1
SIR FRANCIS CHICHESTER HIELD ALS WERELDZEILER BRITSE EER HOOG
oktober
A f loriade
T oerisme
van de
toekomst
roept vele
vragen op
TWEEDE NATIONALE LUCHTHAVEN
DEFINITIEF IN MARKERWAARD?
Daling geboorten
MOORDENAARS
IN CASTELRÉ
ONBEHOUWEN
TE KEER GEGAAN
Oudstrijders-legioen
bezorgd over situatie
in krijgsmacht
ZILVEREN VVV-DIRECTEUR G. L. SLIEPEN:
VSf amsterdam
>et
tot en met
amsterdam
Geen antwoord
Militair
Budget
Functies
Niet weg
Tweede verdachte hekent ook
Tegenstrijdig
TOMELOOS GEKANKER"
papier
oor uw pen
Bezoekersgeld
Enka-drama
Buiten schot
Dinsdag 29 augustus 1972
1
binnenland PFnHïln
10 14
(Van onze correspondent)
LONDEN De dood van de
Engelse solozeiler Sir Francis
Chichester op zaterdagmiddag
heeft in zijn eigen land en
elders een stroom van eerbe
tuigingen losgeslagen. Sir
Francis was een avonturier die
door zijn volharding wereld
roem heeft verworven.
'Als jeugdig zakenman had
hij in Nieuw-Zeeland een for
tuin vergaard voordat hij eerst
vlieger en later een succesvol
zeevaarder -werd die in de
laatste twaalf jaar van zijn
leven door zijn verrichtingen
meer dan wie ook bijdroeg tot
het besef van 56 miljoen Brit
ten dat zij ondanks het verlies
van hun imperium steeds het
flinkste volk op aarde waren
gebleven. Zijn 71ste verjaar
dag zou over drie weken wor
den gevierd. De vorige maand
was aan zijn laatste trans-At
lantische reis voortijdig een
eind gekomen, nadat hij pijn
stillende middelen had geslikt
omdat hij kanker in zijn rug-
gemerg had.
Chichester was de zoon van
een puriteinse Anglicaanse do
minee in het Zuidengelse
graafschap Devon. Hij weiger
de als jongen te studeren en
zijn vader zette hem met 10
pond (destijds ongeveer 125
gulden) de deur uit voordat
hij 18 jaar was. De Britse
kolonies en dominions waren
groot genoeg voor dwarskop
pen die hun geluk wilden be
proeven. Francis verdiende als
stoker zijn passage naar
Nieuw-Zeeland, vast van plan
rijk te worden voordat zijn
vader hem ooit terug zou zien.
Nauwelijks acht jaar later had
hij als planter van bomen en
handelaar in grond een inko
men van 10.000 pond per jaar.
Zijn rijkdom maakte het hem
mogelijk te gaan reizen en
sportvlieger te worden, aan
vankelijk met de bedoeling
nog meer te verdienen. In een
tweedekker, de Gipsy Mouth I
volbracht hij in 1929 "jn sol°"
vlucht als pionier van Londen
naar Sydney. Hij werd twee
jaar later de eerste vlieger die
de Tasmanzee overstak, een
bewijs dat hij vooral als navi
gator grote kwaliteiten had,
want die zee heeft tweederde
van de breedte van de Atlan
tische Oceaan en bij moest
met zijn tot watervliegtuig
omgebouwde toestel een tus
senlanding maken bij een ei
landje. Het kostte hem bijna
zijn leven.
Een paar maanden later on
dernam Francis Chichester een
solovlucht om de wereld, maar
in Japan overleefde hij slechts
op het kantje af een mislukte
landing omdat hij tegen het
zonlicht telefoondraden niet
zag die over de haven waren
gespannen.
Inmiddels was zijn ee-ste
viouw gestorven en hij trouw
de Sheila Craven die een grote
invloed op hem had en altijd
de indruk heeft gegeven dat
de hele wereld naar haar hand
moest worden gezet. Vele ja
ren later stijfde zij hem in
zijn weigering een operatie
wegens longkanker te onder
gaan, met als verbazingwek
kend gevolg dat hij herstelde
en de jaren van zijn grootste
faam tegemoet ging.
Lang voordien had hij zich
als instructeur bij de Royal
Air Force nuttig gemaakt in
de tweede wereldoorlog waar
na hij in Londen een uitgeve
rij vestigde, gespecialiseerd in
de publikaties van kaarten
voor zeelieden en vliegers.
