SSIE
lEKT
DIE- I
EKEN
Erfpachtcanons
maakten
tongen weer los
Schilder John thuis in Zeeland
\D AARDENBURG
3d oppassen
LEEGSTAND
Breskense
vogels
kampioen
Huurders
mogen
zelf
huizen
opknappen
T
Studiedag
over
kwaliteit
van
aardappelen
in Goes
Dorpsbelangen
en toerisme
Loet mee aan
verkiezingen
Heinkenszand
Hulst
REDERIJKERS
STUDEREN
STUK IN
Reconstructie
van wallen
Eindredactie
Bas Augustijn
ftnderdjj 17 januari 1974
r verslaggevers*
evenementscommissie van
iar eerstvolgende vergaf
iet gemeentehuis te Hein],
om 19.30 uur. De cornm
t om 19.30 uur. De cornm
verzoek van de muziekver^
i een bijdrage in de kosten i
bestaan. Wetliouder:
Tenslotte moet
mentencommissie
buigen over een verzoek*
fanfare „St.-Cecilia" t,
Heerenhoek. Deze
viert in augustus van ditl^H II K
zijn 25-jarig bestaan. Terr
genheid hiervan wil
festival organiseren en
voor wordt van de ga»
een geldelijke bijdrage,
vraagd.
(Van een onzer verslaggevers)
AARDENBURG Wij
moeten oppassen voor leeg
stand, maar toch wel bouwen
naat behoefte, liefst een klein
beetje meer". Dit zei wethou
der J van der Bliek in de
laatste raadsvergadering van
Aardeni u
Hij wees erop dat de laatste
vijfljaar in Aardenburg 91
wonttgen zijn gebouwd en dat
er een inwoneraanwas van 11
personen was geweest. „Daar
uit is af te leiden dat wij -
hoewe' voorzicht g - toch moe
ten Blijven bouwen. Doe je
dat niet en loopt het inwoner
tal lerug dan gaat dat ten
koste van het voorzieningen-
T I peil en dat willen wij voorko-
GOES - In de Prins j aldus de wethouder.
Oranje te Goes wordt vrijjpfl'Wat het voorzieningenpeil
januari door de Feden betrof zei de heer Van der
(Van een onzer versla;
18
van de Verenigingen voor g,,,
drijfsvoorlichting Schouw^
Duiveland, Tholen en
Philipszand, Noord-Bevi
Walcheren en Oost en
Zuid-Beveland in samen
king met het consulent
voor de akkerbouw en
rundveehouderij te Goes
studiedag gehouden over
kwaliteit van de aard;
len.
dat het project open be
pwerk alle aandacht
inde. „De vraag blijft of
rofes.'^oneel of stedelijk
I worden aangepakt. Het
lord hierop kan het colle-
ig niet geven". De heer E.
it sprak het project wel
„De vergrijzingsproble.-
opze streek worden op
^^Bimanier goeel ongevan
gen", zo meende hij. Het ach-
meedoen aan gemeen-
Tijdens deze orjeemce: schappelijke regelingen riep
die om 10 uur begint, u vraagtekens bij hem op. „Wj
C.D. van Loon, medewr moeten hiervoor oppassen", zo
van het proefstation voor viel de heer w van Helden
akkerbouw, spreken over j€ntbij
positie van de Neder!;"'^^^
aardappelteelt in West-I
De heer Van Loon zet avi
aardappelen in heel Ea
een dalende tendens ver
en pleit dan voor een
overleg tussen teler en
laar om te zorgen dat de
liteit van de aardappel
mogelijk op de wensen v*|
afnemers is afgestemd.
Vervolgens houdt de
Dolfimg, directeur van A'
b.v. een inleiding over
kwaliteit en de verwi
van aardappelen, waarbij
dan onder meer ingaat
feit dat in de afzet van
appelen de voedingsmii
industrie een belangd;'
plaats is gaan innemen.
