p
Auto.
bedrijf|
TOP
CARSl
Auto
bedrijf
TOP
CARS
Auto
bedrijf
TOP
CARS
iS
CATTY TIP
In het nieuw
naar de
groenteboer
NOORDIERSE KIEZERS
NA VIJF JAAR
NAAR STEMBUS
Amnesty start actie
voor burgergevangenen
in Zuid-Victnam
■ïvftt*
Wie weet in het bisdom wat de Pastorale Raad is
^ir-n-TH
FAMILIE DE BRUIN ZORGT
VOOR BEER PADDINGTON
VAN ALLES
OVER JAZZ
Moties
kleine
stem
r
HO.*
J-320630
„Meer dan 100.000 slachtoffers
Woensdag 30 mei 1973
21 27
peril
lehoren
mooi
i m
met
eslag.
iur
rug-
AUTORUDEJ
met minimuJ
aan betaling
dat kan alleej
bij ons
Op elke wagen 10.OOi,
of 3 maanden schriftl
BOVAG-garantiel
Grote proefrit stellen!
zeer op prijst
Elke keuring toegesj
Financiering en ird
mogelijk
TAUNUS 15M CARA\|
1968
TRIUMPH HERALD
1969
DAFF 44
1968 ij
FIAT 124 SPORT T
1970
PEUGEOT 204
1969
NSU PRINZ
1970 i|
NSU 1200
'971 3fl
NSU 110 T
1968
FIAT 850
1967
AUTOB1ANCHI
1970 2|
VW 411 E
1969 fi\
SIMCA 1000
1966
VW 1300
1965
SIMCA 1301 SPECIAL I
1972 sjj
SIMCA 1100
1969 2l|
ALFA ROMEO 1750
1970 58j
FORD TAUNUS 1300
1972 53)
DYANE6
1971 35|
OPEL KADETT
1972 56j
RENAULT 4L
1971 29i
DAFF 55
1969 241
MERCEDES 250 SE
1968
PLYMOUTH TURY 3
1968 29SI
DOORNBOSCHLAAN I
104-106 in BREDA-NOORI
Bij Shell-benzine-pompe"!
Geopend
van 10.00 - 18.00 uur|
vrijdags
van 10.00 - 21.00 uurj
KOOPAVOND
zaterdags
van 10.00 - 18.00 uur|
Inlichtingen
van 10.00 - 21.00 uurl
TELEFOON 0 1 600-7137'f
telefoon 01600 - 7T37'
breda-noord
Een hond, poes of schild
pad als huisdier is niets bij
zonders, maar een beer...en
dan nog wel met de moeilij
ke naam Paddington...Toch is
er een familie, die een beer
tje met die naam in huis
heeft. Het is de familie De
Bruin. In een aantal boeken
wordt er over verteld.
De familie De Bruin vond
het beertje op het station
Paddington in Londen. Het
dier was a>Vs verstekeling
vanuit Peru gekomen en had
een kaartje om de hals waar
op stond: Zorg alsjeblieft
voor de kleine beer.
Al direct kwamen de men
sen, waarbij Paddington zou
gaan wonen tot de ontdek
king, dat ze zioh beslist niet
zouden vervelen als de klei
ne beer in de buurt was.
Paddington rolt namelijk van
het ene avontuur in het an
dere. Zo redt hij bijvoor
beeld een toneelstuk en to
vert hij per ongeluk het hor
loge van meneer Peper ka
pot. Er zijn verschillende
boekjes over Paddington.
Voor degenen, die liever
pi'aatjes kijken dan lezen
Veel kinderen houden van
muziek en hebben zelfs een
instrument. Ze weten van al
les over kinderliedjes, pop
muziek en soms over klassie
ke muziek. Er zijn echter
maar weinig kinderen, die
iets over jazz kunnen vertel
len.
Jongens en meisjes, die
hierin wat verandering wil
len brengen kunnen morgen
terecht in het Turfschip in
Breda. De organisators van
het Oude Stijl Jazz Festival
hebben namelijk ook voor
een kindermiddag gezorgd.
Een jazzband zal het een en
ander laten horen, iemand
vertelt van alles over de in
strumenten en er zijn ook
kinderen, die een instrument
zullen besoelen.
Verschillenden van jullie
zullen weieens op zo'n jazz-
middag zijn geweest. Ieder
jaar wordt er namelijk een
georganiseerd.
Kinderen, die nog meer
over de jazzmiddag willen
weten kunnen bellen naar
het secretariaat van het Ou
de Stijl Jazz Festival tele
foon 01600-51364. De toe
gangskaarten kosten vijftig
cent.
