DE HELE WERELD IN EEN BOEK
life $11»
Ganzenbord als
boekengeschenk
Jan Terlouw kreeg voor
boek een gouden griffel
IANIDA VIJFDE IN FINALE
VAN
I VOORLEESWEDSTRIJD
- i Bi
I
MEIR ONTSLAAT DRIE
VEILIGHEIDSAGENTEN
OM DRAMA MM»
rpeii
peiliraggei
Wraak
voor
Bloedig
zondag voor rechter
e
Opvolger Mao
nog verborgen
in duister van
Chinese top
Informatie over
kabinetscrisis
Dierentuin
van
Langedaal
kleine
stem
■m*
Ê)©DflGQJ]^j(g[y;
Hoogbejaard
Collegiaal
Oud-arbeider
29-11-72 - verkiezingen*
Woensdag 18 oktober 1972
13 19
g Zaterdag is de kinder-
boekenweek van start 5
gegaan. Een week duurt 3
S ze eigenlijk nietom
3 precies te zijn duurt ze 5
twaalf dagen. Alle boe- 3
kenwinkels liggen vol S
kinderboeken, vooral de S
etalages. En als je lid 3
van een biblotheek bent, 3
S zul je vast de affiches
3 wel gezien hebben. Er is
S heel wat georganiseerd
3 in de boekenweek. Er
3 zijn voo-leeswedstrijden
en in de wijken van
verschillende steden zijn j
sneciale boekenmidda-
gen.
3 En dat allemaal met
3 de bedoeling om je
jj aan het lezen te krijgen. 5
Om iedereen te laten
meemaken hoe fijn het
is om te lezen. Hoe je I
2 met een bock in je ge- S
dachten erg ver weg kunt
5 gaan of iets heel span- 5
5 n-mns r :?a kunt me ken, S
terwijl je gewoon thuis 3
3 bij de kachel zit.
2 Vorige week schreven 3
we al dat twee boeken
een speciale prijs had-
3 den gehad: een gouden
griffel. Dat waren De
Kleine K?.p:tein van J
Paul Biegel en Koning
van Katoren van Jan
Terlouw. Over het Iaat-
J ste boek staat vandaag s
J het een en ander in De 2
2 Kleine Stem. Verder S
S vind je een gesprek met 3
2 een deelneemster aan 3
1 een voorleeswedstrijd en 3
2 iets over het cadeautje 3
3 dat je krijgt als je voor 3
3.7,50 boeken koopt.
Het kinderboekenweekge
schenk diit jaar is een reu-
zenganzenbord. Het heeft
maar liefst 350 hokjes: op 70
daarvan staan plaatjes met
versjes. En daarin staat weer
of je verder mag of terug
moet of een beurt moet
overslaan. Het heeft vrolijke
kleuren en de tekeningen
zijn leuk om naar te kijken.
Het is ontzettend groot en
dat is misschien een beetje
een nadeel. Uit de winkel
krijg je het im een rol mee
en het valt niet mee om die
rol plat op een tafel te leg
gen. Misschien is het het
verstandigste als je het op
plakt op een groot vel kar-
In de dierentuin in Lange
daal
Daar lopen de dieren alle
maal
Ja, allemaal uit hun hok
ken
Ze springen en ze knokken
De tijger springt als een wil
deman
De aap smijt met eenden
zo hard hij kan.
De dieren willen niet meer
in hun hok
tok.
De kip kakelt Tok tok,
tok.
De krokodil, de haan, de
beer
Die gaan er toch te keer.
De mensen durven niet
naar buiten.
De directeur zegt: Wat moet
ik beginnen
Alle vogels, ook de meeuw
en de spreeuw
Waren opgegeten door de
leeuw
De mensen riepen Wat een
mop,
Straks eten ze ons nog op.
Toen de dieren klaar waren
met springen en knokken
Gingen ze vanzelf weer in hun
hokken
Ziezo zei de directeur, dat is
dat
Ik doe het nooit meer, dat
was me wat.
