„Kijkerd" vindt geen vrede
op zijn reis door Europa
Assistent-artsen zijn quasi-heroïek beu
LANG GEWACHT,
TOCH GEPLAATST
De mus
en
de worm
Water: ook goed
voor schoonmaken
van beugeltjes
„LEDEN WORDEN
OVERROMPELD"
VOGELS IN NIEUW LAND
kleine
stem
Ex-secretaris D'66:
bestuursbeleid fout
NIET BANG
VERLOKEN
MANDAAT
TWEE KOREA'S VANDAAG
AAN GESPREKSTAFEL
Kritiek in „Levensrecht"
op interimrapport
commissie Kloosterman
Woensdag 30 augustus 1972
We hebben het al eens gezegd. De vakanties zijn weer
voorbij. De mensen gaan zich weer met allerlei ernstige
zaken bezighouden. De kinderen gaan weer naar school en
de anderen gaan weer naar hun werk. Kortom de meeste
mensen gaan weer nadenken. De een denkt over zijn werk
en de ander weer over heel iets anders. En soms denkt
iedereen over het zelfde. Dat laatste gebeurt in de Vredes-
week, tenminste dat is de bedoeling.
Die Vredesweek wordt ge
houden in de laatste week
van september.
De naam Vredesweek wil
tiiet zeggen dat er in
die week overal op de we
reld vrede is. Maar de men
sen praten in ieder geval
over vrede en dat is al heel
wat. Nu is er in Breda een
groep mensen die ook kinde
ren de kans wil geven over
vrede te lezen en te praten
en te tekenen. Die werk
groep heeft daarom een
boekje uitgegeven. Daarin
staat een verbaal en er is
ook ruimte om te tekenen.
Dat boekje kun je, als je
wilt, uitvouwen of je kunt
de plaatjes uitknippen en op
een ander stuk papier plak
ken. Daarbij kun je dtan zelf
tekenen of knipsels uit de
krant plakken of wat je
maar wilt. Als het werkstuk
klaar is, kan je het ophangen
of aan andere mensen laten
zien. De werkgroep noemt
dat werkstuk een Vredes-
strip, maar je zou er net zo
goed een Vredesschilderij
van kunnen maken.
Het
heet:
verhaal in het boekje
„Kijkerd doet Europa".
Kijkerd is een wezentje van
een andere planeet dat aller
lei nare mannetjes ontmoet
die er voor zorgen dat er op
de wereld geen vrede is. Zo
komt hij bijvoorbeeld het
geldmannetje tegen. „Zonder
geld doe je niks", zegt het
geldmannetje, „voor geld
kun je alles kopen, mensen,
machines, alles". Kijkerd ziet
ook het heb-mannetje. En
het geweermannetje, „Als ik
schiet, schiet ik raak", zegt
het geweermannetje, „Ik
zorg voor de vrede, begrijp
je. Als ik er niet ben, maken
de mensen oorlog". Kijkerd
ziet nog een heleboel andere
mannetjes. Het gasmannetje
bij voorbeeld en het kerk-
mannetje. Eigenlijk zou je
het boekje moeten hebben,
om het allemaal eens op je
gemak te kunnen lezen. Je
kunt het gratis bestellen bij
de Wereldwinkel in Breda,
Veemarktstoaat 40. Op de
enveloppe moet je vermel
den: Vredesstrip.
Het heeft wel even geduurd, Annemiek, voordat je tekening
in de krant is gekomen. Je hebt, nadat je hem hebt ingestuurd,
nooit meer wat voor ons gemaakt. Groot gelijk. Annemieke van
den Dries zal inmiddels wel elf jaar zijn geworden.
Aan de rand van een groot
bos stond een grote boom en
in de boom was een nest en
daar woonde de mus. Bij die
mus waren jonge musjes. Ze
waren nog zo klein en leuk
om te zien. Op een dag ging
de grote mus eten halen. Ze
pikte met haar snavel in de
grond. Opeens had ze een
worm en toen weer een
vlieg. Van alles. Ze ging
weer naar haar nest terug.
Ze ging het eten aan haar
jonge musjes geven. De mus
jes vonden het lekker. De
mus kwam haar vriendje te
gen. Dat was de worm. De
worm zei: „Zal ik bij jou
komen"? De mus zei: „Ja,
goed, dat mag, als je de jon
ge musjes maar niet plaagt".
