Ds. W. Gravemeyer, verpersoonlijking van feet protestantse verzet „AGRESSIEF GEDRAG KAN EEN ROEP ZIJN OM MEER BEGRIP" Ra's voordelta te' m grain «li barbecue w Remia fntessaMsemni$?319 1/2 Kilo ifaurkaas j 3 Paprika's Éi Schenkel met Been^ 328 Shem^wD.15 UW MENING Christelij politieboti kritiek op overht Rijksgekeurrf A-kwaliteit per stak 1100 gram Centra, gave oogst, 1/1 blik R-emiekoopje Koffpr 2 rol Brosse Centra 11 a ttoHche-sdiuimoïït&ï&95 Qoperwten fijn »L09 Groentesoep 6-bordenpakje m diASd'Orariqe fles 47 Hfcer 79 2kropSla+tó>mkomtnerl48 Grote verse Anan 296 Stoof lappen 50Ö qram 3.98 KASSAKOOPJE Mor? chen Kersen-$&*> j c 3if uw Cenfoa tèMe&efr fautaStef binnenland buitenland Niet belangrijk 500gram Ji Iwi Kompleet met en windschermen, aFm. ingeklapt 48x25x6,5 cm gew.ókg. Handig s/oor camplnq.dagje uiten in de tuin. van 49.75 voor rooster,draaispit Tudor,dops20stuks 88 Stefano mMrrv?n^ntST'i I I Sr g Aanbiedingen geldig t/m zaterdag 11 mei. Donderdag 9 mei 1974 J-Jet geestelijk verzet tegen de Duitse bezetters en hur gelijkschakclings-maatregelen heeft tijd gevergd om zieli te ontwikkelen. Eigenlijk stonden de meeste Neder landers wat weerloos tegen het nazisysteem, waarvoor zij door hun organisaties niet of onvoldoende waren ge waarschuwd voor de oorlog. Een uitzondering moet daar bij gemaakt worden voor de communisten en de socialis ten. W aarbij dan echter het verdrag tussen Hitler-Duits- land en Slalin-Sovjet-Unie in de rijen van de communis ten de nodige verstarring teweeg had gebracht. Het geestelijk verzet binnen de kerken is geleidelijk gegroeid. Allerlei elementen speelden daarbij een rol. Ook binnen de Ne derlandse Hervormde Kerk en de Gereformeerde Kerken. In de figuur van één die later in de bezetting de verpersoonlijking van het protestants verzet werd, kwam die ontwikkeling het duidelijkst tot herkenbaarheid. Dominee K.H.E, Gravemeyer, de secretaris van de Algemene Synode. Hij voorzag onmiddellijk na de capitulatie ai dat er een kerkstrijd zou uitbreken als de Duitsers zieh eenmaal in ons land genesteld hadden. Reeds op 15 mei 1940 wees hij op een bijeenkomst de Haagse hervormde predikanten op de wenselijkheid in de eerstvol gende dienst te bidden voor de koningin, Enige weken la ter stelde hij in het weekblad van de Nederlandse Hervorm de Kerk dat die voorbede „meer dan ooit geboden" was. Dr L. de Jong schetst het portret van deze man in he* vijfde deel van zijn oorlogsge schiedenis. „Kuno Henricus Eskelhoff Gravemeyer was in februari 1883 in het Friese Oldeboorn geboren. Zijn grootvader, lie ui* het Duitse Oost-Friesland stamde, was predikaat ge weest zijn vader was het ook Hij was de jongste zoon U'T een gezin met vijf kinderen dat evenwel niet lang in Olde boorn bleef wonen: zijn vader werd in '88 naar Gorcum be roepen, vervolgens naar Utrecht. Daar doorliep Grave meyer het gymnasium, vervol gens ging hij er theologie stu deren een studie die bij co. ibineerde met de beoefe ning van velerlei sporten zwemmen, roeien, worste.cn en boksen. Hij was hard op weg, een soort fysieke ge weldenaar te worden, toen zich plotseling een innerlijke doorbraak bij hem voordeed en hij, naar eigen overtuiging, eerst recht tot het ambt van predikant geroepen werd. Als zodanig stond hij in enkele gemeenten, het langst ((van 1920 af) in Den Haag, in de armste stadswijk". Tegen verzuiling Gravemeyer was tegen de verzuiling in ons volk. Hij vond dat de protestanten zich door hun bijzondere scholen en eigen omroepverenigingen in ons volk isoleerden. Hij was geen vriend van de anti revolutionaire partij. Hij steunde wel een