VERHAALTJES OVER
GOOCHELEN, TONEEL
EN TOPGEHEIMEN
„Wij hebben een land te bevrijden"
Afrikaanse kerken moeien afzien
van personele en financiële hulp
'n Nieuw
rooksignaal
ligt bet zeer
kleine
stem
Topgeheimen
MOPPEN
VAN
CHRISTIEN
EEN RONDJE
VAN
EEN HONDJE
Iggeltje
Piggeltje Pop
Ji-OJa.
>H
'JLI
VRIJHEIDSSTRIJDERS KUNNEN BOUWEN OP WAUNDA EN NYERERE
Harde feiten
Bijbedoelingen
Angola
Propaganda
VOORSTEL OP PAN-AFRIKAANSE
KERKEN-CONFERENTIE
ZUID-AFRIKA
Sherry
Willem II introduceert
nog meer ongematteerd.
in#*
sdag
22 mei 1974
^333 3
'-'I
- - -i1"'- - :!- Tlii
t f'
l Pi
"li-
mts-ter Merkx uit Waalwijk tekende deze kabouter. Esther is
1)0ar.
Leeuwen zijn koningen, vos
sen zijn slim en beren zijn
raadgevers. Tenminste, zo ver
tellen schrijvers en schrijf
sters het vaak in hun boeken.
Ook Remco Cam pert doet dat
in vier verhaaltjes die hij
heeft geschreven en die bij
elkaar zijn gezet in een boek
je. Het boekje is genoemd
naar het eerste verhaaltje, dat
„Basta het toverkonijn", heet.
In het dierenwoud heelt ie
dereen veel bewondering voor
Basta, die heeft leren gooche
len en toveren van een goo
chelaar uit de stad. Basta heeft
zelf echter een heel bijzondere
truc uitgevonden. Door deze
truc zorgt hij voor vreemde
dingen.
Het tweede verhaaltje gaat
over de namen die in het die
renrijk aan de sterren worden
gegeven. De aap kan er alles
over ver tellen maar op een
dag komt er een beer, die de
aap tegenspreekt en dan wil
len alle dieren hun bek open
doen.
Toneelspelen is niet alleen
iets wat door mensen wordt
gedaan Ook de dieren willen
het weieens proberen. De die
ren besluiten in het derde ver
haal Hamlet te spelen. De vos
krijgt een bijzondere rol.
Styantara Josiassen uit Hulst maakte een heel grote tekening
t ie staismolen. We hebben de molen wat kleiner moeten ma
il anders niet in De Kleine Stem paste.
Veel kinderen houden een
dagboek bij. Iedere dag, of
een paar keer in de week,
schrijven ze in hun boek wat
ze allemaal meemaken en den
ken. De meeste kinderen zet
ten er bovendien dingen in,
die ze eigenlijk tegen niemand
willen vertellen. Daarom heb
ben ze ook niet graag dat
anderen hun dagboek lezen.
Barbro Lintdlgren, een meisje
uit Zweden, begon toen ze
tien jaar was met een dag
boek. Niemand mocht het le
zen. Nu is Barbro e^n stuk
ouder. Ze is schrijfster gewor
den en wilde de dingen die ze
in haar dagboek schreef ook
wel aan anderen laten lezen.
Zodoende kan iedereen nu le
zen wat ze beleefde en dacht
toen ze tien was.
Het boek is ook in het Ne
derlands vertaald. Het heet
Topgeheimen en wordt uitge
bracht door Van Holkema en
Warendorf in Bussum en is
bestemd voor kinderen van
tien jaar en ouder en kost f
9.90.
In het vierde verhaaltje
vraagt koning Leeuw zich af
of de bomen kunnen spreken.
Samen met de beer gaat hij op
onderzoek uit.
Het boekje waarin de vier
verhalen van Remco Campert
staan is geschikt voor kinde
ren van vier tot acht jaar.
Franka van der Loo maakte
leuke tekeningen voor het
boekje. Bert Bakker geeft het
uit en het kost f 6.90.
Ghristien Post uit Dongen
stuurde ons de volgende mop
pen.
Gevangene: „Ik zit hier, om
dat ik niet hard genoeg reed".
