ENSCHEDESE BAR-EIGENAAR RICHT ORDEDIENST OP
Noordierse ouders zijn
harder an vakantie
toe dan hun kinderen
Hearing minst geschikte vorm
voor verlenen van inspraak
De horen van overvloed
'Overheid moet
meer aan
recreatie doen'
Prof. dr. Horring
overleden
Boterberg
neemt toe
binnenland
buitenland
GEROERD
KRISHNALEIDER
IN NEDERLAND
Leider coup
in Kenia
veroordeeld
Verlies voor
KLM in
eerste
kwartaal
DRS. SLIEPEN:
CHILEENSE
MINISTER
AFGEZET
Zaterdag 29 juli 1972
8 9
ENSCHEDE De Ensche-
dese bar-eigenaar - fabrieks
directeur Albert Talens (53),
neemt de overlast die jeug
dige klanten hem bezorgen
niet meer. Om paal en nern
te stellen aan wat hij de
.terreur in Enschede* noemt,
heeft hij een ordedienst in
het leven geroepen om het
uitgaansleven in de stad
weer op peil te brengen.
Talens heeft het de afgelo
pen tijd zo met verschillen
de lieden aan de stok ge
had. Barbezoekers sioegen
zijn meubilair kort en
klein, de politie verwijt hij
dat ze niet opgetreden is
en een plaatselijke krant
voorzag zijn lezerskring
van sappige, maar volgens
Tailens eenzijdige en der
halve leugenachtige infor
matie
De ordedienst bestaat uit
een groepje potige kerels
die naar de namen Hans
Horst, Jan Henken. Willy
Hill-en, de gebroeders bui
ten en Jelle Venema luiste
ren. „Die namen zijn lande
lijk bekend", verzekert Ta
lens, „maar lk verzeker u
dat het in wezen de iaat-
sten zullen zijn die aan een
vechtpartij mee willen
doen. Maar als 't moet.
We moeten nu wei zoveel
angst inboezemden dat er
niemand meer voor de lol
komt knokken, want w«
zullen ze eruit slaan als ge
haktballen."
Dat laatste is het afgelopen
weekeinde trouwens al ge
beurd. Een groepje Enscne-
dese jongeren bezocht de
Insum-ma-bar. volgens eige
naar Talens met de voorop
gezette bedoeling de zaak
in elkaar te rammen, maar
werd door de ordedienst
opgewacht en via de acn-
terdeur naar buiten getim
merd. Eén van hen liep op
nog onopgehelderde manier
een diepe snee in de pols op
en diende, een aan
klacht in. En wie is de ge
beten hond „Ik natuurlijk
weer", berust Talens. „maar
in de horeca is het nou een
maal zo dat je alleen maar
plichten hebt. Die jongens
slaan de zaak kort en klem.
lopen weg zonder te beta
len, vechten, vernielen au
to's dat heb ik zaterdag
zelf npg gezien en achter
af zijn het lieve jongens
die alleen maar een pusje
wilden drinken." Tenmin
ste, dat stond dan in de
krant. Voor Talens reden
om met zijn knokploeg in
grote sportwagens te stap
pen en met veel bravoure
naar de Twentsche Courant
te racen om daar de redac
tie te bestormen.
„Maar ja", zucht Talens,
„de informatie hadden ze
van de politie zeiden ze."
Met piepende banden ver
trokken de sportwagens
vervolgens richting Hoofd
bureau van Politie, waar
men wel even verschrikt
opkeek toen de „harde jon
gens" hun voertuigen op de
stoep waar boverilien
een parkeerverbod geldt
parkeerden. „Het leek wel
een grote overval", geeft
Talens toe, „maar we wil-
dne alleen praten. De poli
tie bang maken nou,
eh, laten we dat niet zeg
gen, maar ze waren het
wel." En het resultaat? Al-
bert Talens kan wel huilen:
„De commissaris zei dat ie
mij verantwoordelijk stelde
voor wat er in mijn zaken
gebeurt. Je zit gewoon in
een vicieuze cirkel. De poli
tie komt niet om iemand uit
je bar te gooien, dat moet
de uitsmijter opknappen.
Als er dan een vechtpartij
ontstaat zijn wij weer ver
antwoordelijk. Je loopt de
kans ie duur betaalde ver
gunningen erdoor kwiit te
raken. Vandaar dius die or
dedienst."