tijdlang de Gereformeerde Staatspartij van de fel anti rooms-katho- lieke ds. Lingb'eek Dat De- zorgde hem in protestantse kring heel wat tegenstandels Die probeerden hem een be noeming tot secretaris van de Algemene Synode, in de lente van 40 door de neus te boren Nog afgezien van het teit dat hij zich op g'odsdienstig en politiek gebied in hoofdza-k extreem-rechts opgesteld had, gold hij als een eenling. a,s lastig, als grillig en als eigen gereid Zijn voorstanders wa ren evenwel van opinie dat men op het secretariaat ie mand van zijn kracht nodig had Inderdaad. Gravemeyer. zeer overtuigd van het eigen gelijk, kon met zijn bezwe rend stemgeluid in zijn optre den iets profetisch hebben" H:i zou zich geheel aan Je nieuwe functie kunnen geven Zijn vrouw was overleden, kinderen had hij niet Grave meyer werd met één stem meerderheid gekozen! Twintig jaar later vertelde hij dr De Jong wat op die tiende mei 1940 zijn eerste gedachte was, toer hij de Duitse vliegtuigen van het open raam van zijn slaapkamer over Den Haag zag vliegen. ..Bied weerstand Ik ben dat gezicht niet on trouw geweest. Ik wist dat. het reglement van de hervormde kerk mij eigenlijk de handen bond Dat reglement heb ik nooit meer opgeslagen" in sa menwerking met dr H. Wage naar (directeur van de raar voor de predikantstraciemen ten) en Synode-pres dent ds .J Addmk uit Heeze groeide he* verzet Waeenaar vertelde dr. De Jong onder andere .ten groot stylist was Gra-ve meyei niet. wél wist hij wat hi zeggen wilde Aan mij koi hij dat dicteren ik werkte bet u;' en hij behoefde er dar alleen maar correcties in aai te brengen Wij dachten geliik op" Zo informeerden zij ovei a'lerlei or flemen de Dredi kanten Er ontstond voor a die stukken een feilloos distr bntie-systeem bu-ton de P°s* oro Men aanvaardde hei risin dat er stukken in hander kwamen van ..foute" predi kanten Gravemeyer kreer door dit alle» 'n protestante' kring een nositip van gpzag Tegen het advies van de werkgroep .Kerk en Over heid', in adviseerde men cto predikanten midden januari 41 in de vooroeue voor de Koningin te bidden. De Jong wijdt een aantal boeienae en onuiuüende blad zijden aan de gebeurtenissen Dinnen de protestantse wereld Va,. Nederland in die eerste oorlogsjaren 35 lebruari 1941 besloot het Convent der Ker ken de dag dat de xeoruari- staking uitbrak een brief te schrijven aan het college van secretarissen-generaal. Xn die bnei gal dat Convent op dui delijke wijze uitdrukking aan zijn verontrusting door de ont wikkeling der gebeurtenissen gelijk deze zich meer en meer aftekent! Dat viel bij dat col lege in slechte aarde. Het be antwoordde de brief niet eens! Gravemeyer wilde de tekst van de brief in alle protestant se diensten laten voorlezen. De gereformeerden besloten dat te doen. Alle overige pro- testantsè kerken besloten daarop voor zondag 23 maart een bidstond uit te schrijven. Gravemeyer had daarvoor de oproep al klaar ligigen, toen dat besluit viel. In het opge stelde stuk werd gesteld dat de Kerk moet staan voor de handhaving van de vrijheden die de noodzakelijke voor waarden zijn voor de vervui ling van Christenplichten (te gen de aantasting van de vrij heid van het bijzonder onder wijs). Voorts heette het, o.a ,.de Kerk blijve spreken en handelen ten opzichte van het volk Israël naar de eis van Gods Woord" (tegen de Jo denvervolging). Het stuk was 19 maart al in handen van een aantal predikanten. Vermoede lijk lichtte één of meer hun ner de Sicherheitspolizei in. Donderdag 20 maart werden Gravenmeyer en Donner, voor zitter van het Convent, gear resteerd! Gravemeyer werd spoedig vrijgelaten. Hij