„Rationalisatie van de
appelteelt in het licht
een kwaliteitsprodukt" i)
i Vcn; een onzer verslaggevers)
CADZAND Tijdens een
svergadering van de
Blijke groepering Dorps-
^Jen en Toerisme is beslo
ten Ook dit jaar weer mee te
doen met de raadsverkiezin
gen- Voorzitter J. Schippers
van deze groepering evenwel
onderwerp dat daarna d« leeft zijn zetel ter beschik-
heer A. Remijn van hetking gesteld, omdat hij het
lentschap voor de akkert iiet mo( r zag zitten. „Ik vind
en de rundveehouderij dat je als eenling erg weinig
arde wordt gesteld. Dein de raad kunt uitrichten. En
de en laatste inleider vat als je er toch als eenling ih
ze studiedag is ir. M. H® gaat moet je dat heel serieus
uver, consulent voor pk
ziekten en onkruidbe
ding in de landbouw.
het dan zal hebber over
wasibescherming met bet
king tot de kwaliteit van
sumptie-aardappelen.
wordt er een forum geT
met ir. L. de Wit als v
ters, de inleiders en de
Kodde als leden Dit -
zal op de vragen van 4e
wezigen ingaan.
doenk De manier waarop wij
ons afgelopen jaren in de
hebben gepresenteerd
spreekt mij niet aan. Het is
Maïom dat ik besloten heb uit
pering te stappen".
(Van een onzer verslaggevers)
AARDENBURG Een forse verhoging van een aantal
erfpachtcanons in Aardenburg, die dinsdagavond in een
raadsvoorstel de gemeenteraadsleden van deze gemeente
bereikten, heeft de tongen duchtig losgemaakt. Het spit
werd afgebeten door de heer C. van Beliegem. ,,Het zijn
drastische verhogingen, sommige wel meer dan 20 maal
het oorspronkelijke bedrag. Hierover is met de belang
hebbenden geen overleg geweest, wat naar mijn mening
erg dictatoriaal is", aldus de heer Van Beliegem.
De canons komen tot stand
aan de hand van richtlijnen en
taxaties. In dit verband pleitte
de heer Van Beliegem voor
een tegentaxatie. Hij wees er
voorts op dat door de forse
verhoging van de canons de
waarde van eventueel daarop
geplaatste huisjes sterk ver
mindert.
De heer Van Beliegem sprak
zijn teleurstelling over uit dat
ook Maris Stella, een jeugdva-
kantiehiuis, onder .de drastische
verhoging viel. „Dit gebouw
staat open voor jeugd en be
jaarden tegen minimale prij
zen. Met deze verhoging staat
of valt Maris Stella", aldus de
nestor van de Aardenburgse
raad. De verhoging van gron
den in gebruik bij de Eede-
sche roterij vond hij ook veel
te hoog. Het is slechte grond
en de canon die nu uit de bus
komt plus de bijkomende las
ten komt op 450 gulden per
ha, het dubbele van de pacht
waarde, aldus de heer Van
Beliegem. Hij vroeg dan ook
beide door hem aangeroerde
onderwerpen voor nadere stu
die terug te nemen.
Mevrouw E. Ryckaert vond
het een zure appel om door
heen te bijten en de heer L.
de Clerck zei van het begin af
aan, in 1970 al, gewaarschuwd
te hebben tegen forse verho
gingen van de canons, die ei
genlijk was opgelegd door
G.S.
De heer E. Ferket was voor
aanpassing van de canons,
„tenslotte heeft men lange tijd
erfpachtgrond tegen lage prij
zen gehad". Ook hij vroeg
herziening voor de roterij. De
heer H. van fwaarden zei dat
de raad indertijd bij andere
erfpaohtcanons al had gezegd
en nu ook b moest zeggen.
Burgemeester drs. W. Loc-
kefeer zei dat tegentaxatie
niet mogelijk was, omdat nor
men worden gehanteerd die
zijn opgelegd. Hij wilde Maris
Stella beslist geen „dodelijke
slag" toebrengen en suggereer
de dat deze instelling ten al
gemene nutte een verzoek om
subsidie bij de gemeente kan
Indienen „waar wij zeer posi
tief tegenover zullen staan",
zo beloofde hij de raad. Wet
houder J. van der Bliek wees
erop dat sedert de onderhavi
ge canons voor de oorlog wa
ren vastgesteld alleen het mi
nimumloon al 20 maal hoger
lag dan toen. Hij wees erop
dat de roterij afstand kan
doen van het erfpachtrecht.
