1 SIR FRANCIS CHICHESTER HIELD ALS WERELDZEILER BRITSE EER HOOG oktober A f loriade T oerisme van de toekomst roept vele vragen op TWEEDE NATIONALE LUCHTHAVEN DEFINITIEF IN MARKERWAARD? Daling geboorten MOORDENAARS IN CASTELRÉ ONBEHOUWEN TE KEER GEGAAN Oudstrijders-legioen bezorgd over situatie in krijgsmacht ZILVEREN VVV-DIRECTEUR G. L. SLIEPEN: VSf amsterdam >et tot en met amsterdam Geen antwoord Militair Budget Functies Niet weg Tweede verdachte hekent ook Tegenstrijdig TOMELOOS GEKANKER" papier oor uw pen Bezoekersgeld Enka-drama Buiten schot Dinsdag 29 augustus 1972 1 binnenland PFnHïln 10 14 (Van onze correspondent) LONDEN De dood van de Engelse solozeiler Sir Francis Chichester op zaterdagmiddag heeft in zijn eigen land en elders een stroom van eerbe tuigingen losgeslagen. Sir Francis was een avonturier die door zijn volharding wereld roem heeft verworven. 'Als jeugdig zakenman had hij in Nieuw-Zeeland een for tuin vergaard voordat hij eerst vlieger en later een succesvol zeevaarder -werd die in de laatste twaalf jaar van zijn leven door zijn verrichtingen meer dan wie ook bijdroeg tot het besef van 56 miljoen Brit ten dat zij ondanks het verlies van hun imperium steeds het flinkste volk op aarde waren gebleven. Zijn 71ste verjaar dag zou over drie weken wor den gevierd. De vorige maand was aan zijn laatste trans-At lantische reis voortijdig een eind gekomen, nadat hij pijn stillende middelen had geslikt omdat hij kanker in zijn rug- gemerg had. Chichester was de zoon van een puriteinse Anglicaanse do minee in het Zuidengelse graafschap Devon. Hij weiger de als jongen te studeren en zijn vader zette hem met 10 pond (destijds ongeveer 125 gulden) de deur uit voordat hij 18 jaar was. De Britse kolonies en dominions waren groot genoeg voor dwarskop pen die hun geluk wilden be proeven. Francis verdiende als stoker zijn passage naar Nieuw-Zeeland, vast van plan rijk te worden voordat zijn vader hem ooit terug zou zien. Nauwelijks acht jaar later had hij als planter van bomen en handelaar in grond een inko men van 10.000 pond per jaar. Zijn rijkdom maakte het hem mogelijk te gaan reizen en sportvlieger te worden, aan vankelijk met de bedoeling nog meer te verdienen. In een tweedekker, de Gipsy Mouth I volbracht hij in 1929 "jn sol°" vlucht als pionier van Londen naar Sydney. Hij werd twee jaar later de eerste vlieger die de Tasmanzee overstak, een bewijs dat hij vooral als navi gator grote kwaliteiten had, want die zee heeft tweederde van de breedte van de Atlan tische Oceaan en bij moest met zijn tot watervliegtuig omgebouwde toestel een tus senlanding maken bij een ei landje. Het kostte hem bijna zijn leven. Een paar maanden later on dernam Francis Chichester een solovlucht om de wereld, maar in Japan overleefde hij slechts op het kantje af een mislukte landing omdat hij tegen het zonlicht telefoondraden niet zag die over de haven waren gespannen. Inmiddels was zijn ee-ste viouw gestorven en hij trouw de Sheila Craven die een grote invloed op hem had en altijd de indruk heeft gegeven dat de hele wereld naar haar hand moest worden gezet. Vele ja ren later stijfde zij hem in zijn weigering een operatie wegens longkanker te onder gaan, met als verbazingwek kend gevolg dat hij herstelde en de jaren van zijn grootste faam tegemoet ging. Lang voordien had hij zich als instructeur bij de Royal Air Force nuttig gemaakt in de tweede wereldoorlog waar na hij in Londen een uitgeve rij vestigde, gespecialiseerd in de publikaties van kaarten voor zeelieden en vliegers. Voor zijn ontspanning kocht hij een oude vissersboot waar van hij een zeiljacht maakte, de