NEDERLANDS VERZET KRUGT CONTOUREN
SOLZJENITSIN-DOCUMENT IN
SOVJET-UNIE GEPUBLICEERD
Literatuur
voor
Duisenberg
RECHT
Een beetje
bescheiden blijven aan tafel
is heel gezond.
1
Eet minder maar lekker»
Echte boter.
binnenland
buitenland
Prof. de Jong voegt deel toe aan serie over Tweede Wereldoorlog
Hoop
Har ba rosso
Gelijkschakeling
Maxim ov
Eis van 21
maanden tegen
dienstweigeraar
Verlof voor
militairen
om te stemmen
papier
oor <w pen
Bliksemenquête
Kruis-leden
dik tevreden
N
Vrijdag 22 maart 1974
li
De eerste schok van de
Duitse overval 10 mei 1940
en het begin van de bezet
ting is voorbij. Een jaar lang
lijkt het allemaal nogal mee te
vallen. Goed, er is toenemende
ergernis over het optreden van
de NSB'ers en aanhangers van
verwante totalitaire ideologie
ën. Maar de Duitsers zelf ge
dragen zich over het algemeen
„correct".
De grote meerderheid van
liet Nederlandse volk is na
tuurlijk anti-Duits. Die meer
derheid roert zich echter niet
af nauwelijks. Afgezien van af
en toe een beperkte demon
stratie. Om, bijvoorbeeld, te
getuigen van de banden die
men voelt met het Huis van
Oranje. Die meerderheid luis
tert naar de geallieerde radio
berichten, naar radio-Oranje.
Die berichten zijn meestal niet
opwekkend. Enfin, men heeft
sterk het gevoel dat de Duitse
militaire macht superieur is.
Een verdrietig en deprimerend
gevoel. Dat wel! Maar ver
der. Het leven gaat door
en het valt allemaal nogal
mee.
Misschien is 14 maart 1941
voor velen dezer „gematigden"
het keerpunt geworden. Toen
werd bekend gemaakt dat de
Duitsers 18 Nederlandse ver
zetsstrijders hadden doodge
schoten. Het is op die datum
dat professor De Jong de eer
ste helft van het vijfde deel
van zijn standaardwerk over
Nederland in Oorlogstijd be
gint. Met de lente van 1941 dus.
„Het bericht maakt diepe
indruk. Zeker, de bezetting
had al mensenlevens gevergd:
de slachtoffers die iin Amster
dam bij het neerslaan van de
februari-staking door Duitse
kogels getroffen waren. Hoe
veel het er geweest waren,
was niet bekend; geruchten
deden de ronde waarin van
grote aantallen sprake was.
Terwijl evenwel bij hun dood
het toeval een rol gespeeld
had, was bij de achttien
geëxecuteerden sprake ge
weest vain een Duits wilsbe-
■luit, het doodvonnis dat niet
door toepassing van het gratie-
recht opgeheven was. Medele
ven en. verontwaardiging
vlamden op. Medeleven met
de families der geëxecuteerden,
verontwaardiging jegens de
Duitsers. Achttien doden! Hoe
veel zouden nog volgen? Het
was een benauwende
vraag".
Knap en beklemmend
schetst De Jong in het begin
van dit deel hoezeer de stem
ming in Nederland die lente
werd beïnvloed door gebeurte
nissen in Europa. Door de po
ging van anti-Duitse krachten
in Joego-Slavië om niet ge
dwongen te worden voor het
nazi-geweld te wijken. Po
gingen die mislukten! Terecht
plaatst De Jong het binnen
lands gebeuren in het perspec
tief van het oorlogsverloop en
de uitzichten die dat verloop
bood. Misschien voor het eerst
in vele tientallen jaren ging
men in ons land beseffen dat
Nederland maar een klein deel
van die grote wereld was. En
dat wat in die grote wereld
gebeurde van beslissende in
vloed zou zijn op het eigen
leven, het eigen bestaan, de
eigen vrijheid.
Joego-Slavië werd snel door
de Duitse tanks veroverd. Elf
dagen duurde de strijd. Grie
kenland volgde. De Britse
troepen moesten dat land ver
laten. Begin mei troffen de
Duitsers voorbereidingen het
eiland Kreta te veroveren.
Eind mei was die luchtlan
dingsoperatie door hen met
groot succes bekroond. „Van
maand tot maand werd de ge
hele Britse positie in bet Mid
den-Oosten ernstiger be
dreigd". Het was zeer de
vraag of de Engelsen op den
duur Egypte en het Suezka-
naal zouden kunnen behouden.