Bezoeker: „Ik denk dat u veel
te hard reed". Gevangene:
„Wel nee, ik had de auto ge
stolen en ik reed te lang
zaam".
Man zei tegen de dokter:
„Ik voel me de laatste tijd
niet lekker. Toch slaap ik als
een os. werk als een paard en
eet als een leeuw". Dokter:
„Dan zult u bij de dierenarts
moeten zijn".
Jongentje: „Zeg oma, wan
neer gaat u dood?". Oma: ,,Dat
weet ik nog niet". Jongentje:
„Dat moet zeker nog een ver
rassing zijn".
Man: „Wat geef jij je vrouw
morgen met haar verjaar
dag?". Andere man: „Volgend
jaar oorbellen en dit jaar gaat
jes in haar oren".
Vader: „De prijzen zijn al
weer hoger geworden. Ze wor
den met de maand hoger, ik
wou dat er eens iets omlaag
ging". Zoon: „Uw wens is ver
vuld. Hier is mijn rapport".
Een jongen had allemaal tie
nen op z'n rapport. Vader: „Je
hebt een goed rapport, zeg
maar wat je wilt hebben".
Jongen: „Een rijwiel, vader".
Vader: „Dan moet je eerst
zeggen met wat voor ij je dat
schrijft". Jongen: „Dan wil ik
toch maar liever een fiets".
Bram: „Hoe laat is het?"
Moos: „Waarom wil je dat we
ten". Bram: „Ik heb om 8
uur een diner en me klok gaat
niet". Moos: „O, is je klokkie
dan niet uitgenodigd'
r /f.' - mmrj
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■a
Er was er eens een hondje.
Die gaf een rondje.
Aan iedereen die het toou.
Dus kom maar gauw.
Joke Herreijgers,
Steenbergen.
SUCCES VOOR
ANJA
De elfjarige Anja v.d.
Broeck, waarover wij al eens
eerder hebben geschreven, het
ons weten, dat ze nog steeds
veel optreedt. Ze zingt vooral
graag liedjes voor bejaarden.
Op 14 en 15 mei heeft ze
bijvoorbeeld voor zieken en
bejaarden gezongen in de Bos-
badhal. Tijdens deze twee da
gen traden volgens Anja ook
veertien bejaardenkoren op.
Anja vond het eng fijn om
voor deze mensen te mogen
zingen.
Ze heeft bovendien allerlei
leuke reacties gekregen nadat
ze haar liedjes had gezongen.
Iggeltje, Piggeltje, Pop, de
hond die at de zwabber op,
het varken had haast, de kat
was verbaasd, Iggeltje, Pig
geltje, Pop.
De schrijver Maurice Sen-
dak las dit sprookje van Moe
der de Gans en bedacht, dat
het eigenlijk best leuk was om
er een verhaal van te maken.
Hij maakte er een sprookje
van waarin Jennie, een hond,
de hoofdrol speelt. Maurice
Sendak maakte bij het sprook
je bovendien veel. fijne teke
ningen.
Het sprookje kreeg de naam
Iggeltje, Piggeltje, Pop of Het
Leven moet meer waard rijn".
Bert Bakker geeft het boekje,
waarin het sprookje en de te
keningen staan, uit. Het kost f
8.90.
0 „Stiefmoeder" schreef Monique de Ruijter uit Breda bij deze tekening.
Jongens en meisjes,
die een verhaal, teke
ning of gedicht in De
Kleine Stem willen la
ten zetten, kunnen hun
werkstuk sturen naar
De Kleine Stem, Rei
gerstraat 16, Breda.
Degenen, die hun
werkstuk willen terug
hebben, moeten dit wel
even laten weten.
eindredactie
rieja van aart
liUiiiliuWJmiUü
Zonder de daadwerkelijke
*eun van Tanzania en Zambia
touden de bevrijdinigsbewe-
fagen van zuidelijk Afrika
kt de suksessen. hebben ge
tókt die zij de laatste jaren
fibben kunnen melden. De
wijdingsbewegingen
nilen niet zonder deze twee
anden, waarvan de presiden-
de bevrijdingsstrijd niet
Pen van wezenlijk belang
"nden, maar daar ook naar
'andelen.