De enige werkelijke oor
zaak is volgens de bar-eige
naar het feit dat de jeugd
van heden met te veel geld
op zak loopt. Dat aan de
andere kant zijn ordedienst
als „ongezond" gezien kan
worden beseft hij heel goed.
„Ja," geeft hij toe, „in de si
tuatie die we nu hebben
kunnen er ordediensten ont
staan die door een verkeerd
brein geleid worden en dat
zou tot een terreur leiden
waar u en ik van staan te
rillen."
Zijn ordedienst hoort daar
natuurlijk niet bij: „Nee",
zegt hij. „De horeca neemt
nu gewoon maatregelen om
het goede publiek te be
schermen. Ik sprak net nog
enkele notabelen uit de stad
en die zeiden me: Albert,
we houden van een avondje
uitgaan, maar we doen het
niet meer. We zijn bang.
„Kijk, dat is voor de horeca
een teken aan de wand." al
dus Albert Talens. die ver
der zegt veel positieve re
acties te hebben gekregen.
(Van een onzer verslaggevers)
OOSTVOORNE De Ierse
kinderen en hun begeleiders
die momenteel in het kin
dertehuis „Naar Buiten" in
Oostvoorne verblijven om
bij te komen van de ver
schrikkingen die zij meege
maakt hebben, zijn door de
gehele bevolking van het
eiland Voorne geadopteerd.
Busondernemingen stellen
gratis touringcars beschik
baar, ouders van Neder
landse kinderen zorgen voor
ranja en broodjes, en entree
geld durft niemand meer
voor ze te heffen.
Het is de twee actieleiiders van
de Nederlandse Protestanten- ATA V
bond, Onno de Haan en C. van
Bakkel, echter ai duidelijk dat
zij met het oplossen van de
problematiek rond de eerste
van vier geplande kinderrei-
zen een nieuw probleem bin
nengehaald hebben, en hebben
ontdekt dat de begeleidende
ouders veel harder aan de tij
delijke vlucht aan het oorlogs
geweld toe zijn dan de kinde
ren.
Die kinderen reageren anders
dan men zou verwachten. Na
tuurlijk zijn ze dankbaar en
amuseren ze zich opperbest,
maar het feit dat de lucht hier
niet regelmatig davert van ex
plosies valt hun nauwelijks op.
De 12-jarige Mare Gaughey ge
kleed volgens de Gilbert O'-
Sullivannormen. maar niet
omdat dit mode zou zijn, zegt:
„Nederland is een fijn land,
waarom? Nou ja, het is ge
woon fijn. ik zou hier best wil-
willen wonen hoor de mensen
staan in de deuropening te
wuiven als we voorbij komen".
Maar hij is duidelijk meer be
leefd dan eerlijk. Volgens hem
is het in Belfast en omgeving
wel uit te houden. „Ik woon in
Rathcolle", zegt hij, „net bui
ten Belfast. Een erg rustige
plaats".
Van de kinderen is de helft
katholiek en de andere helft
protestant. Dat hoeft geen be
vreemding te wekken als men
weet dat de selectie gemaakt is
door de Ierse vriendschapsbe
weging voor katholieken en
protestanten, die niet het risico
willen lopen dat de ene groep
hen ervan verdenkt de andere
voor te trekken.
Mrs. Brown, lid van die vere
niging, hoopt dat de kinder-rei-
zen het effect sorteren dat de
protestanten en katholieken
van de volgende generatie el
kaar zonder vooroordelen te
gemoet treden. „In Ierland is
dat moeilijk te bewerkstelli
gen", zegt zij. „want op scno-
len kunnen we ze niet bij el
kaar brengen".
Mare Caughey schijnt het pro
bleem te -vatten. „Misschien",
oppert hij, „wil je ook met een
katholieke jongen spreken,
want ik ben protestant. Hier is
mijn vriend Robert Delles".
Deze elfjarige heeft wel veel
bedenkingen tegen Nederland.
„Je mist hier zoveel hè" stelt
hij vast, „je vrienden, de voet
balclub". En weer uit pure be
leefdheid voegt hij hieraan
toe: „Jullie hebben hier ook
goede clubs hoor. Feyenoord
vind ik persoonlijk niet zo
goed hoor, maar Ajax wel".
