Helmut Schmidt man met grote bestuurs- TOUWTREKKEN OM ZIGEUNERS DUURT VOORT Jt binnenland buitenland f= mim-: Niet hoopgevend Armoede gevaar „Ik heb mijn plicht gedaan en soms wal meer en ik heb de belangen van ons volk en onze staat beter gediend, dan als ik de al te verwarde adviezen van de oppositie zou zijn gevolgd. En nu, dames en heren, blijft ons - vrij naar Kant - niets anders dan onze „Verdammte Pfliclit und Schuldigkeit". Contrast Overeenkomst In Ziekte Goodwill Goede Duitser De vermoedelijke opvolger van Brandt Niet ii jong Ü^ÏHyrTttetioiii«I»re uwkW 111163™®*°°''''®®®*' Ridder Reve (2) Verkeerssituatie in Hooge en Lage Zwaluwe WA Wtoensdag 8 i«ei VV74 11- ■IfillV Brandt met zijn vrouw ttutn .met de onlangs afgetreden premier Meir. met de onlangs overleden president Pompidou. met president üixou. ILLY BRANDT: RCHITECT VAN E OST-POLITIK (Van onze redactie buitenland) BONN Het ontslag van de Westduitse bondskanselier miy Brandt doet een grootheid wegvallen van het poli- ieke wereldtoneel en ontneemt Europa een man die dui- jjjk scheen uit te torenen boven andere Europese politici. Zijn controversiële „Ostpolitik", die voor een aanzienlijk deel ning bracht tussen West-Duitsland en communistisch Oost- ipa, leverde hem n 1971 de Nobelprijs voor de vrede op. Het Nobelprijscomité sprak van een „uitzonderlijke krachts- jing die Brandt had verricht bij het bijeenbrengen van „alige vijanden. Ironisch genoeg was het de aanwezigheid een spion voor Oost-Duitland die het einde vormde van leiderschap. kanten de smetten van het verleden weg te nemen. Willy Brandt was een uitge raken aanhanger van de Eu- se gedachte. In Brussel jreid bij hoog geacht als de „Europese" regeringslei der van de belangrijke lidsta- vooral wegens zijn ideëen kt een federale EEG die eer nauw verwant waren aan van de Europese Commis- Onder de leiders van de ropese Gemeenschap sprak llleen hij met morele overtui- en gezag als hij een be- iiwing hield over de toe van de gemeenschappe- jke markt. (Hij legde zich vooral toe op Tbreiding van de EEG met jot-Brittannië en andere ididaat-leden en was vorig december de duidelijke rerwinnaar van de ongeluk je topbijeenkomst in Kopen- igen toen hij erin slaagde ten terughoudend Frankrijk |er Engeland het principe te oen aanvaarden van een £u- solidariteit nadat de tache olieboycot Neder- »d dreigde te isoleren. Zijn esluit om terug te treden be- tjent voor de Europese poli- 't een slag waarvan het el ect nog niet geheel is te over- wi. I In veel groter mate was Brandt echter de man fes verzoeningspolitiek te- tnover Oost-Europa als een 7 belangrijkste ontwik-kelin- pn in de na-oorlogse politiek worden beschouwd. Nadat eerste kanselier van het feorlogse Duitsland, Konrad Menaner, de normalisering pe' het westen had bewerk- jelligd was Brandt's Ostpoü- 't de tweede, en moeilijkste, °e m het proces om naar alle De start van zijn ambitieu ze, zelfs idealistische politiek van toenadering tot communis tisch Oost-Europa was niet hoopgevend. Na de verkiezin gen van september 1969 ging Brandt een bondgenootschap aan met de kleine liberale partij, de Vrije Democraten, en met hun hulp werd hij met een meerderheid van twaalf zetels in de bondsdag tot kan selier gekozen. Ondanks deze broze basis meende hij zijn streven te kunnen en moeten doordrukken. Onder bittere verwijten in het parlement en een groot deel van de pers sloot hij een niet-aanvalsver- drag met Moskou dat in au gustus 1970 werd ondertekend, en een verdrag tot normalise ring van de betrekkingen met Polen, dat