De Rooms Katholieke Partij Nederland en de Zonde
Fundamenteel verschil
tussen V.V.D.-D.S. '70
en „de rest" over
herverdeling inkomens
nederland
waarheen?
CHV
Ex-hoofd van
zedenpolitie
Lyon gepakt
„KID COLTS..
Naar prestatie
Groei
FRANSE MINISTER
SCHUMANN WORDT
VERVANGEN
TILANUS
Botsingen lussen
studenten en politic
binnenland
buitenland
Niet nodig
Rechte spoor
Geen intrekking
van
liuurliberalisalie
NEWSWEEK
NIET ARMER
In Griekenland
d ebetaslbare
aftershave
after
shave
4,05
Dinsdag 21 november 1972
10
TNE zondagmiddag hangt
U traag en mistig over
het Rotterdamse stations
plein.
In de bovenzaaltjes van ca
fé-restaurant Engels in het
Groothandelsgebouw worden
de lampen ontstoken als om
kwart voor drie de eerste
hoopvolle aanhangers van de
Hoornse leraar Klaas Beuker
(48) en zijn Rooms Katholie
ke Partij Nederland binnen
komen.
Het is spoedig duidelijk dat
rijpere leeftijd aanzienlijk
oververtegenwoordigd is. Ou
dere mannen, op wier ge
zicht de Roomse blijdschap
sinds lang verdronken is
door Utrechtse frustratie.
Vrouwen in groepjes, aange
lokt door Beukers kruistocht
tegen de zonde.
Zo'n honderdvijftig zijn het
er, als een maasstedelijke
propagandist van de partij de
voorzitter inleidt. Het fluis
teren verstomt, de blikken
verschuiven van de abstracte
plastiekjes aan de wand naar
het spreekgestoelte.
Meneer Beukers, zegt de
grijze propagandist, kan zijn
eigen woordje wed doen, en
het ligt allerminst in zijn be
doeling de partijvoorzitter de
pas af te snijden. Hij doet er
niettemin enkele pogingen
toe, tot de Hoornse leraar, in
grijs pak, gestreept overhemd
en bijna frivole noppendas
duidelijk maakt dat het zo
wei mooi geweest is.
De RKPN, deelt Beuker mee
is een bréde partij, die op al
le facetten van het leven eer-
uitgewerkte visie heeft.
Er loopt een lichte rimpeling
van onbehagen door het ge
hoor. Want hei kristalhel
der dat men daar niet voor
gekomen is. Beuker voelt het
fijn aan, want die hele maat
schappijvisie verdwijnt in de
mist om plaats te maken
voor Dat Waar Het Om Gaat:
net bestrijden van de Zonde.
Na een paar minuten valt bel
woord pornografie, onmiddel
lijk gevolgd door de abortus
Klaas Beuker, zegt Klaas
Beuker, zou veel liever zijn
verdere zijn verdere dagen
gesleten hebben achter de
lessenaar in Hoom, maai- het
kan niet langer. Want terwijl
hij graag Nederlands en ge
schiedenis doceert komt het
verderf aan alle kanten de
school binnen. Via de maat
schappijleer, waaronder alle
viezigheid ressorteert die
men zich maar kan voorstel
len.
De zaal zit nu recht, men
knikt enthousiast, het eerste
applaus klatert Qp. De ge
zichten krijgen op commando
de wist-iik-het-met frons al>
de partijvoorzitter met stem
verheffing meedeelt dat men
van de bisschoppen geen en
kele steun hoeft te verwach
ten, dat de échte katholieken
het staatkundig moeten
doen", en dat de verworden
KVP wel over d,-> biug moet
somen als de RKPN met ze-
ren tot negen mensen op het
Binnenhof opmarcheert
Klaas Beuker weet hoe hij
zijn mensen moet bereiken.
Met gevoel („Een oude pries
ter komt naar me toe, hij
zegt: ik heb mijn gouden,
priesterjubileum 'niet met
vreugde kunnen vieren, maar
nu U er bent heb ik weer
vreugde, ook al kan ik niet
op de nieuwe partij stemmen
op 29 november, want ik heb
kanker, ik zal het niet meer
beleven") met tirades tegen
de seksuele uitwassen, en met
het steeds weer benadrukken
van het feit dat iedereen con
spireert orn de RKPN de pu
bliciteit te onthouden waar
zij recht op heeft.
