d. BMEL, CHEF RAAD VAN ARBEID TE VENM:
Ze hebben mij met
e dood bedreigd,
aar ik ga door"
ederusti
RAILER-
KAUFFEUR
Het congres danst
RECHT
{Kritiek op de verzorgingsstaat
PIJPFITTERS
1 SS
DOCENTE
DOCENTE
DOCENT
paviljoenshoofn
financiën
economie
11 i
OM B.V.
ETSELAARS
IMMERLIEDEN
.ERVLECHTERS
Koppelbazen
en hun
praktijken (3)
Eer>te
spoor
HET IS ER REUZE
FANTASTISCH
VOORAL MET DE PAASDAGEN.
laterdag 13 april 1974
gaarne in kontakt komen mBt l I
r de funktie van
t is mede leiding te geven aan
rsoneel om tot een therapeuti
men waarin resocialisatie van n»
lijk is.
okken paviljoen verblijven 40
r vrij langdurig verpleegden
bedoeling dat de te benoemen,
toekomst de leiding van het nai
nemen.
achten gaan uit naar kandidate-
weten te ontwikkelen en die
bezit zijn van het
erpleging B of A en B
ezit zijn van het diploma stal
daarmee gelijk te stellen opte
id zijn een verdere opleiding tel
hologisch onderzoek maakt dee
lektieprocedure.
tingen kunt u zich wenden totj
rekteur verpleging, Zr. M. C. RW
e sollicitaties kunt u richten aar
er-directeur van het Psyychiatnj
„Vrederust". Moerstraat.
ren, post Bergen op Zoom. Teli
900
voor weck in Breda en ZwijndreJ
CVan een onzer
redacteuren)
Herhaalde malen komen
ueze zinnen in het gesprek
jgruc „Ik lach nergens
mee. Dit is een soort volk,
dat tot alles in staat is". En
later komt deze medede
ling: „Jawel, ik ben be
dreigd door onbekenden,
die' mij het advies gaven
met mjjn onderzoek te
foppen Anders zou het
mijn dood zijn. Ik ben er
van overtuigd, dat er in de
krincen van de koppelba
zen hele nare dingen ge-
fturen. Waar miljoenen op
spel staan, schrikt men
voor terug. Als v
Ijmegen woonde, zou u
zich in dit kantoor niet zo
prettig voelen".
aan;|
tiatrsl beur'
sea-! het s
g 8 Krimpen a.d. IJssel, 01807-3'M
uur de heer Van Gils, tel.
Gevraagd voor België
M DE VRIES B V
broek. Tel 05987-6400 of 05985-1460
I met tankwagens, woonachtig in Bres;
directe omgeving
ichriftelijk te richten aan
ALBERT KEIJZER en Zn. B.V.
JISHOUDSCHOOL
VRTHA"
arkt 2, Hulst, Tel. 01140-2672
Vraagt per 1 augustus 1974
Nd plm. 26 lessen per week of N
plm. 15 lessen per week
voor winkel/kantooropleiding
bevoegdheid 41 bof 29 b. Liefst'^
handenarbeid, plm. 24 léssen f*
week.
Godsdienst/levensvragen 20
sen per week
te richten aan het bestuur.
Vlarkt 15. Hulst. Inlichtingen
irectie.
De heer A. v.d. Heuvel, chef
delbureau Raad van Arbeid
Venlo, kan men beschouwen
als een soort „groot-inquisi-
die de kwalijke prak-
ien van Nederlandse kop-
'azen aan het Duitse „uit
at" als eerste heeft
irge eht. Hij begon ermee
1972 en is er nog voortdu-
mee bezig. Op 25-3-
toen de pendelhausse
ons land naar Duitsland
hoger was dan ooit tevoren,
rkten in Duitsland 23.055
Ifederlandse mannen en
8.547 vrouiwen. Het grootste
deei van de mannen was
werkzaam in de bouwnijver
heid. Volgens vermoedens
van het Gewestelijk Ar-
■idsbureau werkte minstens
de helft van deze mannen in
Duitsland via ronselaars.
Bu: aantal lag ver boven de
9000.
Wat gebeurde? V.d. H.: „Wij
ontdekten, aan de hand van
verdacht ingevulde kinder-
Moslag: ;j sim, dat er iets
ponk. Dat was april-mei
9172. De bewuste lijst was
getekend en gestempeld door
de „Fa. Neda NV", Voor een
oud-employee van de Onge
vallenwet was dat aanleiding
om met ons te praten aange
zien de combinatie Fa.-N.V.
niet kon bestaan. Daarop
werd alles, wat met dit be
drijf in verband stond, voor
nader onderzoek opzij ge-
lëgd. Dat waren in eerste
aanleg hier in Venlo 350 lijs
ten!"
