Jeugdvierdaagse
door Breda
ZANDFORTEN IN ZEELAND
WIE HEEFT ER NOG SPELDJES
EN INSIGNES UIT DE OORLOG
Daar in dat heidepurper
T
Pietje vindt een
klein vogeltje
PALL IETE-R
Nederland rekent
op overleg over
bij Ternaaien
Waddenzecvereiiiging
in hoger beroep
'FELIX TIMMERMANS
Volgende
maand
proces in
Johannesburg
LOMAG in het
geweer
tegen
studentenstop
papier
iw pen
Hoge rundvlees
prijzen
Pietje Roosenbroek ver
veelde zich. Hij had geen zin
om met zijn vriendjes te
spelen, trouwens dat kon
niet, want hij had ruzie met
hen gemaakt. Hij besloot te
gaan fietsen in het bos.
„Mam, mag ik gaan fiet
sen'vroeg Pietje-
„Nee, fietsen is te gevaar
lijk, maar wandelen mag
wel".
„Goed, dan ga ik wande
len".
Okee".
Piet trok zijn jas aan en
ging op stap. Op stap naar
het bos.
„Oooh, wat lief", zei hij
fluisterend, daar zit een eek
hoorntje. En daar zit een ko
nijn". Opeens schrok hij ge
weldig, want daar voelde hij
iets kouds op zijn rug.
Zijn hand haalde iets van
zijn rug. Het was een jong
vogeltje. Het was waar
schijnlijk uit de boom geval
len. Pietje nam het vogeltje
mee naar huis. Hij zette het
in een bekertje, bedekte het
met watten en ging op zoen
naar wormpjes. Hij vond er
een paar en ging naar bin
nen.
Daar hakte hij ze in kleine
stukjes en gaf de stukjes
worm aan zijn vogeltje. Moe
der keek blij toe. Ze vond
het fijn dat haar zoon zo
veel zorg besteedde aan het
jonge vogeltje. Het vogeltje
werd groter. Toen het groot
was, liet Pietje hem vrij-
Maar de kraai (want het was
een kraai) wou niet weg. Hij
bleef bij ons Pietje. Sinds
dien heeft Pietje een tamme
kraai.
JESSICA Lutz, 9 jaar.
Meerle, België.
Eindredactie:
Els Smit
Van 2 tot en met 5 augus
tus wordt in Breda de jeugd
vierdaagse gelopen. Al'le kin
deren van 6 tot en met 15
jaar kunnen daaraan mee
doen. Er kan ingeschreven
worden voor drie afstanden:
5, 10 en 15 kilometer. Han-
neke Hagenaars uit Breda
stuurde ons een oproep.
„Ik zou zeggen: Alle kin
deren van Breda. Blijf niet
als Jan Salie langs de kant
staan, maar ga mee met Jan
Couragie en loop de Jeugd
vierdaagse. Je zult er geen
spijt van hebben- Wil je nog
ieto weten van de Jeugevier-
daagse, kom maar gerust
naar mij toe, dan zal ik alles
vertellen wat je weten wilt.
Ik woon Oranjeboomplern 17,
Breda, tel. 01600—47542.
m
Ronald Dekker uit Breskens maakte samen met Silvia van Berdine en Emile Tuerlings uit Assen en op vakantie in Bres-
Beveren uit Assenede een konijnenberg (met veel gaten).
kens bouwden een fort compleet met mosselschelpversieringen
Spelen aan het strand is
eigenlijk het alle-allerfijnste
dat je in de vakantie kunt
doen. Zwemmen in de zee of
zandtaartjes bakken Er zijn
kinderen die enorme bouw
werken van zand kunnen
maken: forten en auto's en
mooie paleizen. Je zou den
ken dat alleen kinderen die
viak bij zee wonen dat erg
goed kunnen. Maar dat is
niet waar. Onze fotograaf
heeft deze week een hele
middag langs het strand van
Zeeland gezworven op zoek
naar grote bouwwerken. Hij
vond er heel wat. En ze wa
ren heus niet allemaal ge
maakt door kinderen uit
Zeeland. Er waren er bij die
uit Eindhoven kwamen en
zelfs uit Drente. Dit al die
foto's kozen wij er drie, die
we afdrukten in de krant.