Gipsy Moth II om aan wedstrijden deel te nemen. Na zijn herstel van longkanker won hij in 1960 de eerste wedstrijd als solozeiler over de Atlantische Oceaan in de Gipsy Moth 3, het grootste van de vijf deelnemende vaartui gen. Zijn naam was toen ge vestigd. Dezelfde boot maakte het hem twee jaar later mogelijk weer een eenzame tocht over de Atlantische Oceaan te ma ken en bijna een week eerder te arriveren. Maar de Frans man Eric Tabarly versloeg hem in 1964. Het gevolg was dat Chichester de Gipsy Moth 4 liet bouwen, 19 meter lang, weergaloos voor de soiotocht van Plymouth naar Sydney die hij in 107 dagen volbracht. Onderweg vierde hij zijn 65- ste verjaardag. Na 7 weken vervolgde hij zijn reis die in totaal 9 maanden duurde. Die tocht van 45.000 km, waarover hij uitvoerig in dc Sunday Times schreef als auteur van boeken en artike len had hij steeds meer suc cesleverde hem 't grootste eerbewijs van zijn loopbaan op. Koningin Elizabeth gebruikte het zwaard van de eveneens uit Devon afkomstige sir Francis Drake, de Engelse Piet Hein van de zeventiende eeuw, om Francis Chichester in Greenwich tot ridder te slaan ten overstaan van zijn miljoenen Britse t.v.-kijkers voor wie sir Francis de beli chaming werd van de beste kwaliteiten die zij in hun dag dromen bezaten. Sir Francis wordt wijd en zijd herdacht als een man van grote moed. Premier Edward Heath heeft als zeiler gisteren een radiore de gehouden waarin hij herin nerde aan een antwoord dat Chichester na zijn reis rond de wereld had gegeven op de vraag waarom hij zijn lange, eenzame tochten ondernam: „Het verhevigt je levensbe sef". Heath zei verder: „Dit week end hebben weer 2 miljoen van onze landgenoten het druk in hun boten en bootjes, een groter aantal dan er voetbalt in de komende winter. Het voorbeeld van sir Francis is geweldig geweest. Zijn dood is een groot verlies." (ADVERTENTIE) 1 9.30-22.30 uur 70 ha pracht 24000 M2 overdekt feeërieke verlichting trein/entree NS-stations M UIT een fotozaak in de Jonker Fransstraat in Rotterdam is voor 25.000 gulden aan appa ratuur gestolen. BREDA. Toeristenbe lasting, schaalvergroting in het vreemdelingenverkeer, Breda-promotion, de wet op de kansspelen, de kwaliteit van het horecawezen, De Unie van Oranjesteden, de Luchthaven West-Brabant, Voor buren geen grenzen." Het is een opsomming van toeristische items, die in het gesprek met de jubilerende VV V-directeur G. L. W. Sliepen allemaal aan de or de kunnen komen. Ook zonder die totale be nadering vergt het gesprek in het kader van zijn 25- jarig directeurschap (op 1 september) twee uur pra ten, waarin de conclusie dat het vreemdelingenverkeer in West-Brabant in die vijf entwintig jaar gigantische sprongen vooruit heeft ge maakt, uiteindelijk toch uit mondt in de vraag: „Kan dit zo ongebreideld door gaan, zonder dat het wel zijn van de eigen inwoners in het gedrang komt?" „Waarom wil ik zo graag voor het gehele gebied van West-Brabant komen tot een goed recreatierapport? Omdat ik wil vermijden dat ik als VVV-directeur onverantwoor de adviezen geef met betrek king tot de uitbreiding van de toeristische accommodatie. Ook het leefklimaat van de eigen bewoner zal gewaar borgd moeten worden. Dat welzijnsaspect van onze bevol king bepaalt straks mede de belangstelling van de rand stadbevolking voor West-Bra bant. De eerstvolgende tien jaar zullen ons duidelijk maken dat wij het vraagstuk van de recreatiemogelijkheden en hoe wij die benutten niet meer kunnen laten afhangen van de ampele vierkante kilo meters recreatieterrein waaro ver wij binnen onze enge grenzen beschikken. Het wordt een zaak die wij heel