Over de gevechten wil Robert
ook wel praten: „Yeeah", be
gint hij voorzichtig, „op de tv
lijkt het natuurlijk een bloed
bad, och". Dan blijkt toch dat
de gewelddaden hem in het
verkeerde keelgat geschoten
zynzijn normen ligegn even
anders dan de onzen. Zowel
Mare als Robert wionen in
Rathcolle. Wat zij rustig noe
men, betekent dat er niet iede
re diag bommen ontploffen. De
dag voor bun vertrek vielen er
aantal gewonden door een bo-
vier doden en een onbekend
ontploffing „Not so many",
concluderen ze.
Mrs. Brown is banger„Heer
lijk is het hier", zegt ze, „dat
Je zomaar langs een geparkeer
de auto kunt lopen en dat je
niet automatisch voorbijrent.
omdat je bang bent dat er een
bom in ligt. Hier kun je rustig
winkelen, ergens een kopje
koffie drinken en je kinderen
op straat laten spelen".
Het plezier van mevrouw Ali
ce Sheppard die hier met zoon
Lian verblijft, is maar matig.
„Ik ben zo bang dat er wat
met mijn andere drie kinderen
of mijn man gebeurt", zegt ze.
„Hier kan Lian natuurlijk lek
ker rondrennen, thuis laat ik
hem de straat niet op, maar ik
zou toch liever in Ierland zit
ten".
Mary Crawford, 16 jaar oud en
coupeuse van beroep, zou ook
liever thuis zijn. „Ik mis mijn
broers en zusters", zegt ze,
„maar ja.ik vind het hier
toch wel fijn hoor". En over
de gevechten: „Ach. dat is zo
iets als een auto-ongeluk, dat
overkomt anderen wel, maar
jou niet".
Over de inspanningen die ie
dereen zich hier getroost om
het hen naar de zin te maken
zijn de Ieren, kinderen en ou
deren tot tranen geroerd. Met
name de volwassenen en de
meeste kinderen rond de 15
jaar beseffen terdege wat ze
gemist hebben.
Onno de Haan is ook tevreden.
„Als deze eerste vier reizen
aanslaan", zegt hij, „breiden
we de actie uit. Deze groep
bestaat uit sociaal zwakkeren,
maar na september, als de
scholen weer draaden, richten
we ons misschien ook op ge
handicapte kinderen". Daar
wil de NPD een actie aan kop
pelen onder het motto „adop
teer een kind voor een dag".
Dat wil zeggen dat iedereen
die 20 gulden overmaakt de
kosten van een dag vakantie
draagt.
(ADVERTENTIE)
Af
W
GROTE MARKT 25
BREDA
Met een enorme bloemen
slinger om de schouders is gis
termorgen de Indiase geeste
lijke leider vain de Hara
Krishna-beweging Bhakdive-
danta Swami Prahhupada op
Schiphol aangekomen, In de
perskamer van de luchthaven
wachtte de 76-jarige leider die
bezig is aan een wereldtournee
langs de Krishna-tempels ont
vangst door een dertigtal vol
gelingen, waaronder een kleu
ter van drie jaar. Het bezoek
van Swami aan Nederland
duurt drie dagen. Vandaag
leidt hij een festival in het
Vondelpark en zondag is er
een speciale ceremonie in de
Hara Krishna - tempel in de
Amsterdamse Bethanien-
straait.
AFLEVERING 31
Eindelijk wat 't september,
de frisse maand, die blauwe
wierook voor de bomen
hangt.
Dien achtermiddag lag er
een zoete stilte ver over de
velden, waar de boeren in me
nigvuldigheid de patatten aan
't uitdoen waren. Nu en dan
putte er door de koperen
zonlucht een wilde-ganzen-
driehoek naar bet zuiden, en
hoog in het oosten plakten
witte wolkskens.
En hei! op de Nethe, voor
Pallieters huis, lag een versge
schilderde tjalkboot gemeerd!
Hij stond boven op het water
met zijn blinkenden, ronden
buik, en verders was hij vin
nig wit en groen geverfd, met
hier en daar wat gele krullen
of een helle rode ster; witte
zeilen Longen slap nevens den
mast, en van boven in den
hogen top fladderde een rode
wimpel.
Die tjalk, zo blij vam kleur,
was net schip waarmee Pallie
ter zijn huwelijksreis ging
doen en de krone van het
jaar, het dierbaar fruit, moest
de scheepsfcas vullen, want
niets anders zou hun voedsel
zijnt
En God! nooit was mis
schien de krone zo zwaar en
groot geweest! Zij spande zich
over heel de wereld, in een
droom van de heerlijkste ko-
leuren. zodat het land ervan
inzakte en de bomen ervan
kraakten! O. het onvolprezen
fruit, dat het heiligste van het
leven is. omdat het de ziel en
het bloed der aarde heeft op
gezogen en tn zich verborgen
houdt, het had de wereld
overweldigd en verblind!