Voor zijn ontspanning kocht
hij een oude vissersboot waar
van hij een zeiljacht maakte,
de Gipsy Moth II om aan
wedstrijden deel te nemen. Na
zijn herstel van longkanker
won hij in 1960 de eerste
wedstrijd als solozeiler over
de Atlantische Oceaan in de
Gipsy Moth 3, het grootste van
de vijf deelnemende vaartui
gen. Zijn naam was toen ge
vestigd.
Dezelfde boot maakte het
hem twee jaar later mogelijk
weer een eenzame tocht over
de Atlantische Oceaan te ma
ken en bijna een week eerder
te arriveren. Maar de Frans
man Eric Tabarly versloeg
hem in 1964. Het gevolg was
dat Chichester de Gipsy Moth
4 liet bouwen, 19 meter lang,
weergaloos voor de soiotocht
van Plymouth naar Sydney die
hij in 107 dagen volbracht.
Onderweg vierde hij zijn 65-
ste verjaardag. Na 7 weken
vervolgde hij zijn reis die in
totaal 9 maanden duurde.
Die tocht van 45.000 km,
waarover hij uitvoerig in dc
Sunday Times schreef als
auteur van boeken en artike
len had hij steeds meer suc
cesleverde hem 't grootste
eerbewijs van zijn loopbaan op.
Koningin Elizabeth gebruikte
het zwaard van de eveneens
uit Devon afkomstige sir
Francis Drake, de Engelse Piet
Hein van de zeventiende
eeuw, om Francis Chichester
in Greenwich tot ridder te
slaan ten overstaan van zijn
miljoenen Britse t.v.-kijkers
voor wie sir Francis de beli
chaming werd van de beste
kwaliteiten die zij in hun dag
dromen bezaten. Sir Francis
wordt wijd en zijd herdacht
als een man van grote moed.
Premier Edward Heath heeft
als zeiler gisteren een radiore
de gehouden waarin hij herin
nerde aan een antwoord dat
Chichester na zijn reis rond de
wereld had gegeven op de
vraag waarom hij zijn lange,
eenzame tochten ondernam:
„Het verhevigt je levensbe
sef".
Heath zei verder: „Dit week
end hebben weer 2 miljoen
van onze landgenoten het druk
in hun boten en bootjes, een
groter aantal dan er voetbalt
in de komende winter. Het
voorbeeld van sir Francis is
geweldig geweest. Zijn dood is
een groot verlies."
(ADVERTENTIE)
1
9.30-22.30 uur
70 ha pracht 24000 M2 overdekt
feeërieke verlichting
trein/entree NS-stations
M
UIT een fotozaak in de Jonker
Fransstraat in Rotterdam is
voor 25.000 gulden aan appa
ratuur gestolen.
BREDA. Toeristenbe
lasting, schaalvergroting in
het vreemdelingenverkeer,
Breda-promotion, de wet op
de kansspelen, de kwaliteit
van het horecawezen, De
Unie van Oranjesteden, de
Luchthaven West-Brabant,
Voor buren geen grenzen."
Het is een opsomming van
toeristische items, die in het
gesprek met de jubilerende
VV V-directeur G. L. W.
Sliepen allemaal aan de or
de kunnen komen.
Ook zonder die totale be
nadering vergt het gesprek
in het kader van zijn 25-
jarig directeurschap (op 1
september) twee uur pra
ten, waarin de conclusie dat
het vreemdelingenverkeer
in West-Brabant in die vijf
entwintig jaar gigantische
sprongen vooruit heeft ge
maakt, uiteindelijk toch uit
mondt in de vraag: „Kan
dit zo ongebreideld door
gaan, zonder dat het wel
zijn van de eigen inwoners
in het gedrang komt?"
„Waarom wil ik zo graag
voor het gehele gebied van
West-Brabant komen tot een
goed recreatierapport? Omdat
ik wil vermijden dat ik als
VVV-directeur onverantwoor
de adviezen geef met betrek
king tot de uitbreiding van de
toeristische accommodatie.
Ook het leefklimaat van de
eigen bewoner zal gewaar
borgd moeten worden. Dat
welzijnsaspect van onze bevol
king bepaalt straks mede de
belangstelling van de rand
stadbevolking voor West-Bra
bant.
