Vastenactie 1974:
„GELD GEVEN
IS MAAR
ééN MANIER"
Deze regering brengt de hoogste en laagste
■nkomens toch maar mooi 'n eindie
Enquête onder
alleenstaande
zwangere meisjes
Schietpartij
op Katendrecht
binnenland
buitenland
Gelukkig
Strijden
Schakelt je
.Links"
Onmacht
Motorweeh-
einde in RAI
Griekse
zanger
gearresteerd
Vijf jaar
voor overvallers
Kinderen in
stro verbrand
Nederlander m
België veroordeeld
Stookolie in
Nieuwe Maas
De verzekerings
maatschappijen
en de fiscale
recherche
papier
Overleefd
WOÊtWU dSClltAr jolB f Energiecrisis en stiifrends
Als je achter Joop den üyl staat ga je stemmen, 27 maart.
Energiecrisis en stijgende
grondstoïprijzen. Toch zorgde het .PvClA
kabinet Den Uyl ervoor dat de. ÉFki@7Pnis
lagere inkomens er dit jaar echt op vooruit gaan. 1
Een beslissing waar de PvdA vierkant achter 1 eerlijk
staat, t Is maar 'n voorbeeld en een begin: delen
Stinkende Donge
Eeuwfeest
Pro Rege
Horecapersoneel
boos op kabinet
Donderdag 21 maart 1974
VS
Vastenactie 1974. Voor
een beetje actievoerder is
het eigenlijk routinewerk
geworden. Wat is het pro
ject dit jaar? „De verbete
ring van de levensvoor
waarden van de arme boe
ren en landarbeiders in een
stuk of zeven Latjjnsameri-
kaanse landen". Eén pro
ject voor het hele bisdom
Breda. Da's praktisch. Hoe
veel moet er op tafel ko
men? Iets meer dan een
half miljoen. O.K. Zijn de
vastenzakjes rondgedeeld?
De folders? Zjjn de nodige
verenigingen ingescha
keld? Hebben we een aan
gepaste liturgische dienst?
Alles geregeld? Nou, dan
zit het wel rond. Tegen Pa
sen heeft het bisdom Breda
zijn 540.000 gulden wel bij
elkaar. En da's dan dat.
En als het in de andere
bisdommen ook lekker loopt,
dam doet katholiek Neder
land weer vlot zijn 7 of mis
schien wel 8 miljoen gulden
(want vooruitgang moet er
zijn) aan vastenoffer in de
bedelnap van de derde we
reld.
Mooie zaak, hoor. Daar
niet van. Die zeven miljoen
zijn zeker welkom en het is
beter te geven dan te ont
vangen. En dan, wat merken
wij er hier nou eigenlijk
van? Toch niets. Die paar
gulden, daar hoeft in dit land
nagenoeg niemand iets voor
te laten staan.
Maar nu een andere vraag:
wordt men er daar in die
ontwikkelingslanden eigen
lijk wel veel wijzer van? We
geven met z'n allen nu al
jaren onze bijdragen aan
vasten- en andere acties.
Maar de beruchte „kloof tus
sen Arm en Rijk" in de we
reld wordt alleen maar gro
ter en dieper.
Twee kanttekeningen dus
bij onze vastenactie: wijzelf
merken er nauwelijks iets van
en de mensen in de derde
wereld worden er nauwelijks
iets wijzer van. Uiteraard
gaat het er ons nu niet om
dat men tot de conclusie
komt: schaf die actie dus
maar af. Die 7 of 8 miljoen
zijn niet overbodig, het is
alleen veel te weinig. Er zou
veel meer moeten gebeuren
en iets anders dan geld ge
ven.
gekleed en de situatie ziet er
doorgaans beter uit dan b.v.
in de Sahel'larud eri waar hon
gersnood heerst".
Maar de armoede, onder
drukking, rechteloosheid,
werkloosheid en onderont
wikkeling zijn monstrueus
groot op het Latijnsameri-
kaanse contingent. Nu is het
eigenaardige met dit soort
ellende en onrecht: wie het
niet wil zien, ziet het ook
niet. Het enige excuus dat
men kan hebben is dat men
niet beter weet, Dat geldt
voor die ongeveer 150 mil
joen boeren en landarbeiders
in Latijns.-Amesrika en dat
geldt voor velen hier. Iets
geven aan een actie voor
hongerige kinderen in Afrika
of voor haveloze bedelmas-
sa's in Bangladesj heeft voor
de meesten van ons nog 'iets
vertrouwds.
