Rustige openheid beste remedie tegen onverlaten' Molenschot weegt de wereld 01623-2186 11 01650-36328 59-429 0-2030 5-3151 Zaterdag bij lage van 16 maart 1974 Kunnen ouders kinderen beschermen te- recente zedenmisdrijven, waarbij kinde- dagelijks beroepshalve met dit soort pro- missaris W. M. van Andel en juffrouw gen onverlaten? Kunnen ouders en op- ren het slachtoffer waren, nog steeds ac- blemen moeten omgaan. Het hoofd van M. M. Hogenboom. Him verhaal verdient voeders kinderen leren zichzelf te be- tueel. Onze redacteur Jacques Levij had de Haagse zeden- en kinderpolitie en zijn de aandacht van allen die voor het wel en schermen? Die vragen zijn, gezien enkele daarom een gesprek met twee mensen die naaste medewerkster op dit gebied, com- wee van kinderen verantwoordelijk zijn. Argel loos Ouders Eenzamen Fantasie Geen paniek |r met bovenliggend® I slechts 492 trommelremmen htverdeler en tndom veiligheids» op beide achter van 3-punts |stof/teppluxe perieur kunstleder.) J Aanhangergewicht Ihterruitverwarming achterbank waardoor lordt en omvangrijke 1 kinderwagen nu. N.v. (GEEN POSTZEGEL) 1G. i twerpsestraatweg 373 rgen op Zoom 1. (01640) 3 47 75. Vlade, Drimmelen, Oosterhout JdïïI fïüm yrn. uit 'T ZOU JE EI „Het is onmogelijk kleine kinderen steeds in de gaten te houden, ze geen moment uit het oog te verliezen. Ze gaan naar school, wandelend, steppend, fietsend. Ze spelen op straat, in parken, in bosjes, tussen rijen huizen. Ze dwalen door grote winkels of warenhuizen. En in al die situaties hebben ze kans dat iemand zich tot lien aangetrokken voelt, probeert contact te ma ken. ZIJN Een voorbeeld. Vorige week staat een jongetje van 11 jaar in een warenhuis een stripver haal in te kijken. Een meneer zegt tegen hem: „Kerel, als je die verhalen mooi vindt, kun je van mij nog wat van die boekjes krijgen". De jongen zegt eerst het boekje te willen uitlezen. De man wacht. De jongen gaat met de man mee. Ze nemen de noodtrap. De man zoent het kind, betast het. en bevredigt zichzell ter wijl het kind het ziet. Gaat daarna weg. Het jongetje is helemaal overstuur, gaat naar huis en vertelt wat hem is overkomen. De ouders komen meteen met hem naar ons. Een oude bekende, die man. Kijk, zo'n geval toont aan dat heel wat narigheid kan worden opgevangen als er een basis van vertrouwen bestaat tussen kinderen en hun ou ders, hun opvoeders. De jon gen vertelde onmiddellijk wat hem was overkomen. „Die ou ders maakten geen sensatie en deden er tegenover dat kind niet paniekerig over. Ze kwa men direct naar ons toe. Wij pakten de dader. Thuis bij dat kind wordt normaal gedaan De kans is heel groot dat het er geen gevolgen van onder vindt Over het algemeen kunnen kinderen uit een harmonische omgeving wat gemakkelijker tegen „de gevaren van de straat" worden beschermd dan kinderen uit kapotte gezinnen, uit tehuizen. Gewoon, omdat ze in zo'n harmonisch gezin meer hartelijkheid, meer lief de, meer begrip-met-gesprek krijgen. Men vertrouwt er elk aar, kan over alles met elk aar praten. Dat is enorm be langrijk. „Kinderen zijn arge loos." zegt juffrouw Hogen boom. „Een volwassene slaagt er bijna altijd in een kind iets voor hem te laten doen. „Ach. meisje m'n poesje is in die kelder gelopen. Wil jij even die deur ingaan dan ga ik de achterdeur in. Zo'n meiske doet dat. In die kelder wordt de man handtastelijk...!" „Kerel, kun je me zeggen waar die en die straat is. Nou, ga maar even achter op de bagagedrager zitten. Rijden we er heen...!" Zulke dingen lukken vrijwel altijd. Zeker tot de twaalfjari ge leeftijd. Dan wordt het moeilijker. Hoewel er zijn kinderen van 13, meisjes in ieder geval, die seksueel al knap van wanten weten. Maar er zijn er ook die dan nog met een pop spelen". De meeste ouders weten he lemaal niet dat opgroeiende kinderen meestal geen emgel- jes zijn. Dat ze vaak op straat sexspelletjes doen, dat ze veel meer begrijpen en zien dan die volwassenen vermoeden. Dat er veel meer ontucht met kinderen wordt gepleegd dan „in de krant" komt. „Bovendien is die publiciteit meestal sensationeel, schok kend. Het effect daarvan kan funest zijn. Natuurlijk, een lustmoord is nieuws. Maar waarom alle bijzonderheden erbij? Kinderen