ALEXANDER DUBCEK
VERBREEKT HET ZWIJGEN
„Een bootwerker ging hier als een knappe jongen de deur uit"
van
asper
BINNENSTADSBELEID
TOETSSTEEN VOOR
DEMOCR ATISERIN GS WE
I
Bij het overlijden van kameraad Smrkovski
ÏPAANSE INZl
BEN BIELE SMIT VAN DE SCHOOL VOOR FOTOMODELLEN:
c
binnenland
buitenland
1wmmvmmmmm
DE tragedie die ver-
kwam was zo moge
lijk nog groter door het feit
dat juist zijn oudere vriend en
medewerker uit de „Lente"
van 1968, Gustav Husak, zich
na april 1969 tegen hem keer
de, waarbij deze geleidelijk
zijn toevlucht nam tot laster
en tot middelen die hem door
Filinster Agnes
Moorehead
overleden
DOKTER O.
t V V V
Donc|erdag
2 mei
1974
I Alexander Dubcek.
BRATISLAVA, maart
1974.
Lieve kameraad Smrkovska.
£ERGISTEREN heb ik
uit een communiqué
van 'n Weens persa
gentschap de dood van Josef
Smrkovsky vernomen. Pas
vanochtend heb ik het tele
gram ontvangen met de aan
kondiging dat de begrafenis
vandaag om 17.00 uur zal
plaats hebben. Ik ben door dit
nieuws diep getroffen, temeer
daar hij nog maar 63 jaar oud
was. Tot op dit moment wist
ik dus noch wanneer, noch
waar hij begraven zou wor
den. Daarom heb ik mede ge
zien de zeer korte tijd die ik
tot mijn beschikking heb, een
kort telegram gestuurd. Ik
hoop dat je het hebt ontvan
gen. Sta mij daarom toe, lieve
kameraad, mijn diepste
condoleances op zo volledig
mogelijke wijze tot uitdruk
king te brengen aangaande het
verlies van kameraad
Smrkovsky, een man die zijn
hele harde en veel bewogen
leven gewijd heeft aan de
Partij, aan de arbeidersklasse,
aan het volk aan de striid
voor de overwinning van de
socialistische revolutie, en aan
de opbouw van het socialis
me.
ieder mens heeft zijn gebre
ke» en hij had ze ook, omdat
hij ook maar een mens was.
Maar bij deze gelegenheid wil
ik hver hem spreken als ie
mand die in de eerste plaats
communist is geweest, hetgeen
beslissend was in zijn hele
leven en in al zijn werk. Hij
is overleden na van het partij-
lidmaatschap beroofd te zijn,
maar hij is altijd communist
geweest en gebleven. Zijn le
ven is in de eerste plaats door
Qe bevrijding van ons vader
land van de fascistische bezet
ting en door de onverwoestba
re vriendschap met de Sovjet-
Unie een bittere en onbaat
zuchtige strijd geweest tegen
de bourgeoisie. Dit heeft hij
heel duidelijk getoond toen hij
als één van de verantwoorde
lijke loden van de illegale Na
tionale Tsjechische Raad bij
de ac'ieve voorbereiding en
bij de leiding van de opstand
van Pruag was betrokken. Aan
deze strijd nam hij niet toe
vallig deel, maar met het vol
ledige bewustzijn van een
mens die duidelijk zijn doel
stelling had gekozen vanaf het
moment dat hij zich aansloot
bij de Tsjechoslo waakse com
munistische partij. Als pro
gressieve arbeider, als proleta
riër heeft hij zijn juiste plaats
binnen de partij gevonden. Dit
instinct en deze rationeel ge
kozen roeping hebben hem tot
de door de arbeidersklasse te
gen de bourgeoisie gevoerde
strijd gebracht met de natio
nale en sociale bevrijding als
doeil. Ook in de periode van
de socialistische opbouw ken
de nij steeds zijn plaats. Hij
was aan de basis en als ver
antwoordelijke tiguur in de
regeringsorganen een onver
moeibaar strijder. Zijn ver
trouwen in de partij en in het
communisme heeft nooit ge
wankeld; zelfs niet in de jaren
vijftig .oen ook hij slachtoffer
werd van de schending van de
partijprincipes en de socialisti
sche wetten.