in december van dat jaar in Warchau werd on dertekend. Er werden bespre kingen geopend ter verbete ring van de betrekkingen met Tsjechoslowakije, die in 1973 met een normaliseringsverdrag werden afgerond, en later met Bulgarije. De kanselier legde ook een serie contacten met Oost-Duitsland. In maart 1970 trok hij over de grens met het communistische deel van het verdeelde Duitsland en had in Erfurt een onderhoud met de Oostduitse premier Wil ly Stoph. hetgeen een fel contrast vorm de met de gevoelens in eigen land waar men uiterst be vreesd was voor een definitie ve vastlegging van de schei ding der Duitslanden. Een tweede topontmoeting in mei 1970 tussen West- en Oost- Duitsland in Kassei had geen succes. De kanselier had eer der dat jaar in een pleidooi voor betere betrekkingen tus sen beide delen van Duitsland de vraag gesteld: „Loopt er. een muur door Parijs, Praag, Londen of Waschau? Loopt er door een van onze buurlanden een bloedige grens"?. De toe nadering die Brandt tot het Oosten zocht werd aanvakelijk nog opgehouden door de sleu telkwestie van zijn Ostpolitik, de status van West-Berlijn. dere banden van de stad met de bondsrepubliek, waaronder het reizen van West-Berlijners met een West-Duits pas poort. Brandt werd op 18 decem ber 1913 geboren als Herbert Karl Frah.niZijn vader heeft hij nooit gekend en hij groei de op in armoede. In het begin van de jaren dertig werd hij lid van de socialistische jeugd beweging en werkte hij als journalist voor een krant in Lübeck. Hij nam, toen hij voor de socialistische arbeidere partij werkte de naam Willy Brandt aan om de Gestapo, Hitiers gevreesde geheime po litie, op een dwaalspoor te Willy Brandt met zijn belangrijkste onderholdelingspartner in de Oost-Westkwesties Leonid Breznev. gehoond omdat hij zijn „Duit se" naam niet weer aannam, zei Brandt: „Al het vermel denswaardige in mijn leven is gebeurd met Willy Brandt, niet met Herbert Frahm". 0 Willy Brandt, vlak voor de stemming m de Bondsdag over zijn Ost-Politik (aapril 1972). Brandt werd er door een geestdriftige menigte begroet, Na veel besprekingen werd eindelijk in september 1971 een overeenkomst tussen de Grote Vier bereikt. De voor naamste winst voor het Wes ten was de erkenning door de Russen van het recht op onbe lemmerde toegang van het burgerverkeer uit West-Duits land tot West-Berlijn. Ook er kende d!e Russen vele van de economische, juridische en an- brengen en vluchtte tenslotte als balling naar Noorwegen, navische bladen reisde nij in Als verslaggever voor Scandi- 1937 voor vijf maanden naar Spanje om aan de republikein se kant de verslaggeving over de Spaanse burgeroorlog te verzorgen. Een jaar voor het uitbreken van de tweede we reldoorlog ontnamen de nazi's hem zijn Duitse staatsburger schap. Hij vroeg en verkreeg het Noorse staatsburgerschap. Lang daarna, nadat hij was Bij de overrompeling van Noorwegen door de nazi-legers in 1940 kwam de jonge balling opnieuw in gevaar. Vrienden gaven hem een slecht passend Noors legeruniform en hij ver dween in een krijgsgevangen kamp. Na enige weken werd hij vrijgelaten en hij vluchtte opnieuw, ditmaal naar Zwe den. Pas nadat Hitler's rijk was verpletterd kon hij naar zijn vaderland terugkeren als Noors correspondent voor het verslaan van de processen tegen de ooriogsmidsdadiigers in Neurenberg. Wat Brandt daar zag bracht hem tot het schrijven van een boek onder de titel „Misdadigers en ande re Duitsers" waarin hij het verschil uiteenzette tussen de oorlogsmisdadigers en een na tie die in staat was iets