lezen dat ook. Onevenwichtige mensen kun nen ej- door worden gestimu leerd", zegt de heer Van An del. Hij meent, en juffrouw Ho genboom onderstreept het, dat de grootste problemen bij de ouders liggen. „Niet bij de kinderen. Je staat steed-s weer verbaasd over de gezonde in tuïtie die op dit gebied bij kinderen aanwezig is. Als je kinderen tegen seksuele exces sen wilt beschermen, moet je daarbij aansluiten. Je moet ge woon, in het totaal van wat je kinderen zegt, vertellen dat ze nooit voor vreemden hun broekje moeten uitdoen. Dat ze nooit een vreemde moeten toestaan ze aan te halen, t e betasten. Ook niet de buur man! En vooral nooit zeggen dat ze niet met „kiniderlokkers" of met een „enge" man moeten meegaan. Want, en daarop kan ik niet genoeg de nadruk leg gen, mannen vrouwen doen dat niet die op kinderen uit zijn, zijn niet eng. Het zijn meestal voor kinderen lieve mensen. Kinderen voelen zich tot hen aangetrokken. Ze heb ben als regel een bewonde renswaardige manier om met kinden om te gaan. Nog even over de ouders. Laten vaders eens een keer hun opgroeiende dochters be kijken als vent en niet als vader. Want zo bekijkt een vreemde ze ook. En in talloze gezinnen is nog steeds alles taboe. Waarom? Bovenden worden kinderen oevrstroomd met sex. Doe er thuis gewoon over. In veel gezinnen begint de problematiek op dit gebied wat met sex te maken heeft bij het gordijn of de deur van de badkamer. Dwaasheid. Laat kinderen met vader en moeder mee die badkamer ingaan. Wij hier ervaren keer op keer dat kinderen met wie iets gebeurd is niet of niet goed zijn voor gelicht. Die voorlichting moet niet met nadruk gegeven wor den. Ze moet gewoon in het gezinsgebeuren worden opge nomen". Welke mannen doen dit met kinderen? „Vooraf dit. Het komt maar hoogst zelden voor dat zo'n man een kind echt lichamelijk letsel toebrengt. Om van ver moorden maar niet te spreken. Dat zijn hoge uitzonderingen, gelukkig. Vaak bevredigt hen de aan raking al. Soms het spel met geslachtsorganen, het tonen van de eigen organen. Dat leidt dan tot bevrediging. Er zijn allerlei gradaties. Het ia niet te zeggen waar het ene ophoudt en het andere begint. Mannen die dit doen, en het komt veelvuldig voor, zijn vaak heel eenzaam. Ook als ze getrouwd zijn. Ze hebben meestal nauwelijks contact met hun omgeving. Het zijn geen mannen die naar een prostituée gaan om bevredi ging te vinden. Er zijn ook brutale, geraffineerde figuren onder. Maar die vormen een minderheid. De meeste slachtoffers ma ken ze bij jongens tussen de 7 en 14 jaar. Wat onze psycholo gen benauwt is het feit dat kinderen die zo iets overkomt er als volwassenen nog moei lijkheden mee kunnen hebben. Het is vreselijk als een kind op een vatbare leeftijd op de ze wijze met sex in aanraking komt. Zeker als er lichamelijk contact bij is. Veel minder, vermoedelijk, als het alleen een kwestie van exhibitionis me is. Dat lijkt voor oudere meisjes weer schokkend te zijn. Trouwens, wij die dage lijks in dit werk zitten, weten dat oudere meisjes mannen nogal eens seksueel lokken. Ze vinden het interessant als een man laat blijken dat hij aan dacht voor ze heeft. Die kin deren denken daarbij vaak niet na. Ze geloven niet dat hen iets kan overkomen. Als dat toch gebeurt, kunnen de gevolgen lichamelijk en gees telijk afschuwelijk zijn. Ze hebben nooit gedacht dat een scharrelpartijtje zou leiden tot seksueel geweld. Toch gebeurt dat en dan is het leiden in last". Funest zijn sex-boekjes, zegt juffrouw Hogenboom. „Ze prikkelen de nieuwsgierigheid en gaan steeds over ongezonde sex-situaties. Kinderen van 8 jaar en ouder lezen ze. We kregen hier onlangs een jongen van 10 jaar die tot in bijzonderheden vertelde, hoe een jongeman van 18 jaar met hem seksueel gespeeld had. We voelden dat er iets niet klopte. Maar wat was mis? De ouders, keurige mensen, warenhele maal ondersteboven. Wij kre- gn er tenslotte uit dat het hele verhaal uit een sexboekje kwam. Maar intussen had een onschuldig jongmens allerlei narigheid gehad en was bijna de bak ingedraaid. Die ouders wisten helemaal niet dat hun zoontje die boekjes las. Dat hij alles van sex wist". Beschermen? Alleen door de kinderen voor te lichten. Niet door