■se polder li uitzicht uwfonds nac-doelman jan de jong blies stoom af Ik was niet meer te harden" „Misschien sterf ik zondag wel twintig keer" POLITIEK IN DE BIECHTSTOEL Heus, K. er zijn wolkjes èn wolkjes. campina Beroep op democratie vaak schijnheilig' tudelijke ileid(st)ers 11 EDAH anti-inflatie-markte ig)- buitenland binnenland jes en zomerhuisjes Krachten sparen Campina-koffiemelk, 't wolkje lékker voorde koffie! natuurlijk lekker r POLITICOLOGE CONNIE VAN DER MAESEN: Vrijheid aangetast Abortuskliniek (2) Vogelmoord Wegverkeer :m centrum kkenberg B1Breda. Bij enkele afdelingen yan -uj nieken kunnen worden - 9«Plaaij| I Vo<x deze funkties aeim minimum leeftijd van 17 I minimum jeugdloonrenS0! van toepassing. y ,n9 i| licitatie kan telefonisch <1 gemaakt met het hoofdT* t, onder nummer (01600) sggjjj iPEUTISCH CENTRUM VAM at BREDA K Voor ons centrum, waar om» leiding en therapeutische1,1 samen denken over en werk. aan de behandeling van 20 latiegestoorde kinderen vr I wij enkele Tot de taak van de groens- ieid(st)er behoort het samen ma 13 andere groepsleid(st)ers ie- geleiden van een groep van 5 I 6 relatiegestoorde kinderen als- mede het in geregelde kor» ■ten van groepsleiding en be- trokken stafleden samen door- ■denken van het behandel» plan van deze kinderen. Voor deze funktie dient men 201 Jjaar of ouder te zijn en torn minste het MAVO-diploma te be- zitten. Ervaring in het werken met kinderen strekt tot aan beveling. Leerlingen dienen de MBO-opleiding te volgen. Hier voor is tijd beschikbaar. JJllicitaties met vermelding van lijd en ervaring kunnen worden |t hoofd van de Verpleegdienst Inberg, Galderseweg 81, Breda. Tlicht/ngen kunnen worden ver nummer (01600) 5 93 10, toestel AANDEREN. Wij zoeken Iche cliënten. Schr. met opgave 1 A.H.C. (A. v.d. Berghe), pvba, raat 81, 2000 Antwerpen, tel NÜS NEDhRLANDSE ül Mt (Van sportredactie) uaEDA Jan de Jong is uiterlijk een toonbeeld van ge manier waarop hij bij MC zun doel verdedigt en de Lite waarop hij zich buiten L voetballerij presenteert, wekken dat idee. De schijn bedreigt in dit geval echter «mder meer. Jan de Jong is Sfde „ïjskouwe" die hij HSct te zijn. Achter het rusti- weinig spwakzaime urter- lilc van de belastingambte naar uit Dordrecht, gaat een "n schuil die intensief met betaalde hobby meeleeft. Vooral de laatste weken is De L« door een hel gegaan. Het Zenuwslopende gevecht van MAC tegen de degradatie h«ft hem psychisch enorm aangegrepen De man waarop de 'hele NAC-aanhang altijd vonder meer vertrouwde, ging aan zichzelf twijfelen. Die langende onzekerheid wer-kte door ;n zijn spel. waardoor de anders ajn doel altijd met veel bravour opererende doel man ging delen in de malaise bij NAC. a Je loopt iedere dag te pie keren, waarom het zo slecht gaat. Er is niemand die je de schuld kunt geven. Iedere spe ler doet bij ons op een ver schrikkelijke manier zijn best en toch loopt het niet. En als je dan, zoals zondag tegen Go Ahead Eagles een voorsprong in de laatste minuut uit han den geeft, dan bun je jezelf wei voor je kop slaan. Het valt niet mee om zo'n klaip te verwerken. Er heerste na af loop een grafstemiming in de kleedkamer en er werd nau welijks gesproken. Zelfs de vaste grappenmakers lieten het ditmaal afweten. Ikzelf was er compleet kapot van. Na het doelpunt van Go Ahead wist ik niet eens meer wat ik deed. Ik ben geloof ik, als een dolle het veld ingestormd. Ik was van de kaart. Het was goed dat de wedstrijd nog maar één minuut duurde, an ders had NAC gegarandeerd verloren. Ik kan me indenken FOTO: JOHAN VAN GURP dat voor het publiek zo'n com- petitieslot geweldig is, maar voor de betrokken spelers is het moordend''. Toch heeft Jan de Jong na