es Salaam de enige
je havenstad i'an zuidelijk
fiêria ls' mt ^aar aUe ma-
j aai voor het verzet aan, of
EvifJn afkomstig is uit de
«Je-Ume, China, Skadina-
■c 'i«, r'and- Wapens, me-
voedsel moeten over
I*»», anse en Zambiaanse
tiTrl,nalr de gevechtszones
jlde gebieden worden
Ert» 7' Zu0wel in Tanzania
ieboiS3 Z1Jn riekenhm-
len .ft u d- waar gewonde
■uit bu,rSers en militairen
ttnaahque of Rhodesië
krberet v.arp'eegd. Zambia
honden,! en a' ongeveer
Etplii nd Rhodesische
Mfe-iróSen' wat zeker een
e« voor !!n°Tnd mag wor"
torjg u p-i,, n 'and met een
ei<kcijfer- Ver"
«fcriwï enA zich in het
het 2I::j n Angolese en in
Nuchtelin<orSter Mo2amWkaanse
-Cïgenkampen. In Tan-
1 *h„]0an opleidingskampen
!ar niet1 "»n het FreIim°.
Ü°rden "etraind" mlIitiaire"
%ens maar ook
!ele«l von. worden op-
""bieden en 'n de bevrii"
Pasten
I 'heest
I new
es'. suwvnn ^ot nu toe
I hof C r nidlngS'
l*°zambia ^re*lrno van
'qJe- Aan de Burmah
Onze redakteur Ivo Postma
heeft een maand lang rond
gereisd in Tanzania en Zam
bia, de twee landen in zuide
lijk Afrika, die als voorpos
ten van het onafhankelijke
Afrika een belangrijke rol
spelen in de strijd van de
bevrijdings-bewegingen in
Angola, Mozambique, Rhode
sië, Zuid-Afrika en Nambië.
In een serie artikelen gaat
hij nu in op de vorderingen
van de strijd tegen de blan
ke minderheidsregimes en op
de moeilijkheden waar de
guerrilla-organisaties mee
kampen. De toewijding van
Tanzania en Zambia aan de
ze strijd zal hij beschrijven
tegen de achtergrond van
hun eigen gevecht om volle
dige ekonomische onafhanke
lijkheid.
'%esekö].?hodesië en de
Salaam n worden Dar
Juvm a Lusaka be-
v«"et tL °?lnesten van
1 Aan d„ mi e Wltte regi_
Dar o. O.,. ^krumah street
'Wier ^LUeke hoofd-
J?" toe
Road even buiten het centrum
van Lusaka ligt een, eveneens
nederig, complex gebouwtjes,
dat bekend staat als het „Li
beration Centre", waar bijna
alle overige bevrijdingsbewe
gingen hun hoofdkwartier
hebben.
Het hoofdgebouw van het Be
vrijdingscentrum in Lusaka
wordt momenteel gerestau
reerd, omdat er begin dit jaar
een briefbom is ontploft die
het leven kostte aan John Du-
be een der leiders van het
African National Congres van
Zuid-Afrika. Naast de beken
de organisaties vindt men in
het Bevrijdingscentrum ook
minder bekende groeperingen,
waarvan sommige niet erkend
zijn door de Organisatie van
Afrikaanse Eenheid en geen
steun ontvangen van het OAE-
bevrijdingscomité. Een hiervan
is het Coremo (Revolutionair
Comité van Mozambique), vol
gens welke beweging het
PRELIMO bepaalde stammen
achterstelt Verder treft men
er het FN1.A (Nationaal Front
voor de Bevrijding van Ango
la) dat door Mobutu in staat
wordt gesteld vanuit Zaïre in
noordelijk Angola te opereren.
De verdeeldheid, deels voort
komend uit stammentegenstel
lingen. deels ook uit verschil
in politieke uitgangspunten, is
een jammerlijik aspekt van de
bevrijdingsstrijd, omdat ze
herhaaldelijk heeft geleid tot
onderlinge gevechten tussen de
diverse groeperingen. De bit
terheid die hieruit voortkomt
werd me duidelijk in een ge
sprek met Ahsalom T'Bahule,
secretaris-generaal van Core
mo: „Vanwege gebrek aan
hulp van buiten kunnen we
ons niet permitteren al onze
leden te bewapenen. We moe
ten het uitsluitend hebben van
wapens die we op de Portuge
zen veroveren. Maar wij voch
ten al lang voor Frelimo in
Tete en Manica Sofala. Zo
was de gijzeling van vijf
Zambiaanse burgers door de
Portugese troepen in 1968 een
antwoord op een aktie van
ons. Wij hebben alles gepro
beerd om met Frelimo samen
te werken, maar we zijn daar
mee opgehouden nadat ze
twee van onze leiders hadden
vermoord".
