\ixon en Agnew
lanceren hun
tegenoffensief
t
7090
N
J
RECHT
Compagnons
tot de dood
erop volgt
„WATERGATE" VERVEELT VEEL AMERIKANEN: TROEF VOOR PRESIDENT
nu
vanaf
bö
INTERPOLIS
ter
PHILIPS
Vanaf maandag
„Watergate"'
ar Dordrecht
heksenjacht
filing
Juridisch spel
Immuun
Agnew
Goed nieuws
Strategische fout
Nalatigheid
Geen bewijs
(So
'8
trcw Bt, KN „Pf L NGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEIL NGEN PE L NGEN PE LINGEN
OPHÏNCFWPmiwrcMEILI^P,fN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN ^PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
cfiiwrFM DtHiwrcMEN q-PEIL'NGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN „PEILINGEN „PEILING
EILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN PEILINGEN
pleegster met het
pleging A met enige
ediplomeerd
seks 35 jaar.
tie richten aan
roenendijk,
aken,
35, Eindhoven
hg).
oede gezondheid, vraast r#JI
INWONENDE HUISHOUD.
ide koken.
ianwezig. Zij kan beschikken
er plus een eigen badkamer}
een fraaie omgeving mei'
onder nummer 7972,
:au Jac. Duits B.V.,
echt.
RDEEl
x - s
(Van onze correspondent in Washington
VSHING I ON Richard Nixon en Spiro Agnew gedragen zich in hel open
baar also) de Walergaleschandalen een droeve kroniek rail politieke mis»
drijven in rook zijn opgegaan. Nixon die tot dusver weinig meer heeft ge
teld dan dat t volk op zijn gezag mag geloven dat de tegen hem uitgebrachte
beschuldigingen vals zijn, sprak in de eerste week van september over een
,,arhteruitkijkende obsessie met Watergate".
761 -6911
irage van abeelen
ïWEG 9a - OUDENBOSCH
TEL. 01652-2501
i.bedr. van raamsdonk
DIJK 1 - 's-GRAVENMOER
TEL. 01623-2896
1 Hij lanceerde een tegen
offensief waarmee hij wilde
iantonen dat hij weer hoog
Ie paard zat: hij sloeg het
Congres om de oren dat naar
rijn smaak te weinig heeft
jedaan aan belangrijker za
ten als Watergate, zoals in
flatie, energiecrisis, huisves
ting, gezondheidszorg en on
derwijs. Hij kwam met een
nieuwe „State of the Uni
on'-boodschap voor de dag
Lm liet Congres de weg té
wijzen op het stenige pad
van de binnenlandse noli-
liek. waarlangs bij z-1f de
nodiere ruïnes heeft opge-
Irokken.
vens die de president kunnen
inspireren om zich op de borst
te timmeren en het volk om
vertrouwen te vragen. Maar
uit de Yankelovich-peiling
blijkt ook dat 54 procent van
de ondervraagden vindt dat de
.Vixon gaf vervolgens de pers
?n de televisie de schuld van
het diep gezonken vertrouwen
in de president, alsof zijn ei-
Een nalatigheden en de activi
teiten van Mitchell, Ehrlich
man. Haldeman en hun tra
wanten door een boosaardige
Spers bijeen zijn gefantaseerd.
Spiro Agnew -verdacht van
omkoperij, afpersing, samen-
wering tot misdrijf en belas
tingfraude, volgde de meester
Bverwijld in zijn voetspoor,
het afgelopen weekend ver
aarde hij in Illinois dat de
*publikeinse partij gezond
«as en dat een „morbide pre
occupatie met Watergate" te
len de wil van het volk in
druiste omdat daardoor de
indacht van de regering
ord afgeleid van belangrij
ker zaken dan Watergate.
kwel Nixon als Agnew schij-
te denken dat de Water-
late-ketel in de afgelopen
laanden volledig is droogge-
vookt en dat er geen kwade
lampen meer van af slaan die
!e president het leven zuur
binnen maken. Het is nu tijd,
J n Nixon en Agnew, dat
Ie schandalen worden bevrijd
tt het politieke theater en
ergelaten aan het oordeel
in de rechtbanken.