Misschien heb jij ook wel
eens een mooi fort of zo
gebouwd en heeft je vader
of broer daarvan een foto
gemaakt. Je zou die foto ge
rust kunnen opsturen naar
de Kleine Stem, Reigerstraat
16. Wij zullen dan zorgen dat
die foto in de krant komt.
Conno, Jacqueline en Anita v. d. Peyl uit Eindhoven zijn samen met hun moeder
op vakantie in Groede. Op het strand hebben ze een kasteel met grachten gemaakt.
Blijf niet als Jan Salie langs de kant staan.
We krijgen nogal eens post
voor de Kleine Stem, uit
Breda en uit Hulst en soms
uit Amsterdam. En dat vin
den we dan al een heel eind
weg. Deze wedk kregen we
echter een brief uit New
South Wales. Dat ligt in Au
stralië. Zoek het maar eens
op in de atlas. De brief was
geschreven door David Riscon.
„Ik ben een Australische
jongen", schrijft David, „en
ik ben tien jaar. In een lege
kamer in ons huis heb ik
een klein oorlogsmuseum ge
maakt. Ik heb etr allerlei dm-
yen uit heel veel landen bij
elkaar gespaard, zoals me
dailles en insignes en speld
jes. Maar uit Nederland heb
ik eigenlijk nog helemaal
niets. Misschien zijn er bij
uw krant lezers die me er
aan zouden kunnen helpen."
Nou geloven wij eigenlijk
niet dat er in Nederland veel
kinderen zijn die dezelfde
hobby hebben als David.
Maar misschien ken je wel
mensen die nog wel dingen
uit de oorlog over hebben. Je
vader misschien of je oom of
de buurman. Wie iets vindt
dat in de verzameling vam
David zou passen, zou een
briefje kunnen schrijven naar
de Kleine Stem, Reigerstraat
16, Breda.
DEN HAAG (ANP) Ne
derland gaat er nog steeds van
uit dat dc Belgische regering
geen definitieve beslissing zal
nemen over de vestiging van
een olieraffinaderij en petro
chemische industrie ten noor
den van Luik, bij de Neder
landse grens, voordat zij Gver-
leg heeft gepleegd met de Ne
derlandse regering.
Dit heeft de woordvoerder
van het ministerie van Buiten
landse Zaken in antwoord op
vragen meegedeeld.
Het actiecomité „Schone
Maasvallei" heeft maandag de
staatssecretaris van Buiten
landse Zaken drs. Westerterp
over deze kwestie benaderd.
Tijdens het overleg in maart,
waaraan van Nederlandse zijde
werd deelgenomen door de mi
nister en staatssecretaris van
Buitenlandse Zaken, en be
windslieden van Verkeer en
Waterstaat, CRM, Volksge
zondheid, en Woningbouw en
Ruimtelijke Ordening, heeft de
Belgische regering toegezegd
geen beslissing te zullen ne
men voordat opnieuw overleg
is gepleegd. Nederland gaat er
van uit dat de Belgische rege
ring deze toezegging gestand
zal doen.
JOHANNESBURG (Reuter)
De aanklachten tegen 13 van
de 66 studenten die vorige
maand bij een botsing met de
politie in Johannesburg wer
den gearresteerd, zijn ingetrok
ken ondanks het bezwaar dat
een studente daartegen maakte.
Het proces tegen de overige
studenten, tegen twee journa
listen en een fotograaf zal op
9 augustus beginen.
AMSTERDAM (ANP). Het
Landelijk Overleg van Medi
sche Actiegroepen (LOMAG)
waarbij groeperingen uit Gro
ningen, Nijmegen, Utrecht en
Amsterdam zijn aangesloten,
heeft naar aanleiding van de
aangekondigde studentenstop
in de studierichting medicijnen
verklaard dat niet alleen het
belang van ruim 1500 aanko
mende studenten in het geding
is, maar ook de kwaliteit van
de gezondheidszorg.
Het LOMAG stelt, dat het te
kort aan huisartsen een onaan
vaardbare omvang dreigt aan
te nemen. „Dit zal uitholling
van de gezondheidszorg ten ge
volge hebben en gewenste ver
nieuwingen (onder meer pre
ventie en meer aandacht voor
geestelijke en maatschappelijke
achtergronden van ziekten)
sterk belemmeren."
