Raadhuisplein in
Oostburg krijgt
een nieuw gezicht
BEJAARDEN IN
IJZENDIJKE
WEER OP REIS
Veertig jaar duivensport in Hoofdplaat
zeeuws
H. A. Lyppens: een filatelist
met Europese vermaardheid
PLANTSOEN EN BOMEN VERDWIJNEN
Naar Biesboseh
VEEL LOF EN FELICITATIES VOOR VZV
BELGEN WILLEN BLIJVEN VANGEN
stad
Breskens
Drs. Beinema
tijdelijk
voorzitter van
Welzijnsraad
„De veldwachter
geeft ons wel
toestemming"
Historie
Zeldzaam
Afgeknipt
Woensdag 23 augusius 1972
>s
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTBURG Voor 1 november moet de reconstructie van het Oostburgsc Raadhuis
plein zijn aanbesteed. Dit is een van de voorwaarden om het werk te kunnen uitvoeren
in het kader van de dienst aanvullende civiele werken. Het karwei zal ongeveer 20 weken
in beslag nemen en staat onder directie van rijkswaterstaat.
Op deze tekening krijgt men
een duidelijke kijk op de si
tuatie op het Raadhuisplein na
de reconstructie. Fietsers van
af de Nieuwstraat worden om
het kruispunt heengeleid en de
Nieuwstraat heeft er een strook
bij om te laten voorsorteren.
Het gehele karwei zal onge
veer 5 maanden in beslag ne
men.
De reconstructie van dit be
langrijke knooppunt in de
Oostburgse woonkern - de we
gen uit Schoondijke, Sluis en
Zuidzande komen daar bij elk
aar - zal een einde moeten
maken aan een verkeerssitua
tie die door de politie als „on
gelukkig" wordt omschre
ven.
Bij de reconstructie zal het
huidige plantsoentje in het
midden van het plein moeten
verdwijnen, evenals een paar
bomen en wat groen voor de
winkels op het Raadhuisplein.
Na het karwei zal de Nieuw
straat er, ongeveer vanaf de
oprit, een rijbaan bij hebben.
Verkeer vanuit Sluis-Aarden-
burg, dat richting Zuidzande
wil, kan dan namelijk voorsor
teren op de nieuwe strook,
zodat het doorgaande verkeer
niet gehinderd wordt. De
Nieuwstraat en de Burcht
straat blijven ten opzichte van
de Zuidzandsestraat voor-
raragswegen.
Ook een gedeelte van het
fietspad wordt omgelegd. Van
af de Nieuwstraat kamend kan
men als het ware om het
kruispunt heen richting Zuid
zande. De bocht in de Zuid
zandsestraat richting Nieuw
straat zal wat vloeiender wor
den omdat een gedeelte van
het trottoir bij de weg getrok
ken wordt.
Door het verbreden van de
rijbaan in de Nieuwstraat en
de kleine verlegging in de
bocht zal vermoedelijk voor
het eerste deel van de Nieuw
straat, tot ongeveer de oprit,
een parkeerverbod aan beide
zijden worden ingesteld.
Ofschoon de huidige situatie
verre van ideaal is zijn er tot
op heden betrekkelijk weinig
ongevallen gebeurd. „Maar
vooral vreemdelingen, die
vanuit Schoondijke komen
aanrijden en richting Sluis
willen, weten soms met de
situatie op het Raadhuisplein
geen raad. Dikwijls zien wij
ze om het plantsoentje heen
rijden. Ze verkeren dan ken
nelijk in de mening dat ht
zoiets als een vluchtheuvel is",
aldus de Oostburgste politie.
Stoplichten zullen na de re
constructie van het Raadhuis
plein niet aangelegd worden,
zo liet rijkswaterstaat ons we
ten. „De voorrangssituatie zal
vrij duidelijk zijn, het geheel
is overzichtelijk en bovendien
wordt op het wegdek een hel
dere markering met witte verf
aangebracht", zo werd ons ge
zegd
(Van onze correspondent)
IJZENDIJKE De IJzen-
dijkse bejaarden maken op 5
september weer een van hun
jaarlijkse reisjes. Organisator
J. van Poucke heeft nu een
trip uitgestippeld met als
hoofddoel de Brabantse Bies
boseh. Het is voor de derde
maal dit jaar dat reislustige
bejaarden in IJzendijke een
uitstapje kunnen maken. Een
reis naar Luxemburg is al
achter de rug en in juli werd
de Belgische kust bezocht.