Beide mannen suggereren bo-
'tndien dat de Watergate ver-
Jaren door de commissie van
lam Ervin zijn gemotiveerd
por kleinzielige opponenten,
ie de president in een wilde
ïksenjacht ten val willen
'teugen.
"et weekblad „Time" publi-
ïrde inmiddels een opinie-
ding van Daniel Yankelo-
Ml, die zijn steekproeven
lm in de weken voor en na
"ixons Watergateverklaring
k' 15 augustus en in de
'eek die volgde op zijn pers-
jjnferentie van 22 augustus,
«ier volgen enkele resultaten:
Jen meerderheid (45 tegen 39
jmcent) is van oordeel dat
'ixon voor de Watergate-in-
:'aak van dit misdrijf op de
«ogte was.
kim tweederde (68 tegen 26
docent) is van mening dat
'don bij de Watergate doof-
je'plannen was betrokken of
'lar var op de hoogte was.
Wderde (63 tegen 25 pro-
i'nt) vond de Watergate-apo-
«Sie van Nixon op 15 augus-
-s niet bevredigend.
'■oederde van de onder-
ragden vond dat de Ervin-
'omissie fair was.
'Voederde beschouwt de wei-
'ng van president Nixon
de op de Watergate-affaire
^rekking hebbende geluids-
'den op te leveren als on-
Veederde meent dat de rege-
geen buitengewone be-
,'gdheden had om in te bre-
;i!a in het kantoor van de
fychiater van Daniel Ells-
Jminder dan 82 procent
ndt Watergate een walgelij-
fczaak.
'i.in alles behalve gege-
(Van onze red.
buitenland).
WASHINGTON De
senaatscommissie voor
het onderzoek in de Wa
tergate affaire de
commissie „Ervin" zal
haar hoorzittingen aan
staande maandag hervat
ten met de getuigenver
klaring van Watergate
samenzweerder E. Ho
ward Hunt. Daarna zul
len drie andere getuigen
gedagvaard worden in
het kader van het onder
zoek der commissie naar
politieke sabotage.
Voorzitter Sam J. Er
vin, de democratische
senator van Noord-Caro-
lina, verklaarde dat
eerst Hunt voor de com
missie zal verschijnen,
gevolgd door John J.
Caulfield, een medewer
ker van het Witte Huis
en Patrick J. Pat Bucha
nan, die belast is met
het opstellen der toespra
ken van president Nixon.
De commissie zal nu
slechts drie dagen per
week aan de Watergate-
schandalen wijden en
hoopt het onderzoek op
1 november te kunnen
voltooien. Door de com
missie wordt ontkend
dat onder politieke druk
zou zijn besloten om het
kalmer aan te gaan
doen. De commissie zal
zicl\ concentreren op een
aantal belangrijke getui
gen en proberen te ver
mijden om in onbelang
rijke details te verzanden.
Watergate-schandalen verve
lend worden. Ze zien geen
praktische oplossing zonder
grote schade aan de natie.
Ruim tweederde (65 procent)
meent dat een afzettingsproces
tegen Nixon de zaak alleen
maar erger kan maken. Deze
twee feiten, machteloze verve
ling en de onwil om de presi
dent te verwijderen, vormen
nu de hoekstenen van Nixons
strategie.
Het proces tegen Mitchell en
Stans begint op gang te ko
men. Ehrlichman. Egil Krogh,
David Young en Gordon Liddy
zijn in Los Angeles in staat
van beschuldiging gesteld van
wege hun rol bij de inbraak in
het kantoor van de psychiater
van Daniel Ellsberg. Binnen
kort zullen ook andere Water-
gateverdachten officieel in
staat van beschuldiging wor
den gesteld.