De partijvoorzitter zwaait
met een Duits kranteknipsel
(„Der Welt, zegt hij tot vier
maai toe, maar goed. hij
geeft tenslotte Néderlands)
waarin moet staan dat Ne
derland aan de vooravond
staat van een omwenteling
door toedoen van de RKPN.
De zaal schokt van het grim
mige plezier, als Beuker ver
telt dat een Haarlemse pas
toor gedreigd heeft „een
knokploeg te sturen om onze
propagandisten van het trot
toir te knuppelen", en roep
„schande" als direct daarop
de mededeling volgt dat er
wél materiaal van de PvdA
achterin de kerken ligt.
Secretaris Jan Leechburch
Auwers (49) uit Voorburg
doet er nog een schepje bo
venop. Hij legt uit dat de re
geringscrisis helemaal niet
nodig is geweest, maar door
de voorzienigheid veroor
zaakt is om de RKPN in de
gelegenheid te stellen -'n te
grijpen in de verrotte samen
leving. De Limburgse Tine
Cuypers, die verzuimd heeft
de krachten van haar Nieuwe
Roomse Partij met de eerste
te bundelen wordt even
christelijk in de hoek gezet:
„U hebt kunnen lezen dat
zelfs d'r man bij d'r weggelo
pen is. We kunnen alleen
maar voor haar bidden."
In de pauze groept men bij
een.
Een kleindochter van m'n
zuster", zegt een oudere da
me, „daar heeft de leraar te
gen gezegd dat het verkeerd
is dat ze thuis met z'n zeve
nen zijn."
..Tsjjj", zeggen de - omstan
ders.
„Ik ken een lerares", zegt
een ik in het tweed zittende
vrouw, „dat is zo'n 'moderne,
die vertelt iedereen dat het
zo goed is om met de hele
familie onder de douche te
gaan. Ja, tegelijk. Nou, ik
ken zo'n familie, daar het
Jantje van 5 het heeft gepro
beerd met Fietje van vier, en
nou kunnen ze hun hele le
ven naar de psychiater lo
pen.
„Tschjsj" zeggen de omstan
ders.
Na de pauze dreigt het even
uit de hand te lopen, want er
komen zowaar een paar we
reldse vragen.
Wat meneer Beuker vindt
van de huurivberalisatie,
waarvan vooral bejaarden de
dupe worden.
De partijvoorzitter zoekt on
middellijk het rechte spoor
op „Ach meneer, wat zal ik
U zeggen. Het begint bij abor
tus provocatus en het ein
digt met het intrekken van
de AOW op zeventigjarige
leeftijd, ais begrijpt wat ik
bedoel." Da vragensteller
wekt niet die indruk.
Een mevrouw sitaat op «n
verklaart dat men eerst het
Rijk Gods dient op te zoe
ken, en dat al het overige zal
worden toegeworpen. Er
volgt een ovatie.
N og een moedige is er over.
„Meneer Beuker", zegt ze.
..daar ben ik het helemaal
mee eens, wat die mevrouw
zegt, maar als ik propaganda
maak willen de mensen we
ten of de partij rechts of
links is. Wat moet ik dan
zeggen?"
„De partij", zegt Beuker, „is
rooms katholiek."
„Dus rechts", roept iemand
uit de zaal.
„Dus rechts", zegt Klaas
Beuker.
Secretaris Auwers rept zich
naa- de microfoon, zegt snel:
„En Junks."
Het is tijdvoor de sluiting,
de hoed voor de geldelijke
bijdragen, de ölanco kaartjes.
Een vrouw schiet op me af.
„En nou een flink lang stuk
je" eist ze. ik belool het.
Buiten ligt mistig Rotterdam
vredig de zondagavond in te
gaan. Het ziet er eigenlijk
helemaal niet zo zonnig uit.
