Internationaal jurylid Wim Jeremiasse bereisd man
Amerika
geweldig
IZEEZEILEN BLIJKT NOG
DURE LIEFHEBBERIJ
Ruys was wat
goedgelovig
in het begin
Handig
en vlot
causeur
Ruim 150
leden in
Breskens
Modellen
Zelfvertrouwen
Maandag 26 november 1973
„GEVOELLOOS VOOR ALLE KRITIEK"
■v pgWMHMMHWBWW
Wim Jeremiasse „Ik ben echt gevoelloos voor kritiek geworden. Daar raak
zo'/i junctie".
je aan gewend in
Ervaring
(Van onze sportredactie)
HEINKENSZAND „Mijn collega's in het wielerwereldje
wensen me dat toe, waar een vriend van mij aan gestorven
is", is de mening van Wim Jeremiasse internationaal jury
lid van de Koninklijke Nederlandse Wieier Unie, een auto
riteit in de Zeeuwse en nationale wielerwereld en in het
dagelijks leven werkzaam in een interessante job bij de
belastingen. „Nee", zegt Wim Jeremiasse met een breed
gebaar, „ik ben gevoelloos voor kritiek geworden. Dat
leer je vanzelf wel in zo'n functie. In het begin kon ik me
mateloos opwinden als men mij zogenaamd „te pakken"
wilde nemen, maar die tijd is geweest. Als je naar de top
toegroeit, moet je eenvoudig incalculeren dat het aantal
vrienden van je afneemt. Zo dat ooit al groot is geweest".
doet, di'ploimait'ek te werk gaat
waar het de moeilijke positie
betreft waarin de KNWU zich
niu bevindt, maar toch overal
duidelijk eicn eigen mening
over heeft. Hoe komt een be-
la-stinigaimbtenaiar uit Hein-
kensza-nd im die internationale
j-uiry terecht, hoe komt hij aan
ail die vtiij-e tijd vraag je je af,
want Jeremiasse is een man
die vragen opwerpt.
Jeremiasse is Immers een
bereisd man geworden. Hij
ging als intemaitkmia&l UCI-ju-
rylid naar zesdaagsen in Los
Angeles, Detroit en Montreal,
deed de Grote Prijs van Caraa-
0 Internationaal jurylid Wim Jeremiasse „Ik zou graag nog eens de Vredeskoers willen doen. Heel
wat liever dan de Tour de France. Die is voor ee n jurylid slaapverwekkend".
Wim Jeremiasse iis een han
dige jongen. Een vüiolt causeur,
die ziijm zegjie gemakkelijk
da en het wereldkampioen
schap in San Sebastiaiam, nog
van het vele „binnen
werk in klassiekers en
sen. Jeremiasse: „Hoe
ik er tussen gekomen ben? In
feite gling dat niet zo erg
moeilijk. Ik was destijds ge
woon jurylid. Ik ben bij de
KNWU getipt door de Belg
Jos Faibbri, een kennis- In
1968 heb ik een cursus ge
volgd voor internationaal
baanoomimislsiariB in Rome.
Daar ben ik geslaagd met suc
ces. Als eeoisite eindigde ik
daar. Ais UCI-commissairiB en
jurylid moet je goed Frans
kunnen spreken. Dat was vooir
mij geen probleem. Dat geeft
(Van onze sportmedewerker)
BRESKENS Een van de sporten die zich de laatste
laren steeds meer op de voorgrond „dringt" is ongetwijfeld
de watersport. Niet alleen komt de zwemsport en het wa-
erpolo steeds meer in de belangstelling te staan, maar
keker ook de zeilsport. Een tak van sport waarvan men in
feerste instantie vaak zegt: „Ach, dat is alleen voor rijke
lui weggelegd". Bij de watersportvereniging Breskcns is
ncn het daar helemaal niet mee eens. Ondanks dat zo'n
«scheepje" toch nog altijd vele tienduizenden guldens kost,
want de Watersportvereniging Breskens gaat niet met van
die kleine bootjes de Schelde op.
M Een man die heel wat over
zij: vereniging weet te vertel
len is de 66-jarige Jacob Maas
uit Breskens. Opgegroeid tus
sen de zeilboten was hij een
Van de initiatiefnemers samen
JBct P. Vroon, I. Verschoor, en
Th Verschoor om in 1953 ook
ir- Breskens een watersport
vereniging op te richten. Met
grote voldoening praat de vo-
ïtg jaar gepensioneerde Maas
over die oprichting en hij
Isgt: „Vroone is eigenlijk de
grote man geweest. In Vlissin-
sen hadden ze toen al een
oreniging, maar men hield
pooit wedstrijden. Je moest
angesloten zijn bij een club
vilde je aan wedstrijden kun
nen deelnemen, dus moesten
ve wel lid worden van de
chtclub Vlissingeh. Meestal
amen we in die periode deel
|an wedstrijden in het Belgi-
Jche Gent waar de plaatselijke
Jachtclub RBSC zeer actief
Was.
