„LUIDIE DRUGS GEBRUIKEN VIND IK STOM"
ir
i gespr
ek met;
EEN AANKOMEND ZEEMAN
ANJERDAG 1940
Stichting Hulp aan Buitenlandse Werknemers:
VERBLIJF VAN GASTARBEIDER NIET BEPERKEN
Zambia zet stap naar
één-partijenstaat
C0NDUCTEUR10ZE
TREINEN
NADER BEKEKEN
Kardinaal ontving
duizenden
adhesie
betuigingen
Verzet tegen
rooien van
fruitbomen
binnenland
buitenland
Ergenis
Demonstratie
Bedreiging
U bóft alsuvanvis houdt
papten
uw pan
Luns
Dirftdag 31 oktober 1972
De achttienjarige Erik ziet
i nhet leven, in de mensen, in
de toekomst, weinig gevaren.
Met een blik, die een menge
ling van nieuwsgierigheid,
spot en durf is kijkt hij de
zaken aan. Hij is leerling
(boordwerktuigkunde) aan de
hogere Zeevaartschool te Vlis-
singen. Over enkele jaren zal
hij in de machinekamer van
een zeeschip staan en dan ont
dekken of de beloften die het
beroep inhoudt, inderdaad in
vervulling gaan. Voorlopig rei
ken zijn idealen niet ver.
Studie afmaken, het eeuwige
probleem van de te lange
haardos op school de baas blij
ven en dan een goed schip en
een prettige scheepvaartmaat
schappij zien te vinden. Zie
daar. Wij praten met elkaar
op een terras aan de Vlis-
singse boulevard. Voor ons een
zeldzaam panorama. Een kal
me zee waarop schepen groot
en klein, statig naar de Wes-
terscheldemonding varen. Kort
tevoren 'hebben Erik en ik een
tentoonstelling van moderne
kunst in het Vlissingse stad
huis bezocht- Ik had de vage
hoop, dat de wilde abstracties
bij Erik als een lont zouden
werken, die de tijdbom van
zijn emoties zou kunnen
doen ontploffen. Erik
deelt naar aanleiding van de
expositie mee: „Die kleuren
vind ik wel geinig. Maar je
herkent niks Alleen dat
beeldje van de tandarts, ie
mand een kies trekt, terwijl
het slachtoffer languit op de
grond ligt, dat vond ik wel
leuk. En die rommel is nog
duur ook!"
Ik wijs hem op de artefac
ten van onze technische maat
schappij die glimmend en geu
rend langs de trottoirbanden
op de boulevard staan. Erik
voelt geen wrevel. „Iemand
aan mijn ouders. En een boot
kopen". Pas op de laatste
plaats een boot? „Ja, een huis
is belangrijker". Zou je geen
wereldreis willen maken van
dat geld? „Welnee. Als ik
straks ga varen zie ik toch de
hele wereld al- Machtig. Fijn
met machines werken. Onde-
delen vervangen en zo en te
gelijk overal komen. Dat heb
hoeft geen twee huizen en
geen twee auto's te hebben",
zegt hij. „Ik vind het ook
onzin als mensen een tweede
huis, alleen voor de vakantie,
op de Canarische Eilanden
hebben. Je kan toch net zo
goed een vakantiehuis huren?"
Erik, wat zou je doen als je de
hoofdprijs in de voetbaltoto
won? Hij zegt: „Een huis ko
pen, een auto kopen, geld ge
ven aan een liefdadig doel en
ik altijd gewild. Mijn vader
zag dat trouwens wel scherp
zitten. Moeder was er niet zo
erg voor. Mijn broer vaart
ook. Dat scheelt natuurlijk".
Kun je het goed met je
ouders vinden? „Best. Waarom
ook niet eigenlijk? Het zijn
goede mensen".
Met steeds dezelfde, op bin
nenpretjes wijzende mondmi-
miek, maar blijkbaar toch niet
helemaal op zijn gemak, geeft
Erik zijn antwoorden. Hij zegt
dat hij erop gerekend had, dat
ik van allerlei over de oplei
ding aan de zeevaartschool zou
vragen. Op die vragen had hij
zich geprepareerd.