De eerstvolgende tien jaar
zullen ons duidelijk maken
dat wij het vraagstuk van de
recreatiemogelijkheden en
hoe wij die benutten niet
meer kunnen laten afhangen
van de ampele vierkante kilo
meters recreatieterrein waaro
ver wij binnen onze enge
grenzen beschikken. Het
wordt een zaak die wij heel
duidelijk in EEG-verband
moeten gaan bekijken. Doen
we dat niet, dan lopen we het
gevaar dat de mens, die het
beton van zijn eigen stad ont
vlucht, die verstedelijking en
zijn eigen stadgenoten weer
terugvindt in de camping waar
hij zijn vrije tijd door
brengt".
„Dat is mijn grote zorg voor
wat de toekomst betreft", con
stateert Gérard Sliepen die er
haastig aan toevoegt dat dit
voor de professionele aanpak
van de toeristiek geen „pas op
de plaats" bedoelt te betekenen.
Het zijn alleen vragen waarop
hij vanachter zijn bureau op
dit moment geen antwoord
durft te geven.
„Eén illustratief voorbeeld:
Moet er een luchthaven in
West-Brabant komen? Vanuit
een puur economische benade
ring, zeg ik als VVV-directeur,
dat betekent meer toeristen,
chartervluchten, het hele per
spectief van een toeristische
openlegging van een bepaald
gebied, maar een even belang
rijke vraag is of die bevol
king van West-Brabant die
toestanden allemaal wel
wil?"
„Je ziet het in de totale
ontwikkeling van de mens in
zijn vrije tijd. Die mens wil
de wereld weer voor zich al
leen, hij wil de pure natuur,
de gemoedelijkheid in klei
ner verband. Hij wil ook in de
grote stad de evenementen
niet meer, waarvoor vroeger
duizenden mensen op de been
kwamen".
G. L. W. SLIEPEN
Kan dit zo ongebreideld doorgaan?"
zijn benoeming tot chef staf
van de stoottroepen in Zuid-
Nederland, zijn werk bij de
staf van de adjudant-generaal
in Batavia en zijn werk in de
militaire verificatiecommissie,
waardoor hij werkbezoeken
moest afleggen in vele landen
in het Verre- en Midden-Oos
ten.
Zijn meest saillante herinne
ring aan zijn diensttijd? „We
lagen in de Peellinie en moes
ten terugtrekken naar Gor-
kum. We kregen de opdracht
om overdag over de dijken
naar Gorkum te marcheren..
Waarom dat per se overdag
moest gebeuren was voor mij
een raadsel want 's nachts
zouden we aanzienlijk minder
risico's hebben gelopen. Mijn
commandant had kennelijk
wel andere zorgen. Hij gaf ons
de order mee dat de troepen
toch vooral keurig rechts ge
richt Gorkum zouden binnen
marcheren".
G.L.W. Sliepen was bepaald
niet voorbestemd, zoals dat
heet, voor een functie in het
vreemdelingenverkeer. Aan
die functie gingen zeven mili
taire jaren vooraf; zijn mobili
satie en oorlogstijd in de Peel
linie, zijn ondergronds werk,
„Toen ik in Breda werd
aangenomen, zat mejuffrouw
Van Lennep daar al vijftien
jaar op het kleine kantoortje (jrQWeSt
aan het Stationsplein. Een di
recteur was er niet en ons
personeel bestond uit die ene
informatrice (nu zijn dat er
22 Ons budget bedroeg f
10.000 per jaar en van dat
bedrag moest de directeur, de
informatrice, het kantoortje,
kortom het hele pakket wor
den betaald. Dat budget be
draagt nu anderhalf mil
joen".
.„Het was dus pionieren ge
blazen in die eerste jaren",
bekent G.L.W. en hij geeft
grif toe dat hij Breda in die
beginjaren, toeristisch bezien,
eigenlijk boven de markt
heeft moeten verkopen. De ho
telaccommodatie, de opstelling
van die mensen en van het
bedrijfsleven tegenover toeris
me als economisch en sociaal
fenomeen, het stond allemaal
nog in de kinderschoenen en
het moest ook intern in het
Bredase nog met veel overtui
gingskracht worden verkocht.
Daarvoor zijn heel wat lezin
gen voor postzegelverenigin
gen en huisvrouwenclubs ge
houden. Het eerste grote eve
nement in het kader van de
Breda-promotion, was in 1952
de organisatie van de festivi
teiten „Breda Oranjestad" die
een miljoen bezoekers naar
Breda trokken.
van de WV. In 1950 ontstond
de streek-VVV „De Baronie
van Breda", in 1959 werd hij
ook directeur van de VW
Bergen op Zoom en in I960
werd hij directeur van de
streek VVV West-Brabant.
