- lliii
U wint
ciaal
Amsterdamse maakt in
Westdorpe voor o.a.
boetieks leren kleding
prenslanjj
contact
HONDENTRIMSTER INEKE JOOSSE:
Meeste mensen zorgen
goed voor hun hond
50?
IN GESPREK MET.
OLGA BRONKERS
E9E WÊÊ
Fungus
in
Walk-Inn
SPRAAK
Ifii
J
L
De Mens
Middelheim
Beiaardconcert
DONDERDAG 20 JUNI 1974
^IDERDAG 20 JUNI 1974
dat hoeft helemaal niet.
unnen ook een programma
irgen van een halfuur of een
Dan komen we met een
ere groep en spelen he
le onderdelen. Het is pre-
:oals de mensen willen".
ch zo'n kleine 200 kilome-
rder vliegen is en amper
ilf uur eerder die morgen
nog wel wat op zich laten
en. Vermast was dus toen
uif thuiskwam niet op het
1 hierdoor ging enige kost-
ïjd verloren, immers niet
ikomst van ede duif geldtl
iet tijdstip waaropde ring
constateur wordt geklokt.
Moulins: 1 en 10 E. Ver-
2 A. Cornelis, 3 L. Ris-
Oostburg, 4 en 7 P van
n zoon Sint-Jansteen, 5 J.
e Graaf Terneuzen, 6 J-
Hoek, 8 en 11 Antheunis-
elsland, 9 A. Duininck en
"adzand, 12 J. Verhagen
13 H. Jansse 's Heeren-
14 A. van Peenen en zoon
irg 15 J. Bakker Oostburg
Mookhoek Breskens, 17 J-
te en zoon Souburg, 18
e Looze Breskens, 19 A.
uw Sr. Oostburg 20 R de
ireskens. Aan dit concours
door 1307 duiven deelge-
4 O/ga Bronkers heeft zelf niet veel leren kleren
WESTDORPE - „Wij kijken
praktisch nooit naar de televi
sie. Éénmaal in de maand om
precies te zijn, als de uitslagen
van de staatsloterij worden uit
gezonden. Voor de rest hebben
we geen tijd". Olga Bronkers (27
jaar) zit constant in tijdnood en
heeft het altijd druk. Als ik na
veel zoeken de oude, verbouwde
smederij in Westdorpe heb ge
vonden waar Olga met haar
vriend-medewerker Hans Zeu-
levoet woont en een leer-atelier
drijft, kan ze het zich eigenlijk
niet permitteren om zo maar
even wat te gaan zitten praten,
want beneden in de kleine be
drijfsruimte barst het van het
werk.
Ze besluit er toch maar even uit
te breken, zet een kopje thee en
gaat aan de grote tafel zitten:
lange rok, slank, smal gezicht,
half lang blond haar. Het
dijkhuis biedt een ongekende
ruimte en aan de achterzijde is
er een prachtig uitzicht over de
weilanden. Een open trap, een
grote schouw, planten van reus
achtige afmetingen („ik snap er
zelf ook niets van, waarom ze
het hier zo goed doen"), allerlei
onverwachte hoekjes, veel flu
weel, gordijnen en prulletjes.
„Er moet natuurlijk nog veel
aan gebeuren, maar het is eigen
lijk om dit huis, dat we hier zijn
gaan wonen", vertelt Olga, een
gebaren Amsterdamse. Ze heeft
zelf een boetiek gehad in Haar
lem, waar ze leren kleding
maakte en exclusieve sieraden
ontwierp. De orders stapelden
zich zo op, dat ze het eigenlijk
met meer aan kon. Bovendien
wilden Olga en Hans dolgraag
een groot huis kopen, wat in die
omgeving een onmogelijkheid
bleek. Toen kennissen van haar
ouders dan ook zeiden dat er in
Zeeland nog wel het één en an
der te koop was, zijn Olga en
Hans ongeveer 3,5 jaar geleden
naar Zeeuwsch-Vlaanderen ge
komen. De oude smederij in
Westdorpe beviel hun meteen,
hoewel ze het zonder water, gas
en elektriciteit moesten stellen.
