huis
)ken!)
schuit
shagel
239
65
npina
Een jaar drs. W. Lockef eer
MEERDERHEID ZLM/NCB VOOR
PLAN WEG OOSTBURG-GROEDE
Griezelige kettingbrief
maakt Zeeuwen bang
BEJAARDENMIDDAG MET
COCKTAILTRIO
IN LEDELTHEATER
Aantal Groedenaren tegen
verdwijnen rustiek tracé
ALEXANDER DE MUL VERGELIJKT
PHILIPPINE: VROEGER EN NU
AARDENBURGS BURGEMEESTER:
GEEN SPIJT VAN KEUZE
Hitchcocks
Topaz in
Filmliga
Oostburg
:el
SRV
punten
SRV
punten
MISSIONARIS BELOOFT
RIJKDOM OF
DOOD FN VERDOEMENIS
Negentigjarige: „Of de mensen zoveel
gelukkiger zijnis voor mij de vraag"
stad
streék
9
irlijk lekker
Donderdag 14 maart 1974
■MHI
iter
DV
last van de
iet erg hoor!
eger of later,
mers op zoveel
eten.
tjes, met zoutjes,
:n...
aet kaas. Als 't
ta-kaas!
>nge jong-belegen,
;kaas.
•baar vers.
melkvariaties
(Van een onzer verslaggevers)
AARDENBURG „Het bestuurlijke werk heeft mij altijd aangetrokken. Samen
met anderen geef ik graag leiding. Alleen doe ik niets, alles gaat in samenspraak
met de beide wethouders. En tot op de dag van vandaag heb ik geen spijt van de keuze
die ik een jaar geleden gemaakt heb. Ik voel m\j wel in Aai denburg".
0 Drs. W. Locke jeer
Dit zegt drs. W. Lockefeer,
die eind deze week precies
een jaar burgemeester van
Aardenburg is. „Het bevalt
mij goed in deze gemeente.
Aardenburg is Zeeuwsch-
Vlaanderen en bovendien een
toegangspoort naar het andere
Vlaanderen. En het sterke
agrarische accent van de ge
meente biedt de nodige moge
lijkheden voor de gezinshobby
die wij bedrijven, de paarden
fokkerij", een hobby die ei
genlijk onder leiding van mijn
vrouw staat".
Hoewel het de heer Locke
feer uitstekend bevalt in Aar
denburg is de burgemeester
kamer hem soms wel te be
nauwend. „Ik heb geen zit
vlees en af en toe is de auto
stoel mij liever dan deze waar
op ik nu zit. Dan trek ik erop
uit en ik geloof dat dat goed
is. Vooral als je in een be
paald afgelegen gemeente als
Aardenburg zit is het weieens
goed je oogkleppen wat te
verwijden door elders eens
een kijkje te nemen".
Dat elders is soms Brussel,
waar hij als lid van de COPA
wel eens verkeert of Engeland
waar -zoals bekend- wel enke
le paardenenthousiasten zitten.
„Ik heb zeer veel functies af
gestoten toen ik burgemeester
werd. Ook mijn zakelijke be
langen heb ik aan de kant
gezet omdat je niet in zaken
kunt zitten én burgemeester
zijn. De functies in de paar-
denwereld heb ik echter aan
gehouden, dat is tenslotte mijn
liefhebberij".
Eén hobby echter is voor
hem afgedaan: de politiek. Hij
was Eerstekamerlid (kwam
echter na de grondwetwijzi
ging niet meer terug) en is
nog (tot na de verkiezingen)
Statenlid van Zeeland. „Nood
gedwongen zal ik de laatste
functie moeten afstaan. Men
wilde mij bij de KVP niet
meer hebben, omdat men de
functie van burgemeester on
verenigbaar vond met dit sta
tenlidmaatschap. Voor mij is
het politiek gezien dus gedaan.
Xk bewonder echter de wijze
niet waarop men mij na 20
jaar lang trouwe dienst bij de
KVP aan de kant heeft gezet
en ik vraag mij af of de KVP
electoraal gezien verstandig
heeft gehandeld". De heer
Lockefeer doelt hiermee op
het groot aantal voorkeurstem
men, dat hij bij de vorige
Statenverkiezingen behaalde.
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG Het bejaardenwerk West-Zeeuwsch-Vlaanderen heeft voor morgen
middag (vrijdag) een bejaardenmiddag georganiseerd in het Oostburgse Ledeltheater.