het zenuwendrama bij Go Ahead een enigszins merk waardige conclusie getrok ken. Uitgerekend in de week dat NAC zijn allesbeslissende wedstrijd tegen landskampi oen Feyenoord speelt, heeft hij zich voorgenomen om juist aan die wedstrijd minder te den-ken. De Jong: „Ik voelde dat het zo niet laniger ging. Ik raakte overgeconcentreerd. Ik was zelfs thuis niet meer te har den. En ik kan toch bepaald niet zeggen dat ik daar geen begrip voor krijg. Mijn vrouw leeft tenminste even fanatiek met de voetballerij mee als ikzelf. Om een klein voorbeeld te geven; zaterdag is de enige dag in de week dat ik echt vrij ben. Ik kan aandacht be steden aan mijn dochtertje van 2V2 jaar. Maar zelfs van haar kon ik niks meer hebben. Ik werd voortdurend chagrij nig om niks. Ik voelde dat ik die stemming geen week lan ger aan zou kunnen. Daarom heb ik me voorgenomen o,n pas aan Feyenoord te gaan denken, wanneer Deo van de Kroft om half drie voor het beginsignaal fluit. Er zal uiter aard bij NAC wel over de wedstrijd worden gesproken. Maar ik tracht toch afstand te nemen. Ik spaar mijn krachten voor zondag". Een uitspraak die duidelijk maakt dat Jan de Jong geloott m het resultaat van zondag, al is hij reëel genoeg om toe te geven dat de kans op behoud van het eredivisieschap voor NAC heel erg klein is gewor den. „He zullen zondag moeten tonen dat NAC wel degelijk karakter heeft. Ik vind het namelijk niet juist dat ous Steeds wordt verweten dat we dat niet zou'den hebben. Want wat is karakter eigenlijk? Heeft een speler karakter wanneer hij zijn mouwen op stroopt en een doelpaal door midden schiet? Figuren als Van Kooten en Van Maurik worden karakterspelers ge noemd,- omdat ze toevallig over een hoop fysieke kracht beschikken. NAC zijn kracht ligt meer op het technische vlak. Dat is ons karakter. Hoewel, ik moet toegeven dat we een doordiuwer als Arie Delmotte dit seizoen wel heb- oen gemist. Zondag is hij er echter weer bij. En wanneer ons middenveld goed draait, moet het moigelij kzijn om van Feyenoord te winnen. Van dat standpunt moeten we uitgaan. Feyenoord zal ons beslist niet sparen. Spelers als Israel en Schneider zullen de ze laatste kans om zich waar te maken voor de WK in Duitsland, zonder meer aan grijpen. Toch blijf ik op een goed resultaat hopen. Maar misschien sterf ik in die wed strijd wel twintig keer". ROME (DFA) Aange moedigd door de publiciteit die het boek ,,se\ in de biechtstoel" kreeg, heeft de mede-auteur van dit werk. Norberto Valentini. een „ver volg" geschreven dat „de poli tiek in de biechtstoel" heet Het resultaat van de „poli tieke sehijnbiechten" is gelijk aan dat van de „sexbiechten" 1 veel biechtvaders slaan geen erg goed figuur. •n het algemeen wezen de priesters de „biechteling" Va- ADVERTENTIE) lentini erop dat ..God voor or de en tucht" is, dat de Marxis ten allen geëxcommuniceerd zijn en dat er voor katholie ken een partij is. de christen democratische. Maar 1 op de 32 biechtva ders bleek het betalen van te weinig belasting een zonde te vinden en 39 vonden dat ka tholieken die in de volksraad pleging van zondag 12 mei voor handhaving van de moge lijkheid tot echtscheiding stemmen, zondigen. ■melkvariaties AMSTERDAM (ANP) De klassieke idealen van de de mocratie waarin de deelne ming van iedereen aan die de mocratie als ideaal op de voor grond stond, zijn verlaten en dat wordt zelfs als positief gewaardeerd. De onverschillig heid en desinteresse van grote groepen van de bevolking wordt eenvoudig geaccepteerd, de democratische spelregels worden van middel tot doel verheven en niets is belangrij ker dan de stabiliteit van het systeem. Tegen deze opvatting van veel politicologen en politic' trekt de Amsterdamse