Annette van Onzenoort
10 jaar
Geertruidenberg.
ton. Je hoeft het niet per se
met twee dobbelstenen te
spelen, het mag ook met drie
of vier of vijf. Het ganzen
bord is gemaakt door de
Amsterdamse ontwerper
Wim van der Kolk. Hij
maakte ook de boekenweek
affiches
Jan Terlouw schreef het
boek Koning van Katoren en
hij won daarmee die gouden
griffel voor het beste jeugd
boek van dit jaar. Het boek
gaat over Stach, een jongen
die wordt geboren op het
ogenblik dat de koning van
iet land Katoren doodgaat.
Als Stach zeventien jaar is,
wil hij zelf koning worden,
maar de ministers van het
land Katoren willen dat niet
hebben. Ze besluiten om hem
een aantal moeilijke op
drachten te geven, die hij
moet uitvoeren. Als hij dat
goed doet, mag hij koning
worden. Maar ze denken dat
die opdrachten veel te moei
lijk zijn. Stach moet eigen
lijk het land redden van oor
log, luchtvervuiling en ge
luidshinder. Maar het lukt
Stach en dus wordt hij ko
ning. Jan Terlouw, die Twee-
ie-Kamerlid is voor D '66,
heeft meer boeken geschre
ven. Kinderjury's vonden in
1970 zijn boek Pjotr het bes
te jeugdboek. Andere boeken
van Jan Terlouw: De avontu
ren van Oom Willibrord, Bij
ons in Caddum en Oorlogs
winter. In Oorlogswinter
schrijft Jan Terlouw eigen
lijk over wat hij zelf heeft
meegemaakt in 1945 toen hij
op de Veiluwe woonde.
eindredactie
els smit
Jan Terlouw: gouden griffel voor Koning van Katoren.
Anida gokte goed: Op de vijfde plaats in de finale.
Anida van Liere uit
Middelburg heeft zater
dag meegedaan aan de
landelijke voorleeswed
strijd, die door de
AVRO-televisie werd
uitgezonden. Eigenlijk
was het een eer om mee
te doen aan die televi
sieuitzending. Ze was
één van de acht besten
van ruim duizend deel
nemers uit heel Neder
land. Twee weken gele
den had ze al de voor
ronde van Brabant en
Zeeland gewonnen.
Vlak voor de wed
strijd zaterdag vertelde
Anida dat ze helemaal
niet zenuwachtig was en
dat ze rekende op een
vijfde plaats. Ze kreeg
nog gelijk ook, want ze
werd vijfde.
Het rapport van de ju
ry heeft ze nog niet ge
kregen. Een beetje jam
mer vindt ze dat wel,
maar ja", zegt ze, „het
programma was al zo'n
tijd uitgelopen. En we
krijgen het rapport mis
schien nog wei thuisge
stuurd."
Ook als ze niet aan
wedstrijden meedoet,
leest Anida veel en hard
op, soms voor zichzelf
's avonds in bed. Soms
voor haar familie en
soms natuurlijk op
school, de jh. mr. Casëm-
brootschool is dat en ze
zit in de zesde klas.
Voor lezen had ze op
haar laatste rapport een
acht.
Christian Sturms is zeven jaar en woont in Hulst. Voor de
Kleine Stem maakte ze een toepasselijke tekening voor kinder
boekenweek. Het boek dat het meisje op de plaat in haar hand
houdt, heet Okkie, schrijft Christian.
(Van onze correspondent)
TEL AVIV Eerste minister
Golda Meir heeft in het Israë
lische parlement niet alleen
West-Duitsland maar ook de
Israëlische veiligheidsdienst zij
op wat mildere toon verant.
woordelijk gesteld voor het
drama van Miinchen.
Veertig dagen na de moord op
de elf Israëlische sportlieden
door de Palestijnse terroristen
heeft de premier aan de nand
van een door een Israëlische
commissie van onderzoek uit
gebracht lijvig rapport het ge
dwongen ontslag van drie
hooggeplaatste ambtenaren
van de veiligheidsdienst „we
gens tekortkomingen" en van
een andere official aangekon
digd.
In een aan het doaraa van
München gewijde regerings
verklaring ging de premier om
veiligheidsredenen aan de be
weegredenen die tot het ont
slag van de officials hebben
geleid voorbij. Zij liet echter
bij wijze van verwijt uitkomen
dat de veiligheidsdienst niet
van de plannen van de Pales
tijnse terroristen die Israëlische
Olympische ploeg aan te vallen
op de hoogte was geweest en
eveneens had nagelaten bij de
Westduitse autoriteiten op ge
wapende begeleiding 'en bewa
king van de Israëlische ploeg
voldoende nadrukkelijk aan te
dringen.