Dankzij het juiste inzicht en
de kraent die voortkwam uit
de wil van de partij, was het
mogelijk deze tragische blad
zijde uit zijn even en uit de
geschiedenis van de partij te
schrappen. Op het moeilijkste
moment dat de crisis in de
partij en in de hele maat
schappij gerijpt was in de pe
riode "an de strijd voor de
algehele toepassing van de
principes van de interne par
tijdemocratie en van de demo
cratie die in het algemeen
de politiek van de Praagse
Lente genoemd wordt en
om een oplossing vroeg, nam
hij zijn plaats als lid van de
regering weer in. In die perio
de was Smrkovsky een be
langrijk leider van de partij
en van de staat.
zijn persoonlijke macht gebo
den werden, te weten die be
schuldigingen die hebben ge
leid tot zijn (Smrkovsky's)
nieuwe uitstoting uit de partij.
Zodoende was het Smrkovsky
zelfs niet gegund om datgene
wat zijn levensdoel was ge
weest te behouden; n.l. deel
uit maken van de partij. En
nogmaals, zoals reeds andere
keren was gebeurd, werd hij
bestempeld tot vijand van de
arbeidersklassen, van het in
ternationalisme en van de re
publiek. Een tragedie die niet
alleen hem heeft getrof
fen
Ja, hij is gestorven zonder lid
van de partij te zijn, maar
zeker niet als vijand van het
volk. Ik ben ervan overtuigd
dat hij altijd communist was
en bleef. Ik kan me heel mak
kelijk de moeilijkheden voor
stellen waarmee je met be
trekking tot de begrafenis ge
confronteerd zult zijn.
Dat zijn vast en zeker dezelf
de moeilijkheden die ik 18
maanden geleden ervoer, toen
mijn moeder stierf kort nadat
zij uit de partij was gesto
ten.
De zwaarste last die op haar
rustte was dat zij de algemene
opinie en de beschuldigingen
die tegen haar geuit werden
niet kon aanvaarden en ook
niet de beschuldigingen die te
gen mij geuit werden aan
gaande mijn veronderstelde
activiteiten tegen de partij. De
partij versmaadde mijn moe
der ook na haar dood. De Unie
van Anti-Fascistische Strijders
interesseerde zich niet in het
minst voor haar begrafenis,
de Vrouwenunie antwoordde
zelfs niet op onze rouwaan-
kondiging en wat de kerk be
treft daar bemoeide mijn
moeder zich in wezen niet
mee.Daarom hebben wij
onze meest oprechte erkente
lijkheid gewijd aan de dood
graver die haar op haar laatste
reis naar het crematorium van
Bratislava begeleidde. Toen ik
de urn met haar as in mijn
geboorteplaats Uhrovec wilde
begraven, heeft men mij ver
zocht onder publieke samen
scholing dit in het diepste ge
heim te doen. Ik heb de urn
in alle vroegte naar de be
graafplaats gebracht vergezeld
van mijn zoon Peter. En mis
schien is het ook deze erva
ring geweest die mij ertoe
brengt deze tamelijk lange
brief te schrijven met mijn
overpeinzingen over het leven
van Josef Smrkovsky. Ik ben
er zeker van dat hij absoluut
niet de weg terug naar het
kapitalisme wilde openen,
maar juist de weg naar de
interne, onbeperkte, en on
voorwaardelijke partijdemo
cratie, naar de versteviging
van het vertrouwen van het
volk en van de arbeidersklas
se, naar de omzetting daarvan
in revolutionaire kracht en
De grote man van de
Praagse Lente van 1968 leeft
tegenwoordig erg terugge
trokken en beroofd van zijn
partij lidmaatschap in de ou
de hoofdstad van Slowakije
Bratislava. Nadat de Russi
sche tanks Praag binnen wa
ren komen rijden „om de
socialistische orde te herstel
len" is er weinig meer van
de bescheiden Dubcek en de
zijnen vernomen. Enkele we
ken geleden heeft hij het
lange stilzwijgen doorbroken.