Op 5 september is het overi
gens vroeg dag. Om half acht
wordt reeds vertrokken. Eerst
zal het Veerse Meer bekeken
worden en daarna het vlieg
veld Midlden Zeeland. Maaltij
den zijn in de opzet niet ver
geten. In Zevenbergen krijgen
de deelnemers een Brabantse
koffiemaaltijd voorgeschoteld.
In het bekende restaurant „De
Blauwe Engel" in Zandhoven
is eveneens voor een drankje
en een hapje gezorgd".
's Avonds om 11 uur hoopt
het gezelschap Weer in IJzen
dijke terug te keren. De heer
Van Poucke verwachtte zo'n
kleine honderd deelnemers te
kunnen inschrijven. Momen
teel wiordt een circulaire in
IJzendijke verspreid waarop
deelnemers zich kunnen aan
melden. De kosten voor deze
reis bedragen f 23,- per per
soon.
Breskens Aan de ge
meentelijke vismijn in Bres
kens werd aangevoerd 5561 kg
exportgarnalen 3.90-5.15: 1313
kg pellerijgarnalen 3.11-4.04;
80 kg. bot 25-27;- 127 kg. schar
80-1.08; 3848 kg schol 8-1.61;
6371 kg. tong 7,85-10,65; 64
kg. kabeljauw 1,20-1,55; 21 kg.
wijting 1.04; 510 kg. tarbot
2.15-9,50; 82 kg. griet 1,82
4.72 17 kg. rog 84-2.42; 544
kg. poon 39-3.57; 2 kg. tong
schar 2.40; 13 kg. kommeraal
1.51; 15 kg, paling 9.00; 47 kg,
baars en herder 2.51-4.02.
v- V h .Jl I
(Van een onzer
verslaggevers)
MIDDELBURG Wethou
der drs. M. Beinsma zal de
eerste voorzitter worden van
de nieuw gevormde Welzijns
raad Middelburg, die vana
vond in een bijeenkomst ten
stadhuize zal worden geïnstal
leerd. Drs. Beinsma heeft aan
zijn benoeming zelf de restric
tie „tijdelijk" verbonden
waarbij hij denkt aan een pe
riode van één jaar.
Met deze restrictie is aange
geven, welke koers de Wel
zijnsraad hoopt te volgen; die
van een uit de burgerij ge
vormd orgaan, met weliswaar
goede banden met het ge
meentebestuur, maar toch in
hoge mate autonoom. De vol
gende voorzitter van de Wel
zijnsraad zal waarschijnlijk
een niet aan b. en w. gelieerde
persoon zijn.
Vice-voorzitter van de Wel
zijnsraad wordt mr. A. Veen
hoven. Mevrouw M. Sandjberg-
Braat wordt secretaresse en
als algemeen adjunct in het
dagelijks bestuur van de Wel
zijnsraad is mevrouw C. de
Dreu-Koster uit Sint-Laurens
gekozen. Penningmeester
wordt waarschijnlijk L. Rie-
mersma.
(Van onze correspondent)
HOOFDPLAAT Het 40-
jarig jubileum van de dui
vensportvereniging „V.Z.V."
is het afgelopen weekend
niet ongemerkt voorbijge
gaan. Na een druk bezochte
receptie in het clublokaal
van café „De Vriendschap"
werd zaterdagavond ook een
speciale dienst in de rooms-
katholieke kerk gehouden
die door aanmerkelijk veel
duivenliefhebbers werd bij
gewoond.
Hierna werd de viering van
dit jubileum in de grote zaal
van café „De Vriendschap" op
feestelijke wijze voortgezet
met muzikale omlijsting van
een plaatselijk dansorkest.
Tijdens de in de middagu
ren gehouden receptie (we
meldden het gisteren reeds)
kreeg de voorzitter de heer A.
Hameli j nek uit handn van
burgemeester A. Schipper van
Oostburg een koninklijke on
derscheiding. Maar er was nog
meer. Namens de afdeling
Zeeland van de Nederlandse
Bond van Postduivenhouders
sprak de secretaris van het
provinciaal sportcomité Zee
land, de heer M. Willaert, die
in deze functie geconfronteerd
wordt met het vele werk wat
aan wedvluchten verbonden is.
