BREDANAAR TWEE NACHTEN AIS „HUURLING" IN OEGANDESE CEl
Nachtmerrie
in het land
van Idi Amin
Duivenmelker
naar waarzegster
DIENSTPLICHTIGE DOOR BEROEPS MISHANDELD
elk
belgen testen)
alarmsysteem!
Huisvuilzakken
gaan f4.- kosten
1mmmimi wiiiiiiM
VOOR DUIZENDEN GULDENS
WEDSTRIJDVOGELS GESTOLEN
Campina
terug naai
oude prijs
DIT JAAh
Amsterc
Drie jaar
wegens
doodslag
«binnenland
buitenland
Grens
Rare zaak
Scheldpartij
Bang
Levensverhaal
Colportagewet
snel in werking
Beroeps
Grap
Ziekenhuis
Vaticaan:
Verzinsels in
boek Raffalt
Donderdag 10 januari 1974
DE in Amsterdam studerende Bredanaar William Rodenburg heeft geen
kennis kunnen nemen van een van de beruchte dromen van Idi Amin,
maa, aan zijn (deels gedwongen) verblijf van een paar dagen in Oeganda
heeft hij wel een nachtmerrie overgehouder. Samen met 32 reisgenoten
met Landrovers van Tunesië dwars door Afrika op weg naar Kenia
bracht hij twee bange nachten door in een Oegandese cel, beschuldigd
van het illegaal betreden van het land, waar ex-bokser Amin de scepter
zwaait-
Persbureaus berichtten in die dagen rond de tiende december dat 33
huurlingen waren aangehouden aan de Oegandese grens. Een paar da
gen later konden dezelfde persbureaus meldden dat de „huurlingen" toe
risten bleken te zijn maar wel het land hadden moeten verlaten.
WILLIAM RODENBURG
Ik begrijp het nu wel
(Van onze redactie buitenland)
BREDA Sinds twee jaar worden er in Oeganda nau
welijks meer blanken en Aziaten gesignaleerd, sinds de
door dromen geplaagde ex-sergeant Idi Amin een einde
maakte aan de Britse invloed in zjjn land en ook de
Aziaten veelal Pakistani en Indiërs de wacht aan
zegde.
Sinds die tijd zijn de Oe
gandese grenzen voor blan
ken gesloten geweest. Breda
naar William Rodenburg
(26) en zijn metgezellen
hoorden op hun weg door
Afrika naar Kenia enkele
verschrikkelijke verhalen
hoe het toeristen en enkele
leden van het Amerikaanse
Peace Corps onlangs was
vergaan in Oegeanda. (Men
heeft nooit meeriets van hen
gehoord).
De route naar Kenia
door o.m. de Sahara („een
geweldige belevenis"), Ni
ger, Nigeria, Kameroen, de
Centraal Afrikaanse Repu
bliek, Zaire, enz. waren er
enkele factoren die de groep
studenten deden besluiten
toch te proberen via Oeganda
naar Kenia te komen. Roden
burg een paar dagen gele
den na een reis van vier
maanden teruggekomen
vertelt: „We hoorden onder
weg dat het land weer open
gesteld was voor toeristen.
Bovendien was die route
tijdverkortend, we, hadden
nogal wat vertraging opgelo
pen. En er is wat gemakke
lijker aan benzine te komen
in Oeganda dan in andere
Afrikaanse landen, terwijl
Oeganda ook bijster mooi
moest zijn. We dachten dat
he allemaal wel mee zou
vallen".
Vooral ook toen het gezel
schap Canadezen, Britten,
Amerikanen, Australiërs,
Nieuwzeelanders, Nederlan
ders en één Japanner er
gens in Afrika mensen ont
moette, die met geldige
papieren, dat wel vanuit
Kenia door Oeganda verder
waren gereisd.
William Rodenburgs re
laas: „De eerste grenspost,
Ishasha River bleef voor ons
gesloten. Bij Kisoro aan de
grens tussen Ruanda en Oe
ganda lukte het wel. Welis
waar zonder visa, maar de
kerel daar liet ons wel bin
nen. Niet als toerist, maar
als student. We hadden wat
papieren van universiteiten
bij ons en dat was voldoen
de".