Maar bij steeds meer klei
ne boeren in Latijns-Ameri-
ka gaat het niet al'leen maar
om eten, drinken en kleren.
Die mensen willen met ons
geld hun organisaties sterk
maken en strijden tegen het
onrecht, de uitbuiting waar
onder ze lijden. Dat is toch
wel iets anders dan vechten
voor een hap rijst.
Bas Rentmeester: „Als je
dat zo aan de mensen hier
(Bas Rentmeester werkt in
de noordwesthoek van Bra
bant Ad Mol in de dekenaten
Breda en Oosterhout) laat
zien. dan heb ik toch wel de
indruk dait men zich in be-
christelijke federatie
van boerenorganisaties in
Caracas vraagt van christe
nen in Europa. De Vastenac
tie gaat er prat op dat haar
projecten ontworpen en aan
gedragen moeten worden
door de gemeenschappen die
men wil helpen, zoals mr. C.
Schelfhout, vice-voorzitter
van de vastenactie heeft ge
zegd.
Ad Mol: „De methode die
we in de Vastenactie willen
hanteren is dezelfde als die
welke de vakbonden en boe
renorganisaties in Latijns-
Amerika gebruiken. Eerst
vooral informatie geven, de
mensen Laten zien hoe de
situatie daar is, zodat men
zich ervan bewust wordt,
gaat beseffen wat er eigen
lijk aan de hand is. Dan kom
je tot gesprekken, waarin
men gaat oordelen, stelling
nemen, partij gaat kiezen,
solidair wordt. En dan kom
je echt bewust tot actie, ga
je meewerken aan een oplos
sing",.
Wie zich echt in deze za
ken verdiept krijgt ook als
vanzelf in de gaten hoezeer
hij zelf hij het lot van die
landarbeiders in Columbia of
Mexico betrokken is. Hii
gaat inzien dat hij als een
klein schakeltje het maat
schappelijk en economisch
systeem waar die landarbei
ders de dupe vari worden
mede zelf in stand houdt. Hij
gaat inzien dat niet ailleen
die grootgrondbezitters in
Landarbeiders ergens crp een „hoeienda" van een groot,
grondbezitter in Latijns-Amerika.
Met drie mensen die inten
sief met de vastenactie bezig
zijn hebben we gepraat over
de vraag wat er dan meer
moet gebeuren. Twee pasto
rale werkers voor de dienst
van de kerk aan de samenle
ving. Ad Mol en Bas Rent
meester, en de secretaris van
de Diocesane Raad voor mis
sie en ontwikkelingssamen
werking, pater A. Verschure.
Ze zijn alle drie erg ge
lukkig met het project dat
het bisdom Breda heeft toe
gewezen gekeregen.
Ad Mol: „Dat project
vraagt geld. Natuurlijk, die
landbouworganisaties daar in
Latijns-Amerika hebben geld
nodig. Maar waarvoor heb
ben ze dat geld nodig? Dat is
de kern-kwestie van de vas
tenactie in ons bisdom. Vroe
ger moest bv. een missiona
ris een nieuw gebouw heb
ben. Nou, je liet op een paar
dia's het krot zien waarin hij
moest werken en iedereen
snapte dat daar een nieuw
gebouw moest komen. En het
kwam er, dat was geen punt.
Je hebt het nog wel met b.v.
de Afrikaanse hongergebie-
den. Daar voelen de mensen
zich eerder door aangespro
ken".
Rentmeester: „In filmpjes
over Latijns-Amerika zie je
niet zozeer hongerige men
sen. Men gaait er redelijk
paalde zin voelt aangespro
ken. Als men hoort over die
onderdrukking van vakbon
den en (land) arbeiders, dan
herinnert men zich nl. vaak
de vooroorlogse toestanden
hier".
Maar Rentmeester, Mol en
Verschuren en veie anderen
die bezig zijn met de vasten
actie (maar ook met ander
ontwikkelingswerk) willen
verder gaan. Kort gezegd, ze
willen de mensen hier laten
zien dat ze zelf iets te ma
ken hebben met de toestan
den waarin bijvoorbeeld die
boeren en landarbeiders in
Latijns-Amerika moeten le
ven.
De vastenactie is in hun
ogen op de allereerste plaats
een beroep van die mensen
daar op de christenen hier.
