LEUK VERKLEED CARNAVAL VIEREN Ï-Slfc Onderzoek naar behandeling Baader-Meinhof -sympathisant Hoogleraar pleit voor inkrimping huisartsenpraktijk Moeilijke dagen voor Mosje Dayan n [EEN f ,Ge lerl kleine jrt-fi"" ARM HAASJE STICKERS j 1 GEVRAAGD Klacht Vertroebeld Beschuldigingen Blunders Alle eer Amsterdam 1 Ziektebeeld itte verf isperina eki EO I Nacht van Let hart Rotterd Woensdag 13 februari 1974 A 1 iwimmm—wp-ni WMMIIIIItltHMMHIHtH! pülf"1 Met carnaval kun je al je nette, dagelijkse kleren in de kast hangen en je uitdossen zoals je zelf graag wilt. Som mige jongens en meisjes trek ken een clownspak aan, ande ren gaan gewoon in 'n boeren kiel en weer anderen trekken een ouderwetse jurk van oma aan. Er zijn ook carnavalvier- ders, die wel leuk verkleed willen gaan, maar die niet zo gemakkelijk op een goed idee kunnen komen. Misschien brengen de foto's en de tips hieronder je op een idee. Wie wil er bijvoorbeeld als Noorman carnaval vieren? Het enige wat je hiervoor hoeft te doen is een jutezak zoeken. Je knipt er een gat in voor het hoofd en twee voor de armen en klaar is je kostuum. Als je geen zak vindt kun je natuur lijk ook zo een stuk jute ko pen. Jongens en meisjes die niet zo handig zijn kunnen een helm kopen in een zaak voor carnavalsartikelen. Maar misschien zijn er onder jullie ook wel, die zelf zo'n helm met behulp van closetpapier en behangplaksel kunnen ma ken. Heel origineel ben je als je een pruik van schuimplastic op je hoofd hebt. Hiervoor heb je een oude, gebreide muts nodig en schuimplastic. Knip dit in repen en naai deze vast op de muts- De jongens op de foto hebben er een overal bij aangetrokken. „Baas in eigen buik", staat er op het kostuum van het meisje op de foto, die je on deraan ziet. In een oud laken knip je een gat voor het hoofd, met een ceintuur bind je de lap vast om je middel en vervolgens zet je er met vilt stift een leuze op. Ingewikkelder is het pak van de clown, die jullie op een foto op deze pagina zien. Een handige moeder, broer of zus zou je misschien kunnen vragen voor jou zoiets te wil len maken. Als je je goed wil vermom men moet je een masker op zetten. Op de foto hieronder zie je er ook een van een Arabier. Met carnaval zul je ongetwijfeld veel Arabieren tegenkomen. In verband met de oliecrisis natuurlijk. Als je ook zo verkleed wil gaan moet je een oud laken hebben waarin je een gat voor je hoofd knipt. Om je middel bind je een brede band. Op je hoofd doe je een ander stuk witte stof. Om dit vast te hou den kun je het beste een bre de band elastiek om je hoofd bevestigen. Nu nog wat bruine kleur op je gezicht aanbrengen en een snor en baard opplak ken en klaar is de Arabier. John v. d. Stelt uit Breda tekende deze straaljagers. - Er was eens een arm haasje. Het werd door iedereen ver stoten. Behalve door de ou ders. Dat was het enige geluk dat het haasje had. Het modht nooit met de an dere haasje spelen, maar wel met de broertjes en de zusjes. Weet je waarom? Omdat heht geen pluimpje had net als de anderen. De moeder hen de va der hadden daar verdriet over. Ze wilde graag naar een dok ter gaan, maar er was geen dokter in het grote bos. Ze gingen op eien goede dag naar de uil die in de boom zat. Die zei dat ze naar de dokter in het menseradorp moesten gaan. Daar gingen ze naar toe. De dokter zei, ik zal jou eens gauw beter maken. En nu heeft hij een pluimpje zoals de andere haasjes. Nu is hij heel gelukkig en zijn ouders ook. JOKE HERREYGERS Steenbergen. 2 De komende weken hebben tekeningen en 2 verhaaltjes over carnaval 2 natuurlijk voorrang. J Daarom zullen we onge- twijfeld wat meer teke- 5 ningen en stukjes over 2 andere onderwerpen 2 moeten laten liggen Wil je iets over carnaval in 2 2 De Kleine Stem laten zet- 2 J ten dan kun je je werk- stuk sturen naar De Klei- 2 2 ne Stem, Reigerstraat 16, Breda. 