Kampala de Oegandese
hoofdstad moest evenwel
het reisdoel zijn, want daar
zouden visa worden uitge
reikt. Bovendien moest de
groep zich bij iedere politie
post onderweg melden. „We
vonden het toen al een beet
je vreemd dat onze paspoor
ten niet werden gestempeld
maar de carnets voor de au
to's wel". Maar iedereen was
uiterst vriendelijk en er
werd zelfs gekampeerd aan
de grens.
Een dag later op weg
naar Kampala keken Oe-
gandezen veemd op. i'wee
jaar lang hadden ze geen
blanken gezien en daar trok
een karavaan ongestoord
door het land. In Kabale een
wat grotere plaats, begon de
ellende. Nog voor iemand
tijd had gehad de politiepost
te zoeken stonden politieoffi
cieren klaar om te vragen:
„Wat doen jullie hier?" De
hele zaak moest mee naar
een politiepost, waar gekam
peerd werd in de tuin. „Een
rare zaak", zegt William Ro
denburg nu, „we werden
zeer vriendelijk ontvangen.
Maar werden we nu be
schouwd als toeristen of ge
vangenen? 's Avonds b.v.
konden twee van ons geld
wisselen in een hotel, de
White Horse Inn. Daar heb
ben we de hele avond zitten
drinken met de politie-escor-
te, die we meekregen".
Politie-escorte was er ook
de volgende dag, toen de he
le karavaan naar Kampala
reed. „Daar werden we di
rect de gevangenis ingegooid.
Ir de kelders van het Cen
tral, Police Station. Later
hoorden we in Kenia dat tij
dens de machtsovername door
Amin in diezelfde gevange
nis dertig Engelse verslagge
vers gevangenen hebben ge
zeten. We hebben enkelen
van hen het hele verhaal uit
voerig moeten vertellen".
In die kelders wordt op
nieuw alles gecontroleerd,
paspoorten, bagage, landro
vers. „We dachten dat de
immigratiedienst de volgende
dag wel aanwezig zou zijn.
We kwamen daar zo laat aan
dat de boel wel gesloten
moest zijn". De rustige stem
ming wordt nog versterkt als
plotseling kelners, compleet
met rode jasjes ui' "y e
International Hotel een diner
op de kille betonnen vloeren
serveren".
„Nou", zegt William Ro
denburg, „we zitten wat te
bekomen van dat diner, komt
er een horde kerels naar be
neden. Ze roepen onze leider
bij zich, die de tocht die wij
gemaakt hebben al wel der
tig keer heeft gedaan, en be
ginnen uit te vallen. „Wat
denk jij wel, dat wij slechter
zijn dan jullie, denk je dat
wij stom zijn en meer van
dat". Waarop een intense
scheldpartij losbarst, waarbij
we uitgemaakt worden vo/
huurlingen, spionnen, Israëli
sche zionisten, imperialisten.
En dat alles ging gepaard
met slaan en schoppen. Ze
hadden het vooral gemunt op
de Britten. Toen onze reislei
der een lel kreeg, stond een
andere Engelsman op, die het
voor hem opnam, maar die
kreeg al evenveel klappen.
IJzeren staven en zwepen
kwamen er aan te pas, er
werd aan lange haren ge
trokken enz. Een naar mijn
idee wat argeloze Amerikaan
stond met uitgestoken hand
op en zei zoiets als „we zijn
toch vrienden". Die kreeg ze
ook uitgemeten, events de
Japanner, van wie de Oegan-
dezen kennelijk dachten dat
het een uit het land gezette
Aziaat was".
Later vernam William Ro
denburg dat de mensen die
de klappen hadden uitge
deeld „aan iedere gevange
ne" hoge politieofficieren in
burger waren geweest. Dezen
werden „beschermd door"
een ijzeren ring van soldaten
me' geweren en stenguns
„Toen voelde ik wel de
grootste dreiging. Nooit ben
ik werkelijk bang geweest,
maar toen wel", zegt hij nu.
„Ze dreigden ons overhoop
te schieten. We waien en
slote illegaal het lans rin
nengekomen. We hadden wai
toeristenmessen gekocht bij
de pygmeeën in Zaire, we
hadden wal van u - militaire
jacks bij ons, dat bracht hen
ertoe te denken dat we huur-
iingen waren.
