SPELEN IN DE KERSTVAKANTIE
'Geef gastarbeiders eigen home'
peilingen
I
4 O l/V
w
IA V
Y>
1 V
SITTARDS BUREAU VOOR DIENSTVERLENING HEEFT OPLOSSING
De Nederlandse
politiek in de
Verenigde Naties
Weinig nieuws
onder de zon
f
mm
kleine
stem
BR43-72
Werklozen
Oplossing
Mogelijkheden
Portugal
Niet voldoende
Weinig garantie
Beneden de maat
Woensdag 27 december 1972
BR 49-72
Voor een tasje zoals o
de tekening hier boven hei
je een langwerpig stuk soe
pel leer of kunstleer nodig
Vouw het stuk dubbel en
naai de zijkanten dicht Hei
beste kun je hiervoor
knoopsgatgaren gebruiken
Maak aan de bovenkant
een aantal gaatjes en rijg
hierdoor een koord of een
schoenveter.
ft s,
-T' f
o/^
BR 51-72 ®PIB
L/IN -» I JL COPtRHHt
Het potlood op de teke
ningen hiernaast heeft erg
veel fantasie. Van een ver
keersbord maakt het een
jongetje op ski's en van
een stuk van een roeiboot
een vogel. Je kunt de
plaatjes natekenen, of, als
je dit te moeilijk vindt, al
leen maar kleuren
eindredactie
rieja van aart
Is er ijs en sneeuw, dan is de winter fijn. Je kunt schaat
sen, sneeuwballen gooien, een sneeuwman maken en
glijden. Regent het echter, dan kun je niet naar buiten
en veel kinderen vervelen zich dan binnen al gauw. Voor
degenen, die niet weten hoe ze zich moeten bezig houden
in de kerstvakantie hebben we allerlei spelletjes en
knutselideetjes bij elkaar gezocht voor deze pagina. Veel
speel- en knutselplezier.
9 Voor degenen die van borduren houden hierboven een
leuk patroon. Je kunt bijvoorbeeld de rand van een ser
vet ermee versieren.
Kleine kinderen moeten voor het maken van de vogel
hulp vragen aan de ouders of grote broer of zus. Om de
vogel te maken heb je nodig een grote sluitspeld, een stuk
kurk, een lucifer en een pluk watten. Buig de sluitspeld
voorzichtig als op de tekening hierboven. Pak de lucifer
en maak er een punt aan met een scherp mes. Wikkel de
pluk watten rond het lichaam en plak deze zo nodig vast
Zet de ooievaar tenslotte op het stuk kurk.
ER 51-72
Drie mannen, die schipbreuk hebben geleden dobbe
ren rond op de zee. Ze willen alle drie naar het eiland.
Slechts een van de drie neemt de goede weg. Wie is dat?
De oplossing staat ergens anders op deze pagina.
Op de tekening hierboven zie je zes verschillende
mannen. In het vak eronder staan zes voorwerpen. Ieder
voorwerp hoort bij een van de mannen. Zoek op wat .bij
wie hoort. De oplossing staat elders op deze pagina.
Oplossingen raadsels:
'9-.J 'e-3 'z-a VD 'I-a 's-v mauueui saz
■guuqoir apaog ap ui }iz g luaSuijaqnaaqdupg
(Van een onzer verslaggevers)
SITTARD Heren werkge
vers: in Sittard zit de Stich
ting Centraal Bureau Dienst
verlening met smart te wach
ten op een telefoontje, een
briefje van u.
Tenminste, wanneer U bij de
produktie gebruik maakt van
de diensten van krachten, die
we vroeger gastarbeiders
noemden, maar die nu meer en
meer aangeduid worden als
buitenlandse werknemers. De
Stichting Centraal Bureau
Dienstverlening kan zich heel
goed voorstellen, dat U wor
stelt met het onderbrengen
van deze arbeidskrachten, met
de huisvesting dus. Immers: de
mogelijkheden zijn beperkt en
lang niet allemaal even ideaal.
Je kunt als werkgever een
pension afhuren of wanneer
de gastarbeiders dat liever
hebben de huisvesting aan
henzelf overlaten. Uit zuinig
heidsoverwegingen kruipen de
heren dan vaak met ongekende
aantallen collega's in huizen
die ze zelf runnen, maar
waarin ze het lang niet altijd
even nauw namen met de hy
giëne en voor hun werk ge
schikte voeding. Gevolg: zieke
gastarbeiders, minder produk
tie, minder winst.
