KAMERLID TROK TWEE DAGEN LANGS WOONWAGENKAMPEN
Mr. Scholten: Meer vrijheid, maar harder optreden
TE WEINIG HULP
BIJ KOPEN VAN
LEVENSMIDDELEN
MANNEN OVER DE
CARRIèRE
VAN VROUWEN
Meer liefde is
AMERIKA'S
WERKENDE
VROUWEN
Engels: Kleine
kampen soms
te realiseren
Onbrandbaar nachtgoed
EMIGRATIE-BELASTING IN
RUSLAND OP JODEN HEEFT
BINNENLANDSE OORZAAK
vrouw
mode
WARENKENNIS
KLEDING VOOR
GEHANDICAPTEN
INZET
VPOUW
mode
Moeder kam pen
Ti
'oep
Dinsdag 29 augustus 1972
Het kopen van een auto hoeft geen problemen op te leveren.
De aanschaf van een mixer ook niet. Onpartijdige instanties
houden zich bezig met het adviseren van de consument, wan
neer deze tot de aankoop van iets wil overgaan. Voor de le
vensmiddelen gaat dit echter niet op.
ten opzichte van onverpakt,
ongesneden brood in de ser
vice en de kosten van de
verpakking.
Een huisvrouw kan ge
woonlijk alleen bij een buur
vrouw raad gaan vragen als
ze niet weet naar welke win
kel ze het best kan gaan en
als ze niet weet welke koffie
het beste is. Maar ook die
buurvrouw weet er in de
meeste gevallen niet het fij
ne van.
Om toch maar zo goed en
gezond mogelijk te kunnen
eten, zoekt een aantal men
sen het in de duire winkels
en levensmiddelen. Men gaat
er dan van uit dat wat duur
is ook wel goed en gezond
zal zijn. Dit hoeft echter he
lemaal niet het geval te zijn.
Het voorlichtingsbureau van
de Voeding hierover: De
goedkoopste slaolie bijvoor
beeld is echte slaolie bijvoor-
doet wat de smaak betreft
dikwijls niet onder voor de
duurdere soorten. Duurdere
slaolie wordt uit duurdere
grondstoffen bereid en op
een andere wijze gemaakt.
Een ander voorbeeld: Om
de een of andere reden
neemt men meestal Goudse
kaas. Nu is die aanmerkelijk
duurder dan bijvoorbeeld
Edammer kaas. In dit geval
is het geen kwestie van
duurdere grondstoffen of an
dere bereiding, maar is de
prijs afhankelijk van het
vetgehalte van de kaas. Zo
zit het verschil in prijs van
verpakt en gesneden brood
Een goede hulp bij het ko
pen van levensmiddelen kan
volgens het Voorlichtingsbu
reau voor de Voeding waren
kennis zijn, een vak dat op
huishoudscholen wordt gege
ven. Mensen die niet op deze
school hebben gezeten kun
nen door middel van een
boek zioh wat warenkennis
aanleren. Verder moet men
goed kijken, wat er allemaal
te koop iB. Zo kan men tot
de ontdekking komen, dat er
ontelbare merken margarine
zijn, allemaal gevitamineerd.
Dat is dus geen voordeel. De
ene margarine is plantaardig,
op een ander soort, meestal
goedkoper, staat dat niet
vermeld. Kuipjesverpakking
is duurder dan een eenvoudi
ge papieren wikkel. Schept
men altijd de margarine uit
het pakje in de botervloot.
dan heeft men veel geld be
taald voor een verpakking
die men niet gebruikt. Zo
zijn er ontelbare voorbeelden
van prijsverschillen, veroor
zaakt door verschil in grond
stoffen, bereiding, verpak
king en service. Men moet
zelf bepalen welke prodiuk-
fcen, rekening houdend met
tijd, gemak en gezondheid,
het voordeligst zijn. Als
hulpmiddel kunnen soms
consumenterubladen dienen.
Zij maken weieens prijsver
gelijkingen van een of meer
artikelen.
Oliver Posner uit Londen
brengt kleding voor gehan
dicapten op de markt. De
kleding is bestemd voor
vrouwen met de meest uit
eenlopende maten en figu
ren en wordt verkocht on
der de naam Oliver Day.
Een door Time uitgevoerde
enquête brengt aan het licht
dat bijna 44 van de Ame
rikaanse vrouwen, ouder dan
16 jaar werkt. Maar een
vrouwelijke arbeidskracht in
vaste dienst verdient 3 dollar
tegenover 5 dollar voor de
mannelijke arbeidskracht die
hetzelfde werk verricht. De
vrouwen vragen hoe langer
hoe meer gelijke salarissen
voor hetzelfde werk en gelij
ke kansen op promotie.