We hadden ook een paar
kranteknipsels bij ons over
de oorlog in het Midden-Oos
ten, die speelde juist toen
wij de Sahara door trokken.
Daarom waren wij zionisti
sche Amerikaanse joden en
meer van dat fraais".
De ranselpartij was achter
de rug („de volgende dag zat
iedereen onder de blauwe
plekken en bulten") toen in
de gevangenis van Kampala
militairen naar beneden
kwamen, volgens William
Rodenburg de sterkste macht
in Oeganda. Die nacht heeft
hij gemerkt dat de Oegande-
se politie niet zachtzinnig
optrad tegen Oegandese ge
vangenen, want van slapen
op een betonnen vloer, na
ervaringen als de hierboven
beschreven, kwam niet
veel.
De dag na de „night befo
re" was er een van eindeloze
ondervragingen, invullen van
officiële papieren, het schrij
ven van een levensverhaal,
waarbij opnieuw de Britten
de onvriendelijkste behande
ling kregen. Opnieuw werd
alles overhoop gehaald, de
reisleide:, wiens paspoort na
ai die trips op een boek leek
waaruit weer complotten te
voorschijn werden getoverd,
werd u 'onlang verhoord
„Veel spullen werden toen in
beslag genomen, de messen
van de pygmeeën de militai
re jacks enz. En tussendoor
kregen we weer zo'n majes
tueus diner van de rood-oe-
jaste kelners. We konden
kiezen tussen de Franse en
Engelse keuken. Gezien de
ervaringen namen we de
Franse keuken".
Na een nieuwe nacht vol
dreiging in de gevangenis
jou; die „j lieren
naar beneden komen of
■iet? •- vnigd. A' l
yan ondervraging. „In de
ivond kwaden er plotseling
hoge regeringspieten. Die
melden hele redevoeringen,
dal we schuldig waren, maar
dat we in op'racht van het
hoogste gezag het land zou
den wor-'en uitgezet. Nog
dezelfde avond werden we
de- grens met Kenia overge
zet".
Hoewel William Roden
burg, weken na het gebeur
de, in Breda (waar nets is
veranderd") nog spreekt
over „zeer angstige dagen",
'ton hij al kort daarna begrip
opb"engen voor de houding
van de Oegandezen. „Hoe
lang hebben ze niet de supe
riority* "rm do h'qnko onge
drukt gekregen? Ze handel
den nu net als de Britten
toen"
Wi' 'Ti Rodenbu' - weet
zich nu nog precies de hou-
dirv va- d n„„pj.se ambas
sadeur te herinneren, toen de
33 werden vrijgelaten en op
de binnenplaats van de ge-
vng - s -ë -- -'-ten mat
een hoofdschuddend corps
diplomatique. Dat ging op de
oude toer. „De Engelse am
bassadeur ging hevig tekeer
tegen de Oegandezen. Zoals
vroege", z"U ik zeggen".
Weer twee dagen later zit
df gehele groep in een hotel
in Kisumu in Kenia te beko
men. brieven te schrijven,
dagboeken bij te houden als
ld: Amin. bi"n""k''mt op
weg naar zijn eigen land van
- - V-> t iron (i*1
10-jarige onafhankelijkheid
—m Kenia in Nairobi waar
William Rodenburg c.s. graag
bij aanwezig zouden ziin Ge
weest. Amin („een beer van
een man") schudt ,-Tat han
den, lacht losjes, en hoort
nas later dat hii in hetzelfde
hotel heeft gezeten als de
'oeristen die tw^e dagen een
der nog in een Oegandese cel
wa^pn oogeborgen.