Een beroep op hun solidari
teit, want christenen moeten
het toch opnemen voor ar
men, hongerlijders, onder
drukten, gevangenen? Jawel,
maar realiseren die katho
lieken van het bisdom Breda
die straks, hopelijk, hun
ruim half miljoen voor die
Latijnsamerika landar
beiders en boeren geven,
zich wel dat ze daarmee
steun geven aan wat in die
landen „opruiende", „revo
lutionaire", „subversieve" en
zelfs „communistische acti
viteiten worden genoemd?
Dat is minder onschuldig dan
blote zwartjes in een broekje
steken. Toch is het dat wat die
Ecuador, die fabrikanten en
die handelaren, maar ook
hijzelf profiteert van het
feit dat die landarbeider
daar wordt uitgebuit, onder
betaald (als hij al werk
heeft) en als slaaf wordt be
handeld. De produkten die in
Columbia, in heel Latijns-
Amerika, jia, in wat wij de
„derde wereld" noemen, zo
goedkoop worden gekocht
(omdat b.v. de landarbeiders
daar toch bijna niets kosten)
die produkten kopen wij el
ke week in onze supermark
ten. Wie werkelijk solidair
wordt met die rechteloze
boeren in Latijns-Amerika,
ontdekt in zijn eigen omge
ving ook verdrukte mede
mensen, met te weinig rech
ten, die niet aan bod komen
omdat ze bv. niet produktief
zijn.
Wordt het dan niet zoals
Ad Mol zegt: „Je bent erbij
betrokken en dan is geld ge
ven slechts één manier om
dat te uiten. Je komt dan
ook terecht bij je relaties in
het bedrijf waar je werkt, in
je gezin, in de gemeenteraad,
in je vakbond".
Maar als je de mensen zo
nadrukkelijk voor een keuze
stelt als vastenactievoerders,
loop je dan niet het risico
dat er ook mensen zeggen:
daair ben ik het niet mee
eens, da-ar geef ik niet aan?
9 Vastenactie 1974: „Samen
bouwen".
Ad Mol: „Ja, het komt hier
en daar nogal „links" over.
Het zou mij dan ook niet
verbazen als het financiële
resultaat dit jaar zou tegen
vallen in sommige plaatsen"
Bas Rentmeester verwacht
dergelijke tegenvallers niet
i.o gauw en pater Verschuren
merkt op d-at ook in vorige
jaren, zeker in het bisdom
Breda, al v-an die „politiek
geladen" projecten in de vas
tenactie zaten, zo goed als in
andere acties.
Pater Verschuren: „Er is
geduld voor nodig. Als je er
bij de mensen maar voortdu
rend hamert op hun verant
woordelijkheid voor de derde
wereld en daarmee laat zien
hun verantwoordelijkheid
voor elkaar, dan zullen daar
uit op den duur groepen ont
staan, dat hoop je.
Basisgroepen", vult
Bas Rentmeester aan. „Het
inzicht moet groeien dat wij
hier veel van de derde we
reld kunnen leren, bijvoor
beeld, het ontstaan en het
werken van basisgemeen
schappen"' (groepen gelovi-
ten dwars door de bestaande
parochiestructuren heen, die
zich sterk bezig houden met
de strijd tegen onderdruk
king, onrecht, en machtsmis
bruik in de maatschappij,
geïnspireerd door het evan
gelie)
Pater Verschuren: „Wij
moeten daar nieuwe inspira
tie halen. De theologen heb
ben dat a-1 langer in de ga
ten. Er komt al veel goeds
aian nieuwe gedachten daar
vandaan hierheen, zoals de
theologie van de bevrijding
en de praktijk van die basis-
gemeenschappen".
Ad Mol: „Maar bij de ge
wone gelovige mensen hier
leeft d-at niet. Net zoals men
daar in een bewustwordings
proces zit, moet men zich
hier ook bewust worden van
het ontrecht, waar wij hier
zelf aan meedoen. En dan
kom je onvermijdelijk te
recht bij een politieke keuze.
Dan moetje, vind ik, bijvoor
beeld deze regering steunen
als ze iets wil ondernemen
tegen d-e multinationale on
dernemingen, die teveel
macht hebben, hier en in de
derde wereld".
Pater Verschuren: „Als je
iets over hebt voor de ont
wikkelingslanden, moet je
ook niet doorga-an met al
maar meer loon te eisen, bij
voorbeeld".