Eer. eerste spoor, dat vrij
gauw onthullende zwendel-
praktijken aan het licht
bracht. Op de eerste plaats
ging het hier om pogingen,
waarschijnlijk geïnitieerd
door de koppelbaas werkge
ver, om voor Duitslandgan-
gers Nederlandse kinderbij-
slaggelden in de wacht te sle
pen, hoewel deze werkne
mers daarop geen recht had
den. Maar er zat veel méér
rottigheid in het vat.
Duizenden en nog eens dui
zenden Nederlanders bleken
ln Duitsland werkzaam te
zijn tegen zeer hoge „scho
ne" lonen, waarover door de
koppelbazen ginds geen soci
ale premies (totaal 35,1%
van het brvto-loon in Duits
land!) en eveneens geen
loonbelasting werd betaald.
De koppelbaas kreeg van het
Duitse bedrijf, waaraan hij
Nederlands personeel uit
leende, een bepaald bruto-
uurloon uitgekeerd, waarvan
hij premies en LB voor dit
personeel behoorde in te
houden en af te dragen. Dat
gebeurde mooi niet.
Het gemiddelde bruto-uur-
loon in Duitsland lag, met
alle toeslagen, indertijd op
plm. 15 DM. Stel, dat de
werknemer daarvan 8 DM
„schoon in het handje"
kreeg: een dik weekloon, dat
aan deze kant van de grens
nergens te verdienen was.
Maar wat gebeurde er met
die andere 7 D.M. Daarvan
behoorde de koppelbaas aan
de Duitse instanties (Allge-
meine Odtskrankenkasse en
Finanzamt) te voldoen, voor
de „pendelaar"premies
ziektekostenverzekering, ren
teverzekering, werkloos
heidsverzekering en eventu
eel, ongevallenverzekering,
plus loonbelasting.
Maar dat bedrag verdween
(per uur per man!) netjes in
de wijde zakken van deze
uitleners, hur, stromannen en
hun organisaties. Volgens ru
we schattingen „verdienden"
de koppelbazen in 1972 al
leen al aan de Limburgse
pendelaars rond de f 25 mil
joen. Een koppelbaas, die
b.v. 100 man in dienst had,
van wie hij er(om tijdelijk
gedekt te zijn) pakweig 20
wél verzekerde in Duitsland,
had over de rest een inko-
mentje van 580 DM per uur,
dat is 28.000 DM per week,
dat is bij 45 werkweken 1,2
miljoen DM per jaar!
V.d. H.: „Voor de Duitse
werkgever waren Nederland
se pendelaars de goedkoopste
gastarbeiders, omdat er to
taal geen lasten op drukten.
Die lasten drukten immers
op de koppelbaas, al was dat
theorie. Voor de Duitse
werkgever was het systeem
aantrekkelijk, want voor een
ingeleende Nederlandse pen
delaar betaalde hij maar 15
DM, terwijl vast personeel
hem destijds zeker 22 DM
kostte!"
Zoveel, als algemene „ach
tergrond". Het door v.d. H.
geleide onderzoek van de
RvA Venlo bracht een enor
me serie firma's boven wa
ter, die evenals de fa. Neda
N V'de zaak bezwendelden.
Deze „zwarte lijst" bestaat
nog altijd, wisselt van in
houd, groeit en slinkt, maar
telt hedentendage nog zo'n
50 tot 80 namen, variërend
van: Loonbedrijf De Tol NV,
NV Dulimex, Constructa of
fa. Constructa, fa. v.Roosma-
len, Lemax Uitleenbedrijf, R.
Hartendorf, El Truco NV
Correct Bouwbedrijf Di
nar, Emkor BV, Nijbouw of
Nijbau, fa.Gelderland, Han-
wel, Tecno Personal Service,
etc.etc.
V.d. H.: „Het bleek een
wijdvertakte organisatie te
zijn, waarvan het spoor dui
delijk in de richting Nijme
gen liep, naar Toontje v.E. in
de Burghardt v.d. Bergh-
straat. Ik moet zeggen, ik
heb achting voor de organic
satieworm. Mijn stelling is.
dat de misdaad het intellect
nodig heeft, maar het intel
lect nie$ de misdaad. Het be
staat niet, dat één man dit
allemaal alleen kan doen!
Hij moet geactiveerd en ge
stimuleerd worden door een
groep!"
Die groep, de „Ronselaarsor
ganisatie v.E. te Nijmegen",
is praktisch volledig „geïden
tificeerd": men kent namen,
adressen, leeftijden etc. van
de staf, de vaste kern van
hoofdmannen en 39 „veld
werkers", die het feitelijke
ronselen en tewerkstellen
verzorgen. Gebeurt het nog
steeds? V.d. H.: „Ongetwij
feld op kleinere schaal en
onder moeilijker omstandig
heden dan tot in 1972, maar
de heren zijn nog altijd zeer
actief!"