schrikbeelden op te roe pen. Want niemand weet waar het gevaar ligt. Het kan ko men van een wat ouder vriendje, maar ook van die vriendelijke opa, of die aardi ge buurman. Het loert op het kinderfuifje waar en dat is schering en inslag kinderen van 12 jaar af daaromtrent seksueel dansen (de ouders weten niet eens wat dat is). Maar ook in de struiken rond een kinderspeelplaats, waar een man kinderen gadeslaat en wacht tot een hunner even afdwaalt. „Kortom, absolute bescher ming is er niet. Zeker niet buiten. Wel thuis. Zorg dat 's avonds ramen en deuren goed gesloten zijn. Want er zijn in sluipers die proberen in een kinderkamer door te drin gen." Een algemeen advies van deze deskundigen: „Waar schuw meteen de politie. Zaai geen paniek. Laat de buurt er buiten. Het komt vaak voor dat een eenvoudig en in we zen wel naar, maar vrij on schuldig geval van exhibitio nisme, opgeschroefd wordt tot een sex-misdrijf van de eerste orde. Zo'n kind is dam hele maal van streek gemaald. Fout! Heus, de politie heeft vakmensen om die zaken te behandelen. Zeker in de grote steden. Die doen gewoon tegen zo'n kind. Maken er geen ophef van. En men moet beseffen dat door die inlichting vaak kan worden voorkomen dat zo'n man andere kinderen be nadert. Hou het uit valse schaamte niet voor _u. Want het gevaar bestaat "dat zo'n man een relatie gaat aankno pen met het kind. Dat kan heel ellendig zijn. En Iaat de mensen vooral niet denken dat kinderen ner gens meer veilig zijn. Zo'n waarschuwend verhaal zou daartoe aanleiding kunnen ge ven. Maar de veiligheid wordt aanzienlijk groter als kinderen geleerd hebben op zichzelf te passen. Zeker als het gaat om exhibitionisten en tasters. Ab solute veiligheid bestaat ech ter niet". JACQUES LEVIJ e produktie-afdeling. racht en het vrijwel roduktie gaan de aag in i werken. waamheid bezitten kunnen werken. inimaal LTS te zijn. ezen van tekeningen aktechnische vorming ens over opleiding agen na verschijnen n de direkteur. 646 - 2254. Molenschot Weegwerktuigen in Breda vraagt in paginagrote advertenties om personeel omdat er uit gebreid moet worden. Iedereen kent Molenschot van de snelwegers op de toonbanken van slagers en krui deniers. Maar is dat de ware Molenschot? Wat ver bergt zich achter de onopvallende kantoorgevel aan de Teteringsedijk te Breda? Een verrassend bedrijf, uniek in Nederland en bekend over de hele wereld. Van het slagersweegschaal- imago van Molenschot stap je al gauw af als je door het bedrijf wordt rondgeleid door de 37-jarige directeur M. Mo lenschot (vierde generatie). Die weegschalen zijn eigenlijk nergens te bekennen, hoewel ze er beslist nog wel worden gemaakt. Wei zie je voiop van die karakteristieke, grote ron de registratieklokken maar de meeste zijn niet bestemd om een paar flinters rookvlees af te wegen. Die klokken horen dan bij, veelal gecomputeriseerde, ap in tientallen andere wereldha vens, aan de draai houden, er de kern van vormen. Het interessante van Molen schot is daarbij dat het bedrijf vrijwel alle weegtechr.ieken, stuurapparatuur, kleinere pro- ces-computers, koppelappara- tuur voor grote administratie ve computers en sinds kort zelfs milieuvriendelijke appa ratuur voor het opzuigen van bij verlading vrijkomende schadelijke gassen, zelf ont wikkelt en bouwt. Men maakt daarbij wei ge bruik van aan de markt zijnde markt uitgroeiden. Vandaar dat het grootste deel van onze produktie voor de export be stemd is". Overigens is export voor Molenschot geen nieuw begrip. Overgrootvader Molenschot die in 1867 zijn fabriek van haarden, brandkasten, bascules en balansweegschalen stichtte, exporteerde 85 jaar geleden al naar Nederlands-Indië (Indo nesië). Er is nog een zorgvul dig gecaligrafeerde, intussen wel wat vergeelde, offerte uit het jaar 1888 waarin de heer Molenschot het Departement bedrijf toen opdeed, op de duur teveel zouden worden voor de Nederlandse markt al leen. Vandaar dat hij toch maar de wereld introk let terlijk en voor langer dan drie maanden achtereen soms om te zien of hij de verzamel de know how in menig geval gepatenteerd ook in andere werelddelen aan de man kon brengen". Dat hem dat lukte bewijzen nu nog de labels aan voor export bestemde apparaten