BREDANAAR TWEE NACHTEN AIS „HUURLING" IN OEGANDESE CEl Nachtmerrie in het land van Idi Amin Duivenmelker naar waarzegster DIENSTPLICHTIGE DOOR BEROEPS MISHANDELD elk belgen testen) alarmsysteem! Huisvuilzakken gaan f4.- kosten 1mmmimi wiiiiiiM VOOR DUIZENDEN GULDENS WEDSTRIJDVOGELS GESTOLEN Campina terug naai oude prijs DIT JAAh Amsterc Drie jaar wegens doodslag «binnenland buitenland Grens Rare zaak Scheldpartij Bang Levensverhaal Colportagewet snel in werking Beroeps Grap Ziekenhuis Vaticaan: Verzinsels in boek Raffalt Donderdag 10 januari 1974 DE in Amsterdam studerende Bredanaar William Rodenburg heeft geen kennis kunnen nemen van een van de beruchte dromen van Idi Amin, maa, aan zijn (deels gedwongen) verblijf van een paar dagen in Oeganda heeft hij wel een nachtmerrie overgehouder. Samen met 32 reisgenoten met Landrovers van Tunesië dwars door Afrika op weg naar Kenia bracht hij twee bange nachten door in een Oegandese cel, beschuldigd van het illegaal betreden van het land, waar ex-bokser Amin de scepter zwaait- Persbureaus berichtten in die dagen rond de tiende december dat 33 huurlingen waren aangehouden aan de Oegandese grens. Een paar da gen later konden dezelfde persbureaus meldden dat de „huurlingen" toe risten bleken te zijn maar wel het land hadden moeten verlaten. WILLIAM RODENBURG Ik begrijp het nu wel (Van onze redactie buitenland) BREDA Sinds twee jaar worden er in Oeganda nau welijks meer blanken en Aziaten gesignaleerd, sinds de door dromen geplaagde ex-sergeant Idi Amin een einde maakte aan de Britse invloed in zjjn land en ook de Aziaten veelal Pakistani en Indiërs de wacht aan zegde. Sinds die tijd zijn de Oe gandese grenzen voor blan ken gesloten geweest. Breda naar William Rodenburg (26) en zijn metgezellen hoorden op hun weg door Afrika naar Kenia enkele verschrikkelijke verhalen hoe het toeristen en enkele leden van het Amerikaanse Peace Corps onlangs was vergaan in Oegeanda. (Men heeft nooit meeriets van hen gehoord). De route naar Kenia door o.m. de Sahara („een geweldige belevenis"), Ni ger, Nigeria, Kameroen, de Centraal Afrikaanse Repu bliek, Zaire, enz. waren er enkele factoren die de groep studenten deden besluiten toch te proberen via Oeganda naar Kenia te komen. Roden burg een paar dagen gele den na een reis van vier maanden teruggekomen vertelt: „We hoorden onder weg dat het land weer open gesteld was voor toeristen. Bovendien was die route tijdverkortend, we, hadden nogal wat vertraging opgelo pen. En er is wat gemakke lijker aan benzine te komen in Oeganda dan in andere Afrikaanse landen, terwijl Oeganda ook bijster mooi moest zijn. We dachten dat he allemaal wel mee zou vallen". Vooral ook toen het gezel schap Canadezen, Britten, Amerikanen, Australiërs, Nieuwzeelanders, Nederlan ders en één Japanner er gens in Afrika mensen ont moette, die met geldige papieren, dat wel vanuit Kenia door Oeganda verder waren gereisd. William Rodenburgs re laas: „De eerste grenspost, Ishasha River bleef voor ons gesloten. Bij Kisoro aan de grens tussen Ruanda en Oe ganda lukte het wel. Welis waar zonder visa, maar de kerel daar liet ons wel bin nen. Niet als toerist, maar als student. We hadden wat papieren van universiteiten bij ons en dat was voldoen de". Kampala de Oegandese hoofdstad moest evenwel het