The Duke '75
Tall Ernie
zaterdagavond in
„Vismijn" Breskens
André in Glinge
89
20
Ze zien een werkende vrouw
vaak nog niet voor vol aan
Van dag
tot dag
INGESPREKMET.
Bovendien:
II bij elke pot
SRV punten
lapje bij aankoop van
2e fles
lapje bij aankoop van
ïapje bij aankoop van
TILLY BOKMANS
D
O
O
R
GERD1
IERNEUZEN Een vail de laatste levende jazz-musici is
zonder meer Duke Ellington. Volgende week maandag wordt
hij 75 jaar. Dat feit wordt over de hele wereld in alle jazz
clubs gevierd met speciale big band concerten. Want Duke
Ellington is vooral de man van de grote orkesten. Ook de
Stichting JESS in Terneuzen wijdt een speciale vrijdag-jazz
concert aan The Duke en wel op vrijdag aanstaande ('savonds
laat van 22 tot 2 uur) in jazz café Porgy Bess. Een Brabant
se formatie van 10 man, onder de vreemde naam Friet Unli
mited speeit dan een groot aantal Ellington-komposities. Deze
formatie bestaat uit twee trompettisten (Erik Bakker en Theo
Schiilemans), twee trombones (Thijs Eisen en Rank van
Baerle, drie saxofoons (Joop Hendriks, Peter de Otter en Wim
Kuypers), piano (Wout Hendriks), bas (Toon Segers en slag
werk (Bert van Drunen). Om het concert nog een extra ac
cent te geven hebben de mannen van JESS zich kunnen ver
zekeren van de jazz-zangeres Truus Weik. Dus alle Ellington-
fans: op naar het vrijdag-jazz-concert in jazz-café Porgy
evei
e
BRESKENS Mei 1972
werd de single „Kiss Me Ba
by" van de volkomen onbe
kende tormatie Long Tall Er
nie and The Shakers uitge
bracht. Tegelijkertijd deed er
een serie geruchten de ronde
dat deze roek-formatie ieder
een, die ze ook maar een stro
breedte in de weg zou zitten
op hun weg naar het succes,
zo'n dreun op het hoofd zou
geven, dat de betreffende fi
guur tot aan de nek door het
trottoir zou zakken en mis
schien met z'n beide dichtge
slagen ogen net de hielen van
het vijftal vetkuiven kon zien
verdwijnen. Pers- en radiowe
zen schrokken nogal van alle
angstaanjagende verhalen en
begonnen Long Tall Ernie en
zijn kornuiten in het zonnetje
te zetten.
In de maand augiustus wer
den drie dagen lang enkele
vooraanstaande Londense
clubs geteisterd door de Arn
hemmers. Grote successen
werden hun deel. De allesver
nietigende act, waardoor de
groep al flink lang de meest-
geboekte groep van Nederland
is, heeft men ook al in Zwit
serland, Frankrijk en Duits
land met verbaasde blikken
aanschouwd. In Duitsland is
de groep geweldig populair
door enkele televisie-specials
en de vele festival-optredens
aldaar op het in september '73
gehouden Rock Festival in
Scheessel (tussen Bremen en
Hamburg) stonden de Shakers
in één programma met o.a.
Lou Reed, Chuck Berry Ten
Y' #~s After Richie Havears en
Chicago! In België werd met
veel succes gespeeld op het
befaamde Bilzenfestival, naast
groepen als Argent, Status
Quo en Procol Harum.
CLINGE André van Duins bekkentrekcerij is door geen andere komiek te evenaren
Rond deze artiest is een show opgebouwd onder de naam Dag, Dag, heerlijke lach.
Naast André als hoofdpersoon, werken daar verder aan mee Frans van Dusschoten (me
neer de Uil), Carry Tefsen (een echte film- en musicalster), het Belgische zangduo Ni
cole en Hugo, de Robert Kaesen Dancers en het Combo van Coen van Orsouw jr. Kort
om een wervelend geheel met dolle nummers, dans en zang dat tot ieders verbazing
zomaar op koninginnedag in Malpertuus in Clinge zal staan.
