WOLK
Uiteenlopende reacties
bij première in Londen
BEVROREN FONTEINEN VAN LICHT
De kleurrijke wereld van Marga
kunst
cultuur
WAT EEN FEESTZAAL (MEIR) VOOR DE KUNST KAN BETEKENEN
xpositie
Kinderen
Prenten
orm
oek
laat
Jezus Christ Superstar
Nieuw anti-
griep virus
Kleine vuurwapens
worden verboden
in V.S.
Veenbranden
bijna
bedwongen
ELIX TIMMERMANS
Vrijdag 11 augustus 1972
PAUL Biegel en Jan Ter-
louw krijgen beiden een gou
den griffel in de kinderboe
kenweek; van 14 tot 25 okto
ber. Voor hun jeugdboeken.
Respectievelijk „De kleine ka
pitein" en „Koning van Kato
ren". Biegel krijgt ook nog
een zilveren griffel (De twaalf
rovers), alsmede o.a. Annie M.
G. Schmidt (Pluk van de Pet-
teflet) en Bouke Jagt-Peter
Vos (De Pozzebokken).
BIJ DE BKS, Tilburg van
12 augustus tot 4 september:
kleuretsen van Jan Verburg
(Haarlem) en de Brabanders
Joop Liesker tekeningen
Ru van Rossum grafiek
en Niels van Spaendonck
grafiek. Recent werk.
VAN WILLIBRORD tot
Wereldraad heet de expositie
in het aartsbisschoppelijk mu
seum te Utrecht, die morgen
opengaat. In verband met de
vergadering van de Wereld
raad een kunsthistorisch
„verhaal" over de religieuze
geschiedenis vam Utrecht (ze«
zaïlien vol).
DE JUTTER, galerie in
ColdjnBplaat toont tot 3 sep
tember applicaties van Heranie
van Keulen, naaidobjeoten van
Henmy van Z-underen en
sculpturen van Pierre
Schwartz.
Sepik-gebied.
Wie heeft er wel eens ge
hoord van het Etnografisch
museum van Antwerpen?
Waarschijnlijk maar zeer wei
nig mensen- Het gebouw ver
keert namelijk in een dergelijk
deplorabele toestand, dat het
niet eens voor publiek open is.
En dat is jammer, want de ca.
30.000 voorwerpen zijn het
zien waard. Vorig jaar heeft
men daar een glimp van op
kunnen vangen in het Volken
kundig museum van Breda.
Groter, veel groter is het aan
tal mensen, dat de feestzaal
aan de Antwerpse Meir kent.
En als Mohamed niet naar de
berg komt, dan...etc. Nu heeft
men in deze stad de zinvodlg
gedachte gehad om tot 24 sep
tember een flink representa
tief deel van het museum naar
deze feestzaal over te brengen.
En kijk: deze week (de twee
de week) kwam de tiendui
zendste al binnen om er te
kijken. Dat (gratis) kijken is
overigens de moeite waard.
Een intrigerende en goed op
gezette tentoonstelling in dit
twaalfde „museum" van deze
stad.
Misschien gaat u er met de
zelfde gedachte heen, die ik
had: daar zal wel te zien zijn
een restant van het oude kolo
niale bezit (Kongo). Die vol
kenkundige musea zijn heel
vaak koloniale musea. Daar
zijn boekjes over open te
doen. Maar de tentoonstelling
hee' DE WERELD TE GAST
en daarvan maakt de Kongo-
negerkunst wel een belangrijk
deel van uit, maar toch maar
een deel. Dat- negers poëten
zijn wordt echter duidelijk
geïllustreerd.
Een geweldig, uit boomva
rens, gesneden zwart-harig
beeld van een gastheer uit de
Nieuwe Hebriden treft ai bij
het binnenkomen. En dan ver-
der bv. een beschilderd af-
sluitdoek (phardj, mooi van
kleur en compositie, geïnspi
reerd op de Hindoe-religie. Of
die doeken uit Bali, die van
het Rhamayana-epos vertellen:
buitengewoon aardewerk uit
Peru, Columbia, Mexico of
Chinees porselein en aarde
werk; navrante prenten, die als
een reeks de ontbinding van
een Japanse vrouw uitbeelden
naast zeer fraaie Japanse
kle.ir-houtsneden, een jas van
geklopte bast of het als een
Nachtwacht opgestelde beeld
van Kannon Bosatsu (16e
eeuw) met goudlak bedekt;
knap zilverwerk uit Sumatra,
maskers en beelden, die je stil
maken...