goeds te maken. Het aanbod als pers attaché te gaan werken bij de Noorse militaire missie in Berlijn voerde hem naar de verwoeste stad, in het uniform van een Noorse majoor iets wat keiharde Duitse nationa listen Brandt voor de voeten zijn blijven werpen. heid wist hij een ziedende menigte Berlijners af te bren gen van het plan Oost-Berlijn binnen te dringen, uit protest tegen communistische onder drukking. Het jaar daarop werd hij, 43 jaar oud, de jong ste burgemeester die West- Berlijn ooit had gekend. Met rustige en vaste hand stuurde hij de stad door verscheidene crisis, waaronder de bouw van de Berlijnse muiur door de Oostduitse autoriteiten in 1961. Via het ministerschap van Buitenlandse Zaken, dat hij in 1966 op zich nam. kweekte hij zoveel goodwill dat zijn SPD bij de verkiezingen van 1969 voldoende stemmen behaalde om met de liberalen een coali tieregering te kunnen vormen. Brandt is protestant en een trouwe kerkganger. Hij is tweemaal getrouwd, beide ke ren met een Noorse. Zij eerste huwelijk, waaruit hij een dochter heeft, eindigde in 1946 met een scheiding. Zijn twee de vrouw, journaliste Rut Hansen, huwde hij in 1948. Zij hebben drie zoons. Brandt is een knappe, stoere man, met bruin haar dat nu grijze plek ken gaat vertonen. Hij houdt van goed eten en lijkt nooit problemen met zijn gewicht te hebben. De spanning in het knelpunt tussen Oost- en West-Berlijn, was de oorzaak dat Brandt over de hele wereld bekend werd. Ten tijde van de Russi sche invasie in Hongarije (1956) was hij voorzitter van de Berlijnse kamer van afge vaardigden. Louter door de kracht van zijn persoonlijk- Brandt zei ln december 1970 tijdens een vraaggesprek voor de televisie dat in 1966 een ernstige ziekte hem van per soonlijke aimbitie had genezen. Hoewel nooit officieel bekend is geworden wat die ziekte was schijnt hij door een hart aanval te zijn getroffen. Zelf zei hij enkel: „Ik heb de dood in de ogen gezien". Deson danks was zijn Ostpolitik de uiting van een sterke, gerichte ambitie al speelden persoonlij ke verlangens daarbij vermoe delijk geen belangrijke rol. De politieke ontwikkeling van het laatste jaar, zowel rond zijn regering als binnen zijn partij, moeten hem een gevoel van ontmoediging hebben be zorgd. Na recente verliezen bij verkiezingen in verschillende deelstaten gingen al geruchten dat de bondskanselier aan af treden dacht. Later, bij ver kiezingen in Neder-Saksen, wierp hij zich met vernieuwd elan in de campagne en wei gerde opvolger te worden van zijn kameraad Gustav Heine- mann als president, deze poli- tiek-anbelangrijke functie overlatend aan Walter Scheel. Midden in de politieke strijd, terwijl hij bezig was de een heid binnen zijn SPD te her stellen, kwam de affaire Guil- laume als een donderslag bij heldere hemel. Zoals Willy Brandt het zelf al eens heeft gezegd: „Op bepaalde dagen wordt niets je bespaard". Men heeft Brandt op ver schillende manieren getypeerd. Men heeft hem „Weinbrandt" Willy genoemd, omdat hij na een verkiezingsnederlaag in 1961 zijn teleurstelling pro beerde te compenseren met drank en spel. Men heeft hem de „ijzeren bondskanselier' genoemd, omdat hij het grote grimmigheid zijn Ost-politiek in de Bondsdag verdedigde en daarbij niet Schroomde risico's te nemen. Het Engelse week blad The Economist noemde hem in een overpeinzing over het na-oorlogse Duitsland eens „een goede Duitser", die Duitsland een nieuw en vreed zaam gezicht gaf. Een typering die Brandt tenvolle verdient. ome redactie buitenland) X.B0NX - Helmut Schmidt Mtend staat