Maandenlang hebben RvA-
verificateurs bengen KB-lijs-
ten doorgesnuffeld. Er werd
landelijk alarm geslagen. Op
grote schaal werden verdere
KB-uitkeringen jitopgezet.
Op dat moment bleek pas
(V.d. H.: „Er zijn enorme
communicatiestoornissen ge
weest!"), dat het GAK Nij
megen al vóór 1972 zich in
de organisatie v.E. verdiept
had, maar de zaak falikant
verkeerd had ingeschat. Uit
eindelijk kon de RvA Venlo
in' 350 gevallen vaststellen,
dat in het rayon Venlo voor
een totaalsom van f 43.000,
onrechtmatig KB was geno-'
ten, over verschillende jaren.
V.d. H.: „Het zpu beslist een
paar ton geworden zijn, wan
neer wij -als een van de
kleinere bureaus in het land-
vanaf april 1972 alles hadden
uitgekeerd, wat frauduleus
was aangevraagd.' Ik weet,
dat er Raden zijn, die een
veelvoud van óns bedrag
moeten navorderen. Lande
lijk gezien gaat het om hon
derdduizenden guldens aan
benadeling van de sociale
fondsen, alleen al voor KB!"
De vraag, waarom zoveel
Duitslandgamgers in Neder
land KB aanvroegen en het
Duitse „Kindergeld", waarop
zij in bepaalde gevallen
recht hadden, lieten „schie
ten", is gauw beantwoord-
Zij kwamen er in Duitsland
niet voor in aanmerking,
aangezien de koppelbaas hen
niet bij het AOK had inge
schreven c.q. geen sociale
premies afdroeg. Dus was de
koppelbaas, om argwaan te
vermijden, gedwongen om
voor zijn personeel een Ne
derlandse KB-uitkering te
„versieren". De vraag is, wie
hier gefraudeerd heeft.
V.d. H.: „Verreweg het
grootste deel van de arbei
ders wist, dat ze fout waren
met indiening hier. Bijna ie
dereen. Maar ik wil meteen
aannemen, dat in veel geval
len de lijsten zijn ingevuld
door de koppelbaas. De
werknemer heeft dan alleen
maar zijn handtekening gezet,
waarmee hij zich uiteraard
schuldig maakt!"
In het RvA-rayon Venlo, dat
reikt van Gennep tot Echt,
moet nog 29.000,- worden
terugbetaald. V.d.H.: „De
goediwillenden hebben me
teen aan onze oproep gehoor
gegeven, maar een grote
groep verdomt het. Uit een
oogpunt van gelijke rechts
bedeling is dat onaanvaard
baar. Als wij een procedure
aangaan, is daarvoor de toe
stemming nodig van de Socia
le Verzekeringsbank. Tot op
heden, is niemand, via een
civiele vordering, tot beta
ling gedwongen. Ik moet U
zeggen, dat mij dat enorm
dwars zit!"
Overigens moet men beden
ken, dat het niet alleen om
valselijk verkregen KB-uit-
keringen gaat. De totaliteit
daarvan stelt weinig voor, in
vergelijking met de uitkerin
gen van ziekenfondswege.
AWW etc., die in de miljoe
nen lopen. V.d.H.: „Op dit
gebied- is en wordt op een
ontzettende schaal gezwen
deld, zonder dat men er iets
aan heeft kunnen doen. Het
bedrag, dat hiermee van de
Nederlandse burger gestolen
is, valt niet te becijferen!"
Heel deze gigantische oplich
terij is terug te voeren op de
„klandesti»ne" positie van de
Nederlandse pendelaar, die
via een malafide koppelbaas
in Duitsland zijn dikke
weekloon verdient. Vandaar,
dat de Nederlandse autoritei
ten in 1972 meteen wilden
„doorstoten" naar de top, i.e.
vooral oe organisatie-v.E.
met haar veelheid van
schijn/bedrijfjes. Er was toen
becijferd, dat er tussen
Roodeschool en Maastricht
minstens 17.000 Duitsland-
gangers bij koppelbazen in
dienst waren, van wie (aldus
v.d.H.) tussen 3000 en 5000
bij Toontje v.E., waar ze ge
makkelijk 400 DM schoon in
de week haalden.