„Maar dan moet je ze wel
zeggen, dat ze me niet op
mogen eten", zei de worm.
„Goed, dat zeg ik", zei de
mus.
Wendela Kemper, 6 j.
Breda.
Niks aan te doen. Er zijn te veel mensen in Nederland.
En die mensen moeten allemaal een huis hebben. Het lijkt
wel of er iedere dag meer flatgebouwen hij komen. En dat
is ook zo. Die flats worden vaak gebouwd op land dat spe
ciaal daarvoor is aangelegd. Met grote buizen wordt dan
nieuw land (van de bodem van de rivieren! op lage gebie
den gespoten. „Opgespoten land" heet dat. Na een tijdje
zie je dat op dat land gras begint te groeien en bloemen.
En met dat gras en die bloemen komen er ook heel vaak
vogels. Zo zie je dat je, ook al woon je in een flat, toch
een heel klein beetje de natuur kunt bekijken. Over welke
vogels en welke bloemen je op dat nieuwe land kunt vin
den, gaat het boekje Informatie in Woord en Beeld over
opgespoten land. Het is geschreven door A.P., A.W. en G.
den Hoed en is uitgekomen bij Moussaults Uitgeverij n.v.
Het kost 6,90.
Vorige week schreven we
in De Kleine Stem over wa
ter. Van het Voorlichtingsin
stituut voor mond- en tand-
verzorging kregen we daar
op deze week als antwoord
een briefje. De mensen van
het instituut schreven ons
wat je ook nog met water
kunt doen, iets dat nogal
eens wordt vergeten. En dat
iets is het schoonmaken van
beugeltjes. Eigenlijk zouden
alle kinderen die zo'n naar
ding moeten dragen telkens
na het eten dat beugelt je
moeten schoonmaken met
een tandenborstel en met
water. Achter de haakjes van
de beugel blijuem namelijk
iedere keer als je hebt gege
ten, stukjes van dat eten
achter. In dat eten zitten
bacterieën en die kunnen óp
hun beurt weer gaatjes in
tanden en vooral in kiezen
maken. Niet leuk is dat,
want dan moet de tandarts
weer gaan boren en boven
dien is het een lelijk gezicht
zo'n vulling, haast nog lelij
ker dan een beugeltje.
Ik ben het geweermannetje: Als ik schiet, schiet ik raak.
*XXXXXXXXXXSXXXXXXXX%XXXX%XXXX%X%%XXSSX3CXX%XSXX
eindredactie
els smit
Deze drie mannetjes tekende Mark Huinen voor ons. Mark is vijf jaar en woont in Breda.
txxxxxxxxxxxxxs%xxxxxxxss)iesxxx%sxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxsxsxxxxx%xxx£ssxxxxxx)!txxxsxx)txxxxxxxxs3(xxxxxxxxxxxxxxx%xsxxxx%xxxxxx)ixsxsxxxxxxxs
URTECHT (ANP) Des
avonds, 's nachts en in de
weekeinden ligt het lot van
patiënten in vele ziekenhui
zen in handen van de as
sistenten. Z(j, afgestudeer
de artsen die in het zieken
huis een opleiding tot spe
cialist volgen, vangen de on
gevalsslachtoffers op en hel
pen als de situatie van een
patiënt in een van die peri
oden verslechtert.
Zij beslissen ook of oudere,
eveneens in het ziekenhuis
verblijvende, collega's moeten
worden gewaarschuwd en
wanneer het noodzakelijk is
de specialist op te roepen.
Soms wordt een assistent en
kele tot veie malen 's nachts
door de nachtverpleegster bij
een patiënt geroepen. De vol
gende ochtend wordt van hem
verwacht dat hij weer klaar
staat voor de normale routine
in kliniek of polikliniek. Daar
naast dient hij zich ook door
studie in zijn vak te bekwa-
Zo is het altijd geweest en
vele romans zirjn geschreven
rond het thema van de dag en
nacht klaar staande dokter
met zijn witte jas, zijn ver
moeide glimlach en zijn on
aantastbare bekwaamheid.
Zo zal het niet blijven als
het ligt aan het hoofdbestuur
van de Landelijke Vereniging
van Assistent-Geneeskundigen.
