SJC steekt zelf
handen uit mouwen
Oplossing voor
sluiskwestie
Zeebrugge nabij
Bijeenkomst basisschool
scholengemeenschap Eloy
VIER SOZEN VOOR BEJAARDEN
IN FESIE-ONDERHANDELINGEN
KAREL KORFKER: EEN ELEMENTAIR
LEVEN TUSSEN GEITEN EN PENSELEN
VAN AARTSEN
BEZOEKT
VANDAAG
AARDENBURG
RECREATIEZAAL
DE BURCHT
UITGEBREID
stad
streek
MET CLUBHUIZENBEMAND DOOR OPBOUWWERKERS
GAS
Dorpsbelangen
en toerisme
vergadert
in Zuidzande
Oostburg
Af scheids-
tournee
St. Jansteen
BIJEENKOMST
DS'70 IN
DE EENHOORN
Subsidies
Kaaispugers
eindigden
seizoen met
reisje
naar Oostende
FLAIR
GANZEN
kmv-KJ
Donderdag 21 maart 1974
9
(Van een onzer verslaggevers)
ZEEBRUGGE Deze week zal in Zeebrugge de beslissing
vallen over de manier waarop de werkzaamheden aan de grote
sluizen zullen worden voortgezet. Deze liggen al geruime tijd
stil, zoals bekend, omdat door bronbemalingen schade aan nabij
gelegen huizen werd veroorzaakt. Hierover ontstond toen een
conflict tussen de aannemer van de werken en het Belgische
ministerie van Openbare Werken.
(Van een onzer verslaggevers)
CADZAND Het bestuur van de Stichting Streek-
jeugdcentrale (S.J.C.) heeft de mogelijkheden bestudeerd
om de stichting zelf uitvoerend werk te laten doen. Geko
zen werd voor de opzet om één of meer clubhuizen te
stichten in het werkgebied en aan die clubhuizen een op
bouwwerker te verbinden. „Hij werkt dus in het gehele
gebied, terwijl een clubhuisleider alleen in zijn clubhuis,
eventueel met dependance werkt", aldus staat te lezen in
een pas-geproduceerde nota.
De schuldvraag is nog' steeds
niet opgelost, maar ondertus
sen heeft men wel- een manier
uitgewerkt om door te kunnen
werken. Voorgesteld is nu ge
woon „in het water te wer
ken", dat wil zeggen dat geen
bronbemaling voor de werk-
putten zal worden toegepast.
Lagen de sluitwerken stil, de
beide kanalen die vanuit het
land water afvoerden naar zee
zijn zo goed als ingekokerd,
dat wil zeggen dat zij in zee
uitmonden (en ondergronds lo
pen) door middel van beton
nen tunnels.
Achter de geplande sluizen
komt een fors stuk industrie
terrein, waarvoor al belang
stelling is getoond door gega
digden. Een gasdistributie
maatschappij Heeft 60 ha ge
kocht- Op dit stuk grond wil
men aardgas in tanks opslaan.
De tanks zouden in 1975 ge
bouwd moeten worden om ze
in 1976 operationeel te heb
ben.
Intussen heeft de Maat
schappij voor de Brugse Zee
havens bij monde van zijn be
heerraad nog geen definitief
standpunt ingenomen ten aan
zien van de voorgenomen
bouw van een kerncentrale in
Zeebrugge. Men wil eerst de
proeven van het waterloop
kundig laboratorium in Bor-
gerhout afwachten. Men is in
ieder geval wel tegen de bouw
.'an deze centrale op de be
staande havendam, omdat dit
de verdere uitbouw van de
Zeebrugse haven zou tegen
houden. Zoals bekend wil men
o.m. twee nieuwe strekdam
men aanleggen.
(Van een onzer verslaggevers)
1JZENDIJKE De groepe
ring Dorpsbelangen en Toeris
me heeft maandagavond in ca
fé Lievens in IJzendijke een
besloten vergadering gehou
den. Op deze vergadering
werd het verkiezingsprogram
ma 1974 en de te voeren cam
pagne met algemene stemmen
goedgekeurd. Er werden, zo
werd meegedeeld, vruchtbare
contacten gelegd met burgers
uit IJzendijke.
'De groepering zal op 29
maart in hotel De Zwaan m
Zuidzande een openbare ver
gadering houden.
Benoeming Met ingang van
4 maart 1974 is aan de scho
lengemeenschap Sint-Eloy be
noemd de heer I. Ruissen te
Wemeldinge als leraar voor
muziek. De heer Ruissen is
in dezelfde functie reeds ver
bonden aan de lan lbouwhuis
houdscholen in Schoondijke en
IJzendijke.