Ja, de wit-roze mei had zijn
belofte gehouden: al de over
vloed van witte bloesems on
der de jionge lucht was hele
maal fruit geworden! Wat
eens de wereld in een vizioen
van geurende blankheid sloeg,
was nu een macht van zwaar
wegende appelen, peren, abri
kozen, meioenen, hazelnoten,
druiven, die spanden van het
sap, en die de zooi had rood
geslagen, geel en roos en pur
per... Een droomi...
De hoven waren paradijzen,
waar niets verboden was, en
waar al de weelde en de goe
dertierenheden des levens in
rijk koleur en zoeten reuk te
pakken hingen, 't Was een ze
gen!... om te bidden en te
lovenl
O, wat was Pallieter blij in
deze dagen! Hij was lijk zot
en uitgelaten lijk een jonge
merel. En hij rieo van uit den
pereboom:
„Het léve lot zan perels val
lei"
Hij had een blauwen voor
schoot aan van Chariot, en hij
was op zijn kousen, radijsroze
kousen, die fel uitblonken in
de gedaagde tonen van dea-r-
rond. Alles was geplukt en
gereed om ingescheept te wor
den, want vandaag zou Pallie
ter vertrekken en morgen gin
der aankomen, om te trouwen.
Hij liet zich uit de boom
vallen, en groen van het mos,
riep hij met den mond vol
peresap tot Chariot, die met
een halve-maan bezig was de
okkernoten te geselen: „Spoed
oe!"
Maar Chariot pekte voort
lijk de duivel op Geraard, zo
dat de takken kraakten, de
bladeren in den ronde stoven
en de omslunsterde noten, lijk
een dichte, rappe regen op den
grond klopten.
Daar op den blijk lagen de
afgeplukte appelen en, met
den vollen schijn der koperen
zon erop, sloegen zij het water
in de ogen en brachten het
hert omhoog.
Elke appel was twee vuisten
dik en donkerrood met boter
gele stralen. „Hun ziel -
komt erroep ligge", zei Pailie-
ter verbaasd, „wie zij deurve
denken da ze van binne witter
zen dan melk?" En hij wreef
er enen zolag op zijn gespan
nen hemdsmouw, tot hij blonk
lijk giaa.
„Het is zunde van hem oep
te ete", zei hij, als hij nog
maar 't klokhuis ervan in zijn
vingeren hield
„Allé, Chariot!" riep Pallie
ter nog eens. „Lot het staan.
Er zen al note genoeg. Brengd
alles mor ba den hoep
Chariot vulde een meukes-
marnd met appelen, en hief ze
dan krochend voor haren dik
ken buik; de rode schijn der
appelen sioeg op haar dik ge
zicht lijk een late zon.
En het wilde ao'zijn, dat de
pastoor op den Nethedijk aan
't brevieren was, en riep:
„Hela, Chariot, brengid er is
wa nor mij
Chariot willde zich omdraai
en, maar zij strunkelde, en
onder het geroep van „Jezus
Maria, man appele man appe-
le!„." viel zij op den grond, en
al de rode vruchten rolden rap
en botsend voor haar uit.
De pastoor kwam seffens
bij gelopen om haar te helpen
inladen en Pallieter stond van
wijd haar uit te lachen, dat
het tegen de bomen sloeg en
eoho's gaf.
De pastoor droeg mee de
mand.
Ondertussen had Pallieter
het blauwe hondekarretje al
volgeladen met de helft van
den vnuchiterihoop, en hij deed
er nu nog appelen bij, dat zij
over de berden rolden.
Hoe verschoot de pastoor
van al dien vruchtenovervloed
daar op dit blauwe karre-
kenl
Hij sloeg zijn handen bijeen
en hij riep:
„Mor zie nlj toch, zie nij
toch! Salomon zij er ne schoe-
ne psalm oep vinne 1
En 't was waarl
Een schat van de schoonste
vruchten dooreengegooid: pur
peren druiven met roodige-
brande bladeren en daarin en
daartussen het zachte roos en
't bleke geel van fluwelige
perziken en appelkokken, het
groene van hazelnoten en ok
kernoten, het goud van meloe-
en, het brons van peren en
het blinkende bruin van jonge
kastanjen en mispelen, en dat
geheel doorvonkt en doorsla'
gen van den feilen brand der
apelen
Dat alles ondereen en over
hoop, een rijkdom van koieu-
ren, en een wol k versprei
dend, die zieken kon genezen
en de vogelen bedwelmde.