De RvA Venlo heeft de zaak
vrij spoedig op justitieel ni
veau gebracht. Na een uit
voerig onderzoek door de
Venlose recherche, waarop ik
later zal ingaan, vond op 23
februari 1973 een bespreking
plaats met mr. W. Uiterwaal,
officier van Justitie bij de ar
rondissementsrechtbank in
Roermond. Mej. Truus Kok,
voorzitster RvA Venlo: „De
officier van Justitie was on-'
der de indruk. Alles wees
erop, dat er ingegrepen zou
worden. Toch is de zaak nog
altijd in behandeling. Ik kan
dat niet verklaren. Ik weet,
dat er een verzoek gedaan is
aan de officier van Justitie
in Roermond om niet in te
grijpen. Om. te voorkomen,
dat door een ingreep in Ven
lo en omstreken eigenlijk al
le koppelbazen in het land
kopschuw zouden worden en
hun administraties etc. voor
tijdig zouden vernietigen.
Dat verzoek is gedaan vanuit
Arnhem, omdat het departe
ment van Justitie de lande
lijke- coördinatie van een
eventueel justitie-optreden
had toevertrouwd aan de of
ficier van Justitie in Arn
hem!"
Op dit punt beginnen de
vraagtekens. Chef de bureau
v.d.H.: „Ik ben zwaar, heel
zwaar teleurgesteld in de
Nederlandse autoriteiten, met
name Justitie. Misschien is
de wil om deze zwijnenstal
schoon te maken nog altijd
aanwezig, maar de resultaten
wijzen'in het tegendeel. Er
moet intussen een veelheid
van materiaal op tafel liggen,
variërend van getuigemverkla
ringen tot duizendvoudige
valsheid in geschrifte, dat
voor mij het voortdurend
uitblijven van justitiële stap
pen onverklaarbaar maakt.
Ik zeg dat rechtuit!"
Wat gebeurt er achter de
schermen, bij controle- en
vervolgingsinstanties? Bij de
RvA vindt men het b.v.
„vreemd", dat in februari
1973 op het kantoor van de
Sociale Verzekeringsraad
(SVR) in Den Haag een top
bijeenkomst van alle betrok
ken (lees: gedupeerde) in
stanties plaatsvond en dat
toen ,yeen bepaalde meneer"
vroeg om de namen van de
mensen, die daarbij aanwezig
waren, niet te vermelden in
het eventuele rapport van
deze samenkomst. Met welk
motief? Mej. Kok, openhar
tig: „Wij hebben, laat ik dat
eerlijk zeggen, de indruk dat
er in bepaalde kringen angst
heerst voor de persoon v.E.;
en ook, dat er in zeer hoge
kringen een bepaalde be
scherming op die persoon
rust!"
9 A. v. d. Heuvel
V.d.H.: „Op donderdag 21
december 1972 is de hoofdin
specteur van politie opgebeld
door een verslaggever .van
„De Telegraaf", die een ge
heim rapport van de Sociale
Verzekeringsraad in zijn be
zit had. Er waren maar heel
weinig, die er op dat 'mo
ment inzage van hadden ge
had. „De Telegraaf" heeft
een grote publiciteit losgesla
gen, maar de vraag was: hoe
kwam het blad aan dit rap
port? Er is op alle niveaus
een onderzoek beloofd, maar
de zaak werd nooit uitge
zocht. Ik sluit niet uit, dat er
méér achter heeft gezeten!"
Heeft men v.E., door het be
lastende SVR-stuk te laten
„uitlekken", tijdigwillen
tippen? Maar waarom kozen
hij en zijn „volgelingen" dan
niet ijlings het hazenpad?
Wat maakt hun positie zo
sterk? Zijn het leemten in de
wetgeving? Schiet de bewijs
last tekort, ondanks ruim 2
jaar speurwerk van alle
denkbare instanties V.d.H.:
„Wij hebben sterke getuigen
verklaringen kunnen vastleg
gen, waardoor strafrechtelijk
alles helemaal rond zat, ook
tegen de koppelbaas. Waar
om is er nooit éént'je ge
pakt!"
De Nederlandse Raden van
Arbeid blijven gewaar
schuwd, laatstelijk bij brief
van 7-11-1973, met als onder
werp: „Toepassing K.W.
m.b.t. personeel in dienst van
door v.E. en zijn „Vertreter"
geleide (uitleen)bedrijven",
waarin naar 5 eerdere circu
laires terzake wordt verwe
zen.
V.d.H. meent: „Meneer v.E.
staat vooral zo sterk, omdat
een beruchte accountant uit
Alkmaar een van zijn advi
seurs is. Deze man is al
meerdere malen wegens ma
lafide zaken veroordeeld ge
weest. Hij woont op verschil
lende adressen, maar het
spoor begint in Alkmaar.
Men kan zeggen: voor v.E. is
in Alkmaar de victorie be
gonnen".