2 eindredactie rieja van aart 2 Steeds meer jongens 2 en meisjes vragen ons in De Kleine Stem te zet- ten, dat ze iets sparen. Soms zijn het lucifer- 5 merken, soms postzegels 1 en dan weer plakplaat- 1 jes. Deze week liet bij- 2 voorbeeld José van Gin- neken ons weten, dat ze plakplaatjes spaart. Ze zou het fijn vinden als 2 5 veel lezers van De Klei- 2 2 ne Stem haar plakplaat- 2 2 jes zouden sturen. Haar 2 adres is José van Ginne- 2 ken, Brigidastraat 44, Ba- vel. Mieke Gladdines, Ni col aas- pee kstraat 19 in Steenbergen zou graag corresponderen met een jongen of meisje van 11, 12 of 13 jaar. Mieke houdt van lezen, zwemmen en plaatjes draaien. fTan onze redactie buitenland) BONN Twee internatio nale instanties voor de rechten van de mens zijn bezig met een onderzoek naar de om standigheden waaronder een 32-jarige Westduitse juriste nu al meer dan drie jaar wordt vastgehouden. Het betreft het geval van Monika Berberich, verdacht van medeplichtigheid aan enkele activiteiten van de links-anarchistische Baader- Meinhofgroep. Ze zit al meer dan drie jaar in de gevangenis zonder veroordeeld te zijn. Kernpunt van het onderzoek betreft de bewering dat de vrouw 18 van haar 40 maan den voorarrest heeft doorge bracht in een speciale isoleer cel, waarin geen geluid door dringt. Een dergelijke opslui ting zou bedoeld zijn om de wil van een gevangene te bre ken. De afgelopen 14 maanden ls tegen Monika Berberich, even als tegen nog drie vrouwen en twee mannen, een proces gaande in West-Berlijn. Ze staan terecht op beschuldiging van het lidmaatschap van een misdadige organisatie, mede plichtigheid aan een bankover val en vuurwapenbezit. Twee organisaties zijn bezig met een voorbereidend onderzoek naar de zaak-Berberich. Amnesty International, de beweging die zich inzet voor politieke ge vangenen overal ter wereld, gaat na of er reden is een campagne voor haar te begin nen. Weliswaar vraagt Amnes ty alleen de vrijlating van die politieke gevangenen, die geen geweld hebben gebruikt of ge propageerd, maar een van de doelstellingen is ook het te gengaan van martelingen, of andere vormen van onmense lijke behandeling, ten benhoeve van alle gevangenen. Tegelijkertijd heeft Monika Berberich een klacht inge diend bij de Europese Com missie voor de rechten van de mens, die haar zaak op 28 maart zal bespreken. Haar ad vocaat, Hans Christian Stroe- bele, zegt dat ze sinds haar arrestatie in eenzame opslui ting is gehouden. De klacht over slechte behandeling be treft met name het anderhalf jaar dat ze in West-Duitsland gevangen zat, tot de zomer van 1972. Sindsdien zit ze in West-Berlijn gevangen. In de Ossendorf-gevangenis in Keu len zat ze volgens haar advo caat in een „klinisch schone cel", waarvan er zes zijn. Deze cellen zijn gescheiden van de overige cellenblokken, en de vrouw had hier totaal geen contact met andere mensen. „In die cellen kun je zelfs de bewakers niet horen lopen of deuren horen dichtgaan", aldus de advocaat. Volgens hem is het opsluiten van men sen in dergelijke omstandighe den een bekende psychologi sche techniek. De gevangene wordt zo beroofd van het ge bruik van zijn zintuigen, met de bedoeling zijn verzet te breken. De advocaat zegt dat het proces tegen Monika Ber berich vorige maand enkele dagen werd onderbroken, na dat een medisch deskundige voor de rechtbank had ver klaard dat de verdachte last had van duizelingen, zich niet meer kon concentreren en af en toe half bewusteloos werd, als gevolg van haar opsluiting in