Dat was toen hij een brief
schreef aan de weduwe van
de man die met hem de
veelbelovende boodschap van
de Praagse Lente trachtte te
verwezenlijken Josef
Smrkovski.
Uit de brief van de ex-
partijleider blijkt dat hij
zich na de dramatische ge
beurtenissen van 1968 heeft
moeten terugtrekken, maar
dat hij nog voor de volle
honderd procent achter zijn
idealen van toen staat: het
vertrouwen van de grote
massa in de partij herstel
len.
Dubcek schrijft: „Op dit
moment kan ik nog steeds
niet begrijpen hoe het moge
lijk is geioeest dat onze
bondgenoten (de Warschau-
pact-landen) niet objectieve
en Ise inlichtingen geloof
den, over de oplossingen die
wij met betrekking tot de
interne partijproblemen en
tot de maatschappij voorston
den". Hieronder laten wij de
brief aan de weduwe
Smrkovski in zijn geheel
volgen.
schepp i-gsmaeht van de partij,
naar de vergroting van de
aantrekkingskracht van de
partij bij de jongere genera
ties. Hij begreep de vriend
schappelijke betrekkingen die
door ons land waren aange
gaan zeer goed en verloor die
nooit uit het oog; dit heeft hij
zijn hele leven in de praktijk
getoona.
0NS werkelijk probleem
lag in de toepassing van
de marxistisch-leriinisti-
sche beginselen op een zo rea
listisch en natuurlijk mogelij
ke wijze aangaande de nood
zakelijke voorwaarden voor de
opbouw van de socialistische
maatschappij zonder daarbij
de betekenis en de geldigheid
van de algemene principes uit
het oog te verliezen. Hierbij
tegelijkertijd het noodzakelij
ke resp-ct onderstrepend voor
de bijzondere omstandigheden
die in elk land bestaan, het
ontwikkelingspeil, de mentali
teit, de historische ontwikke
ling va*- onze naties.
Jij weet net zo goed als
duizenden partijleden en zoals
ook kameraad Smrkovsky dat
wist, dat in januari 1968 en in
de daarop volgende periode
het Centrale Comité moest be
ginnen met de oplossing van
een zeer groot aantal moeilijke
en complexe problemen, die in
de partij en in de hele maat
schappij waren ontstaan. Te
recht bestond er de objectieve
noodzaak dat dc Hongaarse
gebeurtenissen zich niet her
haalden. De oplossing van de
problemen kon niet ln een va
cuüm tot stand komen. Het
was noch bij toeval, noch uit
onachtzaamheid, maar volgens
de objectieve wetten waar
langs de zaken zich ontwikke
len, dat in deze grote, gezon
de, ontembare vernieuwings
beweging van de partij in
het algemeen de Praagse Len-
le genoemd gesteund door
bijna het voltallige centrale
Comité van de Tsjechoslo-
waakse communistische partij,
door de leiders van de partij,
door een verpletterende meer
derheid van de partijleden en
door liet volk dat in deze
beweging ook tendenzen zijn
ontstaan en stemmen zijn op
gegaan die vijandig tegenover
de partij en het volk stonden.