Tot de staf rekenen de in
stanties verder: Johanna v.R.
28 jaar, roepnaam Hannie,
huishoudster concubine; de
Turk T.B., 27 jaar, chauf
feur huisknecht: mr. C. J.
baron v.H., juridisch advi
seur; W.J. te Nijmegen, eco
nomisch adviseur; en A.H. te
Nijmegen, verzekeringsadvi
seur. Het kan onverantwoord
lijken, hangende het onder
zoek, dit soort bijzonderhe
den te publiceren, maar
Toontje v.E. is van het be
staan en de inhoud van deze
lijst allang op de hoogte.
Vraag: wie heeft ze hem toe
gespeeld?! V.d.H.: „Op de
een of andere manier blijft
v.E. zijn achtervolgers altijd
minstens één stap voor.
Daarom heeft hij goed la
chen. Ik zou willen, dat zijn
WERKELIJKE helpers of
tipgevers eens voor het voet
licht werden gebracht!"
Het staat vast, dat het „Uit
leenconcern-V.E." weliswaar
niet het enige, maar wel ver
reweg het grootste is in deze
lucratieve branche. V.d.H.'
„Hij is ermee begonnen,
maar spoedig hebben ook an
deren zulke praktijken opge
bouwd, bona- en malafide.. Ik
kan in de verste verte niet
schatten, hoeveel koppelbaas-
bedrijven er bestaan. Zeker
is, dat v.E. zijn vertakkingen
door heel Nederland heeft en
dus de markt vrijwel be
heerst!"
Van de op 7-11-1973 bekende
v.E.-bedrijven staan er 5 als
failliet te boek, zodat verre
weg het grootste deel nog
actief moet zijn. Een aantal
is keurig ingeschreven bij de
Nieuwe ALgemene Bedrijfs
vereniging. Sommige staan
rechtstreeks op naam van
Anton Marie v.E., andere op
die van zijn verloofde Han
nie. Minstens 3 bedrijven
hebben hun adres in Duits
land (Koblenz,' Nordhorn).
Vijf of zes 'zijn gefailleerde
handels- of bouwonderne
mingen, welke v.E. heeft
overgenomen dan wel „opge
kocht"!
De 53 hoofdagenten, agenten,
subagenten en stromannen
hebben elk een eigen wer-
vingsgebied in Nederland.
Enkele hoofdagenten opere
ren zelfs in Ierland, Oost-
Duitsland en Engeland.
Driekwart van deze figuren
woont in Nijmegen en omge
ving, en verder duiken
adressen van „Vertreter" op
in o.a. Venlo, Belfeld en
Venray. Het Nijmeegse
hoofdkwartier is, aldus de
SVR-gegevens, over 7 adres
sen in Nijmegen verspreid.
Men goochelt met telefoon
nummers, valse adresplaatjes
etc., en men „grossiert" in
faillisementen, naamsverwis
selingen, bedrijfsovernemin-
gen, adresverplaatsingen etc.,
waardoor justitie, politie, fis
cus etc. het nauwelijks kun
nen bijbenen.
In februari 1973 had de
„Roermondse" Justitie vol
doende belastend materiaal
om binnen het arrondisse
ment toe te slaan, maar -in
opdracht „van hogerhand"-
heeft men plannen daartoe
laten schieten, omwille van
een noodzakelijk geachte
landelijke coördinatie. De
door de RvA Venlo openge
zette „augiasstal" is echter
nog altijd niet uitgemest.
Mej. Kok: „Het is onbegrij
pelijk, het is bijzonder onbe
vredigend. Ik weet, dat er
nog voortdurend eenmaal per
maand vergaderd wordt door
coördinators van alle betrok
ken overheidsinstanties in
verband met de koppelbazen,
maar de grote klap blijft
uit!"
Wanneer komt die? V.d.H.:
„Het zal beslist het schan
daal-van-de-eeuw opleveren
als men werkelijk alles bo
ven water kan krijgen. Mil
joenen, miljoenen en nog
eens miljoenen. Landelijk
gezien treedt men veel te
lankmoedig op. Waarom, kan
ik U niet zeggen. Wij hebben
het niet verdiend, dat deze
voor de Nederlandse maat
schappij zo nadelige zaak als
een dooddoenertje wordt
weggeveegd. Zolang ik kan,
zal ik mij blijven inspannen
om hier het recht zijn loop
te doen hebben, daar kunnen
die lui zeker van zijn. Drei
gementen of niet!"