Met behulp van vrienden en
kennissen, maar vooral door
hun eigen inzet hebben ze er een
heel bijzonder woonoord van
gemaakt. Het wachten is nu al
leen nog op een bouwvergun
ning, om de bedrijfsruimte
onder aan de dijk te mogen uit
breiden. Daar werken zo'n 8
mannen en vrouwen uit de om
geving op free-lance basis aan
het in elkaar zetten van de kle
ren, die Olga zelf ontworpen
heeft. „Ik heb mijn diploma's
coupeuze en ontwerpen. Dat
was eigenlijk mijn hobby, maar
ik vind het fijn, dat ik daar mijn
werk van heb kunnen maken",
vertelt Olga, „ik heb me gespe
cialiseerd in leer, omdat daar de
meeste vraag naar was. Nu werk
ik o.a. voor boetiekjes en reis re
gelmatig heen en weer naar hel
westen van het land. Vroeger
maakte ik ook wel schoenen en
tassen en borduurde ik de kleren
zelf Maar daar gaat allemaal
veel te veel tijd in zitten. Boven
dien zou het veel te kostbaai
worden. De grote fabrieken ver
pesten de boel ook door goed
kope kopieën op de markt te
gooien De schoenen uit Italië
krijg je bijna cadeaou, dus daar
valt niet tegen te werken. Ik
maak veel dames- en herenkle
ding voor grote firma's en ik ben
nu ook bezig met het ontwerpen
van kinderkleding. Verder maak
ik zelf mijn patronen, die ik he-
Ze lacht ondeugend. „Alleen een
leren bikini. Die heb ik wel. Bo
vendien is die speciaal bewerkt,
zodat ik hem ook in de was
machine kan wassen. Maar we
zijn nu al weer met de winter-
modellen bezig. Twee maal per
lemaal uitwerk in confectiema
ten. Dat kost ook tijd, hoor. Het
leer krijgen we uit Waalwijk,
Amerika en Argentinië. Waar je
op moet letten als je iets van leer
koopt?" Olga denkt even na.
„Nou, goed kijken of er geen
dunne plekken inzitten. Dat be
tekent namelijk dat het een oude
huid is. De glans zegt ook erg
veel over de kwaliteit. Het gekke
is, dat ik zelf niet eens zo veel
leren kleren heb."
jaar moeten we met een nieuwe
serie uitkomen.
Veel veranderingen zijn er ech
ter niet, want bepaalde kleuren
blijven altijd. Vooral de donkere
kleuren Leer is ook een duur
produkt en de mensen durven
het nog niet aan een model of een
kleur te kopen, die je niet met
alles kunt combineren. Leer is
oer-degelijk. De voering zal nog
eerder scheuren, dan het leer
slijt. Maar het is fijn materiaal
om mee te werken. Soms krijg ik
(Van onze popmedewerker)
VLISSINGEN - Aanstaande
zaterdagavond (22 juni) wordt
er door de VSC een folkconcert
georganiseerd in de
jeugdsociëteit Walk-Inn,
Minister Lelystraat. Aan dit
concert, waarvoor de
toegangsprijs f4,— bedraagt
(cultureel paspoort niet geldig),
wordt medewerking verleend
door de groep Fungus. Deze
groep, die toen de naam Fungus
(Latijn voor: „zwam") kreeg,
maakte gedeeltelijk plaats voor
elektrische arrangementen, die
later zo typerend zouden
worden voor de sound van de
groep. Fungus maakt verleden
jaar een zeer succesvolle tournee
door Engeland, die werd
besloten meteen optreden op het
Cambridgefestival. Toch kon
Fungus de stereotiepe
groepsmoeihjkheden niet
ontlopen. Bob Dekenga verliet
de groep en maakte plaats voor
Koos Pakvis (bas, zang) en Sido
Martens (gitaar, mandoline).
Het repertoire, dat tot voor kort
voornamelijk uit traditionele
folk bestond - gestoken in een
uit eigen arrangement
vervaardigd nieuw jasje - omvat
nu ook traditionele muziek Ook
In het Nationaal Bouwcen
trum in Antwerpen wordt vanaf
aanstaande zondag een tentoon
stelling gehouden, die de mens
tot onderwerp heeft. In het pers
bericht over de tentoonstelling
wordt onder meer gezegd: „Uit
gaande van de vaststelling dat
de mens zich meer en meer be
dreigd voelt door de wereld
waarin hij leeft (alle vormen van
vervuiling, uitputting van
energiebronnen, verstoring van
het natuurlijk evenwicht) en
door het effect van een aantal
door hem zelf op gang bebrachte
processen (voortdurende tech
nische ontwikkeling en dus lei
dende tot ontmenselijking van
de maatschappijis hij geneigd
zich intenser over zichzelf, zijn
ontwikkelingskansen, zijn
verweermogelijkheden te gaan
bezinnen". De tentoonstelling
vertrekt dus duidelijk van een
didactisch standpunt in relatie
tot een actueel thema.
Deze tentoonstelling zal het
verschijnsel „mens" in zijn tota
liteit doorlichten. Zijn chemi
sche opbouw, zijn evolutie en
zijn huidige plaats in de biosfeer
worden onder de loep genomen.