Er zal zich een intrigerend
juridisch spel gaan ontwikke
len waarbij alle verdachten
zullen aanvoeren dat door de
enorme publiciteit geen onpar
tijdige jury zal kunnen wor
den gevonden en dat de wei
gering van de president om op
de band opgenomen Waterga-
te-conversaties prijs te geven
hen ernstig bij hun verdedi
ging zal schaden.
'In de juridische veldslag rond
de Nixon-tapes schuilen on
vermoede mogelijkheden voor
de president, voor Spiro Ag
new en voor de Watergatever-
dachten. De advocaten van
Nixon betogen dat de zoge
naamde doctrine van „presi
dentieel privilege" zo absoluut
is, dat de rechtbanken de
macht niet hebben om de pre
sident te dwingen het bewijs
materiaal aan een grand jury
van onderzoek te verschaffen.
Zelfs wanneer conversaties
met de president betrekking
hadden op de details van een
misdadig plan, zo zeggen de
advocaten, heeft Nixon nog
steeds het recht het bewijsma
teriaal achter slot en grendel
te houden om de vertrouwe
lijkheid van presidentiële ge
sprekken te beschermen. De
verdedigers van Nixon gaan
„Vm O.K. You're O.K." (uit Louisville Courier-Journal).
nog een flinke stap verder: zij
zeggen dat de president niet
vervolgd kan worden voor
welk misdrijf dan ook voordat
hij door het Congres in staat
van beschuldiging is gesteld,
veroordeeld en uit het Witte
Huis verwijderd.
Noch in het Congres, noch on
der het volk bestaat de wil om
de president te verwijderen.
Als de positie van Nixons ad
vocaten stand houdt betekent
dat dat ook Spiro Agnew pas
vervolgd kan worden wanneer
hij is afgezet. Op grond van
de stelling dat de president en
de vice-president immuun zijn
voor strafvervolging zolang zij
niet zijn afgezet kan Nixon
zijn minister van justitie, Elli
ot Richardson opdragen de of
ficier van justitie in Baltimo
re, George Beall, te bevelen
de zaak tegen Spiro Agnew te
seponeren.
Richard Nixon kan niet toe
staan dat Agnew in staat van
beschuldiging wordt gesteld
en vervolgd zonder zijn stel
ling te ondermijnen dat de
president pas na zijn verwij
dering uit het Witte Huis aan
de strafrechtspraak kan wor
den blootgesteld.
Nixon heeft gezegd dat hij de
geluidsbanden zal prijsgeven
wanneer het Hooggerechtshof
-dat de zaak op 1 oktober in
handen kan hebben- een „de
finitieve uitspraak" doet. Hij
weigert te zeggen wat hij on
der een „definitieve uit
spraak" verstaat. Als het
Hooggerechtshof, dat de signa
tuur van Nixon draagt, met
een minder dan definitieve
uitspraak komt houdt Nixon
de geluidsbanden achter slot
en grendel. Dat zou dan goed
nieuws betekenen voor Mit
chell, Ehrlichman, Haldeman
en tal van andere Watergate-
verdachten, die dan kunnen
aanvoeren dat de geluidsban
den en ander materiaal dat de
president weigert op te geven
hen bij hun verdediging had
kunnen helpen. Er zijn tal van
precedenten waaruit blijkt dat
de rechtbanken aan zijn een
argument grote betekenis toe
kennen.
Het lot van Spiro Agnew ls
nauw verweven met dat van
de president: als Agnew nu
kan worden vervolgd kan ook
Nixon worden vervolgd. Nixon
heeft bovendien nog een ande
re reden om Agnew te redden.
De grondwet bepaalt dat wan
neer het ambt van de vice-
president vacant is de presi
dent een nieuwe vice-presi
dent moet benoemen onder
goedkeuring van een meerder
heid in beide huizen van het
Congres. De democratische
meerderheden in het Congres
zullen er weinig voor voelen
een man aan te wijzen die de
republikeinen in 1976 een
nieuwe kans op het president
schap kan geven.