reisdoel zijn, want daar zouden visa worden uitge reikt. Bovendien moest de groep zich bij iedere politie post onderweg melden. „We vonden het toen al een beet je vreemd dat onze paspoor ten niet werden gestempeld maar de carnets voor de au to's wel". Maar iedereen was uiterst vriendelijk en er werd zelfs gekampeerd aan de grens. Een dag later op weg naar Kampala keken Oe- gandezen veemd op. i'wee jaar lang hadden ze geen blanken gezien en daar trok een karavaan ongestoord door het land. In Kabale een wat grotere plaats, begon de ellende. Nog voor iemand tijd had gehad de politiepost te zoeken stonden politieoffi cieren klaar om te vragen: „Wat doen jullie hier?" De hele zaak moest mee naar een politiepost, waar gekam peerd werd in de tuin. „Een rare zaak", zegt William Ro denburg nu, „we werden zeer vriendelijk ontvangen. Maar werden we nu be schouwd als toeristen of ge vangenen? 's Avonds b.v. konden twee van ons geld wisselen in een hotel, de White Horse Inn. Daar heb ben we de hele avond zitten drinken met de politie-escor- te, die we meekregen". Politie-escorte was er ook de volgende dag, toen de he le karavaan naar Kampala reed. „Daar werden we di rect de gevangenis ingegooid. Ir de kelders van het Cen tral, Police Station. Later hoorden we in Kenia dat tij dens de machtsovername door Amin in diezelfde gevange nis dertig Engelse verslagge vers gevangenen hebben ge zeten. We hebben enkelen van hen het hele verhaal uit voerig moeten vertellen". In die kelders wordt op nieuw alles gecontroleerd, paspoorten, bagage, landro vers. „We dachten dat de immigratiedienst de volgende dag wel aanwezig zou zijn. We kwamen daar zo laat aan dat de boel wel gesloten moest zijn". De rustige stem ming wordt nog versterkt als plotseling kelners, compleet met rode jasjes ui' "y e International Hotel een diner op de kille betonnen vloeren serveren". „Nou", zegt William Ro denburg, „we zitten wat te bekomen van dat diner, komt er een horde kerels naar be neden. Ze roepen onze leider bij zich, die de tocht die wij gemaakt hebben al wel der tig keer heeft gedaan, en be ginnen uit te vallen. „Wat denk jij wel, dat wij slechter zijn dan jullie, denk je dat wij stom zijn en meer van dat". Waarop een intense scheldpartij losbarst, waarbij we uitgemaakt worden vo/ huurlingen, spionnen, Israëli sche zionisten, imperialisten. En dat alles ging gepaard met slaan en schoppen. Ze hadden het vooral gemunt op de Britten. Toen onze reislei der een lel kreeg, stond een andere Engelsman op, die het voor hem opnam, maar die kreeg al evenveel klappen. IJzeren staven en zwepen kwamen er aan te pas, er werd aan lange haren ge trokken enz. Een naar mijn idee wat argeloze Amerikaan stond met uitgestoken hand op en zei zoiets als „we zijn toch vrienden". Die kreeg ze ook uitgemeten, events de Japanner, van wie de Oegan- dezen kennelijk dachten dat het een uit het land gezette Aziaat was". Later vernam William Ro denburg dat de mensen die de klappen hadden uitge deeld „aan iedere gevange ne" hoge politieofficieren in burger waren geweest. Dezen werden „beschermd door" een ijzeren ring van soldaten me' geweren en stenguns „Toen voelde ik wel de grootste dreiging. Nooit ben ik werkelijk bang geweest, maar toen wel", zegt hij nu. „Ze dreigden ons overhoop te schieten. We