Maar omdat de partijleiding
nooit de belangen van de com
munistische partij, van het
volk, van het bondgenoot
schap, van het internationalis
me heeft verraden en dit
was ook te danken aan de
verdiensten van kameraad
Smrkovsky <en het is waar
dat hij ze nooit verraden
heeft, want er is maar één
waarheid en dat is die de
inhoud van de dingen en hun
essentie aangaat en niet hun
naam alleen! zouden vijan
dige krachten in ieder geval
geen enkele kans van slagen
hebben gehad en geen enkel
vooruitzicht om wortel te
schieten.
Op dit moment kan ik nog
steeds niet begrijpen hoe het
mogelijk is geweest dat onze
bondgenoten niet objectieve en
valse inlichtingen geloofden
over de oplossingen die wij
met betrekking tot de interne
partijproblemen en tot de
maatschappij voorstonden: val
se inlichtingen over de mate
van steun die de leiding van
partij en het Centrale Comité
tijdens de „Praagse Lente"
ontving.
Hetzelfde kan gezegd wor
den over de inlichtingen over
de partijleiding in het bij
zonder de afzonderlijke leden.
Door deze inlichtingen is ech
ter achterdocht en vrees ont-
AMSTERDAM „Je moet ze
als een plant opkweken en
daar moet je vaak harde din
gen voor zeggen. We kregen
laatst een bootwerker. Nou,
die is als een knappe jongen
de deur uitgegaan. Daar ben
ik toch wel een beetje trots
op".
Ben Biele Smit, bekend
dressman, is tevens docent aan
de Charles Montaigneschood
in Amsterdam die een oplei
ding leeft tot mannequin en
fotomodel.
Op enkele meters van de
school -n de Van Daerlestraat
liggen de huizen van de va
derlandse Haute Couture: Dick
Holthuis, Ferry Offermans,
Edgar Voss en Frans Mole
naar.
„Wat is dat: fotomodel? Welke
eisen worden aan de leerlin
gen gesteld? Wat is de be-
roepsmogelijkheid? Enkele
vragen die wat vaag beant
woord worden in een gesprek
met de directieleden mevr. W.
M. A. Liigtermoed-Brood en de
heer A. Zonneveld en docent
Ben Biele Smit. De opleiding
tot fotomodel is namelijk
nauw verweven met die van
mannequin, liever gezegd, is
een onderdeel in de overkoe
pelend- mannequin-cursus.
De school levert ongeveer 80
leerlingen per jaar af. Een
deel stort zich in de grillige
wereld van de modeshow, een
kleiner deel wordt fotomodel.
Het grootste deel verlaat wat
wereldser geworden het pand.
Ben Biele Smit probeert zijn
pupillen een losheid en na
tuurlijkheid ten opzichte van
de camera bij te brengen. Hij
put uit grote praktijkervaring,
want zijn gesoigneerde lijf
diuikt .egelmatig tweedimensi
onaal op in modefoto's in tijd
schrift en-of etalage.
„Het is een hard vak, fotomo
del. Laatst moest ik er Engels
uitzien. Dat heeft twee ochten
den gekost, voor die ene foto.
9 Fotoles op de school voor fotomodellen, niet de man achter de camera moet er iets van op
steken, maar de dames ervoor.
Op de eerste ochtend kwamen
er erg lollige platen uit, maar
het was het toch niet hele
maal. Kijk, als model moet je
iets over het voetlicht bren
gen, je moet het verkopen. De
ergste kleuren moet je leuk
vinden. Er zijn collega's die
maar lopen en rennen. Maar
ik vind dat een jongen die in
de provincie showt ook de
mensen moet amuseren. Niet
alleen maar broekjes tonen,
maar ook met de mensen pra
ten. Ik loop langs, en de la
dyspeaker zegt: „Kijk, dat is
Ben die een model voor de
middelbare leeftijd toont"
Nou, dan kijk ik heel gemeen
naar haar, maar ik ben na
tuurlijk niet echt woest".
Een mannequin en fotomodel
moet toneelspeler zijn. ,,De
school an je hiermee helpen.