De agressieve toon van Nixon
en Agnew duidt op een zekere
graad van zelfvertrouwen. In
de juridische steekspelen rond
de geluidsbanden schuilen nog
tal van voetangels en klem
men, maar zelfs het feit dat
het debat rond de tapes de
centrale rol is gaan spelen in
het Watergatedrama kan de
president winst opleveren.
Het is mogelijk dat op dit
punt door de Watergatecom-
missie en Watergatevervolger
Archibald Cox een grote stra
tegische fout is gemaakt. De
kernvraag is nu geworden of
de geluidsbanden kunnen aan
tonen of de president voorken
nis had van de Watergate-
schandalen en de doofpotpro
jecten of niet. Kan men van
een geslepen man als Nixon
verwachten dat hij, wetend
dat de bandrecorders draaiden,
uitspraken heeft gedaan die
het bewijs leveren van zijn
schuld in een crimineel com
plot?
Nixon heeft tijdens zijn be
wind als president van de
Verenigde Staten maar weinig
uitspraken gedaan zonder
daaraan een ontsnappingsclau
sule te hechten en het is in de
Amerikaanse bureaucratie de
gewoonste zaak van de wereld
dat wanneer er politieke on
deugd wordt bedreven de lei
dende figuren worden be
schermd met een web van
ontkenningsmogelijkheden.
Belangrijker dan de vraag of
de geluidsbanden kunnen aan
tonen dat Nixon voorkennis
had van de Watergatemisdrij-
ven is het feit dat hij er van
geweten moet hebben. De wet
in Amerika kent het ver
schijnsel van strafbare nalatig
heid. Een verdachte kan niet
als onschuldig worden be
schouwd wanneer hij moed
willig de ogen sloot voor wat
hem duidelijk had kunnen
zijn. Onwetendheid kan niet
worden aangevoerd als resul
taat van bewuste blindheid,
zegt een massa jurisprudentie.
Er zijn tal van voorbeelden
aan te voeren waaruit blijkt
dat de president de ogen on
de oren sloot toen hij gewaar
schuwd werd voor een groei
end kankergezwel in het Witte
Huis.
De tapes kunnen hun diensten
gaan bewijzen voor Nixons
vazallen. In het juridische de
bat rond de geluidsbanden
stellen de verdedigers van
Nixon vast dat de president
(en daarmee de vice-presi
dent) immuun zijn voor straf
vervolging zolang zij in het
Witte Huis zitten. Er is ten
slotte nog een mogelijkheid die
voorzover ik weet aan de aan
dacht is ontsnapt. Misschien
bevatten de stukken band die
betrekking hebben op Water
gate geen enkel bewijs dat
Nixon een kwalijke rol in de
schandalen heeft gespeeld.
Misschien heeft hij dingen die
hij niet op de band wilde
hebben buiten het bereik van
de microfoons gezegd. In dat
geval kan hij, na zijn lange
kruistocht ter bescherming
van wat hij als zijn grondwet
telijke privileges wilde zien,
op bevel van het Hoogge
rechtshof de geluidsbanden
vrijgeven ten bewijze van zijn
onschuld. Hij kan dan zeggen
dat hogere motieven het hem
tot dan toe onmogelijk 'maak
ten zichzelf te verdedigen te
gen de boosaardige vervolging
door zijn opponenten. Men ziet
dat op het schaakbord van
Watergate nog van alles moge
lijk is. Intussen is het volk
vermoeid van Watergate, of
schoon het er van walgt.
BERT VAN VELZEN
De komende week zal er
door velen gepraat worden
over „vrede" Daarvoor heb
ben allerlei actie- et. werk
groepen, gestimuleerd door ne
gen kerken (w.o. de rooms
katholieke kerk) in Neder
land, de Vredesweek georgani
seerd. De portemonnee kan
dicht blijven, want het gaat
bij deze ac ie niet om geld.
Hel gaat om u zelf, uw kinde
ren, uw buren.
Nu zijn er globaal drie le
vensgrote misverstanden in
het spel, want,eer de meeste
mensen aan „vrede" denken:
1. We leven nu in een toe
stand van vrede, sinds 1945.