Op jaarbasis, zo heeft (aldus
v.d.H.) het Loontechnisch
Bureau geraamd, wordt in de
uitleenbranche een slordige
1200 miljoen gulden „ver
diend" aan belasting- en pre
mie-ontduiking plus onrecht
matig genoten sociale uitke
ringen. Waarlijk geen onbe
nullige fooi. Er staat tegeno
ver, dat (gedeeltelijk door
deze situatie!) tussen 20.000
en 30.000 Nederlanders goed
betaalde werkgelegenheid in
West-Duitsland kunnen blij
ven houden, en dus niet ten
laste komen van de binnen
landse arbeidsmarkt. Het zou
(zo wordt vermoed!) een ar
gument kunnen zijn om er in
de praktijk niet al te zwaar
„aan te tillen". Ligt daar
soms de verklaring, Sociale
Zaken?
(WORDT VERVOLGD)
Wie de fiscale rechtspraak na
pluist komt meer dan eens
een boer of een dokter als pro
cespartij tegen, 't Kan toeval
zijn, 't kan ook zijn dat beiden
behoren tot de kategorie die
zich de kaas niet van het
brood laai eten juist omdat ze
voor die kaas zo hard moeten
werken.
Het geval van deze week be
trof een chirurg. Hij toog naar
een congres in Philadelphia
georganiseerd door de Cociéte
Internationale de Chirurgie.
Ze deden het grondig op dit
congres, tien dagen lang. De
dames waren ook uitgenodigd.
En zo nam ook onze chirurg
zijn vrouw mee. Daar uias in
zijn geval des te meer reden
voor omdat hij haar op de
operatiekamer had leren ken
nen, niet als patiënt maar als
operatiezuster. Getrouwd ver
richtte zij nog talrijke werk
zaamheden voor hem waardoor
zij een doktersassistente bui
ten de deur kon hóuden-
Samen verreisden zij naar
Philadelphia een bedrag van
een dikke f 8000,-. Bij zijn
aangifte voor de inkomstenbei
lasting trok de dokter dit be
drag af als beroepskosten.
Jammer genoeg misgunde de
inspecteur hem dit. Zijn be
wering was dat de vrouw lou
ter voor haar plezier de reis
had meegemaakt en dat de op
haar betrokken kosten geheel
in de privésfeer lagen. Hoe de
dokter ook protesteerde, niets
hielp. De inspecteur deelde
het kostenbedrag door midden
en trok derhalve maar f 4000,-
af. Ook tegen dit botte mes
tekende de chirurg verzei aan.
Als ik een éénpersoons-kamer
had genomen zou ik in ieder
geval meer dan de helft zijn
kwijtgeraakt, luidde zijn be
toog. En daar had hij gelijk in.
Maar de inspecteur die bloed
rook, liet niet los. Ja, was zijn
repliek dat mag zo zijn maar
ge zi jt op de terugweg in
Montreal aangeweest om fami
lie te bezoeken, dat was ook
niet zakelijk. Daarvoor mag
ook. wel iets in mindering van
het bedrag van f 8000,- ge
bracht worden!
De dokter toog naar het
gerechtshof. Hij wees erop dat
zijn vrouw -gezien haar voor
opleiding- toch ook iets van
een dokter had, dat zij de
operatiefilms van het congres
had bijgewoond, dat ze mee
was gegaan naar de ziekenhui
zen en dat ze zodoende vak
technische bekwaamheden had
opgedaan. Ten slotte wees hij
er het hof op dat. in geen
geval het door hem uitgegeven
bedrag tot de helft mocht wor
den teruggebracht omdat de
reis meer dan de helft zou
hebben gekost indien hij zijn
vrouw zou hebben thuisgela-
ten.
Het hof sloeg aan het denken
en kwam met een salomons-
oordeel uit de bus. Het is
begrijpelijk dat mevrouw de
reis heeft meegemaakt gezien
haar betrokkenheid met de
praktijk van haar man; ook
nemen wij aan dat het nuttige
rendement van het congres
voor haar man verhoogd is
door haar aanwezigheid o.m.
door het leggen van contac
ten; ook voor haar eigen, werk
moge het zijn nut hebben af
geworpen; maar alles bijeen is
het niet aannemelijk dat een
en ander van zo groot gewicht
was dat 'ze om die reden de
reis heeft meegemaakt; het
was meer om een kijkje te
nemen in een ander wereld
deel en om de genoegens ver
bonden aan een congres dat ze
meekwam met haar echtge
noot; het zijn dus geen be
roepskosten maar uitgaven in
de privésfeer. Maar een beetje
kreeg de dokter toch gelijk
van het hof. Het bezoek aan
Montreal geeft geen aanleiding
.aan te nemen dat de reis mede
om privéredenen is onderno
men; bovendien nergens blijkt
uit dat dit extra uitgaven
'heeft veroorzaakt. Ook kreeg
de dokter gelijk met zijn stel
ling dat twee personen samen
goedkoper reizen dan twee
maal een persoon. En zo stond
het hof hem toe 60% van de
totaalkosten in mindering van
zijn inkomen te brengen.