waien en slote illegaal het lans rin nengekomen. We hadden wai toeristenmessen gekocht bij de pygmeeën in Zaire, we hadden wal van u - militaire jacks bij ons, dat bracht hen ertoe te denken dat we huur- iingen waren. We hadden ook een paar kranteknipsels bij ons over de oorlog in het Midden-Oos ten, die speelde juist toen wij de Sahara door trokken. Daarom waren wij zionisti sche Amerikaanse joden en meer van dat fraais". De ranselpartij was achter de rug („de volgende dag zat iedereen onder de blauwe plekken en bulten") toen in de gevangenis van Kampala militairen naar beneden kwamen, volgens William Rodenburg de sterkste macht in Oeganda. Die nacht heeft hij gemerkt dat de Oegande- se politie niet zachtzinnig optrad tegen Oegandese ge vangenen, want van slapen op een betonnen vloer, na ervaringen als de hierboven beschreven, kwam niet veel. De dag na de „night befo re" was er een van eindeloze ondervragingen, invullen van officiële papieren, het schrij ven van een levensverhaal, waarbij opnieuw de Britten de onvriendelijkste behande ling kregen. Opnieuw werd alles overhoop gehaald, de reisleide:, wiens paspoort na ai die trips op een boek leek waaruit weer complotten te voorschijn werden getoverd, werd u 'onlang verhoord „Veel spullen werden toen in beslag genomen, de messen van de pygmeeën de militai re jacks enz. En tussendoor kregen we weer zo'n majes tueus diner van de rood-oe- jaste kelners. We konden kiezen tussen de Franse en Engelse keuken. Gezien de ervaringen namen we de Franse keuken". Na een nieuwe nacht vol dreiging in de gevangenis jou; die „j lieren naar beneden komen of ■iet? •- vnigd. A' l yan ondervraging. „In de ivond kwaden er plotseling hoge regeringspieten. Die melden hele redevoeringen, dal we schuldig waren, maar dat we in op'racht van het hoogste gezag het land zou den wor-'en uitgezet. Nog dezelfde avond werden we de- grens met Kenia overge zet". Hoewel William Roden burg, weken na het gebeur de, in Breda (waar nets is veranderd") nog spreekt over „zeer angstige dagen", 'ton hij al kort daarna begrip opb"engen voor de houding van de Oegandezen. „Hoe lang hebben ze niet de supe riority* "rm do h'qnko onge drukt gekregen? Ze handel den nu net als de Britten toen" Wi' 'Ti Rodenbu' - weet zich nu nog precies de hou- dirv va- d n„„pj.se ambas sadeur te herinneren, toen de 33 werden vrijgelaten en op de binnenplaats van de ge- vng - s -ë -- -'-ten mat een hoofdschuddend corps diplomatique. Dat ging op de oude toer. „De Engelse am bassadeur ging hevig tekeer tegen de Oegandezen. Zoals vroege", z"U ik zeggen". Weer twee dagen later zit df gehele groep in een hotel in Kisumu in Kenia te beko men. brieven te schrijven, dagboeken bij te houden als ld: Amin. bi"n""k''mt op weg naar zijn eigen land van - - V-> t iron (i*1 10-jarige onafhankelijkheid —m Kenia in Nairobi waar William Rodenburg c.s. graag bij aanwezig zouden ziin Ge weest. Amin („een beer van een man") schudt ,-Tat han den, lacht losjes, en hoort nas later dat hii in hetzelfde hotel heeft gezeten als de 'oeristen die tw^e dagen een der nog in een Oegandese cel wa^pn oogeborgen. William Rodenburg heeft dan in ziin (beknopte) dag boek al geschreven: „Nacht merrie voorbij". gag**, te«crit>tMftfe, tetzesx - Hg "A-fifj 'Md twnKUl i.cwomaato mtstkm teji