2. Vrede heeft te maken met
„poeslief en aardig voor me
kaar zijn", geen ruzie, geen
conflicten.
3. De politici en het leger,
de NAVO, beslissen over vre
de of oorlog.
Misverstanden! Zo zeggen
de v. erkgroepen die zich voor
de vrede inzetten en die, op
verzoek van het Interkerkelijk
"redesberaad in ons land, hun
gedachten met het oog op de
Vredesweek op papier hebben
gezet. Misverstanden, waarmee
we met z'n allen weliswaar
zijn grootgebracht, maar die
we nu toch uit de weg moeten
gaan ruimen.
Noemt u dat vrede, een on
verminderde bewapeningswed
loop, kernproeven, miljarden
gulden naar legers die „de vij
and" moeten afschrikken?
o<*int u da' vr als u bang
bent v .or een vijand, „de
tussen", ot „de Chinezen", of
„de communisten" (of omge
keerd) „het Amerikaanse im
perialisme".
Noemt u het vrede als wij
het licht in eikaars ogen niet
gunnen, gastarbeiders negeren,
langharige jongens negeren,
een minder begaafde, een ,.te
linkse" of een „te rechtse"
Collega negeren en ons vooral
,,de kaas niet van het brood
laten eten"?
We leven allesbehalve ln
een toestand van vrede, maar
we zijn met z'n allen in de
voortdurei.de prestatieslag om
meer welvaart, betere posities
en grotere consumptie; er al
van overtuigd dat er „vrede"
is wanneer wij zelf maar van
niemand en niets last hebben.
Die vrede van ons is een illu
sie. Niet voor niets bestaat er
ondanks die z.g. vrede van ons
erg veel onvrede bij de men
sen.
Een belangrijk deel van de
literatuur, die het IKV bij ge
legenheid van de Vredesweek
heeft verspreid, bestaat uit po
gingen te laten zien dat vrede
eel meer is. eigenlijk iets
heel anders is dan „geen oor
log". Al was het alleen al door
het feit dat wapens en hun
dreiging er nog wel zijn, ook
al zwijgen ze nu.
En wij hebben vrede met
die dreiging. Zolang we onze
NAVO maar hebben, zeggen
we in Europa, zolang we onze
atoomkoppen maar hebben,
zeggen ze in de Verenigde
Staten, zolang we onze War-
schaupactleggers maar paraat
hebben, zeggen de Russen. Zo
'aug zitten we goed, zijn we
veilig. Waar of niet, zo rede
neert bijna iedereen van ons.
Wat betekent dat? Dat wij,
niet alleen onze reger ngen,
maar u en ik en onze buren,
die anderen al.-, vijanden zien,
als bedreiging.
En gebeurt er niet precies
hetzelfde in onze eigen omge-
vii g? Voelen de hogere inko
menstrekkers zich niet be
dreigd Voelen topsporters
zich niet dagelijks bedreigd
door rivalen? Voelt u zich niet
in uw positie bedreigd door
een carrière makende colle
ga?
Binds de mensheid als een
groep veredelde apen uit de
bomen is gekomen hebben
mensen vijanden gekend, „an
deren" die hen bedreigden
Het ziet er met naar uit dal
wij in 1973 al veel anders
denken en leven. Maar beter
dan dat als een sooi t natuurwet
te accepteren, kan men beden
ken dat inmiddels de wereld
zo „klein" is geworden, dat
we zo van elkaar afhankelijk
zijn geraakt dat onze verant
woordelijkheid voor elkaar en
eikaars voortbestaan (denk
aan atoombom en aan milieu
vervuiling) zo groot is gewor
den, dat je "privé-gedrag mee-
bepalend is geworden voor het
reilen en zeilen in de straat
waar je woont, je gemeente, je
tand, de wereld.
