BRAZILIË: „KOLONIE VAN BUITENLANDS KAPITAA!
Vi
Witte
it Turk
aar Ne
AN VI
„ZWA
Columbia krijgt normale verkiezing
oojjd: verhoging kij
KANS OP STUITEN VAN GOLF VAN FASCISME
Kleine
Economische
bezetting
Brazilië
(UI en slot)
Jacht op
grondstoffen
Fraaie groeicijfers
Investerings
paradijs
Sleutelposities
Woensdag 17 april 1974
nsdag 17 april 1974
PRIJZEN VOOR 40 ORIGINELE
r
I
jf 't - Jpjgij 11 't 0
M MS li
ij-1 «tos
Dagenlang hebben we bier honderden leuk versierde paas
eieren bekeken en bijna net aoveel gedichtjes en verhaaltjes
gelezen. Het heeft ons nog meer werk, dan het afgelopen
jaar gekost, om uit al deze inzendingen de veertig besten te
kiezen.
In grote dazen, kartonnen rollen, levensgrote enveloppen
en ook wel gewone enveloppen kwamen de versierde paas
eieren bij ons binnen. Alleen al het open maken van al deze
pakeitten kostte uren werk. Het moest heel voorzichtig gebeuren
omdat de stukjes hout, papiertjes, strikken, knopen, schelpen
en kralen niet altijd even goed vastgeplakt zaten. Het is on
mogelijk am te vertellen wat voor originele ideeën allemaal
in de paaseieren waren verwerkt. Dan zouden we wel een hele
krant nodig hebben. Een groot aantal kinderen had ook veel
moeite gedaan om een leuk verhaaltje of gedichtje te verzin
nen. Een paar van deze varhaaltjes en gedichtjes zullen we
in deze Kleine Stem afdrukken. Verder zien jullie afbeeldingen
van twee paaseieren. Ze zijn in zwart-wit natuurlijk lang niet
zo mooi als in werkelijkheid. Bovendien konden we van de
paaseieren, waar van alles op is geplakt geen afbeelding in
de krant zetten, omdat al deze leuke dingen niet goed over
komen op een foto.
De inzendingen van een aantal scholen, die meededen, hebben
we per klas beoordeeld. Omdat ook de kinderen uit deze
klassen Veel werk hebben verzat hebben we besloten de vol
gende scholen een extra prijs te geven:
Klas 3 c van de Christus Koningschool in Breda, de eerste
klas van de Mgr. Heijligersschool in Kwadendamme, klas 3 c
van de basisschool Wisselaar in Breda, de basisschool De Von
der in Raamsdonksveer en de eerste klas van de Petrus en
Paulusschool in Breda.
Dan volgen hier de namen van die kinderen, die een van de
veertig prijzen hebben gewonnen:
Ronie Bastiaanse, Herelsestr. 13S, Heerle, Martijn Verhoeven,
Dennenlaan 77, Dorst. Mineke Baars, Leliestr. 80 Goes. Bennie
v. d. Broek, Haagweg 139, Breda. Conny Marens, Pastoor Smul-
dersstr. 38, Kloosterzande. Lianda Littooy Molenstr. 21 Klundert.
Jolanda Pepijn, Polderstr. 46, Breda. Hetty van Geenen, Stads
weg 132, Geertruidenberg. Linda den Dekker Namenstr. 28,
Breda, Bennie v. d. Biggelaar, Emmaweg 6, Made. Lian de
Jonge Pr. Hendrikstr. 18, 's-Heerenhoek. Simone Lips, Eiken
laan 23, Oudenbosch. Yvonne den Ronden, Oosterzelestr. 45
Breda. Marika Dekkers, Molenstraat 106 Etten-Leur. Paul van
Herwaarden, Lochstr. 8, Gilze. Hetty Langen, Kloosterstr. 46,
Bavel. Kinderen Coens, Vierambachtenstr. 27, Sas van Gent.
Jean-Pierre Aanraad, Linderstr. 24, Oudenbosch. Cor Courtin,
Oudelandseweg 7, Heinkenszand. Marijke Verlaet, Tivoli 2a,
Uzendijke. Sjannie van Vugt, Gagelstr. 5, Molenschot. Diana
Faas, Achtervang 23, Breda. Jolanda den Ronden, Oosterzelestr.
