„Als een bloem" Een verklaring' Exclusief interview met Sowjet-ambassadeur Dr. V. Lavrov en echtgenote Sowjet-ambassadeur Dr. Vladimir Lavrov: KERSTNUMMER VAN DE STEM Mevrouw Lavrowa: BEATRIX EN CLAUS NEDERLANDERS IN RUSSISCHE OGEN JEUGD LANG HAAR EN TV VRIJHEID EN VRIJHEID Ambassadeur Lavrov: Voor het eerst gedurende hun ruim vijfjarig verblijf in Nederland hebben de ambassadeur van de Sow- jet-Unie in ons land, de heer Vladimir Lavrov en zijn echtgenote mevrouw Lavrowa een interview toe gestaan. Louis Frequin sprak met hen in hun ambassadeurwo ning aan de Andries Bickersweg in Den Haag. Ambassadeur Lavrov (53) Is geboren in Moskou en volgde aanvankelijk een technische op leiding. Gedurende de wereld oorlog werkte hij als ingenieur in een vliegtuigfabriek en ver wierf hiervoor een hoge oor logsonderscheiding. Na de oor log volgde hij de Hogere Diplo- matenschool in Moskou, stu deerde er internationale betrek kingen, staatsrecht, internatio naal recht, geschiedenis en di plomatie en doctoreerde in de geschiedenis. Voor hjj naar Ne derland kwam was dr. Lavrov ambassadeur in Kenya. Het echtpaar Lavrov heeft twee kinderen. Een zoon van 22 en een dochter van 17. De zoon beëindigde dit jaar zjjn univer sitaire studie en is thans op Buitenlandse Zaken begonnen aan zjjn eerste cursus in inter nationale betrekkingen. Ook de dochter studeert. U HEBT EEN KLEIN LAND Ambassadeur Dr. V. Lavrov en zijn echtgenote, mevrouw Lavrowa MAAR U BENT EEN GROOT VOLK 9 Ik vraag: u>at zegt het feest van Kerstmis U? Is er in de Sowjet-Unie enige re- mtnicentie aan de geboorte van Christus7 De ambassadeur schudt zijn hoofd. „Daar wordt bij ons weinig aan gedacht. Alles is ge concentreerd op nieuwjaar. Alleen mensen die gelovig zijn, vieren het volgens traditie. In de Russisch-Orthodoxe kerken en in de familiekring. Maar het is een gewone werkdag. Onze wet erkent overigens vrijheid van godsdienst zo goed als die voor het atheïsme. Mevrouw Lavrowa: „De grootst» feestdag bij ons is het nieuwjaar. Dan is er vakantie en er worden grote feesten voor de kinderen gehouden en ca- deaus uitgewisseld zoals bij U met Sint Nicolaas. Zelfs in het Kremlin staat de nieuwjaarsboom vol met licht jes en geschenken". Over het aanstaande bezoek van prinses Beatrix en prins Claus aan de Sowjet-Unie zegt de ambassadeur: „Dat bezoek vindt plaats op uitnodiging van de Opperste Sowjet. De ontvangst zal in grote stijl zijn. Koninklijk. Het is het eerste bezoek van de zijde der koninklijke familie en ik kan U wel zeggen dat zij héél hartelijk welkom zijn en in die geest ook begroet en ontvangen zullen worden. Onze gastvrijheid ■al geen grenzen kennen. Het bezoek onderstreept de goede betrekkingen tussen onze beide volkeren. Wij zijn zeer vereerd met dit bezoek". Op mijn vraag wanneer het prinselijk bezoek zal plaatsvin den, luidt het antwoord: „Dat zal in het voorjaar zijn". En op de vraag: „Hoe komt zo'n be zoek tot stand? Heeft de kroon prinses laten vragen of een be zoek welkom is?" trekt ambas sadeur Lavrov een diplomatiek gezicht en het antwoord is na venant: „Ik zei U al de prinses en prins zijn uitgenodigd door de Opperste Sowjet". Wanneer ik wat aandring volgt er nog: nadat het presidium indi caties had ontvangen dat een uitnodiging op prijs werd ge steld". (Mijn eigen informatie uit andere bron luidt, dat prins Claus op diplomatiek ni veau voorzichtig liet weten dat hij met zijn vrouw wel eens een bezoek aan de Sowjet Unie zou willen brengen. Die diplomaat heeft dit uiteraard aan zijn ambassadeur doorgegeven, die op zijn beurt Moskou informeerde. Dan is de pro cedure dat zo'n delicaat verzoek allereerst in het presidium wordt behandeld. Vervolgens gaat het terug nadr de ambassadeur die 't prinselijk paar laat weten dat er wanneer het daar prijs op stelt graag een uitnodiging voor een bezoek aan de Sowjet-Unie zal worden gedaan. Intussen zullen de prinses en prins met minister Schmelzer en deze met onze regering overleg hebben gepleegd en toen deze er haar fiat aan had gegeven, kon het offi-. ciële protocol voor dit soort bezoeken op gang komen). 