Voor de Westduitse veilig
heidsmaatregelen in en rond
het Olympisch dorp had de
eerste minister Golda Meir
geen enkele goed woord over.
In het bijzonde- de Westduitse
beslissing geen gewapende po-
litie-agenten in het Olympisch
dorp te stationeren „omdat de
Duhse autoriteiten een duide
lijk idee hadden van het ka
rakter van de Olympische Spe
len" lokte scherpe kritiek van
de Israëlische premier uit.
„Dat was een volkomen ver
keerd uitgangspunt dat de ter
roristen in staat stelde het Is
raëlische paviljoen binnen te
dringen en de Israëlische
sportlieden te overrompelen",
zei ze. „De Westduitse autori
teiten hadden geen voldoende
maatregelen getroffen om de
Israëlische sportlieden te be.
schermen," voegde mevr. Meir
eraan toe.
Ook de wijze waarop de
Westduitse politie had gepro
beerd de Palestijnse terroristen
op het vliegveld bij München
door middel van scherpschut
ters uit te schakelen lokte kri
tiek van de premier uit terwijl
zij de principiële beslissing
van de Westduitse regering het
hoofd niet voor Palestijnse ter
reur te buigen toejuichte.
(Van onze correspondent)
LONDEN De wraakactie
van de IRA, waardoor in febru
ari van dit jaar de aalmoezenier
van de Britse parachutisten en
zes andere slachtoffers uit elk
aar werden gerukt te Alder-
schot is gedurende waarschijn
lijk een volle maand het on
derwerp van een rechtzaak.
Het tegen drie beklaagden on
dernomen proces werd inge
leid door de procureur-gene
raal die verklaarde dat andere
medeplichtigen nog worden
gezocht. Een reeks kleine ont
dekkingen heeft het voor de
recherche mogelijk gemaakt
de Ierse Londenaars Noël Jen-
kinson (42) en Francis Kissane
(33) van moord te beschuldi
gen, maar aan de derde be
klaagde Michael Duignan
wordt alleen het bezit van
verboden wapens ten laste ge
legd. Geen van de drie be
klaagden heeft bekend. Zij
luisterden zwijgend en soms
met een glimiach naar het
overzicht van de aan hen toe
geschreven samenzwering.
Op de laatste zondag van ja
nuari van dit jaar hadden de
later bij een officieel onder
zoek allesbehalve kritiekloos
beoordeelde parachutisten van
de 16de brigade te Londonder
ry het grootste bloedbad onder
die zich op straat bevindende
burgers aangericht dat in de'
laatste kwarteeuw in Europa
door militairen is veroorzaakt.
Voor die „bloedige zondag"
van Derry beraamde de IRA
de mislukte vergelding in de
Zuidengelse legerplaats waar
de katholieke priester Gerrard
Weston, de bejaarde tuinman
John Haslar en vijf werksters
en serveersters op 22 februari
de dood vonden.
De officiersmess was een ge
bouw van gewapend beton dat
door de ontploffing van 90 kilo
gestolen springstoffen gedeel
telijk werd verwoest. Het was
de opzet geweest dat de bom
in een geparkeerde auto zou
afgaan terwijl de mess met pa
rachutisten was gevuld. Een
gebrekkig tijdmechanisme
was gebruikt en de explosie
vond plaats een halfuur voor
dat het middagmaal begon.
In het wegdek werd een kra
ter geslagen en van de door de
daders gehuurde auto was wei
nig over, doch het nummer
van de uit elkaar gespatte mo
tor bleef leesbaar. Dit bracht
het ingewikkelde speurwerk
op dreef. Volgens Scotland
Yard huurde Kissane onder een
valse naam de auto in Noord-
Londen, waar hij telkens op
andere adressen woonde. Hij
was bevriend met Jenkinson.
diie beschouwd wordt als de
melker van de bom.