BOET KOKKE
(Van onze parlementaire
redacteur)
DEN HAAG, november
Over twee weken gaat Ne
derland weer naar de stem
bus. En hoewel zich deze
keer minder partijen in de
verkiezingsslag storten, is
de politieke verwarring en
onduidelijkheid groter dan
ooit. Volgens een enquête
van het NIPO komt dat
vooral, omdat de politieke
leiders er niet in slagen
hun bedoelingen aan de
kiezer duidelijk te maken.
Men kan die onwetendheid
enerzijds wijten aan een
gebrek aan belangstelling
bij de kiezer zelf, ander
zijds is de politieke malaise
ook een gevolg van het
vaak „ongeloofwaardige"
optreden van de politici.
Er is eigenlijk geen enkele
politieke leider in geslaagd
de kiezer duidelijk te ma
ken, waarom hij 29 no
vember naar de stembus
moet. Dat verwijt kan men
vooral die partijen maken,
die het eerste kabinet-
Biesheuvel hebben ge
steund: de drie christelijke
partijen en de liberale VVD
met in het kielzog de
„semi - sociaal - democrati
sche" DS '70. De meeste
lijsttrekkers doen uitspra
ken die er op wijzen, dat
er na 29 november weer
eenzelfde coalitie zal wor
den gevormd. Wel schui
ven zij de schuld in de
schoenen van DS '70, dat
immers de breuk in het
kabinet veroorzaakte onder
het mom dat door middel
van belastingverlaging een
inkomensbeleid gevoerd
zou kunnen worden ter
bestrijding van de inflatie.
Dat verwijt kan men ech
ter ook de linkse partijlei
ders maken Men heeft de
mond vol over een „nieuw
beleid" en over een structu
rele hervorming van de
maatschappij, maar wat dat
concreet voor de kiezer in
houdt, blijft meestal achter
wege. „Ons program kost
veel geld", zeggen bijvoor
beeld socialisten heel open
hartig Maar wat het nu de
kiezer- precies kost en welke
structurele hervormingen er
moeten komen, komt onvol
doende uit de verf. De bewo
genheid met het werkende
deel van de bevolking is er
wel maar met bewogenheid
alleen komt men er niet.
Uit die vage program-op
stelling van de partijen zijn
drie hoofdlijnen te destille
ren: de partijen die vinden,
dat er rechtvaardige inko
mensverhoudingen in Neder
land bestaan, en zeggen dat
de huidige situatie in de toe
komst enigszins aangepast
zal moeten worden, partijen
die de huidige verdeling van
inkomens aan kritiek onder
werpen en partijen die een
totale omwenteling op dat
terrein propageren.
VVD en DS'70 vinden de
huidige welvaartsverdeüng
nog niet zo slecht. Beide par
tijen erkennen, dat er nog
wat zwakke groepen in de
samenleving zijn en dat de
overheid daar wat aan be
hoort te doen. Voor de rest
moet de overheid de loon- en
inkomensstijgingen sterk aan
banden leggen en de „belo
ning naar prestatie" is het
politieke credo van beide
partijen.
De ,WD wijst een inko
mensoverdracht via lonen en
belastingen van de hand. Als
er van inkomensoverdracht
sprake zou moeten zijn
als liberaal offer voor de sa
menwerking met de christe
lijke partijen bijvoorbeeld
dan mag dat alleen maar via
de sociale verzekeringen.
DS '70 is genuanceerder.
„Tien procent van de Neder
landse bevolking heeft te
weinig, tien procent te veel
en de rest heeft genoeg"
heeft oud-minister Drees jr.
onlangs gezegd. De inkomens
overdracht moet volgens DS
'70 beperkt blijven tot de
twintig procent die het goed
of slecht hebben. Voor de rest
van de werkende bevolking is
een straf loonbeleid noodzake
lijk.