Op deze middag toegangsprijs f 5,50 zijn alle bejaarden uit de streek welkom.
De bijeenkomst, die om 14 uur begint, bestaat uit informatie en ontspanning. De in
formatie wordt onder meer verzorgd door Veilig Verkeer Nederland over het onder
werp: „Bejaarden in het verkeer". Na de informatie, waartoe ook bejaardenmedewer
ker Gerard Verduyn zijn steentje zal bijdragen, volgt de ontspanning, verzorgd door
Marie-Cecile Moerdijk, het Cocktailtrio, de zanggroep van de lagere school Zuidzande
en een goochelaar.
Kaarten zijn verkrijgbaar bij de bejaardensociëteit, de tehuizen of telefonisch bij het
kantoor voor het bejaardenwerk 01173-561.
„Het statenlidmaatschap kost
echter veel tijd en die kan ik
nu nuttig in de gemeente in
vesteren", aldus de heer Loc
kefeer.
Terugkijkend op het jaar
burgemeesterschap vindt hij
dat er -niet alleen door hem-
in Aardenburg toch wel het
een en ander tot stand is ge
komen. „Er is een goede basis
gelegd voor het onderwijs, wij
hebben twee urgentieverkla-
ringer losgekregen en wij
krijgen tussen gymzaal en
Wandeldreef een mooi scho
lencomplex, waar zowel het
katholiek als het openbaar on
derwijs een plaatsje krijgen.
Ik vind dat wel fijn, tenslotte
spelen de kindren op straat
ook niet in een katholieke of
een openbare jurk".
Afgelopen jaar kreeg ook
het bestemmingsplan Oude
Burcht gestalte en werd beslo
ten woningwetwoningen te
bouwen in Eede. Het stadhuis
zal aan de eisen des tijds wor
den aangepast, waardoor ook
de dienst openbare werken uit
zijn ruimteprobleem wordt ge
holpen. „Dit alles", aldus de
heer Lockefeer, „is tot stand
kunnen komen dank zij de
goede verstandhouding in het
college en de prettige samen
spraak met de raad. Dat wil
ik uitdrukkelijk stellen".
Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG Vanavond
(donderdag) draait in de cy
clusfilms van de Filmliga
Oostburg Alfred Hitchcocks
verfilming van Topaz, het spi
onageverhaal van Leon Uris.
Het verhaal wekte indertijd
beroering in Frankrijk, omdat
het geënt leek op ware toe
standen binnen de Franse spi
onagediensten.
In het kort komt de inhoud
van de film er op neer, dat op
een gewone werkdag in 1962
een in Kopenhagen werkzame,
Russische hoge ambtenaar sa
men met vrouw en dochter
besluit de vrijheid te kiezen.
Door de zorgen van een Ame
rikaan worden zij naar Was
hington overgebracht. Het
nieuws van de overloper
wordt op de Franse delegatie
in Washington onthuld, iets
wat de Fransman Deveraux
verontrust omdat de inlichting
uit eigen kring kwam, en niet
van zijn Amerikaanse vrien
den. Hitchcock heeft het gege
ven aangegrepen om nog eens
zijn meesterschap op het ge
bied van thrillers te bewijzen.
Vanavond in het Ledeltheater,
aanvang 20.00 uur.
(Van een onzer verslaggevers)
GROEDE Zestig procent
van de leden der ZLM en
NOB in Groede die nauw be
trokken zijn bij de reconstruc
tie van de weg Oostburg-
Groede, zijn voor het gemeen
telijke plan dat hiertoe is op
gesteld
Aldus de heer Salomé,
woordvoerder van de plaatse-
"ike standsorganisaties, op
een hearing die was belegd in
zaal Boerdam. Een aantal in
woners van Groede had deze
hearing^ uitgeschreven omdat
zij liever een verbetering van
•jet huidige tracé zien, waar
door de huidige, kronkelige
rustieke weg behouden kan
blijven
Op deze avond trad als
woordvoerder van de gemeen
te op de heer M. Doorns, di
recteur van openbare werken,
hij wees erop dat de recon
structie geen liniaalrechte weg
inhoudt. „Hij blijft tamelijk
kronkelig en de knotwilgen
die deze weg op sommige
Pa at san markeren. blijver
buiten schot", zo zei hij. De
Weg zou preventief voor onge
vallen kunnen werken omdat
langzaam en snel verkeer wor
den gescheiden. Er komt na
melijk een fietspad. De VVV
Groede is voorstander van
verbetering volgens het ge
meentelijke plan, zoals woord
voerder J. Schippers zei. „Er
moet wel gezorgd worden voor
veel goede beplanting", zo zei
hij. Een betere bereikbaarheid
zou Groede toeristisch ten
goede kunnen komen zo was
de mening van de VW.