die tezamen een compleet lesje in aardrijkskunde vormen. Daar- M. Molenschot: „de wereld rond" paratuur voor het wegen, mengen en doseren in indus trieën als Shell, Hoogovens en Meneba. In feite siaan prak tisch alle in de Rotterdamse Botlek gevestigde bedrijven op de afnemerslijst van Mo lenschot. Wat die klanten heb ben gekocht kan variëren van gigantische weegbruggen, waarop desnoods rijdende trei nen of vrachtauto's nauwkeu rig worden gewogen tot com plete electronische weegsyste men met processturing die he le graanoverslagbedrijven ook componenten, maar Molenschot is het die in feite de appara tuur schept die de cliënt nodig heeft voor zijn specifieke be hoeften in zijn speciale situa tie. „We hebben geweldig kun nen profiteren van de naoor logse industrialisatie in Neder land, van de wederopbouw van de Rotterdamse havens en van Hoogovens", zegt direc teur Molenschot. In feite kre gen we daardoor zoveel know how dat we de Nederlandse van Koloniën een weegbrug aanbiedt voor nog geen 600 gulden Er is intussen wel wat meer veranderd dan alleen de prijs van een weegbrug (er zijn er die in de tonnen lopen). De grote sprong voorwaarts op de exportmarkt maakte vader Mo lenschot in het begin van de jaren vijftig. Zijn zoon: „Hoe wel er toen in Nederland nog volop werk was, zag hij toch ai aankomen dat de geweldige know how en ervaring die het op staan landen en steden ver meld waarvan menige middel bare scholier nog nimmer heeft gehoord. Bij Molenschot werken nu zo'n 380 mensen, vrijwel uit sluitend geschoolden. Het be drijf kan er minstens een 40 bij hebben, „maar er is moei lijk aan te komen", zegt de heer Molenschot. Goede vak lieden hebben allemaal al een baan". De directie van Molenschot geeft hoog op van zijn mede werkers: „Vakmanschap is meesterschap, zegt een brou werij en het is werkelijk zo! De persoonlijke invloed van de vakman op het produkt is in dit bedrijf bijzonder groot. We zijn er trots op dat we zo'n grote kern van oudge dienden hebben, minstens wel een dikke veertig mensen van 25 of meer dienstjaren". De heer Molenschot zelf reist evenveel als zijn vader 'deed, alleen kan hij profiteren van de moderne vervoermid delen. Hij hoeft zijn drie maanden niet in één ruk af te werken Daarentegen ziet hij kans om in drie weken het hele Amerikaanse continent (het Panamakanaal even bui ten beschouwing latend, be doelen we hiermee Noord- zo wel ais Zuid-Amerika!) af te werken. Overigens is de routi- ne-aquisitie in handen van buitenlandse agenten of be vriende bedrijven. „Dat moet wel, want in eik land hebben we rekening te houden met de eisen van het ijkwezen daar en dat betekent dat ie iemand ter plaatse moet hebben". Wat dat ijkwezen betreft, de naam Molenschot is zo solide dat het Nederlandse ijkwezen, dat ondermeer Molenschot- weegwerktuigen controleert, daarbij gebruik maakt van Molenschot-apparatuur. Molenschot zit momenteel met een goed gevulde order portefeuille. „In feite kunnen we de vraag onvoldoende bij houden", zegt de heer M. Mo lenschot. „Vandaar dat we moeten uitbreiden". Dat wil overigens niet zeggen dat het bedrijf helemaal zonder zor gen is. Net als alle exporte rende industrieën, lijdt Molen schot onder de onzekerheden van de valutasituatie en ook de poiiviek noopt tot voorzich tigheid. Molenschot heeft klanten-landen op zijn lijst, die hij liever niet in de krant wil zien. Tot troost van acti visten: de bij rechts goed in de markt liggende landen hou den de linkse troeteiianden aardig in evenwicht. „Bij het zaken doen. kun je in het algemeen geen politiek bedrij ven", zegt de heer Molenschot, „je moet tenslotte ook denken aan de mensen die hun brood bij ons verdienen. Die moeten werk houden". Landelijk neemt Molenschot, wat betreft zijn grotere en meer geavanceerde appara tuur, een unieke positie in. Internationaal geen unieke maar wel een ijzersterke. Die is vooral te danken aan de merkwaardige inventiviteit die hei bedrijf, eigenlijk vanaf het begin, aan de dag legt als het erom gaat een moeilijk pro bleem voor een klant op te lossen. Dat zoek je niet achter die onopvallende gevel aan de Teteringsedijk in Breda WIM KOCK I

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 17