Bas Rentmeester: „Toch is
er bij veel mensen, vaak nog
sluimerend al een gevoel
v-oor die zaken aanwezig.
Maar tegelijk een gevoel
van onmacht".
Ad Mol: „Ma-ar dat gevoel
van onmacht is niet zo
vreemd. Neem nu de preek
in het weekend. Als pastor
roep je dan vaa-k andere ge
voelens op dan vroeger, je
bezielt de mensen, legt kie
nen voor een nieuwe menta
liteit, gewoon doordat je an
dere dingen zegt dan vroe
ger.
Je laat zien dat geloof ook
waargemaakt moet en kan-
worden. De pastor wekt dan
iets op bij de mensen, maar
na de dienst staan ze da-ar,
en ze gaan naar huis, zonder
dat er verder iets gebeurt.
Ze moeten hulp, methodes
aainigereikt krijgen hoe je dat
ïvangelie dan thuis en in die
ma-aitsehappij moet waarma
ken. In kleine groepjes ge
beurt dat al wel, in vastenac-
.iegroepen her en der in
het bisdom bijvoorbeeld. Dit
soort groepjes proberen we
vast te houden, en ook na
een vastenactie vruchtbaar te
laten werkenê,.
Bas Rentmeester: „daar
moet het naartoe, naar wat
bisschop Ernst zo benadrukt:
die eigen verantwoordelijk
heid van de gelovigen".
JAN LANDMAN.
(Van een onzer verslaggevers)
TILBURG Onder de 406
ongehuwde zwangere meisjes,
die zich in 1971 tot een instel
ling voor ongehuwde moeder
zorg hebben gemeld, is een
enquête gehouden naar hun le
vensomstandigheden en sociale
achtergrond. Enkele conclu
sies:
verreweg de meeste meis
jes kwamen uit een volledig,
en naar hun zeggen, harmo
nisch gezin;
de meeste meisjes hadden
veel tijd nodig om hun zwan
gerschap te ontdekken; 29%
deed et zelfs drie maanden of
nog langer over. Velen waren
te laat voor een eventuele ab
ortus waaraan bijna alle meis
jes wel hadden gedacht;
ongeveer eenderde van de
meisjes was van plan het kind
na de geboorte af te staan;
de vader van het kind was
in bijna alle gevallen bekend.
In 60% van de gevallen be
stond zelfs een langdurige,
vaste relatie met hem;
de helft van de meisjes, die
werkten, nam na de ontdek
king van de zwangerschap uit
eigen beweging ontslag en kon
Architectuur
prijzen uitgereikt
UTRECHT (ANP) Nadat
min/ister Gruyters van Volks
huisvesting en Ruimtelijke
Ordening giste-ren in Utrecht
de Internationale Bouwbeurs
1974 had geopend, heeft hij
later op de ochtend een aantal
architectuurprijzen uitgereikt,
die voor het derd-e achtereen
volgende jaar zijn toegekend
door de Etern-itgroep uit de
Beneluxlanden en Groot-Brit
tarnmië. De eerste prijs ging
na-ar de Brit Tom Kay uit
Londen.
AMSTERDAM (ANP)
Vandaag zullen voor de derde
maal de poorten voor het pu
bliek opengaan van het RAI
motorweekeïnde i-n de Zuid
en Westhal van het RAI-ge-
bouw in Amsterdam. Onge
veer 55 exposanten zullen dan
een vrijwel volledig overzicht
geven van het huidige aanbod
van motorfietsen in ons land.
De organisators verwachten
veel belangstelling voor dit
evenement. Twee jaar geleden
bezochten ruim 46.000 mensen
een driedaagse manifestatie.
ATHENE (AFP) De mili
taire politie heeft in de nacht
van dinsdag op woensdag de
jonge, populaire Griekse zan
ger Manolis Mitsias gearres
teerd bij het verlaten van de
nachtclub in Athene waar hij
optrad. Dit is van familieleden
van Mitsias vernomen.
Mitsias, die zich o.a. gespe
cialiseerd had in de liederen
van Mikis Theodorakis, be
hoorde de laatste maanden tot
de vedettes die het grootste
applaus oogstten in het Plaka-
kwartier waar de meeste
nachtclubs van de hoofdstad
zij n.
AMSTERDAM (ANP) Dc
rechtbank in Amsterdam heeft
gisteren zowel de 30-jarlge
metselaar Rudolf J. H. als de
21-jarige monteur Harold R.