45, Breda. Mario Lemmens, Asterstr. 8, Oosterhout. Denise Baeck-
lant, A. Koenestr. 3, Oudenbosch. Luuk de Graaf, Grenulaan
45, Temeuzen. Ineke de Klerk, Lelystr. 144, Breda. Ingrld Vin
centen, Zuidlaan 69, Prinsenbeek. Genie Stevens Hoek 41, Dus-
sen. Peter van Groezen, De Vliert, Dorst. Monique van Deur-
sen, Bemhardstr. 2, Nleuw-Namen. Gerda de Bruyn, Petrusstr.
2, Nieuw-Namen. Toos van Rijsbergen, Fatimastr. 32, Sprundel.
Carin Pellens, St.Bavostr. 32, Rijsbergen. Merel van Hoek,
Rustlandstr. 28, Breda. Peter Verbaandert, Moeskroenstr. 77,
Breda. Danielle de Wijs, Rode Vaart 23, Terheijden. Peter de
Roeck, Beatrixstr. 9, Kloosterzande. Gertia Nagel, Konijnen
berg 30, Halsteren. Kinderen van Moorten, Van Houtestr. 3,
Oostburg,
3?*
0 Bennie v. d. Broek,
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■a iiiauatinRtmannmiiiii
Het is Pasen
Jippie Jee
Ik ga eieren veroen
Wie helpt er mee
's Morgens gaan wij naar
de kerk
Die ligt aan het Belgiëplein
En papa hoeft niet naar
zijn werk
Dat vinden wij fijn
We zetten bloemen in vazen
En ik wens jullie allemaal
een zalig Pasen.
Linda den Dekker, 11 jaar.
Hoera, hoera het is weer Pa
sen. We verstoppen paaseier-
ren. Ik kan er wel dertig op.
Maar van kwatta dan. Die zijn
natuurlijk lekkerder dan van de
kip. Pok tok.
Toos van Rijsbergen,
13 jaar.
Er was eens een meisje die
vier jaar was. Ze zag ook zo'n
paasei in die krant staan. Ze zei
tegen haar moeder: hé de paas
haas heeft een ei in de krant
getekend. Nee kind, daar kun
je een prijs mee winnen. Mag
ik mee doen? Ja dat mag hoor.
Versier het paasei maar mooi.
Carin Pellens, 9 jaar.
Wij krijgen paasvakantie, dat
vind ik fijn. Ik kan dan lekker
spelen en ik ga ook dikwijls
naar het zwembad. Dat vind ik
lekker fris. En ik heb al een di
ploma. Dat is fijn, Want dan
hoef ik niet in het ondiepe en
we gaan weer paaseieren zoe
ken bij Leen Bakker en we
gaan ook varen naar de Bies-
bosch. Dat vind ik het fijnste
wat er is.
Comé Peters,
school De Vlonder.
Een klein* paashaas legde
eieren. Hoe kan een paashaas
nou toch paaseieren leggen? Nou
dat ging zo: er was een heks,
die gaf hem een drankje maar
op een dag zei ze: nou geef ik
eindredactie: rieja van aart
(Van onze r.t.v.-redactie)
SUM Met de film
hartziek" heeft de 36-jarige
Jacob Bijl een treffend
leeld gegeven
van de ver
een ander drankje maar toen
ging de paashaas huilen en toen
kwamen er paaseieren.
Cor Courtin, 8 jaar.
Er was eens een ei, dat niet
denken kon. Op een keer ging
hij met zijn vriendjes en vrien
dinnetjes spelen en ze wisten
niks te doen. Toen deden ze
meeste stemmen gelden, wat
kies jij? En toen wezen ze het
ei aan, dat niet denken kon. Ze
zeiden: jij moet wat verzinnen
en hij zei, maar ik. kan niet
denken en toen lachten ze hem
uit en het ei rende toen maar
gauw weg. Hij kwam in de tuin.
Daar icas de paashaas, die zei:
ik verstop jou in de tuin en dan
gaan de kinderen jou morgen
zoeken en dat vond het ei heel
erg fijn, want nu hoefde hij niet
meer te denken.
Lianda Littooy, 8 jaar.
Er was eens een paasei, dat
altijd lelijk keek. De andere
paaseieren zeiden dat hij niet
zo lelijk moest kijken. Ze zei
den: als je zo doorgaat krijg
je een heleboel rimpels in je
eierhoofd. Dat is iets waar het
paasei niet tegen kan, rimpels
dat is rottig. Van toen af aan
keek het ei nooit meer lelijk.