Maar, in de loop van de laat
ste 15 jaren is het verschil
tussen de vrouwelijke en
mannelijke salarissen in
plaats van minder nog meer
geworden: in 1955 verdiende
een vrouw 64 van het
salaris dat een man in de
zelfde baan verdiende, in
1970 verdiende zij diaar maar
59 van. Slechts 7 van de
werkende vrouwen verdie
nen meer dan 10.000 dollar
per jaar tegen 40 van de
mannen
O C5&
De verkoop van brandbare
nachtkleding zal vanaf juli
1973 in Amerika verboden
worden (volgens Textilia).
Deze verordening werd on
danks talrijke protesten van
de zijde van fabrikanten
door het Ministerie van Han
del uitgevaardigd. Jaarlijks
sterven tussen 3000 en 5000
personen, waaronder zeer
veel kinderen, aan brand
wonden en worden ongeveer
200.000 personen zwaar ge-
Over de carrièremogelijkheden van de vrouw heeft ieder
een wel het een en ander te zeggen. Zo ook een aantal werk
nemers van Dow Chemical Europe, waarvan onder andere
vestiging in Terneuzen. In het personeelsblad Dow Nieuws
komen deze mensen aan het woord.
9 Het modehuis Shubette uit Londen tipt voor de komende
herfst jurkjes in Monroe stijl. Op deze pagina drie korte, zwarte
jurkjes met lange splitten uit de Monroe-collectie van het huis.
CD<z^cz>cz>cDcr>cz><z>ci>^ci>cr> cz> cr> oooooo
Liefde isz'n vuile overhemden opruimen als hij het druk
heeft; een hapje eten voor hem warm houden als hij laat thuis
komt; hem een zeilboot laten kopen, als je zelf een nieuw
bankstel had willen hebben; de koffie klaar hebben voor hij
erom vraagt; telkens weer de rommel achter hem opruimen;
hem als een vorst behandelen; zijn verfkwasten voor hem
schoonmaken; zachtjes naar de logeerkamer sluipen als hij
snurkt; zijn das rechttrekken voor hij de deur uit gaai; zonder
morren de „rand" na zijn bad schoonmaken.
Tenminste, dat is wat Kim Grove in het boekje „Meer liefde
isonder liefde verstaat. Het boekje bestaat uit een aantal
tekeningen met tekstjes, waarvan er een aantal hierboven staat.
Het boekje is een vervolg op „Liefde isBeide lijken ge.
schreven en getekend te zijn voor galante stoere mannen en
lieve aanhankelijke domme huisvrouwtjes. Elke andere vrouw
zal zich niet kunnen verenigen met wat Kim Grove onder
liefde van een vrouw verstaat. Deze laatste groep vrouwen
zal het ook wel niet eens zijn met wat de man volgens Kim
Grove uit liefde voor zijn vrouw moet doen. Enkele voorbeel
den:
Meer liefde ishaar naar Peyton Place laten kijken; haar
in je nieuwe auto laten rijden voor de verzekering is ingegaan;
haar laten doorbabbelen als je zelf nodig moet bellen; voor de
vijfde keer luisteren naar alle bijzonderheden over haar ope
ratie; het wagentje voortduwen in de supermarkt; ongewoon
galant zijn.
„Meer liefde isdoor Kim Grove. Uitgeverij Teleboek
n.v. in Bussum. Prijs 5,90.
Meineer E. de Wolf, senior
field salesman, is ervan
overtuigd dat in principe de
vrouwgelijke kansen moet
hebben als de man. Tegelij
kertijd is hij echter van me
ning dat het er in de prak
tijk wel nooit van zal komen
dat men vrouwen in dezelfde
mate op alle functies aantreft
als de man. „Dat is gewoon
historisch gegroeid en heeft
niets met discriminatie uit te
staan. Ook de heer J. Kaak
trafic coordinator is niet al
te optimistisch als hij het
over de werkende vrouw
heeft. Hij beschouwt huwe
lijk, kinderen en dergelijke
als belemmeringen voor een
normale werkkring zoals de
man die heeft. De heer M.
