Een zeer treurige dag voor
het kleinste blaadje Pimpie
is j a nt ie
Dll islenie
Een giftige turf waar
geen doorkomen aan is
Kabouter Pim is
al honderd jaar
Een vlieg;e, een
spin en een mus
voor het peesje
POLITIEK GANZENBORD VAN DE PPR
JUSTITIE NEEMT „MEIN KAMPF" IN BESLAG
vertrouwen
Nixon niet
kleine
stem
Een dief
in huis
POES EN DUIF
VOLDOENDE Amerikanen
Woensdag 13 maart 1974
Ergens in Afrika was een groot bos met hoge bomen. En
ergens tussen die bomen was een hoge struik waar pratende
blaadjes woonden. Ze hadden elke dag altijd veel plezier en ze
deden alles samen. Ze gingen samen wandelen, samen ballen,
samen naar de school toe en nog veel meer dingen.
De detective weet, dat de dief die hij zoekt, achter de
struiken zit. Hij weet echter niet goed hoe hij er kan
komen. Wie helpt hem een handje
Daar dichtbij was een meer.
En toen ze op een dag naar
het meer ginigen zei het klein
ste blaadje: „Ga je mee in het
meer hollen. „Toen zei de
grootste: „Met jou zeker, wij
doen dat niet hoor Pimpie"..
Wamt zo heette het kleinste
blaadje. „Bah, jullie doen
nooit iets met mij. Nou ja, dan
ga ik zelf maar". En daar
wipte hij al vooruit. .Hij was
bijna bij het meer toen hij
struikelde over een eikeltje.
Hij kwam met zijn neusje in
het water terecht en begon te
huilen. De anderen waren on
dertussen al bij hem gekomen
en haalden Pimpie uit het wa
ter. .Hij huilde nog harder toen
de grootste hem per ongeluk
krabde. Eindelijk stond hij
weer overeind en hield op met
huilen. .De anderen gingen bun
zwembroekjes al aan doen..
Pimpie was zijn zwembroekje
ook al aan het aandoen. .Maar
plotseling begon hij weer te
huilen. Alle andere blaadjes
keken verbaasd op. „Waarom
huil je nu weer"-?, vroeg een
van de blaadjes. Pimpie ant
woordde snikkend: „Mijn
zwembroekje past niet meer".
En hij begon steeds harder te
huilen. Na een tijdje huilde
hij al wat minder. Toen hij
zijn tranen afveegde en niet
meer huilde zei hij: „Ik heb
nu eenmaal geen zin meer om
te zwemmen". De anderen
vonden dat ook en trokken
nun zwembroekjes weer uit.
Toen ze op weg waren naar
hun struikje zei de middelste-
.Volgende keer maar beter"..
De oudste zei- „Het is trou
wens al laat geworden, jullie
moeten naar bed toe". Binnen
gekomen zei hij: „Hup je bed
in en welterusten allemaal,
daag, slaap lekker.
ILSE CANJELS
OOSTERHOUT
O Elly Sanne, die 8 jaar is en in Etten.Leur woont, tekende een huis, een lachende Lenie en een huilend Jantje.
Ik ben kabouter Pim,
en zeg altijd tingeling.
Met mijn wagen rijd ik door de sneeuw,
en dat doe ik al een eeuw.
Dus ik ben al honderd jaar,
en dat zie je aan mijn haar.
De reeën lopen voorop,
met hun grote kop.
En als ze met hun horens stuiten,
zal ik hier mijn versje sluiten.
Jolanda den Ridder,
Breda.
Op een keer vloog er een vliegje nog zo jong en nog zo klein,
vrolijk rond bij ons in het tuintje in de warme zonneschijn,
vrolijk rond bij ons in het tuintje in de warme zonneschijn.
Maar een spin had daar haar webje en ons vliegje vloog daar in,
raakte vast in al die draadjes wat een pi*elje voor de spin,
raakte vast in al die draadjes wat een pretje voor de spin.
Pas was onze spin aan het smullen of een mus die kwam daar bij
en zo kwamen spin en vliegje in haar buikje allebei,
en zo kwamen spin en vliegje m haar buikje allebei.