duidelijk in EEG-verband moeten gaan bekijken. Doen we dat niet, dan lopen we het gevaar dat de mens, die het beton van zijn eigen stad ont vlucht, die verstedelijking en zijn eigen stadgenoten weer terugvindt in de camping waar hij zijn vrije tijd door brengt". „Dat is mijn grote zorg voor wat de toekomst betreft", con stateert Gérard Sliepen die er haastig aan toevoegt dat dit voor de professionele aanpak van de toeristiek geen „pas op de plaats" bedoelt te betekenen. Het zijn alleen vragen waarop hij vanachter zijn bureau op dit moment geen antwoord durft te geven. „Eén illustratief voorbeeld: Moet er een luchthaven in West-Brabant komen? Vanuit een puur economische benade ring, zeg ik als VVV-directeur, dat betekent meer toeristen, chartervluchten, het hele per spectief van een toeristische openlegging van een bepaald gebied, maar een even belang rijke vraag is of die bevol king van West-Brabant die toestanden allemaal wel wil?" „Je ziet het in de totale ontwikkeling van de mens in zijn vrije tijd. Die mens wil de wereld weer voor zich al leen, hij wil de pure natuur, de gemoedelijkheid in klei ner verband. Hij wil ook in de grote stad de evenementen niet meer, waarvoor vroeger duizenden mensen op de been kwamen". G. L. W. SLIEPEN Kan dit zo ongebreideld doorgaan?" zijn benoeming tot chef staf van de stoottroepen in Zuid- Nederland, zijn werk bij de staf van de adjudant-generaal in Batavia en zijn werk in de militaire verificatiecommissie, waardoor hij werkbezoeken moest afleggen in vele landen in het Verre- en Midden-Oos ten. Zijn meest saillante herinne ring aan zijn diensttijd? „We lagen in de Peellinie en moes ten terugtrekken naar Gor- kum. We kregen de opdracht om overdag over de dijken naar Gorkum te marcheren.. Waarom dat per se overdag moest gebeuren was voor mij een raadsel want 's nachts zouden we aanzienlijk minder risico's hebben gelopen. Mijn commandant had kennelijk wel andere zorgen. Hij gaf ons de order mee dat de troepen toch vooral keurig rechts ge richt Gorkum zouden binnen marcheren". G.L.W. Sliepen was bepaald niet voorbestemd, zoals dat heet, voor een functie in het vreemdelingenverkeer. Aan die functie gingen zeven mili taire jaren vooraf; zijn mobili satie en oorlogstijd in de Peel linie, zijn ondergronds werk, „Toen ik in Breda werd aangenomen, zat mejuffrouw Van Lennep daar al vijftien jaar op het kleine kantoortje (jrQWeSt aan het Stationsplein. Een di recteur was er niet en ons personeel bestond uit die ene informatrice (nu zijn dat er 22 Ons budget bedroeg f 10.000 per jaar en van dat bedrag moest de directeur, de informatrice, het kantoortje, kortom het hele pakket wor den betaald. Dat budget be draagt nu anderhalf mil joen". .„Het was dus pionieren ge blazen in die eerste jaren", bekent G.L.W. en hij geeft grif toe dat hij Breda in die beginjaren, toeristisch bezien, eigenlijk boven de markt heeft moeten verkopen. De ho telaccommodatie, de opstelling van die mensen en van het bedrijfsleven tegenover toeris me als economisch en sociaal fenomeen, het stond allemaal nog in de kinderschoenen en het moest ook intern in het Bredase nog met veel overtui gingskracht worden verkocht. Daarvoor zijn heel wat lezin gen voor postzegelverenigin gen en huisvrouwenclubs ge houden. Het eerste grote eve nement in het kader van de Breda-promotion, was in 1952 de organisatie van de festivi teiten „Breda Oranjestad" die een miljoen bezoekers naar Breda trokken. van de WV. In 1950 ontstond de streek-VVV „De Baronie van Breda", in 1959 werd hij ook directeur van de VW Bergen op Zoom en in I960 werd hij directeur van de streek VVV