Vanaf de Columbiaanse cul
turen tot de Polynesische-
stoot je telkens op verrassin
gen. De Zuidoost-aziatische
mumismatiak, de Indische tex-
tielcollectie, het Japanse pop-
penensemble Hina Ningyo,
houtsnijwerk uit het Sepikge-
bied...moet ik nog meer noe
men om u ervan te overtuigen,
dat deze expositie uw aan
dacht verdient?
H. E.
„KIJKEN NAAR KINDE
REN" is de titel van het zoge
naamde Boek van de Maand
In september (eerder o.a. De
werelden van Escher en
Olympisch Logboek). Dit boek
volgt het kind in zijn eerste
vier levensjaren en tracht in
zicht te geven in de geestelij
ke en lichamelijke groei van
het kind. Het boek is geba
seerd op het NOS-programma
„Kijken naar kinderen". (27
afleveringen), waarnaar meer
dan één miljoen mensen ke
ken. Er scheen behoefte te be
staan aan de teksten van deze
uitzendingen. De samenstelster
van het programma, Caroline
Euwe, heeft dit onderwerp bi
het boek verwerkt. Sjef
Teuns, arts-kinderanalyticus,
zorgde voor de wetenschappe
lijke begeleiding. Er staan tal
rijke foto's in het boek, waar
van 24 in kleur van een 5-tal
goede fotografen. Het 168 pa
gina's tellende boet: komt' op' 8
september in de handel en
gaat dan f 10 kosten. Na 7
oktober wordt de prijs f 18,90.
Ondanks de grote oplagen van
het Boek van de Maand
(40.000 ex.) waren in het ver
leden sommige uitgaven snel
uitverkocht.
Opeens zag ik ze liggen. Die
bontbeschilderde kleifiguurtjes
met hun cylindervormige li
chaampjes, trekkebekkende
smoeltjes, guitige oogjes, uit
dagende borstjes en tentakels
van armpjes en beentjes. Ze
vielen „uit de toon" op een
„ernstige" expositie onlangs.
Iedereen stoof er trouwens op
af; wilde ze kopen. Dat ging
en de prijs viel mee. Wat mij
méér interesseerde was: welke
handen, wie maakt die sprook
jesachtige figuurtjes?
Wanneer je in Roosendaal
vraagt naoir de Holle weg,
weet niemand je dat te vertel
len. Toch woont daar MARGA
CARLIER, met haar man de
beeldhouwer Henk Göbel en
twee kindertjes. Een jaar of
twee geleden zijn ze daar be
gonnen met de restauratie van
een vervallen boerderij, die er
nu aantrekkelijk uit begint te
Ah! de zon het leek haast
honderd jaar geleden sinds
voor het laatst haar rode uier
boven de aarde was gemolken
en ik wilde op reis gaan met
die ene wolk die over de hori
zon holde". Deze tekst van
Hans Lodeizen is door de Am
sterdamse kunstenaars Chris
Heeneman grafisch fijnzinnig
geiilustreerd in zacht-bruine
en rode tinten; ruimtelijk en
met een bijna mystieke lyriek-
U kunt bezitter worden van
deze prent (48 x 30 cm) voor
f 12,50 t. n. v. Pen en Burijn,
Vinkenbos 47, Ulvenhout.
Het Is de tweede prent in
de nieuwe serie poëziealbums,
opgezet als een enthousiast
privé, initiatief van de docent
Nederlands Frits Haans, waar
over we reeds eerder schre
ven. Van deze prent zijn 200
gesigneerde exemplaren aan
wezig. Dit jaar verschijnen er
nog twee prenten van respec
tievelijk Pam Ruter en Ru
van Rossum bij teksten van
Hadewijch en Achterberg.
Voor 1973 hebben medewer
king toegezegd Aad Veldhoen,
Kurt Lob, Octave Landuyt en
de Tsjechische Jirincova. Frits
Haans heeft een willig oor
voor iedere geïnteresseerde
(tel. 01614-2574).
zien. Ze behoren tot het type
„doordouwers" en zullen het
in tegenstelling tot vele an
dere „import"-kunstenaars
in deze hoek van het land wel
rooien. Omdat het twee bege
nadigde kunstenaars zijn voor
deze streek zelf mogelijk ook
zinvol. Nieuwe kleuterscholen
in Oud-Gastel en Roosendaal
gaan dit binnenkort al ervaren
jnet muurplastieken van Mar-
fia.