agosomts ibetit «wwd w -on lixst ik jpntm "M ta&m fa? i at tsUa-y t mm tt** m, km 0 Oeganda laat 33 vreemdelingen vrij na een ernstige waarschuwing' krant „Daily Nation". kopte de Oegandese AUDET 93. (Van een onzer verslaggevers) HEERLEN De 36-jarige Ar nold Hendriks uit Heerlerhei- de gaat vandaag voor het eerst in zijn leven naar een waar zegster. Hij wil kost wat kost weten of zij dezelfde mensen aanwijst als degenen die hij verdenkt van de diefstal van 12 van zijn kostbare duiven. „De dieven willen de duiven lossen. Maar dan moet ik 10.000 gulden neertellen en die losprijs wil ik niet beta len. Ik heb 5.000 gulden aan geboden. Maar dat was te wei nig", zegt de duivenmelker. In de nacht van 13 op 14 december werd ingebroken in een van de duiventillen van Arnold Hendriks. De „duiven- dieven", die enige weken eer der al eens gepoogd hadden in te breken in het hok, knipten die dag een klein gat in een ruit. Bovendien stelden ze de alarminstallatie buiten wer king. „Het zijn kenners ge weest. Het waren ook geen amateurs. De inbrekers zijn me ook wel een beetje terwil- le geweest. Want ze hebben alles weer op slot gedaan en de gaten dichtgemaakt, zodat een paar onwennige duiven die nog in het hok zaten niet konden wegvliegen". De kraak werd gezet, vlak voordat Arnold Hendriks zijn „kweekduiven" zou verkopen. „Eerst bemerkte is slechts de diefstal van acht duiven. Dat. waren de beste die ik had. Voor een oude Sjek was al 5.000 gulden geboden. Die twaalf duiven hadden me tij dens de verkoop heel wat kunnen opbrengen. Hoeveel* Dat is niet te zeggen", zo vei- telde de heer Hendriks. DEN HAAG (ANP) Bin nen afzienbare tijd treedt de colportagewet in werking. De ze wet schrijft een afkoelings periode voor en regelt voorts ondermeer de verplichte in schrijving van colporteurs. Mede met het oog op de spoe dige inwerkingtreding van de nieuwe wet laat staatssecretaris Hazekamp van Economische Zaken geen onderzoek instellen bij een stichting te Vught, die door blinden vervaardigde ar tikelen via colportage verkoopt. Een en ander blijkt uit het ant woord van de bewindsman op schriftelijke vragen van het Tweede-Kamerlid Waltmans (PPR). (Van een onzer verslaggevers) ^[|0]S^er VreiMmg beSCllOUWt ïïiartelillg als „CXCCS DEN HAAG „In de mili taire dienst gelden uiteraard dezelfde opvattingen over de ontoelaatbaarheid van lichame lijke en geestelijke kwellingen van medemensen als elders in onze maatschappij. Vooral in de opleiding wordt aan deze mate rie aandacht besteed en dit voorval dient dan ook ais een exces te worden beschouwd." Dit heeft minister Vredeling van Defensie woensdag meege deeld in antwoord op schrifte lijke vragen van het Tweede- Kamerlid De Gaay Fortman (PPR). Deze had de bewinds man om opening van zaken gevraagd inzake de gebeurte nissen in het marinierskamp in Doorn, waar op 22 augustus van vorig jaar de marinier N. H. Meijer uit Venlo door zijn wachtcommandant ernstig was gemarteld. Volgens de minister werd de marinier op die dag dermate onder handen genomen door de wachtcommandant, de korpo raal A. B C., dat hij zich on der medische verzorging moest stellen in de ziekenboeg in Doorn. De arts constateerde na grondig onderzoek, dat de ma rinier een aangeboren afwij king had, die niet in verband stond met de mogelijke gevol gen