TERNKUZEN Zaïre is
een van die jonge Afrikaanse
staten die zeer sterk werken
aan thet terugvinden van de
eigep culturele waarden. Na
de beëindiging van het koloni
ale tijdperk -nu nog maar pas
geleden- kon men beginnen
niet het opruimen van het be-
schjMngspuin dat de blanke
man achter zich had laten lig
gen.
lig Zaïre is men onder de
druk van deze omstandigheden
naar een sterk nationalisme
doorgeslagen. Een fanatisme
dat ons westerlingen regelma
tig doet Verbazen, (het instel
len van een eigen jaartelling
is daar .en van de curieuze
bijzonderhedenvan). Toch lijkt
het goed dat men in Zaï
re, Senegal, Ghana etc. zich
richt op de eigen zwarte we
reld, met een cultuur en ge
schiedenis veel dieper dan die
van ons „tweeduizendjarig
rijk".
Ritme, zang en dans lijken
zeer wezenlijke bestanddelen
van de Afrikaanse cultuur.
Deze voor ons „muzische" za
ken worden dan ook zeer di
rect aangewend, terug ontdekt
ter versterking van de eigen
waarde van zwart Afrika
Maar tegelijkertijd is het een
export-artikel geworden (ver
gelijkbaar met tulpen en
kaas)- Regelmatig treden dan
ook zang- en dansgroepen uit
Senegal, Zaïre en andere Afri
kaanse landen op in de thea
ters van Parijs. Londen en
Berlijn. Door een gelukkig
toeval is UIT in Zeeuwsch-
Vlaanderen er in geslaagd om
in het kader van super-kort
tournee (Parijs-Brussel) Luc
ky Nicaise Zebila, een zeer
authentieke groep uit Zaïre te
presenteren. Zaterdagavond in
het Zuidlandtheater.
Deze week dan een praat
je met een van de mensen
die zich bezighouden met 't
organiseren van pop-concer
ten. Jaap den Doelder was
een jaar of zes een bekende
naam voor de Nederlandse
topgroepen. In de agenda's
van b-v. Brainbox en Earth
Eire stond regelmatig de
naam Jan den Doelder met
daarachter: „Patronaatsge
bouw Terneuzen". Die tijd
ls echter voorbij. Ook voor
Jaap werden de giroepen op
het laatst te duur, en het Pa
tronaatsgebouw verkeert de
laatste tijd in een zodanige
staat dat ik er niet eens
piano durf te spelen. De
kans dat de boel dan instort
ls er8 groot.
Praten met Jaap den
Doelder betekent praten met
iemand die erg goed weet wat
er bij de Zeeuws-Vlaamse, en
dan wel speciaal de Terneu-
zense jeugd leeft, en niet al-
n |op het gebied van mu
ziek I;| zijn Image Club zijn
de laatste tijd weer regelmatig
groepen te zien, ondanks de te
kleine ruimte, en de niet zo
beste akoestiek. Vooral groe
pen met een grote installatie
hebben erg veel moeite hun
apparatuur goed oD te stel
len.
Plannen heeft Jaap genoeg.
Enkele maanden geleden kocht
hij voor enkele duizenden gul
dens microfoons, mengpaneel
enz., om mensen die zelf eens
een avond willen spelen (jam
session) daartoe in de gele
genheid te stellen. Tot op he
den heeft hij echter nog nie
mand gezien. Zonde van het
geld. Er zijn toch echt wel
mensen die op een behoorlijk
niveau muziek maken en hier
toe eigenlijk zelden of nooit m
de gelegenheid zijn. Als je
eens zin hebt je een avond
zelf muzikaal uit te leven
weet je waar je terecht
kunt.
Op mijn vraag, wat hij in
het algem-en van het pop-ge
beuren in Zeeuwsch-Vlaande-
ren vindt, antwoordde hij: „Er
gebeurt veel te weinig voor de
jongeren, zeker voor de groep
vanaf zo'n 15-16 jaar. Een
stichting UIT bijvoorbeeld die
verleden jaar aan het begin
van het seizoen geheimzinnig
een bekende Engelse groep
aankondigde heeft nooit meer
ie's van zich laten horen, zelfs
geen sorry, terwijl ook de
Centrale Stichting voor deze
groep jongeren wel eens iets
kan doen".
Financieel blijft het een
moeilijke zaak, ook voor Jaap
den Doelder. Concrete plan
nen voor de toekomst van
Jaap: „Het oprichten van een
stichting die zich met muziek
gaat bezighouden speciaal ge
richt op de jeugd, naar het
voorbeeld van de Stichting
Jeugd en Muziek in Middel
burg. samenwerking met bij
voorbeeld de Centrale Stich
ting of collega café-houders.