William Rodenburg heeft
dan in ziin (beknopte) dag
boek al geschreven: „Nacht
merrie voorbij".
gag**,
te«crit>tMftfe, tetzesx
-
Hg "A-fifj 'Md twnKUl
i.cwomaato mtstkm teji agosomts
ibetit «wwd
w -on lixst
ik jpntm "M
ta&m fa? i
at tsUa-y t
mm tt** m, km
0 Oeganda laat 33 vreemdelingen vrij na een ernstige waarschuwing'
krant „Daily Nation".
kopte de Oegandese
AUDET 93. (Van een onzer
verslaggevers)
HEERLEN De 36-jarige Ar
nold Hendriks uit Heerlerhei-
de gaat vandaag voor het eerst
in zijn leven naar een waar
zegster. Hij wil kost wat kost
weten of zij dezelfde mensen
aanwijst als degenen die hij
verdenkt van de diefstal van
12 van zijn kostbare duiven.
„De dieven willen de duiven
lossen. Maar dan moet ik
10.000 gulden neertellen en
die losprijs wil ik niet beta
len. Ik heb 5.000 gulden aan
geboden. Maar dat was te wei
nig", zegt de duivenmelker.
In de nacht van 13 op 14
december werd ingebroken in
een van de duiventillen van
Arnold Hendriks. De „duiven-
dieven", die enige weken eer
der al eens gepoogd hadden in
te breken in het hok, knipten
die dag een klein gat in een
ruit. Bovendien stelden ze de
alarminstallatie buiten wer
king. „Het zijn kenners ge
weest. Het waren ook geen
amateurs. De inbrekers zijn
me ook wel een beetje terwil-
le geweest. Want ze hebben
alles weer op slot gedaan en
de gaten dichtgemaakt, zodat
een paar onwennige duiven
die nog in het hok zaten niet
konden wegvliegen".
De kraak werd gezet, vlak
voordat Arnold Hendriks zijn
„kweekduiven" zou verkopen.
„Eerst bemerkte is slechts de
diefstal van acht duiven. Dat.
waren de beste die ik had.
Voor een oude Sjek was al
5.000 gulden geboden. Die
twaalf duiven hadden me tij
dens de verkoop heel wat
kunnen opbrengen. Hoeveel*
Dat is niet te zeggen", zo vei-
telde de heer Hendriks.
DEN HAAG (ANP) Bin
nen afzienbare tijd treedt de
colportagewet in werking. De
ze wet schrijft een afkoelings
periode voor en regelt voorts
ondermeer de verplichte in
schrijving van colporteurs.
Mede met het oog op de spoe
dige inwerkingtreding van de
nieuwe wet laat staatssecretaris
Hazekamp van Economische
Zaken geen onderzoek instellen
bij een stichting te Vught, die
door blinden vervaardigde ar
tikelen via colportage verkoopt.
Een en ander blijkt uit het ant
woord van de bewindsman op
schriftelijke vragen van het
Tweede-Kamerlid Waltmans
(PPR).
(Van een onzer verslaggevers) ^[|0]S^er VreiMmg beSCllOUWt ïïiartelillg als „CXCCS
DEN HAAG „In de mili
taire dienst gelden uiteraard
dezelfde opvattingen over de
ontoelaatbaarheid van lichame
lijke en geestelijke kwellingen
van medemensen als elders in
onze maatschappij. Vooral in de
opleiding wordt aan deze mate
rie aandacht besteed en dit
voorval dient dan ook ais een
exces te worden beschouwd."
Dit heeft minister Vredeling
van Defensie woensdag meege
deeld in antwoord op schrifte
lijke vragen van het Tweede-
Kamerlid De Gaay Fortman
(PPR). Deze had de bewinds
man om opening van zaken
gevraagd inzake de gebeurte
nissen in het marinierskamp in
Doorn, waar op 22 augustus
van vorig jaar de marinier N.
H. Meijer uit Venlo door zijn
wachtcommandant ernstig was
gemarteld.
Volgens de minister werd de
marinier op die dag dermate
onder handen genomen door de
wachtcommandant, de korpo
raal A. B C., dat hij zich on
der medische verzorging moest
stellen in de ziekenboeg in
Doorn. De arts constateerde na
grondig onderzoek, dat de ma
rinier een aangeboren afwij
king had, die niet in verband
stond met de mogelijke gevol
gen van het voorval, aldus mi
nister Vredeling. In december
werd Meijer na een commis
soriaal geneeskundig onderzoek
wegens deze aangeboren afwij
king, die niet eerder was ont
dekt, reeds afgekeurd.
naar werd gegrepen en meege
nomen naar het wachtlokaal.