Z126DDD
(Vam een onzer verslag
gevers)
AARDENBURG
Vanmiddag (donderdag)
brengt commissaris der
koningin in Zeeland mr.
J. van Aartsen een be
zoek aan Aardenburg in
het kader van zijn af-
scheidstournee.
De heer en mevrouw
Van Aartsen worden om
14.30 uur ontvangen in
de hal vain het stadhuis,
waarna de commissaris
een gesprek vam een uur
zal hebben met die ge
meenteraad- Om 15.45
uur zal hij in gezelscnao
van het college van B.
en W. de steenfabriek
(de enige in Zeeuw3ci-
Vlaanderem) bezichtigen,
waarna om 16.45 uur
nog een rondrit door de
gemeente volgt.
Mevrouw Van Aart-
sen-Stap zal om 14a45 uur
in die ambtswoning een
gesprek hebben met pas
tores van de Aarden-
burgse kerken over de
samenwerking van de
kerken iin Aardenburg.
Daarna zal zij, in ge
zelschap van de echtge
notes van het college
van B. en W. een bezoek
brengen aan Sint-Kruis
(dorpskerk) en Eede
(bezichtiging fabriek
King Shirts).
Schieting De schuttersso-
citeit St.-Jan houdt zondag 24
maart schietingen bij café
Sport. De aanvang is half
drie.
De centrale functie, het
jeugdwerk, staat voorop. „Ech
ter de poging die enkele jaren
geleden ondernomen is een
opbouwstichting te realiseren
met in dienst een opbouwwer
ker krijgt binnen de huidige
subsidieregeling, naar ons ge
voel, weer wat meer vaste
grond onder de voeten", aldus
de nota.
Het S.J.C.-bestuur, waarvan
een delegatie gisteren bespre
kingen heeft gevoerd met de
drie West-Zeeuwsch-Vlaamse
colleges van B. en W„ wil in
de komende jaren op een vier
tal plaatsen werkeenheden
stichten met eventueel daar
aan verbonden een aantal de
pendances. De ombuiging van
de huidige S.J.C. ziet men in
fasen. In de eerste fase wordt
de S.J.C. een uitvoerend or
gaan (en niet begeleidend zo
als thans het geval is) met het
starten van een werkeenheid
in één van de woonkernen.
Tijdens deze overgangsfase
stelt de S.J.C. een opbouw
werker aan ter ondersteuning
van plaatselijke initiatieven.
In de tweede fase zullen werk
eenheden (clubhuizen) in di
(Va®, een onzer verslaggevers)
OOSTBURG Met enig
feestelijk vertoon is een ver
nieuwde recreatiezaal vain het,
bejaardenhuis De Burcht dins
dagmiddag in gebruikgeno-
men- De vernieuwing bestaat
eruit dat de voormalige hob-
bykaimer, door een muur ge
scheiden van de recreatiezaal
nu bij de zaal is betrokken en
er een paar gezellige zitjes en
een bar zijn bijgekomen. De
hobbykamer is nu in de kel
der van het gebouw onderge
bracht.
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG Ui het kader
van de komende Statenverkie
zingen belegt DS'70 een verkie
zingsbijeenkomst in hotel De
Eenhoorn te Oostbnrg.
De avond begint om 20.00
uur en er zal gelegenheid be
staan tot het voeren van dis
cussies. Sprekers zijn het Twee
de-Kamerlid mr. K. Keunlng en
de heer J. Weber, provinciaal
lijsttrekker van DS'70.
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG In de overblijfkantine van de scholengemeen
schap Sint-Eloy wordt op donderdag 21 maart weer de jaarlijkse
bijeenkomst tussen de leerkrachten van het basisonderwijs in
YVest-Zeeuwsch-Vlaanderen en de scholengemeenschap gehouden.
Het hoofdthema van deze avond, die om 19.30 uur begint, is
„Bas sonderwijs-voortgezet onderwijs: aansluiting of integratie"
Óver dit onderwerp zal een inleiding worden gehouden door de
heer J. P. Scholtes van het Pedagogisch Centrum Zeeland. De
brugklasleider van St.-Eloy zal informatie geven over de toela
ting van het vorig jaar en over de ervaringen van een half jaar
werken met brugklasleerlingen. Na beide inleidingen zal gele
genheid bestaan tot discussie.
verse andere kernen worden
gesticht.