had vanuit de gevangenis gezorgd dat de boodschap niet zou vorden voorgelezen om de Duitsers te bewijzen dat de kerk geen politieke bedoelin gen had. Beslissend punt Een nieuwe kanselboodschap werd hierna voorbereid en verzonden Ze moest zondag 22 maart vooi gelezen worden De Sicherheitsdienst werd weer ingelicht. Gravemeyer werd „ontboden", bij de SD die aan het Haagse Binnenhof zetelde Hij vertelde de heren dal de kerken onder geen be ding zouden toegeven en zich dooi de Duitse overheid niet zouden laten voorschrijven wat zij al of niet mochten afkondigen. Men luisterde aandachtig naar zijn betoog en liet hern gaan. De afkondiging^ werd uitgesteld. Zowel in de katholieke als de protestantse kerken werd toen 19 april een boodschap voorgelezen. Daarin werd geprotesteerd tegen „de onbarmhartigheid tegenover het Joodse volksdeel en het opdringen van een, recht tegen het Evangelie ingaande, natio- naal-socialistische le,vens- en wereldbeschouwing" In de protestantse boodschap was een passage ingelast over het ingrijpen tegen de besturen van de protestantse schoolor ganisaties en andere protes tantse instellingen. De predi kanten kregen bovendien, on der andere, de mededeling dat men zich van het intreden in de Arbeidsdienst had te ont houden, „ongeacht de maat schappelijk*- gevolgen' Die scherpe kanselboodschap werd door de op één na ruim 50(1 gereformeerde predikan- ten voorgelezen. Ondanks de oer.chten dat twee hunner in <u:tse kampen waren overle- tei Bn de hervormden, waren *eel meer predikanten die veigerden de scherpe bood schap voor te lezen, waaronder d** president van de Synode lat bracht het moderain-n vai' de Algemene Synode en •ie Commissie voor Kerkelijk Overleg ertoe samen bijna iwee weker, later tot alle ker keraden en predikanten een ■rnstig vermaan te richten om (e kerkelijke solidariteit niet - doorbreken Nog geen week later, op 5 mei 1942 werd Iravemeyer als gijzelaar gear- esteerd Ds H J Dijekmees er nam op grond van gemaak- e afspraken »nm'ddellijk ziin plaats in. JACQUES USVI.J (Van een onzer verslaggevers) EINDHOVEN „Moeilijk lioor, om hier wat over te zeggen. Het artikel suggereert naar mijn gevoel namelijk te veel het heimwee naar hoe het vroeger was, met het risico dat de waarden van het heden uit het oog verloren worden" Aan het woord is een vijfen twintigjarige lerares aan een havo. Vóór haar ligt het arti kel uit De Stem van enkele weken geleden, waarin de Til- burgse hoogleraar dr. J. Stal pers vaststelde dat de welle vendheid tussen mensen de laatste jaren sterk aan het af nemen is. (lij Constateert zelfs, dat hier en daar mensen el kaar bewust onwelwillend te gemoet treden. „Voor mij loopt het zo'n vaart niet", aldus de lerares. „Dat komt waarschijnlijk omdat ik leef vanuit de overtuiging dat het gevoel van de mens door de eeuwen heen hetzelfde zal blijven. Intellect ontwikkelt zich, be schavingen veranderen, maar het gevoel van de mens blijft in de kern altijd onveranderd. Lieide en haat zijn zaken die nooit echt zullen veranderen. Ze kunnen hoogstens beïn vloed worden door omstandig heden van buiten af. De ma nieren waarop men uiting geeft aan deze of andere ge voelens, zijn aan verandering onderhevig, maar niet de ge voelens zelf. Zo is het ook met de wellevendheid waar prof Stalpers het over heeft. Ook hierin is naar mijn mening niets vera'derd Want wat is nu meer een kwestie van ge voel dan de relatie tussen mensen? Ik geloof niet dat er iets wezenlijks veranderd is jn de benadering van mensen on derling. De draden die van de een naar de ander lopen vor men namelijk een van de meest