Frans Spits: veel waard voor elftal Amsterdammer wil trainer Nederlandse judoploeg worden Wegploeg bekend Ovion wordt beroeps Vijftigste interland Kick Thole münchen Pluspunt Herhaling i (Van onze speciale verslaggever) MÜNCHEN Frans Spits is van enorm veel f/aarde voor het Neder landse hockey-team. Hij is met zijn razendsnelle acties en een fantastische techniek de gevaarlijkste Nederland se aanvaller. Hij is van bijzonder veel nut bij vijandelijke straf corners, waarvan hij er aï een paar bij de binnenkant van de paal heeft wegge werkt. Hij slaat de door Ties Kruize af te werken strafcorners haarzuiver aan. Maar bovenal is Frans Spits een. „meesterdief". De Amsterdammer „steelt" met het grootste gemak straf- comers. Hij weet precies hoe hij het airbitrale duo om de tuin moet leiden. De 26-jari'ge student stort zo ter aarde dat het fluitje meestal reeds snerpt voor de glijvlucht is beëindigd. De meeste Nederlandse strafcorners zijn een gevolg van zijn komedie geweest. Zo ook de strafcorner, waaruit Kruize gisteren hét eerste Nederlandse doel punt maakte, dat lange tijd beslissend leek te zijn. Frans Spits: „Natuurlijk probeer ik strafcorners te forceren. Daar moeten we het van hebben. Als ik op de goal af ga en er staan twee tegenstanders voor me dan wrinig ik me er tussen. Of ik kom er door of zij maken een overtreding. En als ik zie aankomen dat ik er niet doorkom dan laat ik gewoon vallen". De techniek van het vallen beheerst Spits als een judo ka. Van het begin van het Olympisch toernooi af ging hij professioneel tegen de vlakte. In die eerste wed strijden kon de Amster dammer 't niet laten te la chen als hij de scheidsrech ter er tussen genomen had. Maar dat is er nu niet meer bij. Met een pokerface krabbelt hij nu overeind. Spits: „In het begin was het wel even wennen, want het is natuurlijk toch wel ko misch als ze erin trappen. Het is nu gewoon de knop op durf zetten en hockey en". Frans Spits was gisteren voor rust wat minder op dreef „het wilde niet lukken" maar liet er een sublieme tweede helft op volgen. Het team als geheel leek een beetje futloos te spelen. „Er is een terugslag gekomen. Dat was onver mijdelijk", aldus Frans Spits. Wat wil je met 4 wedstrijden in 5 dagen. Dat merk je echt wel. En vooral wij ais spitsen. Om te sto ren moet je je kapot lopen. Ik was na rushes doodmoe. Die Nieuwzeelanders waren trouwens net zo moe als wij. Bij hen was de felheid ook voor een groot deel verdwenen''. Een pluspunt van het als kijkspel weinig aantrekke lijke duel met Nieuw-Zee- land vond Frans Spits dat Oranje niet ineengestort was. „Vroeger zouden we bij zulke wedstrijden on herroepelijk in de fout zijn gegaan en hebben verloren. Maar toen was het met de corners ook niks. Nu is een strafcorner bijna zeker een doelpunt. Dat heeft ons enorm veel zelfvertrouwen gegeven. Ik heb altijd ge zegd dat een goed team een team is het tijdens een in zinking overeind blijft. We zijn nu zover dat als het wat minder gaat we het hoofd er bij houden". Zaterdag 2 september 1972 WIM RUSKA: „NU NOG IN ALLE CATEGORIEËN" MÜNCHEN (ANP) De Fransman Regis Ovion, die vo rig jaar wereldkampioen op de weg werd en vervolgens na een enerverend duel met Fe- der den Hertog de eindzege behaalde in de ronde van de Toekomst, wordt prof. Ovion Is van diverse zijden benaderd en zal onmiddellijk na de Olympische spelen beroeps renner worden. Tenzij hij Olympisch kampi oen op de weg wordt, want dan mag hij volgens het regle ment van de internationale wielerorganisatie UCI pas op 1 Januari 1973 overgaan. Maar ook in dat geval staat het vrijwel vast, dat Ovion niet meer zal uitkomen in de ronde van de Toekomst, die van 13 tot en met 24 september wordt gehouden. Recordhoudster als bezoek ster van Olympische Spelen is de 75-jarige Zweedse Hertha Lindstroem. Zij heeft sinds 1912 alle spelen, zowel zomer- als winterspelen, bezocht. „Ik ben nog niet van plan er mee te stoppen", zegt de krasse Zweedse, die aan haar acht tiende spelen bezig is. Er worden pogingen in het werk gesteld de vier Westduitse wegrenners, die in de tijdrit over 100 km teleur- steldn, te bewegen prof te worden. Een horloge-industrie heeft interesse om een geheel Duitse wielerploeg