H. H. A. beiden uit Amsf er-
dam, wegens het plegen van
een roofoverval op een siga
renwinkel, waarbij dc eigena
res door een steek met een
beitel om het leven kwam,
veroordeeld tot vijf jaar ge
vangenisstraf met aftrek.
Tegen de metselaar was tien
jaar geëist. Tegen de monteur
acht jaar. De 30-jarige Louise
M. A. die samen met de man
nen de overval, had gepleegd,
werd na een eis van vier jaar
met aftrek veroordeeld tot
d-rie jaair en zes maanden met
aftrek.
geen recht dioen gelden op een
werkloosheidsuitkering. Veel
meisjes kampten d-aard-oor met
materiële problemen.
Deze oonclusies vlnat men
terug in het rapport „Alleen
staande zwan-gere vrouwen'
dat naar aanleiding van het
onderzoek is opgesteld.
Het onderzoek is onderno
men door het Instituut voor
Arbeidsvraagstukken in Til
burg met financiële medewer
king van het ministerie van
C.R.M., het sociologisch insti
tuut van de Katholieke Hoge
school in Tilburg en het Ko
ningin Juliana Fonds.
WARSCHAU (DPA) Vijf
1-ong-enis in de leeftijd van 6
tot 12 jaar zijn in een dorp bij
het Poolse Opole bij een
brand in een hoop stro omge
komen. De brandweer wist
niet dat die kinderen in het
stroo speelden en had bij het
blussen niets van hun aanwe
zigheid opgemerkt. De jon-gens
hadden een hol gema-a-kt in het
stro en hadden aan niemand
de plaats van hun spel verra
den.
BRUSSEL (ANP) - De
correctionele rechtbank van
Veurne heeft de Nederlander
P. S. uit Maastricht veroor
deeld tot een gevangenisstraf
van zeven jaar en negen
maanden. S. kreeg die zware
straf voor een reeks va-n in
braken (72 in totaal) die hij
in België heeft gepleegd, voor
namelijk tussen oktober 1971
en februari 1973. S. ha-d het
voornamelijk voorzien op on
derwij sAnst-ellta-gen. Hij werd
in februari van het vorige jaar
in Ni-euiwpoort op heterdaad
betrapt.
ROTTERDAM (ANP) -
Enkele honderden tonnen
stookolie zijn als gevolg van
een aanvaring terechtgekomen
ln het water van d-e Nieuwe
Maa-s. Omdat de twee kapi
teins elkaar niet begrepen bot
sten ter hoogte van de dokha
ven het met 730 ton olie gela
den binnenschip „Stephen" te
gen het Israëlische m.s. „Pa-1-
mah van 3.000 ton. Daarbij
sloeg een van de olietanks van
de „Stephen'' lek.
DEN HAAG (ANP) Het
is nog niet zeker of die scha
deverzekeringsbedrijven de
Fiscale Inlichtingen- en Opspo
ringsdienst (FIOD) op grond
van de uitspraak, van de Rot
terdamse rechter, ook inzage
van de boeken zullen geven.
Dit heeft het voorlichtingsbu
reau van de verzekeringsmaat
schappijen in Den Haag ver
klaard. Het van-nis, d-at de
rechtbank in Rotterdam tegen
de verzekeringsmaatschappij
Stad Rotterdam heeft gewezen
waarvan wij gisteren melding
maakten, zal eerst d-oor de
un-ie van schadeverzekeraars
worden bestudeerd. Het hangt
van de uitslag van deze studie
af, wel-ke gedragslijn men zal
volgen.
DOOR ondergronds vallend
gesteente zijn in de kloofgoud-
mijn bij Johannesburg veer
tien mijnwerkers op 1.950 me
ter diepte van de buitenwe
reld afgesloten. Het „kan vier
dagen duren voor men hen
bereikt heeft.
j|lt r*o w pen
Brieven voor deze rubriek moeten
mtet volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen dezr
vermeld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
^ns is met inhoud, c.q. strekking.
Zaterdagavond kwam de
kwestie van het bejaardencen
trum in Prinsenbeek weer in
Brandpunt voor de televisie.
De politicus-in-ruste C. Egas
begon in de uitzending met te
zeg-gen: „Het is natuurlijk
weer een stichting, de meest
ondemocratische organisatie
vorm die wij kennen".