Daar komt nog bij dat Neder
land steeds feller begint te re
ageren op grote concentraties
gastarbeiders in aigenlijk „al
leen voor Nederlanders" be
stemde woonwijken. Dat heb
ben we wel gezien in de Rot
terdamse Afrikaanderbuurt en
eerder al o.a. in de Haagse
Natscherstraat.
Gevolg daarvan: onrust onder
de bevolking, onrust onder de
gastarbeiders, een stemming
van „wat doen die lui hier, we
hebben zat werkelozen die
niet aan de slag komen" en
wat is het uiteindelijke resul
taat Dat de gastarbeiders
niet meer komen, niet meer
mogen komen. Dus: weer min
der produktie en nog minder
winst, want geen werkgever
gelooft nog dat werkeloze Ne
derlanders met liefde de open
gevallen arbeidsplaatsen inne
men van hun buitenlandse col
lega's.
Welnu: het Sittardse Bureau
Dienstverlening heeft een pas
klare oplossing voor het huis
vestingsprobleem en wilde Ne
derland dat laten weten. Op
uitnodiging van het Neder
lands Christelijk Werkgevers
verbond werd de vaderlandse
pers bij elkaar getrommeld en
naar Sittard genood voor tekst,
uitleg en een rondrit langs
door het Centraal Bureau ge
runde gastarbeiderstehuizen.
„Gezellenhuizen" heten deze
verblijfplaatsen in de Lim
burgse volksmond. Ze dateren
niet van vandaag of gisteren,
maar van 1915 toen Limburg
al volop worstelde met het
huisvestingsprobleem van van
elders aangetrokken mijnwer
kers.
Ten behoeve van o.a.
de Daf, Mosa en Radium be
heert de stichting 12 tehuizen,
die in totaal een capaciteit
hebben van bijna 2400 bedden.
Ideaal is deze vorm van huis
vesting natuurlijk ook niet.
want hóe goed de verzorging
ook mag zijn, het blijft discu
tabel dat het huisvestingspro
bleem zo moet worden opge
lost. Het bij elkaar duwen van
grote groepen volwassen arbei
ders kan nooit een echte oplos
sing zijn, al verlost het dp zo
genaamd tolerante Nederland
se gemeenschap wel van een
hoop problemen.
Wat mag een gastarbeider van
het verblijf in een dergelijk te
huis verwachten. Hij wordt
er zowel sociaal als materieel
en cultureel verzorgd.
De sociale verzorging brengt
hem op vormings-weekends,
bij welke gelegenheden hij op
de hoogte gesteld wordt van
de Nederlandse zeden, wetten
en gewoonten.
Bovendien krijgt hij de begin
selen van onze taal bijge
bracht en lenen speciaal aan
gestelde maatschappelijk wer
kers hun oor voor problemen
waarmee de gastarbeider wor
stelt.
Materieel heeft hij ook niets te
klagen. Tijdens gemeenschap
pelijke maaltijden krijgt hij
goed te eten en te drinken.
De culturele verzorging ten
slotte staat borg voor een fiks
aantal ontspanningsmogelijk
heden.
Wil de gastarbeider toch liever
buiten het tehuis zich ontspan
nen, dan is hij vrij om te gaan
en te staan waar hij wil. Wel
iswaar vindt hij tegen midder
nacht de deur van het tehuis
gesloten, maar na een druk op
de bel wordt hij zonder pro
blemen binnen gelaten. Alleen
ten aanzien van zijn seksuele
behoeften is de gastarbeider in
dergelijke huizen (nog steeds)
aan regels gebonden. Vrouwen
zijn in huis weliswaar niet ta
boe, maar dienen wel ontvan
gen te worden in de kantine.
Naakt-foto's opprikken tegen
de kamerwand mag, maar „te
naakt" is verboden.
Bij de grote gezellenhuizen is
het zo geregeld dat de gastar
beider zelf maximaal 6,50
per dag bijdraagt in de kosten.
De rest, meestal een gelijk be
drag, komt voor rekening van
de werkgever, die ook nog
eens opdraait voor de exploita
tiekosten van het gebouw
waarin de buitenlandse werk-
namers ondergebracht zijn.