(Van onze redactie
buitenland)
PEKING De kwestie
van vernieuwing van de lei
dende équipe in China, waar
van het grootste deel al be
hoorlijk op leeftijd is, begint
langzamerhand erg dringend
te worden. Maar diplomaten
in Peking hebben deson
danks met grote twijfel de
uitlatingen van een groep
Amerikaanse journalisten
ontvangen die na een onder
houd met Tsjoe En-Lai uit
voerig berichtten dat de
Chinese eerste minister de
naam van Yao Wen-Joean
had gelanceerd als de leider
van de toekomst.
Nu de kwestie Lin Piao nog
maar nauwelijks is verwerkt,
is het moeilijk te geloven dat
de Chinese premier, die de
reputatie geniet erg voorzich
tig en handig te manoeuvre
ren, het heeft gewaagd op ca
tegorische wijze de een of an
dere naam te poneren. Hij zou
zich daarbij aan een „opvol
ging" binden die in vele op
zichten gevaarlijk lijkt. Men
behoeft maar te wijzen op het
lot van niet alleen Lin Piao,
de kroonprins van voorzitter
Mao Tse-Toeng, maar even
eens van oud-president Lioe
Sjao-Tsji die eertijds ook als
de waarschijnlijke opvolger
werd beschouwd.
Men weet uit goede bron
dat Tsjoe En-Lai op het laatste
partijcongres van april 1969
een van degenen is geweest
die opmerkelijk krachtig stel
ling beeft gen/omen tegen het
principe van het officieel aan
wijzen van een opvolger zoals
tijdenis dat congres het geval
was met Lin Piao.
Op nog duidelijker wijze
Yao Wen-Joean als die komen
de leider van de volksrepu
bliek China kwalificeren zou
hem, gezien de voorafgaande
gebeurtenissen, in een vrij on
gemakkelijke positie kunnen
brengen, terwijl zijn betrekke
lijke lage leeftijd (rond de 45
jaar) hem in staat kan stellen
nog lange tijd een belangrijke
rol te spelen aan die top van
de Chinese hiërarchie, waarin
hij volgens d'e officiële lijst
van sep tember de zesde plaats
bezet.
Hoewel Tsjoe En-Lai naar
het schijnt op de eerste rang
zit om de teugels in Peking
over te nemen als voorzitter
Miao verdwijnt, heeft hij altijd
zorgvuldig varmeden als de
„nummer twee" op de officiële
lijsten te figureren. De kwes
tie van de opvolging is, zelfs
voor hem, zo delicaat dat hij,
nauwelijks drie maanden voor
de val van Lin Piao, de lof
trompet stak over hem die
toen nog „de naaste wapen
broeder" van Mao Tse-Toeng
was.
Sinds de affaire-Lin Piao en
het overlijden van een aantal
topfiguren in de Chinese hië
rarchie, telt het politieke bu
reau (het hoogste machtsor
gaan) waarvoor tijdens het
partijcongres van 1969 de 25
leden waren gekozen, noig
.slechts 16 leden van wie er
zes voor de kwalificatie
„hoogbejaard" in aanmerking
komen. De president van de
republiek ad-interim Toen Pi-
Woe en de voorzitter van de
nationale vergadering maar
schalk Tsjoe-Teh zijn 86 jaar,
maarschalk Lioe Po-Tsjeng 80,
voorzitter Mao 79, terwijl
Tsjoe En-Lai en Jeh Tsjien-
Jing, de opperbevelhebber van
het leger sinds de verdwijning
van Lin Piao, 74 zijn maar erg
actief en vitaal blijven. Bo
vendien is Kang-Sjanig, laid
van het' permanente comité
van het politieke bureau, naar
het schijnt ernstig ziek en
verschijnt hij bijna nooit in
het openbaar.
De machtsstructuur van het
politieke bureau is per defini
tie „collegiaal" hoewel Tsjoe
En-Lai er op bijzondere wiijze
bovenuit torent. Het is de taak
van het centrale oomité, dat
volgens de officiële bekend -
makingen voor het laatst in
augustus 1970 in plenaire ver
gadering bijeen is geweest, om
de vernieuwing van de leiding
te waarborgen. In afwachting
van het moment waarop dit
„parlement van de partij" op
nieuw vergadert heeft de pre
mier, zo meent men, de Ame
rikaanse journalisten willen
geruststellen met de verkla
ring dat men zelfs in die led-
ding van de partij nog jonge
mensen vindt en heeft hij als
voorbeeld Yao Wen-Joean ge
noemd.