Toen uiteindelijk het voor
stel in stemming kwam, met
de restrictie dat de roterij uit
de lijst werd gelicht en een
nader gesprek met het bestuur
zou plaatsvinden, kon de raad
zich -met uitzondering van
mevrouw Ryokaert en de heer
de Clerck. hiermee verenigen,
gen.
Koningsschieting Bij de
heer A. Janse gaf de aloude
handboogsociëteit Soranus on
der grote belangstelling van
de leden haar jaarlijkse ko
ningsschieting op de liggende
wip. Zoals gewoonlijk ging
deze schieting over tien ron
den en het was de jeugdschut-
ter WiHiam Voet, die het pres
teerde om de vogel drie maal
neer te halen. Bij Soranus 2
was het W. Geys, die zich de
titel van koning 1974 op de
liggende wip wist toe te eige-
Postzegelliandel Voor de
bijeenkomst van de postzegel
vereniging het Land van
Hulst, in hotel Van Oosterom
te Hulst bestond veel belang
stelling. Er was een le
vendige handel. Na het offi
ciële gedeelte was er een ver
loting waarvan de hoofdprijs,
de Rode Kruis-zegels 1924, ge
wonnen werd door de heer
Van de Griendt uit Terneuzen.
Op de veiling die tot slot
werd gehouden werden de on
geveer 50 aangeboden kaveltjes
vrij vlot verkocht. Tijdens de
ze vergadering werd onder an
dere besloten dat de jaarver
gadering in februari gehouden
Zal worden.
BRESKENS In de Rivie-
rahal Blijdorp te Rotterdam
werden de Nederlandse kam
pioenschappen betwist, geor
ganiseerd door de Nederlandse
Bond van vogelliefhebbers, die
tevens zijn 40-jarig jubileum
vierde.
In totaal waren er in de
Rivierahal zevenduizendvijftig
vogels, in de wedstrijd- en
verkoopklasse. Door de heren
P. en A- Morel uit Breskens
werden niet minder dan drie
titels op hun naam geschreven,
n.l. in de Hoofdgroep 4 kleur-
kanaries, kampioen stammen
met oranjerood Isabel met 364
punten. Oranjerood Agaat
kampioen met 91 en met oran
jerood Isabel met 92 punten,
tevens in dezelfde klasse nog
een derde prijs met 90 pun
ten.
Het zal wel zelden voorko
men dat één inzender het te
behalen maximum van drie ti
tels in de wacht kan slepen.
Dus is er een zeldzaam resul
taat door de heren Morel be
haald. Het houdt tevens in, dat
met deze drie titels in het
kweekjaar 1973, zij voor de
20e maal kampioen werden.
SLUIS Voor de voorjaars
opvoering welke in maart a.s.
in hotel „Central" zal worden
gegeven, heeft de Sluisse Re
derijkerskamer „De Aranje-
bloem" de klucht „Pension
Drie" van Johan Biaasser In
studie genomen.
De regie is in handen van de
heer A. Versprille, welke
beurtelings met de voorzitter
van de Rederijkerskamer de
heer G.J. van Oorschot, de lei
ding bij de door „De Oranje-
bloem" op te voeren stukken
heeft.
(Van een onzer verslaggevers)
AARDENBURG Bij het
Aardenburgse college leven
plannen om de historische
stadswallen voorzover moge
lijk te reconstrueren. „Dit ver
dient alle aandacht", aldus
burgemeester drs. W. Locke-
feer. „Niet alleen uit histori
sche en toeristische overwe
gingen, maar onze bejaarden
kunnen er wandelen, de jeugd
kan er vrijen en de kinderen
kunnen er dartelen"
(Van een onzer verslaggevers)
AARDENBURG —Het Aar
denburgse college werkt aan
een plan de zelfwerkzaamheid
van bewoners van woningwet
woningen te bevorderen bij de
onderhoudswerkzaamheden
aan deze huizen. Tijdens de
laatste raadsvergadering had
de heer E. Ferket gewezen op
de forse bedragen die voor
onderhoudswerken waren ge
reserveerd. (De gemeente
Aardenburg heeft nog een el-
gen woningbedrijf).
„Het onderhoud aan bepaal
de woningen laat veel te wen
sen over", aldus de heer Fer
ket, die erop wees dat soms
Verrotte ramen nog worden
geverfd. Het college ontkende
de noodzaak voor verbetering
van bepaalde woningen niet.