Maar opeens sprong daar ons poesje die zei hap en pakte haar
en zo kwamen al die diertjes in haar buikje bij elkaar,
en zo kwamen al die diertjes in haar buikje bij elkaar.
De vijfjarige Chantal de Meyer uit St.-Jansteen maakte voor De Kleine Stem een hele grote tekening Hier boven een gedeelte
van haar werkstuk.
jan moet zijn koffer inpak
ken. hij gaat morgen op reis.
jan moet naar bed. hij droomt
niet. hij hoort iets. dat lijkt de
telefoon. maar het is een
dief!!!! jan gaat moeder roe
pen. een dief, een dief. de
politie is er al. nu heeft hij
hem te pakken, .hij moet naar
de gevangenis. hij mag niet
buiten, nooit meer. maar zo
liep alles weer goed af.
CARLA BERVOETS
PRINSENBEEK
8 JAAR
Poes ligt in de zon, hij wil
niet in de wind want dan
heeft hij het koud onder een
boom, hij ligt liever in de
zon, daar is het zo fijn, daar
lig je zo lekker. Roe koe roe
koe wie zou dat zijn? een
duif, dag poes zegt de duif.
dag duif zegt de poes. de poes
vraagt zullen we vrienden
worden? ja zegt de duif, zul
len we dan een spelletje doen?
wat voor spel. alle vogels vlie
gen, dat is goed. alle kasten
vliegen, dat is niet waar. alle
tassen vliegen, dat is ook niet
waar. .alle duiven vliegen, dat
is goed zegt de poes. maar nu
moet ik naar huis. ik ook zegt
de duif en morgen kom ik
weer en zo werden de poes en
de duif dikke vrienden.
MAITDJE GOETIIALS
SLUISKIL 6 JAAR
Jeanneke den Ridder,
Breda.
(Van onze redactie buitenland)
ROTTERDAM/BREDA De gemeentepolitie van Rid
derkerk heeft op verzoek van de Rotterdamse officier van
justitie, mr. J. D. de Jong, bij uitgeverij „Ridderhof" acht
honderd exemplaren van de omstreden heruitgave van de
Nederlandse vertaling van Hitiers „Mein Kampf" in be
slag genomen.
De politie baseert deze inbe
slagneming op een ai'UKel in
het Wetboek van Strafrecht,
waarin het verspreiden of in
voorraad hebben van geschrif
ten die oeietugend zijn voor
bepaalde bevolkingsgroepen
strafbaar is gesteld. Onder
zoent wordt ol dit feit moge
lijk van toepassing is op net
uitbrengen van „Mein
Kampf".
De achthonderd exemplaren
zijn overigens niet het totale
aantal dat inmiddels van de
persen is gerold. Directeur H.
Cornelissen van „Kidderhof"
hierover: „Er bevinden zich
nog drieduizend boeken in
Beigië. Maar we neooen ai
toegezegd die terug te laten
komen en ter beschikking van
de justitie te stellen. De Rid-
derkerkse uitgever ontkent
overigens dat hij van plan was
..Mein Kampf" op korte ter
mijn in de handel te brengen.
„Er is zoveel deining rond dit
hoek ontstaan, dat er wat ons
betreft, de lol er al lang van
af was. We hebben naar onze
klanten een aangetekende
brief ^gestuurd dat we „Mein
Kamf" voorlopig niet zulen
distribueren. We laten eerst
onze advocaat uitzoeken hoe
het zit met auteursrechten en
eventuele strafbare feiten".
Wij tekenen hierbij aan:
Adolf Hitlers „Mein Kamf'
is wel de bijbel van het natio-
naal-socialisme genoemd. In
derdaad heeft dit slanddaard-
werk van de haat met de
inleidingen tot en handboeken
van ander» i»vens- en maat
schanoijb»scb -uwingen gc-
bieen dat het dik en langdra
dig Is, voor leken eigenlijk
onverteerbaar en onverstaan
baar.
Er vallen drie hoofdthema's
ln „Mein Kampf" te onder
scheiden: dat van de ongebrei
delde jodenhaat, dat van de
Duitse „Drang naar het oos
ten" en door dat alles heen
H'tlers streven om zich als
held en profeet van het Ger-
manendom te bewijzen en te
laten eerbiedigen.
