POLITIEKE CLUBJES DINGEN NAAR DE HAND VAN DE GAULLE'S ZOON Geradicaliseerde jeugd in Venezuela wil afrekenen met rechtse ex-presidenten „Veel kinderen op B.L.O. horen daar niet thuis" ALLEEN SUFFERDS BETALEN IN BELGIË DE VOLLE PRIIS VOOR HUN TREINKAAR TIE Gezondheidkunde en onze ziekmakende maatschappij DR. F. SOREL CONCLUDEERT NA 5 JAAR ONDERZOEK: GEWELDDADIG VOORSPEL VAN DE VERKIEZINGEN binnenland buitenland DEBIEL FICTIE ANDERS" Verg' even Voorkómen Pretentieus" Klaclitenpatroon Vervreemding Winnen ®§Puerto Cabello2Sg§=32|S§2| tBarqSsimeto Valencia^ACAS T VENEZUELA TILBURG. Op scholen voor buitengewoon lager on derwijs (B.L.O.) voor zwakzin nige kinderen, zitten vaak leer lingen die er helemaal niet thuis horen. Tot deze conclusie komt dr. F. M. Sorel, wetenschappelijk hoofdmedewerker van het in stituut Arbeidsvraagstukken van de Katholieke Hogeschool te Tilburg, die per 1 augustus benoemd is tot directeur van de Provinciale Stichting voor de Geestelijke Gezondheidszorg in de provincie Limburg. Dr. Sorel trok zijn conclusie uit een vijf jaar durend onderzoek naar de frequentie van zwakzinnigheid in Amsterdam, dat hij onlangs afsloot. Dat veel niet-debiele kinderen toch op een B.L.O.-school ge plaatst worden heeft volgens de heer Sorel verschillende oorzaken. „Als we over zwak zinnigen en debilitas spreken", zegt hij, „hebben we het over kinderen die geestelijk gehan dicapt zijn. De maatstaf daar voor is het IQ (intelligentie quotiënt)." En daar schuilt al een moge lijkheid tot fouten. Kinderen die zwak begaafd zijn en op een normale lagere school niet mee kunnen m'et het leerpro gramma lopen een gerede kans naar een B.L.O. te verhuizen. „Ik zeg", aldus dr. Sorel, „dat er een hele hoop kinderen zijn met een relatief laag IQ die sociaal gezien heel goed mee bunnen, die thuis heel plezie rig zijn. Ze spelen bijvoor beeld met een elektrische trein, wat een werkelijk zwak zinnig kind niet zou kunnen- en het is onjuist die kinderen debiel te noemen. Volgens so ciologische criteria voldoen ze niet aan de zwakzinnigenfor- mule." Zo'n kind, met een geestelijke achterstand van pakweg twee jaar, moet van de normale la gere sohooi af. „Nou kan het hoofd van een B.L.O.-school wel eens terecht zeggen: Dat kind hoort hier, maar de om geving trekt dan dikwijls di rect de conclusie: die is de biel", merkt dr. Sorel op, „de literatuur zegt ook: alles wat op een B.L.O. zit is zwakzin nig, maar veel van die kinde ren trouwen gewoon als ze wat ouder zijn, krijgen kinde ren en werken normaal. Nie mand zou dan nog op het idee komen hen zwakzinnig te noe men; dan zijn ze het dus nu ook niet." De heer Sorel is van mening dat we te kwistig met het op plakken van zwakzinnigen-eti ketten zijn. Volgens hem ko men alleen wat nu de diep- zwakzinnigen (imbecielen en idioten) zijn daarvoor in aan merking. Dr. F. M. Sorel: „Veel kinderen vallen tussen de wal en het schip." lijk werk en hoewel de jongens wél voor de militaire dienst gekeurd worden, mogen ze die dienst nimmer verrichten. „Lo gisch dat het geaccepteerd worden voor hen een prestige kwestie wordt, ze zoeken een compensatie", aldus dr. Sorel. De minder begaafden vallen inmiddels tussen de wal en het schip. Doordat zij om een voorbeeld te noemen ook 's woensdagsmiddags naar school moeten, als de gewone scholen vrij hebben, kan het besef „an ders te zijn" nare gevolgen hebben. Na de B.L.O. doorlo pen te hebben krijgen ze moei- Het heet, de internationale vak literatuur houdt er in ieder geval aan vast, dat de Neder landse bevolking voor drie volle procenten uit zwakzinni gen bestaat. „Een fictie", is dr. Sorels overtuiging, „die mis schien zijn oorzaak vindt in de meetmethode volgens het IQ. Bekijk eens de niet-zwak- zinnigen, die