't Was heel het leve dat
daar lag!
Een trofee voor een Godl
Voorzichtig trok Loebas het
zware karreken naar het schip
en Pallieter, Chariot en de
pastoor liepen er nevens met
de vreugid op hun gezicht
(„Pallieter" van Felix Tim
mermans, uitgegeven door
P.N. van Kampen en Zoon,
Amsterdam.)
(Wordt vervolgd)
(Van een onzer verslaggevers)
MAASTRICHT De open
bare hoorzitting, tot nu het
meest gebruikte middel tot
verlening van Inspraak van het
publiek, is voor de inspraak
verlening het minst geschjkt.
Beter geschikt zijn wijk-,
buurt- en dorpsraden, die de
inspraak over zaken die be
trekking hebben op het woon-
en leefmilieu van een woon
buurt in banen kunnen leiden.
Ook zou er een stedebouw-
kundig adviesorgaan moeten
zijn ter kanalisering van de in
spraak over die zaken, die een
stedelijk karakter dragen. De
ze conclusies staan te lezen in
een lijvige studie die drs.
Hoorn, socioloog bij de dienst
openbare werken te Maastricht
over inspraakmogelijkheden en
procedures gemaakt heeft. Bij
17 Nederlandse gemeenten met
meer dan 100.000 inwoners werd
een onderzoek ingesteld naar
de vormen van inspraak, die
daar de laatste vijf jaren ziin
geweest en de daarbij gevolg
de procedure.
Meest gevolgde methode
NAIROBI (AP) Een in
Israel opgeleide piloot van de
Keniaanse luchtmacht, Freder
ick Coleman Omondi is door
een rechtbank in Nairobi ver
oordeeld tot 10 jaar gevange
nisstraf voor zijn medeplich
tigheid aan een samenzwering
om president Kenyatta ten val
te brengen.
De 27-jarige Omondi die het
ten laste gelegde feit voor de
rechtbank had toegegeven,
vertelde in de rechtzaal dat
hij was gerekruteerd door een
groep samenzweerders, die
van plan waren de regering
van president Kenyatta omver
te werpen. Zijn speciale op
dracht was officier-en van het
l-eger naar het kamp van de
opstandelingen over te halen.
In de rechtzaal bracht
Omondi als verontschuldiging
voor rijn gedrag naar voren
dat hij rijn frustraties had on-
gelopen in de Keniaanse
luchtmacht.
WAGENINGEN (ANP)
Op 24 juli jl. is in Wageningen
prof. dr. J. Horring in de leef
tijd van 64 jaar overleden.
Ons land heeft met hem een
landbouw-econoom verloren,
die internationale vermaard
heid heeft verworven en veel
baanbrekend werk heeft ver
richt. De overledene is don
derdag in stilte gecremeerd in
Dieren.
Jan Horring werd op 21 ok
tober 1907 in Emmen geboren.
Hij werkte enige jaren op het
landbouwbedrijf van zijn va
der maar liet rich later in
schrijven aan de Nederlandse
economische hogeschool te
Rotterdam, waar hij in 1938
met lof afstudeerde.
In de SER heeft hij vaak
zijn visie gegeven op de land
bouwproblematiek. Zijn ge
schriften hebben zich steeds
gekenmerkt door bondigheid,
pragmatische opzet en scherp
analytisch vermogen. Hij bezat
de durf naar voren te brengen
wat hij meende te moeten
zeggen of schrijven, ook al
strookte zijn inzicht niet met
de gangbare opvattingen.
AMSTELVEEN In het eer
ste kwartaal van het op 1 april
begonnen boekjaar 1972-1973
heeft de KLM een verlies ge
leden van f7,8 min tegenover
een winst van f 3,1 min in het
eerste kwartaal van het vorige
boekjaar. Dit heeft president
directeur dr. G. van der Wal
op de jaarvergadering meege
deeld.
Het vervoer toonde in het
eerste kwartaal een duidelijke
groei. Het ton-kilometerver-
voer steeg met 20 pet. en de
produktie met 17 pet., waar
door de beladingsgraad steeg
van 50 naar 51 pet. De be
drijfskosten namen met 15 pet.
toe.