Kortom, bet zag er somber
uit.
Toen kwam die zondag van
22 juni 1941. Een enorme
Duitse legermacht trekt de
Sovjet-Unie binnen. Operatie
Barbarossa. Nieuwe hoop.
Want dat machtige rijk zou
wel eens laten voelen dat me
neer Hitier zich niet alles kon
veroorloven. Vrq snel echter
zag het er naar uit dat de
Russische Beer op een lemen
voetstuk stond. De Duitse
overwinningen waren niet van
de lucht. Pas later in dat jaar
1941, toen de winter naderde,
werd duidelijk dat Hitiers op
zet, een snelle overwinning en
uitschakeling van de Sovjet-
Unie, was mislukt. Barbarossa
was geen succes.
Tegen de machtige interna
tionale achtergrond tekent De
Jomig de gebeurtenissen en ge
voelens in Nederland. Hij doet
dat met een groot gevoel voor
verhoudingen en voor drama
tiek.
Snel werd de situatie in Ne
derland verscherpt. Niet het
minst dooi- het drijven van de
NSB om de volledige macht iin
Nederland te krijgen. Het zijn
bladzijden, waarvan de span
ning afdruipt, die De Jong aan
die interne strijd in de matio-
niaal-sooiailistische gelederen
heeft gewijd. De Duitse bezet
tende macht was over het al
gemeen niet zo op het mannet
je Mussert gesteld. Zeker Rau-
ter niet, de SS-baas in Neder
land. Maar ja, de verhoudin
gen werden steeds moeilijker
en van de actieve hulp op
grote schaal van de niet-nazi's
hadden de Duitsers geen grote
verwachtingen.
De jong is er opnieuw in
geslaagd dat allemaal voor een
publiek dat er dertig jaar later
kennis van wil nemen duide
lijk uiteen te zetten. Het ge
vecht tusen Mussert en Arnold
Meyer, de strijd van de SS
binnen de NSB tegen diezelf
de NSB, het steeds weer over
stag gaan van het college van
secretarissen-generaal, het
hoogste Nederlandse bstuur nu
er geen regering meer aanwe
zig was. De manier waarop de
Duitsers NSB'ers of Duitse
sympathisanten in dat college
gingen benoemen.
is uil®®! SSL wfltiJüa
van „goede
Nederlanders" die echter zo
zeer veraimbtelijkt waren dat
ze het uitvoeren van Duitse
bevelen stelden boven hun
plicht als Nederlanders. De
toenemende spanning tussen
de Joodse Coördinatie Com
missie en de serviele Joodse
Raad, die nadat er een
waterdicht persoonsbewijs was
ingevoerd, ontworpen door de
hoge Nederlandse ambtenaar
Lentz de registratie van de
Joden niet tegenwerkte. Om
het heel mild te zeggen.
In de periode die De Jong
in die eerste helft van dit
vijfde deel beschrijft komt
Amerika in de oorlog door de
Japanse overval op Peai-1 Har
bour, december 1941. Dan
krijgt de oorlog -waarlijk we
reldwijde afmetingen. En spit
sen de verhoudingen in Ne
derland zich nog verder toe.
Veel aandacht geeft hij aan
de manier waarop de Duitsers
probeerden de typisch Neder
landse organisaties gelijk te
schakelen. Dat wil zeggen:
dienstbaar te maken aan hun
nationaal-socialistische doel
einden.
In die opvattingen van de
leiding van de Duitse bezet
tingsmacht kon en mocht
Duitsland de oorlog niet ver
liezen. „Vandaar diait zij er
energiek naar bleven streven,
Nederland in nationaal -socia
listische zin te hervormen;
nieit alleen in '41, maar ook in
'42 namen zij aan dat hun
daartoe voldoende tijd gelaten
zou worden. Zeker, het Neder
landse volk bleek weerbarsti
ger te zijn dan zij aanvanke
lijk gedacht hadden, maar-
eens zou dat volk zich in het
onvermijdelijke moeten schik
ken. Dat niet uiteindelijk aan
„Germaanse" arbeiders, boe
ren en jongeren de ogen zou
den opengaan voor de heils
leer van het nationaal-sooiailis-
me, leek al diegenen die door
deze leer bevangen waren, een
absurde gedachte; verzet tegen
die leer zagen zij als een kop
pig, ja dwaas vasthouden aan
de tradities ener verouderde
samenleving, eigenlijk alleen
begrijpelijk bij die weinigen
die in materiële zin van die
vroegere samenleving geprofi
teerd hadden".