En natuurlijk goeie groepen
naar Zeeuwseh-Vlaanderen
brengen".
Ook een pop-festival bij
voorbeeld in een garage of be
drijfshal is iets waaraan Jaap
den Doelder denkt. Ook het
Zuidl'and-theater is een ruimte
die op zijn lijstje voorkomt.
De belangstelling voor folk
muziek neemt de laatste tijd
sterk toe, en in het Zuidland-
heater zou een folk-avond het
best doen. Eind mei verwacht
de Image-club de Hobo String
Band die ook enkele maanden
geleden al in de Club te zien
was. Toen met veel succes:
een reden om deze groep nog
maals uit te nodigen. Op He
melvaartsdag gaat Jaap, met
een bus naar Antwerpen Vvaar
Lou Reed een concert geeft.
Je kunt daar natuurlijk ook-op
eigen gelegenheid heengaan
Volgende week kom ik trou
wens op dit concert terug.
Als alles goed is gegaan ligt
Jaap den Doelder nu ergenss
in het zuiden onder een war
me zon nieuwe ideeën op te
doen. Een man met een eigen
pop-image. Ja en dan tot slot
de tip van de week: Long Tall
Ernie and the Shakers, vlie
gend van de ene naar de an
dere kant. van Nederland, za
terdag-avond in Breskens.
Zeeuws-Vlaamse Top Vier.
1 Waterloo - Abba,
2 Ik zie een ster - Mouth en
Mc Neal,
3. De Heilsoldaat - Mark
Winter,
Vrijdagavond in Tern-euzen:
B'ig Band Concert als homma
ge aan Duke Ellington in Por
gy and Bess.
Zaterdagavond in Middel
burg: Het Middelburgs Ka
merkoor zingt in de Lutherse
kerk.
Zaterdagavond in Terneu
zen: Folkloristisch Danstheater
uit Zaïre in het Zuidlandthea
ter.
Zaterdagavond in Breskens:
De roek-formatie Long fall
Ernie and the Shakers in de
Vismijn.
Dinsdagavond in Clinge: De
André van Duin Show in ge
meenschapshuis Malpertuus.
Film en Filmhuis
De Filmkring Vlissingen
draait „Music Power" in Ont
spanningscentrum de Piek op
vrijdagavond.
J en M Filmhuis draait don
derdagavond in de Veste Goes
en vrijdag en zaterdagavond
het Kuiperspoorttheater
Robbe-Grillet's
Progressifs du
Middelburg
Glisseiments
Plaisir.
Woensdagavond draait de
ZVU in het Citytheater Mid
delburg Ma nuit chez Maud.
SAS VAN GENT „Ik
kon het hier niet meer uit
houden. Ik verveelde me
dood. Dat stomme huishou
delijke werk hing me ook
al lang de keel uit. En elke
morgen ergens koffie drin
ken voelde ik ook niets
voor. Als mijn man 's a-
vonds thuis kwam en vroeg:
„wat heb jij vandaag ge
daan"? had ik verhalen in
de trant van: oh, ik heb de
ramen maar weer eens ge
zeemd. Ik had niets anders
meer te vertellen, dan het
één of andere flauwekul-
verhaal dat ik ergens had
gehoord. Ik werd een stom
mens. Ik ging me eenzaam
voelen en kreeg de neiging
om maar helemaal niets
meer te doen".
Een triest relaas. Maar ge
lukkig al weer lang verleden
tijd voor Tilly Bokmans-Lieu-
wen, secretaresse en duvels-
toejaagster (zoals is levendig,
noemt) in de Vlaanderenhal in
Sas van Gent. Ze is levendig,
aantrekkelijk, opvallend
blond, aardig, waar nodig zeer
gedecideerd met echt Rotter
damse openhartigheid en ze
heeft genoeg vrouwelijke ij-
delheid om niet te vertellen
waar precies in de dertig haar
juiste leeftijd ligt.
Zeven jaar geleden kwam ze
met man en kroost naar Sas
van Gent. Ze ruilde zo het
leven van de grote stad Rot
terdam voor dat van een klei
ne grensplaats. Haar man is
belastingadviseur bij Dow
Chemical en werd met het he
le hoofdkantoor overgeplaatst
van Rotterdam naar Terneu
zen. In het begin vond ze het
heerlijk in Zeeuwsch-Vlaande-
ren, omdat het zo anders was
Ze ging wat thuiswerk doen
(typen) om zo de lege uurtjes
op te vullen, maar toen de
kinderen Ellen en Hans (nu 11
en 9 jaar) naar school gingen,
begon ze het contact met de
buitenwereld deerlijk te mis
sen.