Erken. technisch inkoper,
ziet wel in dat een huwelijk
en kinderen niet alleen de
vrouw aan huis hoeven te
binden. „Ik zou willen dat de
taak van de man en die van
de vrouw in het gezin en in
het werk elkaar konden aan
vullen. Dus 's ochtends gaat
de man werken en blijft de
vrouw thuis om de kinderen
en het huishouden op te van
gen en 's middags keren de
rollen om". Maar dat is vol
gens hem nog maar een toe
komstdroom- „Zolang de man
het gevoel heeft dat het
zijn plicht is om de hele
dag te werken en carrière te
maken en hij de werkkring
van zijn vrouw beschouwt als
een soort bijverdienste, zal
de zorg van het huishouden
toch helemaal op haar te
recht komen en de emanci
patie of hoe je het noemen
wilt, geen voortgang vin
den".
wond. De meeste slachtoffeirs
liepen brandwonden op of
vonden de dood door de
nachtkleding, die zij op het
moment van de brand droe
gen, Vanaf juli 1972 moeten
alle ontbrandbare kinder
nachtgoed artikelen overeen
komstig geëtiketteerd wor
den. De Amerikaanse rege
ring zou van plan zijn in
deze veiligheidsactie even
eens het beddegoed' te be
trekken.
lijkheid kregen zouden ze
vanzelf meer plezier in hun
werk hebben en er meer bij
betrokken raken zodat ze
ook langer zouden blijven.
Het ligt ook wel aan de
vrouwen zelf. Je houdt niet
veel zelfrespect over als je
alleen maar geestdodend, zo
genaamd typisch vrouwelijk
werk te doen krijgt De heer
M. Erken: ..Ik ben er echter
wel van overtuigd dat het
niet alleen de mannen zijn
die heropgevoed moeten
worden, de vrouwen zijn ook
schuldig aan deze situatie en
zouden wat mer zelfvertrou
wen moeten hebben. De heer
I. Kaak tenslotte: „Al die
klachten van vrouwen in de
trant van „wij krijgen geen
kans" zijn volgens mij onge
grond. Ik heb het meer dan
eens meegemaakt dat een
vrouw een meer verantwoor
delijke baan kreeg aange
boden en dat ze haar kans
niet greep-
Het is niet reëel om dan
achteraf te gaan klagen. Je
kunt niet hogerop komen
zonder dat je je daarvoor
meer moet inspannen. Als
blijkt dat ze de nieuwe taak
niet aan kan, kan ze altijd
nog zien, maar ik geloof dat
ze gewoon niet durft en
daarom op voorhand al nee
zegt. Ja wat wil ze dan? In
zo'n geval is het geen won
der dat een vrouw gepas
seerd wordt bij promoties."
De werknemers van Dow
hebben ook het een en ander
te zeggen over de inzet van
de werkende vrouw. De heer
J. van den Arend: product
flowengineer „Onze maat
schappij is naar mijn smaak
een mannenmaatschappij. De
vrouwen krijgen geen kan
sen. De vrouwen weten dat
en getroosten zich mede
daardoor doorgaans te weinig
moeite om door te studeren
of hun werk zo uit te voeren
dat zij opvallen en kansen
krijgen voor een carrière.
Hoe meer verantwoordelijk
heid een vrouw en het be
drijf krijgt, des te meer zal
zij zich bij haar werk be
trokken voelen".
De heer F. Lowest invoi
cing clerck: ,.Het bedrijf
goat er vermoedelijk van uit
dat vrouwen toch niet lang
blijven werken, maar als de
vrouwen meer kansen had
den en meer verantwoorde-
einderedactie
rieja van aart
(Van onze correspondent
TEL AVIV. De Russische
emigratie-belasting op Joodse
intellectuelen heeft volgens
zeer bevoegde politieke kringen
in de Israëlische hoofdstad vrij
wel niets te maken met een
weldoordachte Russische po
ging bij de Arabieren een wit
voetje te halen. Israël meent
dat de nieuwe anti-Joodse Rus.
sische politiek door redenen
van binnenlandse aard wordt
ingegeven.
Volgens deze zienswijze is het
de Sowjet-leiders bittere ernst
de emigratie-drang onder het
Russische Jodendom te smo
ren.
Het Kremlin is verrast door
het groot aantal Joden dat
zich door de opengestelde kier
van het IJzeren Gordijn naar
Israël tracht te wurmen. De
Russische leiders hebben te
laat de diepte en omvang van
de nationale bewustwording
van het 2 a 3 miljoen Russi
sche Joden begrepen. Aanvan
kelijk werd er door hen vanuit
gegaan dat deze Joodse be
wustwording zich voorname
lijk zou beperken tot de gean
nexeerde Baltische staten, wel
ke voor de tweede wereldoor
log grote Joodse gemeenschap
pen hadden. De Russische Jo
den die sedert 1917 onder com
munistisch bewind leven blij
ken echter het communistisch
assimilatie-proces te hebben
weerstaan en eisen evenals
hun broeders in de Baltische
staten het recht tot emigratie
naar hét historische vaderland
Israël voor'zich op.