Hij prees het bestuur van de
Hoofdplaatse vereniging voor
de accuratesse bij de admini
stratieve beslommeringen. Hij
noemde de vereniging een
steunpilaar in het Zeeuwse
spel, ook nog in deze tijd
waarin het de duivensport niet
gemakkelijk wordt gemaakt
en een teruggang in het leden
bestand te constateren is. Toch
zaïg hij voor deze naar zijn
mening ideale vrijetijdsbeste
ding nog vele toekomstmoge
lijkheden, nu op provinciaal
niveau gezien deze sport meer
wordt bedreven. Namens de
afdeling Zeeland overhandigde
hij de voorzitter een attentie.
Ook kringvoorzitter, de heer
A. Vasseur te Cadzand, sprak
namens de kring West-
Zeeuwsch-Vl aanderen - Wal-
oheren woorden van dank voor
de prettige samenwerking die
men steeds van het bestuur
van „VZV" ondervindt. Ook
hij was niet met lege handen
naar Hoofdplaat gekomen en
bood de voorzitter een ge
schenk aan. Namens de post
duivenvereniging „De snel-
vliegers" te Oostburg deed dat
de heer A. van Hijfte die zei
waardering te hebben voor
mensen die 40 jaar geleden in
de crisistijd de moed hadden
een vereniging te stichten.
Dat het zo'n vereniging nu
goed gaat kon hij begrijpen
omdat ze in het prille begin is
gegroeid tegen .de hardheid
van de tijd". Ook van geeste
lijke zijde was belangstelling
voor het 40-jarig jubileum.
Domina Rosenmond haalde en
kele bijbelse verhalen aan
waarin de duif als symbool
van de vrede een rol speelde
en herinnerde aan het verhaal
van de zondvloed waarin No-
aoh met spanning uitkeek naar
de terugkomst van een duif.
Kapelaan .F A. Buysse die na
haar sprak, vond het niet erg
dat zoveel gras voor zijn ve
ten was weggemaaid door zijn
vrouwelijke collega. Ook hij
behandelde in een geestige
toespraak het vredes-symbool
van de duif en hoopte dat
spanningen daaromtrent „bui
tenshuis" zouden blijven. „Ik
heb daar al eens van gehoord,
maar dan gelukkig niet in
Hoofdplaat", zei hij. Ook hij
toonde zich verheugd over de
ze bloeiende vereniging in
„een levendige gemeenschap
die Hoofdplaat is". „Alleen
wanneer ik merk dat de dui
ven meer aandacht krijgen
dan Onze Lieve Heer, laat ik
mezelf horen", zo besloot
hij. I
Jet verbod van minister Leo
Tindemans op de vogel
vangst in België, heeft nogal
wat beroering gebracht onder
de groep. De klap is dés te
harder aangekomen, omdat
men niet verwacht heeft, dat
dit voornemen werkelijk uit
gevoerd zou worden. De prak
tijk heeft het tegendeel be
wezen.
André Struy'laért, een fer
vent vogeljager in Deklinge,
verwacht overigens niet dat
het allemaal zo'n Vaart' zal
lopen. Hij neemt aan, zo
blijkt uit zijn betoog, diat het
plaatselijk gezag wel wat
door de vingers zal zien.
„Mussen en spreeuwen", zo
vertelt hij, „zullen We wel
mogeh blijven vangen. De
gemeenteveldwachter geeft
ons wel toestemming". Veel
vogelvangers zijn woedend
over dit verbod, te meer om
dat de voorganger van minis
ter Tindemans de lengte van
de vangnetten al van twintig
op zeven meter had gebracht.
Dat betekende voor de vo
gelvangers toen al een be
hoorlijke winstderving. Het
verbod op de vogelvangst is
er uiteindelijk deels ook on
der druk van de publieke
opinie gekomen, maar daar
voor hebben de woedende
vogelvangers weinig begrip.