Daar kreeg Nico Meijer te ho
ren, dat hij onder verzwaard
arrest stond.
Het begon allemaal met een
grap. die vier dienstplichtigen
begin augustus van het vorig
jaar wilden uithalen met de
aalmoezenier van het oplei
dingskamp in Doorn. Nico en
zijn kornuiten slopen rond
tien uur 's avonds naar het
kerkje. Ze wilden de klepel
van de klok vastzetten. Rekru
ten, die op dat moment aan
het proefwachtlopen waren,
zagen een van hen op het
kerkdak zitten en sloegen
alarm. Drie mariniers wisten
te ontkomen, maar de Venlo-
„Ik werd in de voorligsteun
gedwongen met gestrekte ar
men en tenen steunend op de
vloer. In deze houding werd
ik gefouilleerd. Er werd een
beroepskorporaal bijgehaald.
Deze vroeg de namen van
mijn maten. Ik zei niets, want
ik wilde ze niet verraden.
Toen pakte hij mij bij de
haren en trok er vreselijk
hard aan. Ik bleef zwijgen.
Hij bond daarop een stuk
touw om mijn haar, dat ver
volgens aan mijn benen werd
vastgemaakt. Gelukkig schoot
het touw los. De korporaal
wist van geen ophouden. Hij
deed twee vingers in mijn
neus en trok mijn hoofd hele
maal naar achteren. Mijn neus
scheurde en ik bloedde als een
rund. De militairen kregen op
dracht de bajonet op het ge
weer te steken. Mijn benen
werden opgetrokken en mijn
rug gespannen. Ik kreeg er
een enorme trap tegen, waar
door ik met mijn hoofd tegen
de betonnen vloer sloeg. Toen
gaf ik toe. In looppas moest ik
naar de slaapzaal, nog steeds
bloedend. Achter me liepen
militairen met de bajonet op
het geweer. Ze kregen de or
der „Als hij niet doorloopt,
steek hem voor ziin donder"
De volgende dag kon ik pas
naar^de dokter. Ik liep meer
mank dan normaal. Ik kreeg
ziekteverlof en moest naar het
militair ziekenhuis in Utrecht.
Daar zijn meer dan 30
röntgenfoto's genomen. Twee
weken later werd ik overge
plaatst naar Leiden en afge
voerd uit militaire dienst.
Thuis kregen we een brief
waarin stond, dat ik een aan
geboren afwijking aan mijn
rug had, die door de behande
ling van de korporaal aan het
licht was gekomen. Daarvóór
heb ik echter nooit last van
mijn rug gehad. Ook is er
niets van gebleken tijdens de
toch zware keuring bij de ma
riniers". Aldus Nico Meijer.
Derk Sauer (van de VVDM)
wil onderzoeken of dit een
incident is geweest of dat deze
behandelingen meer zijn voor
gekomen. „Ik geloof, dat er
meer zaken zijn geweest, maar
dat veel mensen erover zwij
gen uit angst voor hun meer
dere of voor gevolgen in de
maatschappij. Als men leteel
heeft opgelopen, kan bijvoor
beeld een levensverzekering
moeilijk doen. zoals het geval
is bij Nico Meijer. Op zijn
verzoek hebben we de zaak
lang uit de publiciteit gehou
den. Het gaat echter allemaal
te lang duren."
Pas gisteren heeft de WDM
vernomen, dat de raadsman
van de betrokken korporaal in
de zaak Meijer uitstel van be
handeling voor de krijgsraad
heeft aangevraagd, omdat hij
zijn cliënt eerst wil laten on
derzoeken door een psychiater.
Nico Meijer:' „Ik werk nu
weer bij mijn oude baas in
Venlo, die heeft de zaak vrij
laconiek opgevat. Ik doe ad
ministratief werk zodat ik
daarbij geen last van mijn rug
hoef te hebben. Maar met
Oudjaar wilde ik twee kratjes
bier naar boven brengen. (Hij
woont met zijn vrouw in een
flat). Ik heb toen weer een
week lang last van mijn rug
gehad. Toch sta ik nog steeds
niet negatief ten opzichte van
de militaire dienst. Ik heb een
geweldige tijd gehad in Doorn,
alleen ga je door zo'n zaak
wel met vreemde gedachten
de dienst uit. Toen ik de
dienst verliet heb ik geen pa
pier getekend, dat ik me hele
maal genezen voelde. Alles
wat er aan mijn rug moet
gebeuren, gebeurt op kosten
van Defensie. Ik heb die zoge
naamde aangeboren afwijking
niet laten natrekken door een
burgerarts. Daar heb ik geen
geld voor", aldus Nico Meijer.