West-Brabant. Twee streek-VVV's die werk zaam zijn onder één directeur maar onder afzonderlijke be sturen. Wait nog niet van de grond komt, hoopt G.L.W. in het voorjaar van 1973 tot stand te brengen door een bestuurlijke samenwerking van beide streek-VW's. Het is ondoenlijk om alle functies die hij sinds zijn aan stelling in Breda heef vervuld of nog vervult op een rijtje te zetten. Zij zijn wel karakteris tiek voor de opvatting van de heer SJiepen dat de VW een zaak is v-an grote betrokken heid bij alles wat zich in het Westhrabantse afspeelt. Die betrokkenheid komt aan het licht in allerlei variaties: het concours -hippique even goed als het verlichting^comdté, de carnavalsvereniging even goed als de politieharmonie, de Unie van Oranjesteden zo goed als de vakantie voor ou deren. Een onmisbaar gegeven in ieder jubileumiverhaal hoe terecht overigens ook zijn de bezoekersaantallen en die springen er bij de VVV be paald wel uit: In de beginja ren waren dat er 4000, nu schat de heer Sliepen die op 120.000 per jaar. Niet alleen mensen die toeristische infor matie wensen, ook gewoon nieuwkomers, die willen we ten waar zij de dichtstbijwo- nende huisarts of kruidenier kunnen vinden. „Moet ik vertellen dat die groei van eenmansbedrijfje naar een kantoor met een be hoorlijke accommodatie en met een personeelsbezetting van 22 mensen niet alleen aan mijn inzet in die 25 jaar is te danken", vraagt G. L. W., die in zijn antwoord op die vraag verwijst naar 't complete team zijn plaatsveranger Hor sten, zijn besturen en na-ar de vijf burgemeesters waarmee hij in de afgelopen 25 jaar te maken heeft gehad. „De eerste vijf jaar", zegt de heer Sliepen met enige om zichtigheid, „zijn bepalend ge weest voor de ontwikkeling Hij heeft van zijn overstapje vanuit de militaire dienst naar het Westbrabantse toeristische bedrijf nooit één diag spijt ge had. In die 25 jaar heeft hij maar één keer serieus overwo gen om uit Breda weg te gaan. Dat was toen hij een aanbie ding kreeg om directeur van de VVV in Amsterdam te worden: „Ik heb acht diagen bedenktijd gevraagd, maar ik heb het niet gedaan." Ik zal toen nog mididen in de uitgroei van ons eigen w-erk em dat hield mij zo intensief bezig dat ik Bredia en West-Brabant toen niet kon loslaten. Zonder vleierij kan aan de vooravond van dit zilveren ju bileum worden vastgesteld, dat West-Brabant er wel bij gevaren is. Gelegenheid om van die dankbaarheid te getui gen is er op 1 september tij dens een receptie in het Turf schip van half vijf to zes uur. G.L.W. zal er gemoedelijk 'en gastvrij vele honderden hand jes moeten drukken. GERARD VAN HERPEN. (Van onze parlementair» redactie) DEN HAAG. Het PPR- Eerste-Kamerlid dr. M. van Huiten heeft minister Udink (a.i. Verkeer en Waterstaat) gevraagd of het juist is dat het kabinet-Biesheuvel al een definitieve beslissing zou hebben genomen over d plaats, waar de tweede na tionale luchthaven moet ko men. De senator wijst mi nister Udink op uitspraken van zijn „voorganger" W. Drees, waaruit die conclusie getrokken kan worden. In enkele interviews heeft de oud-minister van Verkeer en Waterstaat gezegd dat, als hij de begrotingsvoorstellen van premies Biesheuvel ge accepteerd had, het schoon houden van het water en de lawaaibestrijding hij Schip hol (door aanleg van een tweede nationale luchthaven in de Markerwaard) onmo gelijk zouden zijn. Dr. Van Huiten maakt daaruit op, dat Dinteloord (West-Bra bant) definitief zou zijn af gevallen als mogelijke ves tigingsplaats. Hoe vallen vraagt het Kamerlid verder aan minis ter Udink deze uitspra ken te rijmen met de inhoud van de brief van Drees (21 maart