De Jong gaat diep in op de
maatregelen die tot doel had
den het Duitse element in Ne
derland te versterken. Een
streven dat op den duur zou
moeten leiden tot het opnemen
van Nederland in hel Groot-
duitse rijk. De manier waarop
zij probeerden het onderwijs
gelijk te schakelen krijgt in dit
deel volle aandacht. Ook de,
toch wel mislukte pogingen,
om de vakbeweging onder
de NSB'er Woudenberg te
plaatsen. Bij het NVV lukte
dit tendeie. Men ving echter
bot bij de katholieke en chris
telijke organisaties. Het Neder
landse episcopaat en vooral
aartsbisschop De Jong verzette
zich in het openbaar tegen de
Duitse onderdrukking. De strijd
om het behoud van de eigen
identiteit van ons land was
daarmee volop ontbrand. Een
strijd die in de loop van drie
bittere jaren vele slachtoffers
zou eisen.
Rn door dat alles heen ver
haalt De Jong hoe een begin
werd gemaakt met de vernie
tiging van de Joodse Neder
landers.
Ook dit deel zal uiteraard
weer de nodige kritiek krij
gen. Dat is onvermijdelijk,
want De Jong schrijft voor
velen onzer eigentijdse ge
schiedenis. Zijn interpretaties
kunnen aangevochten worden.
Niet de feiten waarop hij ze
baseert. Hij, de historicus, is
zelf bij alles wat hij voor het
MOSKOU (Reuter) In de
Sovjet-Unie is door dissidente
kringen een document in om
loop gebracht waarin de ge
beurtenissen rond de uitwij
zing van de schrijver Alexan
der Soizjenitsin op een rijtje
worden gezet. Het document,
(lat uit 184 getypte velletjes
bestaat, bevat, behalve een
chronologisch overzicht van de
gebeurtenissen tussen augustus
1973 en de uitwijzing van
Soizjenitsin in februari ook
verklaringen en ingezonden
brieven, die gedeeltelijk wel,
en gedeeltelijk niet werden
gepubliceerd in de Sovjet
pers.
Het document over Soizje
nitsin is een „Samizdaf'-stuk,
dat wil zeggen een geschreven
of getypt manuscript dat on
dergronds circuleert in de
Sovjet-Unie. Enkele exempla
ren ervan zijn door de baken
de Russische atoomgeleerde,
en voorvechter voor burger
rechten Andrej Sacharov,
overhandigd aan Westerse
journalisten in Moskou.
Het Solzjenitsin-document
heeft als titel „Leef niet met
leugens", de titel van een van
Solzjenitsins meest recente
verklaringen. Er is een voor
woord bij geschreven door
Andrej Sacharnv en zijn me
destander. de wiskundige Igor
Sjafarevitsj.
Het stuk is bedoeld om te
voorkomen dat Soizjenitsin in
eigen land in het vergeetboek
raakt, en dat de feiten rond
zijn uitwijzing later worden
verdraaid. De meeste gegeven?
in het document zijn al eerder
gepubliceerd.
_Uit het document blijkt dat
RMens de ingezonden brieven-
campagne tegen Soizjenitsin in
de Russische pers ook lezers-
brieven werden gestuurd
waarin het optreden van de
autoriteiten werd bekritiseerd
en Soizjenitsin werd verde
digd.
Geen van deze brieven werd
echter opgenomen in de kran
tenkolommen.
De samenstellers van „Leef
niet met leugens"' zijn anc
niem gebleven en hebben hun
voorbereidend werk goed ge
heim gehouden. Zelfs Solzje
nitsins vrouw Natalya was er
niet van op de hoogte.
Bij de overhandiging van
het stuk aan journalisten deed
Sacharov opnieuw een beroep
op de publieke opinie zich het
lot aan te trekken van de
gevangen zittende schrijver
Wladimir Boekovs'ki, de ge
leerde Leonid Pljoestjsj en de
astrofysicus Kronid Ljoebars-
ki. Hun gezondheidstoestand
zou slecht zijn.
Intussen heeft de Russische
dissidente schrijver Wladimir
Maximov in Miinchen gewezen
op het belang van steun van
het Westen voor de beweging
tot „democratische vernieu
wing" in de Sovjet-Unie.
Maximov deed op een pers
conferentie een beroep op de
massamedia in het westen hun
berichtgeving 'over de Russi
sche dissidenten vol te houden
en te intensiveren.