Twee streek-VVV's die werk
zaam zijn onder één directeur
maar onder afzonderlijke be
sturen.
Wait nog niet van de grond
komt, hoopt G.L.W. in het
voorjaar van 1973 tot stand te
brengen door een bestuurlijke
samenwerking van beide
streek-VW's.
Het is ondoenlijk om alle
functies die hij sinds zijn aan
stelling in Breda heef vervuld
of nog vervult op een rijtje te
zetten. Zij zijn wel karakteris
tiek voor de opvatting van de
heer SJiepen dat de VW een
zaak is v-an grote betrokken
heid bij alles wat zich in het
Westhrabantse afspeelt. Die
betrokkenheid komt aan het
licht in allerlei variaties: het
concours -hippique even goed
als het verlichting^comdté, de
carnavalsvereniging even goed
als de politieharmonie, de
Unie van Oranjesteden zo
goed als de vakantie voor ou
deren.
Een onmisbaar gegeven in
ieder jubileumiverhaal hoe
terecht overigens ook zijn
de bezoekersaantallen en die
springen er bij de VVV be
paald wel uit: In de beginja
ren waren dat er 4000, nu
schat de heer Sliepen die op
120.000 per jaar. Niet alleen
mensen die toeristische infor
matie wensen, ook gewoon
nieuwkomers, die willen we
ten waar zij de dichtstbijwo-
nende huisarts of kruidenier
kunnen vinden.
„Moet ik vertellen dat die
groei van eenmansbedrijfje
naar een kantoor met een be
hoorlijke accommodatie en
met een personeelsbezetting
van 22 mensen niet alleen aan
mijn inzet in die 25 jaar is te
danken", vraagt G. L. W., die
in zijn antwoord op die vraag
verwijst naar 't complete team
zijn plaatsveranger Hor
sten, zijn besturen en na-ar de
vijf burgemeesters waarmee
hij in de afgelopen 25 jaar te
maken heeft gehad.
„De eerste vijf jaar", zegt
de heer Sliepen met enige om
zichtigheid, „zijn bepalend ge
weest voor de ontwikkeling
Hij heeft van zijn overstapje
vanuit de militaire dienst naar
het Westbrabantse toeristische
bedrijf nooit één diag spijt ge
had. In die 25 jaar heeft hij
maar één keer serieus overwo
gen om uit Breda weg te gaan.
Dat was toen hij een aanbie
ding kreeg om directeur van
de VVV in Amsterdam te
worden: „Ik heb acht diagen
bedenktijd gevraagd, maar ik
heb het niet gedaan." Ik zal
toen nog mididen in de uitgroei
van ons eigen w-erk em dat
hield mij zo intensief bezig
dat ik Bredia en West-Brabant
toen niet kon loslaten.
Zonder vleierij kan aan de
vooravond van dit zilveren ju
bileum worden vastgesteld,
dat West-Brabant er wel bij
gevaren is. Gelegenheid om
van die dankbaarheid te getui
gen is er op 1 september tij
dens een receptie in het Turf
schip van half vijf to zes uur.
G.L.W. zal er gemoedelijk 'en
gastvrij vele honderden hand
jes moeten drukken.
GERARD VAN HERPEN.
(Van onze parlementair»
redactie)
DEN HAAG. Het PPR-
Eerste-Kamerlid dr. M. van
Huiten heeft minister Udink
(a.i. Verkeer en Waterstaat)
gevraagd of het juist is dat
het kabinet-Biesheuvel al
een definitieve beslissing
zou hebben genomen over d
plaats, waar de tweede na
tionale luchthaven moet ko
men. De senator wijst mi
nister Udink op uitspraken
van zijn „voorganger" W.
Drees, waaruit die conclusie
getrokken kan worden.
In enkele interviews heeft
de oud-minister van Verkeer
en Waterstaat gezegd dat, als
hij de begrotingsvoorstellen
van premies Biesheuvel ge
accepteerd had, het schoon
houden van het water en de
lawaaibestrijding hij Schip
hol (door aanleg van een
tweede nationale luchthaven
in de Markerwaard) onmo
gelijk zouden zijn. Dr. Van
Huiten maakt daaruit op,
dat Dinteloord (West-Bra
bant) definitief zou zijn af
gevallen als mogelijke ves
tigingsplaats.