Druggebruik? Erik: „De lui
die drugs gebruiken vind ik
stom". Waarom doen ze het,
denk je? „Nou, ze denken dat
ze er gelukkiger door worden
of zo. Ik weet het ook niet zo
precies. Maar ik geloof niet
dat drugs je beter maken".
God? „Ik geloof in God. Wie
dat niet doet, die komt vol
gens mij iets tekort".
Kerk?
„Ik voel me best thuis in
de kerk van nu. Veel dingen
zijn beter dan vroeger, maar
in sommige opzichten lopen ze
met de vernieuwingen weieens
te hard van stapel. Mooi vind
ik bijvoorbeeld: de communie
op de hand ontvangen. Dat
was ook zo bij het laatste
avondmaal. Christus legde de
apostelen ook het brood niet
op de tong."
Vind je zulke vormen in de
Iiturigie belangrijk? Beteke
nen symbolen en zo Iets voor
je? „Soms wel, maar niet al
tijd. Erg belangrijk is het ook
niet. Het gaat om wat je wer
kelijk bent. Om eerlijkheid".
Vind je beleefdheid belang
rijk, bijvoorbeeld ook in de
vorm van: je netjes aankleden
en je haren laten kortwieken,
als je weet dat anderen je
graag zo zien? „Beleefdheid,
goeie manieren hebben - ja
dat is belangrijk. Kleren bete
kenen niet zoveel. Het gaat
om wat je bent en niet om hoe
je bent aangekleed". Erik, een
een of ander idool, Erik, een
held op wie je zou willen
lijken? „Nee, niet dat ik weet.
Ik zie in veel mensen iets
goeds". Hoe moet een ideaal
mens volgens jou zijn?
„Vriendelijk, eerlijk en op
recht. Hij moet doen wat-ie
zegt". Ben je kerks? „Ik dacht
van wel. Mijn vader heeft
nogal veel met kerkelijk werk
te maken- Het hele gezin
wordt er zo'n beetje bij be
trokken op die manier". Vind
je het geen nadeel, dat je als
zeeman straks nooit langduri
ge vriendschappen kunt heb
ben, omdat jij of je vrienden
herhaaldelijk overgeplaatst
kunnen worden naar andere
schepen? „Nee. Op een nieuw
schip vind je weer nieuwe
vrienden. Ik vind het wei van
belang dat er een goeie geest
aan boord bestaat. Een paar
rotzakken zullen er toch altijd
wel onder zitten. Daar moet je
mee Ieren leven". Zou je met
een absoluut ongelovig meisje
willen trouwen, als je van
haar hield"? Ik wel hoor.
Waarom niet? Ze kan toch la
ter gedoopt worden?" Maar als
ze dat nu eens helemaal niet
wil? Je hebt genoeg mensen,
die eenvoudig niet kunnen ge
leven,Dan zou ik er nog
eens goed over moeten den
ken. Niet voor mezelf, maar
voor de kinderen die je later
krijgt- Die zouden niet weten
waar ze aan toe zijn. Hoe
moet je ze opvoeden, als de
vader en moeder verschillend
denken? Nee, ik denk dat ik
er dan toch maar van afzag".
Denk je weieens aan dood
gaan? „Welnee. Waarom zou
ik?"
En aan de milieuvervuiling?
„Ja.... nou..., dat is een pro
bleem. Dat je niet meer kunt
zwemmen en dat je allerlei
rommel inademt- Soms is het
water op het oog mooi helder,
maar onder de microscoop zou
ie dan toch nog allerlei bacte
riën en vergiften zien. Maar
ik geloof dat de mensen er
toch wel iets op zullen vinden.
Het kan zo niet door blijven
gaan. Ook met de produktie
van alle mogelijke weggooi-
rommel zouden ze moeten
stoppen". Ben je nooit bang
dat de zaak zal vastlopen. Erik?