Over het runnen van de tehui
zen hoeft de werkgever zich
echter geen zorgen te maken,
want dat doet tegen kost
prijs de Stichting Centraal
Bureau Dienstverlening.
Hoe kan nu ook de rest van
Nederland profiteren van de
ervaring, die het CBD in de
afgelopen halve eeuw heeft
opgedaan In het westen en
noorden zij geen of nauwe
lijks leeg staande kloosters,
geen speciaal voor dat doel ge
bouwde gezellenhuizen.
Maar wèl is er een nauwelijks
bekende subsidieregeling voor
de bouw van „gezellenhuizen"
Er kan dus gedeeltelijk op kos
ten van vadertje staat nieuw
bouw gepleegd worden.
Nieuwbouw, die voor de huis
vesting van gastarbeiders be
stemd is Zolang de Nederland
se economie deze krachten nog
nodig heeft. Daarna kunnen
deze gebouwen geschikt ge
maakt worden als bejaardente
huizen, als opvangcentra voor
bepaalde groepen in de samen
leving.
al
te
Mogelijkheden genoeg dus,
blijft het natuurlijk te mal dat
de Nederlandse samenleving
de buitenlandse werknemer
geen kans geeft om normaal
leven in bestaande woonwij
ken. Wegstoppen in tehuizen i
probleemlozer èn beter voor
de Nederlandse economie. Dus
de telefoon zal" wel niet
staan bij het CBD.
stil
Het overleg dat de delega
ties der negen EEG-Ian-
den bij de Algemene Vergade
ring van de Verenigde Naties
gedurende de laatste zitting
hebben gevoerd, heeft aange
toond dat de Negen het in
hoofdlijnen eens zijn over de
problemen van de buitenland
se politiek die in New York
aan de orde zijn geweest.
Dit overleg had in het alge
meen het uitwisselen van er
varingen en gezichtspunten ten
doel. Zou men het bereiken
van gemeenschappelijke
standpunten en een uniform
stemgedrag hebben beoogd,
dan zouden zich binnen de
groep van Negen ongetwijfeld
botsingen en meningsverschil
len hebben voorgedaan. Het
doel van het overleg over de
buitenlandse politiek, zoals dit
de afgelopen twee jaar in het
kader van de Zes (en later de
Negen) is gevoerd, is echter
vooralsnog meer het bereiken
van gemeenschappelijke uit
gangspunten dan van een
identiek beleid.
Het beleid van de Neder
landse delegatie is, wellicht
meer dan voorheen, gericht
geweest op het accentueren
van de elementaire uitgangs
punten, het duidelijk vastleg
gen hoe de Nederlandse rege
ring denkt over wat zij als de
voornaamste elementen van
een politiek probleem be
schouwt.
Dit is o.m. gebleken bij de
stemming over de zeven reso
luties over de Zuidafrikaanse
apartheidspolitiek, en de Por
tugese „overzeese gebiedsde
len".
Nederland heeft vijf van de
ze resoluties gesteund en zich
t. a. v. twee van stemming,
onthouden. Het onthield zich
van stemming ovér een aanbe
veling, economische en andere
sancties tegen Zuid-Afrika te
treffen omdat het tegen isole
ring is gekant en, eveneens
ervan uitgaande dat de apart
heid in beginsel moet worden
verworpen maar dat bepaalde
voorstellen onaanvaardbaar
kunnen zijn, over het inscha
kelen van de Afrikaanse be
vrijdingsbewegingen bij het
werk van internationale orga
nisaties.
Overeenkomstig het tot nu
toe gevolgde beleid heeft Ne
derland eveneens een resolutie
gesteund waarin het zelfbe
schikkingsrecht voor de volke
ren van de Portugese koloniën
in Afrika wordt bepleit. Deze
steun werd verleend ondanks
het feit dat er, naar Neder
lands oordeel, niet voldoende
inzicht bestaat in de vraag in
hoeverre de bevrijdingsbewe
gingen de enige authentieke
vertegenwoordigers van deze
volkeren zijn. De inwoners
van Angola, Mozambique en
Guinea-Bissao zijn immers, al
is dat dan een gevolg van het
Portugese bestuur, nooit in
staat geweest zich uit te spre
ken.