Alle problemen, waarmee hij te
kampen heeft - overbevolking,
honger, milieuvervuiling, so
ciale wantoestanden, economi
sche moeilijkheden - worden
aanschouwelijk voorgesteld.
Het geheel werd professioneel
benaderd en uit specialisten sa
mengestelde werkgroepen heb
ben het benodigde materiaal
verzameld", aldus de Antwerpse
Dienst voor Toerisme.
De expositie, die in het Bouw
centrum blijft tot en met het
einde van de maand augustus, is
geopend op werkdagen van
12.00 tot 19.00 uur en op zon-en
feestdagen van 10.00 tot 17.00
uur. De toegangsprijs bedraagt
20 frank, groepen en kinderen
betalen de helft. U vindt het Na
tionale Bouwcentrum aan de
Jan van Rijswijcklaan in Ant
werpen.
SAMENSTELLING:
MARNIX KREYNS
Nog een tentoonstelling in het
Antwerpse. In het park Middel
heim gaat eveneens zondag een
uitgebreide expositie open, die
gewijd is aan Belgische sculp
tuur.
Het Antwerpse stadsbestuur
heeft de beslissing genomen,
buiten het kader van de biënnale
tentoonstelling, dit jaar een
ruim overzicht aan te bieden van
werk van eigen bodem.
Bij de samenstelling van dit
panoramisch overzicht van
Belgische beeldhouwkunst
werd door de organisators dege
lijk rekening gehouden met de
suggesties van kunstcritici en
museumbeheerders die zich met
de hedendaagse kunst in België
onledig houden. Geen leeftijds
grens werd vastgesteld, geen
strekking werd geweerd, geen
thema werd vooropgesteld. Al
dus konden honderd veertig
beeldhouwers worden uitgeno
digd.
Zo treft men tussen de expo
santen aan zowel zij die de klas
sieke traditie bewaren, zoals
Grard, Debonnaires, Ledel als
zij die hun tragische revolte
weergeven in groteske figuren
zoals d'Haese, Pas, Vermeersch.
Sommige kunstenaars zenden
beelden in die speciaal voor de
parkruimte ontworpen werden:
drie een bespiegelend werk. Van
Rafelgem een tafereel met
schrijnende humor, Roulin zijn
dramatisch hellende prisma's.
In traditionele materialen wer
den zeer persoonlijke inspiraties
uitgewerkt: Monique Guebels
werkt in steen, Depuydt in
marmer uit Carrara, Leroy in
terracotta. Ook de nieuwste
grondstoffen werden gebezigd:
Baeckelmans gebruikt plexi-
stoffen, Gabriel kiest alu
minium, Bury geeft de voorkeur
aan roestvrij staal. Deze belang
rijke tentoonstelling is elke dag
geopend van 10.00 uur af, in juni
en juli tot 21.00 uur, in augustus
tot 20.00 uur, in september tot
19.00 uur, in oktober tot 18.00
uur. Toegangsprijs 25 fr per
persoon.
Als u dan toch in Antwerpen
bent, luister dan ook nog even
naar een beiaardconcert.
Op de beiaard van de Onze
Lieve Vrouwetoren vinden van
17 juni af tot en met 16 septem
ber e.k. elke maandag, van 21.00
tot 22.00 uur, beiaardconcerten
plaats. Het openingsconcert op
17 juni wordt opgeluisterd door
een optreden van het Antwerps
Thebaans Kwartet en elk
beiaardconcert wordt vooraf
gegaan door een volksconcert
dat op de kiosk Handschoen
markt, voor de hoofdingang van
de kathedraal, wordt gehouden.
Buitenlandse beiaardiers wor
den als gast uitgenodigd: maan
dag 5 augustus komt Karl-
Friedrich Waack uit Hannover,
Duitsland - maandag 26 augus
tus komt Ria van Viegen-
Pieffers uit Doetinchem, Neder
land en zelf uit de Verenigde
Staten van Amerika is er mede
werking. Op maandag 22 juli
concerteert Fred Marriott uit
Kirk in the Hills.
ineens een gek idee. Ik ben zo
impulsief, dat ik het dan ook me
teen wil maken. Dan merk je
echter pas, dat je hier een beetje
afgesloten zit, want bepaalde
materialen zijn hier soms ge
woon niet te koop. Dan heb ik
wel eens heimwee naar de grote
stad. Echt wel. Maar als ik weer
in de stad ben geweest, ben ik
weer blij om hier te zijn.