I Dat duurde tot 1953, toen de
»og maaar kleine club zelf tot
actie overging. En nu, 20 jaar
later is de watersportvereni
ging Breskens een bloeiende
,£lub, met ruim 150 leden,
fcraarvan enkele leden zelfs al
Op nationaal en internationaal
niveau aan wedstrjden hebben
deelgenomen.
9 Jacob Maas Autorijden is veel gevaarlijker dan zeilen. Ik voel me beter thuis op zee, dan op de weg
Ri zijn fraaie woning; aan de
Beheldekade in Breskens
blijkft duidelijk dat de eige
naar een rasechte zeiler is,
*ant zowel in de salon als in
gang staan de modellen van
Verschillende typen zeiljach-
W**' Maas kan uren praten
•ver de zeilsport, die voor de-
^Maen van de watersportvere
niging Breskens op het soms
woeste Scheldewater steeds
weer een attractie blijkt te
zijn.
Maas: „Autorijden is veel
gevaarlijker. Zo'n schip kan
niet kenteren. Het zijn op de
eerste plaats allemaal honderd
procent zeewardige jachten. Er
zit zoveel lood aan de kiel dat
als er iets mocht gebeuren, het
schip onmiddellijk weer recht
komt. Gebeuren kan er na
tuurlijk altijd wat, maar die
kans is zo klein. Persoonlijk zit
ik veel liever op het water
dan met een auto op de
weg".
Jacob Maas, een van de op
richters vond het vorig jaar
welletjes. Na twintig jaar deel
te hebben uitgemaakt van he+
bestuur zette hij er een punt
achter. Maas: „Ik heb twintig
jaar hard voor de vereniging
gewerkt en mijn tijd is geko
men om de jongeren een kans
te geven. „Maar", voegt hij er
onmiddellijk aan toe, „ik ben
nog wel lid. De watersport zal
een stuk van mijn leven blij
ven betekenen". Samen met
de andere bestuursleden heeft
Maas er voor gezorgd dat zijn
club zowel in als buiten Ne
derland naam heeft gemaakt.
Maas: „Onder onze leden heb
ben we ook veel Belgen en
van boven de Moerdijk. We
organiseren in hoofdzaak wed
strijden op zee. Die zijn hier
in Nederland niet zo dik be
zaaid".
Behalve de wedstrijden die
men zelf organiseert, is men
ook steeds van de partij bij
andere zeilevenementen. Daar
om was het ook geen verras
sing dat dit jaar twee leden te
weten .voorzitter Vroon en
Frans Maas (een zoon van me
deoprichter Jacob Maas) door
de Noordzeeclub geselecteerd
werden om deel te nemen aan
De Admirals Cup in Engeland.
Een keuze dip het tweetal te
beurt viel na fraaie prestaties.
Toch kwam men niet - samen
met nog een derde Nederland
se afgevaardigde - met de zo
fraaie Admirals Cup terug
naar Nederland. „Maas: „Het
resultaat was niet denderend.
Het zat niet mee. Het werd
een vijfde plaats, toch niet
onverdiensteli j k.
Om zich op grote evenemen
ten voor te bereiden heeft de
watersportvereniging Breskens
De Schelde voor zich liggen
Daar worden heel wat oefen
wedstrijden op afgewerkt.
Zeilen in een zeewaardig jacht
is uiteindelijk altijd nog wat
anders dan varen in een klein
bootje. Maas: „Als je er wai
voor voelt om op zee te gaan,
kun je de grondbeginselen van
het zeilen beter leren op een
kleine plas. Je kent dan al
iets. Vervolgens kun je altijd
meegaan als lid van de be
manning, en zo lee je de
kneepjes van het vak. Gebrek
aan bemanning is er altijd".
Zeezeïler Jacob Maas „Aan bemanningsleden is altijd gebrek".
natuurlijk ook meteen ail een
vooirdeel ten opzichte van de
meeste Nederlandse collega's.
Frans is nu eenmaal de voer
taal bij die UCI".