Ze ziet er niet uit als een
„ctoordouwster", eerder een in
gehouden bloememeisje uit de
filower-power-tijd; zacht en
bescheiden pratend over haar
zin om meer kleur te geven
aan het steeds betongrauwer
wordende leven. Tijdens haar
opleiding tot beeldhouwster
aan de academies van Arnhem
en Maastricht (Jan van Eyck)
kleurde ze al het hout, waar
mee ze het liefst werkt. „In
de oudste tijden (Egyptena-
ren) kleurde men het hout al",
zegt ze als reactie op mensen,
die het hout zelf eerlijk willen
laten, zoals dat heet. De kleu
ren worden de laatste tijd
zelfs feller.
Langs de muur zitten le
vensgrote poppen. Restant van
het zogenaamde Carlierproject,
dat de negen kunstzinnige
kinderen samen met vader
Carlier (momenteel expositie
SOMA 24-25: „En als de
zeepbel een moeiteloos beeld
van het kunstwerk is, dan is
de zwarte bel een beeld van
het onmogelijke kunstwerk:
de toekomst van gisteren", slot
van het fragment uit het boek
„De toekomst van gisteren",
door Harry Mulisch, dat in het
najaar verschijnt. Andere
fragmenten in dit nummer:
een gesprek met H. C. ten
Berge (inclusief zijn gedicht:
De andere slaap); uit „Gogol"
van Nabokov, dat binnenkort
als boek verschijnt, en uit het
werk van Gabriel Garcia Mar-
quez (inclusief inleiding van
R. Lemm). Nieuw proza wordt
geleverd met bijdragen van
o.a. Johnny-Self kicker-van
Doom, Pé Hawinkels, Hans
Plomp, Hidde v. d. Ploeg en
Lodewijk Wiener. Martin
Hartkamp onthult zijn liefdes
perikelen met de roemruchte
Vera de Vries en tenslotte at
tentie voor de getekende bele
venissen van Jeroen Henne-
man „Uit het leven der din
gen" (Soma postbus 1198,
Amsterdam).
FOTO-7-: Strand en politi
ci Zijn in dit nummer poëtisch
en anekdotisch vastgelegd
door Steye Raviez. Ein wat je
met nieuw materiaal als Color
Key kunt doen wordt aantrek
kelijk gemaakt door voorbeeld
en beschrijving. Maar aan de
ze nieuwe mogelijkheid in de
fotografie is heel wat vooraf
gegaan. Dat is te lezen in een
uitvoerig verhaal van Jan
Coppens, waarin 150 jaar foto
grafie aan de orde komt. Se
riële fotografie behoort tot de
laatste ontwikkelingen; Michel
Krzyzanowski laat zien wat ja
daarmee kunt bereiken.
(FOTO, poetbus 4, Doetinchem)
in de Kiekenhoeve te Essen)
maakte voor Mickery. Marga
boetseerde de koppen. Nu
boetseert ze nog iedere avond
als de kinderen in bed liggen,
in de keuken.'Haar pop-achti-
ge beeldjes worden randje
voor randje met de hand opge-
bouw, zödat ze van binnen hol
zijn. Na één maal bakken
worden ze (kleurecht) met de
hand geschilderd. Rood, geel,
groen, heldere kleuren, streep
jes, bloemetjes. Beeldjes van
enkele centimeters tot bijna
één meter. In het raam staat
een bonte fontein (ontwerp
voor ziekenhuis Maastricht)
en zit uitdagend met de armen
over elkaar en lekker gek ge
proportioneerd een vrouwenfi
guur. „Ze zeggen, dat ik vaak
zelf op mijn beeldjes lijk",
vertelt ze. „Ik verkleed me
graag, houd van bloemen en
kleur, lees graag sprookjes,
luister bij voorkeur naar fol
kloristische muziek en vind
volkskunst geweldig."
Er zijn plannen genoeg.