De schrijver. cile begin
maart in het westen aankwam
met een uitreisvisum voor een
jaar, zei dat in de laatste
maanden veel dissidenten de
Sovjet-Unie „vrijwillig of on-
vrijwillig" hadden verlaten.
En in Rome is de Russische
dissident Pavel Litvinov,
kleinzoon van een voormalige
Russische minister van buiten
landse zaken, gisteren vanuit
Wenen aangekomen, waar hij
enige tijd zal doorbrengen al
vorens naar de Verenigde Sta
ten te vertrekken.
Litvinov, een 33-jarige che
misch ingenieur, arriveerde in
gezelschap vm zijn vrouw en
hun twee kinderen. Litvinov,
heeft in Wenen gezegd dat hij
hoopt in de Verenigde Staten
fysica te kunnen doceren. Hij
maakte duidelijk dat hij dooi
de Sovjet-autoriteiten is uitge
wezen. Hij zei dat hij vorig
jaar december door de KGB is
gearresteerd en dat men hem
te verstaan heeft gegeven dat
hij de keus had tussen ver
trekken of een nieuw Dedrijf
in Siberië „onder slechtere
omstandigheden dan de vorige
keer".
Litvinov werd wegens zijn
protest tegen de invasie in
Tsjeehoslowakije (1968) ver
oordeeld tot vier jaar dwang
arbeid in Siberië.
BANK- en luchtvaartmaat-
scnappijpersoneel en werkne
mers in de gas- en electrici-
tietsvoorzieningen in Frank
rijk hebben gisteren met ge
werkt in opdracht van hun
nonden omdat ze looncompen-
satie willen voor de stijgende
prijzen.
GEWAPENDE bandieten heb
ben gister nabij de diamant-
oeurs in de Londense wr».
Holborn een zending diaman
ten van 350.000 pond geroofd,
die uit een bank naar een
gepantserde transportwagen
gebracht werd.
DEN HAAG (ANP) De
adjvocaat-fiscaal bij het hoog
militair gerechtshof in Den
Haag heeft tegen de 22-jarige
geschiedenisstudent Kees Vel-
lekoop uit Delft wegens
dienstweigering een gevange
nisstraf geëist van 21 maanden
en ontslag uit militaire dienst
De eis was gelijk aan de straf
die de krijgsraad in Arnhem
Vellekoop in december had
opgelegd.
DEN HAAG (ANP) Mi
nister Vredding van Defensie
heeft een speciale verlofrege
ling getroffen voor militairen,
die zijn kandidaat gesteld voor
de staten- en-of raadsverkie
zingen. Dit blijkt uit het ant
woord, dat de bewindsman
gisteren gegeven heeft op
schriftelijke vragen van de
Tweede-Kamerleden Kom
brink en De Vries (beiden
PvdA).
Professor dr. L. de
Jong heeft, zoals giste
ren gemeld, een nieuw
deel toegevoegd aan zijn
omvangrijke studie, zijn
levenswerk, over de ge
schiedenis van ons land
in de Tweede Wereld
oorlog: het 5de deel,
waarvan de eerste helft
nu is verschenen, is op
nieuw een kloek boek.
Het behandelt het ont
waken van Nederland
uit de schoktoestand
waarin de Duitse over
val cn de bezetting ons
volk hadden gebracht.
Aan de hand van on
telbare feiten en talrijke
bronnen beschrijft De
Jong in dit deel wat er
in die periode van maart
1941 tot juli 1942 alle
maal gebeurde. Voor ie
dereen zichtbaar en
hoorbaar, maar meer nog
achter de schermen. Hij
plaatst dat „lokale ge
beuren" in het brede ka
der van de algemene
oorlogsvoering: de vero
vering door de Duitsers
van geheel Zuid-Europa,
de bedreiging van Egyp
te, de inval in de Sov
jet-Unie en het ontbran
den van de strijd in de
Stille Oceaan. Zo krijgen
die gebeurtenissen in
ons land wereldwijde
contouren. Onze redac
teur Jacques Levij zal
aan die eerste helft van
het 5de deel van het
werk van De Jong enige
beschouwingen wijden.
Hij zal daarbij interes
sante onderdelen van bet
boek pogen samen te
vatten.
nageslacht tracht vast te leg
gen nauw betrokken geweest.
Hij heeft ook voor dit deel
weer geput uit een onafzien
bare hoeveelheid bronnen.