om zijn ■efpe tong en zijn gevatte «oorden, pleegt van zichzelf ®^Sgrn: „Ik ben vaak geër- fe maar ik houd altijd mijn ®uwen in bedwang"- IDozt onverstoorbare man "bbister vaai financiën is ."et kabinet van de afgetre- j™ oondskanselier Brandt, zal fe alle waaarsehijnJijikheid meuwe Westduitse rege- «ider worden. Hij is 55 heeft met zijn kcitr'Yon® 00'£ ziin partijge- fe, i ?ndt niet gespaard, ol deze twee sociaal-de- a' jaren samenwer- J "eeft Schmidt de afgelo- ket maan('en herhaaldelijk in Ier bondskanse- kil af Van. beschuldigd, dat en de partij in UW i u''ers' links vaar- L.j. M drijven. Schmidt lot A beschouwd te behoren ESfy .„r? - vleugel van de *jjA neemt een vastbe- san tegen de fe fL georiënteerde jon ken ru"611' wier uitspra- W rniaj'm®nsen van het nieu- hu,f? (waar Brandt zich Vote 1 ^schrikte, ld? 'ifns, opiniepeilingen is l11» rvmiT u'tiiende minister ttta 7lrste Westduitse po- '»srin Ü^n, een positie Lwol Su ®randt verkeerde, lens ""Wdt het vaak niet is vakbonidslei- 1 i als „ouwen deze hem I tw n van hen. 'n 1962 de dijken bij democratische partij (S.P.D-) oreder Brandt is, zegt dat zijn persoonlijke helden Thomas Jefferson, paus Johannes de 23-ste en president John F. Kennedy zijn - de eerste we gens zijn brede intellectuele horizon, de tweede op grond van zijn verdraagzaamheid en de laatste „omdat hij mensen in de gehele wereld weer de moed gaf idealen te hebben". „In Duitsland was het lange tijd verdacht idealen te heb ben", heeft de minister eens gezegd, „maar ik geloof dat dit helemaal niet het geval is". Hamburg bezweken waardoor in de ergste watersnood die Duitsland in 100 jaar had ge kend, 300 mensen om het le ven kwamen, en later toen hij in 1969 minister van defensie was geworden, toonde Schmidt grote bestuurskwaliteiten, waarnaast hij ook blijk gaf van grote vaardigheid om in liet parlement op te treden. Zijn grootste vergissing als hoofd van de defensie was wellicht dat hij probeerde de kwestie van het lange haar van de dienstplichtigen met een grap af te doen. Het resul taat hiervan was dat er een algemene verslapping van de discipline optrad waarvan de Westduitse strijdkrachten zich nu pas herstellen. Schmidt, die een van de vi- ce-voorzitters van de sociaal- Ondanks zijn kwieke ver schijning is Schmidt echter geen jonge man meer. In april 1972, toen hij nog minister van defensie was, moest hij in een militair hospitaal in Ko blenz behandeld worden we gens een storing in de bloeds omloop. Eerder dat jaar was hij bijna een maand van het ministerie weggebleven om te heretellen van een andere ziekte. Als minister van financiën, de post die hij in juli 1972 overnam, heeft hij steevast ge weigerd, gehoor te geven aan eisen van het publiek voor belastingverlaging, ofschoon zijn partij dat juist beloofd had in haar campagne voor de verkiezingen van 1972. DEN HAAG (ANP) Het ministerie van Justitie bereidt op het ogenblik de uitreis voor van de Joegoslavische zigeunerfami lie Hopic naar Joegoslavië. Intussen zoekt het initiatiefcomité, dat vrijdag ter ondersteuning van de Hopics werd opgericht, naarstig naar mogelijkheden om de familie Hopic aan een klein terrein te heipen. Het initiatiefcomité heeft na de uitzending zondagavond van de actualiteitenrubriek Brandpunt, waarin aandacht werd geschonken aan de Ho pics, vijf aanbiedingen gekre gen van terreinen waarop de Joegoslaven zich zouden kun nen vestigen. Het comité on derzoekt nu of een van de terreinen geschikt is. Staatssecretaris Glastra van Loon (justitie) heeft de initia tiefgroep nog