Kijk daar heb je Biervliet daar is het Geuzenfeest. En daar zie je Jaap en Ber
tha. Bertha heeft de poort geschilderd. En Jaap heeft de lampjes gemaakt.
Mirjam van der Helm, Terneuzen, 8 jaar.
zijn er deeltjes met grote
platen en weinig tekst. In
elk boekje beleeft Padding
ton een avontuur. Voor dege
nen, die liever lezen dan
plaatjes kijken zijn er boe
ken met een paar kleine te
keningen en veel verschillen
de avonturen. Michael Bond
heeft de verhalen geschreven
en Fred Banbery en Peggy
Fortnum maakten de teke
ningen. De boeken met veel
verhalen verschijnen bij Van
Holkema en Warendcrf in
Bussum. Die met veel platen
bij Lemniscaat in Rotter
dam.
t Mevrouw Postelmans stuurde deze tekening van haar zesjarige kleindochter José van Duu-
ren uit Breda.
VERANDERING
VAN SPIJS
Wees voorzichtig met het
voorzetten van nieuw voed
sel. Vooral jonge dieren
krijgen vaak last van een
slechte spijsvertering na
het eten van iets nieuws
met alle nare gevolgen van
dien. Dat wil niet zeggen
dat het nieuwe produkt
niets voor Uw kat zou zijn.
Welnee. De veelgemaakte
fout is juist om van die
nieuwe hapjes een veel te
grote hoeveelheid ineens te
geven. Maak eerst een klei
ne portie om Uw kat er aan
te laten wennen. Langzaam
maar zeker voert U daarna
de hoeveelheid op als Uw
kat er gunstig op reageert.
Verandering van spijs is
prima, maar doe het wel
geleidelijk.
Veel kinderen hebben een
poes, maar weten niet altijd
even goed hoe ze het dier
moeten behandelen. Daarom
zullen we in de Kleine Stem
regelmatig Catty Tips plaat
sen, die van alles over poe
zen vertellen. Hier boven
vinden jullie de eerste.
Moet je nog nieuwe kleren hebben, maar weet je niet wat
voor iets je moet nemen, dan brengen de kleren, die de kinde
ren op de foto's aan hebben je misschien wel op een idee.
Op de bovenste foto een pak voor meisjes, dat zowel met
een rok als met een lange broek kan worden gedragen. Op de
onderste foto twee salopettes. Alle kleren zijn in verschillende
kleuren te koop en komen van fabrikant Tweka.
(Van onze redactie
buitenland)
BELFAST De Noordierse
kiezers zullen zich vandaag
voor het eerst in vijf jaar
kunnen uitspreken over de po
litieke toekomst van de ver
deelde provincie. In de afgelo
pen vier jaar van burgerstrijd,
die meer dan achthonderd
mensenlevens kostte, trokken
de extremisten de meeste aan
dacht, maar politieke waarne
mers, gesteund door een opi
nie-peiling, geloven dat de
drie gematigde partijen in UI
ster bij de verkiezingen voor
de plaatselijke raden een be
langrijk deel van de 526 zetels
zullen krijgen.
Ofschoon de 1.200 kandida
ten hun campagne baseren op
urgente kwesties zoals een be
tere huisvesting en meer
werkgelegenheid, is de onder
liggende factor het programma
vaai de partijen en hun stand
punt jegens de volksvertegen
woordiging die over een
maand zal worden gekozen.
Deze zal, althans volgens Brit
se zegslieden, de rooms-katho-
lieke mindenheid in Noord-
Ierland meer zeggenschap in
Noordierse zaken geven.
De betrekkelijk gematigde
officiële unionistische partij,
de traditionele vertegenwoor
digster van de protestantse
meerdenheid, zal, ofschoon ge
troffen door splitsingen en uit
tredingen, naar verwacht
wordt de meerderheid van de
zetels behalen. Zij gaat ak
koord met de plannen van de
Britse regering voor de toe
komst van Ulster, maar wil
zich beijveren voor een aantal
wijz gingen. Zo wil zij weer
de controle over de politie in
de provincie krijgen.
De sociaaldemocratische ar
beiderspartij (SDLP), die ka
tholieken van het centrum
vertegenwoordigt, zal vermoe
delijk de meeste katholieke
stemmers krijgen. Maar unio
nisten en SDLP kijken met
enige zorg naar de alliantie-
partij die ca. twee jaar gele
den werd gevormd en die zo
wel katholieken als protestan
ten trekt. Deze partij zou de
stemmen kunnen winnen van
veel mensen die de traditione
le partijen die het land vijftig
jaar geleid hebben, moe
zijn.
