WALTER SCHEEL HOUDT VAN ZUN MEDEMENSEN HET NIEUWE ERFRECHT ROOFOVERVAL OP ROEKHOUDER IN GOUDA BEKEND Twee communisten in nieuwe Portuöese regering Een beetje bescheiden blijven aan tafel is heel gezond. Eet minder maar lekker. Echte boter. RECHT PRIVACY IN DE TUIN Beroep van huisarts weer meer populair bij studenten /an een kostuum ïn de >t f 220,— een tweede prijs voor slechts f 45,- pE CHARME VAN DE NIEUWE PRESIDENT VAN DE BONDSREPUBLIEK BELGISCHE PAPIER PROBLEMEN OPGELOST ]7 mei 1974 15 (Vanonze correspondent) ggjjjj Wanneer iemand w'hoogste ambt in de staat bereikt heeft zonder zichzelf tor een al te ambitieus ka- -akter ongedurig voort ge laagd te hebben, dan moet Li over wel bijzondere ken- i perkende eigenschappen be- atten. Walter Scheel, de nieuwe president van de Bondsrepu- bbek Duitsland, wordt hier- tor gesierd. Al zijn biogra fen sommen een hele reeks Van deugden op, die iedereen bei schaamrood naar de ka- ben zouden jagen. Toch staat tharme - meer een karakter eigenschap dan een deugd - bij de nieuwe president op de voorgrond, maar deze charme wordt gevoed door een deugd: zijn grote liefde en zijn respect voor de me demens. In het archief van zijn talrij ke redevoeringen zal men na een bijna dertig-jarige perio de van drukke politieke acti viteit met een lantaarn moe ten zoeken naar een opmer king die een medemens kwetste zelfs wanneer het een politieke tegenstander betreft. Dit is vooral van betekenis, omdat Scheel geenszins een man zonder eigen mening of ruggegraat is. Onder zijn voorzitterschap voltrok de li berale FDP de rigoreuze koerswending van uiterst rechts naar uiterst links in de buitenlandse politiek. Geen ander dan hij had dit staaltje kunnen volbrengen, maar hij slaagde hierin door de zaak en niet door perso nen te treffen. In het berei ken van zijn politieke doel stellingen werd hij ook be gunstigd door een grote overtuigingskracht, die op zijn beurt weer bevorderd werd door zijn retorisch ver mogen, dat hem in staat stelt zaken haarscherp te formule ren. Prentenboek Ook Soli eel's carrière is er een uit het prentenboek. Zijn vader was in Solingen, waar hij in 1919 geboren werd, wagenmaker in een fabriek en tijdens de economische wereldcrisis van de dertiger jaren lang werkloos. In deze periode moest zijn moeder als naaister bijspringen om het gezin in leven te houden. De intelligente scholier kreeg echter een gratis studieplaats op het gymnasium. Al uit deze jaren dateerde zijn gro te liefde voor Eva Kronen berg, een opvallend mooie en beminnelijke vroiuw. die in 1966 na 24 uitzonderlijk ge lukkige huwelijksjaren aan kanker stierf. Drie jaar later diende zich een nieuwe vrouw aan: Mil dred Wirtz, half Amerikaan se en moeder van een jong meisje. Scheel zelf had een jongen mee in het huwelijk gebracht en hierbij vergezel de zich later nog een dochter van hem en Mildred en een geadopteerd Indiaans jonge tje uit Bolivia. In een presi dentenpaleis zal zelden zo veel jong leven rondigespar- teld hebben. Hartstochtelijk Zoals Saheel zich eigenlijk ook geen tweede huwelijk voorgesteld had - hij ontmoet te de arts Mildred „toeval lig" in een ziekenhuis - zo had hij voor zichzelf ook geen politieke carrière uitge stippeld. Na de oorlog wilde hij echter zo hartstochtelijk het liberale element in een sociale economie vervlechten, dat hij volgens zijn eigen woorden wel in de politiek moest belanden: „Indertijd liepen deze kwesties de poli tiek in en ik met hen", luidt zijn eenvoudig geformuleerd