Onmiddellijk na de roof van
zijn duiven liet hij in een
duivenkrant zijn zendadres af
drukken, waarop de dieven de
duiven „zonder verdere gevol
gen konden afgeven". Hij loof
de 3.000 gulden uit voor dege
ne, die de duiven kon laten
terugbezorgen. „De dieven
belden op het verst afgelegen
adres. De Belgisch-Franse
grens- Ik heb toen 5.000 J
den laten bieden. De diei]
uleven echter het losgeld tl
10.000 gulden eisen. Ik 1
wel twee mensen op het 1
die het gedaan kunnen hetJ
en ais de namen die ikl
gedachten heb overeenkoj
met de namen die de waars
ster noemt dan zal ik met
politie een inval doen".
(Van onze redactie buitenland)
ROME De woordvoerder
van het Vaticaan, prof. F. Ales-1
sandrini, noemt de passages
over paus Paulus VI in het boek
„Waarheen stuurt het Vati-,
caan?" van Reinhart Raffalt, i
pure verzinsels.
In deze krant van dinsdag j.l.
meldden wij dat volgens het
boek paus Paulus bijzondere
sympathie aan de dag gelegd
beeft voor Moskou en het com-
mu'sme in de tijd dat hij nog
werkte onder paus Pius XII op
het staatssecretariaat.
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA „De huisvrouw zal er aan moeten wennen, dat
prijs van plastic vuilniszakken nog verder zal stijgen. We g
terug in de richting van de 4 gulden per set van 20 zakken,
prijs die gerekend werd in 1967 toen Amsterdam als eerste
meente in ons land de plc stic vuilniszak introduceerde".
Dat stelt voorzitter H. van de
Assem van de Vereniging van
foliefabrikanten, waarbij veer
tien Nederlandse polyethy-
Ieenverwerkende industrieën
zijn aangesloten.
„Wanneer je de verschillen
de ontwikkelingen op een rij
tje zet kom je wel tot die
conclusie", aldus de heer Van
de Assem. „Er is een schaarste
aan de grondstof nafta en de
prijs daarvan is sterk geste
gen; ik vermoed meer dan
verdubbeld. Doordat er minder
nafta kom is er ook minder
polyethyleengranuiaat, de
grondstof voor de produktie
van plastic zakken. De prijs
van dit granulaat is bijna ver
dubbeld. Een andere omstan
digheid is, dat de capaciteit
van plastic zakken begin vorig
jaar al aan de lage kant was.
Dat werd veroorzaakt doordat
de prijzen voor polyethyleen
laag waren. Zodoende werd er
minimaal geïnvesteerd. De
vierde reden is de hamster
woede geweest. „Gelukkig",
aldus de voorzitter van de
Vereniging van Foliefabrikan
ten, „hebben we de piek achter
de rug. Er zijn ook gemeenten
geweest die gehamsterd heb
ben, Enschede b.v. waar men
een miljoen zakken extra in
sloeg. Bij de bevoorrading
passen wij een distributiesys
teem toe, dat is afgestemd op
de door ons geconstateerde be
hoefte aan plastic zakken in
1972 en 1973".
Ook de huisvrouw kan mee
werken om de achterstand in
de bevoorrading snel weg te
werken. De heer Van de As
sem: Dat kan als zij deplas-
tic zakken alleen maar ge
bruikt voor huisvuil en ze ook
helemaal vult. Ik schat dat er
gemiddeld in een zak 20 pro
cent meer huisvuil kan. Veel
huisvrouwen gebruiken de
vuilniszak in vuilnisemmers.