in sociologisch en maatschappelijk opzicht ver rekte onhandig kunnen zijn. Huiveringwekkend om over „geestelijk beter toegerusten" te spreken. Goebels had een IQ van 148 geloof ik, en wat dacht je van de mensen die de geleide wapens uitvinden?" De eerlijkheid gebied dr. Sorel op te merken dat er voor wat de zwakbegaafde kinderen be- treft hoop is. „De gewone lage re scholen", zeigt hij, „stoten nog wel te gemakkelijk kinde ren af naar de B.L.O., maar er is een verandering bezig, waarvan de resultaten al merkbaar zijn. Ik doe een bow de uitspraak als ik zeg dat er over vijf tot tien jaar een groot aantal B.L.O.-scholen leeg zal staan, maar daarvan ben ik overtuigd. In Den Haag zijn er in ieder geval al enkele gesloten waarvan de oorzaak terug te voeren is op deze ont- wikkeling." MICHEL THOMASSEN PARIJS Twee nieuwe poli tieke bewegingen maken se dert kort In Frankrijk propa ganda om admiraal Philippe De Gaulle, zoon van de gene raal, kandidaat te stellen voor het presidentschap van de re publiek. Het lijkt er niet op dat de nieuwe IJveraars de toe stemming en de goedkeuring van de betrokkenen gekregen hebben, maar sedert donder dag kon men In verschillende delen van Parijs aanplakbiljet ten zien die een beroep doen op de admiraal om het land te redden. Op deze affiches komt naast een Lotharings kruis een pro fiel van Philippe De GauUe voor dat als de ene druppel water op de andere op dat van zijn vader lijkt. Maar de tekst is nog verbijsterender, want deze verklaart dat een opinie peiling uitgewezen heeft, dat een groot aantal Fransen hun vertrouwen aan hem schenken. De tekst wordit na deze opti mistische verklaring nogal agressief en beschuldigt presi dent Pompidou en de ministers Gisoard d'Estaing, Edgar Fau- re en Jacques Duhamel ervan generaal De GauUe bij het re ferendum van 1989 snodelijk verraden te hebben. De beweging die deze aan plakbiljetten heeft laten druk ken Is de groep van „vrije re publikeinen" die in november van verleden Jaar opgericht werd. Maar sedert minder dan 24 uiur is er een tweede politie ke beweging die zich op admi raal Philippe de Gaulle be roept. Beide bewegingen tellen ongetwijfeld heefl weinig aan hangers, beconcurreren elkaar en vormen al twee tegengestel de tendensen die elk de onfor tuinlijke zoon van de generaal naar hun kant willen trekken. Een en ander zal de admiraal zeer waarschijnlijk nopen openlijk tegen het misbruik maken van zijn naam te pro testeren en het schijnt dat hij bij het ministerie van binnen landse zaken al stappen onder nomen heeft. Belde bewegin gen zijn geenszins onwettig, maar Philippe de Gaulle zou hun ontbinding kunnen eisen als hij van oordeel is dat de partijen schade kunne berok kenen aan zijn militaire loop baan- Overigens heeft admiraal De GauUe op 18 juni al verklaard dat hij geenszins een politieke carrière ambieert en zo zei hij letterlijk: „Als mijn naam ooit op een verkiezingsbord mocht voorkomen zal het de mijne zijn en niet die van mijn vader de generaal." Hoewel deze uitspraak nogal dubbelzinnig klinkt was een andere verklaring van hem kristalhelder: „Ik heb nie mand heit recht gegeven mijn naam te gebruiken". (Van onze correspondent) BRUSSEL In antwoord op een schriftelijke vcraa-g van Kamerlid Desmarets heeft de minister van verkeerswezen in Belgié meegedeeld welke personen ondér andere ta- riefisvermmdering genieten op de Belgische spoorwegen. Een korting van 75 pet wordt genoten door ten eerste: 78.657 militairen en gewezen militairen die gepensioneerd zijn als oorlogsinvalide. Ten tweede: Franse en Canadese gewezen militairen die in de Eerste Wereldoorlog dienden en invalide zijn en in België verblijven. Ten derde: oud strijders van de Eerste We reldoorlog