Beide kampen hebben te
maken met splin-terg-oeperin-
gen. De democratisch-umonis-
temparti-j van dominee Ian
Paisley en de Vanguard-bewe-
ginig van William Craig heb
ben een coalitie gevormd van
rechtse protestanten die zich
verzetten tegen de regerings
plannen voor de toekomst
van Ulster.
Republican Clubs, een orga
nisatie van de marxistische of
ficiële vleugel van de IRA,
voert een levendige campagne
met een sterk socialistisch
programma.
AMSTERDAM Sinds het
begin van de oorlog in Vietnam
hebben duizenden van onze
monniken de gevangenis ver
kozen, omdat zij geweldloze
strijders voor vrede waren
Velen van ons zijn vermoord,
vergingen van ellende in de
cellen en tijgerkooien en
wachtten meer dan vijf jaar
achter de tralies zonder
hoop.
Zo begint een folder van
Amnesty International, die de
inleiding vormt voor een actie,
die deze organisatie gaat voe
ren voor de honderd tot twee
honderdduizend burgergevan
genen, die volgens Amnesty in
de gevangenissen van Zuid-
Vietnam zitten.
Het is een citaat uit een
brief, die drie boeddhistische j
monniken twee j aai- geleden
uit een gevangenis in Saigon
wisten te smokkelen. Uit de:
documentatie en persberichten
die daarover beschikbaar zijn -
het speciale gevangennummer
van Het Vietnam Bulletin
geeft daarvan bijvoorbeeld een
uitvoerig beeld - verkeren de
burgergevangenen in Zuidviet-
nam in een afschuwelijke situ
atie.
Amnesty International be
gint daarom een korte interna
tionale campagne van een aan
tal maanden, waarin plaatselij
ke groeperingen en instanties
gevraagd wordt een stroom
van brieven aan de Zuid-Viet-
namese autoriteiten te zen
den.
Bij Amnesty zijn 3000 gevan
genen met name bekend.
Die gevangenen kunnen
door groepen (afdelingen van
kerken, partijen enz. geadop
teerd worden. Degenen, die
mee willen doen aan de actie
kunnen bij Amnesty gege
vens vragen over één gevan
gene, die gegevens worden
aan anderen niet verstrekt.
Behalve deze persoonlijke in
formatie wordt ook uitvoerige
informatie verstrekt over de
situatie in Zuid-Vietnam. Deze
informatie is verzameld door
de Researchafdeling van Am
nesty in Londen.
De opzet van de hele actie
is, dat zoveel mogelijk mensen
elke twee weken een brief
schrijven naar Zuid-Vietnam,
waarin bij de betreffende au
toriteiten om vrijlating wordt
gevraagd van een gevangene.
Ue adressen worden ook door
Amnesty beschikbaar ge
steld.
Behalve het bepleiten van
vrijlating van d egevangenen
wil Amnesty ook het geven
van materiële hulp aan de ge
vangenen en hun gezinnen
mogelijk maken. Amnesty In
ternational is te bereiken via
telefoonnummer 020-224674 in
de Roetersstraat 34 te Amster
dam.
(ADVERTENTIE)
Ondanks zijn jarenlang be
staan deelt de diocesane pasto
rale Raad van het bisdom Bre
da het Jot van praktisch alle
raden en anderszins vertegen
woordigende lichamen. Dat lot
eenzaamheid. Is het niet zo
dat deze raden te kampen
hebben met hetzelfde „isole
ment aan de top" waarin eer
tijds vorsten en bestuurders
leefden?
Het verschel met genoemde
raden en eigenlijk ook liet
Parlement is dat deze hcha-
men dat isolement niet willen
tn ook dat hun isolement niet
voortkomt uit een enorm groot
&ezag, of onUtg, onder de be
cking, maar eerder uit onbe
kendheid bij de bevolking,
hoed, van het bestaan van ons
Parlement zullen de meesten
jvel weet hebben al blijft
het daar din ook vaak bij
van het bestaan van een Dio
cesane Pastorale Raad zijn,
yrezen wij, weinig katholieken
|n het bisdom Breda op de
ïopgte. Toch is het een gezel
schap van rond de honderd
'eken en priesters uit het hele
jnsdom die voor een werkelijk
belangrijk deel het beleid in
het bisdom mede-bepalen. Dat
komt uiteraard ook doordat de
bisschop zich veel aan de ad
viezen van de DPR gelegen
aat liggen, maar het feit is er
niet minder door.