„Nee. Er zal echt wel iets
aan gedaan worden. Dat ge
beurt nu hier en daar al". Heb
je je weieens afgevraagd
waardoor die milieuvervuiling
eigenlijk ontstaat? Dat het een
welvaartsverschijnsel is, om
dat alle mensen steeds meer
dingen kopen, zonder ooit te
zeggen: heb ik nu genoeg? En
dat ze tegelijk als waanzinni
gen allerlei overbodige rom
mel produceren om maar lo
nen te kunnen betalen en ont
vangen, waardoor weer andere
dingen gekocht kunnen wor
den? „Daar heb ik nooit zo
over nagedacht. Nu ik dat zo
hoor denk ik: Ja, er zit toch
meer achter.
Het gesprek heeft een uur
geduurd. Het verloopt volgens
andere regels dan je bij ont
moetingen met jonge mensen
zou verwachten. Normaal is,
dat de interviewer vier of vijf
provocerende vragen stelt.
Dan begint de fontein van
jeugdige kritiek meestal te
spuiten- Wereldbeschouwingen
worden omvergeworpen, gene
raties worden veroordeeld,
systemen afgebroken en tradi
ties voor de haaien gesmeten.
De interviewer schrijft het al
lemaal op en denkt: „Ik heb
in mijn hart met je te doen.
Je bent nog te jong om je zo
oud te voelen". Bij Erik is het
precies andersom. De intervie
wer ploegt moeizaam door een
brei van typische etherforum-
problemen. Hij wipt van com
munes naar mystiek, van sport
naar schone kunsten, maar de
ondervraagde blijft geamu
seerd luisteren en antwoordt
bedaard. Hij neemt af en toe
eenslokje limonade, veegt de
niet al te lange sluike haren
uit zijn ogen en deelt vol ver
trouwen mee, dat talloze za
ken in onze wereld voortreffe
lijk geregeld zijn, of alsnog
geregeld zullen worden. Het
leven is nog altijd mooi. Aan
het eind van het gesprek stel
je vast: Erik is een normale
jongen...-.
TOM KOOPMAN
door
„Zes bewogen weken"
noemt professor De Jong
de periode van 15 mei tot
en met 29 juni Anjerdag
1940. Weken waarin
allerlei zaken hun beslag
kregen. Weken waarin aan
de top van het bestuurs
apparaat in de kaart van
de Duitse bezetters werd
gespeeld. Uit zwakheid, ge
brek aan principiële hou
ding, angst ook en overtui
ging dat Duitsland het in
Europa voor het zeggen
zou krjjgen. Weken ook,
waarin de duizenden
krijgsgevangenen op bevel
van Hitier zelf weer in
Nederland kwamen. We
ken, waarin de man-in-de-
straat volledig onkundig
werd gehouden van wat
er zich in de administra
tieve centra van ons land
afspeelde.
Die doorsnee-Nederlander
was verbitterd, bang, opstan
dig, aarzelend. Hij had met de
topmensen gemeen dat hij
vrijwel niets wist van een
bezetting en wat die inhield.
Psychologisch was hij niet op
een oorlog voorbereid. Er was
aanvankelijk veel veront
waardiging over het uitwijken
van de koninklijke familie en
de regering. Langzaam maar
zeker kwam er echter ook be
grip. Toen de schok van de
capitulatie eenmaal voorbij
was, ontstond een gevoel dat
De Jong samenvat in het be
grip „herwonnen zelfbewust
zijn".
Dat was wat anders dan
strijdbaarheid. Die hadden in
die eerste maanden slechts
weinigen, veelal principiële
anti-nazi's. Maar de verdoving
week. Zeker toen duidelijk
werd dat Groot-Brittanmë de
oorlog zou voortzetten.
Menigeen werd door de
komst van de Duitsers een
meer bewust Nederlander.
Verplichtingen bracht dat
toen nog niet mee. Wel ging
dat gepaard met een emotio
nele afkeer van het nationaal-
socialisme in zijn Duitse en in
zijn Nederlandse vorm.
Velen ergerden zich aan de
welwillendheid waarmee op
eens door een groot deel van
ie Nederlandse pers over
Duitsland en het Duitse be
zettingsbestuur werd geschre
ven. In de radio-uitzendingen
was het niet anders. Het ANP
naakte in zijn berichtendienst
propaganda voor Duitsland.