Aanhangers van de stelling
dat de huidige inkomenssitu
atie voor kritiek vatbaar is,
maar die niet verder willen
gaan dan een aanpassing
vindt men vooral bij de drie
christelijke partijen. Wat
niet wil zeggen dat er bin
nen die partijen geen men
sen zijn, die fundamentele
wijzigingen in de inkomens
structuur nodig viniden. Die
zijn er namelijk genoeg, met
name in de KVP. In het
urgentieprogram der confes
sionelen lezen we „De inko
mens- en vermogensverhou
dingen in ons land zijn ook
thans nog voor ernstige kri
tiek vatbaar. Het gehele
overheidsbeleid zal in de ko
mende kabinetsperiode ge
richt moeten zijn op het ver
krijgen van een meer recht
vaardiger inkomens- en ver
mogensverhouding". Deze
principiële stellingneming
wordt echter niet verder uit
gewerkt.
Dat brengt ons bij links.
„De fundamentele ongelijk
heid in inkomen en bezit
moet worden teruggedron
gen", lezen we in het reg eer -
program van de progressieve
drie. „Deze ongelijkheid
drukt zi.in stempel op de ont
plooi i n gsmogel ij kheden van
met name de zwakkeren in
de samenleving. Het zijn im
mers de mensen met hoge
inkomens en grote vermo
gens. die hun kinderen naar
betere scholen sturen en ze
in betere huizen laat wonen.
Doorbreking van deze funda
mentele ongelijkheid door
middel van een inkomensbe
leid ia voorwaarde voor het
welslagen van een nieuw be
leid".
Als voorwaarde voor het
doorbreken vian die ongelijk
heid is voor PvdA, D'66 en
PPR een fundamentele de
mocratisering van ons onder
wijsstelsel nodig.
De problemen komen
echter als men concrete
maatregelen moet noemen
om die fundamentele onge
lijkheid te bestrijden. Want
hoe men het ook keert of
wendt dat kan alleen bij een
algehele omzetting van onze
maatschappelijke structuur
en dan valt onherroepelijk
het woord kapitalisme. De
aanwezigheid van D'66 in het
linkse kamp heeft er voor
gezorgd, dat de socialisten
heel voorzichtig izijin gewor
den met kreten als „bestrij
ding van het kapitalisme" en
„uitbuiting door kapitalis
ten". In het regeer-program
van de progressieve drie
wordt met geen woord ge
rept over de vervanging van
om de ongelijkheid in inko
mens via de verdeling van
die groei weg te werken.
Men zal dan aangewezen
zijn op „aanpassingsmaatre
gelen" in de sfeer van de
sociale verzekeringen en de
belastingen. Binnen de PvdA
en D'66 zijn de ideeën over
de economische groei het
verst ontwikkeld. Beide par
tijen kunnen zich in grote
lijnen verenigen met de be
vindingen van de Club van
Rome. Een nadere uitwer
king ontbreekt echter in hun
regeer-program.
Tenslotte de vraag, wat er
tot nu toe op het terrein van
de inkomstenverdeling is
gepresteerd". Heel wat! In
1953 bedroeg het loon- en
steuninkomen tien miljard
gulden, dit jaar komt het on
geveer op zeventig miljard
gulden. Het overige inkomen
bedroeg in '53 ruim zes mil
jard gulden, dit jaar komt
het op ongeveer zestien mil
jard. Vrij vertaald: het loon-
en steuninkomen werd in
twintig jaar zevenmaal zo
groot, het overige inkomen
nog geen drie keer: een dui
delijk inkomensoverdracht.
In procenten: in '53 be
droeg de arbeidsinkomenquo-
te 70,7 procent van het natio
naal inkomen, ddt jaar wordt
dat bijna 80 procent.
ons Kapiia.üuscne bestel
door een „socialistisch-collec-
tief" bestel. Het enige dat in
die richting wijst is de wens,
dat er meer experimenten
moeten komen met het sys
teem van arbeiders-zelfbe
stuur. Een duidelijke voor
keur spreekt het program
echter niet uit.