Maar hij kan zich niet losma
ken van de persoonlijke be
trokkenheid bij dit alles. Dat
kan alleen maar ten goede ko
men aan de spanniimig die hem
zelf kennelijk weer overvalt
als hij aan het schrijven is. Als
hij diat maiteriaal giet in de
vorm die hem het beste voor
komt. En daarbij dient men
bewondering te hebben voor
de man die in staat is met
zoveel objectiviteit wat moet
hem die vaak een moeite kos
ten nuchterheid en begrip te
schrijven over een uiterst dra
matische periode in onze vader
landse geschiedenis. Een perio
de. die ook in zijn leven beslis
send moet hebben ingegrepen
en die aan zijn leven ongetwij
feld een ornontkoombare rich
ting heeft gegeven.
JACQUES LEVIJ.
Dr. L. de Jong. Het Konink
rijk der Nederlanden in de
Tweede Wereldoorlog, eerste
helft. Pop. ed. f 24,Wet. ed.
f 63,—.
„Mijnheer de voorzitter, aldus
minister Duisenberg op 21 fe
bruari j.l. in de Tyveede Ka
mer, het tegengaan van belas
tingfraude is eigenlijk alleen
zorgen dat de wet wordt nage
leefd.... Als die wet niet wordt
nageleefd meen ik dat nale
ving zal moeten worden afge
dwongen, tenzij zou blijken
dat de wet zozeer zou indrui
sen tegen het gevoelen van de
Nederlandse samenleving dal
het ondoenlijk zou zijn om dit
af te dwingen. Dan zou men
opnieuw moeten gaan naden
ken en moeten bezien of er
aanleiding is om de wet te
gaan veranderen. Hiervan is
mij echter helemaal niets ge
bleken ten aanzien van de be
lastingwetgeving."
De minister geeft hier duide
lijk blijk dat hij géén jurist
en nog minder een fiscalist is.
Immers het is hem ontgaan
dat al sinds jaar en dag in de
literatuur tot uiting wordt ge
bracht dat het met de zoge
naamde belastingmoraal zéér
slecht gesteld is. Zo zelfs dat
het inderdaad wel eens on
doenlijk zou kunnen blijken
om „het geven aan de keizer
wat de keizer toekomt" af te
dwingen.
Nu heeft een minister het
druk; hij heeft wel wat anders
te doen dan literatuur te raad
plegen: hoe zou het met de
inflatiebestrijding moeten zo
hij qlsmaar zat te lezen op
zijn departement. Het is daar-
om dat ik ten behoeve van
hem een aantal citaten van
min of meer bekende auteurs
op dit punt heb verzameld.
Hier komen ze:
A.A.M. van Agt (thans minis
ter van Justitie) schrijft:
„Toch ziet men dat tal van
voorschriften waarvan het
welzijn aan ieder weldenkend
burger duidelijk is, op grote
schaal worden overtreden zon
der dat zulks redelijke veront
waardiging oproept: men den-
ke aan het ontduiken van be
lastingen etc.". (recht en
normbesef, Kluwer 1968 blz.
18).
7. Kisch (oud lid van de Hoge
Raad) zegt: „Wetsontduikers
moeten gedecoreerd worden
als erkenning van hun intelli
gentie". (Mededelingenblad
Haagse balie).
L.H.C. Hulsman (hoogleraar
strafrecht Rotterdam) schrij
vend over „onbehagen over
recht" noemt speciaal de on
derdelen van een rechtsstelsel
die in hun volle omvang over-
heidscreatie zijn, zoals het be
lastingstelsel (De Gids 9-10 jg
1967 blz. 260)
S.L.F. de Hartogh laat zijn
hart spreken als hij zegt „dat
het besef dat belastingbedrog
een misdrijf is waardoor de
Staat of beter gezegd de bur
gers die wel eerlijk zijn, ern
stig worden benadeeld, de be
volking niet is bij te brengen.
Zware straffen voor belasting
bedrog zijn er niet in ge
slaagd, dit besef ingang te
doen vinden maar hebben er
toe bijgedragen, het onterend
karakter van de straf in de
publieke opinie aan te tasten."
(Ned. Juristenblad 1960 blz.
207-8)
Tj. S. Visser (rijksaccountant
en lector fiscaalrecht Amster
dam) schrijft: „Het is alge
meen bekend dat bijvoorbeeld
belastingontduiking nog pas
door weinigen als werkelijk
misdrijf wordt gevoeld."