0 Of het echtpaar Lavrov de prinses en prins al eens ontmoet hebben Ambassadeur: Ja zeker, zij het niet dikwijls. Maar we hebben toen zeêr interessante gesprekken gevoerd. Onder meer over ons kunstbezit in onze musea Hermitage in Le ningrad en Poeskin in Moskou. Die zullen wel op het bezoek- programma komen, vermoed ik. Laatstelijk heb ik prinses Beatrix nog op de Hoge Veluwe mogen ontmoeten tijdens de opening van de tentoonstelling over Russisch kunstbezit (v. Gogh, Franse impressionisten) in het Kröller-Muller-museum. Mevrouw Lavrowa: „Prinses Beatrix heeft een ontwapenende glimlach. Ik herinner mij nog goed een ontmoeting met de prinses, toen we er met een aantal ambassadeurs en hun dames in Madurodam waren. De prinses is ere-burgemeester van Madurodam en ik heb haar ge zegd: U bent in elk geval ere- burgemeester van een zeer rus tige stad!" Maar uw koningin Juliana hebben we vaker mogen ontmoeten". a Wat vindt de ambassa deur van Nederland en de Nederlanders? Ambassadeur: Oh, I like It! I like your people so much!! Een sportieve natie. Aardige, zeer hartelijke mensen. Mijn indruk is, dat de Nederlanders vooral blij zijn als de zon schijnt. Als het somber weer is of regent, dan denk ik vaak: de mensen zitten thuis te wachten op de zon, want als de zon hier schijnt is alles mooier en blijer. Neder landers houden bovendien erg van de natuur en zijn daar zeer zuinig op. Bovendien zijn ze zeer kunstzinnig. Ik ben hier graag. Of ik veel mensèn ont moet buiten de diplomatieke kring? Ja zeker. Uiteraard veel officiële personen, maar ook Nederlanders uit de culturele, wetenschappelijke en zakenwe reld. Ik heb fabrieken en uni versiteiten bezocht. Ja, ook bui ten de randstad. En arbeiders?, vraagt U. Die zijn lid van de vakbonden. Met de vakbonden zijn contacten geweest. De tijd komt ongetwijfeld dat er uit wisseling mogelijk is. In de Sowjet-Unie zijn de vakbonden daarvoor klaar. Mevrouw Lavrowa: mijn po sitie als diplomatenvrouw is he laas wat begrensd wat het aan tal Nederlandse kennissen be treft. Dit komt wellicht ook door de taalbarrière. Maar ik heb verschillende goede Neder landse kennissen. Hele prettige en vriendelijke mensen. De Ne derlandse vrouwen en mannen kleden zich ook zeer modieus. 9 Is er verschil tussen de opgroeiende jeugd in Ne derland en die in de Sow jet-Unie? Ambassadeur: „Men moet tot de natie behoren om een even wichtig oordeel te kunnen ge ven. De jeugd is in principe goed. Overal. Wij schenken in de Sowjet Unie veel aandacht aan de opgroeiende generaties. Het moet zo worden dat we geen burgers meer van een land maar van de wereld zijn. We reldburgers. Natuurlijk met kennis van de eigen geschiede nis en cultuur, met liefde voor het eigen familieleven maar ook van die van andere volkeren en culturen, hoe klein die ook zijn. Of wij ook het generatiecon flict kennen? Wij hebben een socialistische gemeenschap. Aan de communistische gemeenschap bouwen wij nog. Een van de grote resultaten is dat wij geen exploitatie van de ene mens door de andere meer kennen. Bij ons bestaat er geen grond voor, dat kinderen zich tegen de ouders afzetten of de jonge generatie tegen de oudere. Mis schien dat onze communistische maatschappij minder problemen geeft dan de kapitalistische". 