van het voorval, aldus mi nister Vredeling. In december werd Meijer na een commis soriaal geneeskundig onderzoek wegens deze aangeboren afwij king, die niet eerder was ont dekt, reeds afgekeurd. naar werd gegrepen en meege nomen naar het wachtlokaal. Daar kreeg Nico Meijer te ho ren, dat hij onder verzwaard arrest stond. Het begon allemaal met een grap. die vier dienstplichtigen begin augustus van het vorig jaar wilden uithalen met de aalmoezenier van het oplei dingskamp in Doorn. Nico en zijn kornuiten slopen rond tien uur 's avonds naar het kerkje. Ze wilden de klepel van de klok vastzetten. Rekru ten, die op dat moment aan het proefwachtlopen waren, zagen een van hen op het kerkdak zitten en sloegen alarm. Drie mariniers wisten te ontkomen, maar de Venlo- „Ik werd in de voorligsteun gedwongen met gestrekte ar men en tenen steunend op de vloer. In deze houding werd ik gefouilleerd. Er werd een beroepskorporaal bijgehaald. Deze vroeg de namen van mijn maten. Ik zei niets, want ik wilde ze niet verraden. Toen pakte hij mij bij de haren en trok er vreselijk hard aan. Ik bleef zwijgen. Hij bond daarop een stuk touw om mijn haar, dat ver volgens aan mijn benen werd vastgemaakt. Gelukkig schoot het touw los. De korporaal wist van geen ophouden. Hij deed twee vingers in mijn neus en trok mijn hoofd hele maal naar achteren. Mijn neus scheurde en ik bloedde als een rund. De militairen kregen op dracht de bajonet op het ge weer te steken. Mijn benen werden opgetrokken en mijn rug gespannen. Ik kreeg er een enorme trap tegen, waar door ik met mijn hoofd tegen de betonnen vloer sloeg. Toen gaf ik toe. In looppas moest ik naar de slaapzaal, nog steeds bloedend. Achter me liepen militairen met de bajonet op het geweer. Ze kregen de or der „Als hij niet doorloopt, steek hem voor ziin donder" De volgende dag kon ik pas naar^de dokter. Ik liep meer mank dan normaal. Ik kreeg ziekteverlof en moest naar het militair ziekenhuis in Utrecht. Daar zijn meer dan 30 röntgenfoto's genomen. Twee weken later werd ik overge plaatst naar Leiden en afge voerd uit militaire dienst. Thuis kregen we een brief waarin stond, dat ik een aan geboren afwijking aan mijn rug had, die door de behande ling van de korporaal aan het licht was gekomen. Daarvóór heb ik echter nooit last van mijn rug gehad. Ook is er niets van gebleken tijdens de toch zware keuring bij de ma riniers". Aldus Nico Meijer. Derk Sauer (van de VVDM) wil onderzoeken of dit een incident is geweest of dat deze behandelingen meer zijn voor gekomen. „Ik geloof, dat er meer zaken zijn geweest, maar dat veel mensen erover zwij gen uit angst voor hun meer dere of voor gevolgen in de maatschappij. Als men leteel heeft opgelopen, kan bijvoor beeld een levensverzekering moeilijk doen. zoals het geval is bij Nico Meijer. Op zijn verzoek hebben we de zaak lang uit de publiciteit gehou den. Het gaat echter allemaal te lang duren." Pas gisteren heeft de WDM vernomen, dat de raadsman van de betrokken korporaal in de zaak Meijer uitstel van be handeling voor de krijgsraad heeft aangevraagd, omdat hij zijn cliënt eerst wil laten on derzoeken door een psychiater. Nico Meijer:' „Ik werk nu weer bij mijn oude baas in Venlo, die heeft de zaak vrij laconiek opgevat. Ik doe ad ministratief werk zodat ik daarbij geen