Het ziet er naai uit dat daar
ie grootste belemmering voor
een echte vrede ligt: dat de
leesten van ons niet in de
gaten hebben hoe groot hun
invloec, is „Als dit zou veran
deren, of als dat.zeggen
we, dan zou de wereld er wel
outer u.tzien. En we hebben
nie. ir de gaten dat we er zelf
mede voo, zorgen dat er juist
weinig ten gnede veran
dert. „Wat kan ik nou „De
reger.ngen, de grote bedrijven
de rnken maken toch df
dienst uit Dat zeggen we
vaak. en we hebben niet m de
gatm dat we door niets te
Joen de machten dezer wereld
hun cang laten gaan. Nets
doen d.w.z anderen maar la
ten bellissen is óók politiek.
Kardinaal Alfrink heeft ln
verband met de Vredesweek
gezegd, „riet komt me voor
dat bel thema van de vredes
week dit jaar „De vrede bjj u
thuis" zal kunnen bijdragen
om deze raakpunten en ver
banden meer ziehbaar te ma
ken. Ieder ontmoet als we
ons niet daarvoor afsluiten
in de eigen wijk of plaats
buitenlandse arbeiders, Suri-
.amers, Portugese en andere
politieke vluchtelingen, maat- a
zhappelijk gediscrimineerden.
L. vrijwel elk gezin kan door
de militaire dienstplicht de
vraag wórden gesteld of deze
als vanzelfsprekend moet wor
den beschouwd dan wel aan
leiding k; n geven tot een ver
dieping in de huidige bewape-
ningsprohlemen en of daarte
genover een meer hew usle hou-
ling moet worden aangeno
men".
Met „vrede bij u thuis"
wordt iets heel anders bedoeld
dan het verdoezelen van con
flicten ln het gezin, op school,
•n het bedrijf of op het sport
veld. „omwille var de lieve
vrede". Dat benadrukken de
brochures Te door het Inter
kerkelijk Vredesberaad zijn
verspreid. Werken aan vrede
kan luist letekenen dat con
flicten en meningsverschillen
woHen uitgepraat In een ge
zin waar de kinderen kunnen
en mogen meediscussiëren
iver de gr-te wm-eldproble
men. die op hen afkomen via
de t de krant en 0p school,
groeien meer bewuste toekom
stige burgers op, die straks
eerder kunnen kijken dan hun
neu. en de neus van hun auto
lang is.
Er zijn echter, om nu alleen
bl,i „liet gezin' te blijven, nog
■rg veel gezinnen waar pro
blemen lie verder gaan dan
de voortuin of de flatgaleriJ
uooi' ter sprake komen. Hoe
vaak zegt men niet: „Bah
wéér niks als ellende op die
tv", en de knop wórdt omge
draaid „.Tongen, daar kun jij
nog niet over meepraten".
Hoe leren we onze kinderen
omgaan met dat gastarbeiders
gezin dat in de buurt woont
Durf je als ouder een opmer
king van een kind serieus te
nemen, als het je eigenlijk op
je nummer zet? Ben je als
vader altijd alleen maar de
baas, en daarmee uit. basta?
Leren kinderen zich ook ver
diepen :n de gedachten en
angsten van hun ouders. Denk
je bij het tafelgebed ook aan
nnder elders in de wereld?
Zo maar wat vragen, en dan
alleen nog maar over het ge
zinsleven Een eilandje in de
,rote samenleving Maar die
samenievinr bestaat juist uit
al!» maal van die „eilandjes"
En wat neel't het voor zin, ja
we k echt hebben we, om te
roeper, dat het onrecht uit de
ereld moet. dat alle mensen
-moeders moeten zijn en dal
het ui moet zijn niet oorlogen
belangenstrijd en onderdruk
king. ais je daar zelf thuis
niet aan meewerkt?
Het belangrijkste doel van
deze Vredesweek is dat we
ie1 -n «iei. dat het bereiken
van «rede i"- de wereld afhan
kelijk is an de mate waarin
w„ thuis aan de vrede wer-
xen.
JJ>.