De door de landen van de
derde wereld ingediende, en
kort voor de sluiting aangeno
men resolutie over terroris
me biedt naar Nederlands oor
deel zeer weinig garantie voor
doeltreffend optreden. Zij
komt in feite neer op het in
stellen van een commissie
waarin 35 landen vertegen
woordigd zullen zijn, en men
kan zich afvragen of het werk
van deze commissie niet in
oeverloze discussies zal ver
zanden. Nederland lijkt voor
alsnog niet enthousiast om in
deze commissie zitting te ne
men.
De noodzaak van een inter
nationale conventie tegen ter
rorisme wordt in deze resolu
tie niet met zoveel woorden
erkend. In de Amerikaanse
ontwerp-resolutie die ech
ter, net zo min als het vooral
door Italië geïnspireerde ont
werp, in stemming kwam
werd wel sterk de nadruk ge
legd op het belang van een
conventie.
In Nederlandse kringen is
men geneigd het ver beneden
de maat gebleken resultaat
van de discussie over terroris
me op de agenda van de Alge
mene Vergadering te plaat
sen.
Wat betreft een wereldont
wapeningsconferentie, onder
werp van felle meningsver
schillen tussen China en de
Sovjet-Unie, is men in feite
ook geen stap vooruitgekomen.
Besloten is een commissie van
35 landen in te stellen die alle
ter tafel gebrachte standpun
ten zal onderzoeken. Deze lan
den moeten worden aangewe
zen door de secretaris-gene
raal.
In 1996 kwam er in Neder
land een nieuw tijdschrift
op de markt. Het heette „Het
Leven" en de redactie had
zich voorgenomen die titel
niet te verloochenen. Alles
wat er aan opzienbarends ge
beurde, al het nieuwe dat zich
aandiende, moest door middel
van een aansprekende tekst en
suggestieve foto's regelrecht
bij de lezer worden ge
bracht.
Vijfendertig jaar is Het Le
ven blijven verschijnen. Het
blad besteedde aandacht aan
de eerste bescheiden vluchten
van de gebroeders Wright, aan
de voortekenen van de Russi
sche revolutie, aan de Londen-
se suffragettes die op het oor
logspad gingen en aan de ellen
de van de Belgische vluchtelin
gen in 1914. Het bracht fasciy
nerende foto's van de ramp
met „De Hindenburg" en
wijdde uitvoerige aandacht aan
het veertigjarig jubileum van
Esther de Boer-Van Rijk. Het
was ea nieuwsweekblad en
ais zodanig registreerde het
alles wat de lezer zou kunnen
interesseren.
Leonard de Vries heeft nu
een aantal van de meest mar
kante reportages (of fragmen
ten daarvan) uit Het Leven
verzameld en in een boek van
160 bladzijden samenge
bracht-
Degenen die zelf herinnerin
gen hebben aan de twintiger
jaren en de jaren dertig (en
misschien nog aan de periode
daarvoor) zullen er uren in
kunnen bladeren. Want is het
niet fascinerend nog eens re
gelrecht geconfronteerd te
worden met alle aansprekende
gebeurtenissen van toen?
Met de moord op aartshertog
Frans Ferdinand in Serajewo,
de vlucht van de Duitse keizer
naar Nederland, de Russische
revolutie? Met de Rijksdag
brand en de meer vaderlandse
capriolen van Toon de Soep en
Piet de Bie?
Beelden die nog maar vaag
in het geheugen zijn gebleven
krijgen door deze bloemlezing
uit Het Leven weer hun oor
spronkelijke scherpte.
Wie de jaren in kwestie zelf
niet bewust heeft meege
maakt, kan uit deze verzame
ling van vakkundige journalis
tieke produkten nog iets an
ders leren, namelijk dat er
momenteel niet zó veel nieuws
onder de zon is. Want ook
toen ail werden er tijdschriften
in beslag genomen wegens het
publiceren van onwelvoeglijke
prenten, ook toen al waren er
lieden die de vreemdste re
cords najoegen en de politici
waren even optimistisch als
nu.
De laaste levensjaren van
Het Leven waren minder glo
rieus. De samensteller van de
ze bloemlezing heeft dat dui
delijk laten uitkomen. Want
de laatste foto uit het boek
toont een welvarende en glim
lachende Nederlandse jonge
man, die geïntereseerd kennis
neemt van Hitiers Mein
Kampf. Hij heeft zich zojuist
gemeld bij de S.S.-Standarte
West) and.
J.V.
(Het Leven, 1906-1940. Sa
menstelling Leonard de Vries.
Scarabee. N.V-, Laren f
19,90).
A
k