Mevrouw B. de Melker, fer
vent voorvechtster voor be
houd van het huidige tracé,
zette nogmaals haar bezwaren
tegen deze weg uiteen. „Het
wordt met zijn zestieneneen-
halve meter totale breedte een
lelijke weg", zo betoogde zij.
„De weg doet met zijn afme
tingen tertiair aan. Hij zou
meer verkeer aantrekken en
daardoor onveilig worden"
Volgens haar berekeningen
zou een verbetering van het
bestaande tracé tot viereneen-
halve meter breedte in totaal
een miljoen gulden minder
kosten dan het gemeentelijke
plan. Voor Oostburg zou uit-
einH-üik een „oordeel van
twee ton overschieten. Een
fietspad is volgens haar niet
nodig omdat de weg alleen
voor lokaal verkeer bedoeld
is.
Een Vertegenwoordiger van
de ANWB die persoonlijk de
zaak in ogenschouw had geno
men, had laten weten de func
tie van de weg overdreven te
vinden. Ook hij had erop ge
wezen dat het snelverkeer
meer gebruik ervan zal maken
en hij vond de oplossing tot
verbreding van viereneenhalve
meter naar vijf meter beter.
',owel uit oogpunt van land-
schapsschoon als uit veilig
heid.
Nadat gespreksleider f.
Bergwerff een twintig minu
ten pauze had aangekondigd
werd een aantal schriftelijke
en mondelinge vragen op de
verschillende panelleden afge
vuurd.
De raad van Oostburg zal in
de aprilvergadering de verbe
tering van de weg Groede-
Oostburg behandelen. Dit deel
wethouder J. Barendregt -als
toehoorder op de hearing aan
wezig- mee Uit de discussie
bleek wel dat in Groede be
hoefte leeft aan snelle verbe
tering van de weg. De wijze
waarop bleef in het midden
wat de talrijke bewoners, die
op de hearing aanwezig wa
ren, betrof. Op een desbetref
fende vraag somde de heer
Barendregt onder meer de be
dragen op die de gemeenten
(thans Oostourg en voor de
herindeling Groede) aan deze
weg hadden gespendeerd. „De
■veg heeft totaal geen onder
grond en men zal erop deze
manier geld in blijven stoppen
en daaromvoet hij totaal ver
nieuwd worden", aldus de
heer Barendregt.
Raadslid C, Dekker vond
oijeenkomst zeer nuttig voor
de raadsleden. Dit zei hij ii
antwoord op een opmerking
uit de zaal of de bijeenkomst
wel zin had en „men werke
lijk iets in de melk kon brok
kelen". „Een goed raadslid zal
hier naar luisteren. Hoe de
beslissing uiteindelijk valt is
een andere zaak", aldus de
heer Dekker. Raadslid A. Ver-
hage pleitte voor een snelle
kleine opkanpbeurt van de
weg in afwachting van een
grondige reconstructie.
(Van een onzer
verslaggevers)
MIDDELBURG Bij de
Middelburgse politie zit men
met hoog opgetrokken wenk
brauwen tegen een griezelige
kettingbrief aan te kijken.
Het is er ditmaal niet een
van het soort waarbij men
als deelnemer aan de „ket
ting" een hoop ansichtkaar
ten of postzegels ontvaingt,
maar het gaat om een ket
tingbrief die ofwel rijkdom,
ofwel dood en verdoemenis
belooft.
„Wij kunnen strafrechte
lijk tegen de kettingbrief
niets ondernemen", zegt men
bij de politie. „Wij zijn beter
thuis op het gebied van ket
tingbotsingen. Niettemin wil
len wij het publiek de raad
geven; laat u door die brie
ven niet intimideren en doe
aan die onzin niet mee".
Gebleken is dat veel Zeeu
wen die de kettingbrief heb
ben ontvangen, er bang van
zijn geworden, omdat de brief
een occult bijsmaakje
heeft.