Michel de Moor uit de
Schoolstraat in De Klinge
vindt het een absoluut ver
keerde maatregel. „De
vangst op spreeuwen en
mussen had zeker moeten
blijven, want over een jaar
of tien zal het onvoorstelbaar
zijn, hoeveel van die vogels
er dan zullen zijn", zo meent
hij. Volgens hem had de Bel
gische overheid evengoed
kunnen gebieden de mazen
van de netten groter te ma
ken, zodat kleinere vogels er
door zouden kunnen. „In Ne
derland worden jaarlijks op
legale wijze duizenden goud
plevieren gevangen met net
ten en gedood", zo weet De
Moor te melden. Op de vraag
hoe hij aan deze wetenschap
komt, vertelt hij, dat hij het
weet uit eén artikel in het
orgaan „Onze vogels" van de
Nederlandse Bond van Vo
gelliefhebbers. André Struy-
laert verwacht wel, dat er
veel mooie zangvogels naar
het westen zullen komen, nu
ze in Oost-België niet meer
gevangen mogen worden.
In de Polenlaan in De Klin
ge woont de 75-jarige Flo-
rent Stevens. Ondanks zijn
hoge leeftijd, kan hij tot een
van de meest fahatieke vo
gelvangers gerekend worden.
Het verbod valt hein duide
lijk zwaar. „Voor de op
brengst", vertelt Florent Ste
vens, daarbij een mogelijk
argument tegen het verbod
zelf wegwuivend, „hoeven
we het niet te doen. De op
brengst is klein en we staan
elk jaar voor kosten. Er moet
steeds wel iets nieuwe aan
geschaft worden". Florent
vertelt, dat hij het voor de
sport doet. „Zoals een ander
een hobby heeft", voegt hij er
aan toe. „Het is jammer dat
ze dit pleziertje niet aan de
mens gunnen, terwijl je wel
mag jagen op fazanten en zo".
Wie denkt dat het verzamelen van postzegels
ongeveer hetzelfde is als het sparen van sigaren-
handjes, lucifermerken en dergelijke zou eens een
bezoek moeten brengen aan de heer H. A. Lyppens
in de Axelsestraat 21 te Terneuzen. De heer Lyp
pens is nu bijna 75 jaar en als men hem vraagt
wanneer hij met het verzamelen van postzegels is
begonnen, dan begint hij te lachen en zegt: „Toen
ik zes jaar was. Ik ben er nu bijna 75".
In de achter hem liggen
de ruim 68 jaar heeft hij
een verzameling postze
gels aangelegd, die niet
alleen indrukwekkend is
j wat de' "omvang betreft,
maar eigenlijk nog veel
meer omdat die bijzonder
zeldzame series telt. Ver
zamelaars, die de heer
Lyppens kennen spreken
uiteraard met bijzonder
veel eerbied over hem en
zij zullen er direct bij ver
tellen dat hij bijna een be
roemdheid is onder, de
Europese collega's. Meer
dere malen werd hij dan
ook uitgenodigd deel te ne
men aan tentoonstellingen
met internationale ver
maardheid.
Een verzamelaar, die zelf
al veertig jaar postzegels
verzamelt, zei: „Als ik het,
Om eens een vergelijking te
maken, het op postzegelge-
bied tot de eimdklas van de
mavo heb gebracht, dan kun
je aannemen dat mijnheer
Lyppens de universiteit
doorlopen heeft".
De heer Lyppens vertelt
graag het een en anider over
de achtergrond van de filate
lie en in een gebouw, waar
hij zijn schatten bewaart,
zitten wij aan tafel en er
komen vooreerst nog geen
postzegels op tafel. „Ik ga u
eerst wat over de geschiede
nis vertellen", zegt hij Uit
voerig legt hij dan uit dat
a^n het gebruik van de post
zegel een heel interessante
geschiedenis vooraf, is ge
gaan.
„Je moet weten", zo zegt
hij, „dat zo'n 125 jaar gele
den, om precies te zijn in
1849 de eerste postzegels in
Engeland werden .gebruikt,
spoedig gevolgd door Frank
rijk en België. In die tijd
werden er natuurlijk lanig
niet zoveel brieven geschre
ven als tegenwoordig. Mees
tal ging dat, om maar eens in
eigen streek te blijven, op de
volgende manier. De notaris
schreef een brief naar een
boer over pacht of iets der
gelijks. Het was toen niet
mogelijk, zoals nu, om die
brief te posten. Nee, die
werd bij een bekend kaste
lein gebracht, laten we zeg
gen in Hulst of in Axel, en
als die boer dan naar de
markt kwam, op maandag of
zaterdag, dan ging hij dat
café binnen om wat te drin
ken en te vragen of er post
voor hem was. Op die ma
nier kreeg hij zijn brief.