Weer gaan werken met hout
en beweegbare figuren maken,
waar kinderen en groten iets
mee kunnen doen. Haar laatste
ontwikkeling is het maken
van kastjes; huisjes, waarin
beeldjes geplaatst worden van
pa, moe en de kinderen. Wat
naïef humoristisch. Een gees
tig en verrukkelijk voorbeeld
daarvan is het gezin Peter
Oosterbos, collega-artiest, als
geboetseerde „heilige familie"
in een houten huisje. Ouders
met kinderen weten, na veel
zoeken in de binnenlanden
rond Roosendaal, haar te vin
den en komen vragen: maak
ons ook zo...! Wie weet, wordt
dit wel een nieuwe vorm fa
milieportretten. Een andere
vorm, die ze aan het ontwik
kelen is, zijn triptieken in klei
gebakken en op hout beves
tigd.
Stammend uit het Achter-
hoekse Lochem heeft ze na
het beëindigen van haar studie
in Maastricht ('68) met name
in Zuid Limburg al een spoor
van haar ontwapenende kleu
ren in klei en op hout nagela
ten (verschillende exposities
en o.a. de cultuurprijs van Sit-
tard). Wie van mening is, dat
ook zijn eigen huis of deze
streek wel wat méér kleur, in
de ruimste zin van het woord,
mag hebben moet maar eens
contact zoeken met Marga
Carlier.
HENK EGBERS
Toen in 1967 een vertaling
verscheen van het poëtische
werk van de Russische schrij
ver VLADIMIR MAJAKOVS-
KI: EEN WOLK IN BROEK
was de belangstelling flauw.
Toch komt uitgeverij De Ar
beiderspers nu met een twee
de druk (f 12,75), omdat te
recht aangenomen mag wor
den, dat er inmiddels met de
belangstelling voor Russische
literatuur wel iets gebeurd is.
Behalve engagements-motie-
ven, zijn er toch ook pure
literaire gronden aanwezig,
die deze heruitgave rechtvaar
digen.
Bovendien werd ook een
studie over en een fragment
van Majakovski's verzentrage
die „Vladimir Majakovski" in
dit boekje opgenomen. Waar
schijnlijk vergaat het u als
mij: als je erin begint te le
zen, ontdek je nauwelijks kop
of staart aan deze symbolische
woordenreeksen. Je proeft wel
een exotische geladenheid en
geïnspireerd taalgebruik. Voor
Marko Fondse is het een uit
dagende opdracht geweest om
dit te vertalen. Maar hij is
erin gslaagd Majakovski's ge-
dacHtenwereld om te zetten in
een krachtig en mooi Neder
lands.
Door de verhelderende aan
tekeningen, de inleidingen
over de literair-politieke histo
rische achtergronden bij beide
werken en een biografie gaan
de verzen langzamerhand tot
je spreken. En dan raak je
geboeid. Majakovski's experi
menten van uit de anti-burge-
Iijke stroming, het futurisme,
voor de zaak van het proleta
riaat. Het markeert een belang
rijke periode in de geschie
denis van Rusland in deze
eeuw.
„We hebben hier alle pop
pen uit de toenmalige linkse
kraam aan het dansen op een
toneel waarop de obligate re
kwisieten uit het futuristische
tuighuis meespelen, want de
„dingen" leiden bij Majakovski
een bestaan dat deel uitmaakt
van de menselijke existentie",
schrijft Fondse. Juist dat „be
staan der dingen" was voor
mij één van de boeiendste as
pecten bij het lezen, afgezien
van de aanwezige literaire en
engagementskwaliteiten in het
werk, die ongetwijfeld ande
ren weer meer zullen aanspre
ken. Een wolk van een boek
je.
H. E.
D'INDY, FRANCK, FAURé:
Een door en door Franse plaiat.
En dat nog niet eens zo zeer
door befaamde composities
vain driie componisten uit de
Franse romantiek, maar veel-
eer door het pianospel van
Marie-Fran?oise Bucquet Haar
ingetogen, maar scherp gea
cheveerd sped laat je weer ge
loven in composities, waair je
misschien wat op uitgeluisterd
was. De Variations Symphoni-
ques van César Franck, een
van zijn beste werken, ga je
via het vaibmanschap van Buc
quet weer herkennen als een
boeiend concertante stuk vol
vakmanschap bij Franck. De
niet zó bijster interessante Ce-
veranen-symfonie van d'Indy
toch weer ais een compositie,
waarin je de verbondenheid
met de liederen van het volk
interessant en gevoelig ver
werkt hoort (Symphonic sur
un chaint montagnard). En de
ballade Fis-dur van Gabr.