politi cologe Connie van der Maesen in haar proefschrift „particin»- tie en democratie" fei van leer. In haar stuidie, waarop zij gisteren bij prof. dr. H. Daud* promoveerde komt zij tot d® conclusie dat „democratisch" spelregels vaak als heiligp koeien worden voorgesteld. Do voortreffelijkheid van deze re gels wordlt iedere burger zijn 'even lang voorgehouden. De morele superioriteit van de democratische stelsels ten op zichte wan andere politieke systemen wordt als een onaan tastbare waarheid ingehamprd Het beroep op die democrat' sche spelregels wordt echter vaak schijnheilig gehanteerd om uit bevolkingsgroepen ko mende eisen tot verdere de mocratisering tegen te houden In het politieke systeem is het een van de sterkste belemme ringen die aan politiek gedrag in de weg wordt gelegd, aLs dat gedrag de behoeders van het systeem onwelgevallig is". Dit beroep op de noodzaak zich te houden aan de „demo cratische spelregels" is vol gens Van der Maesen daarom zo schijnheilig omdat het ogenschijnlijk geen dwang in houdt. De spelregels zijn ech ter zeer ingewikkeld gewor den en wie, sceptisch gestemd over zijn mogelijkheden iets te bereiken, de inhoudelijke de mocratische eis tot meer in spraak in beleid stelt, wordt verwezen naar de „gelijke ka nalen", die echter dichtgeslibd zijn. Bij het streven naar een re alistische herformulering van de klassieke idealen van de democratie zijn volgens Van der Maesen de ideële doelein den losgelaten, waardoor er van het begrip democratie niet meer overbleef dan „een me thode tot besluitvorming". Connie van der Maesen heeft haar kritiek op de over heersende politicologische op vatting inzake democratie ais een methode om tot besluit vorming te komen getoetst via een onderzoek onder ruim 1500 Amsterdammers. Uit dit onderzoek kan vol gens haar worden geconclu deerd dat die graad van deel name aan de democratische processen van groeperingen die naar economische en sociale status gemeten min der privileges hebben, samen hangt met gevoelens van ge ringe politieke vaardigheid en deskundigheid. Die gevoelens blijken op een niudhtere schat1 ting van de mensen zelf te kan als reëel worden be- berusten over hun mogelijkhe den tot het uitoefenen van po litieke invloed. „De schatting schouwd". (ADVERTENTIE) vanaf vandaag is uw leven goedkoper als u klant wordt bij: Bri«ven voor deee rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij publikatite zullen deze vermeld worden. Slecht» bij hoge uit zondering zal van deze regel worden afgeweken. Naam en adres zijn dan bij de redactie bekend. Publikatie van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het "m alle gevallen een» is met inhoud, c.q. strekking. Op de afgelopen gebeurte nissen op de Sociale Akademie „Markenda'al" zou ik als eer stejaarsstudente wel enkele dingen voor de buitenstaan ders duidelijk willen maken. Ten eerste is het me opgeval len diat die berichten de indruk wekken dat er massa's studen ten, hieraan meewerken. Het is nl. zo dat het aktiekommunité bestaat uit 20 personen. Onge veer 55 mensen hebben te kennen gegeven dat zij ook wel aktief willen meewerken en dan zijn er ook nog enkele tientallen mensen die meelo pen en hard applaudiseren als er iets gezegd wordt. Een klei ne minderheid van de Akade mie dus. Deze mensen strijden zoals bekend tegen de afbraak van vrijheid en demokratie. Ik, en met mij vele anderen hebben echter gekonstateerd dat deze groep mensen de vrijheid van andere studenten wel degelijk aantasten en niet alleen tij dens dit konflikt,maar ook met andere konflikten die er dit jaar geweest zijn. In deze gespannen sfeer op de Akade mie nl. is het onmogelijk door te gaan met lessen voor de studenten die dit