ENSCHEDESE BAR-EIGENAAR RICHT ORDEDIENST OP Noordierse ouders zijn harder an vakantie toe dan hun kinderen Hearing minst geschikte vorm voor verlenen van inspraak De horen van overvloed 'Overheid moet meer aan recreatie doen' Prof. dr. Horring overleden Boterberg neemt toe binnenland buitenland GEROERD KRISHNALEIDER IN NEDERLAND Leider coup in Kenia veroordeeld Verlies voor KLM in eerste kwartaal DRS. SLIEPEN: CHILEENSE MINISTER AFGEZET Zaterdag 29 juli 1972 8 9 ENSCHEDE De Ensche- dese bar-eigenaar - fabrieks directeur Albert Talens (53), neemt de overlast die jeug dige klanten hem bezorgen niet meer. Om paal en nern te stellen aan wat hij de .terreur in Enschede* noemt, heeft hij een ordedienst in het leven geroepen om het uitgaansleven in de stad weer op peil te brengen. Talens heeft het de afgelo pen tijd zo met verschillen de lieden aan de stok ge had. Barbezoekers sioegen zijn meubilair kort en klein, de politie verwijt hij dat ze niet opgetreden is en een plaatselijke krant voorzag zijn lezerskring van sappige, maar volgens Tailens eenzijdige en der halve leugenachtige infor matie De ordedienst bestaat uit een groepje potige kerels die naar de namen Hans Horst, Jan Henken. Willy Hill-en, de gebroeders bui ten en Jelle Venema luiste ren. „Die namen zijn lande lijk bekend", verzekert Ta lens, „maar lk verzeker u dat het in wezen de iaat- sten zullen zijn die aan een vechtpartij mee willen doen. Maar als 't moet. We moeten nu wei zoveel angst inboezemden dat er niemand meer voor de lol komt knokken, want w« zullen ze eruit slaan als ge haktballen." Dat laatste is het afgelopen weekeinde trouwens al ge beurd. Een groepje Enscne- dese jongeren bezocht de Insum-ma-bar. volgens eige naar Talens met de voorop gezette bedoeling de zaak in elkaar te rammen, maar werd door de ordedienst opgewacht en via de acn- terdeur naar buiten getim merd. Eén van hen liep op nog onopgehelderde manier een diepe snee in de pols op en diende, een aan klacht in. En wie is de ge beten hond „Ik natuurlijk weer", berust Talens. „maar in de horeca is het nou een maal zo dat je alleen maar plichten hebt. Die jongens slaan de zaak kort en klem. lopen weg zonder te beta len, vechten, vernielen au to's dat heb ik zaterdag zelf npg gezien en achter af zijn het lieve jongens die alleen maar een pusje wilden drinken." Tenmin ste, dat stond dan in de krant. Voor Talens reden om met zijn knokploeg in grote sportwagens te stap pen en met veel bravoure naar de Twentsche Courant te racen om daar de redac tie te bestormen. „Maar ja", zucht Talens, „de informatie hadden ze van de politie zeiden ze." Met piepende banden ver trokken de sportwagens vervolgens richting Hoofd bureau van Politie, waar men wel even verschrikt opkeek toen de „harde jon gens" hun voertuigen op de stoep waar boverilien een parkeerverbod geldt parkeerden. „Het leek wel een grote overval", geeft Talens toe, „maar we wil- dne alleen praten. De poli tie bang maken nou, eh, laten we dat niet zeg gen, maar ze waren het wel." En het resultaat? Al- bert Talens kan wel huilen: „De commissaris zei dat ie mij verantwoordelijk stelde voor wat er in mijn zaken gebeurt. Je zit gewoon in een vicieuze cirkel. De poli tie komt niet om iemand uit je bar te gooien, dat moet de uitsmijter opknappen. Als er dan een vechtpartij ontstaat zijn wij weer ver antwoordelijk. Je loopt de kans ie duur betaalde ver gunningen erdoor kwiit te raken. Vandaar dius die or dedienst." De enige werkelijke oor zaak is volgens de bar-eige naar het feit dat de jeugd van heden met te veel geld op zak loopt. Dat aan de andere kant zijn ordedienst als „ongezond" gezien