afzondering. In haar klacht bij de com missie voor de rechten van de mens citeert Monika Berberich een artikel van de Europese conventie over de rechten van de mens, waarin staat dat ie mand in preventieve hechtenis recht heeft op een proces „binnen redelijke termijn" of anders op vrijlating in af wachting van het proces. De feiten in deze affaire worden wat vertroebeld door het aureool van beruchtheid, waarmee de Westduitse pers alles en iedereen omgeeft wat enigszins te maken heeft met de Baader-Meinhofbende (ge noemd naar de twee leiders. Andreas Baader en Ulrike Meinhof, die eveneens op hun proces wachten) en door de houding van de verdachten. Monika Berberich werd, met haar drie vrouwelijke medebe- klaagden, uit de rechtszaal verwijderd omdat ze het pro ces voortdurend verstoorden door gebons op tafel en het roepen van leuzen. De West duitse regering heeft, voor zo ver bekend, in haar weer woord de commissie in Straatsburg laten weten dat de beschuldigingen omtrent de omstandigheden in de gevan genis „ongegrond" zijn en dat haar langdurig voorarrest voortvloeit uit de moeilijke aard van het onderzoek en uit het gedrag van Monika Berbe rich voor de rechtbank. Om na te gaan of de affaire een intensief onderzoek wet tigt hebben twee vertegen woordigers van Amnesty In ternational vorige maand een onderhoud gehad met de fe derale officier van justitie, Ludwig Martin, in Karlsruhe. Een van hen is de Noorse psychiater Einar Kringlen, die bezig is met een onderzoek naar de beroving van zintuig lijke waarnemingen, in ver band met de wijze waarop ge vangenisgebouwen worden anitworpen. Het bestuur van Amnesty zal hun rapport deze week bespreken. Intussen schijnt Monika Berberich een betere behande ling gekregen te hebben in de Westberlijnse gevangenis aan de Lehrter Strasse, waarheen ze begin januari werd overge bracht. Ze heeft daar toestem ming gekregen een mede-ge vangene te ontmoeten en ta feltennis te spelen. Monika Berberich, beschul digd van het huisvesten van Baader-Meinhofleden en van het huren van auto's die bij een bankoverval gebruikt werden, is niet de eerste in de Baader-Meinhofaffaire die zich tot de Europese commissie voor de rechten van de mens wendt. Een soortgelijke klacht, Ingediend door de 38-jarige Berlijnse advocaat Horst Mah ler, werd vorig jaar afgewe zen. Maar sindsdien heeft zich nog een geval voorgedaan dat advocaat Stroebele ziet als een precedent voor zijn cliënt: het proces, deze maand, tegen de 26-jarige Astrid Prol], even eens beschuldigd van het lid maatschap van de Baader- Meinhofgroep. Na een zitting die vier maanden duurde, ge lastte een rechtbank in Frank furt een nieuw proces omdat een arts had verklaard dat de toestand van Astrid Proll niet toeliet dat ze nog langer in hechtenis bleef. Het lopende proces werd afgelast omdat Astrid Proll „volkomen was ingestort". Stroebele zegt dat Monika Berberich onder soort gelijke omstandigheden in hechtenis verbleef als Astrid Proll. (Van onze redactie binnenland) AMSTERDAM Bij de aanvaarding van zijn benoe ming tot hoogleraar in de geneeskunde aan de vrije uni versiteit te Amsterdam heeft dr. H. J. van Aalderen dezer dagen gepleit voor inkrimping van de huisartsenpraktijk. Zijns inziens heeft de huisarts te weinig gelegenheid om toe te komen aan behandeling van de patiënt als individu, waar bij de arts ook kan luisteren naar het relaas dat de patiënt doet van zijn gevoel van ziek zijn. „Vrijwel alle ernstige fouten die ik in de praktijk heb ge maakt en die anderen heb zien maken, waren te voorkomen geweest door simpele onder zoekingen. Ik liet ze niet na omdat ik deze onderzoekingen nooit deed, maar vanwege een vooroordeel". Prof. Van