wel zouden willen. Ooik is het voor deze studenten moeilijk hun me ning te uiten in de plenaire vergaderingen, die als be stuursorgaan moeten dienen en in de vergaderingen die op dit ogenblik dagelijks gehouden worden. Wil een student iets zeggen wordt dit óf afgekapt óf belachelijk gemaakt. Wil men dus iets zeggen dat tegen de mening in gaat van deze groep studenten, moet men wel een geboren spreker zijn. Deze studenten dus zijn voor twee docenten opgeko men die bedreigd worden met ontslag. Hiermee kan ik me- wel verenigen, want ook ik zie graag dat deze twee docen ten blijven. Dat ze d.m.v. een bezetting hier aandacht voor vragen is natuurlijk ook nog te aanvaarden, doch de manier waarop dit gedaan wordt heeft mij toch wel enigszins ge kwetst. Allereerst werd er ge- eist dat de aanname en ontslag van docenten alleen door stu denten beoordeeld kan wor den, om enkele dagen daarna te vertellen dat dit een zaak moest zijn van studenten én docenten. Op vragen hierover kwam een antwoord, dat er op neer kwam, dat dit een klein schoonheidsfoutje was. Ik ge loof dat als deze eis zo als ultimatum gesteld was, ad- junct-direkteur Toon de Kroon heel anders gereageerd zou hebben, want deze man is echt niet zo autoritair als men doet voorkomen. Hun strijd voor vrijheid en demokratie is echter zo fel, dat indien een docent van het basisjaar zijn mening staat te verkondigen een lid van het aktiekommité van de orde dienst nota bene deze docent bijna bij de strot grijpt. Ge lukkig konden enkelen hem tegenhouden. Leve de vrijheid van meningsuiting! Ik vraag me angstig af hoe deze men sen in het sociaal werk den ken te weirk moeten gaan. BREDA Marianne van Gestel. Met de stichting van een Stimezo-kliniek in Groede krijgt West-Zeeuwsch-Vlaan- deren er een voorziening op het gebied van de volksge zondheidszorg bij. Vanuit geestelijke en lichamelijke volksgezondheidszorg mag dit als een stap voorwaarts wor den gezien. Nog maar korte tijd geleden liep „iedereen" te hoop voor de instandhouding van de ziekenhuizen in Oost- burig en Hulst. Verbluffend in uw commentaar vind ik, dat diverse argumenten voor 't be houd van het ziekenhuis nu als argument tegen een kliniek worden gehanteerd. Laten we uw argumentatie eens na lopen: 1. „Is de oe- hoefte wel zo groot?" vraagt U, er bijna vanzelfsprekend van uitgaande dat dit niet het geval is. Gezien de landeliike ontwikkeling (er lopen al zo'n tiental klinieken) is er voor onze streek (80 a 100.000 inw.) wel plaats voor een kleine kli niek. zoals in Groede is opge richt. 2. „De afstand Zeeu-wsch- Vlaanderen - Rotterdam (Den Haag) is toch niet zo ver", schrijft u im uw commen taar. Waarom was bij de zie kenhuisdiscussies de afstand regio - Terneuzen dan wel een bezwaar. 3. „Groede ligt ligt gunstig t.o.v. Engeland, België en Frankrijk", dit geldt ook voor de reeds bestaande klinieken, want het luchtverkeer brengt de klinieken in de Randstad dMhtertng dMi een kKntek te 4. „Aan de vrouwen te Zeeuwsch-Vlaanderen is geen boterham te verdienen". De heren v.d. Berg en Haner ver dienen reeds een boterham en de Stimezo-stichting gaat Kót ook niet om een boterham verdienen, hetgeen wel op te maken valt uit t tarieventoe- leid (betalen naar draagkraobt tot max. f 300,-) 5. „De stichting van die hü- niek druist in tegen net rechtsgevoel en de morele maatstaven". Deze opmerking appelleert aan gevoelens die weimg ter zake doen, maar die uw krant wel veel adhesie betuigingen zal opleveren uit een bepaalde hoek. Daar staat tegenover, dat het „blokkeren van de tot standkorning" even eens getuigt van weinig ver draagzaamheid. Men moet niet naar een abortuskliniek, maar men kan en mag er naar toe. Welk standpoint getuigt