Vast en zeker hebt u wel eens
meegemaakt dat twee compag
nons (veelal verwanten) na
een hoopvolle start elkaar zo
danig gingen irriteren dat de
voorgenomen samenwerking
een aanfluiting werd. Perioden
van hevige ruzie en ijzige
zwijgzaamheid volgden elkaar
op. En wie het nog niet wist
werd het duidelijk dat ook
buiten huwelijk en Mozambi
que de intermenselijke ver
houdingen wel eens afwijken
van de christelijke beginselen.
In zo'n situatie was tot voor
kort de enige oplossing wach
ten totdat een van de twee het
schip zou verlaten, hetzij ten
einde raad hetzij gedwongen
door de dood. Maar nu is het
anders. Het Wetboek van
Koophandel (1) bevat een
aantal wetsbepalingen waaruit
blijkt dat bij het Gerechtshof
Amsterdam een Onderne
mingskamer is ingesteld die
op verzoek van belanghebben
den een onderzoek kan instel
len en voorzieningen treffen
indien er van wanbeleid spra
ke is. Tot deze voorzieningen
behoort onder meer de schor
sing of ontslag van een of
meer bestuurdersde tijdelijke
aanstelling van een of meer
bestuurders of commissarissen,
alsmede de ontbinding van de
vennootschap. Een grote macht
dus!
Zo werd in het geval dat ik u
deze week voorleg de Amster
damse Ondernemingskamer
betrokken in het conflict van
twee directeuren-grootaandeel
houders (ieder had 50%) ener
naamloze vennootschap die
zich bezig hield met de fabri
cage en handel in grafische
machines. De een behartigde
de iji- en verkoop, de ander
voerde de administratie. Ja
renlang hadden ze geruzied
tegen elkaar geprocedeerd, het
personeel in hun conflict be
trokken en zelfs slaags ge
raakt op kantoor. De gevolgen
bleven niet uit; niettegen
staande een omzet tenderende
naar een miljoen leed de ven
nootschap jaar op jaar verlies.
Op één punt waren ze het
eens: als het zo doorging ging
de zaak (en daarmee hun cen
ten) naar de knoppen. Om dit
te voorkomen betrokken ze de
Ondernemingskamer in de
zaak. De rapporteur door deze
Kamer aangesteld zei vierkant
dat het het beste zou zijn
beide directeuren te óntslaan
en een buitenstaander als li-
quidateur aan te stellen. Maar
aan de gevolgen (mede voor
de medewerkers) denkend
streek hij over z'n hart en
adviseerde voorshands te vol-
staan met 'n tijdelijke oplos
sing. Deze zou hierin bestaan
dat één der directeuren (in
casu de administratievevoor
een jaar zou worden geschorst
met behoud van salaris (een
sabbatical year dus!) (2) dat
een commissaris zou worden
benoemd aan wie ieder van de
heren één aandeel fiduciair
zou overdragen ('n buiten
staander op de wip dus!) en
dat controle zou worden uitge
oefend door een registerac
countant (die moeten ook le-
ven'ó). Met dit plan de cam
pagne konden de captains of
industry zich verenigen. En de
Ondernemingskamer gaf er
zijn zegen aan. (3).
En zo overbrugde de rechter
voorlopig de kloof van haat en
naijver tussen twee mensen
kinderen die 2000-jaar-Chris
ten dom niet had kunnen dem
pen.
D'OUWE
l( Artikel 54 a Wetboek van
Koophandel.
2) In de Verenigde Staten
krijgt een hoogleraar het ze
vende dienstjaar (sabbath)
vrij van dienst met behoud
van salaris; de bedoeling is
dat hij dan elders wijsheid
opdoet.
3) Hof Amsterdam (Onderne
mingskamer) dd. 26 april
1972. gepubliceerd Ned. Juris
prudentie 1973 no. 6.
(ADVERTENTIE)
Uitgebreide Gevarem erzekering.
Voor het huis waarin u
woont en de
Stoel waarin u zit
Conservatoriumlaan 15.
Tilburg, tel. (013) 62 91 11