motief. Nadat hij als luitenant bij de luchtmacht talloze keren over het bezette Nederland gevlogen was en gezien de desolate toestand van de „Luiftwaffe" in haar slotfase per toeval de oorlog over leefde, zette hij als gemeen te-raadslid van Solingen de eerste bescheiden stap in de politiek. Scheel liep niet al leen vrijwillig, maar men had hem ook nodig, want er was een grote behoefte aan mannen, die politiek onbelast waren en iets iin hun mars hadden. Naar links In 1950 verruimde hij zijn politieke werkterrein door afgevaardigde van de Land dag in Düsseldorf te worden. Hier bewoog hij zich als een van de meest toonaangeven de liberalen en hij drukte toen al op het liberalisme een verrassend stempel d'oor dit met een taai uithoudings vermogen naar links te drin gen. In 195, had dit al een opzienbarend gevolg: voorna melijk aan hem was het te danken, dat de christen-de mocratische premier Karl Arnold ten val gebracht werd en de liberalen in Noordrijn-Westfalen hun eer ste coalitie met de SPD aan gingen. Precies tien jaar la ter was het gevolg sensatio neel: de inmiddels reeds tot bondsdaglid en minister van Ontwikkelingshulp opgeste gen Scheel stapte uit de re gering van de wegkwijnende Ludwig Ehrhard. Voor dat moment scheepte hij zijn FDP hiermee weliswaar met de ondankbare rol van oppo sitie-partij op, maar Scheel zag verder. Drie jaar later, in 1969, incasseerde hij in derdaad de beloning toen zijn partij de coalitie-genoot van de eerste soeiaal-deimo- cratische kanselier in de Bondsrepubliek, Willy Brandt, en hijzelf vice-kan- selier en minister van Bui tenlandse Zaken werd. Scheel was erin geslaagd de symbiose van links en libe raal te verenigen. Het was niet het enige ongerijmde aan hem, maar nooit was de man uit protestantse huize, die alleen maar af en toe een katholieke kerk bezoekt, on geloofwaardig. Verdienste Ook Walter Scheel heeft het niet kunnen verhinderen, dat het krampachtig zich vereni gende Europa op zijn grond vesten staat te schudden, maar het behoort zeker tot zijn verdiensten, dat de bouwmeesters hiervan elkgar door de mislukkingen niet: in de haren zijn gevlogen en - zoals onlangs nog tijdens een conferentie in Bonn bleek - de beste menselijke ver standhouding onder elkaar bewaard hebben. Dit is de meest solide basis om de stukken bij elkaar te verza melen en voor een nieuwe aanloop te monteren. Walter Scheel is geen man, die de hemel bestormt om een betere wereld te schep pen, maar waar hij ver schijnt verspreidt zijn zonni ge natuur warmte en vaak doodgewoon menselijke ge zelligheid. Men ziet het aan zijn vrolijke peinzende ogen^ dat hij alles in zijn geheugen vastordent en dit is een van zijn sterkste instrumenten. Of het nu landen of mensen betreft, zelden vergeet hij een detail en tijdens zijn vijfjarige bewindsperiode als minister van Buitenlandse Zaken is wel gebleken dat zowel zakelijke kwesties als mensen hiervan in hoge mate profijt trekken. FRANS WENNEKES Bij koninklijk besluit van 25 april 1947 werd aan professor mr. E.M. Meijers van Leiden opdracht verleend een nieuw burgerlijk wetboek te ontwer pen. Zeven jaar later pre&en- leerde deze eminente rechts geleerde de eerste vruchten m zijn arbeid. Na zijn over lijden volgden nieuwe juristen die op hun beurt delen van bet nieuwe burgerlijk wetboek coor het voetlicht brachten. Ook van hen zijn reeds velen lerwerkt of overleden. Op- 'colgers kwamen en gingen en nog steeds gaat het werk door. De belangstelling is nauwe lijks gaande