We hebben hier jongens gehad
die zich vlotter willen bewe
gen. Laatst kwam er een jon
gen die ging trouwen, maar
hij wilde er netjes bijlopen in
zijn trouwpak. En ook voor
mensen die een belangrijke
functie krijgen is onze cursus
belangrijk. Dl handen, tanden
en het haar, dat is het belang
rijkste."
De stichter van de school,
Charles Montaigne, heet van
huis 'Ut Meeuwis en werd 73
jaar geleden in Tilburg gebo
ren. Maar al snel, in het begin
van z'-ï twintiger jaren, ver
huisde hij naar Parijs en werd
Franser dan De Gaulle. De
school in Amsterdam werd 20
jaar geleden op verzoek van
burgemeester d'Ailly opge
richt.
De eisen aan een mannequin
gesteld zijn vooral van fysieke
aard. engte, maten, spierbe-
heersing, lopen en een correc
te toepassing van make-up.
Mevr. Ligtermoed: „De eisen
verschillen per couturier.
Frans Molenaar zeigt: „Ik wil
eerst je buik zien en dan pas
helemaal achteraan je hoofd".
Maar de eisen wisselen per
seizoen. Er zijn periodes dat
een model dun en plat moet
zijn en het jaar daarop willen
ze iemand die er erg gezond
uitziet. De cursus duurt vier
maanden en bestaat uit 16 les
sen. Na afloop is er in het
Hilton een debutantenbal waar
de couturiers komen kijken.
Wat de fotomodellen betreft,
veel grote fotografen, als Paul
Huf, leiden hun eigen model
len op. Verder komen ze uit
het hele land. Ze moeten zich
leren wegcijferen en hun
bleuheid overwinnen. Voordat
ze beginnen, krijgen ze een
test en als het niet lukt zeg
gen we dat ze er beter niet
mee kunnen beginnen. Wij zijn
heel s reng.
De fotomodellen komen in een
soort cartotheek verdeeld naar
type. Mollig, donker, zwart,
bleek enz. Hier is overigens
nog 'iet voldoende emplooi
om full-time fotomodel te zijn
En de couture loopt ook een
beetje terug, hoewel er in Pa
rijs weer opleving wordt ge
meld".
Mevr. Ligtermoed heeft veel
kritiek op de talloze dubieuze
mannequinscholen, „waar van
alles uit kan voortvloeien als u
me begrijpt". Voor topmanne-
quins is een goede toekomst
weggelegd, maar dan moet er
wel ontzettend hard gewerkt
worden.
JAN KOESEN
staan met betrekking tot de
werkelijke mogelijkheid en
capaciteit om de problemen op
eigen kracht op te lossen.
Waarschijnlijk hebben allen
die geen afstand konden doen
van hun aan de partij vijandi
ge werkmethodes en die op
het punt stonden het vertrou
wen en hun positie te verlie
zen, of deze reeds hadden ver
loren, geholpen een fout beeld
te schilderen van de gebeurte
nissen omdat zij die slechts
konden interpreteren in het
kader van het verlies van hun
leidende rol in de partij.
Helaas vinden heel veel par
tijfunctionarissen het gemak
kelijker de leidende rol van
de partij te vervangen door
bureaucratische regels, ge
steund door een met geweld
verkregen psychose van blinde
gehoorzaamheid.
Hun doelstellingen het
ging hen niet eens om een
„terugkeer" naar de situatie
van vóór de „Lente" waren
slechts visioenen, Potemkin
waardig. Men deed een aan
slag op het sociale bestaan,
men tastte de plichten en de
basis aan
Een dergelijk klimaat is een
groot gevaar, waarin vele car
rièremakers konden profite
ren. Het systeem van persoon
lijke macht is van hoog tot
laag door anderen, maar vaak
door dezelfde figuren, op
nieuw hersteld. Het is duide
lijk dat voor hen geen pro
bleem bestond aangaande het
geven van 'n nieuw creatief
elan aan de politiek en aan
het werk van de partij,
maar zij slechts mensen ver
vaagden en ernaar streefden
dat alles in de partij, in de
massa-organisaties, in het cul
turele leven en in de economie
rustig en ordelijk verliep, zon
der dat er correctiemaatregc-
len hoefden te worden geno
men.