Deze opmerking kreeg wei
nig aandacht en dat is jam
mer, want de stichting ais or
ganisatievorm voor een activi
teit is steeds meer een bron
van ellende.
De stichting stamt uit de
regententijd, toen brave bui
gers minzaam tot liefdadigheid
besloten door het oprichten
van een ziekenhuis, een
school, een bejaardenhofje of
een weeshuis. Zij brachten
voor zo'n instelling het beno
cti-gde geld bijeen.
Nu was liefdadigheid mooi
maar onverplicht: wie van de
liefdadigheid profiteerde
wie met liefdadigheid werd
„bedeeld" kreeg een gunst,
maar de bedeelde had geen
enkel recht. De bedeelde
moest nederig afwachten, wat
de liefdadige medemens over
hem en zonder hem besliste.
Om nu te voorkomen dat na
verloop van tijd het geld toch
anders besteed zou worden
dan de liefdadige initiatiefne
mers voor ogen had gestaan,
vond men de stichting uit, eer,
rechtsvorm waarbij de wel
doeners niet verder gebonden
waren dan het stichtingskapi
taal groot was (er is geen
hoofdelijke aansprakelijkheid)
en waarbij het bestuur zich
zelf zonder enige invloed van
buiten vormt, in standhoudt en
aanv-ult.
Er zijn geen leden die enige
invloed kunnen uitoefenen or
de gan-g van zaken binnen de
stichting. De stichting kent
slechts ongecontroleerde be
stuurders en onmondige- „be
deelden".
In die goede oude tijd moest
men als stichtingsbest-uurders
ln elk" geval over een bankre
kening beschikken het lid
maatschap van een stichtings
bestuur werd een statussym
bool van deftigheid en welge
steldheid. Dat speelde niet zei
den een grotere rol bij het
aanvaarden van functie dan de
deskundigheid die men had
voor de taak die de stichting
op zich had genomen. Zo gin
gen bankiers bepalen hoe
weeskinderen moesten worden
behandeld; beursspeculanten
gaven bevelen voor bejaarden
tehuizen en de notaris vulde
zijn vrije tijd met het uitstip
pelen van het beleid in het
ziekenhuis.
We zijn bezig moeizaam een
einde te maken aan deze in
wezen afschuwelijke vorm van
liefdadigheid, maar nog steeds
tobben we met de onmogelijke
stichtin-g als organisatie
vorm.
Het wonderlijke is dat er
nogal wat ambitieuze lieden
zijn voor wie de titel „stich
tingsbestuurder" nog altijd
een wat magische klank heeft,
Het lijkt mij voor een socio
loog interessant om eens uit te
zoeken, hoeveel volkomen
overbodige stichtingen nog
steeds worden opgericht. De
botsingen bl-ijven niet uit
Steeds meer blijkt dat de
stichtingsbesturen met hun
bijna dictatoriale macht, in
ernstig conflict komen met le
mensen die onder de dienst
verlening van de stichting val
len en met de mensen die
voor het stichtingsbestuur het
feitelijke werk moeten doen.
Ik weet te weinig van de
kwestie-Prinsenbeek om tol
een oordeel te komen. Alleen:
voor de televisie verscheer
namens het stichtingsbestuur
aldaar een technicus die tij
dens het vraaggesprek nu niet
direct de indrux maakte dat
hij bijzonder deskundig was
op het gebied van bejaarden
werk. Toch maakt ook hij on
gecontroleerd in het centrum
mede de dienst uit. Wat de
bewoners(sters) ook mogen
menen: zij zijn juridisch nog
steeds de bedeelden die maar
moeten afwachten wat het
stichtingsbestuur in hoge be
slotenheid goed voor hen
acht.
Vroeger kon men nog zeg
gen: „Wie het geld op tafel
legt mag beslissen wat er mee
moet gebeuren" in wezen
(ADVERTENTIE)
IncTArpin
natuurlijk een onmenselijk
standpunt, maar de Westeuro-
pese cultuur is nu eenmaal
puur materialistisch (ge
weest).
Maar de stichtingsbesturen
van nu leggen allang niet
meer het geld op tafel: alle
instellingen die vroeger op
liefdadigheid dreven, worden
thans geheel of voor het groot
ste deel gefinancierd door de
overheid.