Kenmerkend voor de ket
tingbrief waarover het dit
maal gaat, is dat degene die
hem ontvangt, altijd kan be
ginnen met het gaan betalen
van strafport. De brieven
(dat staat in de tekst ervan
te lezen) moeten namelijk
ongefrankeerd worden ver
zonden. Op de plaats waar
de postzegel thuishoort, treft
men de letters „PEGE"
aan.
Niemand weet wat dat be
tekent, maar de PTT zet er
wel strafport op. PTT is dan
ook de enige, die materieel
wat wijzer van de ketting
brieven wordt. Toch is deze
kettingbrief niet als een spe
ciaal winst'object door PTT
opgezet, tenzij een over
werkte beambte op het idee
is gekomen.
Dit staat er in de ketting
brief te lezen: „Deze ketting
uit Venezuela was geschre
ven door St.-Antoine de Ga
dis, een missionaris uit Zuid-
Amerika. Sinds deze brief
een reis om de wereld moet
maken, is het de bedoeling
dat je 24 kopieën maakt, iden
tiek aan deze, en verstuurt
naar vrienden, ouders en
kennissen. Na een paar da
gen kun je een verrassing
krijgen. Dit is waar, ook als
je niet achterdochtig bent.
Neem notie van hetgeen
volgt: Constantin Dias ont
ving de ketting in 1953. Hij
vroeg zijn secretaris 24 ko
pieën te maken er. verzond ze.
Een paar dagen later won hij
twee miljoen dollar in zijn
land.
Carlos Brandt, kantoorbe
diende, ontving de ketting.
Hij geloofde er niet in, en
gooide hem weg. Een paar
dagen later verloor bij zijn
baan. Hij hervond de brief
en zond hem naar 24 men
sen. Negen dagen later had
hij een betere baan.
Zarin Bezzabolli ontving
de ketting en zonder er in te
geloven gooide hij hem weg.
Negen dagen later stierf
hij.
Om geen reden, welke
ook, mag deze ketting ver
broken worden. Maak 24 ko
pieën en verzend ze. In vier
dagen kun je een verrassing
krijgen. Schrijf PEGE in de
rechterbovenhoek van de en
veloppe in plaats van een
postzegel.
„Vertrouw in de Heer, met
heel je hart en al je wil en
kennis, en hij zal je weg
verlichten". Dit gebed is naar
u gezonden voor geluk. De
originele brief kwam uit Ne
derland. Het is al negen keer
over de wereld geweest. Het
geluk is naar u gezonden. U
ontvangt geluk binnen vier
dagen na ontvangst van deze
brief. Houdt deze brief niet.
Hij moet u verlaten 96 uur
na ontvangst. In de Philip-
pijnen verloor generaal
Walsh zijn leven, zes dagen
nadat hij de ketting had ont
vangen. Hij zond de ketting
niet door, hoewel hij voor
zijn dood 775.000 dollar ont
ving, welke hij had gewon
nen. Zendt u a.u.b. 24 kopieën
en kijk wat er gebeurt op de
vierde dag daarna. Voeg uw
naam onder aan de lijst en
laat de eerste weg als u de
brief kopieert". Onder de
brief staan telkens 24 namen,
waaronder de laatste tijd op
merkelijk veel Zeeuwen.
„Vroeger hadden de mees
te mensen een hard bestaan,
armoe is er nou niet meer,
maar of de mensen zoveel
gelukkiger geworden zijn is
voor mij nog een vraag". Dit
zegt Alexander de Mul uit
Philippine, vorig jaar sep
tember negentig jaar gewor
den, nog vitaal en bij de tijd,
die in bijna een eeuw heel
wat heeft zien veranderen,
ook in zijn geboorteplaats
Philippine, waar maar wei
nig meer aan de tijd van
ruim een halve eeuw geleden
herinnert.
Met het verdwijnen van de
mosselcultuur, waarvoor Phi
lippine vooral in België en
Frankrijk -men kan wel zeg
gen beroemd was- heeft het
zijn karakter grotendeels
verloren. Alexander de Mul
(in Philippine zeggen zij al-
gefneen Sander Mul) is nog
één van de weinige Philippi-
nenaren, die zich de „goeie
ouwe tijd" nog goed herin
nert. Opvallend is voor een
man van zijn leeftijd dat hij
niet uitsluitend in de oude
tijd leeft.