kan worden beseft hij heel goed. „Ja," geeft hij toe, „in de si tuatie die we nu hebben kunnen er ordediensten ont staan die door een verkeerd brein geleid worden en dat zou tot een terreur leiden waar u en ik van staan te rillen." Zijn ordedienst hoort daar natuurlijk niet bij: „Nee", zegt hij. „De horeca neemt nu gewoon maatregelen om het goede publiek te be schermen. Ik sprak net nog enkele notabelen uit de stad en die zeiden me: Albert, we houden van een avondje uitgaan, maar we doen het niet meer. We zijn bang. „Kijk, dat is voor de horeca een teken aan de wand." al dus Albert Talens. die ver der zegt veel positieve re acties te hebben gekregen. (Van een onzer verslaggevers) OOSTVOORNE De Ierse kinderen en hun begeleiders die momenteel in het kin dertehuis „Naar Buiten" in Oostvoorne verblijven om bij te komen van de ver schrikkingen die zij meege maakt hebben, zijn door de gehele bevolking van het eiland Voorne geadopteerd. Busondernemingen stellen gratis touringcars beschik baar, ouders van Neder landse kinderen zorgen voor ranja en broodjes, en entree geld durft niemand meer voor ze te heffen. Het is de twee actieleiiders van de Nederlandse Protestanten- ATA V bond, Onno de Haan en C. van Bakkel, echter ai duidelijk dat zij met het oplossen van de problematiek rond de eerste van vier geplande kinderrei- zen een nieuw probleem bin nengehaald hebben, en hebben ontdekt dat de begeleidende ouders veel harder aan de tij delijke vlucht aan het oorlogs geweld toe zijn dan de kinde ren. Die kinderen reageren anders dan men zou verwachten. Na tuurlijk zijn ze dankbaar en amuseren ze zich opperbest, maar het feit dat de lucht hier niet regelmatig davert van ex plosies valt hun nauwelijks op. De 12-jarige Mare Gaughey ge kleed volgens de Gilbert O'- Sullivannormen. maar niet omdat dit mode zou zijn, zegt: „Nederland is een fijn land, waarom? Nou ja, het is ge woon fijn. ik zou hier best wil- willen wonen hoor de mensen staan in de deuropening te wuiven als we voorbij komen". Maar hij is duidelijk meer be leefd dan eerlijk. Volgens hem is het in Belfast en omgeving wel uit te houden. „Ik woon in Rathcolle", zegt hij, „net bui ten Belfast. Een erg rustige plaats". Van de kinderen is de helft katholiek en de andere helft protestant. Dat hoeft geen be vreemding te wekken als men weet dat de selectie gemaakt is door de Ierse vriendschapsbe weging voor katholieken en protestanten, die niet het risico willen lopen dat de ene groep hen ervan verdenkt de andere voor te trekken. Mrs. Brown, lid van die vere niging, hoopt dat de kinder-rei- zen het effect sorteren dat de protestanten en katholieken van de volgende generatie el kaar zonder vooroordelen te gemoet treden. „In Ierland is dat moeilijk te bewerkstelli gen", zegt zij. „want op scno- len kunnen we ze niet bij el kaar brengen". Mare Caughey schijnt het pro bleem te -vatten. „Misschien", oppert hij, „wil je ook met een katholieke jongen spreken, want ik ben protestant. Hier is mijn vriend Robert Delles". Deze elfjarige heeft wel veel bedenkingen tegen Nederland. „Je mist hier zoveel hè" stelt hij vast, „je vrienden, de voet balclub". En weer uit pure be leefdheid voegt hij hieraan toe: „Jullie hebben hier ook goede clubs hoor. Feyenoord vind ik persoonlijk niet zo goed hoor, maar Ajax wel". Over de gevechten wil Robert ook wel praten: „Yeeah", be gint hij voorzichtig, „op de tv lijkt het natuurlijk een bloed bad, och". Dan blijkt toch dat de gewelddaden hem in het verkeerde keelgat geschoten zynzijn normen ligegn even anders dan de onzen. Zowel Mare als Robert wionen in Rathcolle. Wat zij rustig noe