Deze veranderingen hebben
consequenties onder meer voor
de personeelsbezetting en ge
bouwen. „Wordt het schema
zoals is aangegeven uitgevoerd
binnen een meerjarenplan dan
betekent dit een personeelsuit
breiding naar 4 elubhuisleiders
en 1 opbouwwerker". Thans
heeft de stichting twee functi
onarissen in dienst, een uit
breiding van 3 man derhalve,
die bovendien moeten kunnen
beschikken over b.v. twee ad
ministratieve krachten.
In de beginfase zullen de
drie West-Zeeuwsch-Vlaamse
gemeenten gezamenlijk de
kosten voor de opbouwwerker
dragen en zal die gemeente
waar de werkeenheid tot
stand is gekomen de kosten
hiervan dragen. Dit geldt ook
voor gemeenten waar in een
later stadium werkeenheden
gesticht zullen worden.
Een begroting voor een
clubhuis draait globaal rond
^8.000,- gulden. CRM geeft 50
procent subsidie op perso
neels-, huisvestings- en organi
satiekosten en nu 40 procent
subsidie ap de actïviteitskos-
ten. Het rijk veronderstelt dat
de gemeenten dit werk met een
gelijk percentage subsidiëren.
De subsidies die de gemeenten
vaststellen komen in aanmer
king voor verrekening tot 80
procent ingevolge de financi
ële verhoudingswet, dat wil
zeggen dat de gemeenten uit
eigen middelen slechts 10 pro
cent van het subsidiabele be
drag betalen.
(Van onze correspondent)
SLUIS De Sluise karna
valvereniging „De Kaaispu
gers" heeft haar activiteiten
dit seizoen besloten met een
bezoek aan Oostende, waar de
kaïnavalsve;niging „De som
brero's", waarmee De Kaai
spugers goede betrekkingen
onderhouden, overgingen tot
aanstelling van hun prins Al-
brecht en prinses Isabella.
Daaraan voorafgaande wei
den de Kaaispugers met talrij
ke andere karnavalsverenig n
gen uit Oostende en omstre
ken ontvangen op het stadhuis
van Oostende, waar aan de
voorzitter van de Kaaispugers
de heer A. Houben door bur
gemeester J. Piers een specia
le plaquette met het wapen
van Oostende werd geschon
ken.
Prins Camiel I van Sluis
verleende aan de Oostendse
burgemeester zijn ere-medail-
ie. Na een stevige maaltijd
volgde in de Dortmunder
Thier Brauhof in Mariakerke
een daverende karnavalszitting
waarbij de „alaafs" niet uit de
lucht waren en calrijke onder
scheidingen werden uitgereikt,
waarvan de Sluise Kaaispu
gers ook hun deel kregen.
Prins Camiel 1 die zelf de
Belgische vrienden een nieuw
.kabinet" aanbood, werd on
derscheiden met de orde van
„de Sombrero's", terwijl de
ovrige Kaaispugers o.m. het
ere-lint van prins Albrecht en
prinses Isabella ontvingen. De
verbroedering tussen de Som
brero's en de Kaaispugers
werd besloten met een bal,
waarvoor veel animo bestond.
(Van een onzer verslaggevers)
WATERLANDKERKJE
Bij vier bejaardensociëteiten
zijn contacten gelegd om tot
'ei samenwerking te kunnen
komen op net gebied van ont
spanning. Een werkgroepje
van drie man, bestaande uit
4e heren De Bruijn, Simpelaar
en Buijsse, hebben de eerste
contacten gelegd tussen de so
ciëteiten van Waterlandkerkje
e). Oostburg en Hoofdplaat en
IJ/endijke.
„Voorbeeld was eigenlijk
Breskens-Sehoomdijke waar
rreds een goede samenwerking
is ontstaan", aldus de heer De
Bruijn uit Waterlandkerkje.
Wij hebben hier onlangs een
'achttal mensen uit Oostburg
ontvangen, en zullen op onze
beurt een bezoek aan Oost-
Burg brengen. Er ir toen ge
zellig met elkaar, en met te
gen elkaar, gekaart"
Deze contacten zullen in de
herfst worden uitgebouwd. Nu
heeft het weinig zin. De zomer
staat voor d>e deur en dan
zakken de activiteiten van de
sociëteiten wait in. Maar de
mogelijkheid om de contacten
tussen de sozen uit te breiden
zit er levensgToot in en dat is
zeei verheugend- Ook voor de
leden kan d'it gunstig zijn.