Hoe vallen vraagt het
Kamerlid verder aan minis
ter Udink deze uitspra
ken te rijmen met de inhoud
van de brief van Drees (21
maart van dit jaar) aan de
Tweede Kamer, waarin twee
jaar „als absolute minimum
gevraagd werd voor een
diepgaande verdere studie
over de mogelijk te kiezen
vestigingsplaats". Tenslotte
informeert de senator of het
juist is dat bezuinigingen op
het ministerie van Verkeer
en Waterstaat de oorzaak
zuilen zijn van een vertra
ging in de aanleg van de
Markerwaard, dus ook van
de tweede nationale lucht
haven daar.
DEN HAAG. Evenals 1970 werd 1971 gekenmerkt door een
opmerkelijke daling van het geboortenniveau. Per duizend van
de bevolking liep het aantal levendgeborenen terug van 19,2 in
1969, via 18,3 in 1970 tot 17,2 in 1971. Dit zegt het jaarverslag 1971
van de Rijksplanologische Dienst.
Het immigratiesaldo vertoonde een geringe daling van 33.000 in
1970 tot 32.000 in 1971. Gezien de teruglopende conjunctuur mag
het volgens het verslag merkwaardig heten, dat de vermindering
van de immigratie zo beperkt bleef.
Het was, de oorlogsjaren uitgezonderd, voor de vierde keer
sedert het begin van de waarnemingen, dat het Noorden een
positief migratiesaldo had. Dit saldo lag duidelijk hoger dan
in 1964, 1966 en 1970.
Verder wijst het verslag erop, dat het Centraal Bureau voor
de Statistiek een nieuwe bevolkingsprognose voor Nederland
heeft gepubliceerd, die voor het jaar 2000 neerkomt op een in
wonertal van'17,1 miljoen, dit is 800.000 minder dam de prognose
van het CBS van 1967. De belangrijkste reden voor de verlaging
van de prognose is gelegen in de ontwikkeling van de huwe
lijksvruchtbaarheid. Het verloop van deze grootheid gedurende
de afgelopen jaren toont aan, dat zich een dalende tendens blijft
voortzetten met betrekking tot de gezinsgrootte, terwijl boven
dien de tijdspanne tussen huwelijk en het eerste kind de neiging
vertoont om langer te worden.
(Van een onzer
verslaggevers)
BREDA De tweede ver
dachte in de moordzaak Baarle
Nassau, de 19-jarige F.P. heeft
eveneens bekend deel te heb
ben genomen aan de brute
roofmoord op de 74-jarige en
invalide C. Fransen uit Castel-
re (en niet Kasterle, zoals wij
gisteren abusievelijk meld
den). De bekentenis kwam
twee uur nadat de ander, de
21-jarige dienstplichtigs mili
tair van het Belgisch leger,
A.V. haid bekend. Beide jonge
mannen zijn inwoners van
Baarle Hertog.
Uit de bekentenissen is ge
bleken diat de beide daders
zaterdagnacht zeer onbehou
wen tekeer zijn gegaan. Bij
hun eerste bezoek in de al
leenstaande en duistere wo
ning (er is daar geen, elektri
citeit) hebben -zij de heer
Fransen zo'n 160 gulden afge
perst. Daarbij werd het slacht
offer geschopt, geslagen en
met een bezemsteel in die buik
gestompt.
Toen zij op hun, o.p dezelfde
avond in Turnhout gestolen
bromfietsen waren weggere
den en het gelid verdeelden,
kwamen zij tot de conclusie
dat „er meer moest zijn". Bo
vendien vreesden ze de oude
man te heben gedood zodat
het nodig was eventuele spo
ren weg te wissen. Zij gingen
teruig. De heer Fransen bleek
niet dood te zijn. Opnieuw
zijn ze hem gaan. afranselen
waarbij ook een stoel werd ge
bruikt. Zij hadden de oude
main inmiddels op het bed lig
gen. Met kranten probeerden
zij het bed aan te steken. Ook
in de woonkamer wend brand
gesticht. De rook waarschuw
de 's morgens de landbouwer
Verheijen die vlak bij het
huis kw-am melken, dat er iets
aan de hand was.