men, betekent dat er niet iede re diag bommen ontploffen. De dag voor bun vertrek vielen er aantal gewonden door een bo- vier doden en een onbekend ontploffing „Not so many", concluderen ze. Mrs. Brown is banger„Heer lijk is het hier", zegt ze, „dat Je zomaar langs een geparkeer de auto kunt lopen en dat je niet automatisch voorbijrent. omdat je bang bent dat er een bom in ligt. Hier kun je rustig winkelen, ergens een kopje koffie drinken en je kinderen op straat laten spelen". Het plezier van mevrouw Ali ce Sheppard die hier met zoon Lian verblijft, is maar matig. „Ik ben zo bang dat er wat met mijn andere drie kinderen of mijn man gebeurt", zegt ze. „Hier kan Lian natuurlijk lek ker rondrennen, thuis laat ik hem de straat niet op, maar ik zou toch liever in Ierland zit ten". Mary Crawford, 16 jaar oud en coupeuse van beroep, zou ook liever thuis zijn. „Ik mis mijn broers en zusters", zegt ze, „maar ja.ik vind het hier toch wel fijn hoor". En over de gevechten: „Ach. dat is zo iets als een auto-ongeluk, dat overkomt anderen wel, maar jou niet". Over de inspanningen die ie dereen zich hier getroost om het hen naar de zin te maken zijn de Ieren, kinderen en ou deren tot tranen geroerd. Met name de volwassenen en de meeste kinderen rond de 15 jaar beseffen terdege wat ze gemist hebben. Onno de Haan is ook tevreden. „Als deze eerste vier reizen aanslaan", zegt hij, „breiden we de actie uit. Deze groep bestaat uit sociaal zwakkeren, maar na september, als de scholen weer draaden, richten we ons misschien ook op ge handicapte kinderen". Daar wil de NPD een actie aan kop pelen onder het motto „adop teer een kind voor een dag". Dat wil zeggen dat iedereen die 20 gulden overmaakt de kosten van een dag vakantie draagt. (ADVERTENTIE) Af W GROTE MARKT 25 BREDA Met een enorme bloemen slinger om de schouders is gis termorgen de Indiase geeste lijke leider vain de Hara Krishna-beweging Bhakdive- danta Swami Prahhupada op Schiphol aangekomen, In de perskamer van de luchthaven wachtte de 76-jarige leider die bezig is aan een wereldtournee langs de Krishna-tempels ont vangst door een dertigtal vol gelingen, waaronder een kleu ter van drie jaar. Het bezoek van Swami aan Nederland duurt drie dagen. Vandaag leidt hij een festival in het Vondelpark en zondag is er een speciale ceremonie in de Hara Krishna - tempel in de Amsterdamse Bethanien- straait. AFLEVERING 31 Eindelijk wat 't september, de frisse maand, die blauwe wierook voor de bomen hangt. Dien achtermiddag lag er een zoete stilte ver over de velden, waar de boeren in me nigvuldigheid de patatten aan 't uitdoen waren. Nu en dan putte er door de koperen zonlucht een wilde-ganzen- driehoek naar bet zuiden, en hoog in het oosten plakten witte wolkskens. En hei! op de Nethe, voor Pallieters huis, lag een versge schilderde tjalkboot gemeerd! Hij stond boven op het water met zijn blinkenden, ronden buik, en verders was hij vin nig wit en groen geverfd, met hier en daar wat gele krullen of een helle rode ster; witte zeilen Longen slap nevens den mast, en van boven in den hogen top fladderde een rode wimpel. Die tjalk, zo blij vam kleur, was net schip waarmee Pallie ter zijn huwelijksreis ging doen en de krone van het jaar, het dierbaar fruit, moest de scheepsfcas vullen, want niets anders zou hun voedsel zijnt En God! nooit was mis schien de krone zo zwaar en groot geweest! Zij spande zich over heel de wereld, in een droom van de heerlijkste ko- leuren. zodat het land ervan inzakte en de bomen ervan kraakten! O. het onvolprezen fruit, dat het heiligste van het leven is. omdat het de ziel en het bloed der aarde heeft op gezogen