Men was het contact met wat
er werkelijk gebeurde kwijt.
Een dankbare voedingsbodem
voor geruchten ontstond. Er
>ntstonden haatgevoelens te
genover in Nederland wo
nende rijksduitsers en
NSB'ers. Misschien bracht
Jan Engelman in die dagen
het algemeen volksgevoelen
het best tot uitdrukking in het
volgende gedicht
"Hun laarzen klotsen in de
straat
bij marsgezang op slavenmaat
Wie heeft hen hier geroepen
die Michels, Moffen. Poepen?
Zij zijn gekomen in de nacht
mert moord en brand en over
macht,
zij denken hier te huizen
besmettelijk als luizen.
Er uitEr uit, vervloekt
gespuis
Men keert met bezemen het
huis
waar gij zijt ingetogen
met vals gefleem en logen".
Zaterdag 29 juni zou prins
Bemhard 29 jaar worden.
Geen uiterlijk vertoon, beslis
ten de secretarissen-generaal.
Geen vlaggen, geen vrij, geen
oranje. Seys-Inquart was
niet gerustgesteld. Hij ging
met Banter bezoeken brengen
aan Leeuwarden en Gronin
gen. Schmidt bleef in Den
Haag. Josef Goebbels zou
daar komen, de Duitse minis
ter Van propaganda.
Men had voor de oorlog
Bernhards verjaardag nim
mer uitbundig gevierd. Men
wist niet veel van de prins
die pas enkele jaren met
Juliana was getrouwd.
Bovendien wekte zijn Duitse
afkomst geen vertrouwen.
Maar had, zo vertelde men
elkaar, die Bemhard niet be
wezen „goed" te zijn in de
oorlogsdagen? Was hij geen
lid van de koninklijke familie
die aan de greep van Hitier
had weten te ontkomen?
Beden te over om zijn ver
jaardag te gebruiken om te
laten zien, hoe men over
Duitsland en de Duitsers
dacht
Velen staken de vlag uit.
Overal tooiden mensen rich
spontaan met een witte anjer
O Duizenden stroomden samen bij het paleis van koningin Wilhelmina en legden er bloemen
neer.
de bloem waarmee de prins
altijd in het openbaar ver
scheen. Die merkwaardige
zaterdag stroomde men de
straat op, getooid in oranje
en met witte anjers.
In Limburg en Brabant werd
bijna niet gevlagd. Maar de
bevolking tooide zich er vrij
wel overal met oranje strik
ken of bloemen. In Zeeland
was het niet anders. De
Duitse veiligheidspolitie ra-
porteerde uit Zeeland dat het
in het bijzonder is opgevallen
dat zelfs sociaal-democraten
en communisten die in de af
gelopen jaren geen oranje
kleurige bloemen enz. droe
gen, dit jaar bijzonder actief
deelgenomen hebben.
In Zierikzee waren de scholen
neergelegd door hofmaar
schalk jhr. A. D. Laman Trip.
Het volk stroomde naar het
paleis toen bekend werd dat
generaal Winkelman er was
gekomen om zijn handteke
ning te zetten. Het Wilhelmus
werd gezongen, evenals anti-
Duitse liederen. In grotere
steden ontstonden vechtpar
tijen met NSB'ers.
Toen de toegang tot het paleis
onmogelijk werd, richtten de
demonstraties in Den Haag
zich op het onafhankelijk
heidsmonument. op Plein 1813
en het Emma-monument in
jiet rosarium in Den Haag.
gesloten. In de Middelburgse
cafés werden uitsluitend pla
ten met Engelse liederen ge
draaid. Voor de gesloten hek
ken van het paleis Soestdijk
werden talrijke bloemstukken
en bloemen neergelegd.
In Den Haag gingen de kin
leren die zaterdagmorgen wél
naar school getooid met oran
te sjerpen en goudbloemen.
Duizenden tekenden in het
paleis dat de koningin nog
voor zeven weken had be
woond de felicitatie-registers,
er zoals gebruikelijk
De Duitse opperbevelhebber
in Nederland, Christiansen,
zag de demonstraties als een
volksopstand. Hij wilde het
leger laten ingrijpen.