enkele dagen respijt gegeven om tot een op lossing te komen, ook al om dat de voorbereidingen voor de uitreis nog enkele dagen vragen. Afgelopen week liet een contactambtenaar van het ministerie aan Release Haar lem. die zich met de opvang van de Hopics bezighoudt, we ten dat de familie uitgewezen zou worden als tegen dinsdag geen aanvaardbare oplossing was gevonden- Volgens een woordvoerder van het ministerie van justitie heeft de familie Hopic vorige week in een gesprek met staatssecretaris Glastra van Loon verklaard naar Joegosla vië te wilen als er in Neder land geen oplossing voor hun problemen gevonden kan wor de" De woordvoerder zei dat er daarom geen sprake is van uitwijzing. Volgens een woordvoerder van Release spreekt staatssecretaris Gla stra van Loon echter wel de gelijk over uitwijzing in ge sprekken met Release. De zi geunerfamilie wil daarnaast volgens Release zeker niet naar Joego-Slavië maar als het moet nog eerder naar Zweden. (ADVERTENTIE) Brieven voor deae rubrtóc mutOan met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij publikatte zullen deze vermeld worden. Slechts bij hoge uit zondering zal van deze regel worden afgeweken. Naam en adres zifn dan bij de redactie bekend. Publikatïe van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens rs met inhoud, c.q. strekking. In tegenstelling tot mevrouw van dier Maden, Stem 4 mei, gun ik die heer van 't Reve die onderscheiding graaig. Hij is een diepdenkend mens. die de dingen scherp ziet. Natuurlijk heeft hij die passage van om heining niet letterlijk bedoeld. Hij verziet zich wel tegen een eventuele revolutie. Terugden kend aan uitspraken van som mige volksvertegenwoordigers, ls dit gevaar niet denkbeeldig. De bedoeling van die mensen zal wel goed zijn, maar waar borgt per definitie nog geen goed doel, hiervoor kun je de ogen niet sluiten. Dit heeft hij met zijn vooruitblik willen be lichten ter waarschuwing. Een bloedbad, meestal aan een re volutie gepaard, stap je ge makkelijker iin, a»ls dat je er w-eer uit klautert, zoals we met zijn allen wel weten. BREDA M. BLZ AS-GROOT Tijdens de laatst gehouden openbare raadsvergadering in Zwaluwe vroeg raadslid Goos- sens van de katholieke fractie aan voorzitter de Vet, of hij gelezen had dat de plaatselijke FvdA-afdeling zich in een no ta, welke in de dagbladen is verschenen, tegen de aanleg van de verkeersweg Wagen berg Moerdijk heeft verklaard, terwijl als alternatief een aan sluiting op Rijksweg 16 ter hoogte van Wagenberg wordt aanbevolen. De heer Goossens. verklaarde dat dit alternatief onmogelijk ka* worden uitge voerd, omdat een spoorlijn moet worden gekruist. De PvdA zou zich, aldus de Heer Goossens, hiervan niet op de hoogte hebben gesteld. Burge meester de Vet zei in zijn antwoord dat voornoemde aan sluiting wel degelijk in studie is. PvdA heeft zich trouwens, alvorens haar visie op papier te zetten, terdege op de hoogte gesteld, terwijl ook de ver- keersdeskundigen die zij bin nen haar gelederen heeft, deze aansluiting technisch haalbaar baar hebben beoordeeld. De heer Goossens wordt dan ook aangeraden zich. alvorens hij weer anderen van ondes kundigheid gaat betichten, eerst zelf van de feiten op de hoogte te stellen. Namens het bestuur van de afdeling Hooge en Lage Zwaluwe van de par- tij van de Arbeid. T. de Lang-Bosma secretaris (ADVERTENTIES) w'm Voor Moederdag moana gratis deodorant spray waarde f 3,25 bij cremeschuimbad of bodymilk flacon 200 gr. f 6,95 flacon 360 gr. f 9,95

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 15