Maar hij is niiet de enige
leider die nog jeugdig ge
noemd kan worden. Zijn di
recte chef, Tsjang Tsjoen-Tsji-
ao, is ongeveer 50 jaar en
schijnit nog belangrijker ver
antwoordelijkheden te bezit
ten. Met mevrouw Tejiang-
Tsjing, de echtgenote van Mao,
leidde Tsjoen-Tsjiao „de
groep belast met de culturele
revolutie" en hij heeft tegen
woordig als belangrijke stand
plaats Sjanghai met zijn tien
miljoen inwoners, waar hij
burgemeester is, eerste secre
taris van het partij oomité en
eerste politieke commissaris
van het militaire district. Yao
Wen-Joean is slechts loco-bur
gemeester en tweede secreta
ris van het partijcoimité.
De nummer drie in Sjang
hai, de stad die steeds meel
de politieke voorhoede schijnt
te vormen waarover de pers
niet uitgeschreven raakt, is
Wang Hoeng-Wen, een oud-ar
beider van nog geen 40 jaar
wiens briljante geest, onge
dwongenheid en autoriteit alle
buitenlanders die met hem in
contact raakten, heeft getrof
fen. Wang die eveneens de
culturele revolutie heeft ge
bruikt om zieh op te werken
is al „gestegen tot Peking"
waar hij in september op de
lijsten van diverse manifesta
ties onmiddellijk achter de le
den van het politieke bureau
stond.
Maar Sjanghai is niet de
enige samenstellende kracht
van het Chinese politieke le
ven en men moet ook terdege
rekening houden met vooraan
staande regionale militaire lei
ders als Tsjen Si-Lien (noord
oosten) en Haoe Hi-Hyoe
(Nanking) evenals talrijke
vooraanstaande leden van het
partij- en staatsapparaat die
na „een missie naar het platte
land" tijdens de culturele re
volutie zijn gerehabiliteerd
dankzij de edelmoedigheid
van Tsjoe En-Laa.
(Van onze parlementaire
redacteur)
DEN HAAG In de Pris
ma-reeks „Feiten achter feiten"
is een boekje verschenen, dat
in een slordige typografische
verpakking (erg jammer, maar
er was natuurlijk erg veel
haast bij) een hoeveelheid in
teressante achtergrondinforma
tie bevat over de afgelopen
kabinetscrisis die aanleiding is
geworden tot de komende tus
sentijdse verkiezingen op 29
november.
De lezer vindt in dit boekje
(drie gulden) alle gegevens,
die hem de afgelopen zomer
maanden via de kranten en de
t.v. bereikten, nog eens „keu
rig op een rijtje", hier en daar
gelardeerd met lezenswaardige
feiten en vermoedens die al
thans ten tijde van de crisis
niet van buitenaf waarneem
baar waren.
De pocket geeft uiteraard
(het werkje is als zodanig niet
bedoeld) geen prognose over
de uitslag van de stembus
strijd. wel vindt men er
voordat men aan de recente
crisis toekomt elementaire
gegevens in over het ontstaan
en het functioneren van onze
parlementaire democratie. Het
boekje besluit met een hoofd
stuk gewijd aan de politieke
partijen en partijtjes die op
dit moment in de Tweede Ka
mer vertegenwoordigd zijn.
Dat laatste hoofdstuk is tevens
een summiere inventarisatie
van wat die partijen willen.
Auteurs van het werkje zijn
H. Gruijters (de „partij-ideo
loog" van D'66, en J. J. Vis,
ervaren parlementair journa
list). Zij zijn er in geslaagd
nu eens geen gewichtig stan
daardwerk te schrijven over
de politieke verhoudingen in
ons land, maar een handige
wegwijzer, waarin de feiten in
heldere taal worden toegelicht.
Daardoor is het juist zo ge
schikt voor mensen die in de
politieke doolhof zo slecht
thuis zijn.
Te vrezen is alleen, dat het
boekje toch weer in hoofdzaak
gekocht zal worden door men
sen die het wel weten en voor
b°n is het nu net niet geschre
ven.
E.Z.