De quasi-heroïek wordt ver
taald in termen van 65- to'
100 urige werkweken, tekort
aan slaap, irritatie, gebrek aan
tijd voor studie en gezin, en
sterk naar voren komende
verlangens omtrent werktij
den, salariëring, rechtspositie,
compensatie voor overuren,
pensioenvoorzieningen en
meer verlangens, die een vak
bond niet zouden misstaan, zij
het dat voor vakbondsleden
dit soort arbeidsvoorwaarden
al volledig zijn verworven.
De vier hoofdbestuursleden
C.M. Dijkhuis, P.H. van Kes-
sel, G. Booij en B.R.H. Jansen,
allen uit Rotterdam, laten in
een gesprek blijken dat zij
desnoods niet terugdeinzen
voor zekere vormen van actie
om aan te tonen dat de assis
tent-geneeskundigen een ui
terst belangrijke rol spelen in
de volksgezondheid, ook al
zijn zij dan tevens in oplei
ding. Zij willen dat de over
heid hun werk niet langer al
leen met woorden maar ook
met daden erkent..
Voorzitter van de vereni
ging, afgekort L.V.A.G., is de
assistent-chirurg C.M. Dijk
huis. Hij merkt op: „De mees
te assistent-artsen zijn in
dienst van het ziekenhuis,
maar dat dienstverband is zeer
onvolledig en de rechtspositie
is op zijn minst gebrekkig.
Daar wordt, overigens meestal
niet eens opzettelijk, misbruik
van gemaakt. Wij maken
enorm lange werktijden waar
tegenover geen enkele com
pensatie staat en dat voelen
wij als onrecht. Een groot deel
van de volksgezondheid rust
op de schouders van de assi-
tent-geneeskundiigen. Maar als
wij dat aanroeren wordt ge
zegd dat we in opleiding zijn
en dat we nog geen verant
woordelijkheid dragen. Als de
specialist afwezig is, rust die
Verantwoordelijkheid wel de
gelijk bij ons. Bovendien, de
wet kent alleen artsen en bij
een fout van ons zijn wij vol
gens de wet volop verantwoor
delijk."
Van de ongeveer tweedui
zend assistent-artsen is 55 tot
60 procent in dienst van de
overheid. Zij werken in acade
mische of gemeentelijke zie
kenhuizen die specialisten mo
gen opleiden. Vrijwel geen en
kel ziekenhuis sluit met de
assistent een arbeidsovereen
komst waar iets in staat over
de opleiding. Bij een conflict
tussen assistent en specialist
delft de assistent door het ont
breken van een rechtspositie
over het algemeen het onder
spit.
De heer G. Booy, assistent-
internist, herinnert zich tij
dens het gesprek enkele uit
spraken van de heer B.T.G. de
Jong, de coördinator gezond
heidszorg tussen de ministe
ries van volksgezondheid en
onderwijs en wetenschappen.
Deze zei tijdens een rede op
het lustrumcongres van de
L.V.A..G vorig jaar september
in Groningen onder meer het
werk van de assistent-genees
kundigen van eminent belang
voor de volksgezondheid te
achten. Hij constateerde dat
de assistent-artsen samen met
1530 specialisten werken aan
de gezondheid van patiënten
in ruim 37.000 ziekenhuisbed
den, meer dan de helft van
het totale aantal bedden in
alle Nederlandse ziekenhuizen.
Daarbij worden 11 miljoen
verpleegdagen geproduceerd,
aldus de heer De Jong."
De heer Booy vult dat in
totaal 23 miljoen verpleegda
gen per jaar worden „gepro
duceerd". De heer De Jong
wees verder op het werk van
de assltent-artsen in de poli
klinieken, in de operatieka
mers, bij de röntgenafdeling
en nog vele andere werkzaam
heden. „We moeten ook nog
studenten opleiden en soms
worden we ingeschakeld bij
de opleiding van verpleeg
sters", aldus de heer Booy.
De heer Booy wijst er ook
op dat geld verloren gaat om
dat assistenten door overbelas
ting patiëntenbehandeling uit
stellen, waardoor zij meer ver
pleegdagen kosten.