last van mijn rug hoef te hebben. Maar met Oudjaar wilde ik twee kratjes bier naar boven brengen. (Hij woont met zijn vrouw in een flat). Ik heb toen weer een week lang last van mijn rug gehad. Toch sta ik nog steeds niet negatief ten opzichte van de militaire dienst. Ik heb een geweldige tijd gehad in Doorn, alleen ga je door zo'n zaak wel met vreemde gedachten de dienst uit. Toen ik de dienst verliet heb ik geen pa pier getekend, dat ik me hele maal genezen voelde. Alles wat er aan mijn rug moet gebeuren, gebeurt op kosten van Defensie. Ik heb die zoge naamde aangeboren afwijking niet laten natrekken door een burgerarts. Daar heb ik geen geld voor", aldus Nico Meijer. Onmiddellijk na de roof van zijn duiven liet hij in een duivenkrant zijn zendadres af drukken, waarop de dieven de duiven „zonder verdere gevol gen konden afgeven". Hij loof de 3.000 gulden uit voor dege ne, die de duiven kon laten terugbezorgen. „De dieven belden op het verst afgelegen adres. De Belgisch-Franse grens- Ik heb toen 5.000 J den laten bieden. De diei] uleven echter het losgeld tl 10.000 gulden eisen. Ik 1 wel twee mensen op het 1 die het gedaan kunnen hetJ en ais de namen die ikl gedachten heb overeenkoj met de namen die de waars ster noemt dan zal ik met politie een inval doen". (Van onze redactie buitenland) ROME De woordvoerder van het Vaticaan, prof. F. Ales-1 sandrini, noemt de passages over paus Paulus VI in het boek „Waarheen stuurt het Vati-, caan?" van Reinhart Raffalt, i pure verzinsels. In deze krant van dinsdag j.l. meldden wij dat volgens het boek paus Paulus bijzondere sympathie aan de dag gelegd beeft voor Moskou en het com- mu'sme in de tijd dat hij nog werkte onder paus Pius XII op het staatssecretariaat. (Van een onzer verslaggevers) BREDA „De huisvrouw zal er aan moeten wennen, dat prijs van plastic vuilniszakken nog verder zal stijgen. We g terug in de richting van de 4 gulden per set van 20 zakken, prijs die gerekend werd in 1967 toen Amsterdam als eerste meente in ons land de plc stic vuilniszak introduceerde". Dat stelt voorzitter H. van de Assem van de Vereniging van foliefabrikanten, waarbij veer tien Nederlandse polyethy- Ieenverwerkende industrieën zijn aangesloten. „Wanneer je de verschillen de ontwikkelingen op een rij tje zet kom je wel tot die conclusie", aldus de heer Van de Assem. „Er is een schaarste aan de grondstof nafta en de prijs daarvan is sterk geste gen; ik vermoed meer dan verdubbeld. Doordat er minder nafta kom is er ook minder polyethyleengranuiaat, de grondstof voor de produktie van plastic zakken. De prijs van dit granulaat is bijna ver dubbeld. Een andere omstan digheid is, dat de capaciteit van plastic zakken begin vorig jaar al aan de lage kant was. Dat werd veroorzaakt doordat de prijzen voor polyethyleen laag waren. Zodoende werd er minimaal geïnvesteerd. De vierde reden is de hamster woede geweest. „Gelukkig", aldus de voorzitter van de Vereniging van Foliefabrikan ten, „hebben we de piek achter de rug. Er zijn ook gemeenten geweest die gehamsterd heb ben, Enschede b.v. waar men een miljoen zakken extra in sloeg. Bij de bevoorrading passen wij een distributiesys teem toe, dat is afgestemd op de door ons geconstateerde be hoefte aan plastic zakken in 1972 en 1973". Ook de huisvrouw kan mee werken om