Daaruit kan men al gemak
kelijk concluderen' dat het
tempo waarin de mensen
leefden, heel wat lager lag
dan tegenwoordig".
Later, toen er wel porto
moest worden betaald, maar
er nog geen postzegels wa
ren, werden bij de posterijen
alleen maar portokosten ken
de van 5, 10 en 15 cent,
heeft men lang alleen maar
met die waarden gewerkt.
Eerst later zijn er ook nog
andere waarden bij geko-
H. A. Lyppens.
de kosten op de enveloppe
geschreven. Niet de afzender,
maar de ontvanger van de
brief, betaalde de porto. En
de Hollandse mentaliteit (de
heer Lyppens is van origine
Belg) verklaart waarom de
postzegel eerst op 1 januari
1852 in Nederland in gebruik
werd genomen. De toenmali
ge minister van de posterijen
wilde er n.l. niet aan. Hij
dacht dat men het in Neder
land als een belediging zou
beschouwen, als de afzender
de porto voortaan zou moe
ten betalen. Zijn excellentie
redeneerde dat de ontvanger,
die tot dan toe de porto be
taalde zou zeggen: „Denken
ze misschien dat ik die vijf
cent niet kan betalen".
Omdat men aanvankelijk
De heer Lyppens beant
woordt de vraag hoe het
komt dat de zegels uit die
tijd nu zo zeldzaam zijn.
„Natuurlijk werden er niiet
zoveel brieven geschreven,
bijv. al omdat er in die jaren
heel veel mensen waren, die
lezen noch schrijven konden.
Er zijn vanzelfsprekend heel
wat brieven (en postzegels)
verloren gegaan, om de een
voudige reden dat zij in de
vuilnisbak terecht kwamen.
En dan, de kloosters en scho
len. Die hebben er heel wat
verzameld".
Hij vertelt daarover een
markante bijzonderheid. In
Gent is nog een klooster, de
Chartreuse, waar men een
bezoek kan brengen aan de
„postzegelkamer". Op een
van de muren ziet men een
enorm schilderij, voorstellen-
den een brand in het Gra
venkasteel. Het schilderij
werd niet gemaakt met verf,
maar met postzegels. Dat
zijn er duizenden. Dat is nog
maar één voorbeeld. Zo zijn
er naituurlijk nog veel meer.
Er is ook nog een periode
geweest, dat op kopjes, scho
teltjes borden en schalen,
postzegels ter versiering
werden geplakt. Men kon ze
zo in de winkel kopen. Later
gebruikte men ter afwis
seling sigarenbandjes.
Het interessante van die
beginperiode vindt de heer
Lyppens dat er nooit twee
zegels precies hetzelfde wa
ren. Dat kon ook niet als
men weet dat ze destijds
eerst gegraveerd werden.
Een mens is een mens en hij
kan nooit honderd keer exact
hetzelfde doen. Een klein
verschil in bijv. het haar van
de af te beelden persoon,
was er altijd wel en het si
begrijpelijk dat de echte fi
latelist, daar naar speurt.
Omdat de postzegels eerst
gegraveerd werden, -is het
ook begrijpelijk, zo maakt de
heer Lyppens duidelijk, dat
zij niet getand waren. „De
reden hiervan is dat zij op
vellen (van honderd stuks)
werden gedrukt en daarvan
werden afgeknipt. Daarom is
de rana bij sommige heel
zorgvuldig gelijk geknipt, bij
andere is de witte rand
scheef. Het lag er maar aan
of de postmeester, die de ze
gels verkocht, veel of weinig
tijd had", aldus de heer Lyp
pens.
Een bijzonderheid, die de
heer Lyppens vertelt, is dat
het monopolie aanvankelijk
m handen was van de fami
le Thur en Taxis. In Neder
land is dit monopolie overge
gaan aan de staat, toen de
Fransen ons land bezetten
Verscheidene landen hebben
hetzelfde gedaan, maar tens-
h<:eft het geslacht Thur
en Taxis er weinig geld aan
overgehouden.
Eerst later heeft het verza
melen van postzegels een
grote vlucht genomen en nu
zijn er duizenden mensen die
postzegels verzamelen. Er
zijn er, zoals de heer Lyp-
oens, die zeldzame collecties
verzameld hebben.
Bij de heer Lyppens thuis: een kast vol kostbare albums.
eindredactie
bas augustijn