Een belangrijke factor bij
de inkomenspolitiek is de
economische groei. WD en
DS '70 wensen een economi
sche groei om zo, zeggen ze,
de nodige financiële midde
len te verkrijgen voor bij
voorbeeld de bestrijding van
de milieuvervuiling. De drie
christelijke partijen hebben
zich voor een deel laten
overtuigen door mensen als
Pen, Mansholt, Böttcher en
Tinbergen, die zeggen, dat
een onbeperkte economische
groei fataal kan zijn, niet
alleen voor de grondstoffen-
voorziening maar ook uit mi
lieu-hygiënische overwegin
gen. Een zekere afremming
van die economische groei
zal in de toekomst noodzake
lijk zijn. Als men dat stand-
pun-, eenmaal ingenomen
heeft, dan komen er tegelij
kertijd moeilijkheden met de
inkomensverdeling. Immers,
hoe geringer de economische
groei, hoe kleiner de kans
Het vaak gehoorde verwijt
van met name de ultra-link
se kringen, dat er niets aan
de inkomensverhoudingen is
gedaan, snijdt dus geen hout.
Men kan alleen discussiëren
over de vraag of het genoeg
is geweest. Economische des
kundigen zullen antwoorden,
binnen ons bestaande econo
mische bestel wel. Nog meer
inkomensoverdracht zal lei
den tot een drastische ver
mindering van de winsten, in
casu de imvesteringsgeneigd-
heid bij het bedrijfsleven.
Dus meer werkeloosheid. En
dat is een grote bedreiging,
niet alleen voor de economie
in zijn totaliteit, maar juist
ook voor een rechtvaardiger
verdeling van het inkomen.
In feite blijven binnen het
bestaande stelsel slechts
„aanpassingsmaatregelen"
mogelijk. En wat dat betreft
verdienen de drie christelij
ke partijen een „pluim": on
der hun bewind is immers
het spaarloon ingevoerd, het
schijvenitarief in de loon- en
inkomstenbelasting, verho
ging van de belastingvrije
voet, optrekking van het mi
nimumloon en verhoging van
de AOW-AWW Men kan
twisten over de vraag of dat
genoeg is geweest, echter
niet over hun bereidheid
„iets aan de inkomensver
houdingen te doen".
PIETER-JAN DEKKERS
5?
0 Een plaatje, dat in de tijd van de grote kindervriend Sinter
klaas te denken geeft. Deze „soldaat" van het Cambodjaanse
leger, klaar voor actie langs de Hoofdweg nr. 4, telt niet meer
dan negen jaar. Er dienen meer van dergelijke kleine ventjes, in
het Cambodjaanse leger: htan bijnaam is „Kid Colts
(ADVERTENTIE)
DEN HAAG (ANP) De
tegen de huurliberalisatie aan
gevoerde argumenten vormen
geen aanleiding tot intrekking
van deze maatregel.
Minister-president Biesheuvel,
minister van Volkshuisvesting
ad interim, heeft dit aan de
Tweede Kamer meegedeeld. In
antwoord op vragen van het
PSP-kamerlid Van der Spek
wijst de minister er op, dat er
slechts weinig brieven zijn ont
vangen met bezwaren tegen de
ingevoerde huurliberalisatie
NEW YORK (AFP) Pre
sident Pompidou is van plan
Maurice Schumann als minis
ter van buitenlandse zaken te
vervangen, zo weet het Ameri
kaanse tijdschrift „Newsweek"
te melden.
De reden van deze vervan
ging zou zijn „de duidelijke
vijandigheid" van de Franse
bewindsman jegens de Verenig
de Staten. Volgens het blad
zou het hoofd van de Ameri
kaanse afvaardiging naar het
vredesoverleg over Vietnam in
Parijs, William Porter, tegen
over de Franse autoriteiten te
kennen hebben gegeven, dat de
Amerikaanse regering „geen
vertrouwen meer heeft in
Schumann".
(ADVERTENTIE)
6
KLAAS BEUKER
(Van onze correspondent)
PARIJS Het voormalige hoofd van de zedenpolitie in
Lyon, commissaris Louis Tonnot, is nabij Nemours aange
houden wegens de rol die hij in het prostitutieschandaal in
Lyon gespeeld heeft.