Ze bezocht een arbeidsbu
reau, omdat ze als secretaresse
op verschillende kantoren in
Rotterdam (advocatenkantoor.
Raad van Arbeid, verwar-
mingsbedrijf) toch heel wat
ervaring had opgedaan, die ze
graag weer wilde gebruiken.
Maar alle pogingen om part
time werk te vinden bleven
zonder resultaat. Tot ze in no
vember 1972 een grote adver
tentie zag, waarin de directie
van de Vlaanderen allerlei
mensen vroeg. Van caissière tot
toi ietjuffro-uw zo-gezegd. Voor
al de baan als omroepster trok
Tilly wel aan, zodat ze daar
maar op schreef met als extra
toevoeging, dat ze ook best
administratief werk wilde
doen.
En daar zit ze dan nu. In
het hoge kantoor van De
Vlaanderen, waar de plantjes
toch nog niet helemaal kunnen
verbloemen, dat deze amuse
mentshal eens een industrie
complex is geweest. De kachel
brandt. De zon geeft door de
ruiten nog niet genoeg warm
te, maar laat wel de jus d'o-
range in de glazen tintelen.
„Je zou haar z° langzamer
hand wel adjunct-directrice
kunnen noemen", zegt de heer
L.C. Hamelink. direkteur van
de Vlaanderen en tevens Til
ly's chef. „Als ik er niet ben.
komt alles op baar schouders
neer. Ze is gewoon m'n ver
lengstuk". Tilly lacht er maar
eens om.
„Toen ik hier kwam, werkte
ik maar een paar uurtjes per
dag", vertelt ze, „m'n werk
varieerde van administratie tot
het opzetten van marktkra
men. Het ls nu moeilijk meer
te omschrijven. Ik ontvang
mensen, ik neem de telefoon
aan, ik doe secretariaatswerk,
ik organiseer feestavonden, ik
doe alle voorkomende werk
zaamheden voor de grote
beurs van 23 mei tot en met 3
juni en de laatste weken heb
ik ook vaak meegeholpen in
de bowlingbaan. Met die bow
ling heb ik het erg druk ge
had, want ik was in al die
maanden de contactpersoon
tussen de bouwers en de men
sen van de bowling. Doordat
je alles in opbouw meemaakt,
raak je overal ten zeerste bij
betrokken. Dan wordt er nog
wel eens een beroep op je
gedaan. Ook 's avonds. Maar 't
moet niet te dol worden, want
de kinderen mogen niets te
kort komen", voegt ze er on
middellijk aan toe.
Tilly heeft haar werk zo
kunnen spreiden, dat ze 's
middags om 4 uur thuis is en
de woensdagmiddag vrij heeft.
Als ze dan 's avonds eens weg
moet, is haar man in ieder
geval thuis. „M'n man heeft
me echt geen strobreed in de
weg gelegd'", vertelt ze, „hij
vangt het geweldig op. Maar
het was de laatste weekeinden
nogal eens druk en dat was
natuurlijk niet zo gezellig.
Daarbij zit ik ook nog als
vertegenwoordigster voor de
wijk St, Albert in de consu
mentenadviescommissie, zodat
pqr
er voor m'n borduurhobby
weinig tijd meer overblijft",
zegt ze spijtig. „Maar ik zou
niet terug willen naar Rotter
dam. Hier is het tenminste
nog vrij en rustig. Ik ben oen
dorpsmens geworden", grapt
ze.
En dan ernstig: „Toch moet
me nog even van het hart. Het
valt me op, dat ik hier in
Zeeuwseh-Vlaanderen gewoon
nog niet voor vol word aange
zien. Wel binnen het bedrijf
zelf natuurli jk. Maar vooral de
mannen vinden het nog steeds
gek. dat een vrouw 'n organise
rende functie heeft. Je voelt
gewoon, dat ze soms denken:
och, 't is maar een vrouw. Er
wordt helaas nog veel onder
scheid gemaakt. Maar ik trek
hi t me niet aan, hoor"! verze
kert ze me, „ik ga rustig m'n
eigen gang. Ik voel me ge-
wotm jonger door m'n werk.
Nu merk ik tenminste dat ik
leef".
T Wf
Wür