te houden binnen de juristenkring; daarbuiten weet men zelfs niet meer dat er iets gaande is op het gebied van het Burgerlijk Recht. En [toch betreft het hier de rech ten en verplichtingen van de burgers onderling, de vrucht fait de bloedige Franse revo lutie. Ik zal geen poging doen u te Wellen wat er inmiddels ge- beurd is, noch wat er jollemaa! gebeuren moet JeJ dit kader. Het is mij en- te doen u op de hoogte te peugen van 'n partiële wijzi ng van hel erfrechtdie de- Z dagen door minister van 3pt van Justitie via een ko- ni"kiijke boodschap van 20 naart 1974 aan de Tweede kamer der Staten-Generaal is Wfreerd. En -ik dacht- dat nu een zaak die u lezers «ongaaf. Immers er is altijd ie- yts te erven, en juist mMeerd evenredig aan de van dc erfenis zijn m de moeilijkheden en mermutselingen het grootst. lot hJeperk daarbij ln miM ogen het belang- nog bin- rijkste novum. En dat is dat in het ontwerp de erfrechtelij ke positie van de langstlevende echtgenoot en echtgenote op aanzienlijke wijze wordt ver sterkt. Het eerste punt is dan dat de langstlevende van de twee echtelieden -ook tils er kinde ren zijn- enig erfgenaam bij versterf (dat wil zeggen als er géén testament is) zal worden. Tot nog toe krijgt in zo'n ge val de langstlevende niet meer dan een kindsdeel. Wordt het ontwerp wet dan zal hij of zij alle boedelbestanddelen (actief en passief) krijgen, echter on der verplichting aan de kinde ren een geldsbedrag uit te ke ren ter grootte van de waarde van het erfdeel dat zij volgens de wet zouden hebben gehad als zij samen met hun vader of moeder erfgenaam zouden zijn geweest. Financieel gaat de langstlevende echtge noot (of echtgenote) er dus niet op vooruit, zal uw eerste reactie zijn. En dat is juist. Maar het voor- of nadeel (al naar gelang u de zaak be kijkt) zal zijn dat er geen gebekvecht meer zal zijn aan wie de kast. het schilderij of de makkelijke stoel moet wor den toegedeeld. Met andere woorden er behoeft géén scheiding en deling plaats te vinden; de langstlevende neemt alles tot zich en kan volstaan met de kinderen een geldsbedrag uit te keren. Men lette erop dat bij testament de zaak anders kan worden gere geld. Het tweede punt waarop de positie van de langstlevende wordt verbeterd, is naar mijn smaak belangrijker. De langst levende krijgt namelijk drie nieuwe rechten die hem of haar niet (ook niet bij testa ment) kunnen worden ontno men. Dat zijn: 1) het recht om gedurende zes maanden na het overlijden van de erflater zonder enige vergoeding het huis met in boedel te blijue* gebruiken; uiteraard indien dit huis en inboedel tot de boedel be hoort; 2) het recht om de inboedel (dit is huisraad, stoffering en meubilering met uitzondering van boeken en kunstvoorwer pen) alsmede kleren tot een totale waarde van f 15.000,- zonder enige vergoeding tot zich te nemen; 3) het recht op een som in eens nodig voor een voldoende verzorging voor de rest van zijn of haar leven. Als we nu de zaak overzien dan komt het, dunkt me, wel hierop neer dat bij kleine en niet zeer beduidende boedels de langstlevende van de echte lieden alles krijgt en de kin deren eerst aan erven toeko men nadat beide ouders over leden zijn. Dat is zo ongeveer ook wel de bedoeling van mi nister Van Agt. Maar het is nog niet zover. Eerst moet de Tweede en daarna de Eerste Kamer het nog goed vinden. En deze mo lens draaien langzaam. U hebt dus nog de tijd uw stem te laten horen. En daar is alle reden voor: immers -zoals Ho ratius het in een