Ik zei het al dokters en
boeren zijn vasthoudend. De
dokter wendde zich tot de Ho
ge Raad. Hij vond er echter
geen troost omdat de Hoge
Raad (als regel) niet over fei
ten oordeelt. Het hof heeft nu
eenmaal gezegd dat het plezier
bij de vrouw op de voorgrond
heeft gestaan. En dat is een
feitelijke beslissing waar wij
niet over gaan. 1)
Mijn indruk, vraagt U? Wat
een gemillimeter Zouden on
ze ministers ook hun vrouwen
thuis laten op diners? Of op
congressen? En zouden zij de
ze kosten voor eigen rekening
nemen? Het is duidelijk dat
een congres geen congres is
zonder dames. Als men toe
staat congreskosben ols be
roepskosten te boeken, laat
men dan ook redelijk zijn en
niet zo pietepeuterig. Theore
tisch onjuist is wat het hof
doet. de aftrekbare kosten op
minder dan de helft zetten.
Immers het fiscaal recht re
kent niet met de kosten die
men zou hebben kunnen ma
ken maar met de kosten die
men inderdaad heeft gemaakt.
En dat was in de zienswijze
van het hof voor man en
vrouw ieder de helft. Moge
deze toegeeflijkheid van het
hof een beetje als zalf werken
op het geschonden rechtsge-
hof een beetje als zalf werken
voel van onze dokter. Immers
al moge het zijn dat „het con
gres danst" 2) dit neemt niet
weg dat er goed werk verricht
kan worden.
D'OUWE
1) HR 9 mei 1973 Fed 26 juli
1973 VStN 9 juni 1973.
2) „Der Kongress tanzt" zei
men van het Weense congres
van 1815 dat niet tot besluiten
kon komen na de val van
Napoleon.
scheepsbericht en
Alkmaar li vn Aruba nr
Kingston, Anne Christina 12 te
Hamburg, Ares 11 1000 o. St.-
Maarten nr Delfzijl, Atlantic
Crown 11 vn Le Havre nr
New York, Batu 11 vn Rotter
dam nr Antwerpen, Bilderdijk
12 vn Sheerness nr Bremefha-
ven, Chevron Kentucky 11 25
zo Ras Alhadd nr Ras'Tanura
Chiriqui 11 vn Southampton
nr Cristobal. Chiron 11 vn
Hamburg nr Amsterdam, Dia-
dema 11 45 zo Kp. Palmas
Tranmere, Dutch Faith 11 vn-
Rotterdam nr Billingham, Ga-
nymedes 12 Le Havre verw.,
Dutch Mate 11 pass. Bruens-
buettel nr Hensinki, Gooiland 11
vn Maceio nr Tenerife, Gulf
Italian 11 220 w Freetown nr
Escravos, Gull Swede 11 160 n
Daikar nr eabinda, Kalydon 11
in Perz. Golf verw., Lycaon 11
vn Hong Kong nr Yosu, Ma-
chaon 11 80 zw Ouessant nr
Le Havre, Merwe Lloyd 12 te
Bremerhaven, Metula 11 vn
Hovic nr Bonny, Neder Elbe
11 750 w Walvisbaai nr Kaap
stad, Neder Lek 11 vn Timaru
nr Balboa. Neder Waal 11 vn
Midway Isianö nr Panama Ka
naal, Nedlloyd Kimberley 11
vn Singapore nr San Francis
co, Nedlloyd Nile 11 t.a. rede
Douala, Nieuw Holland 11 vn
Adelaide nr Melbourne, Ondi-
na 11 vn Umm Said nr Mina
al Fahal, Onoba 16 te Yokoha
ma verw., Pericles 12 vn Bre
men nr St.-Maiarten, Phillipia
11 vn Bombay nr Fahal. Pool
ster 11 600 zo Groenland nr
Cristobal ,Rijnborg 12 vn
Delfzijl nr Mantyluoto, Seine
Lloyd 11 te Amsterdam, So
crates 12 te Georgetown
verw., Straat Futami 10 vn
Hong Kong nr Durban, Straat
Hobart 11 vn Hong Kong nr
Kobe, Straat Talbot 11 60 zo
Recife nr Santander Thames-
haven 11 330 zw Kp. Verdi-
sche Eilanden nr Rio de Janei
ro. Waalekerk 11 240 zzw Die-
go Garcia nr Singapore. Wal
cheren 11 180 zw Kp. St.-
Vincent nr New Orleans.