„Er behoeft bovendien geen
grote reserve te bestaan", al
dus de heer W. Lockefeer,
„maar anderzijds als je groot
onderhoud gaat plegen ver
dwijnt zo'n reserve als sneeuw
voor de zon, zeker gezien de
hoge loonkosten"-
Wethouder J. van der Bliek
zei dat vorige colleges de re-
serces hadden opgefokt. „Maar
een kleine reparatie met 8
gulden materiaalkosten kan
wel 80 gulden loonkosten met
zich meebrengen. Daarom wil
len wij de mensen stimuleren
eenvoudige reparaties zelf te
doen, zodat wij met hetzelfde
geld meer kunnen laten doen",
zo zei hij. De heer C. van
Bedlegem pleitte in dit ver
band ook voor verbetering van
woningwetwoningen aan de
Nieuwstraat in Eede. „Dat is
heel hard nodig", merkte hij
op.
Over „tehuizen" gesproken,
sprak de heer Lockefeer. de
hoop uit dat als tot uitbreiding
van het stadhuis wordt beslo
ten deze vernieuwde accom
modatie niet alleen residentie
van de raad, en vergader- en
werkruimte voor b- en w. en
personeel zou zijn, maar dat
het ook mag dienen als ont
moetingsplaats voor de jeugd.
„Wij moeten er een echt te
huis voor alle burgers van ma
ken", zo zei hij.
Onderdak B 1.18.4; 3
ze 1.22,5; 3 x 25 meter
selslag estafette jongens
de 10 jaar: 1 Luctor 1
Onderdak 1.10,6; 3 De
1.24,0; 4 x 25 meter wb
estafette meisjes onder
jaar: 1 De Ganze 1
Onderdak 1.32,0; 3
1.34,3; 4 X 25 meter wü
estafette jongens onder
jaar: 1 Onderdak A l-t'
Onderdak B 1.29,1; 3
1-34,7: 4 x 50 meter vriJ«
estafette meisjes 12 Is,
ouder: 1 De Ganze Vf
Onderdak B 2-45.2' 3
2.49,1; 4 X 50 meter vrije
jongens 12 jaar en
Onderdak A 2.14.4; 2
dak B 2.26.8: 3 D«
2.41,3-
EINDSTAND: 1 Onde;
402 punten: 2 Luctor A
De Ganze 334; 4 Ogdei
291.5 5 Luctor B 238.
qUÖ
<-Z-"
Vad<
er en -ooi; Morel (links) en keurmeester Heijnsdijk uit Oost-Souburg.
Een cederkleurig bordje
met witte letters in de nog
wat verwaarloosde tuin voor
een rood baksten-en burger
huis dat kennelijk lang leeg
heeft gestaan aan de weg
van IJzendijke naar het Bel
gische Watervliet toont over
tuigend aan dat een nieuwe
bewoner er zijn intrek heeft
genomen: John Verschuren,
kunstschilder. Trouwens niet
alleen aan dat bordje is het
te zien, ook de frisrode grof-
maz-ige gordijnen voor de ra
men op beide verdiepingen
maken duidelijk dat hier een
kunstenaar aan het nestelen
geslagen is.
John Verschuren, een
veertiger met een grote
helmbos van blond wuivend
haar op de schedel en rossig
dito om mond en kin, laat
mij door de achterdeur bin
nen. „Ik kijk nog maar niet
teveel naar buiten", zegt hij,
„het land hier omheen ligt
allemaal nog- woest, dat is
vers twee en van later zorg.
Ik vind het belangrijker het
eerst binnen een beetje leef
baar te maken".
We staan in de ruimte die
zijn atelier gaat worden: een
werkbank, een ezel, een aan
tal doeken tegen de wand, de
muur en op de deur een
complete lichtinstallatie om
er een foto-atelier mee in te
richten en hier en daar in
rijtjes onder elkaar eigen op
namen in zwart-wit tegen de
muur geprikt. „Fotograferen
is altijd een hobby van me
geweest", verklaart Verschu
ren, „ik wil het hier ook
weer gaan doen, waarschijn
lijk samen met mijn vrien
din, die hier binnenkort ook
haar intrek neemt en die
grafisch en fotografisch on-
ierlegd is. Maar ja, schilde
ren is voor mij natuurlijk
hoofdzaak".