en tn zich verborgen houdt, het had de wereld overweldigd en verblind! Ja, de wit-roze mei had zijn belofte gehouden: al de over vloed van witte bloesems on der de jionge lucht was hele maal fruit geworden! Wat eens de wereld in een vizioen van geurende blankheid sloeg, was nu een macht van zwaar wegende appelen, peren, abri kozen, meioenen, hazelnoten, druiven, die spanden van het sap, en die de zooi had rood geslagen, geel en roos en pur per... Een droomi... De hoven waren paradijzen, waar niets verboden was, en waar al de weelde en de goe dertierenheden des levens in rijk koleur en zoeten reuk te pakken hingen, 't Was een ze gen!... om te bidden en te lovenl O, wat was Pallieter blij in deze dagen! Hij was lijk zot en uitgelaten lijk een jonge merel. En hij rieo van uit den pereboom: „Het léve lot zan perels val lei" Hij had een blauwen voor schoot aan van Chariot, en hij was op zijn kousen, radijsroze kousen, die fel uitblonken in de gedaagde tonen van dea-r- rond. Alles was geplukt en gereed om ingescheept te wor den, want vandaag zou Pallie ter vertrekken en morgen gin der aankomen, om te trouwen. Hij liet zich uit de boom vallen, en groen van het mos, riep hij met den mond vol peresap tot Chariot, die met een halve-maan bezig was de okkernoten te geselen: „Spoed oe!" Maar Chariot pekte voort lijk de duivel op Geraard, zo dat de takken kraakten, de bladeren in den ronde stoven en de omslunsterde noten, lijk een dichte, rappe regen op den grond klopten. Daar op den blijk lagen de afgeplukte appelen en, met den vollen schijn der koperen zon erop, sloegen zij het water in de ogen en brachten het hert omhoog. Elke appel was twee vuisten dik en donkerrood met boter gele stralen. „Hun ziel - komt erroep ligge", zei Pailie- ter verbaasd, „wie zij deurve denken da ze van binne witter zen dan melk?" En hij wreef er enen zolag op zijn gespan nen hemdsmouw, tot hij blonk lijk giaa. „Het is zunde van hem oep te ete", zei hij, als hij nog maar 't klokhuis ervan in zijn vingeren hield „Allé, Chariot!" riep Pallie ter nog eens. „Lot het staan. Er zen al note genoeg. Brengd alles mor ba den hoep Chariot vulde een meukes- marnd met appelen, en hief ze dan krochend voor haren dik ken buik; de rode schijn der appelen sioeg op haar dik ge zicht lijk een late zon. En het wilde ao'zijn, dat de pastoor op den Nethedijk aan 't brevieren was, en riep: „Hela, Chariot, brengid er is wa nor mij Chariot willde zich omdraai en, maar zij strunkelde, en onder het geroep van „Jezus Maria, man appele man appe- le!„." viel zij op den grond, en al de rode vruchten rolden rap en botsend voor haar uit. De pastoor kwam seffens bij gelopen om haar te helpen inladen en Pallieter stond van wijd haar uit te lachen, dat het tegen de bomen sloeg en eoho's gaf. De pastoor droeg mee de mand. Ondertussen had Pallieter het blauwe hondekarretje al volgeladen met de helft van den vnuchiterihoop, en hij deed er nu nog appelen bij, dat zij over de berden rolden. Hoe verschoot de pastoor van al dien vruchtenovervloed daar op dit blauwe karre- kenl Hij sloeg zijn handen bijeen en hij riep: „Mor zie nlj toch, zie nij toch! Salomon zij er ne schoe- ne psalm oep vinne 1 En 't was waarl Een schat van de schoonste vruchten dooreengegooid: pur peren druiven met roodige- brande bladeren en daarin en daartussen het zachte roos en 't bleke geel van fluwelige perziken en appelkokken, het groene van hazelnoten en ok kernoten, het goud van meloe- en, het brons van peren en het blinkende bruin van jonge kastanjen en mispelen, en dat geheel doorvonkt en doorsla' gen van den feilen brand der apelen Dat alles ondereen en over hoop, een rijkdom van koieu- ren, en een wol k versprei dend, die zieken kon genezen en de vogelen bedwelmde. 