit de rest van de wereld
komen maar zo druppelsge
wijs en veel te laat binnen,
dat je totaal van je eigen
omgeving vervreemdt."
Die vooropleiding op het
Koninklijk instituut voor ,;e
Tropen in Amsterdam blijkt
achteraf toch hard nodig te
zijn geweest. Naast lessen in
land- en volkenkunde en oe
structuur van de regering,
krijg je instructies hoe je je
het beste aan kunt passen,
bij de mensen in het land
waar je naar toe gaat. Hoe
hun tradities zijn en wat
jouw gedrag daarop moet
zijn. Je mag bv. de dorps
hoofden nooit een hand ge
ven in Kameroen. Doe je dat
wel, dan Dlijkt dat een grove
belediging te zijn, en lig je
Als je dan ziet, hoe wij
hier allemaal in luxe baden,
dan is de armoe en de le
vensstandaard van de men
sen daar voor ons onbegrij
pelijk. De mensen leven
vaak in lemen huisjes met
rieten daken, van twee bij
drie meter met een man of
tien. Dan wordt er in die
huisjes ook nog gekookt op
drie stenen, tussen al die
rook, het stof en het duister
leven dan zowel zuigelingen
als ouderen doorelkaar heen.
De vrouwen krijgen van hun
mannen maar heel weinig
huishoudgeld. De meeste
vrouwen bebouwen zelf een
klein akkertje en houden een
paar kippen. Van de op
brengst van dat land leven
ze, wat er overblijft verko
pen ze op de markt.
Het vlees halen ze uit de
bush-bush. Ze schieten apen
en alle mogelijke andere die
ren, om ze op te eten. Overal
groeien de bananen aan de
boom, evenals de sinaasap
pels en ananassen. Er zijn
wel jongeren die werken,
maar het merendeel van de
middelbare scholieren blijft
na het behalen van het di
ploma zijn hele leven vaak
werkzoekend. Dat werkt de
criminaliteit in de hand, ter
wijl de jonge meisjes altijd
wel wat weten te verdienen
door prostituée te worden.
Het gebeurde ook dikwijls
genoeg, dat vader al het geld
voor zich zelf nodig had en
dat de middelbare scholieren
geen schoolgeld meekre
gen.
Het is herhaaldelijk voor
gekomen, dat ze bij mij om
geld kwamen vragen. Ze be
loven je allemaal stuk voor
stuk om het je terug te beta
len, maar in de praktijk
kwam daar natuurlijk nooit
iets van terecht", vertelt Ti
neke. „Mijn werk bestond
voornamelijk hieruit, dat ik
groepen vrouwen en meisjes
opleidde, die op hun beurt
de dorpen introkken om het
hun geleerde op het gebied
van voedingsleer en gezond
heidszorg aan andere vrou
wen door te geven. Die pro
jecten moest je dan natuur
lijk controleren en begelei
den. Om in zo'n dorp te ko
men moest je soms uren met
een Landrover rijden over
slechte wegen. Andere keren,
vooral in het regenseizoen
als de wegen onbegaanbaar
waren geworden, dan liep ik
(dagen achtereen) met je
blaren op de voeten door het
oerwoud. Vaak had je dan
wel een of twee dragers bij
je"
Ben je nu nooit bang ge
weest, zo op je eentje in zo'n
vreemd land? vraag ik haar.
„Nou", zegt ze, „als je bang
uitgevallen bent, dan moet je
niet voor dit werk kiezen.
Maar de mensen ziin er erg
behulpzaam en de dieren
zijn banger voor ion dan jij
voor hen. Als ]e ze niet aan
valt, dan laten ze de mensen
maar wat graag met rust. De
mensen vergapen zich daar
nog wel op een vrouw achter
het stuur en de uitroepen
„Look a white woman", moet
je daar maar als heel gewoon
accepteren", vertelt ze. De
mentaliteit van de mensen
daar is nog heel onbedorven.
Ik had wel een nachtwaker
toegevoegd gekregen, die ie
dere nacht buiten de wacht
Meld. Daarnaast had ik een
kok, die allerlei inlandse ge
l-echten voor me klaar maak
te".
Naast dat harde werken
bleef er toch ook nog wel
voldoende tijid over voor ont
spanning. Als vrijwilligster
word jë verondersteld tot de
toplaag van het dorp te be
horen. Je werd dan ook uit
genodigd door diverse voor
aanstaande families. En ik
heb daar zelfs tennissen ge
leerd", zegt Tineke.
De verdiensten voor een
vrijwilliger zijn bepaald niet
slecht te noemen. „Iedere
maand krijig je 650 gulden
schoon in het handje. Daar
naast heb je vrij wonen, vrij
eten en mag je onbeperkt
over de dienstauto beschik
ken. De Stichting stort daar
naast nog iedere maand
f 250,- op je bankrekening m
Nederland. ..Die beloning
kan ik niet slecht noemen",
zegt Tineke.
„Ondanks het feit, dat in het
land in dat geval Kameroen,
de lekkerste heerlijkheden
zo voor het plukken aan de
boom hangen, zijn er toch
grote groepen van mensen,
die totaal ondervoed zijn, of
die door de herhaaldelijk
voorkomende aanvallen van
malaria, op de rand van on
dervoeding leven. Die mala-
rir is in die landen nog
volksziekte no. 1. Als je daar
geen medicijnen voor krijgt,
en dat is bij de meeste men
sen het geval, kan zoiets zich
jaren voortslepen. Vaak heelt
het een totale aftakeling tot
gevolg. De gemiddelde tem
peratuur in Kameroen ligt
tussen de 36 en 40 graden,
met een vochtigheidsgraad
van 90. Als je dat dan zo'n
twee jaar hebt meegemaakt,
dan ga je beseffen, dat de
vertraging van het werktem
po in feite een heel normale
zaak is. Dan kun je onze
maatstaven daar beslist niet
toepassen. Als je dan ziet,
dat bv. de medicijnman nog
wordit aangeroepen om een
buurman, die een paar knol
len van je land heeft gesto
len, te laten vervloeken, dan
besef je wel, dat ons leven
niet te vergelijken valt met
het hunne. Maar het houdt
ook weer niet in, dat wij als
ontwikkelingshelpers mopten
proberen de mensen van hun
gewoonten en eebruiken af
te brengen. En dat je nooit
met het vooroo'gezet nlan. de
zaak wel eens te zullen ver
anderen. je aan moet bieden
voor dit werk. Je mag ?.o
alleen maar proberen bij te
brengen, hoe ze langer en
gezonder kunnen leven, door
eer iets andere levenswijze",
aldus Tineke de Vries uit
Middelburg, die een Daar
weken ge1 eden na epn twee
jarig verblijf in Kameroen
weer voet op Nederlandse
bodem zette.
Op de foto's: Tineke de
Vries temidden van haar
medewerksters.
fc-'SW Ui I
••ALi.'ahS.VJ'EV m»
eindredactie:
rein van der helm