Dat kan best als ze ze daarna
nog maar bijvullen, want de
emmers zijn eigenlijk te klein
voor de zakken. Er is tegen
woordig een plastic emmer in
de handel, die speciaal ge
maakt is als houder voor vuil
niszakken", besluit de heer As
sein.
(Van een onzer verslag
gevers)
SITTARD De coc
peratieve zuivelinricl
ting Campina heeft, gi
schrokken van de reat
ties, de prijs voor plasïi
vuilniszakken terugp
bracht tot die van vorip
week: f 2,70 per set ra
20 stuks. Campina, da:
de zakken bij IKI ii
Breda voor f 1,65 heel
ingekocht, verhoogde di
prijs van de zakkei
maandag j.l. met maai
liefst 31,5 procent tot I
3,55 per set. Campiri
vond dat het publiek al
vast maar aan de hogen
prijs, die in de toekom:
waarschijnlijk gevraaji
zal moeten wordea
moest wennen. Directe»
Vroot van Campina
„Wij willen niks aan di
zakken verdienen. Het
ons product niet. Al
vankelijk dachten
van de producent bei
pen te hebben dat
prijsverhogingen di
Economische Zaken
ren goedgekeurd,
blijkt dat de kwestie
ders ligt willen
graag teruggaan naar
prijs van f 2,70".
(Van onze finanJ
RIJSWIJK Een v<
rijs zal binnenkort on
fvoorzitter van het Proi
am, gisteren in de bes
schap aan.
De kosten in de consum
melkindustrie zijn nam
niet ongevoelig gebleven
jde algemene- stijging vai
«prijzen sinds oktober j.l.
«dagelijks bestuur van het
^Bhiktschap vindt dat ondet
ze omstandigheden de o;
jnovember j.l. door het be:
«Vastgestelde maar nog nie
Igekondigde verlaging var
^Bninimumprijs voor consi
Jtiemelk met een cent per
^Enaar niet moet doorgaan
^■ninimumprijs blijft 71
f Een voorstel hiertoe wei|
"jfleze zelfde vergadering
het bestuur behandeld,
zou volgens ir. Van Dam
ïniet logisch zijn de mininj
prijs eerst te verlagen en
%p korte termijn weer te
hogen. Op het ministerie
Economische Zaken, ver!
bij, vindt men dat ook.
Ons land telt momei
:im 2,1 miljoen melkko
Dit jaar komen er nog
«ns 100.000 koeien bij. V
:ar was de melkveestf
legenomen met 130.000 s
1(6meer dan in 1972)
ijging in 1973 van het aa
lelk- en kalfkoeien is gr
geweest dan ooit in enig
jg vertoond.
Vanwege de bevolking
plosie onder de melkko
erwacht de heer Van
t dit jaar de Nederlai
[koeien nog meer melk ze
leven dan ooit tevoren.
974 zal er ruim 600.000
eer melk worden gepri
:erd dan de 9.330.000 ton
vorig jaar. De groei van
melkveestapel is in de
van ir. Van Dam een ge
van de structurele verande
gen (meer ligboxenstallen
meer koeltanks voor melk
de boerderijen), die zich
de veeboeren voordoen.
I De groei van de melk
duktie in 1973 was
(380.000 ton) meer dan t
■aar geleden,ondanks de 1.
re gemiddelde melkgift
koe. De uitbreiding van
aantal koeien was verantwj
elijk voor de grotere hoev
pden melk. De lage melk
"ijt de voorzitter van het
Jetschap aan de slech
aliteit van het ruwvoer,
le kolom slotkoersei
Actieve aandelen
HET bestuur van de co»|
groep van werkgevers
metaalindustrie heeft di.J
Bos. plaatsvervangend votf
ter, tot voorzitter benoemd!
huidige voorzitter, de heej
Caijé uit Alblasserdara.
zijn functie waarnemen I
jaarvergadering op 19
in Staphorst.