Men is dan niiet meer zo aan
de eigen woonkern gebakken,
de horizon kan wat verbreed
worden en d'at moeten wij sti
muleren. De activiteiten die in
deze combinatie gpleegd kun
nen worden liggen wel uitslui
tend op het vlak van de ont
spanning. We willen er b.v.
geen competitie met grote
prijzen van maken, maar het
moeten echt ontmoetingen
blijven die, omdat het een
aantal sozen betreft, wat ge
coördineerd moeten worden",
aldus de heer De Bruijn.
In de Zeeuwsch-Vlaamse polders ergens achter Aar
denburg staat een groep kleine huisjes die samentroe-
pen voor de overval van de aanstormende ruimte. In
één daarvan woont de kunstschilder Karei Korfker. Wie
bij het lezen van dit beroep denkt aan olieverfschilde
rijen als resultaat van artistieke bemoeienissen slaat in
dit geval de plank mis, want Korfkers expressiemiddel
is niet de wat taaie, stroperige olieverf op echt linnen,
maar vrijwel uilsluitend aquarel en gouache op papier.
„Dat is ook gemakkelijk
gezegd: Van Ad Ver
hoog. Van die droge zwarte
kunstenaar heb: ik vooral
veel van de fèéhniek opge
stoken. Maar ja", voegt Korf
ker er aan toe, „de plastische
kunst is voor mij niet het
allen zaligmakende. Ik kan
even gemakkelijk met een ha
mer als met een klein pen
seeltje omgaan.
Een mens moet zoveel moge
lijk univerceel zijn, zei Le
Corbusier en dat is, geloof ik
juist. Ik zou bijvoorbeeld ook
wel films willen maken, ik
denk dat je zoveel mogelijk
alle dingen lichtvoetig moet
aanraken".
„Maar de schilderkunst
heeft toch wel uw voor
keur"?
„Och" zegt Korfber, „schil
derkunst hoort voor mij bij
het leven, ik doe het zoals ik
andere dingen doe, muziek
maken, timmeren of de
schuur opruimen".
„ik zou het technisch ge-
loui ik wel kunnen, olieveil-
srmiutirijen maKen zegt
KorfKer, terwijl we in zijn
woonnamer zilien te praten,
„maar het ligt me niet. Wa
ter v tri uat is veel Hjner om
mee te werKen, etherischer'
maar die wateiverf - „jk ge
bruik altijd ais basis kerK-
ueiis, een Konei ute je moet
kOKen, uat is de moeuerinKt,
uie ik overal uoor uoe",-
weet hij verrassende dingen
te uoen. ilij maant er zijn
composities mee, soms ab
stract, soms minuer aostract
en Ietwat surrealistiscn, die
rogetreent uit net onderbe
wustzijn voortgekomen schij
nen en zo haimonieren zijn
innerlijke belevingswereld
to ae kieurmaterie waarmee
bij zich uitdrukt met el
kaar.
Karei Koriker is geen
Zeeuw van geboorte. Zijn
wieg stond in Amsterdam en
op latere leeftijd woonde hij
in Scheveningen. „Vandaar",
zegt hij, „dat ik mijn oplei
ding ook genoten heb aan de
Vrije Akademie in Den
Haag
„Was en prettige
tijd"?
„Ja, ik denk er met veel
piezier aan terug. Vooral aan
bepaalde leraren daar, Geor
ge Lampe, Habeler, Ber
Mengel. Vooral die laatste
heeft me veel gegeven. Het
was een zachtaardige man die
veej begrip had voor een an
der en je vrij je gang uiet
gaan. Als mens heeft hij ze
ker het meest invloed op me
gehad".
„Van wie hebt u naar uw
gevoel het meest geleerd"?
„Is diat misschien de reden
waarom u zo opvallend wei
nig exposeert"?
„Misschien wel ja, ik pro
beer eigenlijk liever met iets
anders mijn geld te verdie
nen, met grafiek b.v. of met
boeken illustreren, dat zou ik
wat graag doen! dan met
exposeren. Voor exposeren
heb ie eer. zeker flair nodig
en daarover beschik ik niet.
Wat boVendien voor mij het
allervoornaamste is is het
maken van de dingen, het
eraan-bezig-zijn: het resul
taat komt in mijn waarde
ring eerst vee' later".
„Zoudt u kunnen proberen
onder woorden te brengen
waarom u schildert"?
Karei Korfker kijkt mij
aan met een dromerige en
tuch vaste staalblauwe blik,
die typerend voor hem is en
het geheel van zijn blond-
bebaard gezicht een uitdruk
king van vastberadenheid
geeft; „Ja", ik zou kunnen
zeggen dat je wilt uitdruk
ken wat strikt van je zelf is.
wat je op geen enkele ma
nier kunt uitdrukken. Dat
gaat allemaal heel onbewust,
veel later eerst zie je dan
waar je in een bepaalde pe
riode mee bezig bent ge
weest".