Tonhot was inmiddels bfe-
noemd tot commissaris in Rou-
baix en hem wordt ten laste ge
legd in Lyon al te nauwe be
trekkingen met zekere kringen
onderhouden te hebben. Hij
zou met name een soort tarief
ingevoerd hebben, dat soute
neurs verplichtte hem zekere
bedragen te betalen voor het
exploiteren van bepaalde „zo
genaamde" nachtclubs en het
werken van prostituees op ze
kere gedeelten van de openba
re weg. Hij is officieel aan
geklaagd wegens hulpverle
ning aan hotelkoppelarij. In
tussen gaat in Lyon het proces
voort tegen de andere beklaag
de in de aangelegenheid waar.
onder een andere politiecom
missaris Simonin genaamd. De
affaire van. de kwestie waarbij
het hoofd van de gerechtelijke
politie een voormalig Gaullis
tisch kamerlid (althans zijde
lings) een hoofdcommissaris
en een aantal mindere functio
narissen betrokken zijn is als
zodanig betrekkelijk banaal.
De beschuldigden en verdach
ten hebben hun oigen dicht ge
daan voor hetgeen zich in een
aantal -van de zogenaamde
nachtclubs privé-gelegenheden
en hotels in en rond Lyon af
speelde.
Uiteraard werden zij daar niet
armer van en van het een
kwam het ander en een aantal
van de heren trok tenslotte
geenszins te verwaarlozen bij
verdiensten uit hun begrijpen
de en tolerante houding Enke
len zijn zover gegaan dat zij
zich min of meer rechtstreeks
met de uitbating van de prosti
tutie en andere winstgevende
maar illegale zaken bezig gin
gen houden. Het interessante
van de affaire is dat zij aan
het daglicht gekomen is. Het is
vanzelfsprekend bij dit soo#
zaken nimmer de bedoeling
maar in Lyon meende men
juist door de hoge protectie te
gen dit soort verrassingen ge-
vrijwaard te zijn. Het traditio
nele hiërarchische politieappa
raat waarvan enkele elemen
ten „ingeschakeld" waren leek
waarborgen tpgen dat soort
ongelukjes te bieden. Maar do
betrokken dames en heren
hadden buiten de waard gere
kend i.e. buiten de nieuwe ge
neratie politiemannen en magi
straten die sedert enige jaren
in actieve dienst zijn en die
aan de hiërarchische basis po
sities innemen die het instegen
van onderzoeken en het aan
hangig maken van gerechte
lijke vervolging bijzonder
goed mogelijk maken. De tra
ditionele solidariteit onder po
litiemannen (die zeker niet ge
generaliseerd mag worden)
bleek in Lyon opeens, te falen
Er waren lieden die zich niet
aan de spelregels hielden en
die ook toen de superprefect
van de streek Rhone-Alpes
Max Moulins in een nogal
lichtvaardige verklaring zijn
politie probeerde te dekken
mét bewijzen aankwamen.
Max Moulins is naar iets tame
lijks obscuurs overgeplaatst,
het gaullistische kamerlid E-
douaid Charret is door zijn
partij in de steek gelaten en de
commissarissen Jaivilley, Simo
nin, Tonnot en een aantal an
deren, onaanraakbaar en on
aantastbaar tot de spelbrekers
optraden, zijn gebleken niets
meer en minder te zijn ge
weest dan leaders van een ben
de.
Tijdens een studentenbeto
ging in Athene is het gisteren
tot heftige botsingen gekomen
tussen studenten en politie.
De betoging hield verband
met de studentenverkiezingen,
die maandag voor het eerst
sinds de staatsgreep van 1967
in Griekenland worden gehou
den voor de besturen van stu
dentenverenigingen aan de
universiteiten van Athene, Sa-
loniki en Iannina. Tot dusver
werden deze besturen door do
autoriteiten aangewezen.
Deze benoemde bestuursle
den houden nu toezicht op de
verkiezingen en vrijwel ner
gens zijn buitenlanders toege
laten voor controle op het ver
loop van de verkiezingen, wat
bij een deel van de studenten
nogal kwaad bloed heeft gezet.
(ADVERTENTIE)
Verkwikkend,
huidstrrlcnd, met dc
langdurige Cedar-Wood-
Ïeur die zo
(lig aanspreekt,
flacon 98 cc met duppcr
reuze flacon 205 cc met
fahr.: Christopher Collins, London
Imp.: McdicalN.V., VHerlogenbosch
A,