De belangrijkste eis van de
L.V.A.G. is terugdringen van
het overmatige aantal werku
ren door de assistenten voor
overuren compensatie in vrije
tijd te geven. De L.V.A.G.
geeft volmondig toe dat dat
extra personeel kost, maar een
betere organisatie van de
diensten 's avonds, 's nachts
en in de weekeinden zou ook
al veel soelaas bieden, zo
wordt gezegd. In de extra
vrije tijd kan dan worden ge
studeerd terwijl er ook iets
meer tijd overblijft voor gezin
en ontspanning.
(Van een onzer verslaggevers)
ZE VENAAR Sinds enkele
dagen is organisatie-secretaris
en hoofdbestuurslid van D'66,
J. Praag, gewoon lid. van deze
partij. Hij heeft voor beide
functies bedankt, zoals wij al
berichtten. Hij is het niet eens
met de wijze, waarop het be
stuur de leden manipuleert op
het vlak van samenwerking
met PvdA en PPR.
Aanvankelijk ging alles vol
gens het democratische princi
pe: zaterdag 16 september en
zondag 1 oktober congressen,
waarop het regeerakkoord en
het eigen program ter discus
sie zouden staan op de eerste
bijeenkomst en op de tweede
de goedkeuring van het ak
koord en bespreking van de
mogelijkheid tot samenwer
king met de drie confessionele
partijen.
Deze procedure is door het
hoofdbestuur van de tafel ge
veegd: „Een machtige pressie
groep, waarin o.a. Hans van
Mierlo en voorzitster mevr.
Ruby van der Scheer zitten,
heeft het hoofdbestuur onder
druk gezet. Het is onjuist, dat
de voorzitster een beslissing
terugdraait, die een week
daarvoor in het hoofdbestuur
is genomen," aldus Praag.
Het volgende punt, dat hem
dwars zit is de manifestatie
van de drie progressieve par
tijen, D'66, PPR en PvdA, na
afloop van hun afzonderlijke
congressen in Den Haag op 7
oktober. „Dit zou de D'66-i-
dentiteit verdoezelen. Zo'n ge
zamenlijk congres heeft alleen
zin, wanneer de volgende dag
de Progressieve Volkspartij
een feit is. Die zekerheid is er
niet; de geschilpunten tussen
PvdA en D'66 zijn nog te
groot", vindt hij.
Als organisatie-secretaris was
hij verantwoordelijk voor het
doorgeven van informatie aan
de leden. „Er is nog geen en
kele informatie aan de leden
gegeven. Zij worden gewoon
overrompeld. Zij hebben op
die manier geen inbreng meer
en worden voor een voldongen
feit gesteld. Reken er maar op,
dat het er hard tegen aan gaat
op het congres van 1 oktober.
Ik houd er serieus rekening
mee, dat het congres „nee"
zegt tegen de PvdA. Boven
dien, als er gebeurt, wat ik
vrees, dat het hoofdbestuur
zijn zin doordrijft, dan dien ik
een motie in om de interne de
mocratie te herstellen", zegt
Praag.
Zijn voorstel is bindend man
daat aan de onderhandelaars
te geven, die met PvdA en
PPR over het regeerakkoord
zullen praten. Verder herstel
van de democratie in D'66-ge-
lederen, waardoor medezeg
genschap wordt gewaarborgd
in de toekomst. „Een herhaling
mag gewoon niet meer voorko
men", aldus Praag. Het ligt be
slist niet in zijn bedoeling de
vorming van een progressieve
volkspartij te voorkomen. „Ik
ben zelfs een voorstander",
zegt hij. „Ik ben wel een te
genstander van een rooms-ro-
de coalitie" vult hij aan. „Ik
kan me voorstellen, dat het
D'66-congres Schmelzer, U-
dink en Biesheuvel besmet
verklaart".
Hij benadrukt nog eens, dat
het hem niet gaat om het re
geerakkoord van de progres
sieve drie, maar wel om de
methode, die D'66 heeft geko
zen. De juiste weg tot herstel
is z.i. het congres op 16 sep
tember te laten doorgaan; twee
weken later het tweede con
gres ter bekrachtiging van het
regeerakkoord en vervolgens
een spoedcongres na afloop
van de PvdA-bijeenkomst om
bepaalde socialistische wijzi
gingen, e.d. in het akkoord te
toetsen.
„Voor de verkiezingen ben ik
niet bang. We moeten alles in
het openbaar uitvechten.