er nu van meer verdraagzaam heid? 8. „Deze oprichting bemoei lijkt de discussie en stelt de verdraagzaamheid te zwaar op de proef." Nou vraag ik U Deze dooddoener is n.l. even zeer van toepassing op de voorstanders van een blokkade van de stiahtinig v.d. kliniek. Naar mijn mening spelen hier nog gevoelens en denkbeelden vaniuit het geloof (,,'t Rijke Roomse Leven) een rol. 7. „Het dorp Groede zou te klein zijn om dit „spannings veld" ronïd de kliniek te ver werken". Dat een plaatselijk arts zijn schouders eronder durft te zetten lijkt mij een voldoende tegenargument. Groede is inderdaad niet groot, maar als ik zie hoe de bevolking is opgebouwd, be twijfel ik of de bevolking vam Groede er meer moeite mee zal hebben dain de bevol king rond andere klinieken. Een soort cmdersohaittm'g van het platteland dus. Dat de huisartsen in de streek terughoudend zijn, lijkt mij normaal, want dat waren de huisartsen rond de andere klinieken ook. Deze bevol kingsgroep staat vrijwel noo't als vooruitstrevend bekend, hetgeen gezien opleiding, werk en sociaal milieu niet zo verwonderlijk is, maar wel betreurenswaardig. OOSTBURG J BE VÏUW5 Redactioneel naschrift: »e vergelijking ziekenhuiskwestte - abortuskliniek komt ons on juist voor, al was het alleen maar vanwege het grote vel schil in toeloop van patiënten en bezoekers. Wat de abortus kwestie op zich betreft mag als bekend worden veronder stelt, dat deze krant met zeer grote reserve staat tegen over de huidige ontwikkeling inzake abortus provocates. Het gaat er namelijk op lijken ais- cf die abortus een vanzelf sprekend middel tot geboorten beperking wordt. Een dusdani ge oplossing druist o.L in té gen de eerbied voor het leven, een eerbied die christenen en humanisten terecht beschou wen als een grondpeiler van onze beschaving. Het is be kend, dat zeer velen in Neder land een en ander met grote bezorgdheid volgen. De stich ting van een kliniek als die In Groede zou wel eens een te. zware wissel kunnen trekken op de verdraagzaamheid van diegenen, die nu al om de ge wetens wille grote problemen hebben met de huidige gang van zaken. En dat zou dan de komende herziening van de abortuswetgeving kunnen brengen in een ongezond emo tionele sfeer. Naar aanleiding van de bin nenkort te houden „Italiaanfee week" in de Bredase en Bos sche binnenstad, zou ik hlet volgende op wijzen merken. De keuze van het houden van eën „Italiaanse week" vind ïk hoogst bevreemdend, daar bp hetzelfde ogenblik dat de fes tiviteiten hier plaatsvinden, 'in het moederland van de Itali aanse afgevaardigden een massamoord plaatsvindt op Europese trekvogels, die zijn weerga niet kent. Italië is r»u reeds vogelloos zullen de Noord-Europese landen dit eveneens worden? Luiden de ze festiviteiten het einde van het vogeldom in deze streken in, zodat over enkele jaren enkel het getjirp van krekels en het gezoem van insekten te beluisteren zal zijn? Hopelijk zal de spaghetti U smaken? Mij niet. BREDA R.DRENTH. Wij vinden het helaas nood zakelij om op het ingezondèn stuk van de heer J. G. ÏL Damen te reageren. De heer Damen stelt letterlijk: de le den van de actiegroep makpn van de gelegenheid gebruik om op de wagen een spandoek te hangen met de tekst „Géén vrachtvervoer door de be bouwde kommen". Terwijl een mens voor ln de wagen zit te lijden, krijgt hij achter het predikaat ongewenst opge plakt. Dit is echter niet ge beurd en zal ook nooit gebeu ren, zetcer niet door mensen die openstaan voor andermans problemen. Alvorens de heer Damen iets schrijft dient hij ziéh goed op de hoogte te stellen en geen leugens te ver kondigen. De actiegroep wegverkeer Zundert-Rijsbergen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 11