In de woonkamer heeft
Verschuren al een fleurige
huiselijkheid geschapen.
„Hier begint het er al een
beetje op te lijken'vindt
hij, terwijl hij uit de koffie
machine een paar mokken
verse koffie tapt. Verschu-
rens accent verraadt de Bra
bander en dat blijkt hij dan
ook te zijn. „Ik ben In Bra
bant geboren en heb er tot
voor ongeveer een jaar gele
den gewoond en gewerkt".
„Hoe ben je dan zo in
Zeeuwsch-Vlaanderen terecht
gekomen?"
„Dat kwam door vrienden
die ik leerde kennen. Zo
kwam ik al een hele tijd
regelmatig naar Zeeuwsch-
Vlaanderen voor i-k er woon
de. Eerst heb ik in het ooste
lijk deel gewoond, in Sas
van Gent, maar daar had ik
geen eigen behuizing en dat
valt op den duur niet mee.
Daarom ben ik de koning te
rijk dat ik dit huis gevonden
heb".
„Helemaal geen heimwee
naar Brabant?"
„Allerminst, in Brabant
heb ik een moeilijke periode
van mijn leven afgesloten.
Alleen daarom al verlang ik
er niet naar terug. Ik begin
hier opnieuw. Objectief ge
zien is Brabant natuurlijk
wel aardig, de mensen zijn
er gezellig en hartelijk, maar
je zou ook kunnen zeggen:
ze gaan er een beetje te veel
bij elkaar op de koffie. Het
kan ook vervelend worden
de hele dag kennissen over
de vloer te hebben. Ik heb
een grote behoefte aan rust,
aan alleen-zijn en hier in
Zeeuwsch-Vlaanderen kun je
dat hebben. Je kunt hier we
kenlang alleen zijn. Hoewel,
aan de andere kant geloof ik
dat het wel fijn zou zijn hier
wat jneer contact met colle
ga's te hebben. Je zit zo ver
van elkaar en ieder gaat zijn
eigen gang. Eigenlijk zo-u er
hier een soo^t. stamcafé moe
ten komen waar de kunste
naars .uitde streek, als ze
willen, elkaar kunnen treffen
om eens over het werk te
praten. Maar hoe het ook zij,
ik voel me hier best, heb zin
om straks als het huis aan
kant is opnieuw aan de
slag te gaan".
Ik kijk naar de grote met
aluminiumfolie beklede
wand tegenover mij, waarop
twee grote werken van Ver
schuren prijken. Ze zijn ty
pisch voor de richting die hij
vertegenwoordigd: het ocn-
structivisme dat geometri
sche vormen tot voertuig van
de expressie maakt. Het ene
werk laat een zwart-wit ge
blokte spiraal zien, een op
het platte vlak neergeslagen
wenteltrap als het ware, het
andere doek toont twee in
vervloeiend oranje gehouden
cirkels met daarnaast enkele
brede, door een uitbochting
onderbroken banen in het
zelfde gamma. Ais alle wer
ken van Verschuren zijn ze
glad en precies geschilderd
en er gaat een grote monu
mentale werking van uit.
„Hoe ben je nu tot deze
voorstellingen gekomen?"
vraag ik Verschuren.
„Nou, die spiraal is ont
staan doordat ik op een ge
geven ogenblik in een groot
oud trappenhuis stond en
naar boven keek en toen ge
boeid werd door die spira-
lende beweging, die eigenlijk
ook veel met je eigen leven
te maken heeft. Die composi
tie met cirkels is ontstaan
nadat ik had zitten luisteren
naar een radiopraatje over
de vermeerderde communica
tie tussen het West -en het
Oostblok. Dat zijn zo van die
invallen en die worden dan
direct uitgewerkt".
„Dus je werkt spontaan?"
vraag ik met enige verba
zing, omdat zijn werk de in
druk maakt langzaam en be
dachtzaam tot stand te ko
men.
„Ja, ik werk erg spontaan.