die een invalidi teit van tenminste 10 pet op liepen. Ten vierde: militairen die tenminste een jaar in een strijdende eenheid hebben gediend. Ten vijfde: militairen die forten verdedigden en op eervoUe wijze gevangen wer den genomen en de frontstre pen hebben ontvangen. Ten zesde: militairen die houder zijn van een kwetsuurstreep. Ten zevende: militairen die houder zijn van het IJzer- -kruis. Ten achtste: miUtairén die houder zijn van het Vuurkruis. Ten negende: mi litairen die houder zijn van de medaille van strijder-ver - williger. Tien: militairen die een onderscheiding kregen voor individuele roemrijke daden. Elf: politieke gevan genen met een invaliditeit van tenminste 10 pet. Twaalf: beroepsjournalisten ten geta le van 1505. Een korting van 50 pet wordt genoten door: dertien: bur gerlijke oorlogsinvalden ten getale van 7267. Veertien: 2466 valide politieke gevan genen. Vijftien: 31.817 voor malige krijgsgevangenen uit de Tweede Wereldoorlog, Zestien: 99.100 beroepsmili tairen en leden van de rijks wacht. Zeventien: 410.021 ou ders van grote gezinnen. Achttien: 434.875 kinderen uit grote gezinnen. Negen tien: 1286 blinden die wer kend in eigen onderhoud voorzien. Twintig: 34.112 re serve-officieren. Eenentwin tig: in 1971 hebben daarenbo ven 298.927 mijnwerkers en hun gezinsleden gratis enkele treinreizen gemaakt. Volgende vraag van het Ka merlid Desmarets: „Wie be taalt dan eigenlijk de volle prijs?". Antwoord: „Personen die vergeten hebben ergens een tariefsverminderings- kaart aan te vragen en toch niet over een rijksdienstauto beschikken". (Van onze correspondent) CARACAS Het was te voorzien dat met de terugkeer naar Caracas van ex-dictator Perez Ji menez ('48-'58) en ex- president R. Betancourt ('59-'64) de gewelddadig heid in Venezuela zou los barsten. Binnen een week vonden meer dan hon derd dynamietaanslagen en 200 arrestaties plaats. Er vielen vier doden waaronder drie party kameraden van Jimenez en dertig gewonden. Met deze inzet van het voor spel der presidentiële verkie zingen, die eeirst het volgend jaar plaatsvinden, weten Vene- zolanen wat hun de eerstvol gende tijd te wachten staat en waarvoor FALN (Nationale Bevrijdings Strijdkrachten) waarschuwde: „Toenemende versterkte strijd tot vernieti ging van de oligarchische im perialistische orde". De nieu we golf van geweld komt ech ter niet alleen op rekening van guerrilla-organisaties. In Venezuela, waar politiek al van de schoolbanken met harts tocht wordt bedreven en waar 45% van het volk slechts 9% van het volksinkomen krijgt (terwijl 12% liefst 49% daarvan ontvangt) staat een politiek geradicaliseerde jeugd klaar om af te rekenen met rechtse expresidenten, die na jarenlang verblijf in het bui tenland weer aan de macht wiHen komen. „Niet Betancourt. Niet Perez Jimenez", dreunden studenten, die met zwarte vlaggen in de grensstad San Cristobad defi leerden, waar Jimenez het graf van ziijn moeder be zocht. Een beeld tijdens de woelige verkiezingen, die in 1963 in Venezuela plaatsvonden. In Caracas zoekt een vrouw dekking tijdens een van de schietpartijen tussen guerrillo's en leden van de Militie. Betancourt Wat Betancourt de rechtse partij voor Democratische Ac tie (AD) betreft: hij is al twee keer president geweest, de eerste keer door middel van een staatsgreep. De jeugd vergeeft h^m zijn naar ultra rechts gedane compromissen en zijn harde aanpak der guerrillavechters niet. Jimenez, die zich als kandi daat van zijn partij Nationalis tische Burgercampagne (CCN) wil presenteren, is de man, (Van een onzer redacteuren) BREDA Twee artikelen in de jongste uitgave van Medisch Contact, het offici ële blad van de Kon. Ned. My tot Bevordering der Ge neeskunst, houden zich bezig met het