't Was heel het leve dat daar lag! Een trofee voor een Godl Voorzichtig trok Loebas het zware karreken naar het schip en Pallieter, Chariot en de pastoor liepen er nevens met de vreugid op hun gezicht („Pallieter" van Felix Tim mermans, uitgegeven door P.N. van Kampen en Zoon, Amsterdam.) (Wordt vervolgd) (Van een onzer verslaggevers) MAASTRICHT De open bare hoorzitting, tot nu het meest gebruikte middel tot verlening van Inspraak van het publiek, is voor de inspraak verlening het minst geschjkt. Beter geschikt zijn wijk-, buurt- en dorpsraden, die de inspraak over zaken die be trekking hebben op het woon- en leefmilieu van een woon buurt in banen kunnen leiden. Ook zou er een stedebouw- kundig adviesorgaan moeten zijn ter kanalisering van de in spraak over die zaken, die een stedelijk karakter dragen. De ze conclusies staan te lezen in een lijvige studie die drs. Hoorn, socioloog bij de dienst openbare werken te Maastricht over inspraakmogelijkheden en procedures gemaakt heeft. Bij 17 Nederlandse gemeenten met meer dan 100.000 inwoners werd een onderzoek ingesteld naar de vormen van inspraak, die daar de laatste vijf jaren ziin geweest en de daarbij gevolg de procedure. Meest gevolgde methode NAIROBI (AP) Een in Israel opgeleide piloot van de Keniaanse luchtmacht, Freder ick Coleman Omondi is door een rechtbank in Nairobi ver oordeeld tot 10 jaar gevange nisstraf voor zijn medeplich tigheid aan een samenzwering om president Kenyatta ten val te brengen. De 27-jarige Omondi die het ten laste gelegde feit voor de rechtbank had toegegeven, vertelde in de rechtzaal dat hij was gerekruteerd door een groep samenzweerders, die van plan waren de regering van president Kenyatta omver te werpen. Zijn speciale op dracht was officier-en van het l-eger naar het kamp van de opstandelingen over te halen. In de rechtzaal bracht Omondi als verontschuldiging voor rijn gedrag naar voren dat hij rijn frustraties had on- gelopen in de Keniaanse luchtmacht. WAGENINGEN (ANP) Op 24 juli jl. is in Wageningen prof. dr. J. Horring in de leef tijd van 64 jaar overleden. Ons land heeft met hem een landbouw-econoom verloren, die internationale vermaard heid heeft verworven en veel baanbrekend werk heeft ver richt. De overledene is don derdag in stilte gecremeerd in Dieren. Jan Horring werd op 21 ok tober 1907 in Emmen geboren. Hij werkte enige jaren op het landbouwbedrijf van zijn va der maar liet rich later in schrijven aan de Nederlandse economische hogeschool te Rotterdam, waar hij in 1938 met lof afstudeerde. In de SER heeft hij vaak zijn visie gegeven op de land bouwproblematiek. Zijn ge schriften hebben zich steeds gekenmerkt door bondigheid, pragmatische opzet en scherp analytisch vermogen. Hij bezat de durf naar voren te brengen wat hij meende te moeten zeggen of schrijven, ook al strookte zijn inzicht niet met de gangbare opvattingen. AMSTELVEEN In het eer ste kwartaal van het op 1 april begonnen boekjaar 1972-1973 heeft de KLM een verlies ge leden van f7,8 min tegenover een winst van f 3,1 min in het eerste kwartaal van het vorige boekjaar. Dit heeft president directeur dr. G. van der Wal op de jaarvergadering meege deeld. Het vervoer toonde in het eerste kwartaal een duidelijke groei. Het ton-kilometerver- voer steeg met 20 pet. en de produktie met 17 pet., waar door de beladingsgraad steeg van 50 naar 51 pet. De be drijfskosten namen met 15 pet. toe. Bij het verlies over het eer ste kwartaal dient volgens dr. Van der Wal in aanmerking te worden genomen