de achterstand in de bevoorrading snel weg te werken. De heer Van de As sem: Dat kan als zij deplas- tic zakken alleen maar ge bruikt voor huisvuil en ze ook helemaal vult. Ik schat dat er gemiddeld in een zak 20 pro cent meer huisvuil kan. Veel huisvrouwen gebruiken de vuilniszak in vuilnisemmers. Dat kan best als ze ze daarna nog maar bijvullen, want de emmers zijn eigenlijk te klein voor de zakken. Er is tegen woordig een plastic emmer in de handel, die speciaal ge maakt is als houder voor vuil niszakken", besluit de heer As sein. (Van een onzer verslag gevers) SITTARD De coc peratieve zuivelinricl ting Campina heeft, gi schrokken van de reat ties, de prijs voor plasïi vuilniszakken terugp bracht tot die van vorip week: f 2,70 per set ra 20 stuks. Campina, da: de zakken bij IKI ii Breda voor f 1,65 heel ingekocht, verhoogde di prijs van de zakkei maandag j.l. met maai liefst 31,5 procent tot I 3,55 per set. Campiri vond dat het publiek al vast maar aan de hogen prijs, die in de toekom: waarschijnlijk gevraaji zal moeten wordea moest wennen. Directe» Vroot van Campina „Wij willen niks aan di zakken verdienen. Het ons product niet. Al vankelijk dachten van de producent bei pen te hebben dat prijsverhogingen di Economische Zaken ren goedgekeurd, blijkt dat de kwestie ders ligt willen graag teruggaan naar prijs van f 2,70". (Van onze finanJ RIJSWIJK Een v< rijs zal binnenkort on fvoorzitter van het Proi am, gisteren in de bes schap aan. De kosten in de consum melkindustrie zijn nam niet ongevoelig gebleven jde algemene- stijging vai «prijzen sinds oktober j.l. «dagelijks bestuur van het ^Bhiktschap vindt dat ondet ze omstandigheden de o; jnovember j.l. door het be: «Vastgestelde maar nog nie Igekondigde verlaging var ^Bninimumprijs voor consi Jtiemelk met een cent per ^Enaar niet moet doorgaan ^■ninimumprijs blijft 71 f Een voorstel hiertoe wei| "jfleze zelfde vergadering het bestuur behandeld, zou volgens ir. Van Dam ïniet logisch zijn de mininj prijs eerst te verlagen en %p korte termijn weer te hogen. Op het ministerie Economische Zaken, ver! bij, vindt men dat ook. Ons land telt momei :im 2,1 miljoen melkko Dit jaar komen er nog «ns 100.000 koeien bij. V :ar was de melkveestf legenomen met 130.000 s 1(6meer dan in 1972) ijging in 1973 van het aa lelk- en kalfkoeien is gr geweest dan ooit in enig jg vertoond. Vanwege de bevolking plosie onder de melkko erwacht de heer Van t dit jaar de Nederlai [koeien nog meer melk ze leven dan ooit tevoren. 974 zal er ruim 600.000 eer melk worden gepri :erd dan de 9.330.000 ton vorig jaar. De groei van melkveestapel is in de van ir. Van Dam een ge van de structurele verande gen (meer ligboxenstallen meer koeltanks voor melk de boerderijen), die zich de veeboeren voordoen. I De groei van de melk duktie in 1973 was (380.000 ton) meer dan t ■aar geleden,ondanks de 1. re gemiddelde melkgift koe. De uitbreiding van aantal koeien was verantwj elijk voor de grotere hoev pden melk. De lage melk "ijt de voorzitter van het Jetschap aan de slech aliteit van het ruwvoer, le kolom slotkoersei Actieve aandelen HET bestuur van de co»| groep van werkgevers metaalindustrie heeft di.J Bos. plaatsvervangend votf ter, tot voorzitter benoemd! huidige voorzitter, de heej Caijé uit Alblasserdara. zijn functie waarnemen I jaarvergadering op 19 in Staphorst. Handel en industrie AKZO 1 20 55,10 53,9< &BN 100 25,00 253,01 Amro 20 59,40 57,8< Am- üabbei 764 260,01 Deil-Mlj J 76 111,00 110,31 Dordtscbe P. 20 122,00 118,61 Dordtscbe P. Prei 121,50 118,71 HeineKeo B. J 25 213,50 209,(M QMnrtwm f a 228,00 223,5( B-AJ*. J 200 146,00 152,01 Hoogov. 