ander ver band uitdrukte- „tua res agi- tur" aftewei „het gaat om uw zaak". D'OUWE k; BEVERWIJK, aat 7-9, vrijdag koopavo WwrdeOwHi" "I 24"iahrige 'n ie Ult Arnhem HjB Jarige muurbewerker Won i,Gouda hebben be- rw[,JV maart in Gouda de pwf™ k hebben ge- Van'eL de boekhouder kl,|. jlrma uit Recuwijk ut, 'n('l f 167-000 aan ionen ,r, t la7-000 aan Ie pol,,- 'e gemaakt werd. ftferJl ,?.oud» heeft dit ""'wentif m jdens een pers- Omdat h geaeeId' LT ei*en auto niet vallers na de roof de auto van de boekhouder, die zelf als gijzelaar werd meegenomen. Na een rit door de Goudse binnenstad werd de boekhou der vrijgelaten en vluchtten de overvallers ts voet ver der. Aan de hand Van een dea lerplaatje dat de overvallers vergeten waren van hun ach tergelaten eigen auto te ver wijderen, de kentekenplaten waren wel verminkt, volgde het rechercheteam een spoor n„ar Arnhem waar na enige naspeuringen de stoffeerder kon worden aangehouden. Dit gebeurde al een paar dagen na de overval. De stoffeerder ging eerst vorige week tijdens verhoor door de knieën. Op zijn aanwij zing werd de Goudse muurbe werker gearresteerd. In diens woning trof de politie niet al leen een gaspistool aan-, maar achter een schilderij verbor gen ook een brief waarin de muurbewerker de raad gege ven werd alle bewijsmateriaal, zoals handschoenen, in een tas te begraven, hetgeen hij overi gens niet had gedaan. De spullen, die bij de over val waren gebruikt werden op zijn aanwijzing uit een sloot gevist. Van de buit werd door de politie f 164.000 terugge vonden- De politie vermoedt dat er nog een derde man bij de roofoverval betrokken ge weest is. (Van onze redactie buitenland) LISSABON De leider van de junta van 25 april, de nieu we president van Portugal Antonio de Spinola heeft gis teren zijn belofte ingelost en de voorlopige regering te Lis sabon beëdigd. Het kabinet van conservatie ve democraten, socialisten en communisten telt slechts een militair, de minister van de fensie de kolonel Mario Firmi- no Miguel, afkomstig van de generale staf van het leger. Tot premier van het nieuwe Portugese kabinet is de 69- jarige Ad-elino de Palma Car los benoemd, een rechts .van het centrum staande demo craat, hoogleraar in de rechts wetenschappen en een man die respect afdwong door zijn resolute oppositie tegen het be wind van Antonio Salazar. Vanwege zijn politieke opvat tingen verloor hij ook zijn hoogleraarszetel aan de uni versiteit van Lissabon. Pas 16 jaar later kon Adelino Carlos op zijn oude positie terugke ren waar hij doceerde tot aan zijn benoeming als eerste mi nister. Van de vijftien minis ters zijn er drie socialist, on der wie Mario Soares de lei der van de socialistische par tij. De 49-jarige Soares, nu minister van Buitenlandse Za ken, kwam onder het autori taire bewind van Salazar twaalf maal in de gevangenis terecht. De twee maal uit zijn land verbannen socialistenlei der maakte onlangs een rond- reis langs die Europese hoofd steden. Het nieuwe kabinet telt twee communisten. Nog pas drie weken geleden zou de Portugese communistische partij onmiddellijk zijn gear resteerd als hij Portugal bin nenkwam, nu is hij minister zonder portefeuille. De tweede communist in de regering is de minister van arbeid Aveli no Pacheco Goncalves hoofd van de vakbond van bankem- ployé's in Oporto. De junta, die inmiddels is omgedoopt tot staatsraad blijft achter de cou lissen toezien. Het leger blijft volledig losstaan van de voor lopige regering en chef van de generale staf