De communistische leiders
kunnen nog moeilijk aanvaar
den dat ruim SO jaar commu
nisme het minderheidspro
bleem niet heeft opgelost.
Om dit falen te camoufleren is
o.a. de emigratie-belasting uit
gevonden. Boveridien heeft de
Sowjet-Unie volgens de Israë
lische zienswijze een flinke in
tellectuele en wetenschappe
lijke aderlating door het ver
trek van Joodse academici.
Om deze redenen hebben de
Sowjet-autoriteiten een toren
hoge geldmuur om het Rus
sisch Jodendom gelegd waarle
gen Israël de Joodse gemeen
schappen in het westen met
hulp van de publieke opinie in
de vrije wereld storm lopen.
Het doel van de Israëlische po
litiek is niets anders dan de
Sowjet-Unie te dwingen de
emigratie-belasting af te schaf
fen. Vanwege de Russische ge
voeligheid voor de westerse
publieke opinie wordt in de Is
raëlische hoofdstad verwacht
dat Moskou uiteindelijk de an
ti-Joodse maatregelen zal in
trekken. In Israël wordt ge
vreesd dat als gevolg van de
hoge tolmuur die van 4500 tot
20.000 roebel per persoon, af
hankelijk van genoten oplei
ding, kan oplopen de emigratie
uit de Sowjet-Unie met 50 pro
cent zal teruglopen.
Ondertussen maakte de Israë
lische staatsradio gisteren
melding van een zestal Joodse
Russische families, die het ge
vraagde losgeld reeds hebben
betaald. Na hier circulerende
berichten uit Moskou te oorde
len zou de Sowjet-Unie prefe
reren de losprijs in dollars te
ontvangen. Joodse familieleden
in het westen of Joodse orga
nisaties kunnen bedragen ten
name van het Russische minis
terie van financiën voldoen.
(Van onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG. Minister Engels van CRM gelooft, dat in
bepaalde gevallen het handhaven van bestaande, kleine
woonwagenkampen mogelijk is. Hij antwoordt dat het Eer-
ste-Kamerlid mr. Van Wijk. Het hangt volgens de bewinds
man echter wel af van de behoefte en omstandigheden tn
elke regio afzonderlijk.
De minister heeft kennis genomen van de beleidsombui
gingen, die door het provinciaal bestuur van Noord-Brabant
zijn aanbevolen. In afwachting van een eventueel nieuw
beleid, wil het bestuur van deze provincie, dat de gemeen
ten soepeler optreden tegen de woonwagenbewoners. Dat
bleek bijvoorbeeld tijdens de trektocht van de Andelse
burgemeester en Kamerlid mr. J. N. Scholten al. Toen hij
geen plaats meer vond op het regionale kamp in Breda,
ging hij in Wagenberg langs de weg staan, 's Avonds kwam
de politie aan de deur, die niet wist met het Kamerlid te
te maken te hebben, zeggen, dat ze binnen 24 uur moesten
vertrekken. De woonwagenbewoners waren zeer verrast:
„Meestal moeten we binnen 24 minuten vertrekken."
Mr. Scholten: Veel gemeenten door huidige beleid in moei
lijkheden."
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG Het AR-kamerlid mr. J. N. Scholten, bur
gemeester van Andel, Giessen en Rijswijk, heeft ontstellend
veel reacties gekregen na zijn twee dagen durende trek
tocht met een woonwagen-familie langs een aantal Bra
bantse kampen. Zijn conclusie is, dat het huidige woonwa-
genbcleid van minister Engels op de helling moet: de
verdere uitbouw van de geplande 52 regionale woonwa
genkampen moet worden afgeremd en het sluiten van
kleine kampen moet worden stopgezet.
Minister Engels heeft ge
zegd, dat een dergelijke om
buiging van het beleid geen
wetswijziging vereist, maar
binnende kamercommissie
van CRM is men daar niet zo
zeker van. In ieder geval zal
mr. Schol ten proberen zijl)
fractie 'warm' te maken voor
een «mbuiging van het huidige
beleid.
Verwacht wordt dat de ka
mercommissie daarna met de
bewindsman over een nieuw
beleid gaat praten. Of dat nog
voor de verkiezingen kan is
een grote vraag. Overigens
houdt dat niet in dat de lagere
overheden tot zolang maar met
de armen over elkaar moeten
gaan zitten. Het provinciaal
bestuur van Noord-Brabant
doet dat in ieder geval niet. In
nieuwe richtlijnen heeft dat
bestuur de gemeenten ge
vraagd de nodige soepelheid te
betrachten.