We vinden het hier echt fijn. In
de spaarzame vrije tijd die we
hebben (we werken ook vaak 's
avonds) lezen we veel en luiste
ren we vaak naar muziek. Ver
der zijn we van plan te gaan
zweefvliegen. De sportkeuring
hebben we al gehad. Je moet je
soms bewust wat gaan ontspan
nen, anders wordt het te gek met
het werk. Je bouwt.iets op, maar
je kunt niet meer terug. Toch
vind ik fijn wonen en leven het
belangrijkste". Olga neemt haar
laatste slok thee en huppelt de
trap af naar de begane grond
buiten. De beide honden, die in
de zon liggen te puffen, worden
even aangehaald. Het geratel
van de naaimachines overstemt
soms zelfs radio Veronica. Olga
duikt het leer weer in.
GERDI PREGER.
S ..y^ dip m pvro 11 w wp! \u
wat dit betreft neemt Fungus
een unieke plaats in in de
Nederlandse muziekwereld. Dat
zegt het persbericht althans over
deze viermans formatie. De VSC
heeft voor de komende maanden
nog meer op het programma
staan. Zaterdag 6 juli komt good
old Ferre Grignard in het
Vlissingse
Ontspanningscentrum in de
Hellebardierstraat. Zaterdag 13
juli speelt de Hobo Stringband
in het Jongerencentrum „De
Zwaan", Kromwegsingel 1,
Oost-Souburg. Tenslotte komen
de heren Mick Softly en David
Ireland op zaterdag 20 juli naar
Vlissingen. Er zal gespeeld
worden in de sociëteit „Onder 't
Hof" aan de Alexander
Gogelweg. Bij al deze concerten
bedraagt de entree vier gulden.
groep vond haar oorsprong in de
tijd, dat de Britse folk bij een
enkeling begon aan te slaan en
groepen als Fairport
Convention langzaam zeer
populair begonnen te worden
De groep begon -alsduo-opdt
ruines van een rockgroep en eei
folkgroep, die voornamelijk
Schotse traditionele akoestisch
muziek verwerkte Fred Piek
(gitaar, leadzang) en Bob
Dekenga (accordeon, gitaar,
zang) speelden regelmatig in
diverse folk-clubs, totdat Kees
Maat (orgel, banjo, accordeon,
zang) erbij kwam en met hen hel
elektrieke zijn intrede deed Het
akoestische karakter van de
OOSTBURG - Ineke Joosse
uit Oostburg oefent een beroep
uit, dat verder niemand in
Zeeuwsch-Vlaanderen heeft. Zij
is namelijk de enige gediplo
meerde hondentrimster (ook
mannelijke collega's heeft zij
niet) in dit gebied. De jonge,
blonde en bijna voortdurend
vriendelijk lachende Ineke heeft
plezier in dat werk. „Ik houd erg
van dieren, vooral van honden,
en ik vind het geweldig fijn, dat
ik er iedere dag mee bezig kan
zijn", zegt ze.
Ze volgde daarvoor een éénj a-
rige cursus, waarvan het theo
riegedeelte in Den Haag en de
praktijk in Amersfoort wordt
gegeven. Terwijl ze doorgaat
met het trimmen van een zeer
vriendelijke Amerikaanse spa-
niël vertelt ze over die opleiding:
„Je moet veel meer weten van
honden, wanneer je trimster
wilt worden, dan je van mensen
zou hoeven weten, als je kapster
wordt. Wij hebben niet alleen les
gehad in het knippen en trim
men van de dieren, maar moes
ten ook een heleboel leren over
verschillende rassen. Verder
over de anatomie van een hond,
welke ziekten hij allemaal kan
krijgen. Ook moet je het een en
ander van fokken afweten. En
tenslotte moet je natuurlijk ver
trouwd raken met het doen en
laten van honden".
Dat is Ineke Joosse inmiddels
wel: „De meeste honden zijn erg
lief, wanneer ze geknipt worden
Dikwijls blijven ze rustig zitten,
terwijl ik met ze bezig ben Maar
sommige vinden het allemaal
een beetje angstig, en die gedra
gen zich daar dan ook naar. Dat
is trouwens toch heel verschil
lendde ene hond vindt het heer-
lijk om geknipt te worden, ter
wijl een andere er niet veel van
moet hebben".