van dit jaar) aan de Tweede Kamer, waarin twee jaar „als absolute minimum gevraagd werd voor een diepgaande verdere studie over de mogelijk te kiezen vestigingsplaats". Tenslotte informeert de senator of het juist is dat bezuinigingen op het ministerie van Verkeer en Waterstaat de oorzaak zuilen zijn van een vertra ging in de aanleg van de Markerwaard, dus ook van de tweede nationale lucht haven daar. DEN HAAG. Evenals 1970 werd 1971 gekenmerkt door een opmerkelijke daling van het geboortenniveau. Per duizend van de bevolking liep het aantal levendgeborenen terug van 19,2 in 1969, via 18,3 in 1970 tot 17,2 in 1971. Dit zegt het jaarverslag 1971 van de Rijksplanologische Dienst. Het immigratiesaldo vertoonde een geringe daling van 33.000 in 1970 tot 32.000 in 1971. Gezien de teruglopende conjunctuur mag het volgens het verslag merkwaardig heten, dat de vermindering van de immigratie zo beperkt bleef. Het was, de oorlogsjaren uitgezonderd, voor de vierde keer sedert het begin van de waarnemingen, dat het Noorden een positief migratiesaldo had. Dit saldo lag duidelijk hoger dan in 1964, 1966 en 1970. Verder wijst het verslag erop, dat het Centraal Bureau voor de Statistiek een nieuwe bevolkingsprognose voor Nederland heeft gepubliceerd, die voor het jaar 2000 neerkomt op een in wonertal van'17,1 miljoen, dit is 800.000 minder dam de prognose van het CBS van 1967. De belangrijkste reden voor de verlaging van de prognose is gelegen in de ontwikkeling van de huwe lijksvruchtbaarheid. Het verloop van deze grootheid gedurende de afgelopen jaren toont aan, dat zich een dalende tendens blijft voortzetten met betrekking tot de gezinsgrootte, terwijl boven dien de tijdspanne tussen huwelijk en het eerste kind de neiging vertoont om langer te worden. (Van een onzer verslaggevers) BREDA De tweede ver dachte in de moordzaak Baarle Nassau, de 19-jarige F.P. heeft eveneens bekend deel te heb ben genomen aan de brute roofmoord op de 74-jarige en invalide C. Fransen uit Castel- re (en niet Kasterle, zoals wij gisteren abusievelijk meld den). De bekentenis kwam twee uur nadat de ander, de 21-jarige dienstplichtigs mili tair van het Belgisch leger, A.V. haid bekend. Beide jonge mannen zijn inwoners van Baarle Hertog. Uit de bekentenissen is ge bleken diat de beide daders zaterdagnacht zeer onbehou wen tekeer zijn gegaan. Bij hun eerste bezoek in de al leenstaande en duistere wo ning (er is daar geen, elektri citeit) hebben -zij de heer Fransen zo'n 160 gulden afge perst. Daarbij werd het slacht offer geschopt, geslagen en met een bezemsteel in die buik gestompt. Toen zij op hun, o.p dezelfde avond in Turnhout gestolen bromfietsen waren weggere den en het gelid verdeelden, kwamen zij tot de conclusie dat „er meer moest zijn". Bo vendien vreesden ze de oude man te heben gedood zodat het nodig was eventuele spo ren weg te wissen. Zij gingen teruig. De heer Fransen bleek niet dood te zijn. Opnieuw zijn ze hem gaan. afranselen waarbij ook een stoel werd ge bruikt. Zij hadden de oude main inmiddels op het bed lig gen. Met kranten probeerden zij het bed aan te steken. Ook in de woonkamer wend brand gesticht. De rook waarschuw de 's morgens de landbouwer Verheijen die vlak bij het huis kw-am melken, dat er iets aan de hand was. In de loop van de middag, toen het verhaal van de mioord de ronde had gedaan door de beide Baarles, kwam een ge tuige opdagen die de avond tevoren bijna was overreden door twee bromfietsers die hij positief had herkend aiis P. en V. Daar de getuige gehoord had van, de brandstichting in het huis van de heer Fransen en ook wist dat die beide ver dachten