Aalde ren pleitte daarom voor een „cliënt-centered" (vanuit de patiënt redenerende) aanpak. „Een ander soort benadering van de patiënt, in de zin van: ik weet niet waarvoor je komt, jij weet het niet, laten we samen proberen er achter te komen". „Aangezien de cliënt-cente red benadering juist een open benadering is, waarbij het niet om de mening van de huisarts maar juist om de mening van de patiënt gaat, is de kans op het nalaten van noodzakelijke onderzoekingen eerder gerin ger dan groter". Een aanzienlijk probleem voor het vernieuwen van de behandeling in die richting is volgens de hoogleraar het voetstuk waarop de huisarts staat. „Het is voor de huisarts vrijwel ondoenlijk om een werkelijke relatie met zijn pa tiënten aan te gaan, waarin iets gebeurt, zolang de patiënt tegen hem blijft opzien. We kunnen het ons ook econo misch niet meer permitteren. Wanneer de artsen, met de huisartsen af* poortwachters voorop, de klachten blijven autoriseren, zullen ze moeten blijven voortgaan alle klachten te checken op hun organische relevantie. Dit 'eidt tot een steeds verdere verfijning van onderzoekmethoden, waarbij de kwaliteit van het leven niet wezenlijk wordt verbe terd en waarbij, zoals de sta tistieken van de laatste jaren aantonen, ook de levensduur niet mee wordt verlengd." Met de arrestatie van Ulrike Meinhof in de zomer van 1972 was de rol van de linkséxtremistische Baader-Meinhof groep in West-Duitsland grotendeels uitgespeeld. Toch waren er trouwe volgelingen die de strijd voortzetten. (Van onze corres pondent in Tel Aviv) TEL AVIV Aan de vooravond van de zesdaagse- oorlog in juni 1967 riep het Israëlische volk in paniek om een sterke man. Op door straatacties gestuwde golven van wanhoop werd generaal Mosje Dayan toen uit de op positie-partij Rafi van David Ben Goerion als minister van defensie in het kabinet van Levi Esjkol geplaatst. Zal de held van de zes- daagse-oorlog nu zijn politie ke nek op een snel om zich heen grijpende anti-Dayan campagne breken? Zal de tot voor de Grote Verzoendagoorlog ongewoon populaire minister van de fensie door de straat uit de politiek worden geveegd Motti Ashkenazi, een 33- jarige reservekapitein heeft met open vizier de strijd te gen Mosje Dayan aangebon den. Deze verbitterde jonge Israëli is voor de minister van defensie de gevaarlijkste tegenstander die hij ooit op zijn weg heeft gevonden. Motti is een van Israëli's nieuwste helden. Een legen darische figuur al uit die bit tere oorlog van nog maar een naar maanden geleden. In de Grote Verzoendagoorlog com mandeerde hij de enige bun ker in de Bar-Lev-linie die niet door de Egyptenaren werd veroverd. Vanuit deze moreel bijzon der sterke positie eist Motti Ashkenazi het onmiddellijk aftreden van generaal Mosje Dayan als minister van de fensie. Hij stelt de een-ogi- ge, pas hertrouwde generaal verantwoordelijk voor de blunders van de Grote Ver zoendagoorlog die het land in oktober 1973 bijna atn de rand van de afgrond brach ten. „In een land zonder ver antwoordelijke leiders kan geen verantwoordelijkheid zijn", is Motti's motto. Sinds begin deze week staat hij wat Don-Quichotachtig voor het bureau van de eerste mi nister in Jeruzalem in de stroomende regen. „Oma, de minister van de fensie heeft gefaald - 3000 kleinkinderen zijn gedood". „Laat generaal Dayan aftre den". Dat zijn de leuzen die Motti onder de aandacht van Golda Meir wil brengen. Een wat ongelukkig moment overigens want de oude pre mier lijdt aan een infectie van de oogleden en kan waarschijnlijk de waarheid niet zien. Er zijn boze tongen die beweren dat zij doodziek is en nog maar korte tijd van leven heeft. Genas zij niet onlangs