blijft da Costa Gomez. Het nieuwe kabinet zal streven naar betere be trekkingen met Afrika en de Arabische landen (Portugal leidt nog onder een olie-em bargo) en vooral de banden met oost-Europa de EEG en de VS zullen aangehaald worden. De hoop in Lissabon, is dat de oorlog in Portugals overzeese gebiedsdelen in Afrika geëin digd zal zijn als maart vol gend jaar voor het eerst sinds 1926 vrije verkiezingen voor een nationale vergadering zul len worden gehouden. Om met z'n miljoenen op een klein stukje national® grond te kunnen loven, is een social: instelling onontbeerlijk, maar thuis wil je toch wel even helemaal jezelf zijn, dus leve de privacy- En binnen is bin nen, maar als je in je tuintje zit, hoeft niet Jan en alleman te zien of je sherry of een jonge drinkt, en hoe de bikini van je vrouw eruit ziet. De bouw wezens zorgen keurig voor muren tussen alle huizen, maar tussen de lapjes grond daarachter, waarvan je dan zelf maar een tuin moet zien te maken, slaan ze hoogstens «en paar paaltjes met een ij zerdraadje erlangs, of ze plan ten eein piepjong ligusterhaag je. En het duurt jaren voordat zo'n heg een functionele zicht- sehciding is. Wist u trouwens dat een volwassen ligusterheg roeke loos doorwortelt in de grond? De kans dat de wortels de vaste planten in de border on zichtbaar overwoekeren is erg groot. Ze zitten wel een meter breed, aan beide kanten. Er zijn heel wat betere manieren om een tuinafscheiding te ma ken. Harmonieus ovierlelg met de naaste buren is daarvoor wel nodig. Ze moeten min steais goed vinden dat er een beterre geaccepteerde vorm van afscheiding komt, en tot deling van de kosten. Een muurtje van open sier- blokken is erg „in". Best aar dig om te zien, net niet hele maal dicht, dus geen echte muur, een goede achtergrond voor hoog gaande begroeiing, en een wezenlijk sieraad. Als zichtscheiding moet zo'n sterblokken muur 180 cm hoog zijn, dat is zes blokken (de meeste zijn 30 x 30 cm) op elk aar. En dat is nog een aardig gewicht. Dat kan de grond zelf niet dragen, dat leidt gegaran- daerd tot breuk in de muur. Een betonnen fundering gieten is een heel karwei. Goede op lossing: een sleuf graven, van 60 cm breed, en niet meer dan 20 cm diep. Dat is best te doen. Stort zand in d&e sleuf, stamp dat stevig aan, en leg betonnen tuintegels van 60 cm breed, minimaal 5 cm dik, op het netjes vlak en horizontaal af gestreken aandbed. Kies er natuurlijk de goedkoopste te gels voor, niet dale mooie gnindtegels. Metsel daarop de sierbloik- ken. Begin niet aan de rand van de eerste tegel, maar op 15 cm uit de kant. Dan over lappen de sierblokken telkens de voeg tussen twee tegels. Koop dan kant en klare met- selmortel, zorg voor een flinke voorraad stukjes betonijzer, 15 ui lang, en leg die hier en aar in de voeg op twee blok- >n, zodat ze in de mortel orden meegemetseld. Dat eft de muur „verband". Nu is één ding wed moeilijk: elljkie voegen tussen de blok- :on houden- Er zijn handige lastig' voogafstandhonders te xoop, die in de mortel (mel- elspecie) worden gedrukt, l/ög er twen tussen elk blok. Je verticale voegen moeten wel op het gezicht op gelijke dikte worden gehouden, maar dat gaat heel wat makkelij ker. Een nog opener aohtscheó- ding, eenmaal begroeid nvet klimplanten enz. toch een re delijke garantie tegen onge wilde inkijk vormend, is een zogenaamd „jagershek". Tegen loodrecht ln de grond gazette palen (minstens 60 cm diep) worden dunne, liefst halfronde latten gespijkerd, netjes krui