Hij dacht: Wat heb je aan lelijk
kijken?!
Marika Dekkers, 9 jaar.
Er was eens ee
heette Anja. Het
meisje, maar ze
het Pasen was. Et
vond ze een paa»|
een paasei! Maar»:
kuikentje! Dat had:
gezien. Een paasei
kentje. En ze lag
lachen. En ze ging
de volgende dag
het kuikentje.
Christus
e moraal in onderlin-
relaties zoals die de laatste
ren opgeld doet. De VARA
-au ziin film donderdag 18
Sfllt van 21.50 tot 22.45
'r' lek" is het letterlijk
e Zweedse woord voor
maar het bestrijkt
breder scala van gevoe-
dan ons vooral op heb-
ebaseerdc begrip. De
nr „Jan" kampt met
Embleem dat zijn vrouw
na zes-en-een-half jaar
meent „meer emo-
hebben dan ze bij
onzer verslaggevers)
SUM De Neder-
omroep heeft komend
miljoen over. De heer
tland waarnemend re-
lommissaris voor de om-
■ht een en ander het
de laatstelijk door-
bezuinigingen, een
opbrengst van de
Ejdragen en de vergro
ven de STER-pot.
(jflHezc min of meer onver-
^^"meevaller is verschil-
rageerd. Het Tweede
voor de PvdA de
■"j Voogd, heeft de mi-
,^»an CRM de heer H. W.
Doorn gevraagd de verho-
ig van het kijkgeld uit te
Carel Enkelaar, hoofd
[dienst televisieprogarr.-
de NOS, zal het voir
berekende overschot
120 miljoen voor de Ne-
r. Omroep gebruikt
worden voor uitbrei-
de bestuurlijke NOS-
tor.
^^■verschot. naar zijn oor-
In de eerste plaats ont-
ad joor de bezuinigingspo-
ek e("misschien iis er wel
^■sterk bezuinigd'), heeft
le heer Enkelaar na-
jerk doorgewerkt in
leelsseotor en met na-
leidinggevend niveau.
ggevende fumktiona-
ijn zozeer belast met
leen. dat zij niiet of
iets hebben kun-
op progammatisch
aldus de heer Enke
zij, dat men enerzijds
een grotere taak-
om overbelasting en
afvloeiende frustra-
voorkomen, doch dat
ds de mensen daar-
Ik vind Pasen ef|
Afoniqt
school
(Van onze correspondent)
BUENOS AIRES Vanaf zijn geboorte in 1964 is de
Braziliaanse militaire dictatuur het troetelkind geweest
van het Noordamerikaanse imperialisme. Op alle terrei
nen was grote broer Noord-Amerika alom aanwezigi: bij
de voorbereiding van de staatsgreep, de opbouw van het
militaire apparaat, de opleiding in repressieve technieken
en bjj het verlenen van gigantische economische, finan
ciële en technische „hulp".
Meer dan voor welk ander Zuidamerikaans land, toon
de de Noordamerikaanse overheid haar interesse in het
Brazilië van de militaire dictatuur. De afgelopen tien jaar
werd Brazilië rechtstreeks door de Noordamerikaanse re
gering of via de door haar gedomineerde internationale
financieringsorgianisaties volgepompt met ongeveer vier
miljard dollar.
Daar bovenop komt nog
een veelvoud aan Noordame
rikaanse investeringen van
privé-kapitaal, dat wordt
aangetrokken door de lage
lonen in Brazilië, een groot
reservaat werklozen, een
ogenschijnlijk stabiel mili
tair bewind dat bereid is
ieder protest de kop in te
drukken, door de gunstige
investeringsbepalingen, het
gemakkelijk terugvloeien
van winsten, belastingfacili
teiten, bodemrijkdommen,
etc.
Bij de economische bezetting
van dit grootste Zuidameri-
kaanse land zijn zowel het
Noordamerikaanse privékapi-
taal als de overheid betrok
ken, die op hun beurt kunnen
vertrouwen op het bondge
nootschap met de Braziliaanse
bovenlaag en diens militaire
kaders (ruim 6000 Braziliaan
se officieren werden in 1950-
1970 im Noord-Amerika opge
leid).