Fauré klinkt weer met een
fijnzinnige ingetogenheid, die
Faiuré eigen was.
(Philips 6500 171).
MUSSORGSKY: De schil
derij en tentoonstelling en De
Nacht op de kale berg zijn
twee werken, die zó gemeen
goed geworden zijn, dat nade
re informatie overbodig is. Dit
is de zoveelste plaatopname
(stammend uit '69) van deze
twee min of meer populaire
werken van Moessorgski (om
een andere spelling te gebrui
ken als de hoes aangeeft).
Maar deze opname stamt uit
Oost-Europa van het - via de
plaat - steeds verder „opruk
kende" Tsjechische Philhar-
monische Orkest o.l.v. Karei
Ancerl. Kan er niets aan doen,
maar heb het gevoel dat de
nabijheid van Moessorgski's
bakermat Rusland geest ,en
sfeer oproept bij deze uitvoe
ringen, die meer authenticiteit
bezitten dan vele knappe en
technisch-gave vertolkingen
elders in de wereld. Luister
zelf maar eens (Supraphon 1
10 0570).
LONDEN (AP) Bij de
première van de musical
„Jesus Christ Superstar" te
Londen werd buiten het Pa
lace-theater gedemonstreerd
door enige nonnen en leken,
die de vertoning heilig
schennis vonden.
Een van de schrijvers van
de musical, Tim Rice, zei:
„Da's goed voor de kassa".
Na de voorstelling kregen
de opvoerenden van de show,
die van huis-uit Brits is, maar
eerst was gegaan in Amerika,
een ovatie die vijf minuten
duurde.
De meeste critici waren van
oordeel dat de show een suc
ces zou gaan worden, maar
vonden niet dat dit verdiend
was. Michael Billington van de
Guairdian vond dat er veel in
de musical was waar men te
gen kon zijn. Hij noemde de
musical een „combinatie van
schrille histerie en vulgaire
show business", en zei dat de
vertoning absoluut gefaald had
het dramatische potentieel van
de Bijbel waar te maken.
John Barber van de Daily
Telegraph schreef dat de hele
show hem in opstand had doen
komen, hoe theatraler de zaak
werd' hoe meer het originele
schema verwaterde. Hij was
er „misselijk" van gewor
den.
Peter Lewis van de Daily
eindredactie;
henk egbers
WASHINGTON (AP)
De Amerikaanse re
gering heeft de ontwik
keling bekend gemaakt
van een nieuw vaccin
tegen griep dat „een be
lofte inhoudt voor de
toekomstige mogelijke
controle" van deze ziek
te.
Volgens de geleerden
die het vaccin hebben
ontwikkeld zou het de
volgende belangrijke in
ternationale griepepide
mie die voor het einde
van dit jaar is voorspeld,
kunnen voorkomen.
Het vaccin bestaat uit
levende bastaardvirussen
die niet tegen hitte kun
nen en die ontstaan door
het combineren van het
virus van de hong-kong
griep uit 1968 met een
oudere variant die ver
antwoordelijk was voor
de Aziatische griep epi
demie in 1965. Het
wordt toegediend door
het via de neus te inha
leren in plaats van door
een injectie.
Volgens de geleerden
van het nationale insti
tuut voor allergie en in
fectieziekten die het
vaccin hebben ontwik
keld, zal het misschien
mogelijk zijn om dezelf
de vermengingstechniek
te gebruiken bij het snel
bereiden van vaccins te
gen nieuwe vormen
van griep die in de toe
komst kunnen uitbre
ken.
Volgens het instituut
is het het eerste veelbe
lovende anti-griep vac
cin dat gemaakt is uit
levende maar verzwakte
virussen in plaats van
een vaccin dat gemaakt
Is uit dode virussen en
dat tot nu toe zonder
volledig succes tegen
de ziekte gebruikt is.
Mail zei dat het spektakelstuk
hem deed denken aan de te
rechtstelling van de Schotse
koningin Mary, zoals die ten
tonele was gebracht door de
Folies Bergeres te Parijs. Dat
was op waanzin uitdraaiende
sentimentaliteit geweest,
schreef hij. De critici prezen
evenwel het enthousiasme van
de opvoering en de decors. Als
lawaaierige en schetterende
vertoning was het de moeite
waard geweest, vond Herbert
Kretzmer van de Faily Ex
press.