samen te stelde, te bewegen prof te liaan Gino Bariali moeten worden. Ter gelegenheid van de spelen heeft de Duitse PTT de mogelijkheid geopend om au tomatisch te telefoneren met andere werelddelen. Dat kost sommige atleten veel geld. Re cordhouder is een Maxicaan, die voor bijna 300 gulden een gesprek met zijn meisje thuis voerde. Een sauna moet in tropi sche landen een unicum zijn. Een groep Afrikanen wilde deze Finse uitvinding in het Olympische dorp proberen. Zij vielen bijna van hun stokje. Geen wonder..zij hadden hun trainingspakken aangebhou- den. 0 De lieveling van het talrijke publiek dat de turnwedstrijden bijwoont is het 15 jaar oude Russische meisje Olga Korboet. Deze 1,54 meter grote Russische slaagde erin zowel op de evenwichts- balk als bij de vrije oefening de gouden medaille te behalen. Dit tot groot enthousiasme van het publiek dat de kleine parmantige Olga op handen draagt. (Van onze speciale verslaggever) MüNCHEN Wim Ruska staat naast Anton Geesink. Voor het eerst in zijn glansrijke carrière heeft Ruska nu ook de Olympische titel binnen. En misschien ook niet zijn laatste. Want voordat de blonde Amsterdamse reus definitief onderhandelin gen met de Budobond gaat voeren, over zijn aanstel ling als trainer, komt Ruska nog eenmaal als ama teur in actie. Volgende week in de klasse alle cate gorieën. Wim Ruska in juichstemming nadat hij erin is geslaagd de Westduitser Klaus Glahn op de mat te krijgen. Frans Mahn: „Van Doorn toevalstreffer. „Je moat bij ju do nu eenmaal ook gebruik maken van de kracht welke de tegenstander heeft. En ails je dan precies op tijd zijn aaraval weet over te nemen, dan wordt mijn beweging alleen nog maar sterker. Daarom ging Glahn zo mooi tegen de mat", verduidelijkte Ruska. Precies 1 min. en, 43 sec. had Ruska nodig om zijn beslissen de oombinaltilewarp in te zet ten. Een heuptechmdek, waar mee hij vroeger veel succes had. „Maar", aldus Ruska, „je blijft in judo leren en daarom was ik al geruime tijd van de ze aanvallende tactiek afge stapt. Maar nu blijkt ineens, dat zo'n worp er nog altijd'zo goed in zit, dus ondanks dat het geen specialiteit is, drat je er zelfs nog Olympisch kampi oen mee kunt worden". De finale van het Olympisch toernooi in het zwaargewicht was overiglens een herhaling van de middagpartij en ook van de finale tijdens het we reldkampioenschap in Lud- wigshafen. Ruska had Glahn gisteren aan het slot van de middag met veel meer moeite kunnen bedwingen. Via de herkansing vocht dev Westduit ser zich echter toch nog in de finale. „Het zou echter best mogelijk kunnen zijn, dat mijn eerste ontmoeting met Glahn doorslaggevend is geweest voor de eindstrijd. Vooral toen Glahn ook al' zo mooi op zijn rug ging, maar aan de neder laag ontsnapte, omdat alles zich net buiten de rand van de mat afspeelde. Glahn moet daardoor al een beetje ge schrokken zijn". Naast de winst op Glahn kre gen achtereenvolgens de Ma rokkaan Ben Kasson (na 29 sec.), de Amerikaan Nelsan (na 1 min. 21 sec.) en de Ja panner Nishimura met de techniek en de kracht van Ruska te maken. Het werden stuk voor stuk geweldige par tijen. „En dat was niog wel het allerfijnste. Dit zwaargewicht- toernooi is de mooiste propa ganda voor het judo geweest", zei een nog altijd breeduit stralende Ruska. heeft me teleurgesteld" Ruska: „Ik vecht in deze klas se beslist. Even een paar dagen fijn ontspannen: een lekker glas drinken en dan gaan we er opnieuw tegenaan,". Ruska was gisteravond in Müncheni een overgelukkig mens. Ook zijn vrouw .Joke, die van het moment af dat Ruska de eerste gouden me daille droeg, er meer lachend dan huilend bij stond. „We hebben dit samen bereikt", zei Ruska lachend. „Ik hoop, dat we nu een fijne toekomst tege moet kunnen gaan". Een uitspraak die mogelijk tot de conclusie zou kunnen lei den,, dat het aanstellen van Ruska tot trainer van het va derlands Judo verband zou kunnen houden met het al of niet veroveren van goud. Daar wilde Judobondvoorzitter Met horst niets van weten: „Wim wist dat het totaalniets zou uitmaken of hij nu wel of "een kampioen zou worden. Wij waren altijd met hem rond de tafel gaain zitten". Terwijl Wim Ruska nog zat na te genieten van zijn geweldig toernooi („Ik kan het nu wel zeggen, maar i'k heb eigenlijk een hekel aan deze wedstrij den", zei hij nog), was zijn Westduitse tegenstander Klaus Glahn al volkomen bekomen van de schrik, welke Ruska hem had bezorgd. Want Glahn stelde: „Natuurlijk. Ik heb wel eens meer verloren. Ook door een worp. Maar nog nooit heeft een tegenstander me zo geworpen als in deze Olympi sche finale. Als een veertje ging ik door de lucht. Ik heb respect voor deze Ruska; hij is een groot kampioen". Voor Ruska was de uiteinde lijke gouden worp beslist geen (Van onze speciale verslaggever) MÜNCHEN De elfde plaats van Peter van Doorn op de kilometer tijdrit be tekende voor Frans Mahn een grote teleurstelling. „Ik had meer van hem ver wacht", aldus de Hoofddor per. „Vooral omdat hij twee dagen tevoren in de training 1.07.5 had gereden, terwijl er mensen in de baan waren. In een wed strijd moet hij dan toch harder kunnen. Zijn start was goed, maar de tweede 250 meter gin,g slecht. Nee, het is niet best gegaan". De wat bedrukte Mahn giste vervolgens raaer een paar mo gelijkheden waar het tegenval lende rijden van Van Doom aan zou kunnen hebben liggen. „Misschien is deze baan te licht voor sterke kerels", sprak hij zelf niet gelovend in de ze suggestie er aan toevoe gend: „Maar in die training giinig het toch wel goed": Hot weer wilde Mahn echter niet uitsluiten als oorzaak. „Van het weer hier begrijp ik toch niks. Vanmiddag worden bij de achtervolging de besten 5. 6, 7 en 8". Peter van Doom zelf zocht niet naar excuses. „Ik heb al les gedaan wat ik kon. Ik had echt hoop kort te rijden. Voor- ai na die 1.07.5 in de training. De start viel me niet tegen, maar in de laatste twee ronden had ik het erg zwaar. Ik dacht al aam het publiek te horen dat het niet zo best was. Toen ik zag dat het nog meer dan 08 was viel het me wel ontzet tend tegen. Ik ben in de laatste ronde in de bocht even uit ba lans geraakt, maar daar valt het niet mee te verklaren. Mis schien rijd ik in de training wat meer ontspannen dan in een wedstrijd. En ik had van de kilometer nog wel het meest verwacht. Maar ja, wc gaan vol goede moed verder op de andere n,ummers",aidus de Brabander, die op de troos tende opmerking dat geen Ne derlander sinds 1936 (Arie van Vliet) de kilometer meer ge wonnen had, antwoordde: „Maar dan was ik toch wel graag de eerste geweest". Winnaar van het explosieve nummer werd de Deen Niels Fredborg, die hiermee revan che kreeg voor zijn nederlaag tegen Trintin op de Spelen in 1968. Fredborg, die in de tus senliggende jaren driemaal wereldkampioen was, liet 1.06.44 voor zich noteren. En daar stak de 1.08.09 inderdaad wel wait schril tegen af. MÜNCHEN Kick Tho le speelde gisteren zijn vijftigste interland. Hij ontving van KNHB- voorzitter Idenburg, die hem prees voor zijn doorzettingsvermogen, vechtlust en sportiviteit, een zilveren sigaretten doos met de mededeling: „Die is eigenlijk voor na je carrière". Nico Spits, de aanvoer der van het hockey-team, hield ook een toespraak je, maar moest het aan bieden van het cadeau van de spelers uitstellen. „Ik ben het in de con sternatie vergeten mee te nemen", sprak hij ver ontschuldigend. „Geeft niet. Het zal wel sma ken", antwoordde Kick Thole, wel wetend dat een fles drank nu een maal een gebruikelijk cadeau ls in deze krin gen. Peter van Doorn, hier samen met tandemgenoot Klaas Balk, eindigde tijdens de 1 kilometerril op een teleurstellende elfde plaats. (Van onze speciale verslaggever) MÜNCHEN Cees Priem, Fedor den Hertog, Henny Kui per en Piet van Katwijk zul len 6 september voor Neder land uitkomen in de Olym pische wegrace. Henk Poppe en Ben Koken zijn als reserve aangewezen. Aad van der Hoek was al voor de 100 kilometer ploegentijdrit door wegcoach Joop Middelink meegedeeld diat hij niet in aan merking zou komen voor de individuele wedstrijd. Met Priem, Den Hertog en Kuiper zitten drie renners van de bronzen 100 km-equipe in de wegploeg. Middelink: „Ze hebben in de tijdrit zo'n goede vorm gede monstreerd dat ik ze wel moest nemen". En wat de keus uit het reste rende drietal betreft: „Ik heb het naar eer en geweten ge daan". Fedor den Hertog: In wegploeg.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 24