„Vader leest nog elke dag
twee kranten en hij weet
soms beter wat er in staat
dan ik", zegt zijn dochter,
die met twee broers bij hem
inwoont in een keurig nieuw
huis (Sportparklaan 2). „Hij
kijkt ook regelmatig naar de
tv en hij is overal goed van
op de hoogte". „Weet je",
zegt Sander de Mul, „je kunt
de tijd van vroeger en nu
niet goed met elkaar verge
lijken. Vroeger dan was het
ook allemaal niet zo best,
maar de mensen hadden toch
meer voor mekaar over. Al
leen, je moest wel zwijgen
als je iets wist van iemand die
meer geld had, dan jezelf,
want ze draaiden je wel de
nek om".
Zoals dat in die tijd ge
bruikelijk was, ging ook hij
al vroeg werken. In zijn ge
val varen. Met zijn vader op
de Westerschelde garnalen
vissen. Tijdens de oorlog '14
'18, voer hij, evenals sommi
ge anderen uit Philippine op
de grote vaart. Dat wil zeg
gen, hij maakte één reis mee
naar New York. Daarna voer
hij bij een schoonbroer, die
op ouchaute-Haven woonde
en daar was hij „kind aan
huis".
„Ik voelde me daar op
„d'Aovende" niet zo best
thuis, want die lui daar had
den een hekel aan de Philip-
pinenaars en ik riskeerde
liever geen pak slaag", zegt
hij hierover. Toen hij 22 jaar
was, kwam hij terug naar
Philippine om daar te gaan
werken, bij wat zij toen
noemden de mosselbazen.
Dat waren de eigenaars van
de (meestal) houten mossel
schepen. Dan komen de na
men van deze Philippiense
„grootmachten", zoals zij
toen gezien werden, los. Bij
Norbert Rammeloo, Sander
Minnebo, Polydoor en Victor
Wijne. Dat betekende mos
selzaad halen, uitzetten op de
mosselbanken in de Ooster-
schelde en later, als de mos
sels goed voor de consumptie
waren, opnieuw uitzetten in
het Westgat, dat een gedeelte
van de Braakman was.
Tenslotte het vissen en
overbrengen naar het haven
tje van Philippine, dat één
en al bedrijvigheid was, als
de vloot binnenvoer. Mannen
en vrouwen hielpen bij het
0 Alexander de Mul
lossen en opzakken. Uit Gent
kwamen voerlui met platte
wagens en de paarden had
den garelen met veel blin
kende koperen belletjes.
Maar ze kwamen ook met
kruiwagens en karretjes met
een ezeltje ervoor. Later
werden de mossels ook aan
afnemers in Noord-Frankrijk
verkocht en menige mossel
baas kreeg toen soms een
brief uit die streek, die
maandenlang onderweg was
geweest. Een kleine vergis
sing in het adres en de brief
was eerst naar de Philippij-
nen geweest. Tenslotte,
„what is in a name". Maar
hij kwam terecht. „Ik weet
nog wel dat je vader de eer
ste was die een Kromhout
motor in zijn schip had",
herinnert hij zich.
In die Sportparklaan staan
veel riante huizen. „Vroeger
waren hier schorren, die
rond 1919 zijn ingepolderd",
weet Sander de Mul zich te
herinneren.
Het oude Philippine is
weg. Hoogstens een paar ou
de straatjes en een paar na
men herinneren aan de tijd,
toen de mosselschippers op
zondagavond met de broeks
pijpen in lange blauwe
kousen, een zak of mand met
kleren en proviand op de
schouder naar hun schepen
gingen, om 's maandagsmor
gens vroeg aan de slag te
kunnen. Dan bleven zij min
stens één week, soms veer
tien dagen weg.
Het was wel een hard le
ven aan boord van zo'n pri
mitief vaartuig. Gedurende
die tijd zagen zij meestal
alleen maar elkaar aan
boord. Nu wandelen de oude
schippers door Philippine,
dat het oude vissersdorp niet
meer is. Er worden steeds
meer riante huizen gebouwd
en waar vroeger water en
riet stond, staat nu een groot
bord met de mededeling dat
dit nu het in voorbereiding
zijnde bungalowpark is.
Waar eens de mosselvaartui
gen in en uit voeren, staan
een school en een paar mos
selrestaurants en groeien er
struiken. Het is allemaal al
zo lang geleden. De jongeren
hebben er nauwelijks nog
weet van.
G. WIJNE.
eindredactie
rein. v. d. helxn