Het huidige beleid van mi
nister Engels brengt niet al
leen de woonwagenbewoners
in moeilijkheden. Ook voor da
met name kleine gemeenten is
het een lastige zaak, zo heeft
mr. Scholten kunnen constate
ren. Veel gemeenten van de
52, die als centrumgemeente
zijn aangewezen, betalen zich
'blauw' aan bijstand voor
woonwagenbewoners. Mr.
Scholten heeft de indruk, dat
dc andere vijf kamerleden
die even als hij enkele dagen
met woonwagenbewoners heb-
bem opgetrokken dat aspect
over het hoofd zien. Voor hem
zelf is het een zeer belangrijk
punt. Als gemeentebestuurder
beseft hij dat het huidige be
leid sommige gemeenten voor
hei blok zet.
Concreet moet er het vol
gende gebeuren, vindt hij: af
remming aanleg grote regiona
le kampen. Men hoeft die niet
op te doeken in zijn conceptie.
Ze moeten ook in een ander
beleid een belangrijke functie
vervullen namelijk die van
'moederkampen'. Daar zullen
dc 'plakkers' een plaatsje
moeten kunnen krijgen. Over
het hele land moet dan verder
een net van kleine kampjes
worden opgericht met alleen
de meest elementaire voorzie
ningen (water, elektriciteit en
toiletten). Deze kampen moe
ten alleen bestemd zijn voor
de zogenaamde trekkers. Men
zou hooguit drie, vier weken
op zo'n kamp mogen staan. Een
andere voorwaarde is dat men
geen bijstandstrekker is.
Dat laatste is namelijk een
enorm probleem op de huidige
regionale kampen. De woon
wagenbewoners zelf zeggen
dat het komt omdat ze met z'n
allen op elkaar zitten. Zo kan
het gebeuren dat tien scha
renslijpers op één kamp ge
dwongen worden. Op die ma
nier is er voor hen natuurlijk
geen droog brood te verdie
nen. Dus lopen ze naar de
bijstand. De landelijke verenj
ging van woonwagenbewo
ners (2000 van de 3600 wa
gens zijn aangesloten) is er
heilig van overtuigd, dat de
kleine 'dochterkampjes' het
geloop naar het gemeentehuis
om bijstand drastisch zullen
verminderen, maar zowel mr.
Scholten als de andere kamer
leden zijn daar niet helemaal
van overtuigd.
De grote regionale kampe'-,
die er al zijn (26 van de
geplande 52) zijn overvol zo
heeft mr. Scholten aan don
lijve ondervonden. Op de eer
ste dag van zijn trektocht
meldde hij zich niet zijn gast
heer op het kamp in Breda
er was echter geen plaats Ei
is daar ruimte voor 90 wagens,
maar er stonden er ruim 150
Het hele terrein is omringd
door stapels autowrakken.
Groen is er een ongehoorde
luxe. De toiletten zijn uiterst
primitief. „Een onrustbarende
troep. Een grote rotzooi. Daar
moet men tussen leven. Ik
vraag me af wat voor kinde
ren daar moeten opgroeien.
Men kweekt er agressiviteit"
aldus mr. Scholten.
„Natuurlijk, de woonwagen
bewoner heeft een slechte
naam. Maar ik ben ervan
overtuigd, dat dat voor een
groot deel ook komt door hui
leefomstandigheden. Het hui
dige beleid wil deze mindei
heid integreren in onze maat
schappij. Maar op deze maniei
zie ik alleen maar een nieuwe
geïsoleerde subcultuur ont
staan. Mét hun negatieve in-
mage. Ze erkennen zelf ook
dat er sommige woonwagenbe
woners zijn, die altijd rotzooi
willen trappen. Die smeerlap
pen verpesten het voor de
goedwillende meerderheid
zeggen ze zelf".
„Maar dat onthoudt ons niet
van de plicht er wat aan te
doen. Ik zeg: geef ze hun vrij
heid terug. Laat ze zelf beslis
sen waar ze willen staan, hoe
lang en of ze vaak willen
trekken. Meer vrijheid. Maar
tegelijkertijd ook een harder
optreden. Behandel ze als nor
male mensen. Men ontziet ze.
De politie is soms bang een
terrein op te gaan. In Eindho
ven krijgen schippers nota be
ne een gevarenpremie, omdat
ze herhaaldelijk worden be
schoten, ais ze langs het regio
nale kamp daar varen. Daar
om, meer vrijheid en harder
optreden", aldus mr. J.N.
Scholten.