In de loop van de middag,
toen het verhaal van de mioord
de ronde had gedaan door de
beide Baarles, kwam een ge
tuige opdagen die de avond
tevoren bijna was overreden
door twee bromfietsers die hij
positief had herkend aiis P. en
V. Daar de getuige gehoord
had van, de brandstichting in
het huis van de heer Fransen
en ook wist dat die beide ver
dachten dit jaar in België had
den gezeten wegens het in
brand steken van de lederwa-
renfabriek van hun werkgever
in de Molenstraat te Baarle
Nlassau (omdat ze - naar zij
voor de rechtbank in Turnhout
verklaarden - „wel eens een
paar weken niet wilden wer
ken"), meldde hij het incident
bij de politie. Daarop gingen
rechercheurs naar de wonin
gen van V. en P. Geen van
beiden waren zij thuis, maar
V. kwam enige tijd opdagen
in het gezelschap van zijn va
der om te verklaren dat hij
helemaal geen brommer had.
P. werd aangetroffen in een
Belgisch café en uitgenodigd
om half acht op het groepsbu-
reau te Baarle Nassau te ver
schijnen. P. ging diaa-r op in en
verklaarde eveneens geen
bromfiets te hebben.
Voor het overige bleken bei-
dier verklaringen nogal tegen
strijdig te zijn. Rechercheurs,
die op onderzoek uitgingen,
vonden op twee verschillende
plaatsen de bromfietsen. Intus
sen hadden zich zoveel belas
tende a-anwijzigingen tegen de
twee jonge mannen opgesta
peld (onder meer bloedsporen,
op de kleren) dat zij beiden
in verzekerde bewaring' wer
den gesteld. Rond middernacht
bekende V., twee uur l-ater
volgde P. met een bekentenis.
De Belgische justitie heeft alle
gevraagde medewerking ver
leend. Donderdag worden de
beide verdachten in Breda
voorgeleid.
(Van een onzer verslaggevers)
DEN HAAG Het Oud.
Strijderslegioen maakt zich
zorgen over de situatie in onze
krijgsmacht. Met name is het
legioen niet ingenomen met het
optreden van de VVDM. In een
open brief aan de minister van
Defensie geeft het legioen uit
drukking aan zijn verontrus
ting.
De oud-strijders kunnen geen
begrip opbrengen voor „het
tomeloze gekanker en de teneur
van de onlangs gevoerde
VVDM-acties". Ook heeft het
legioen geen bewondering voor
het op „protest" afgestemde en
onverzorgde uiterlijk van vele
soldaten. Want, aldus de open
brief, het gaat hier in wezen
om uiterlijke kenmerken van
een morele ontreddering.
Het meest verontrustend
vindt het legioen de politieke
achtergrond van de agitatie.
Begrip heeft het legioen voor
redelijk overleg tussen minis
terie en dienstplichtigen over
huishoudelijke en administra
tieve zaken. Maar geen heil
wordt gezien in het optreden
van politiserende soldatenbon-
den. Het leger dient een a-poli
tiek instrument te zijn.
Het legioen is tegen afschaf
fing van de groetplicht: het is
een der middelen voor het aan
leren van discipline.
Het Oud-Strijdersiegioen is
voor een interservice orgaan,
dat doorlopend adviseert over
alle facetten van vorming,
voorlichting, moreel en disci
pline. Bovendien moet bij her
vatting van het overleg met de
VVDM duidelijk gemaakt wor
den dat deze organisatie dient
af te zien van het ter discussie
stellen van het bestaan van het
leger en van andere zaken van
principiële en politieke aard.
De open brief is namens het
Oud-Strijderslegioen onderte
kend door voorzitter P. J. G. A.
Ego en waarnemend-secretaris
■E. Erkelens.
Het is bekend dat veel vain
onze landgenoten uit de duivel
en zijn ouwe moer geld slaan,
of dit altijd redelijk is blijft
een open vraag. Zo'n open
vraag is ook het volgende:
Ik kreeg bezoek uiit het bui
tenland. Dit bezoek wilde ca.
twee weken in Nederland ver
blijven. Daar zij wisten^ d-ait ik
in mijn huis niet veel slaap-
ruimte heb en het dus moei
lijk in 3 personen een
slaapplaats aan te bieden, had
den zij uit voorzorg tenten
medegenomen, met het voor
nemen op een camping te
kamperen.