Handel en
industrie
AKZO 1 20
55,10
53,9<
&BN 100
25,00
253,01
Amro 20
59,40
57,8<
Am- üabbei 764
260,01
Deil-Mlj J 76
111,00
110,31
Dordtscbe P. 20
122,00
118,61
Dordtscbe P. Prei
121,50
118,71
HeineKeo B. J 25
213,50 209,(M
QMnrtwm f a
228,00
223,5(
B-AJ*. J 200
146,00
152,01
Hoogov. 20
62,80
62,31
HVA Meyer
82,80
7H Ueinekee
82,00
82,01
KLM LOC
71.20
69,51
Kon. Olie J 20
98,20
95,81
KNSM 100
135,50
134,01
Net. Ned. 10
68,70
67,61
Ommeren Gert
335,00
326,01
Philips 10
36,40
35,71
Robeco 00
204,00
202,71
Rolinco f M
138,30
136,61
Scheep» Uo J 50
100,50
101,51
Unilever J 20
113,60
112,00
BRUSSEL (ANP) België
zal in de toekomst worden uit
gerust met een elektronisch
alarmeringssysteem, mits proe
ven met zo'n nieuw systeem
gunstig uitvallen en ais men er
het geld voor kan vinden.
Staatssecretaris voor PTT-
zaken, Daems, die dit bekend
gemaakt heeft, zal proeven met
het nieuwe systeem laten ne
men in Gent.
Het nieuwe systeem wordt
momenteel door de Belgische
regie voor telegrafie en telefo
nie getest Het systeem bestaat
uit een detector, die wordt aan
gesloten op bestaande telefoon
lijnen. De detector is in staat
bij brand, inbraak of ander on
raad en bij technische storin
gen, via de telefoonlijn signa
len door te geven aan brand
weer, politie, technische dien
sten enz.
Daems heeft hoge verwach
tingen van de nieuwe appara
tuur. Het nieuwe systeem kan,
volgens de staatssecretaris, pen
afdoende oplossing geven voor
talrijke problemen op het stuk
van bewaking, waarschuwing
en toezicht. Invoering van het
alarmeringssysteem vergt ech
ter aanzienliikc investeringen.
Actieve obligaties
staatsleningen
DE Surinaamse minister van
economische zaken, mr. Eddy
Bruma, heeft de Amerikaanse
luchtvaartmaatschappij „Pana-
merican Airways" gedreigd
dat zij haar landingsrechten in
Suriname zal verliezen als zij
niet terugkomt op haar besluit
de vluchten op Paramaribo op
te schorten.
(Van onze redactie binnfi
DEN HAAG De advoj
fiscaal bij het Hoog P
rechtshof heeft woensda?|
jaar gevangenisstraf en
uit militaire dienst geëist
de 45-jarige adjudant J.1
Waddinxveen, wegens do«
op de 30-jarige Haagse
diende Ronald van M|f!
bedreiging van een a
genaar met een geladen P
W. had op 7 oktober
officier van piket in de
derkazerne in Den H;
tiental glazen whisky
ken in de onderoffkü1
waar eer. feestje was. T<
bediende Van Vliet na
van het feestje met een
de dronken adjudant na:
ten werkte, kwam de#|
achterna. De adjudant
driemaal op Van V
Vliet werd ernstig
Twee maanden later
tijdens een tweede ope'
8 Ned. 69-94
8 i* 70-95
8 id 71-96
8 id 701-85
8 L. 7011
8 id 70111
8 ld 69-76
8 id 70-77
7«A ld 71-96
7*/4 ld 70-87
7 ld 69-95
7 H ld 71-91
7J^ ld 71-83
7Vi ld 72-97
7% ld 72-97
7Vi ld 72-97
7 ld 661-91
7 io 6611
7 ld 69-94
6Va ld 681-9:-
6W id 68 II
6 y2 ld 68111
6V2 ld 68IV
6V« td 66-91
6V« ld 67-92
6 ld 67-92
5V« td 0511-9<
5V* ld 66 1-9H
5V. td 641-89
5V« td 651-90
5 id 64 89
4V2 ld 58-83
4Va td 59-89
4H ld 601-85
4W td 6011
4V» td 63-93
4% ld 64-74
4V« ld 59-84
4V« ld 60-90
4V* ld 61-91
4V+ td 631-93
4"/« ld 6311
4 ld 61-86
4 ld 62-92
3V« ld 53-93
ld »t 47
SH ld 51-76
ld 53-83
3 Va ld 56-86
3V« ld 48-98
S»/i 50-90
3% ld 54-94