Ik schrijf dit als gemeente
raadslid. Over enkele weken
ontbrandt in de gemeenten
weer de vierjaarlijkse verkie
zingsstrijd. Het lijkt mij juist
dat vooruitstrevende gemeen-
tepolitici in hun programma
opnemen dat zij zich in de
gemeenteraad zullen verzetten
tegen het oprichten van stich
tingen als daarvoor niet zeer
overtuigende en klemmende
reden worden aangevoerd. En
dat zij dit verzet tegen stich
tingen gestalte zullen gever,
door overbodige stichtingen el
ke gemeentelijke subsidie te
onthouden.
TERHEIJDEN L. SINNER
In uw blad van 2-3-74 las
ik, d-at burgemeester Knaap te
Raamsdonk de burgers boven
aan heeft staan, als de grote
vervuilers van het vsater. In
De Stem van 6-10-71 was het
de heer Krijgsman die in het
NOS-journaal zei dat wij al
lemaal boter op het hoofd heb
ben. De wet zegt volgens de
heer Knaap: „De rvervuile
betaalt," burgers gaan dan
voor fabrieken en boeren.
Landbouwers kunnen extra
heffingen ontlopen, d-oor de
vervuiling te beperken. Over
de burgers wordt niet gespro
ken.
Wat hebben kunstmest en ver
giftige stoffen op het land te
weeggebracht. Alles in de
polders is dor of dood. Veertig
ja-ar geleden was de Donge al
inktzwart van het afval van
de fabrieken uit Giize-Rijen
en Dongen. In de vette jaren
hadd-en ze makkelijk voor de
Douw van waterzuiveringsin
stallaties kunnen zorgen. Wat
-s er toen gedaan? Niets. Weet
niemand d-at voor de sluizen
van de Engelandse steeg de
blubber een meter dik zit, zo
dat de sluizen met de waters
nood van *53 niet eens open
konden. Die blubber zit er
nog. Waarom werden de Donge
en het Wiiheiminakanaal uit
gebaggerd? Ze hadden de
Donge vanaf Statendam langs
Raamsdonk en Waspik zo naar
Doven uiit moeten baggeren,
dan hadden ze wat bereikt, de
rest is een druppel op een
gloeiende plaat en geld ver
knoeien,
RAAMSDONKSVEER A. Kl-
VITS
UTRECHT (ANP) Op
een bijeenkomst in Utrecht is
gisteren het s-tartseiin gegeven
voor een actie ter gelegenheid
van het 100-jarig bestaan van
de Koninklijke Nederlandse
Militaire Bond Pro Rege. Men
hoopt dat deze actie f 850.000
zal hebben opgebracht als op
30 oktober in de Domkerk in
Utrecht het jubileum wordt
gevierd. In het kader van het
jubileum zal op Hemelvaarts
dag (23 mei) in de 40 protes
tantse militaire tehuizen in
Nederland en de 7 in Duits
land een „open dag" worden
gehouden.
ROTTERDAM (ANP) De,
Rotterdamse rechei'che heeft
gistermorgen vroeg een 33-ja-
rige kelner uit de Maasstad
gearresteerd wegens poging
tot doodslag. Na een bezoek
aan een publieke vrouw in de
Atjeh-straat op Katendrecht
was de kelner naar de prosti
tuee teruggegaan om het geld
dat hij had betaald terug te
eisen. Toen d-e vrouw daarop
niet wilde ingaan trok de mail
een pistool en vuurde drie
schoten af. In de kamer waren
op dat moment nog drie vrou
wen en de eigenaar van het
pand aanwezig. Niemand werd
door de kogels getroffen.
UTRECHT (ANP) „Het
bedieningsgeid ontvangende
personeel in de horecasector is
een vergeten groep. Ze zijn de
stiefkinderen van het kabinet-
Den Uyl", meent de heer J. A.
Wagener, voorzitter van de bij
het NVV aangesloten Neder
landse Bond van Hotel-, Café-
en Restaurantgeëmployeerden.
Hij heeft boos gereageerd op
de mededeling van minister
Boersma. dat alle werknemers
op 1 april a.s. er f 15 bij
krijgen.
„Dat is niet waar", heeft
de heer Wagener minister
Boersma gisterochtend getele
grafeerd. Hij neemt het in d-at
telegram de minister kwalijk
dat die te kennen heeft gege
ven dat de rechter m-aa-r een
oordeel moet geven over de
weigering van de horeoawerk-
gevers om im het kader van de
machtigingswet de toeslag vam
f 15 ook aan personeel i-n de
horecasector toe te kennen.