selings, op afstanden van ca. 10 cm. Die halfronde latten zijn geconserveerd te koop. Wie onbehandeld hout ge bruikt, moet het eerst wel tweemaal in een houtconser veringsmiddel zetten. Daarna pas gaan timmeren. Bestaande begr«tetüi»g hoeft niet te worden weggehaald om een zichtscheiding te maken. Maak het muurtje of het ja gershek voorzichtig tussen de pl.vnten door- Desnoods grote planten tijdelijk met een flin ke aardkluit rond de wortels uit de grond halen, en meteen als de scheiding klaar is, weer op hun plaats zetten. Er zijn natuurlijk nog wel wat manieren om een zicht scheiding te maiken. In een goed voorzien tuincentrum kan men er voorbeelden van zien. LEIDEN (ANP) De be langstelling voor het beroep van huisarts neemt onder me dische studenten tole, nadat het een tijdlang betrekkelijk ge ring is geweest. Gelijktijdig daarmee neemt de belangstel ling voor een verdere oplei ding tot medisch specialist iets af. De belangstelling zowel als waardering voor sociaal ge neeskundige en medisch we tenschappelijk onderzoeker is onder de medische studenten laag. Men heeft duidelijk meer belangstelling voor de praktijk van het mensen helpen dan voor volksgezondheidsaspecten als preventie en wetenschap pelijk onderzoek. Dit blijkt uit een onderzoek dat tussen 1965 en 1972 is gehouden onder medische stu denten uit Leiden naar hun beroepskeuzemotivatie. Het onderzoek ls tijdens een pers conferentie op het instituut voor sociale geneeskunde van de Leidse universiteit open baar gemaakt. Aanleiding voor het onder zoek was de -een aantal jaren geleden bestaande geringe be langstelling en waardering van medische studenten voor het beroep van huisarts. Dit had te maken met de betrekkelijk geringe status van de huisarts in de jaren vijftig. De huisart sen zelf hebben die status, on der meer door hun weten schappelijk werk in het Ne derlands huisartsengenoot- schap, aanzienlijk opgevijzeld, maar het effect van het mati ge „Image" bleek nog lange tijd na te sudderen in de hoofden va* de medische stu denten. Het onderzoek brengt verder aan het lidht dat in het laatste studiejaar tussen de 16 en 22 procent van dc studenten nog niet weet welke richting zij op willen gaan. Volgens de medisch socioloog dr- C.W. Ar- ster, werkzaam op het Leidse Instituut voor sociale genees kunde, zijn deze percentages niet hoog te noemen. Als belangrijke voordelen voor het beroep van huisarts geven de studenten overwe gingen op als „veel contact met mensen" en „grote afwis seling". De studenten die spe cialist willen worden, geven het meest als de specialisatie van hun voorkeur op chirur gie, kindergeneeskunde en psychiatrie. (Van onze correspondent) GENT De staking in de papierfabriek te Langerbrugge is ten einde en binnen 18 da gen tijd zullen de Belgische kranten opnieuw zoals vroeger bevoorraad worden met kran tenpapier. Woensdagmiddag verklaarde nagenoeg de helft van de zo wat 700 arbeiders van dit be drijf zich akkoord met het voorstel van een nieuwe ar beidsovereenkomst, zoals dat dinsdag door een sociaal be- middellaar te Brussel was ge formuleerd. Het houdt een loonsverhoging in van 8 Bfrs. per uur. De andere helft van de arbeiders vond weliswaar de nieuwe loonsvoorstellen niet verregaand genoeg, maar dit was niet voldoende om de stakingsactie voort te zetten, aangezien een tweederde meerderheid daartoe nodig is. Donderdagmorgen gingen de arbeiders dus opnieuw aan het werk. (ADVERTENTIE) J

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 15