Het boek werd in de maan
den dat de auteur gevangen
zat in de Vesting Landsberg,
na de mislukte staatsgreep te
gen de Beierse regering van
1924, geschreven of liever ge
dicteerd. Volgens Hitiers bio
graaf geen welwillende
overigens H.B. Gisevius
moeten zijn lijfchauffeur Emil
Maurice en zijn schaduw Ru-
dolf Hess onvermoeibaar ach
ter de schrijfmachine hebben
gezeten. Aan Hess dankt het
boek trouwens meer dan het
typewerk: hij brengt in de
gigantische woordenstroom ten
minste enig systeem, hakt al
te lange zinnen in stukken en
verbetert de taalfouten. Ene
Stolzing strijkt de tekst nog
wat verder glad en de uit zijn
orde getreden pater Stempfle,
door Gisevius een bijzonder
kwaadaardige antisemiet ge
noemd, sleutelt er ook nog
aan.
De titel van het boek Is
trouwens niet van Hitier zelf,
maar van de nationaal-socialis-
tische uitgever Max Amann,
een dienstvriend van de
schrijver. Hitier zelf had het
w,„- V jppn >!f iaar
strijd tegen Leugen, Domheid
en Lafheid", willen noemen.
De gemak.-ebjker in de
mond liggende titel ten spijt
gaat deze achthonderd bladzij
den tellende nazi-pil er toch
niet in als koek. In het jaar
van verschijnen worden er
nog geen tienduizend exem
plaren verkocht en tot 1933
toe dalen de verkoopcijfers
steeds verder. Daarna wordt
het anders, want na Hitiers
machtsovername wordt „Mein
Kampf" verplichte lectuur, al
thans bezil voor eike rechtge
aarde nationaal-socialist. Bij
huwelijksvoltrekkingen werd
het werk door de ambtenaar
van de burgerlijke stand aan
de jonggehuwden aangebo
den.
herroepelijke kwaad en het
niet meer goed te maken leed
dat nationaal-soc alisme en fas
cisme in de wereld hebben
gebracht. Kwaad en leed
waartegenover, en dat in te
genstelling met andere levens-
en maatschappijbeschouwin
gen, geen enkel positief ele
ment valt aan te wijzen. Ze
ker voor de generatie die dat
alles heeft meegemaakt en on
dergaan, is alles wat naar
rechtvaardiging van die ver
doemde stelsels zweemt wei
nig minder dan een klap in
het gezicht.
JOOP BARTMAN.
In Nederland verscheen aan
het eind van de dertiger jaren
een ver aling van Steven Ba
rende bij een NSB-uitgeverij.
Als titel werd Mijn Kamp"
aangehouden, hoewel „Mijn
strijd", wel beter Nederlands
zou zijn geweest.
Hoewel de uitgeverij „Rid
derhof' die de herdruk in fasci-
mile in de handel wil brengen
zegt dat er bij aanbieding een
meer dan bevredigende be
langstelling voor de omstreden
uitgave bleek, betwijfelen wij
toch of dit feit alleen de her
uitgave voldoende rechtvaar
digt. Wie uit historische, poli
tieke of wijsgerige belangstel
ling van de gedachtenspinsels
van de „Führer" van het
Groot-Duitse rijk wil kennis
nemen kan dat altijd nog via
de wetenschappeliike biblio
theken. Voor dat doel is het
boek toegankelijk, zoals in een
democratie betaamt.
Aan de andere kant mag
niet worden toegegeven aan
het kweken van een zekere
ongezonde nieuwsgierigheid of
aan het scheppen van een my
the achteraf. „Mein Kampf" is
een symbool, voor het vele on-
(Van onze redactie
buitenland)
WASHINGTON Bij een
opiniepeilingvan het instituut
Louis Harris heeft een meer
derheid van de ondervraagde
Amerikanen als zijn mening
uitgesproken, dat de commis
sie uit het huis van afgevaar
digden die een onderzoek in
stelt naar Nixons optreden in
Je Watergate-zaak, zich voor-
.Impeachment" van de presi
dent moet uitspreken als hij
gegevens betreffende deze
-zaak achterhoudt.