De organisatoren geloven
dat zij de kosten van voorbe
reiding groot 150.000 pond
(375.000 dollar) er gemakke
lijk binnen de zes maanden
zullen uithalen.
In New York had de musi
cal in de eerste zes maanden
al ruim 600.000 dollar opge
bracht, aldus de impresario,
Robert Stigwood.
WASHINGTON (AP) De
Amerikaanse senaat heeft een
wetsontwerp aangenomen,
waarin de verkoop van ge
makkelijk te verbergen vuur
wapens verboden wordt. De
stemming was 68 voor, 25 te
gen. Het gaat hier om kleine
pistolen en revolvers, die zeer
veel worden gebruikt door
misdadigers.
De democratische senator
Birch Bayh uit Indiana schatte
dat hiermee een einde zou ko
men aan de verkoop van onge
veer een miljoen van de 2%
miljoen revolvers en pistolen
die jaarlijks in de Verenigde
Staten verkocht worden.
Het wetsontwerp gaat nu
naar het huis van afgevaardig
den.
MOSKOU (UPI). Koeien,
geiten en ander vee zijn omge
komen bij de veenbranden die
twintig dagen lang ten oosten
van Moskou hebben gewoed
maar inmiddels bijna bedwon
gen zijn, aldus kranteberichten
in de Sovjet-hoofdstad op don
derdag.
Of de branden ook aan men
sen het leven hebben gekost
of schade aan boerderijen heb
ben toegebracht vermeldden de
berichten niet.
De branden die zich over
3600 hectare uitstrekten zijn
bestreden door meer dan vier
duizend soldaten, brandweer,
mannen en arbeiders.
Ook donderdag hing boven
Moskou een door de wind aan
gevoerde vaalgrijze rook en
kwam roet neer. Moskou heeft
hier al vier dagen last van.
Volgens Rode Ster, het blad
van het Sovjetrussische leger,
zijn er van de 125 vuurhaarden
in de streek van Sjatoera, 61
nog actief. Ze bestrijken een
gebied van 1350 hectare.
Rode Ster en het dagblad
„Lenins vlag" schreven dat de
veenbranden op 22 juli uitbra
ken door het hete, kurkdroge
zomerweer.
AFLEVERING 4"
Pallieter was er door ge
pakt, de tranen lekten van
zijn kaken. De drie blinden
bleven wachten, gretig naar
peperkoek en geld.
,,Wa' moet 'k ze geve?"
vroeg Chariot.
„Dat is ni te betale" .zei
Pallieter.
„Gef ons mor wa' da' men-
hier belieft", zeiden de blin
den.
„Geft ze 't half varken," ge
bood Pallieter.
En hoe verschoten de drie
venten, als hun vuile handen
het vette varken betastten. Ze
riepen ondereen, wild van
blijdschap, en met hun drieën
droegen ze er aan, lieten ster
en sigarenkasken achter en
sleurden en porden zingend
het half verken naar 'I Begiin-
hof.
Er kwamen er nog veel tot
dat het avond wierd Nog re
den er begijntjes op de hof
gracht en bleef er gewoel on
het Molenbeemdeken.
„Nij gon ek oek schaverdii-
ne". zei Pallieter
Hij kleede zich er naar, en
ging langs den hof naar hui
ten. Hij spande de schaatsen
aan, gezeten op zijn schuitje,
dat half in 't water stak, be-
vrozen en besneeuwd. Hij
danste eens rond op het be
sneeuwde ijs van de Nethe. en
schoot er dan van onder, wie
gend als een vogel in de lucht,
rank en licht als een pluim.
Hij scheerde over de vrije,
vaste waterbaan, en zijn hoofd
stak juist genoeg boven de
dijken uit, om het landschao
te kunnen overschouwen.
De zon zakte rood in een
purperen adem weg, kleurde
even lichtelijk de sneeuw, en
de rijpende maan in de eroenp
lucht begon te glanzen.
Een vette ster sidderde bo
ven den molen, die nog altijd
draaide in de groeiende sche
mering.
Pallieter reed maar altijd
door, zacht wiegend als mee
gedragen door den wind. Zo
kwam hij tegen Duffel. Het
was al donker, en er brandden
lichtjes in de eenzame huize-
kens. De zilveren maan lei
schaduwen op de sneeuw.