Er is geen sprake van, dat
wordt gepoogd - zoals na de
oorlog in Europa - van Brazilië
een min of meer onafhanke-
lijk-kapiitalistisch land te ma
ken. Integendeel, steeds meer
blijkt dat die buitenlandse in
vesteringen niet een onder
steuning of aanvulling zijn op
het nationaal kapitaal, maar
juist de invloed van het natio-
In dit derde en laatste
artikel van de serie die
wij over Brazilië publi
ceerden, wordt vooral de
aandacht gevestigd op
de rol, die buitenlands
kapitaal in dit immense
land speelt. Met name
gaat onze correspondent
Jos Schurink niet voor
bij aan het feit, dat het
louter economische en
beslist geen menslieven
de motieven zijn, die
van Brazilië een „kolo
nie van buitenlands
en dan vooral van
Noord-Amerikaans
kapitaal" maken. De
beide vorige artikelen
stonden in de kranten
van 3 en 10 april.
naai kapitaal in alle strategi
sche seotoren van de economie
vervangt of vernietigt.
Deze buitenlandse domimatiie
wordt nog verscherpt door de
enorme schuldenlast (nu al
bijna dertien miljard dollar)
en de politieke noodzaak van
het bewind de economische
groei zonder structuur veran
deringen gaande te houden.
Dit verklaart dat enerzijds
Brazilië telkens nieuw kapitaal
nodig heefit (wat de afhanke
lijkheid vergroot) en ander
zijds voor het verkrijgen van
deviezen telkens meer moet
exporteren, wat de afhanke
lijkheid van de goeddeels door
Noord-Amerika gecontroleerde
markten vergroot.
Begin 1973 maakten Brazili
aanse kranten melding van re
cente publikaties van het
Noordamerikaanse ministerie
vam Binnenlandse Zak jn,
waarin wordt gezego dat in
het jaar 2000 de Noordameri
kaanse economie voor de der
tien belangrijkste mineralen -
uitgezonder fosfaat - afhanke
lijk zal zijn van het buit-m-
land. Al in 1985 zul'en negen
van deze produfcten goeddeels
moeten worden ingevoerd. De
ze snel groeiende afhankelijk
heid van steeds meer grond
stoffen kan worden gezien als
de belangrijkste reden voor de
Noordamerikaanse penetratie
in Brazilië.
Bijna alle mineralen zijn in
Brazilië in grote hoeveelheden
aanwezig, terwijl andere
grondstoffen als petroleum,
aardgas en koper door de aan
leg van de 4000 kilometer lan
ge Trams-Ama-zonioa binnen
handbereik liggen in de buur
landen Venezuela, Peru, Ecua
dor en Bolivia.
Zelf bezit Brazilië bijvoorbeeld
de derde bauxiet reserves ter
wereld, 25% van 's werelds
ijzerreserves, is de op twee na
belangrijkste leverancier van
mangaan en bezit tien van de
amper 18 miljoen ton tiinreser-
ves in de wereld, terwijl
Noord-Amerika nu afhankelijk
is van het buitenland wat be
treft de bauxiet (grondstof
voor aluminium) voor 85%, ij
zererts voor 30%, mangaan
voor 95% en tin voor 80%.
De Noordamerikaanse penetra
tie houdt niet op bij de gren
zen. Economisch zwakkere
buurlanden als Uruguay, Para
guay en Bolivia worden op
hun beurt door het Braziliaan
se subimperialisme steeds ste
viger in de economische houd
greep genomen. Langs de
grenzen met o.a. Venezuela,
Bolivia en Paraguay werden
het afgelopen decennium in
betwiste gebieden Braziliaanse
nederzettiniggen gevestigd en
zelfs zijn al die gebieden die
Boliviamen en Faraguayers als
de hunne beschouwen inge
lijfd.
Langs deze en andere grenzen
- met name met Bolivia, Para
guay en Uruguay - gaat de
Braziliaanse expansiedrang
gepaard met het opkopen van
landgoederen en dure econo
mische projecten diie deze
buurlanden, waar overwegend
pro-Amerikaanse dictators het
voor het zeggen hebben,
steeds meer afhankelijk ma
ken van Brazilië.
De militaire dictatuur gaat
prat op de fraaie groeicijfers
van het bruto nationaal pro-
dukt, dat de afgelopen vijf
jaar met gemiddeld tien pro
cent per jaar is toegenomen.