Deze meerderheid bedroeg
54 procent. Van de onder
vraagden was 64 procent van
oordeel dat Nixon de gevraag
de stukken niet zal overdra
gen, terwijl 71 procent meen
de dat de president belangrijk
materiaal achterhoudt.
Daarentegen was 18 procent
van oordeel dat de president
eerlijk was, terwijl 11 procent
daar niet zeker van was.
(Van een onzer verslaggevers)
AMSTERDAM Het aloude
politieke spel heeft nu eindelijk
ook een echt politiek sjfel opge
leverd, namelijk het „Groot
Miljeu Spel". Een spel voor
mensen, die geen haast hebben,
zoals de samenstellers Bas de
Gaay Fortmann, Roel van Duyn
en Eeltje Talstra. Een spel, dat
een mentaliteitsverbetering
moet bewerkstelligen met als
uiteindelijk doel: Zo snel moge
lijk in de beste leefomstandig
heden te geraken.
Je kunt het ook een politiek
ganzenbord noemen, dat se
rieuze problemen op een min-
ler serieuze wijze bij u in de
•ïuiskamer wil brengen. Ge
presenteerd door de Politieke
Partij Radikalen. Duidelijk
iets anders dus dan het kapi
talistische „Monopoly" dat ty
pisch een spel is voor de VVD
zoals Alexander Pola (Farce
Majeure) gistermiddag bij de
presentatie in Amsterdam op
merkte.
Dit partijpolitieke stuntje van
de PPR zo vlak voor de sta
tenverkiezingen bewees vol
gens Alexander Pola dat deze
partij weet wat PR (Public
Relations) is. Iets waar het
ook deze regering aan ont
breekt. De voorlichtingsdienst
houdt nog steeds het midden
tussen een iegerbericht en een
geprogrammeerde waskracht,
aldus Pola.
Dit politieke ganzenbord (kos
ten: 2,75: een uitgave van
Meulenhoff Wereldvenster)
kan door meerdere huisgeno
ten fespeeld worden. Behalve
de traditionele dobbelstenen
komen ook eigen inzicht en
mentaliteit van pas. Gespeeld
wordt echter niet met pionnen,
maar met fractieleiders. Elke
speler kiest aan het begin 5
mannetjes van een politieke
(voorlk(l)eur. Men kan kie
zen tussen de heren Andries-
sen (KVP), Aantjes (ARP)
Kruisinga (CHU), Wiegel
(VVD) Bakker (CPN), De
Gaay Fortman (PPR) en pre
mier Den Uyl.
Elk mannetje begint zijn reis
naar een „hetere wereld"
(schoon water, schone energie,
goed wonen, goed voedsel en
fijne natuur) met een vervoer
middei naar keuze: de fiei
het ooenbaar verveer, of de
auto. Voor het overige lijkt
het spel erg op het gewone
ganzenbord, zij he: dat bil
„Groot Miljeu Spel' de moge
lijkheid bestaal dat je bv. bi
een atoomkoppenopslagplaatf
arriveert („Het is afgelopen
met u"), dat je bu wordt ge
ramd, of dat je je moet laten
ontsmetten omda* je bij een
kerncentrale was of dat je zo
veel plaatsen terugmoet om je
voor te laten lichten door een
actiecom:té tegen de luchtver
vuiling om maar eens een paar
dingen te noemen.
Het politieke ganzennord wei-d
gistermiddag ingewijd door
een tamelijk illuster gezel
schap, bestaande uit de beide
PPR-ministers Harry van
Doorn en „Boy" Trip en
voorts Bas du Gaay Fortman,
Roel van Duyn en Alexander
Pola. Voor wie het inleres-
?ert' de heide b - d»n
alsook Roel van Duyn namen
ie fiets (Van Doorn met Den
Uyl en Triji met Kruisi :D,
Bas de Gaay Fortman nam de
auto (met Ai'diic sep),
\loxander Pola aebruik'r het
jponbare vervoer (met Wie
gel), tetwijl Poel van Duyn
Maren- Bakker a' o <m ge
bruikte. De neide ministers
hadden x helaas geer tijd het
spc Iptje te vo fooi n, zodat
niet kwam vast te staan wie
er won.