(Maandblad voor geestelijke
volksgezondheid 1950 blz.
370.)
H.J. Hofstra (oud-minister van
Financiën thans hoogleraar be
lastingrecht Leiden) schrijft:
„Gevreesd moet worden dat....
de omvang van de fraude
weer aan het toenemen is....
Zo krijgen bijna alle bevol
kingsgroepen hun kans: de ar
beiders voor hun bijverdienste
en de landbouwers en de mid
denstanders voor hun „franje
voordelen", de grote zakenman
voor wat veilig in het buiten
land wordt ondergebracht; een
en ander tot schade van de
schatkist, tot schade ook van
de publieke moraal en het ge
zag van de wet, tot verdriet
ten slotte van de enige groep
die niet ontduiken kan: de ge-
salarieerden en de gepensio
neerden zonder extra's. Onze
enige troost -zij het dan wel
een zeer schrale- kan zijn dat
de situatie in een aantal ande
re landen nog bedenkelijker is
dan bij ons." (Inleiding Belas
tingrecht Kluwer 1972, blz.
210).
En tot slot.
L.J.M. Nouwen (hoogleraar
belastingrecht Nijmegen): „De
ervaring leert dat de belas
tingmoraal het hoogst staat
aangeschreven bij hen die
géén of weinig last hebben
van de fiscus." (Portret onbe
kend man, Kluwer 1970, blz.
61).
Het is maar een greep uit de
literatuur op het gebied van
ae fiscale fraude, en dan al
leen nog uit de Nederlandse
literatuur. Maar ook als minis
ter Duisenberg zich hiertoe
zou beperken, zou hij niet
meer zeggen dat hem „hele
maal" niets ervan gebleken is
dat de belastingwetgeving in
ons dierbaar land niet zou in
druisen tegen het gevoelen
van de Nederlandse samenle
ving. Trouwens daar hadden
zijn eigen ontdekkingen op
het gebied van de pleziervaar
tuigen en de motorrijtuigenbe
lasting hem bereids een indi
catie toe kunnen geven.
D'OUWE
Brieven voor deze rubriek moeten
mtet volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen deze
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
^ns is met inhoud, c.q. strekking.
Voorpagina in de Stem van
19 maart j.l.
82 procemit vrouwen en 40
procent mannen weten niet wat
CDA betekent. Wat ik me af
vraag is, welke waarde heeft
zo'n enquête? Onder welke
bevolkingsgroep is deze ge
houden leeftijd-plaats? Weten
schappelijk bewijst het wei
nig! Een kriegel gevoel be
kruipt mij meestail wanneer ik
uitkomsten van dergelijke
enquêtes lees.
Mij komt nooit iemand thuis
of op straat enquêteren, is dit
soms een speciale groep van
de bevolking? Dat men denkt
dat CDA betekent Consultatie
bureau voor Drugs en Alcoho
lisme is niet vreemd. Het
CDA heeft in zijn program de
welzijnsbevordering van iede
re burger centraal staan. Het
is een partij van constructieve
mensen; het streven is ook ge
richt op dienstbaarheid en ont
plooiingsmogelijkheden voor
alle burgers.
Dat de vrouwen nog minder
poLitiek weten dan de mannen
is wel zo, maar met het oog op
het jaar van de Vrouw 1975
wel droevig.
Dót kunnen we veranderen
door lid te worden van de
Kommissie Vrouw én Partij
voor f 5,- per jaar. Dat is niet
veel, u krijgt dan veel infor
matie en er is mogelijkheid
deel te nemen aan een vor-
mingskursus Inspraak en poli
tieke scholing.
BREDA
MEVR. E. M. KAMP-
TAVERNE, lid
Vrouwengilde.
UTRECHT (ANP Tach
tig procent van e Nederlandse
bevolking is lid van een
Kruisvereniging en 92 procent
daarvan heeft er geen spi.it
van. Men zou er ook geen
bezwaar tegen hebben om lid
te zijn van „de" Kruisvereni
ging: 69 procent is voor een
volledige fusie van de drie
kruizen en maar 7 procent is
daar tegen.
Dit alles blijkt uit een zeer
lijvig lapport over een repre
sentatief landelijk onderzoek
dat het Instituut voor Toege
paste Sociologie in Nijmegen
in opdracht van de stichting
samenwerkiende Landelijke
Kruisverenigingen (SSLK)
heeft verricht onder 1289 le
den van het Groene, Oranje-
Groene en Wit-Gele Kruis.
(ADVERTENTIE)
J