Coremo stuurt herhaaldelijk
verzoeken om steun aan de
OAE, maar Frelimo heeft de
harde feiten aan zijn kant; het
vecht met een steeds beter
georganiseerd leger en het in
zicht van generaal De Spinola,
dat de oorlog niet door Portu
gal gewonnen kan worden, is
mede veroorzaakt door de
suksessen van Frelimo.
In Rhodesië zijn het die ZANU
(Zimbabwe African National
Union) en ZAPU (Zimbabwe
African Peoples Union), die
maar niet tot samenwerking
kunnen komen. De ZANU,
materieel gesteund door China
en de Skandinavische landen,
geeft toe nog geen gebieden
bevrijd te hebben zoals het
Frelimo, maar heeft in noord
oostelijk Rhodesië een guerril
lafront gevormd waar de troe
pen van Smith de grootste
moeilijkheden mee hebben
Hoewel de andere beweging,
ZAPU, massieve steun van
Moskou ontvangt, wordt over
haar aktiviteiten veel minder
vernomen. Woordvoerder Ru-
gual Gumbo van ZANU be
treurt het zeer dat zijn organi
satie de Russische hulp moet
missen, maar prefereert ander
zijds het Chinese soort hulp
„die wel niet zo groot ls maar
tenminste zonder bijbedoelin
gen gegeven wordt. De Ghine-
NYERERE
zen dwingen je niet hun eigen
weg te volgen. De Sovjet-
Unie is niet geïnteresseerd in
hulp aan Zimbabwe, maar
steunt alleen een bepaalde
groep".
Het ernstigst waren tot dusver
de problemen tussen de
MPLA en het FNLA in Ango
la. Gezamenlijke pogingen van
Kaunda, Nyerere en Mobutu
om de twee groeperingen tot
elkaar te brengen zijn mislukt,
omdat de president van Zaïre
niet bereid bleek de MPLA
naast dat FNLA vanaf zijn
grondgebied te laten opereren.
Bovendien heeft het binnen de
leiding van de MPLA de laat
ste tijd ernstig gerommeld,
wat de akties aan het front
zeer nadelig heeft beïnvloed.
Volgens een MPLA-woordvoer-
der in Lusaka zijn die moei
lijkheden nu een beetje weg
geëbd „en beginnen we weer te
vechten met de Portugezen".
Het aantal communique's over
geslaagde sabotage-aikties is de
laatste maanden inderdaad
toegenomen.
Ook op het gebied van de
propaganda ontvangen de be
vrijdingsbewegingen belang
rijke hulp van Tanzania en
Zambia. Radio-Tanzania stelt
dagelijks een uur zendtijd ter
beschikking van Frelimo en
een kwartier aan elk van de
andere bevrijdingsorganisaties,
waaronder zelfs Molinaco, een
verzetsorganisatie op de onder
Frans gezag staande Comoren-
eilanden. Daarnaast is er een
speciaal „vrijheidsmagazine"
dat door radio Tanzania zelf
wordt verzorgd. Radio Zambia
verleent soortgelijke diensten
aan de vrijheidsstrijders. Chi
nese technici bouwen momen
teel in Zambia een steunzen-
der, die sterk genoeg moet
worden om het gehele zuide
lijke deel van het continent te
bestrijken.
Al met al is het niet teveel
gezegd dat de twee onafhan
kelijke landen de bevrijding
van de laatste stukken Afrika
werkelijk als hun opdracht
zien. Aan het slot van een
opsomming van Tanzania's
ekonomische en politieke pro
blemen zei een journalist in
Dar es Salaam me hee! een
voudig: „En bovendien hebben
we een land te bevrijden".