„U zei daarnet dat u een
bepaald flair mist om te ex
poseren....'
„Ja", valt Korfker in, „dat
is ook zo. Toch denk ik de
laatste tijd wel vaker over
exposeren dan vroeger....
Weet u, als beginneling
stond ik erg vreemd tegeno
ver de dingen-weredd, niet
alleen erg vreemd, maar ook
uitgesproken onhandig. De
laatste tijd merk ik dat ik
me er meer in ga thuis voe
len, dat ik in harmonie raak
met de wereld".
„En die harmonie met de
wereld bestaat dan voor u
wel niet uit bepaalde uiter
lijke technische verworven
heden...."
„Nee, nee, absoluut niet. Ik
heb bewust geen televisie in
huis bijvoorbeeld. Ik vind
het verschrikkelijk zo maar
een t.v. aan te zetten en dan
opeens een sneeuwstorm te
zien of uitgemergelde kinde
ren, dat schept een vreselij
ke verwarring. U begrijpt
wat ik bedoel: ik kom lang
zaam in harmonie met de
wezenlijke dingen van het
leven. En dat komt niet in
de laatste plaats omdat ik
hier zo'n beetje als boer
leef...."
Dat dit geen romantische
grootspraak is wordt mij
auidelijk als ik aan Korfkers
Uitnodiging gehoor geef hem
naar de schuur naast zijn
woning te volgen. Die
schuur in een complete en
propere stal waar een paar
geiten staan en waar de rest
van de ruimte door het voor
hen bestemde voedsel volge-
stapeld ligt. Korfker kijkt
even op zijn horloge: „Over
een half uurtje is het melk
tijd. Dat legt je natuurlijk
wel een discipline op, maar
hel is fijn".
Ik kijk door de schuurdeur
tegenover de ingangsdeur en
zie een boorngaardje waar
een troep ganzen loopt. „Die
zijn ook van ons", verklaart
mevrouw Korfker. „En scha
pen hebben we ook nog".
Die lopen in een weide aan
de overkant van de weg die
niet tot hun erf behoort maar
waarvan de eigenaar hun
toestemming gegeven heeft
er hun dieren te laten gra
zen. Karei Korfker staart
over de schapen die trillend
met hun wol mekkerend
naar ons staan te kijken
hun naar een punt in de
verte. Ik volg zijn blik. En
kele weiden verder lopen een
paar paarden. „Een paard
zou ik ook graag willen heb
ben", zegt Korfker, „maar ja
dat is een kwestie van finan
ciën".
Na een poosje zegt hij:
„We willen hierin ons dage
lijks leven zoveel mogelijk
onafhankelijk maken van het
pasklare en geprefabriceerde.
Zo willen we samen met en
kele mensen die daar inte
resse voor hebben ook zelf
brood gaan bakken in een
echte boerensteenoven. Echt,
zuiver brood, geen kleffe
pasta.
„Eigenlijk vreemd", zeg ik,
„dat er, terwijl u hier zo
dicht aan de natuur leeft en
ae oorspronkelijke dingen
zoekt, geen motieven uit de
natuur in uw werk voorko
men".
„Nee, daar heb ik geen
behoefte aan om dingen uit
de natuur te nemen. Ik
druk onbewuste dingen uit.
Daarom geef ik mijn schil
deringen ook met opzet geen
titel. Als ik titels zou moeten
geven zou ik zeggen:
droom 1, droom 2, droom 3 n
Z', verder! Wij lopen terug
over het erf. „Wat ik wel
graag zou willen doen zegt
Korfker, „is monumentale
dingen maken".
„Hoe rijmt dat met de zeer
individuele expressie van uw
werk in het algemeen"?
„Dat kan wel", zegt Korf
ker nadenkend. „Denk maar
eens aan die hele serie pren
ten die ik gemaakt heb, met
ogen.... Je komt toch altijd
terug tot elementaire symbo
len en vormen, vuur, water,
aarde, mens, die een algeme
ne taal vormen.
Elementaire symbolen en
vormen, elementair leven,
dat zijn de sleutelwoorden
die toegang geven tot wezen
en werk van Karei Korfker,
schilder en kleine boer in de
polders achter Aarderaburg.
WILLEM 'ENZINCK.
eindredactie
rein v. d. helm