probleem van de ge zondheid. In het ene artikel breekt dr. J. P. Kuiper, me disch adviseur van de Ar beidsinspectie te Breda, een lans voor de gezondheidkun de, een nieuw soort weten schap, waarin een groot aan tal groeperingen die zich be zig houden met de gezond heidszorg in de ruimste zin van het woord, met elkaar samenwerken. In het tweede artikel sa menvatting van een proef schrift komt Cor Wim Aak ster tot de conclusie „dat de geneeskunde veel meer dan tot n^ toe de wisselwerking tussen de mens en zijn omge ving zowel ln sociale, cultu rele en psychologische zin als ook ln fysische, chemische en biologische zin tot uitgangs punt van haar studie moet maken; dj mag zich niet con centreren op de mens als was die mens een atomistisch we- z«m dat volledig door en op zichzelf existeert". Dr. J. P. Kuiper stelt de gezondheidkunde duidelijk naast de geneeskunde. Deze laatste wetenschap immers houdt zich uitsluitend bezig met mensen die door het lot getroffen geen kans zagen zich op eigen kraoht te handhaven in de wereld waarin zij zich bevinden. Bovendien stelde de geneeskunde zich tot voor kort uitsluitend passief op: ze kwam pas in actie als het onheil al was geschied. Het is buitengewoon merkwaardig, aldus dr. Kuiper, dat juist vanuit de geneeskunde, die feitelijk haar bestaansgrond vindt in het optreden van on heil, de gedachte is opgeko men om voortaan het onheil, de ziekte zelf, te voorkomen. Het ontstaan van de zogeheten preventieve geneeskunde, waarbij centraal staat het voorkomen van ziekten, gaat al een heel eind in de richting van de gezondheidkunde. In de gezondheidkunde woraen leed, lijden, onheil, ziekte, vernietiging en vernieling van leven en levensgeluk met meer als slagen van het lot passief aanvaard. w In deze redenering past het de traditionele gemeeskund te beschouwen als onderdeel van de gezondheidkunde. Dr. Kui per noemt deze veronderstel ling overigens zelf al „onuit staanbaar pretentieus". Hij ontwikkelt dan ook nog een paar andere mogelijkhe den: n.l. dat de genees- n gezondheidkunde zich naast en onafhankelijk van elkaar ont wikkelen of dat de gezond heidkunde wordt opgenomen tn het geneeskundig denken. Het is duidelijk dat dr. Kui per voorstander is van de eer ste mogelijkheid, die waardn de geneeskunde is opgenomen in de gezondheidkunde. Maar, zo constateert dr. Kuiper, „het is nauwelijks aan te nemen dat de machtige geneeskunde zich op korte termijn (zo ooit) zal voegen binnen het raam van een nog machtiger ge zondheidkunde. Dat is jam mer", aldus de schrijver. Het is reeds gebleken dat de geneeskunde geen oplossing wist te vinden voor een aantal maatschappelijke filosofische en existentiële problemen. Het dualistische denken over li chamelijke en geestelijke ge zondheid zal nog lang zijn on vruchtbare en remmende in vloed laten gelden. Een wer kelijke integratie van alle vor men van gezondheidszorg zal nog lang een wensdroom blij ven. aldus dr. Kuiper. In het licht van deze stel- Itngname krijgt het proef schrift van dr. C. W. Aakster een bijzonder karakter. Hij heeft geconstateerd, dat „acht tien procent van de mannen en 27 procent van de vrouwen een kiachtenpatroon rappor teert dat ernstig doet denken aan een reumatische aandoe ning: 9 procent van de man nen en een kwart van alle volwassen vrouwen rappor teert depressieve verschijnse len: 63 procent van de jongere vrouwen lijdt kennelijk aan een algeheel vriaagd niveau van psychosomatisch functio neren: 16 procent van de man nen en 12 procent van de vrouwen toont bronchitesver- schijnselen. Van dezelfde steekproef schijnt een kwart uit minder goed geïntegreerde ouderlijke gezinnen te stammen: onge veer 16 procent is bepaald on tevreden over zijn woonom standigheden, ongeveer 