Verre geluiden stierven. Aan
een vastgevrozen schip hield
Pallieter stil, trok zich er op,
en bleef van op het dek naar
den avond zitten zien. Door
het open vierkant kwam de
rode gloed van 't lamplicht.
Een vrouw zong haar kind in
slaap.
De schaatsen over den
schouder, ging Pallieter langs
den kronkelenden dijk naar
huis. Het was volle avond ge
worden nu maar de maan had
opnieuw het land verlicht met
zilverblauwen schijn. De ster
ren rilden hoog en klaar in de
lucht en het land was zo hel
der, dat men de ogen vrij had
als bij dag. Het was stil en
eenzaam. De sneeuw kriepte
onder Pallieters voeten, en
zijn korte schaduw volgde
hem blauwig mee als een an
der wezen, en de schaduwen
der bomen, donker op de witte
sneeuw gestrekt, bogen zich
herhaaldelijk over zijn lijf. De
maan ging mee met hem. Zij
was helder en klaar, en achter
de zwarte bomen schoof ze
maar altijd mee. De bomen
aan den overkant, die met de
volle heerlijkheid van haren
schijn werden gedbopt, lieten
op hun besneeuwde takken
sterren pinkelen en vonken
schitteren. Het waren lijk
kristallen bomen. Bevroren
fonteinen van licht
De stilte, die over dat
sprookjesland hing, was zo
schoon als de maan en de
sneeuw, en roerde zo innig als
de verzilverde blauwte.
Ineens ging er hoog boven
hem een ver gerucht op en
zoevend vleugelengeruis. Hij
zag, en hoog in de lucht ont
waarde hij een machtige wjl-
de-zwanenvlucht, op een lan
ge, lange rij, die heel de
streek overspande.
't Was ontzettend in dien
goddelijken, lichten, stillen
winternacht. Pallieter verroer
de zich niet en hij zag en hij
hoorde ze verder zuchten en
ruisen, de bloeiende maan
voorbij, waarop ze even zich
aftekenden, en dan, van achter
verlicht, den oneindigen win
teravond in
Aldoor denkend aan die
grootse vlucht der geheimzin
nige zwamen, ging hij naar
huis.
Als hij daar kwam, zaten er
in de duisternis der kamer
vier begijnen met Marieke en
Chariot rond den brandewijn-
pot waarboven een blauwe
vlam wiegde. die hunne
nieuwsgierige blikken blauwig
verlichtte. De kamer rook naar
versgebakken wafelen.
„Hoera!" riep Pallieter,
wiens maag hol was lijk een
doedelzak, en hij schoof bij
hen, at een dozijntje wafelen,
die hij ferm overgoot met vo>-
le pinten van den lozen bran
dewijn.
Daarna werd de lamp opge
stoken en speelde Pallieter
mee met de begijntes het
waarachtig ganzenspel, tot het
tijd was om naar de midder
nachtsmis te gaan.
Pallieter zag hen na; op an
dere wegen zag hij nog men
sen in dezelfde richting gaan.
Stil werd het terug over da
wereld, wit en zilver.
Christus werd vandaag be
horen, de schapen stohden nu
met den kop naar het oosten,
en de bijen zongen in hunne
korven!
Het is de Vrede die moet
komen over de wereld!
Daar hoog pinkelden de
sterren en hieronder baden de
mensen voor den Vrede, den
Goddelijken Vrede, die van
daag over de witte wereld
kwam.
Pallieter voelde dat, hij
werd er koud van, haalde zijn
jachthoren en op de Begijnen-
vest blies hij, op het koperen
tuig, den witten maannacht in.
De zware klanken, traag en
lang geblazen, sleepten over
de witte besneeuwde velden,
en liepen in de Begijnenbos-
sen en de zilveren verten uit.
Als hij binnen was, hief zich
nog in een ver dorp het hoorn
geschal vaag omhoog.
Kinderlijk blij was Pallieter
als hij met zijn zoet Marieke
in de armen in het warme
beddeken lag.
Deze dag was schoon ge
weest! Een feest voor hart en
ziel! Een geestelijke vreugde.
En hij sliep in met den lach
op den mond, wijl de wereld
koud en wit daaromme lag,
overal de Vrede, de Goddelij
ke Vrede koning was.
(Wordt vervolgd).
Pallietervan Felix Tim
mermans, uitgegeven door P.
N. van Kampen en Zoon,'Am*
sterdam).