20 62,80 62,31 HVA Meyer 82,80 7H Ueinekee 82,00 82,01 KLM LOC 71.20 69,51 Kon. Olie J 20 98,20 95,81 KNSM 100 135,50 134,01 Net. Ned. 10 68,70 67,61 Ommeren Gert 335,00 326,01 Philips 10 36,40 35,71 Robeco 00 204,00 202,71 Rolinco f M 138,30 136,61 Scheep» Uo J 50 100,50 101,51 Unilever J 20 113,60 112,00 BRUSSEL (ANP) België zal in de toekomst worden uit gerust met een elektronisch alarmeringssysteem, mits proe ven met zo'n nieuw systeem gunstig uitvallen en ais men er het geld voor kan vinden. Staatssecretaris voor PTT- zaken, Daems, die dit bekend gemaakt heeft, zal proeven met het nieuwe systeem laten ne men in Gent. Het nieuwe systeem wordt momenteel door de Belgische regie voor telegrafie en telefo nie getest Het systeem bestaat uit een detector, die wordt aan gesloten op bestaande telefoon lijnen. De detector is in staat bij brand, inbraak of ander on raad en bij technische storin gen, via de telefoonlijn signa len door te geven aan brand weer, politie, technische dien sten enz. Daems heeft hoge verwach tingen van de nieuwe appara tuur. Het nieuwe systeem kan, volgens de staatssecretaris, pen afdoende oplossing geven voor talrijke problemen op het stuk van bewaking, waarschuwing en toezicht. Invoering van het alarmeringssysteem vergt ech ter aanzienliikc investeringen. Actieve obligaties staatsleningen DE Surinaamse minister van economische zaken, mr. Eddy Bruma, heeft de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij „Pana- merican Airways" gedreigd dat zij haar landingsrechten in Suriname zal verliezen als zij niet terugkomt op haar besluit de vluchten op Paramaribo op te schorten. (Van onze redactie binnfi DEN HAAG De advoj fiscaal bij het Hoog P rechtshof heeft woensda?| jaar gevangenisstraf en uit militaire dienst geëist de 45-jarige adjudant J.1 Waddinxveen, wegens do« op de 30-jarige Haagse diende Ronald van M|f! bedreiging van een a genaar met een geladen P W. had op 7 oktober officier van piket in de derkazerne in Den H; tiental glazen whisky ken in de onderoffkü1 waar eer. feestje was. T< bediende Van Vliet na van het feestje met een de dronken adjudant na: ten werkte, kwam de#| achterna. De adjudant driemaal op Van V Vliet werd ernstig Twee maanden later tijdens een tweede ope' 8 Ned. 69-94 8 i* 70-95 8 id 71-96 8 id 701-85 8 L. 7011 8 id 70111 8 ld 69-76 8 id 70-77 7«A ld 71-96 7*/4 ld 70-87 7 ld 69-95 7 H ld 71-91 7J^ ld 71-83 7Vi ld 72-97 7% ld 72-97 7Vi ld 72-97 7 ld 661-91 7 io 6611 7 ld 69-94 6Va ld 681-9:- 6W id 68 II 6 y2 ld 68111 6V2 ld 68IV 6V« td 66-91 6V« ld 67-92 6 ld 67-92 5V« td 0511-9< 5V* ld 66 1-9H 5V. td 641-89 5V« td 651-90 5 id 64 89 4V2 ld 58-83 4Va td 59-89 4H ld 601-85 4W td 6011 4V» td 63-93 4% ld 64-74 4V« ld 59-84 4V« ld 60-90 4V* ld 61-91 4V+ td 631-93 4"/« ld 6311 4 ld 61-86 4 ld 62-92 3V« ld 53-93 ld »t 47 SH ld 51-76 ld 53-83 3 Va ld 56-86 3V« ld 48-98 S»/i 50-90 3% ld 54-94

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1974 | | pagina 10