IVO POSTMA
(Van onze redactie buitenland)
LOESAKA Bij de pan-
Afrikaanse conferentie van
kerken, die momenteel in Loe-
saka gehouden wordt, is het
voorstel ingediend om tijdelijk
af te zien van alle hulp, die in
de vorm van personen en fi
nancien op het ogenblik nog
wordt verleend. De aanbeve
ling grijpt terug op de in 1973
tijdens de wereldzendingscon-
ferentie in Bangkok gelanceer
de gedachte, dat een tijdelijk
stopzetten van alle hulp de
inspanningen der Afrikaanse
klerken zou bevorderen om te
komen tot een eigen gericht
en grotere zelfstandigheid.
Aan de pan-Afrikaanse ker-
kenconferentie in Loesaka in
Zambia nemen praktisch alle
Afrikaanse kerken deel, niet
de r.k. kerk.
Het voorstel gaat uit van de
constatering, dat vele kerken
in Afrika slechts schijnbaar
door de Afrikanen zelf geleid
worden. „De werkelijke lei
ding berust elders en dat kan
men zien in de oontrole op de
financien, de programma's en
de kerkorde-s". Hieraan zal
niets veranderen zolang de
kerken op buitenlandse steun
aangewezen blijven. Ook de
aanwezigheid van buitenlandse
zendelingen respectievelijk
missionarissen staat de Afri-
kanisering van het kerkelijke
leven in de weg. „Dat moet
ondanks ai hun goede bedoe
lingen in volle duidelijkheid
worden ingezien", aldus het
voorstel aan de conferentie.
Even grote hinderpalen voor
de Afrikanisering zijn de uit
het buitenland overgenomen
organisatorische structuren,
welke dan ook uitgezuiverd
dienen te worden.
De pan-Afrikaanse kerken-
conferentie wordt ervoor ge
waarschuwd, dat dit voorste]
zowel in Afrika ais elders ver
keerd begrepen zal worden en
zal worden afgewezen. „Maar"
aldus het voorstel „toch
zien wij in een dergelijke be
slissing het enig efficiente
middel voor de kerken in Afri
ka om haar eigen problemen
zelf de baas te worden en tot
gerespecteerde partners van
het wereldchristendom te wor
den". Tot de mogelijke gevol
gen van een serieuze poging
tot zelfstandigheid zou kunnen
behoren, dat tal van kerkelij
ke leiders in Afrika ophouden
„professionele bedelaars in het
buitenland" te zijn. Zeker zal
ook het bestaan van talrijke
kerkelijke structuren in Afri
ka dan problematisch worden.
Maar dat zou in vele gevallen
te begroeten zijn, „wanneer
overzeese zendings- respectie
velijk missiegenootschappen
door de stopzetting van alle
hulpverlening hun bestaans
recht verliezen, dan zou daar
door alleen maar bewezen
worden, dat zij een verkeerd
begrip van hun werk heb
ben.
De algemene vergadering
van Loesaka moet dit voorstel
voor stopzetting van buiten
landse hulpverlening nog be-
spreken. Wel heeft de algeme
ne vergadering zich met
slechts een (1) stem tegen ge
steld achter de houding van de
wereldraad van kerken tegen
over zuidelijk Afrika. In een
resolutie zegt de algemene
vergadering, dat de Afrikaan
se kerkeneonferentie alle in
spanningen voor de vrijheid,
de verzoening en de recht
vaardigheid billijkt en steunt.
De algemene vergadering doet
een beroep op alle kerken en
op alle christenen individueel
om zoveel de blanke immigra
tie in Zuid-Afrika tegen te
gaan en aan te dringen om een
herziening van de buitenland
se investeringspolitiek in zui
delijk Afrika. De pan-Afri
kaanse kerkeneonferentie zal
in haar personele en financiële
planning gedurende de komen
de vijf jaar voorrang geven
aan steun voor de inspannin
gen om tot verandering der
situatie in Zuidelijk Afrika te
komen.
(ADVERTENTIES)
Wie Spanje kent, kent Osborne sherry
Calidad Superior
Kleine Senoritas
(10 stuks voor f 1,70),
Ronde Corona
(10 stuks voor f 4, - V
Wilde Spriet
(10 stuks voor f2,30).
Lange Senoritas
(10 stuks voor 2,80).