Jeremiasse slaagde als twee
de voor een cursus in Boeda
pest. Daardoor werd hij een
veelgevraagd man bij interna
tionale wedstrijden. Hij heeft
de nodige routine opgedaan en
heeft nog meer aan zelfver
trouwen gewonnen. Mooiste
ervaringen heeft Jeremiasse
opgedaan in Amerika en Ca
nada. Jeremiasse: „Daar ben
ik terecht gekomen via Char
les Ruys, met wie ik uitste
kend kan opschieten- Ruys
was wat goedgelovig in eerste
'nstantie.
Bij de Zesdaagse van Gro
ningen twe-e jaar geleden
kwam er een schatrijke Ame
rikaan tenminste zo leek
het naar Ruys toe diiie het
helemaal zag zitten zo'n zes
daagse. Ruys zou de zaak or
ganiser-en. Renners en offcia.s
zou hij voor zorgen. Die Ame
rikaan beweerde dat er
140.060 do-liar bescivkbaa; was
om dait circus op poten te
zetten. Er zou gerei en worden
in Detroit en Los Angeles. Wi]
er heen, maar toen het hele
spul afgelopen was bleek da-t
er geen geld besch'kpaar was
om de renners en de oif.-clals
nit te betalen. Kijk, je kunt je
oen keer in de boot la-ten ne
men, en dat is voldoend?. In
Montreal gebeurde dat n-i-et
meer. To-en kregen we d-e on
kosten vooruit beti.ld. Daar
zaten vier rijke fabrikanten
achter- Daar zat de zaak fi
nancieel goed in elkaar. Toch
waren het voor mij prachtige
ervaringen,. On-verge-tel'. ate".
Wim Jeremiasse heeft a'lis
wedstrijdleider, baan commis
saris en internationaal juryiid
zo'n beetj-e alles bereikt wat
sr op dait niveau te bereiken
iis. Jeremiasse: ,Ik neb het
gel-uk dat ik veel medewer
king heb bij mijn werkgever.
Ik heb veel te da-nken
hoofdinspecteur tiitulaiv van de
belastingen M. va-n Boven, dii-e
veel begrip heeft voor deze
tijdrovende hobby. Want dat
is het tenslotte. Ik heb in to
taal 24 d"gon veilo-f Vc is
kr.jg ik de nodige medewer
king om met onbetaald verlof
te gaan. Al moet je daar voor
jezelf niet al te ruiijn gebruik
vain wfflien maken. Je moet
aam je maatschappelijke car
rière denken en aam eventuele
reacties van collega's-
Zo had ik dit Jaar ook de
Tour de France kunnen doen.
Dat heb ik niet gedaan. Be
wust. Voor mij was dat niet
interessant. Je slaapt veel en
ziet weinig. Nee, ik heb nog
een wens. Dat is eens de Vre
deskoers Warschau-Berlijn-
Praag tt kunnen doen. Dat
lijkt me boeiend. Ik hoop dat
ik daar volgend jaar voor in
aanmerking kom. Die Oosteu-
ropese landen trekken me wel
aan. Het is bovendien een
spectaculaire koers".
En walt denkt Wim Jeremi
asse, een man die midden iin
d-e wielersport zilt, over de
jongste maatregelen van de
KNWU om de zaken weer ge-
zon 1 te maken? Over d-e s-pon-
soirregelimg bijvoorbeeld- J ere-
mi-asse: „Ik ka-n d-a-air niet te
veel o er zeggen. Je zit altijd
an een kwetsbare positie. Wel
durf ik rustig stellen dat er ia
het verleden fouten zijn ge
maakt. D-oo-r ons allemaal. Van
hoo-g tot laag. De maatregelen
die de KNWU nu neemt zijn
ean eersite stap op de go-ede
weg terug. We moeten alle
maal durven bekennen dat er
fouten zijn gemaakt. Pa-s als
er die goede intentie is bij alle
partners, kuninen de zaken
rechtgetrokken worden. Het
kader bij d-e wielerclubs is in
veel gevallen niet „supersterk".
Dara zou wat aan verceterd
kunnen worden. De sporteom-
missie heb ik geen kritiek op.
Die do-et goed werk. Alleen
zo-u d-e sportcammiss-i-e n de
toekomd op s-emi-proiesséone-
le ba-sis moeten kunnen wer
ken- Het wordt langzamerhand
zo'n tijdrovende zaak, dat het
op zuiver amateuristische
gronden vrijwel niet meer te'
doen valt voor die mannen"
Jeremiasse ziet duidelijk
lichtpunten op lange termijn
voor de KNWU. Jerem isse.
„We moeten va-n nu af ean de
zaken eerlijk behandelen, We
he-bben allemaal fouten ge
maakt. We hebben samen ce
schuld. Ik ben ervan over uigd
dat d-e wielersport weer betere
tijden tegemoet gaat".
TON KGWÏIEN