Seyss-Inquart vertelde hem
vanuit het noorden van het
land, dat daarvan geen sprake
waS. Desondanks veroorzaek-
ten de rapporten in Duitsland
bij Hitier ook, grote opwin
ding. Die wilde scherpe ver
gelding. Hij dacht aan hon
derden arrestaties en grote
geldboeten. Seyss en Chris
tiansen en Schmidt moesten
bij de Führer op het matje
komen.
De tegenmaatregelen bleven
niet uit. De Haagse burge
meester, De Monchy, werd
door secretaris-generaal Fre-
deriks (binnenlandse zaken)
ontslagea Jhr. Laman Trip
moest naar Assen verhuizen,
generaal Winkelman werd
van zijn bed gelicht en naar
Duitsland overgebracht.
Er volgden nog meer arres
taties.
„Voor de secretarissen-gene
raal en voor allen die dachten
als zij, betekenden de demon
straties die rich op prins
Berhards verjaardag voorge
daan hadden een lelijke
streep door de rekening.
Kennelijk was de massa des
volks niet van rins hen te
volgen op de weg van „loyale
samenwerking" met de bezet-
tingsautoriteiten", aldus De
Jong.
31 augustus 1940, verjaardag
van Wilhelmina. Alles was
gedaan om een tweede An
jerdag te voorkomen. Een
grootscheepse demonstratie is
het niet geworden. Wel is er
gevlagd, in Breda bijvoor
beeld. Het gras en het grint
van paleis Soestdijk was be
zaaid met oranje bloemblaad
jes.
Van die tijd af werd het hoe
langer hoe duidelijker dat
Ie Duitsers het Nederlandse
volk niet zouden kunnen
winnen voor hun grootger-
maatnse gedachte. „Nederland
zal nooit een Duitse provincie
worden" werd de slagzin
JACQUES LEVU
ROTTERDAM (ANP) —De
Stichting Hulp aan Buiten
landse Werknemers meent, dat
door beperking van de ver
blijfsduur van gastarbeiders
het aantal illegaal verblljven-
den sterk zal toenemen.
Deze voorspelling staat te
lezen in een uitgebreid com
mentaar van de stichting op de
nota van de Rotterdamse wet
houder G. Z. de Vos (sociale
zaken) over de problemen
rond de vestiging van gastar
beiders in de Maasstad, waar
in wordt voorgesteld het ver-
(ADVERTENTIE)
blijf van buitenlandse werkne
mers in ons land te beperken
tot hooguit drie jaar.
„Dit is onverstandig, omdat
het aantal illegaal verblijven-
den sterk zal toenemen, de
bereidheid om Nederlands te
leren nog verder zal dalen en
de bedrijven werknemers
moeten laten gaan op het mo
ment, dat ze het werk goed
onder de knie hebben en zich
beter hebben leren aanpas
sen".
De stichting vindt beperking
van de verblijfsduur ook on
aanvaardbaar, „omdat het mo
tief hiervoor ligt in het niet
Laatst zag ik vier Philips batterijtjes een radio binnengaan
en het ziet er voorlopig niet naar uit dat ze weer naar buiten komen..
hoeven treffen van betere
voorzieningen op het gebied
van huisvesting en onderwijs",
wijs".
Men is overigens wel van
mening dat de werving van
buitenlanders moet worden
beperkt tot het hoogst noodza
kelijke, omdat ons land over
bevolkt is en met een te grote
werkloosheid kampt. De stich
ting struikelt echter over de
economische benadering van
de gastarbeider in de nota.
Volgens haar komt deze hier
uit tevoorschijn als een econo
misch object.
De stichting betwist de in
de nota genoemde aantallen
gastarbeiders. Volgens haar
gegevens wonen er in Rotter
dam geen 13.000 maar 20.000
«n in Rijnmond geen 17.000
maar 30.000. Dit zou neerko
men op een kwart van het
landelijk totaal.
Ook wordt bestreden dat
zestig procent van de buiten
landse werknemers niet rijn
gezin zou willen laten overko
men. De stichting vraagt zich
af, of hier niet de wens de
vader van de gedachte is ge
weest, omdat het Rotterdamse
gemeentebestuur «treeft naar
afremming van de overkomst
van familieleden.