dit jaar in België had den gezeten wegens het in brand steken van de lederwa- renfabriek van hun werkgever in de Molenstraat te Baarle Nlassau (omdat ze - naar zij voor de rechtbank in Turnhout verklaarden - „wel eens een paar weken niet wilden wer ken"), meldde hij het incident bij de politie. Daarop gingen rechercheurs naar de wonin gen van V. en P. Geen van beiden waren zij thuis, maar V. kwam enige tijd opdagen in het gezelschap van zijn va der om te verklaren dat hij helemaal geen brommer had. P. werd aangetroffen in een Belgisch café en uitgenodigd om half acht op het groepsbu- reau te Baarle Nassau te ver schijnen. P. ging diaa-r op in en verklaarde eveneens geen bromfiets te hebben. Voor het overige bleken bei- dier verklaringen nogal tegen strijdig te zijn. Rechercheurs, die op onderzoek uitgingen, vonden op twee verschillende plaatsen de bromfietsen. Intus sen hadden zich zoveel belas tende a-anwijzigingen tegen de twee jonge mannen opgesta peld (onder meer bloedsporen, op de kleren) dat zij beiden in verzekerde bewaring' wer den gesteld. Rond middernacht bekende V., twee uur l-ater volgde P. met een bekentenis. De Belgische justitie heeft alle gevraagde medewerking ver leend. Donderdag worden de beide verdachten in Breda voorgeleid. (Van een onzer verslaggevers) DEN HAAG Het Oud. Strijderslegioen maakt zich zorgen over de situatie in onze krijgsmacht. Met name is het legioen niet ingenomen met het optreden van de VVDM. In een open brief aan de minister van Defensie geeft het legioen uit drukking aan zijn verontrus ting. De oud-strijders kunnen geen begrip opbrengen voor „het tomeloze gekanker en de teneur van de onlangs gevoerde VVDM-acties". Ook heeft het legioen geen bewondering voor het op „protest" afgestemde en onverzorgde uiterlijk van vele soldaten. Want, aldus de open brief, het gaat hier in wezen om uiterlijke kenmerken van een morele ontreddering. Het meest verontrustend vindt het legioen de politieke achtergrond van de agitatie. Begrip heeft het legioen voor redelijk overleg tussen minis terie en dienstplichtigen over huishoudelijke en administra tieve zaken. Maar geen heil wordt gezien in het optreden van politiserende soldatenbon- den. Het leger dient een a-poli tiek instrument te zijn. Het legioen is tegen afschaf fing van de groetplicht: het is een der middelen voor het aan leren van discipline. Het Oud-Strijdersiegioen is voor een interservice orgaan, dat doorlopend adviseert over alle facetten van vorming, voorlichting, moreel en disci pline. Bovendien moet bij her vatting van het overleg met de VVDM duidelijk gemaakt wor den dat deze organisatie dient af te zien van het ter discussie stellen van het bestaan van het leger en van andere zaken van principiële en politieke aard. De open brief is namens het Oud-Strijderslegioen onderte kend door voorzitter P. J. G. A. Ego en waarnemend-secretaris ■E. Erkelens. Het is bekend dat veel vain onze landgenoten uit de duivel en zijn ouwe moer geld slaan, of dit altijd redelijk is blijft een open vraag. Zo'n open vraag is ook het volgende: Ik kreeg bezoek uiit het bui tenland. Dit bezoek wilde ca. twee weken in Nederland ver blijven. Daar zij wisten^ d-ait ik in mijn huis niet veel slaap- ruimte heb en het dus moei lijk in 3 personen een slaapplaats aan te bieden, had den zij uit voorzorg tenten medegenomen, met het voor nemen op een camping te kamperen. Ik bracht hen naar een goed geoutilleerde, bekende cam ping in de buurt van de ge meente Rijen. Het kwam mij reeds vreemd voor dat zij vooruit moesten betalen, en niet zo'n klein beetje ook: f 54,- voor een week v-oor de plaats