het wegval len van een volledige dag aan inkomsten als gevolg van het niet vliegen als protest tegen de kapingen, hetgeen enkele miljoenen heeft gekost. bleek te zijn het houden van „hearings". Maar dat is vol gens de conclusies van de on derzoeker wel de minst ge schikte manier. Het publiek, dat daar komt is als regel niet representatief voor de betrok ken bevolking. Mannen blijken over-vertegenwoordigd te zijn en de leeftijd van bezoekers is tussen 30 en 50 jaar. Meestal worden vrijblijvende wensen en verlangens geuit zonder dat rekening wordt gehouden met de reëel te verwezenlijken mo gelijkheden, terwijl het com municatieproces een verward verloop heeft. UTRECHT (ANP) De overheid moet zich in de toe komst op grote schaal bezig gaan houden met voorlichting over vakantie, reizen, recrea tiegebieden en vreemde lan den. Vakantie en recreatie zijn namelijk zulke kostbare maat schappelijke goederen, dat elk mens ook recht heeft op een zo goed mogelijke besteding ervan. De praktijk heeft geleerd, dat de daarvoor noodzakelijke informatie niet te verwachten is van het toeristische be drijfsleven, dat voornamelijk streeft na-ar een zo groot mo gelijke winst op korte ter mijn. Dit zegt drs. W. L. G. Slie pen, o. a. directeur van het Nederlands research instituut voor Toerisme en Recreatie, in „Servio", het blad van de ka tholieke agrarische en voe dingsbond. Hij pleit ook voor meer we tenschappelijk onderzoek: „De overheid is op 't ogenblik bezig met het opzetten v-an kostbare recreatieplannen met een meer dan regionale betekenis zonder dat daar een gegrond weten schappelijk onderzoek aan vooraf is vegaan'. De heer Sliepen heeft bezwaar tegen ongecoördineerde activiteiten van lagere overheden op het gebied van de recreatie. De van lagere eenheden op het volgens hem strakker regelend optreden. Verder stelt de heer Sliepen, dat in deze bedrijfstak ook het vrije ondernemerschap aan banden moet worden gelegd, omdat commerciële motieven recreatie voor bepaalde groe pen Wel eens onmogelijk zo-u- aen kunnen maken. BRUSSEL (ANP). De Europese boterberg heeft thans weer een omvang be reikt van 275.000 torn Ruim 175.000 ton daarvan bevindt zich in de interventie pakhuizen en de particuliere opslag is 100.000 ton. In Brus selse kringen wijst men er op, dat de toestand weliswaar nog niet dramatisch genoemd mag worden, maar dat er toch al weer flinke zorg over bestaat, hoe deze voorraad weggewerkt moet worden. De voornaamste oorzaak van het overschot aan boter is, al dus Brussel, de veel te hoge melkproduktie in Nederland, maar ook in België, Frankrijk en de Duitse Bondsrepu bliek. SANTIAGO (AFP-RTR) De Chileense minister van binnenlandse zaken de socia list Hernan del Canto, is van zijn post ontheven, nadat de senaat met 27 tegen 14 stem men een motie van afkeuring aanvaardde, die op 5 juli al door het huis van afgevaardig den was aangenomen. De motie hield in dat de minister zich herhaaldelijk schuldig zou hebben gemaakt aan inbreuken op de grond wet. Met name werd de 32- jarige bewindsman verweten dat hij er niet voor zou heb ben gezorgd dat de openbare orde werd gehandhaafd en dat hij verantwoordelijk zou zijn voor smokkelarij. Del Canto was de tweede minister van binnenlandse za ken sinds het aan de macht komen van de marxistische president AUende op deze wij ze het veld moest ruimen. De eerste was rijn partijgenoot Jose Toha die op 22 januari naar huis werd gestuurd door de christen-democraten en an dere tegenstanders van Allen, de, die in het congres over een meerderheid beschikken. Toha is nu minister van defensie.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 9