10 procent over zijn bevrediging van liefdesbehoeften en een op de vijf schijnt ontevreden over zijn maatschappelijke po sitie: ruim een derde van de mannen en ruim de helft van de vrouwen maakt zich zorgen over zijn bestaan. Tussen de eerstgenoemde categorie en die van de psy chosociale stresstoestanden be staat zo te zien een heel direct verband". Aan deze uitspraak ligt een onderzoek van vijf jaar ten grondslag. Een onder zoek, dat leidt tot de constate ring, dat ziekte voorkomt uit een falend herstel van de toe stand van evenwicht tussen sociale omstandigheden, die door een of andere oorzaak is verstoord. Maar niet alleen de mens kan als systeem worden ge zien. aldus Aakster, ook de menselijke samenleving als geheel. En daarin treden de zelfde mechanismen op. Men mag uit de onderzoekingen af leiden, dat ook de samenleving zich in een niet hersteld even wicht bevindt. Veel duidt er op, dat er sprake is van een verregaande mate van ver vreemding binnen de westerse maatschappij met als uitingen onder meer een opvallend ho ge frequentie van gezond heidsstoornissen onder de vol wassen Nederlandse bevol king, een overdadige hoeveel heid stress in onze samenle ving eg een toename van ver schijnselen als misdadigheid, ziekteverzuim. vluchtneigin gen, ongeïnteresseerdheid, ziekten... die zich als dictator zo rijk stal dat hij,> na te zijn afgezet, in de gevangenis belandde, daar hij zich op zijn minst 13 miljoen doUar onrechtmatig had toegeëigend. Men schat dat tijdens zijn bewind 10.000 tegenstanders door hem uit de weg zijn geruimd. En bij zijn vlucht op 23 januari 1958 naar dictator Trujillo in de Dominicaanse Republiek ver gat Jimenez een koffertje met papieren voor een waarde van 5 miljoen dollar. Merkwaardig genoeg is Ji menez' politieke kracht de laatste jaren toegenomen voor al bij een sector der mindfer bedeelden. Sommige Venezola- nen verklaren dit uit de toege nomen rebellie tegen democra tische instituten. Omdat onder Jimenez' bewind diverse lei ders van Betancourts AD-par- tij zijn gevangen, gemarteld, en gedood, wil deze partij het congres vragen om Jimenez als- kandidaat der CCN onbe voegd te verklaren. Maar met de vijanden die Jimenez in Venezuela heeft, is het de vraag of dit nog nodig zal zijn. De Christelijke Democratische (COPEI) president Caldera heeft zowel aan Jimenez als aan Betancourt zware bewa king gegeven, daar hij terecht voor het leven van beiden vreest. Deshalve is het niet onwaarschijnlijk, dat zowel Betancourt als Jimenez alsnog van een partijkandidatuur zul len afzien. Gezien AD rechts van CO PEI staat en CCN's kracht af hangt van Jimenez als kandi daat, kan men zeggen dat in zover het de presidentiële ver kiezingen betreft, de werkelij ke strijd tussen COPEI en de twee voornaamste linkse par tijen zal worden gevoerd. De belangrijkste van die twee is de „Socialistische Beweging" (MAS) waartoe het grootste deel van de radicale jeugd be hoort en de militante communis ten die uit de oude op Moskou georiënteerde communistische partij traden. De anderes partij is het zogenaamde „Derde Front": een verzameling van drie meer en minder linkse partijen, die een Allende als kandidaat zoeken maar niet vinden. Veelbetekend is dat de MAS-partij dit jaar in de Centrale Universiteit van Ve nezuela de verkiezingen over weldigend heeft gewonnen. Intussen zullen in stijl met het nieuwe Latijns-Ameri kaanse wachtwoord „geen evo lutie, maar revolutie" de guer rilla-organisaties, welke niet geloven dat verkiezingen de weg zijn tot het verkrijgen der structurele hervormingen die zij nodig achten, hun ge welddadigheid planmatig trachten door te voeren. o S.Cristobal /^ïudad Bolivar

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 11