„Vrijwel iedere gehuwde
wil vrouw en kinderen bij
rich hebben. Dat geldt zowel
voor Nederlandsers als voor
buitenlanders".
De stichting vindt het overi
gens onaanvaardbaar buiten
landse arbeiders nog langer
naar ons land te halen en zon
der de mogelijkheid ook
vrouw en kinderen mee te ne
men. Ook dringt men erop aan
het aantal betaalbare en goede
woningen voor Nederlandse en
(ADVERTENTIE)
buitenlandse arbeiders dras
tisch te vermeerderen, „In fei
te is het huisvestingsprobleem
het centrale thema waar
steeds weer alles om draait",
aldus de stichting.
Schol, schar at tong a la meunière
11 kg vis. zout, 1 ei, 1 lepel melk, bloem, boter
I of margarine, 2 cDroenen, peterselie. De vis met
wat zout inwrijven. Door losgeklopt ei met melk en
vervolgens door bloem wentelen. Bakken in veel
gebruinde boter of margarine op niet te fel vuur. /Stlj!
Wat citroensap, fijngehakte peterselie en de \SIÜ!
overgebleven boter over te,
de vis doen. VtShOUdlflt
Vraag recepten bi) uw vishandelaar of bij het produktsehep
vcor vis ea Visprodukten, Waesenaerseweg so,Den Haagje
(Van onze redactie
binnenland)
DE.V HAAG Het Tweede
Kamerlid drs. J- de Koning
(ARP) heeft, als lid van het
Europese parlement, de Euro
pese Commissie gevraagd of
zij het juist vindt dat op
grond van landschappelijke
waarde van fruitboomgaarden
in enkele gebieden van de
EEG, verzet wordt aangete
kend tegen een rooiregeling
die ten doel heeft het structu
rele fruitoverschot in de gehe
le gemeenschap te verminde
ren.
Minister Lardinois heeft
zich, in een bijeenkomst van
de EEG-ministerraad, verzet
tegen een voorstel van de Eu
ropese Commissie de rooirege
ling te wijzigen, op grond van
de landschappelijke waarde
van deze boomgaarden in som
mige delen van Nederland.
Drs. De Koning suggereert dat
een minister zijn mening over
een voorstel van de commissie
niet behoort te publiceren
voordat het parlement zich er
over heeft uitgesproken.
Indien, met inachtneming
van communautaire criteria,
bepaalde gebieden op grond
van landschappelijke waarde
van een gemeenschappelijke
regeling worden uitgezonderd,
is het volgens het Tweede-
Kamerlid redelijk dat de ex
ploitatieverliezen uit gemeen
schappelijke of nationale mid
delen worden vergoed.
DEN HAAG (ANP) In
dien mocht blijken dat de vei
ligheid van de reizigers op
bepaalde trajecten onvoldoen
de verzekerd zou zijn, znllen
op die baanvakken geen „con-
ducteurioze" treinen worden
Ingevoerd.
Minister Udink (Verkeer)
heeft dit aan de Tweede Ka
mer meegedeeld in antwoord
op vragen van het PvdA-Ka-
merlid Van Thijn.
De voorgenomen proef met
een conductenrloze trein op
het baanvak Gouda-Alphen
aan den Rijn acht hij een
waardevolle bijdrage in de
overlegprocedure en de be
sluitvorming.
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen deze
vermeld worden. Slecht» bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
afgeweken. Naam en adres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
dat de redactie het in alle gevallen
ven (verkort of onverkort) betekent niet
eens is met inhoud, c.q. strekking.
Uw verontwaardiging over
het bedanken van mr. Luns
als eerste lid van de KVP
kiomt mij nogal overdreven
voor. Ten eerste behoeft hier
nog geen enkele staatsman of
politicus met welke partij dan
ook getrouwd te rijn. Laten
we die lol maar aan de com
munisten. Verder meen ik, dat
de KVP meer aan Luns te
danken heeft, dan omgekeerd-
Hetgeen alleen al zou rijn af
te leiden uit de giftige reactie
van de heer Gribnau, direc
teur van het partij-bureau.