0 Maar het lijkt me toch vrij normaal dat er ver schillen van mening zijn tussen bijvoorbeeld de va der en zijn opgroeiende zoon?, vraag ik. Ambassadeur: „Natuurlijk, maar daarbij wint het juiste inzicht Wat het juiste uitzicht is? Dat krijg je door ervaring en de ontwikkeling. -Ook de jeugd ontwikkelt zich". Mevrouw Lavrowa: „U begrijpt onze situatie wellicht beter als U weet dat wij in de Sowjet Unie een sterk familieleven kennen. Onze jeugd neemt de goede opvattingen van de ouders over, maar dat wil niet zeggen dat ze geen eigen mening heeft. Wij proberen net als bij U de jeugd te begrijpen. We willen weten.' wat wil de jeugd? Con flicten ontstaan pas als er van de ene kant geen begrip voor de andere bestaat".. 0 Ik vraag mevrouw La vrowa wat ze van jongens met lang haar vindt. Ik her inner me bijvoorbeeld dat in het Sowjetleger de re- cruten kaal geknipt wor den. Daarna kan het haar weer normaal groeien maar niet lang tot zeer lang, zo als dat thans in Nederland gebruikelijk is. Mevrouw Lavrowa: „Ik ben misschien wat dat betreft wat conservatief. Ik bedoel dat ik jonge mannen met lang haar niet mooi en niet mannelijk vind. Dat is een kwestie van persoonlijke smaak. Ik begrijp dat het mode is, maar deson danks: het is een kwestie van smaak en het zegt niets ten op zichte van het karakter van de jongens, die even goed en wel denkend zijn als jongens met kortgeknipt haar". 9 Kijken beiden naar de Nederlandse televisie? Naar rubrieken als Brandpunt, Achter het nieuws enzo? Ambassadeur: „Ja zeker, voor zover de tijd het toelaat. Voor ons beiden geldt wel het pro bleem van de taal, behoudens het Engels. Ik moet zeggen dat er zeer interessante uitzendin gen bij zijn, hoewel de werke lijkheid over de Sowjet Unie niet altijd juist en correct over komt. Niet lang geleden was er een uitzending over de Baptis ten in de Sowjet Unie. Zeer een zijdig. Na 2 of 3 dagen kreeg ik dan ook al protesten van Ne derlandse baptisten tegen die uitzending. Maar er zijn veel goede en veelzijdige uitzendin gen. Als ik over meer tijd be schikte zou ik gaarne uw taal leren". 9 Geeft het de ambassa deur een „speciaal gevoel of bewustzijn" een groot en machtig land als de Sow jet-Unie te vertegenwoordi gen? Ambassadeur Lavrov: „Nee, beslist niet. Onze politiek is dat wij alle staten en volkeren of ze nu groot of klein zijn op gelijke wijze erkennen, eren en waarderen. Voor elke staat en volk gelden gelijke rechten. Misschien legt het groot-zijn van een staat nog extra ver plichtingen op om actief deel te nemen aan de oplossing van in ternationale problemen om de vrede te winnen en die te ver sterken. We zijn hier in Neder land dan ook erg gelukkig en tevreden. U hebt geen groot land, maar U bent een hoog ontwikkeld volk, harde werkers, rijk aan cultuur en geschiedenis, progressief en daarmee hebt U zich zelf groot gemaakt en tot aanzien gebracht. Of er in Ne derland nog veel weerstand te gen de Sowjet Unie is? Wij ver schillen van maatschappelijk systeem en er zijn wel eens pro blemen geweest. Maar de ver standhouding en het wederzijds begrip is beter dan ooit U noemt kwesties als die met schrijvers en Joden, maar de situatie terzake wordt niet juist weergegeven. U bent immers zelf in de Sowjet Unie geweest". 9 Ik repliceer met te zeg gen, dat in de Sowjet-Unie het begrip „Vrijheid" heel anders ge-interpreteerd en toegepast wordt dan in Ne derland en in het Westen. „Uw vrijheid is een andere dan die van ons!" zeg ik. Ambassadeur: „Uw vrijheid doet soms schade aan de staat. Bij ons bestaat er alleen vrijheid voor het goede. (Er volgt een langdurige discussie over wat „goed" is en „wie" dat bepaalt, over staat en individu). Hij zegt: „Goed is alles wat bij draagt tot de progressieve ont wikkeling van de mens bij de verschillende karakter* van de volkeren in de Sowjet Unie. (Wij worden het uiteraard niet eens). Hij zegt: „Als we elkaar maar in ons eigen systeem en strukturen blijven respecteren. Wij moeten de vrede winnen. Ons 24ste partijcongres heeft de Sowjet Unie volledig voor verdere vredesontwikkeling opengesteld. Nixon is in Moskou geweest. Denkt U maar aan het viermogendhedenverdrag over Berlijn en de DDR; aan de ver dragen tussen de Westduitse Bondsrepubliek met Polen en de DDR waar de Sowjet-Unie volledig achter staat En we ho pen dat in juni '73 de Europese Veiligheidsconferentie kan star ten, die nu in Helsinki wordt voorbereid. Dat zou de histo rische gebeurtenis worden tus sen staten met verschillende stelsels". Als ik vraag wie de ambas sadeur méér waardeert: oud minister Luns of minister Schmelzer, krijg ik een zeer diplomatiek antwoord: „Ik waardeer het meest de verdra gen die met Nederland konden worden afgesloten!" Dr. La vrov: „Van groot belang was het bezoek dat onze minister Gro- myko aan Nederland bracht en uw minister Engels heeft on langs nog gezegd dat de volke ren van onze beide landen nu de vruchten moeten plukken van onze culturele verdragen. Dat is juist en er gebeurt al veel aan culturele uitwisselin gen. Dat is g voor ons we der begrii n vriendschap. Hf isme bloeit en onze we de. economische betrek king zijn succesvol. Binnen kort worden de verdragen ten behoeve van de economische wetenschappelijke en technische samenwerking geratificeerd. U weet: onze minister van land bouw is onlang* nog in Neder land geweest Vroeger impor teerden wij uit uw land zwart bont vee, maar nu wordt het roodbont". 9 Tic zeg: ^Di« kleur past ook beter bij dt Sow jet- Unie/" Mevrouw Lavrowa: ^Msax d» melk blijft wit!" Ambassadeur: „Het i» van belang dat U de Nederland»» zakenlieden laat weten dat het een goede eigenschap van Ne derlanders is om alle mogelijk heden diepgaand te bestuderen. Maar zij moeten er niet te lang over doen, want dan kunnen de kansen voor hen voorbij gaan. Want de Sowjet Unie doet za ken over heel de wereld. Met Amerika, Japan, West-Duite land, Engeland, Frankrijk enz. Het is een goed-bedoeld» tip „En vergeet U vooral niet te vermelden, dat wij beiden al uw lezers en alle andere Nederlan ders het goede, het allerbeste toewensen alsmede een gelukkig en voorspoedig Nieuwjaar. Met veel geluk en vrede voor de hele wereld". Tekst: Louis Frequin Foto's: Hendriksen-Valk Mevrouw Lavrowa is een mooie vrouw en ik zin speel er even op. „Vrouwen zijn bloemen in het mannenbestaan!" zeg ik. Ze haakt er meteen op in vraagt: „Kent U het beroemde gedicht van Serhge: Sjipatsjev over Russische vrouwen niet? Die zegt ook dat vrouwen als de mooiste bloemen zijn. Bijna alle vrouwen uit de Sowjet Unie kennen het gedicht, maar de manen lezen het te weinig.Ze is mooi, aardig en charmant en gaat voortreffelijk gekleed. De ineenlopende ontvangkamers, waar de ontvang sten en recepties altijd gehouden worden, zijn een voudig maar smaakvol ingericht. Er geuren bloe men. De Ambassadeur van de Sowjet Unie dr. Vladi mir Lavrov - al ruim vijf jaar in Nederland - i* een vriendelijk man. Hij begint met een verklaring af te leggen over het feit dat de Sowjetburgers aan de vooravond staan van een groot jubileum - het gouden bestaan van de Sowjet Unie-Staat - dat overal uitbundig gevierd gaat worden. En hij vertelt hoe de samenwerking ran hun volkeren tot stand kwam in de revolutie toen de Tsaren het kapitalisme, tegen de internationale interventiesMaar ik zeg: Dat weten we allemaal al in Nederland en ik wil het graag over één ander as pect hebben. Ik wil namelijk wat meer over U, ambassadeur Lavrov en mevrouw weten, die, ander* dan de diplomatentraditie wil reeds lang in ons land vertoeven en ook over uw ervaringen in ons land."

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 28