Bij het verlies over het eer
ste kwartaal dient volgens dr.
Van der Wal in aanmerking te
worden genomen het wegval
len van een volledige dag aan
inkomsten als gevolg van het
niet vliegen als protest tegen
de kapingen, hetgeen enkele
miljoenen heeft gekost.
bleek te zijn het houden van
„hearings". Maar dat is vol
gens de conclusies van de on
derzoeker wel de minst ge
schikte manier. Het publiek,
dat daar komt is als regel niet
representatief voor de betrok
ken bevolking. Mannen blijken
over-vertegenwoordigd te zijn
en de leeftijd van bezoekers is
tussen 30 en 50 jaar. Meestal
worden vrijblijvende wensen
en verlangens geuit zonder dat
rekening wordt gehouden met
de reëel te verwezenlijken mo
gelijkheden, terwijl het com
municatieproces een verward
verloop heeft.
UTRECHT (ANP) De
overheid moet zich in de toe
komst op grote schaal bezig
gaan houden met voorlichting
over vakantie, reizen, recrea
tiegebieden en vreemde lan
den. Vakantie en recreatie zijn
namelijk zulke kostbare maat
schappelijke goederen, dat elk
mens ook recht heeft op een
zo goed mogelijke besteding
ervan.
De praktijk heeft geleerd,
dat de daarvoor noodzakelijke
informatie niet te verwachten
is van het toeristische be
drijfsleven, dat voornamelijk
streeft na-ar een zo groot mo
gelijke winst op korte ter
mijn.
Dit zegt drs. W. L. G. Slie
pen, o. a. directeur van het
Nederlands research instituut
voor Toerisme en Recreatie, in
„Servio", het blad van de ka
tholieke agrarische en voe
dingsbond.
Hij pleit ook voor meer we
tenschappelijk onderzoek: „De
overheid is op 't ogenblik bezig
met het opzetten v-an kostbare
recreatieplannen met een meer
dan regionale betekenis zonder
dat daar een gegrond weten
schappelijk onderzoek aan
vooraf is vegaan'. De heer
Sliepen heeft bezwaar tegen
ongecoördineerde activiteiten
van lagere overheden op het
gebied van de recreatie. De
van lagere eenheden op het
volgens hem strakker regelend
optreden.
Verder stelt de heer Sliepen,
dat in deze bedrijfstak ook het
vrije ondernemerschap aan
banden moet worden gelegd,
omdat commerciële motieven
recreatie voor bepaalde groe
pen Wel eens onmogelijk zo-u-
aen kunnen maken.
BRUSSEL (ANP). De
Europese boterberg heeft
thans weer een omvang be
reikt van 275.000 torn
Ruim 175.000 ton daarvan
bevindt zich in de interventie
pakhuizen en de particuliere
opslag is 100.000 ton. In Brus
selse kringen wijst men er op,
dat de toestand weliswaar nog
niet dramatisch genoemd mag
worden, maar dat er toch al
weer flinke zorg over bestaat,
hoe deze voorraad weggewerkt
moet worden.
De voornaamste oorzaak van
het overschot aan boter is, al
dus Brussel, de veel te hoge
melkproduktie in Nederland,
maar ook in België, Frankrijk
en de Duitse Bondsrepu
bliek.
SANTIAGO (AFP-RTR)
De Chileense minister van
binnenlandse zaken de socia
list Hernan del Canto, is van
zijn post ontheven, nadat de
senaat met 27 tegen 14 stem
men een motie van afkeuring
aanvaardde, die op 5 juli al
door het huis van afgevaardig
den was aangenomen.
De motie hield in dat de
minister zich herhaaldelijk
schuldig zou hebben gemaakt
aan inbreuken op de grond
wet. Met name werd de 32-
jarige bewindsman verweten
dat hij er niet voor zou heb
ben gezorgd dat de openbare
orde werd gehandhaafd en dat
hij verantwoordelijk zou zijn
voor smokkelarij.
Del Canto was de tweede
minister van binnenlandse za
ken sinds het aan de macht
komen van de marxistische
president AUende op deze wij
ze het veld moest ruimen. De
eerste was rijn partijgenoot
Jose Toha die op 22 januari
naar huis werd gestuurd door
de christen-democraten en an
dere tegenstanders van Allen,
de, die in het congres over een
meerderheid beschikken. Toha
is nu minister van defensie.