Ondanks die verschillende in
dividuele „waardering" van
honden ten aanzien van het
knippen en trimmen, zin er een
paar dingen die ze eigenlijk al
lemaal niet zo erg leuk vinden
Ineke: „Vrijwel allemaal vinden
ze het vervelend, wanneer je met
hun kop en hun voorpoten bezig
bent En dan moet je erg oppas
sen, dat je het niet verkejlrd
doet En poedeltjes. die met de
tondeuze bewerkt moeten wor
den, vmden dat ook niet altijd
even leuk"
Juist voor die poedeltjes zijn
er een aantal speciale modellen
Ineke „Ik denk dat dat er wel
een stuk of zes a zeven zullen
zijn. Bekend zijn vooral het
leeuwemodel en het jas-en-
Ineke Joosse bezig met trimmen
door
MARNIX KREYNS
broek-model. Dat laatste kun je
dan weer in verschillende varia
ties krijgen. Ook alleen maar
broek bijvoorbeeld".
U ziet het, u kunt uw hond he
lemaal aankleden, zoals u dat
wil. Komen erook wel eens men
sen, die hun hond volgens een
eigen model geknipt willen heb
ben? „Ja", zegt Ineke Joosse, „en
meestal voer ik in hun opdrach
ten ook wel uit Deze spaniël
bijvoorbeeld moet eigenlijk vol
gens het boekje lang haar aan
zijn poten hebben Maar die
mensen van wie die hond is vin
den dat te lastig. Ze wonen vlak
bij zee, en als die hond even naar
buiten is geweest, dan komt hij
vreselijk vies terug En dan heb
ben ze niet de tijd om hem iedere
keer schoon te maken. Ja, ik
vind het wel een beetje jammer
dat ze hem zo kort willen knip
pen Lang haar aan de poten
staat dit soort honden veel
mooier Maar als ik het niet doe
gaan ze het misschien zelf pro
beren, en dan gebeurt het waar
schijnlijk niet goed".
Dat wil overigens niet zeggen,
dat Ineke Joosse alles maar aan
neemt „Pas geleden was er een
dame met een smt-bernard en
die wilde die hond ook helemaal
kort laten scheren. Toen heb ik
die mevrouw wel verteld, dat
dat helemaal niet zo goed was
voor die hond, en dat hij er ook
echt niet mooier op zou worden.
Dat begreep die dame toen ook
wel, en toen heb ik hem alleen
maar wat uitgedund", noemt ze
als voorbeeld.
Ineke Joosse heeft de indruk,
dat er over het algemeen wel
goed voor de trouwe viervoeters
in Zeeuwsch-Vlaanderen ge
zorgd wordt. „Er zijn natuurlijk
altijd uitzonderingen", zegt ze,
„er zullen best langharige hon
den zijn die nooit geknipt wor
den. Maar over het algemeen
komen de mensen toch wel op
tijd met hun dier. Hoe vaak een
hond naar de trimmer moet? Dat
is niet te zeggen. Dat is zo ver
schillend van ras tot ras en van
hond tot hond. Maar een poe-
deltje bijvoorbeeld. die
hebben eigenlijk om de drie
maanden een beurt nodig
Sommige komen ieder halfjaar,
maar d'r zijn er ook die hier ie
dere zes weken op de tafel zit
ten".
Dat zijn dan twee Belgische
poedeltjes, die regelmatig op
tentoonstelling^ dienen te ver
schijnen. Toch staat ze daar vrij
gereserveerd tegenover: „Ik las
laatst een verhaal over een Ame
rikaans hondje, dat zijn hele le
ven van tentoonstelling naar
tentoonstelling gebracht was.
Dat beest had helemaal geen le
ven meer Want die voorberei
dingen voor een tentoonstelling
duren verschrikkelijk lang.
Daar zijn ze soms wel weken
mee bezig. En zo'n echt tentoon-
stellingsbeestje dat wordt dan
een karakterloos ding,
nee dat zijn geen hon
den meer".
Honden zijn voor Ineke
Joosse: „Beesten, waarmee je
kunt wandelen en rennen. Mijn
favoriete honden zijn Duitse
doggen en bouviers. Waarom ik
er nog geen heb? Nou ze zijn na
tuurlijk erg duur, vooral ook in
onderhoud. Bovendien heb ik de
tijd er niet voor om zo'n beest
goed op te voeden. Ik ben vaak
een dag weg - iedere dinsdag zit
ik in Zaamslag - en dan zou zo'n
dier de hele dag alleen thuis
moeten blijven. Nee, voorlopig
kan het nog niet".
En dat is dan een geluk voor
het kleine hondje, dat vanaf zijn
matje rustig zit toe te zien, hoe
zijn makkers bij het vrouwtje
onder het mes gaan. „Als ze niet
te dicht bij hem komen, blijft hij
daar heel rustig op zijn eigen
plekkie. Ik denk, dat hij blij is,
dat hij niet hoeft", aldus Ineke
Joosse.