Soms krijg ik midden in de
nacht opeens een idee en dan
moet ik eruit en ga achter de
ezel staan. Dan werk ik bij
mijn daglichtlampen door, in
één ruk, misschien nog de
hele volgende dag of nog
langer tot het af is. Ik kan
namelijk niet wachten tot de
verf droog is en er dan op
doorgaan. Dan ben ik mijn
fijne kleurnuances kwijt. Ik
begin dus aan een schilderij
en maak het af".
„En hoe begin je?
„Door met d-un potlood
eerst een schets op doek te
brengen, heel zuiver, en dan
begin ik te schilderen".
„Dat vereist wel een
enorm vaste hand!"
„Ja, maar ik ben ook ja
renlang als grafisch ontwer
per in de reclame werkzaam
geweest en daar doe je vee
technische bekwaamheic
op".
John Verschuren draai;
een shagje. Als ik het ver
moeden uitspreek dat hij na
de academie wel niet direct
in deze trant is beginnen te
schilderen, geeft hij dat na toegang te vinden tot de
een eerste trek volmondig mensen en dingen",
toe. „Nee, toen ik begon was „Geeft het constructivisme
het altijd al wel realistisch je als uitingsvorm volledige
werk maar met meer figuren bevrediging?"
en composities, in 1969 onge- „Ja, ik voel niet de minste
veer ben ik begonnen aan beperking; in dit soort werk
composities met balken, kan ik me volkomen uitle-
daama kwamen er cirkels. In ven".
de beginne werkte ik ook „Je blijft er dus ook in de
altijd met donkere kleuren, naaste toekomst bij?"
Het kon me niet donker ge- „Ja, voorlopig zal ik wel ln
noeg zijn, het was altijd deze geest doorgaan. Mis-
nacht. Dat hing ook samen schlen dat mijn comjoosities
met mijn levën van töen. wat minder gecompliceerd
Maar op een gegeven pgen- worden. Alleen ik wil me
blik is het dag geworden. herhalen. Ik heb al zo
Vandaar waarschijnlijk ook dikwijls bij kunstenaars, die
d-ie heldere vrolijke kleu- ln ?en bepaalde eigen stijl
ren". werken, gemerkt dat ze zich
herhalen. Als je één schilde-
Verschurens doeken heb- ry van ze gezjen hebt, ken
ben een grote decoratieve en je eigenlijk alle volgende. En
monumentale werking, ze w;j jjj nje^ w;j jn
zijn geschikt voor ruime, mijn eigen stijl toch steeds
moderne interieurs. Architec- met ieder werk boeiend blij-
ten en interieur-inrichters ven v/il wel hetzelfde
zouden ze in hun werk kun- blijven doen, maar steeds
nen integreren. Toch zijn ze met andere aspecten en per-
voor Verschuren meer dan spectieven. I'k heb het vorig
alleen maar decoratief. „Ach- jaar een m00;e tentoonstel-
Ier eder schilderij zit een jj^g gehad bij Galerie Mar-
bepaalde achter- of onder- garetha de Boevé in Assene-
grond zegt hij, je ziet een de en vond het fijn van
bepaald lichteffect, je wordt praktisch alle bezoekers te
getroffen door een horen dat ze elk schilderij op
Y° jm' LT 0<? zichzelf de moeite van het
tijd geooeid door sieraden en bekijken waard vonden",
edelstenen, de koelheid en
de warmte die ervan uitgaat „Heb je plannen voor toe-
en de vormenrijk- komstige exposities.
dom„Ja, er is een kans dat ik
De duidelijke neerslag van jj1 culturele centrum De
die geboeidheid zie ik in een Beyerd in Breda kan expose-
compositie met cirkel waarin ren met rueuw werk en dan
het donkere gloeien van een "en ln onderhandeling
diamant gesuggereerd wordt; een Sa'erie m Kortrijk.
in een ander schilderij waar- Maar er moet eerst nog flink
in hij met facetvormen gewerkt worden'
speelt. „Kijk", zegt Versehu- John Verschuren zegt het
ren, „dat schilderij daar met een vastberaden blik in
die zwarte balken op een zt)n. «rustige blauwe ogen.
groen fond, dat is geïnspi- £en blik, die garandeert da
reerd op een doolhof die ik "U de daad bij het woord zal
eens zug en de gedachte hoe voegen,
moeilijk het is tegenwoordig WILLEM ENZINCK