Dit maakte de mensen dan
duidelijk, dat D'66 nog steeds
de meest democratische partij
in Nederland is. Ik heb al een
paar positieve reacties gehad.
Het is rustig; ik hoop, dat het
rustig blijft. Het is echt niet
zo, dat D'66 op springen staat.
En ik bedank beslist niet voor
de partij", besluit Praag.
SEOEL (Reuter). Noord- en Zuidkoreaanse Rode-Kruisfunc.
tionarissen beginnen vandaag met essentiële besprekingen over
familieherenigingen, waaruit mogelijk onderhandelingen over
hereniging van Korea zelf zouden kunnen voortspruiten.
Gisteren kwam een omvangrijke delegatie van 34 man uit het
zuiden, vergezeld door twintig persvertegenwoordigers, in Noord-
Korea aan. Dat was voor het eerst sinds de tweede wereldoorlog
toen Korea, na dertien eeuwen als één land te hebben bestaan,
in twee stukken uiteen viel
De groep uit het zuiden verblijft in de noordelijke hoofdstad
Pjongjang om gedurende de eerste onderhandelingsronde van
vier tot zes dagen met de vertegenwoordigers van Noord-Korea
te praten over de mogelijkheden het contact tussen leden van
gescheiden families in noord en zuid naar schatting tien mil
joen mensen te herstellen.
Een Noordkoreaanse delegatie gaat 13 september naar Seoel,
de hoofdstad van Zuid-Korea.
De onderhandelingen zullen afwisselend in de beide hoofd
steden gehouden worden. Men houdt er rekening mee dat zij
maanden, zo niet jaren zullen duren.
_AIÏes duidt erop dat de onderhandelaars het moeilijk gaan
krijgen. Het heeft elf maanden gekost om beide partijen aan de
onderhandelingstafel te krijgen.
UTRECHT (ANP). De in
februari van dit jaar opgerich
te stichting ter eerbiediging en
bescherming van menselijk le
ven heeft het eerste nummer
van haar maandblad „Levens
recht" uitgegeven. Doel van de
stichting is, bescherming van
het ongeboren kind vanaf de
bevruchting. Ze wil mede via
haar blad de coördinatie bevor
deren van de activiteiten van
alle andere organisaties en
groeperingen, die hetzelfde doel
■lastreven.
In het eerste nummer staan
beschouwingen over het re.
geerakk'oord, het wetsontwerp
afbreking zwangerschap van de
ministers Stuyt er. Van Agt,
het wetsvoorstel Lamberts
Roethof en het wetsvoorstel
Struycken.
Over het wetsontwerp Stuyt
Van Agt zegt de stichting, dat
het de rechtsonzekerheid niet
wegneemt en dat er evenmin
een teruggang van het aantal
legale abortussen van verwacht
kan worden.
Kritiek uit de stichting op
het interimrapport van de com
missie abortusvraagstuk onder
voorzitterschap van prof. dr.
G. J. Kloosterman, dat een be
langrijke rol heeft gespee
de totstandkorning van hei
wetsontwerp.
Dit rapport geeft de stand
punten weer van vele organi
saties, maar volgens de stich
ting stoelen deze standpunten
niet op een enquête onder de
leden. Als voorbeelden noemt
zij de maatschappij voor ge
neeskunst, de Nederlandse bond
van plattelandsvrouwen en de
Nederlandse vereniging van
huisvrouwen („die wel enquê
teert over vuilnisemmers, maar
die haar leden over de abortus
niet heeft laten stemmen").
De stichting stelt, dat in de
meeste gevallen dan ook ten
onrechte de indruk is gewekt,
dat de in het interimrapport
genoemde organisaties „namens
hun leden" een liberalisatie van
de abortus bepleit hebben.
De gynaecoloog prof. dr. W.
P. Plate schrijft, dat kunstma
tige vruchtafdrijving beslist
geen onschuldige ingreep is. Hij
illustreert deze conclusie met
de opsomming van de risico's
van abortus provocatus via cu
rettage of door de zogenaamde
„kleine keizersnede", van de
sterftecijfers vergeleken bij het
risico van overlijden of na een
bevalling en van de psychische
stoornissen en depressies, die
zich na een abortus bij de
vrouwen voordoen en met na.
me bij die vrouwen, die moeten
worden behandeld wegens na
een aborius ontstane onvrucht
baarheid.