Toch is de waarde van dit
soort cijfers betrekkelijk. De
afgelopen decennia slaagde
men in verschillende Latijns-
Amerikaanse landen erin zo
nu en dan jaren met groeicij
fers van tien en meer procent
te behalen.
Dit werd bijvoorbeeld in de
vijftiger jaren door Pérez Ji-
ménez in Venezuela behaald,
met name door spectaculaire
openbare werken, terwijl ook in
Brazilië zelf in 1954, 1960 en
1961 groeicijfers van boven de
tien procent werden bereikt.
In al deze gevallen zag men
evenwel dat deze extra inspan
ningen niet konden worden
gecontinueerd en dat de groei
cijfers na een korte opleving
kelderden.
In „ons imvesteringsparaidijs".
zoals een Noordamerikaanse
zakenman Brazilié eens noem
de, kunnen ondanks wat tor-
mele wettelijke beperkingen
de buitenlandse kapitalen zich
als echte vrijbuiters uitleven.
Niet alleen vloeien de investe
ringen vlot terug in o.a. de
vorm van winsten, giften,
technische bijstand en het ex
tra duur invoeren van onder
delen of grondstoffen van een
buitenlands filiaal, maar ook
slaagt het buitenlands kapitaal
in Brazilië er in op vaak ver
bluffend gemakkelijke wijze
de binnenlandse kapitaalmarkt
af te romen door het opnemen
van kredieten (soms wordt al
dus een belangrijk deel van
buitenlands kapitaal vervan
gen en zelfs nieuwe of aanvul
lende „buitenlandse investe
ringen" geheel gefinancierd;,
terwijl voorts verscheidene
buitenilandise investeringen na
tionale bedrijvigheden en
soms hele opkomende bedrijf
stakken van nationaal kapitaal
vernietigen.
Bijna een jaar geleden ontken
de de toenmalige minister van
financiën de enorme invloed
vain het buitenlands kapitaal
in de Braziliaanse economie.
Volgens hem zou meer dan
negentig procent nationaal ka
pitaal zijn. Andere bronnen
noemen daarentegen een ver
deelsleutel van 31% buiten
lands en 33% nationaal privé-
kapitaal (rest staat) met de
aantekening dat veel van de
zogeheten nationale bedrijven
in feite onder controle staan
van buitenlanders die met een
ministerie van planning wat
drijfskapitaal deelnemen.
Deze cijfers sluiten ongeveer
aan op de gegevens van het
ministerie van Planning wat
betreft de 377 grootste onder
nemingen. waarvan de 116
buitenlandse bedrijven 35 tot
40% van de totaile omzet pro
duceren.
Tegenover de amper tiien pro
cent van de ex-minister van
Financiën stellen politieke te
genstanders van het bewind
dat zeventig tot tachtig procent
van de economie in buiten
landse handen is. Dit grote
verschil in percentages is niet
zo onverklaarbaar: men kan
enerzijds tot de produfctiemid-
delen natuurlijk ook alle Bra
ziliaanse eenmansbedrijfjes,
huisnijverheid etc. rekenen,
terwiji anderzijds terecht
wordt aangevoerd, dat het
gaat om de controle van het
economisch geheel en dat
daarvoor slechts een betrekke
lijk klein deel van een aopa-
raat - en wel de centrale pun
ten - behoeft te worden bezet.
En dit is ongeveer wat het
buitenlands kapitaal in Brazilië
doet: het beheerst om en nabij
tachtig procent van de meest
dynamische sectoren van de
economie, zoals de zware in
dustrie, de chemische, voedsel-
en drankenindustrie, plastic en
textiel, terwijl in de mijn
bouw het nationaal privé-kapi
taal al naar die derde plaats is
verdrongen. Enkele cijfers: de
auto- en rubberverwerkenrte
industrie is al voor honderd
procent in buitenlandse han
den, de fabricatie voor auto-
onderdelen voor 62%, de glas
industrie voor 90%, de fabri
catie van zware machines voor
59% en de farmaceutische in
dustrie voor 90%.