De vraag lijkt gewettigd of
kerk, waarin het beleid
inspraak gevoerd wordt,
Jheen daarom al beter js dan
en kerk im-nraak in
behi':t 'ft aan
trekkingskracht en de z eg-
gingsschap van die kerk niet
bar veel groter wordt. Er is
met de vernieuwingsgolf tij
dens en na het Tweede Vati
caans concilie natuurlijk erg
veel verbeterd: de eredienst
(liturgie) in de kerken is veel
aansprekelijker geworden en
in zeer veel kerkdiensten een
levend gebeuren geworden; en
ook de verkondiging heeft
merkbaar veel geprofiteerd
van de nieuwe theologische
inzichten. Op zichzelf erg
waardevolle winstpunten.
Maar toch zijn de kerken ver
der leeggelopen en is het
priesterbestand blijven dalen.
Wij vermoeden dat dat mede
komt omdat de kerk op een
zeer wezenlijk punt niet goed
raad weet: de dienst ofwel
haar plaats en taak in de sa
menleving (we houden ons
hierbij aan de driedeling in ta
ken van de kerk zoals die
enkele jaren geleden voor het
bisdom Breda is geformuleerd
in de Proeve: eredienst, ver
kondiging, dienst, waarbij met
dienst bedoeld worden de min
of meer praktische consequen
ties in de samenleving van
wat de kerk in de eredienst
viert en in de verkondiging
belijdt). Juist deze dienst aan
de samenleving bepaalt voor
een groot deel het gezicht, de
zeggingskracht en werkings
kracht van de kerk in de sa
menleving. Op deze dienst van
de kerk aan de samenleving
heeft de DPR zich de laatste
tijd geconcentreerd, en niet
zonder resultaat.
Tot voor kort schitterde ook
de DPR-Breda in het met wis
selende meerderheden aanne
men van resoluties, aanbeve
lingen en moties: men sprak
zijn mening uit althans de
grootste gemene deler ervan
en ging over tot de orde
van de dag. De volgende dag
kwam de stoere uitspraak van
de raad nog eens in de kran
ten maar dan had je het meest
al wel gehad. De bisschop en
zijn staf konden aan het werk
en zelf wachtte men af. Na
een fikse crisis binnen de
DPR is men tot een nieuwe
opzet gekomen waarbij veel
meer de nadruk is komen te
liggen op de zelfwerkzaam
heid van de leden van die
raad. De overtuiging binnen
de DPR werd algemeen: ver
klaringen helpen niets, en stu
dies en rapporten helpen al
leen als we er ook zelf mee
aan het werk gaan.
Het meest opmerkelijke aan
de vergadering van de DPR
op 18 mei j.I. was dan mis
schien ook wel dat er geen
enkele resolutie of motie is
aangenomen en zelfs niet op
tafel kwam. Een van de be
langwekkendste onderdelen
van die vergadering vonden
wij het eerste half uur, waarin
door de zes dekenale delega
ties verslag werd gedaan over
wat zij in het afgelopen half
jaar aan „huiswerk" hadden
gedaan.
Nu bleek uiteindelijk dat de
tijd tussen de halfjaarlijkse
vergaderingen veel belangrij
ker is dan de vergaderingen
zelf: de vergadering werd nu
voor het eerst: balans opma
ken van het gedane werk en
taken uitzetten voor het ko
mende halfjaar.
De balans: er zijn drie pas
torale werkers voor de dienst
Kerk en Samenleving geko
men, een voor het dekenaa'
Noordrand (de noordwesthoek
van Brabant), een voor deels
het dekenaat Breda en deels
de districten Dongen, Gilze en
Rijen, en een voor Oosterhoii!
en omgeving. Twee van hen
weliswaar slechts part-time.
maar men moet bedenken dat
er twee maanden geleden niet
één was. Bovendien is zeer
belangrijk dat deze functiona
rissen betaald worden uit
fondsen van Charitasinstellin-
gen (de vroegere armbestu
ren) in de betrokken regio's.
Alleen in het dekenaat Noord
rand is dat (nog) niet het
geval, maar daar staat weer
tegenover dat reeds een be
langrijk aantal charitasinstel-
lingen in het dekenaat Bergen
op Zoom bereid zijn een pas
toraal werker voor de dienst
aan de samenleving part
time te betalen.
Uit die balans sprong verder
naar voren dat op veel plaat
sen werkgroepen voor Kerk
en Samenleving zijn ontstaan.