Op die manier is het belang
rijkste voor een leninistische
partij verloren gegaan: het
vertrouwen van de grote mas
sa in de partij. Een vertrou
wen verworven dankzij een
partijpolitiek waaraan in hoge
mate 't initiatief en de activi
teiten 'an elk individu en van
de grote massa, gericht op de
volledige ontwikkeling van de
socialistische maatschappij,
hebben bijgedragen. Dit kan
alleen maar bereikt worden
met een vrije instemming en
overtuigende instemming door
het volk met de partijpoli
tiek.
Voor ons en voor kameraad
Smrkovsky was dit het hoofd
probleem; het naar waarde
schatten van de leidende rol
van de partij en dit beslissen
de instrument in de socialisti
sche revolutie en in de op
bouw -'an het socialisme niet
aan de arbeidersklasse te ont
nemen, zoals in „Instructies"
wordt beweerd...
Ik heb deze brief geschre
ven, omdat hij voor jou be
stemd is, jij die vele jaren
met de partij hebt geleefd en
je daarin hebt ontplooid. Ik
heb deze brief geschreven in
een poiging jouw lijden en
verdriet te verzachten op het
voor ju moeilijkste moment,
het moment waarop kameraad
Smrkovsky je niet heeft verla
ten en is heengegaan zonder
zelfs ook maar een teken van
afscheid van de kant van de
partij, waarvoor hij zijn hele
leven nad opgeofferd. Via de
ze brief zou ik je willen zeg
gen dat hij niet voor niets
geleefd heeft. Blijf standvastig
in je overtuiging dat hij niet
als verrader van de partij, -
maar als oommunist is gestor
ven. Ik vraag je de condolean-
ties van mij en mijn vrouw te
aanvaarden.
Zoals je je zult kunnen
voorstellen is het leven van
mijn 'rouw, zo dicht naast
mij. zeker niet gemakkelijker
dan mijn eigen leven Wij voe
len ons onteerd zonder ons te
kunnen verdedigen. En dat is
geloof ik, 't meest tregische
aspect van al deze gebeurte
nissen. Ook mijn vrouw en ik
werden uit de partij gestoten.
Maar wij koesteren geen wrok
tegen de partij die veel ster
ker is dan de obstakels die
zich voordoen en wij laten ons
niet ontmoedigen. De partij,
haar beweging en haar ideeën
zijn veel krachtiger. Moge de
eervolle herinnering, aan ka
meraad Smrkovsky gerespec
teerd worden.
A. DUBCEK
ij de
MONTREUX - De drie verto
Mttoe in Montreux hebben opzl
•"/eus te nemen kandidaat voorj
Erd Zondagavond was dat Ba
Kerina de Jong en gisteren d<
Ij Gouden Roos Festival.
M kwaliteit van de 18 pro
■puna's die we nog voorjJe
hebben,
is uiteraard be- re
Josef Smrkovski.
MOUNT VEK.V10M|
(AP) De eigenaar J
muziekinstrumentemaat I
Mount Vermont geloos
achter de geheimen
men waarom het besta s
instrument aller tijdjJ
zijn: de Stradivarius.
De 64-jarige Robert 1
heelt doen weten dal i
bewijzen zal ook, dm|
Stradivarius na te b J
zo voortreffelijk dat itj
grootste deskundige Is I
schil niet zal horen
Tipple zegt dat hij L
heim heeft ontdekt vaaJ
menstelling van het ven]
Stradivarius gebruikt)
techniek die sinds het I
van de 18e eeuw vergetu I
geraakt.