Op het moment i
blikatie zijn vend
centages al weer
Voortdurend kom|
bestaande ondi
buitenlandse hi
door het gebrek
hoarl'ijke binnen!
ern om aan de
schulden te vdk
nieuwe exports
nieuw buötenl
worden gezocht t|
afhankelijkheid,
cirkel waaruit
der ingrijpende
anderinigen steeds
gelijk lijkt. Van
pro-Amerikaanse
wind onder de
van generaal Gei
gezien zijn verkl
ambtsaanwaarddn?
j.l., geen poging®1
te worden verwadi|
JOSI
m
(Van een onzer
CHT De Witte Vlind
rkije zeer beroemd amusemeni
volgende maand een toum
_fcezelschap waarin nog
andere beroemdheden
de rTurkse „showbusiness"
jp'ien, zal vooral in die
optreden waar Tur-
hun gezinnen werk-
i
(Van onze correspondente)
MEXICO Er is een goede
kans dat degoifvanfascisme,
kans dat de golf van fascisme,
die het grootste deel van
Zuid-Amerika heeft over
spoeld, niet over Columbia's
grenzen heenkomt. Deze
maand krijgt Columbia voor
het eerst sinds 16 jaar een
eerlijke kans op normale ver
kiezingen. Iets dat sins 1958
onmogelijk was in verband
met het fenomeen van een
woeste gewelddadigheid, wel
ke in tien jaar 300.000 slacht
offers had gemaakt en tot
in de kleinste gehuchten
als gevolg van een diepe ver
deeldheid tussen Conservatie
ven en Liberalen.
Daarom werd tussen beide
partijen toen voor de duur van
vier presidentiële termijnen
van vier jaar een pact gesloten
om tot '74 afwisselend een
conservatieve en een liberale
president te verkiezen. Parle
mentszetels bleven al die tijd
precies tussen beide partijen
verdeeld.
Het was een verdrag van de
wanhoop niet op de laatste
plaats omdat tweederde meer
derheid nodig was voordat een
wet erdoor kon komen, of een
presidentieel kandidaat kon
winnen. Wat dus de partijen
van elkaar afhankelijk maak
te: vaak zag een conservatief
zich gedwongen voor de meest
conservatieve liberaal te stem
men of vice versa.
Maar zin heeft het pact gehad:
want nu het op 21 april af
loopt, wanneer een nieuwe
president wordt gekozen,
blijkt dat zich binnen de twee
partijen een variatie van poli
tieke stromingen heeft ont
wikkeld, welke nu door vier
kandidaten worden gepresen
teerd.
De voornaamste, links van het
centrum, is de jurist prof. A.
Lopez, zoon van een ex-presi
dent. Hij volgde een Jezuïe
tenschool in België, een lyceum
in Frankrijk, hogere scholen
in Engeland en Washington.
Zijn politiek programma is
een zeldzaamheid voor Latijns
Amerika precies omschre
ven en gedetailleerd. (Een de
tail betrelt een scheidingswet.
Want nu is weiteiijke schen
ding niet mogelijk;.
Lopez wil een herorganisatie
oer landbouwhervorming, wel
ke met verder dan een suk
kelgangetje kwam en schanda
lige praktijken niet beëindigde
van de grootgrondbezitters
(waaronder de kerk). Daarbij
staat hij een ontwikkelingse
conomie voor, die alleréérst op
een betere inkomensverdeling
is gericht.
De conservatieve kandidaat
Alvaro Gomez, ook zoon van
eén ex-president, heeft nooit
een openbare post bekleed.
Hij is kennelijk van de oude
stempel mzake ontwikkelings
methoden, spreekt over „aan
moediging" van onderwijs en
landhervorming en staat de
centralisatie voor. Daar hij de
enige conservatieve kandidaat
is, staat hij er vrij sterk voor.
Maar het Cohimbiaanse volk,
waarvan zeker 45 onder de
15 jaar is, is mede via de
jeugd naar links geschoven.
Veelzeggend voor de poVt'eke
constellatie is, dat kandidaat
nummer drie e® I
links representeral
rijkste is een vrt]
nator, „de kafl
naamd, Maria Mj
van een ex-dictaj
iets voor het v0]
kapiteinse is pep"!
jaar in de politiek!
haar partij ,,N4f
laire Alliantie"
stromingen te
heeft zich voor
veranderingen ei
tisah bewind uit'A
Weliswaar is
van nieuwe ge'
mogelijk, omdst -1
we guerrillagroep j
heeft gevormd M
Rojas' Alliant e
garanderen" dat
dior fraude" eenj
van Rojas onge»l
maakt „als in W'J
Belangrijk is eeWf
lumbia eindetl
cratische verkiejj
lijk zijn en het '1
tij aan zijn grerijj
keerd.
Jfi