(ADVERTENTIE)
(Van onze sociaal-economische
medewerker).
TILBURG Het Verbond
vaa Nederlandse Ondernemin
gen één van de werkgevers
organisaties in ons land
heeft ernstige kritiek geuit op
de snelle groei van de collec
tieve voorzieningen. Deze
groei brengt met zich mee dat
het aandeel van de belasting
opbrengst en van die van de
sociale premies in de afgelo
pen tien jaren is gestegen van
dtrtig tot vijftig procent vaD
het nationale inkomen.
Dit betekent dat de helft
van alle inkomens óf in de
vorm van belastingen óf in die
van sociale premieheffing te
rechtkomt bij de overheid,
die daaruit haar uitgaven fi
nanciert. Als dlit zo door gaat
dan zal bij de huidige stagna
tie van de groei van de natio
nale produktiie het jaarlijkse
surplus geheel in de vorm van
belastingen en extra premie
druk naar de staat vloeien. Dit
betekent dat voor verbetering
van de consumptiemogelijkhe
den bij de loontrekker geen
plaats meer is. Stagnerende
censumptie leidt tot stagneren
ie produktie en derhalve tot
werkeloosheid. De kritiek van
het Verbond van Nederlandse
Ondernemingen is met nieuw
zij is ail meer geuit en is
eigenlijk politiek van aard.
Het verbond heeft weliswaar
geen bezwaar tegen een ver
dere uitbouw van het systeem
van sociale en collektieve (g'_-
meenschaps-) voorzieningen
maar vindt het tempo waarin
dit gebeurt niet in overe in
stemming met de ontplooiings
mogelijkheden van het be
drijfsleven. De perfectionering
van de zogenaamde verz >r
g.ngsstaat moet worden afge
zwakt. De belastingdruk, die
ie werkende bevolking moet
opbrengen wordt zó zwaar dati
aet voor niemand meer inte
ressant is om nog iets te on-'
dernimen, zo luidt de redene-|
nng op de achtergrond. Wip
de ambitieuze programma's
van de politieke partijen be
ziet, zal tot de conclusie moe
ten komen dat in de komende
tien jaren de overheid een nog
groter deel van de nati male
koek zal nodig hebben om het
een en ander te financieren.
Dit betekent dat stabilisatie
van de belasting- en so' iale
premiedruk voorlopig niet totl
de mogelijkheden behoort, wil
bedrijfsleven niet steeds in
.i-en althans deze program.' s
serieus nemen. De overheid
neemt steeds meer taken ir.
het sociaail-economische Itven
voer haar rekening. In een
complexe samenleving als de
mze valt daaraan ook ï.et te
ontkomen. Om de ontwikke
lingen aan de basis van de
economie met te laten ontspo-
en, is het nodig dat de
overheid de belangengrnepe-
■ingen in de maatschappij aan
Je tafel krijgt om van tijd tut
tijm de te volgen strategie te
bepalen. Dit betekent dat
iverheid, vakbonden en werk
gevers bereid moeten zijn met
elkaar tot langlopende afspra
ken te komen. In deze „over
legeconomie" moet getracht
worden tot een lange termijn
planning te komen zodat het
onzekerheid verkeert over wat
er weer kan gebeuren. Een
dergelijke planning kan nooit
grote zekerheid geven, al was
het alleen maar vanwege het
feit dat ons land beïnvloed
wordt door vele buitenlandse
krachten die niet onder con
trole kunnen worden gehou
den.
Maar een dergelijke p'an-
nimg, met de daaraan verbon
den noodzaak tot bezinning
over de economische mogehjlc-
t heden en de reële kansen op
realisering van de sociale
wenselijkheden, zet meer z -
den aan de dijk dan een koer*
waarbij het bedrijfsleven
maar moet afwachten wat de
overheid nu weer wil. Boven-
■dien worden de belangrijkst'
sociaal-economische partners
dan tevens belast met een gro
ere verantwoordelijkheid vooi
Ie te volgen weg hetgeen hen
zal noodzaken naar compro
missen te zoeken zonder welke
een veelvormige samenleving
als de onze niet te sturen Is.
drs. A. A. WENTLNK.
Bossen, water, wandelingen, vissen, minigolf, speelpleinen,
zwembad met cafetaria, restaurant, camping, caravanning,
week-end huisjes.
Dit alles is te vinden in het hartje van de Kempen.
Daarom, allé twijfels weg en kom je zelf overtuigen!
4
■9
RECREATIECENTRUM BREEBOS
Merksplassesteenweg 53 - RIJKEVORSEL
Via E10 (Breda) afslag Hoogstraten/Loenhout.
N.B. Week-endhuisjeS' ook te koop interessante belegging.