De meesterlijke vioolbJ
uit het Italiaanse CremoiJ
nooit te boek gesteld tgl
zijn vernis samensteldj
toen hij stierf in 1737 5
geheim met hem het jra
Tipple heeft jaren
om na te gaan hoe Straij
us zijn vernis had gem
nu meent hij het te
gevonden: een van
diënten was een speciaalJ
Ijzeroxide dat alleen
kwam in de grond bij 1
paalde kleine italit
stad.
De vernis moet in drieli
worden aangebracht en dt|
delste, aldus Tipple,
voornaamste want deze 1
dienen als een soort van i
tie tussen de eerste
tweede laag.
Tipple wil nu zijn 1
Stradivarius gaan horna
daar een jaar over doa
zal hij te New York tal
een certificaat van echthd
krijgen als deskundign
kunnen vaststellen watiu
originele Stradivarius h|
die van Tipple.
Hij is ervan overfulfil
meesterwerk te kunnen if
vaardigen dat de scha
toets zal kunnen weerstail|
Of men nog eens gaat»
ken van „een echte Pinpkj
us?" afwachten, zegt dl'
uit Mount Vermont.
Kfnd of deze drie bovenaan
fostje van favorieten zul
ten blijven staan. Tot nu toe is
A.' bij gebrek aan beter in
frik geval wel zo. De Spanjaar-
verrasten iedereen met
kort en wat komische
aliteiten betreft erg krach-
nrogrammaatje over een
(jitie voor een don Juan-
■ROCHESTER (AFP-RTR)
De Amerikaanse filmactnce
ies Moorehead is dinsdag
67-jarige leeftijd in een
;enhuis in Rochester in
iesota overleden.
ileecL haar eerste filmoptre-
dfn - in 1941 in Citizen
waarin zij speelde met
Welles werd een
x>t succes. Een jaar later
id zij met Welles op in „The
[gnificent Ambersons". Ver-
r speelde zij rollen in „Mrs.
Parkington", „Johnny Belin
da" „How the West was won
en „All that heaven allows".
Ir. de loop van haar lange
^■mcarrière kreeg zij vijf
/«aal een oscar.
Rolf Boost: Dr. O, levens
lang vergiftigd (Uitg. Ridder-
Kfi.
In 1954 werd de Berkelse
aarts O. veroordeeld tot le-
slang. Daarmee viel het
brdijn over een tweetal mvs-
erieuze gifmoorden, die in het
|ele land en daarbuiten opzien
arden De vonnissen, die er
op volgden: tweemaal levens
lang, zijn door velen ervaren
als een stuk onbevredigende
rechtspleging. Een van die ve
len :s de free-lance journalist
Kolf Boost, wie de zaak dokter
O. eigenlijk nooit met rust
leeft gelaten. Hij heeft zich
na twintig jaar opnieuw in de
eik van de Berkelse arts ver-
ept en hij komt in zijn pa-
prback tot de bevinding, dat
twee hem aangewreven gif-
orden in feite niet onomsto-
elijk bewezen zijn. Hij
ijrtaatst dan ook de nodige
^Vaagtekens, niet alleen bij de
prechting van de huisarts
aar ook bij diens omgeving,
üe een muur rondom zich
en blijkt te hebben ooge-
Dkken, waar moeilijk door-
en is te breken. Terecht is
van zijn conclusies, „dat
het na zoveel jaar voor de
arheid nu te laat is". Een
Tessante reportage, die
erigens ook niets oplost.
H.S.
(Van een onzer verslaggevers)
VIANEN. „Het binnen-
standsbeleid is de toetssteen
voor de democvatiseringswil
van de overheid". Deze uit
spraak van de Groningse pla
noloog prof. dr. .1. van de
Berg is bij een groep inwo
ners van het eeuwenoude
stadje Vianen onder Utrecht
ingeslagen.