van een vreemde infectie van het zenuwgestel? Het gaat Motti niet om Golda maar om Mos je Dayan. Over de 25000 Is raëli's hebben hun handteke ning al gezegt onder een pam flet waarin het heengaan van de minister van defensie wordt geëist. Vanuit de Sinai-woestijn en van de Golan-hoogvlakte komen soldaten en officieren naar Jeruzalem om Motti een klopje op de schouder te ge ven. „Motti alle eer", roepen ze hem toe. „Dayan moet er uit". Ook professoren, stu denten en moeders van ge sneuvelde soldaten moedigen de kapitein in zijn eenmans- kruistocht tegen de machtig ste mai in Israël aan. Israël, dat kan nu al wel worden gezegd reageert zijn frustra ties via Motti op generaal Mosje Dayan af. Het is nog maar de vraag hoe lang de generaal de motie van wan trouwen van het volk kan negeren. In ieder geval klonk hij gisteren nogal ze nuwachtig in het parlement toen hij beweerde dat alle soldaten op de Golan-hoog vlakte lekkere warme kleren hebben gekregen. En hij was nog zenuwachtiger toen hem voor de voeten werd gewor pen dat dat niet zo was. Generaal Dayan heeft het deze dagen heel moeilijk. hsdag 13 februari 1 k cn wat is „gek" ►beert cineast René Jracht van de Sticli Melen van de maa tiënt af te rekenen, I gestoorde vrouw, ofdrol de Arnhems de film spelen verde aepsacteurs als Kamsf Kitty Courbois en n. een groot aantal itrische verpleegde! - een verzonnen vei ,n sprake, alles is w< leurd. Daardoor is i arschijnlijk aangrijpe: er geschikt voor h< artoe hij moet dien< iënten zullen met „E l de zon" scholen afre NOS zal hem als ged Kr(ir documentaire uit film behandelt het jld van het meisje posée Ruiter) die een ■erloren in de werelc Idat ze haar burgerij ilie de rug heeft toe, (n alleen gaat wone re'ks van ogenschijnlij langrijke gebeurtenis» [torgen Anna eerst een 1 gelijk gevoel, vanwaar steeds vreemdere dingc Ze stapt in taxi's env gens heen. Ze schilde in haar kamer wit e: dagenlang in bed ligger gevonden en opg wordt. Anna wordt n Jaar genezen verklaarc blijft met vele vragen zi Vragen die Josée Ruite: [moment ook sterk bez den, want naarmate [vorderde, voelde zi steeds meer Anna. Een stigend gebeuren, wan is ten slotte „gek Niet helemaal zeker v: :elf vroeg Josée onlai jen psychiater: „Waaro [ek geworden en ben taal?" Een antwoord daarop gn onder de witte ver Josée, „kon hij r lycn. Waarom raakt 1 Êstelijk in de war? istandigheden zijn hi: belang. Wat voor (lkomen onbelangrijl de ander de dru laar Montreu ■LVERSUM Jasp ^■ng zal Nederland ^^rtcgenwoordigen op pisiefestival in Mont Irkgroep Amuseme psperina's grote In KRO-programma, I week-einde werd als inzending tuden Roos-festival. Deze keus moet nog 1 pdgekeurd door het grammaleiders bai- dat is in feite pliteit. Evangelische Om ft voor het eerst ptaansgeschiedenis ogramma voor Mont |t amusementsfesth J>d april weer word |n. zal in de sector een EO-liec ftmma over Noach ^gezonden. De EO b ogramma begin dit fet scherm. ROTTERDAM (AN ïpsporing van k or een hartinfarct ilidatie van harl Ijn zaken, die nog kperimenteel stadiu én Beide problemei oomenteel op een ur aangepakt door de sche afdeling van t ch ziekenhuis ir am. Dat is de redei Rotterdammers ebben de „Nacht krt'welk llefdadi Ijn dit jaar op 16 nr |e vierde keer (in 1 aleis Ahoy) wordt b het teken te steile Verk van de cardio f. C. Hugenholtz en ewerkers. I De stichting bc polksgezondheid, de van de „Nacht lart" ïekent erop di pan artiesten, varit fan Blaser tot Theo fit keer net Sportp al doen vollopen, ou dan ruim f 10 chikbaar komen vo palidatieprojekt van ax-centrum in het 1 Academisch ziekenhu tteid wordt door pr< Ttoltz.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 12