Ik bracht hen naar een goed
geoutilleerde, bekende cam
ping in de buurt van de ge
meente Rijen. Het kwam mij
reeds vreemd voor dat zij
vooruit moesten betalen, en
niet zo'n klein beetje ook: f
54,- voor een week v-oor de
plaats van een bungalowtent,
inclusief parkeergeld. Het
vreemdste en naar mijn me
ning het meest belachelijke
was, dat ik, toen ik hen wilde
bezoeken op een avond, om
met mijn echtgenote bij hen
op de koffie te gaan, mij door
de kampbeheerster werd me
degedeeld dat ik hier voor en
treegeld moest betalen, alsof
het kampeerterrein een één of
andere kermisattractie was. En
ik verzeker u, deze vrouw had
géén baard, zoals op de ker
mis. Zij deelde op mijn ge
toonde verbazing mede, dat dit
bij iedere camping zo was.
Indien dilt zo is zijn de kam
peerders met familie in de
buurt te beklagen, als de fa
milie, zoals ik deed weigert te
betalen en terugkeert. Is er
dan toch geen verschil tussen
een kampeerterrein en een
dierentuin. En daarbij was de
ze camping ook nog lid van
het VVV. Ik zal mijn familie
en kennissen van bovenstaan
de regels in kennis stellen, en
beslist deze camping niet meer
aanbevelen.
RIJEN
M.A. VERBURG
Het Enkadrama is neg niet
uitgespeeld. Nog steeds verke
ren de betrokken werknemers
in spanning over wat hen gaat
gebeuren. Maar waarom ne
men de almachtige vakbonden,
de fabrieken, welke syntheti
sche garens produceren, niet
over, van het Akzo-conoern,
tegen balanswaarde?
Dan kunnen de heren vak
bondsleiders eens tonen, hoe
het moet.
BREDA
S.G. TEN HAM
Het is mij niet duidelijk
waar u precies heen wilt met
uw commentaar op de Turken-
rellen te Rotterdam. Na een
reeks bepaald niet onzinnige
verwijten aan de betrokken
huiseigenaren, de overheid, de
Nederlanders die het recht in
eigen hand nemen en de Tur
ken met ondernemingslust
schijnt u tenslotte de Rotter
damse politie in hoofdzaak
verantwoordelijk te willen
stellen: de politie die in eerste
instantie verstek liet gaan
blijft buiten schot. Maar wat
verwacht u in zulk een geval
van een politie die sinds jaar
en dag in alle toonaarden als
een „noodzakelijk kwaad"
wordt becritiseerd?
Hoe is het haar ook weer in
Amsterdam vergaan, rondom
de Damslaiperstroep, en bij ge
legenheid van het huwelijk
van prinses Beatrix? De Rot
terdamse politie was hier ken
nelijk wel wijzer, dan dat zij
zich als Dolle Dries in het
gevecht zou mengen; om ach
teraf zelf de voornaamste jus
titiële klappen te incasseren.
Tot stichting ende vermaeck
van allen die aan het Gazag-
in-welke-vorm-dan-ook toch al
een broertje dood hadden.
Wie werkelijk en ten on
rechte „buiten schot" blijven,
dat zijn volgens mij ai die
voortvarende psychologen en
verlichte sociologen, na vijf
duizend jaar geschiedenis der
volkeren tot de verheven ge
dachte gekomen dat tweemaal
twee best wel eens vijfen
twintig zou kunnen zijn. Altijd
de mond vol over Zuid-Afrika,
Rhodesië en de Verenigde Sta
ten. Doch kennelijk met de
mond vol tanden nu dergelijke
problemen zich ook ten onzent
beginnen aan te dienen. Zo is
het eens temeer gemakkelijker
gebleken, mensen van welke
origine dan ook geweldige
koeien met gouden horens te
beloven dan hun een redelijk
leefbaar klimaat te garande
ren. Mijns inziens treft in zul
ke zaken „de politie hoege
naamd geen schuld.
MEXICO De anti-commu
nistische wereldliga heeft in
Mexico haar zesde congres
beëindigd met de aanbeveling
de politiek van een dialooog
tussen de landen aan de vrije
wereld en die van communisti
sche zijde totaal af te wij
zen.
BREDA
L. PISON
BIJ een helecopterongeluk in
Thai landiitnrsgjz ndnreeeiet
hoge Thailanidise officieren om
het leven gekomen, zo is uit
betrouwbare kiringen in Bang
kok vernomen.
PRESIDENT Soeharto van In
donesië zal in november een
bezoek brengen aan de vijf
Europese landen Frankrijk,
Oostenrijk, België, Italië en
Zwitserland.