Terwijl het woord demo
cratisering te pas en te onpas
valt heeft de politiek in Ne
derland de tendens steeds
landelijker te worden, zo
vinden zij. De inspraak aan
de basis komt in het ge
drang. De recente statenver
kiezingen dienden meer als
graadmeter voor het parle
ment, dan als middel tot in
spraak op provinciaal niveau.
Om de voorkomen dat de
gemeenteraadsverkiezingen
van aanstaande 27 mei de
zelfde „waarde" zouden krij
gen is het nuttig zeer plaat
selijke politieke partijen op
te richten met eigen pro
gramma's, die op lokale pro
blemen zijn toegesneden. In
Vianen ontstond aldus de
„Doelgroep '74-'78" een par
tij zonder landelijke ambi
ties, maar uitsluitend gericht
op het behoud van de 1 oef
baarheid in Vianen.
Het aardige is daarbij dat de
leden (en straks ook de
stemmers) van links tot
rechts afkomstig zijn en in
de „grote politiek" ook aan
hun VVD, CHU PvdA, PSP
of welke partij dan ook
trouw zullen blijven.
Woordvoerder drs. Huib
Leeuwenberg (32), ambte
naar op het rijksarchief in
Utrecht vertelt ons waarom.
„Je kunt", zegt hij, „niet op
de partijprogramma's blind
varen. In de ene gemeente is
de PvdA bereid terwille van
de werkgelegenheid een
stadswal te slopen, in de vol
gende gemeente is de VVD
daartoe bereid, zij het dan
om een winkelcentrum te re
aliseren".
Het komt er op neer dat de
ideologie in het groot veelal
niet past op de problematiek
in het klein.
Doordat de Viaanse Doel
groep geen macro-politieke
ambities heeft kunnen leden
van allerlei partijen zonder
zich te compromitteren toe
treden, aldus drs. Leeuwen
berg.
In Vianen - de door aanbouw
van forensenwoningen snel
uit de stadswallen gegroeide
handelsstad van weieer -
staat de uitbreidingsdrift nog
altijd niet stil. Plannen die
jaren geleden zijn opgesteld
steeds «W
inmiffl
worden nog
voerd alsof er
geen mentaliteitsverandea
ten aanzien van het milieu
ontstaan. De Doelgroep'
nu via een of meer zetej 1
de gemeenteraad druk u;t*
fenen op het gemeen""
stuur om de plannen hierf
daar eens te herzien,
alleen Vianen, maar
kleinere gemeenten 1
nu eenmaal een gemee:
stuur annex gemeenten'
die gewend zijn de "'ij
onderling te regelen",
drs. Leeuwenberg.
„We willen", zo vervolgt
„de groei in Vianen af"
men en de leefbaarheid
muieren". Zeer besctó
heeft men de cijfers
achter de naam gezet. Dit
aan te geven dat het
experiment is dat zeker
voor de eeuwigheid 's
doeld.
„Want", aldus tenslotte
Leeuwenberg, „als de
ne politieke partijen uit
gemeentelijke clubjes
kunnen breken en de P1
matiek zullen herkennen
als wij dat doen, dan is
veel bereikt. Dan hoeft
zo vindt hij. „geen
„Doelgroep Vianen" te
staan". Tot 1978 ziet hij
ter nog genoeg werk
winkel.
J (Van een onzer verslaggevers)
ILVERSUM Hans van
'dligenburg zal na 21 mei
pet zijn programma „Voor
hten" moeten stoppen, dit
ianks de prima kijk- en
Waarderingscijfers. De oorzaak
liervan ligt in de hoge kosten,
a dus vertelde men ons bij de
itO. Vanaf 4 juni zal men
jtoor het tweede journaal een
^Ctbalquiz uitzenden, die sa-
enhangt met de wereldkam
pioenschappen voetbal. Dit is
~*n eigen productie. Zou men
Hans nu na achten plaatsen