elementaire gegevens De lerares, die aardriiks- kundeiessen geut aan de laag ste klassen van de havo. zegt echter wel te geloven, dat de tijd waarin we nu lever- voor velen er verwarrend is: „Veel zaken hebben zich de aa'ste jaren nu eennv*al erg snel ontwikkeld, soms te snel. Het verlangen naar de derti ger 'aren, djt zo langzamer hand een a.om verbreid mode verschijnsel is geworden, is mitns inziens alleen maar een teken van een ontwikkeling die zo snel is gegaan dat men haar niet meer bij kon hou den Er ontstaat een soort emotionele achterstand". „Laatst behandelde ik met een klas het tiidvak van de Ijs tijd, aan de hand van tekenin gen u't tiid on g-e'wanden in Zu'd-Frankri'k en het Noorden van Spanje. We zijn een paar lessen bezig geweest met het bestuderen van de voorsc.liingen van deze teke ningen en de wijze waarop ze geschilderd waren. Het was voor de kinderen verbazend om te zien hoeveel aankno pingspunten er zijn op het ge voelsmatige vlak tussen men sen van *oen en nu. De leef wijze Is natuurlijk helemaal veranderd en daardoor ook de gerichtheid van de gevoelens. Toen richtte hijvoorbeeld de angst van de mensen zich op natuurrampen of bovennatuur- "'kg boze machten, nu is men bang voor overbevolking en ailes vernietigende oorlogen, maar het is In feite dezelfde angst". „Het gaat om een Innerlijk gevoel: de uiterlijke vormen zijn niet belangrijk". Op de vraag wat zij vindt van de hoffelijkheid van jongere mannen ten opzichte van vrouwen (hoffelijkheid blijft nu eenmaal iets, waarvan men geneigd is om het te betrek ken op jonge héren die zieh het beieefdlieidsvuur uit de sloffen lopen voor de dames) antwoordt zij zich in het ge heel niet te storen aan mannen die tegenwoordig minder ge neigd zijn deuren open te hon den of jassen aan te geven. „Zoiets moet op een natuurlij ke manier gaan en niet gebon den zijn aan afspraken. Dan heb je namelijk kans dat ie mand zich gekwetst voelt wanneer er, bij het opsteken van een sigaret bijvoorbeeld, niet onmiddellijk een jonge man met aansteker toesnelt. Dat heeft toch niets te makgn inet welwillend zijn tegenover elkaar. Dat houdt veel meer in. Persoonlijk heb ik geen ervaringen gehad. c-c'nor ik zou moeten besluiten dat in die wpiwillen'lhefd de k'a*l zou zitten Ik blijf overtuigd van een ingeboren welwillend heid in de mens. Het gaat er bij mij niet in dat iemand zich bewust onbemind wil maken. Wat iemand in een relatie tot een ander ook doet. het is indirect altijd een uitnodiging tot genegenheid Ze'fs agres sief en opstandig gedrag kan vaak een dringende uitnodi ging )t meer toenadering en begrip zijn". JEANNE PEVNENBURG Hebt u bepaalde ervaringen op dit gebied? Schrijf ze ons per adres: Redactie" Zo zijn onze manieren", De Stem, Rei gerstraat 16, Breda. (Van onze ret,- binnenlanj, WINTERSWIJK aan versterking van kracht moet ook meer tempo dan tot J geval is, worden gt, de ve. betering van middelen, die de pti operationele doelt» „i ens te staan. Dit is van voorzitter D. holid van chr.s.eiijk, ambtenaren, die 0p de gadering van zijn Win.eio.vijk enkele noten kraakte. Hij vroeg de min Binnenlandse Zaktr, justitie by de slag" die in het kab» de begroting 1975 m den geleverd wat ae. betreft het been in zichten stijf te houder deed hij een bei .;p staten-generaal „nu J 'n keer de date» tieke bereidheid" op gen om het geld te t nodig om Nederland tie te geven, die haart mankracht en mateiif, rusting betreft „e weer eens zinvol aan i ADVERTENT®'' In één Ifóp195.00. lappen erui I 9 mi W Prijswijzigingen en uitverkocht voorbehouden.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 14