Groepjes gelovigen die door
middel van acties, informatie
verspreiding en daadwerkelij
ke hulp iets op gang willen
brengen in hun eigen buurt of
dorp: die in hun eigen omge
ving een stukje samenleving
dichterbij proberen te brengen
in de geest van het evange
lie.
Toegegeven, als er iets in de
kinderschoenen staat is het dit
wel, en in verschillende deke
nale delegaties zal veel werk
staan of vallen met de activi
teit van de d°ken (het was
b.v. opvallend hoe vaak nog
de dekens ais woordvoerders
van hun delegaties optraden in
de vergadering van 18 mei).
Op plaatselijk niveau zal een
werk- of actiegroep nogal eens
drijven op de inzet en energie
van een of twee mensen.
In de laatste paar vergade
ringen van de DPR bleek ech
ter dat men oog krijgt voor
deze groepjes, en ze wil sti
muleren of ze zich nu bezig
houden met het voorbereiden
van een vastenactie, met het
maken van stencils over een
milieuprobleem in de streek,
met het helpen van bejaarden
of met het bouwen van infor
matiestands over de Vredes-
week, Zuid-Amerika of over
sinaasappels uit Zuid-Afri-
ka.
De hierboven geschetste
aandacht voor en het zelf be
zig zijn met christelijke diens!
verlening is toch wel iets an
ders dan een avondje studeren
en een middag samen praten
over een beleidsrapport, dat
tenslotte toch de bisschop, zijn
vicaris en een paar naaste me
dewerkers moesten uitvoeren.
Dat praten over de grote be
leidslijnen is wel van belang,
maar niet als het gebeurt in
het isolement van de bestuur
ders-onder ons, zonder dat de
mensen er ook maar weet van
hebben. En voor „het publiek'
was ook de DPR bij de be
stuurders gaan behor en.
Terwijl we hier van de eni
kant de eerste aanzetten to
een bemoedigende ontwikke
ling mogen signaleren, moe
van die andere kant meteei
geconstateerd worden hoi
moeilijk het blijkt te zijn ol
dit pad door te gaan. Dat
bleek namelijk op dezelfde
vergadering, toen de jongste
vastenbrief van de bisschop
pen ter sprake kwam. Bis
hop Ernst stelde toen vasr
dat er bij veel mensen die de
brief serieus hebben genomen,
na hei eerste enthousiasme
een zekere ontmoediging te
constateren viel. Dat was naar
zijn idee overigens niet het
gev. onder de !rder -zn
DPR. Toch menen wij uit de
wel summiere rapportage tei
vergadering niet zozeer ont
moediging dan toch zeker
radeloosheid te hebber ge
hoord: een ontzettend iinr
brief met erg veel rijke ge
dachten, maar wat moeten we
er nou mee aan? We zouden
er zo graag iets mee gaan
doen. Ermee de boer op. Maar
hoe? Eigenlijk de vragen van
bijna ieder pastor in onzr
dagen: hoe bereik ik de men
sen weer, hoe maak ik ze
weer warm voor de goi-dc
zaak? Of de vraag van de
kerk in alle tijden: dat evan
gelie, een ontzettend fijne
boodschap, we zonden er zo
graag iets mee gaan doen. De
boer op, maar hoe? Toch wer
den er enkele zinnige sugge
sties gedaan: ga systematisch
op scholen en in godsdienstles-
ten aandacht schenken aan de
brief; schakel vormingscentra
en kloosters in voor bezinning
•n meditatie hierover, stel een
earn samen dat in paro
dies en op bijeenkomsten de
rief ter discussie komt stel
en.
Het is alleen erg jammer
dat, het er niet van gekomen is
lat de delegaties uit de zes
-ekenaten zichzell opnieuw
een opdracht mee naar huis
hebben gegeven. Want aan
wie waren die enkele sugge
sties nu eigenlijk weer ge
richt? Aan de bisschop aan
het Diocesaan Pastoraal Cen
trum? Men hart die suggesties
aan elkaar moeten richten: la
ten wij in ons dekenaat probe
ren op de scholen iets in die
richting te bereike" zélf met
onrierwi'skrachten gaan pra
ten. met oudercomtuissies la
ten wi,i eens met de kloosters
in onze eigen omgeving gaan
i "n "r moge: kheden. la
ten wij eens proberen of we
zelf voot ons dekenaat zo'n
werkteam samen zouden kun-
ïen stellen. Da> zou conse-
nent geweest ziin
Doet men zoiets niet, dan
'oopt in ieder geval de vasten-
hriet een grote kans het zo-
""'<te archiefstuk te wor-
len.
JAN LANDMAN