van een bungalowtent, inclusief parkeergeld. Het vreemdste en naar mijn me ning het meest belachelijke was, dat ik, toen ik hen wilde bezoeken op een avond, om met mijn echtgenote bij hen op de koffie te gaan, mij door de kampbeheerster werd me degedeeld dat ik hier voor en treegeld moest betalen, alsof het kampeerterrein een één of andere kermisattractie was. En ik verzeker u, deze vrouw had géén baard, zoals op de ker mis. Zij deelde op mijn ge toonde verbazing mede, dat dit bij iedere camping zo was. Indien dilt zo is zijn de kam peerders met familie in de buurt te beklagen, als de fa milie, zoals ik deed weigert te betalen en terugkeert. Is er dan toch geen verschil tussen een kampeerterrein en een dierentuin. En daarbij was de ze camping ook nog lid van het VVV. Ik zal mijn familie en kennissen van bovenstaan de regels in kennis stellen, en beslist deze camping niet meer aanbevelen. RIJEN M.A. VERBURG Het Enkadrama is neg niet uitgespeeld. Nog steeds verke ren de betrokken werknemers in spanning over wat hen gaat gebeuren. Maar waarom ne men de almachtige vakbonden, de fabrieken, welke syntheti sche garens produceren, niet over, van het Akzo-conoern, tegen balanswaarde? Dan kunnen de heren vak bondsleiders eens tonen, hoe het moet. BREDA S.G. TEN HAM Het is mij niet duidelijk waar u precies heen wilt met uw commentaar op de Turken- rellen te Rotterdam. Na een reeks bepaald niet onzinnige verwijten aan de betrokken huiseigenaren, de overheid, de Nederlanders die het recht in eigen hand nemen en de Tur ken met ondernemingslust schijnt u tenslotte de Rotter damse politie in hoofdzaak verantwoordelijk te willen stellen: de politie die in eerste instantie verstek liet gaan blijft buiten schot. Maar wat verwacht u in zulk een geval van een politie die sinds jaar en dag in alle toonaarden als een „noodzakelijk kwaad" wordt becritiseerd? Hoe is het haar ook weer in Amsterdam vergaan, rondom de Damslaiperstroep, en bij ge legenheid van het huwelijk van prinses Beatrix? De Rot terdamse politie was hier ken nelijk wel wijzer, dan dat zij zich als Dolle Dries in het gevecht zou mengen; om ach teraf zelf de voornaamste jus titiële klappen te incasseren. Tot stichting ende vermaeck van allen die aan het Gazag- in-welke-vorm-dan-ook toch al een broertje dood hadden. Wie werkelijk en ten on rechte „buiten schot" blijven, dat zijn volgens mij ai die voortvarende psychologen en verlichte sociologen, na vijf duizend jaar geschiedenis der volkeren tot de verheven ge dachte gekomen dat tweemaal twee best wel eens vijfen twintig zou kunnen zijn. Altijd de mond vol over Zuid-Afrika, Rhodesië en de Verenigde Sta ten. Doch kennelijk met de mond vol tanden nu dergelijke problemen zich ook ten onzent beginnen aan te dienen. Zo is het eens temeer gemakkelijker gebleken, mensen van welke origine dan ook geweldige koeien met gouden horens te beloven dan hun een redelijk leefbaar klimaat te garande ren. Mijns inziens treft in zul ke zaken „de politie hoege naamd geen schuld. MEXICO De anti-commu nistische wereldliga heeft in Mexico haar zesde congres beëindigd met de aanbeveling de politiek van een dialooog tussen de landen aan de vrije wereld en die van communisti sche zijde totaal af te wij zen. BREDA L. PISON BIJ een helecopterongeluk in Thai landiitnrsgjz ndnreeeiet hoge Thailanidise officieren om het leven gekomen, zo is uit betrouwbare kiringen in Bang kok vernomen. PRESIDENT Soeharto van In donesië zal in november een bezoek brengen aan de vijf Europese landen Frankrijk, Oostenrijk, België, Italië en Zwitserland.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 10