Dat je zo een prachtig para
depaard uitgerekend vlak voor
de verkiezingen moet laten
schieten. Ongehoord, Of eigen
lijk toch weer niet Maar een
beknopte geschiedenis van de
PPR zou mij hier te ver doen
afdwalen. Ondier de radicalen
vinden we overigens bepaalde
lijk geen staatslieden van enig
formaat. En zij hebben des
tijds niet alleen de Partij,
maar ook de argeloze kiezers
in de maling genomen, Stelt u
zich eens voor, dat u op 29
november uw dure stem geeft
aan de Bóeren-Partij. En in
februari d.a.v. ziet u boer
Koekoek heel gezellig naast
Biesheuvel op een A.R.-stoelt-
je ritten. Je reinste boerenbe
drog- Dat was nooit de stijl
van Luns. Luns zal er gewoon
genoeg van hebben om uit zijn
eigen landt, ja van rijn eigen
partijgenoten steeds maar na
trappen te incasseren. Wellicht
ook heeft hij ontdekt, dat de
geniepigste vijanden van de
NAVO in Nederland ritten; en
wel in het bijzonder degenen
die er maar nooit eerlijk voor
uit durven komen dat zij de
'hele westerse defensie aan
hun ztolen lappen. Van mij
kregen ze geen vijfentwintig
gulden. Nog geen stuiver.
BREDA
L. PISON.
„Het was opvallend, dat er
weinig brieven van jongeren
bij waren. Je zou misschien
kunnen zeggen, dat er vooral
onder de jongere mensen vele
zijn, die wel geïnteresseerd
zijn in de kerk, maar alle
schermutselingen daaromheen
een beetje beu".
Dit zei de vicaris van het
bisdom Haarlem dr. J. Kuipers
gisteren in de KRO-radioru-
briek „Kruispunt", gevraagd
naar een verklaring voor het
feit dat hij weinig brieven van
jongeren heeft ontvangen, naar
aanleiding van zijn oproep van
vier weken geleden, dat men
sen, die vertrouwen hebben in
de Nederlandse bisschoppen,
dit ook eens zouden moeten
laten horen.
De oproep van mgr. Kuipers
heeft, zoals bekend, de afgelo
pen weken veel weerklank ge
vonden. Zo ontving kardinaal
Alfrink duizenden brieven,
deels van particulieren, deels
van hele parochiegemeen
schappen. Ook mgr. Dam en,
vertegenwoordiger van de Ne
derlandse bisschoppen bij de
h. stoel, kreeg stapels post-
Mgr. Kuipers maakte be
kend, dat hij zelf ruim 400
brieven heeft ontvangen,
waarvan 84 procent positief en
16 procent negatief.
LOESAKA (RTR) In
Loesaka is gisteren het wets
ontwerp gepubliceerd dat van
Zambia een één-partijenstaat
maakt. Het wetsontwerp, dat
naar verwachting eind oktober
aan de nationale vergadering
wordt voorgelegd, is een
amendering van de grondwet
die de regeringspartij van pre
sident Kenneth Kaoenda, de
verenigde nationale onafhan
kelijkheidspartij, vestigt als
Zambia's enige politieke be
weging.
De nieuwe wet verbiedt het
de Zambianen niet alleen zelf
nieuwe politieke partijen op te
richten, zij zullen ook In
woord noch geschrift sympa
thie in die richting mogen la
ten blijken.
Na inwerkingtreding van de
wet zullen de leden van de
oppositie in het Zambiaanse
parlement tot eind 1973 mogen
blijven zitten, zou het parle
ment eerder worden ontbon
den, dan verliezen ze hun ze
tels reeds dan.
De enige legale oppositie
partij van Zambia, het Afri
kaanse nationale congres, ver
zet zich heftig tegen het wets
ontwerp. Zij bezit momenteel
in het parlement 19 zetels.
Kaoenda's partij heeft er 85.
(ADVERTENTIE)
Een Philips batterij is eigenlijk
een schitterende verpakking om een heleboel stroom...