Noodzakelijk zijn dan ook
volgens de LOMAG het ver
schaffen van extra-middelen
aan de medische faculteiten zo
dat nog dit jaar enkele honder
den aankomende medische stu
denten extra kunnen worden
opggevangen, samenwerking
tussen de medische faculteiten
bij het instellen van noodvoor
zieningen en de bouw bespoe
digen van de nieuwe medische
faculteit in Maastricht, welke
bouw door de regering-Biesheu»
vel twee jaar is uitgesteld.
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen deze
verm'eld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van dtze regel worden
«fgeweken. Naam en adres zijn den bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent niet
dat de redactie het in alle gevallen
eens is met inhoud, c.q. strekking.
Naar aanleiding van een ar
tikel in uw krant over de hoge
rundvleesprijzen wil onderge
tekende enkele opmerkingen
maken die naar zijn mening
ook te maken hebben met het
tot stand komen van de prij
zen in de agrarische sector. De
consument die de produkten
koopt denkt dat de boeren en
tuinders ook een inkomensver
hoging gehad hebben, gelijk
aan de verhoging van de ge
middelde Nederlander. Maar
dit is een groot misverstand.
Als er een hoge prijs betaald
moet worden voor bijvoor
beeld rundvlees, dan komt ie
dereen in opstand, omdat men
denkt dat de producenten rijk
worden. Terwijl niet de land
bouwer, maar de handel het
grootste deel van de verhoging
inpalmt. Men zou in opstand
moeten komen nu in het afge
lopen seizoen de aardappelen
onder de kostprijs van de
hand gedaan moesten worden.
Men moet weten dat ook voor
de landbouw de kosten enorm
gestegen zijn, terwijl de prij
zen niet zijn gestegen.
Wanneer de maatschappij
vindt dat het platteland in
stand gehouden moet worden,
dan mag dit niet gaan ten
koste van de landbouwer, dan
zal dit ook meer in redelijk
overleg moeten gebeuren. Het
waterschap zegt bijvoorbeeld
dat het water niet meer ver
ontreinigd mag worden, maar
als de boeren er geld voor
opbrengen mag het wèl, aldus
het twijfelachtige principe van
het waterschap.
De aardbeien zijn de laatste
tien jaar, ondanks een niet
geringe kostprijsverhoging,
niet in prijs gestegen. De prij
zen in 1972 waren zelfs nog
lager dan in 1971. Als u daar
bij bedenkt dat de weersom
standigheden zorgden voor een
lage produktie is het duidelijk
dat de handelaren misbruik
maken van het verkoopsys
teem. Dit alles terwijl de
landbouw toch een belangrijke
bijdrage levert aan de werk
gelegenheid in Noord-Bra
bant.
BREDA
JAN VAN DONGEN
ROTTERDAM (ANP) De
landelijke vereniging tot be
houd van de Waddenzee over
weegt in hoger beroep te gaan
tegen de uitspraak van de pre
sident van de Rotterdamse
rechtbank in het kort geding,
dat de vereniging had aange
spannen tegen het olieconsor
tium Petroland. De poging van
de Waddenzeevereniging „Pe
troland" via dit kort geding te
beletten boringen te verrichten
in de Waddenzee mislukten,
omdat de rechter de eis van de
milieuvereniging afwees.
AFLEVERING 28
En Pallieter riep tot een
magere kwezel: „Pekelteef"!
De kwezel zag niet op, maar
wierd bleek lijk hagel!
En als ze voorbijgegaan wa
ren zei hij: „Dor zen der
zeker oak wei bij, die bidden
lak Ruysbroeck het bediedt"
en hij citeerde: ,,Dat is gode
alleene besitten meinen
ende minnen niet omme onze
ghewen achte omme onse
eere achte omme onse sale-
eheit achte omme iet dat
bij ons gheven mochte
maar alleene omme hem sel-
ven ende omme sine eewg-
lie eere selen wine minnen.
Ende dat es volmaeekte kari-
tate- Daer mede sijn wie
goede gheenecht ende
woonen in heme ende hi in
ons
„Wie anders bidt", voegde
Pallieter erbij, „is lak e kind
m een loepmand". Dan reed
hij verder door binnenwegen,
voorbij dorpen en gehuchten,
en zag na langen tijd boven de
bomen het blauwe torentje
van Mariekes dorp uitsteken.
Zijn hert begost te kloppen,
en hij deed Beiaard rapper
lopen. Ginder aan den uitkant
van het smalle dorp lag haar
huis, en om haar te verrassen
en zich aan te kondigen, begon
hij op zijn doedelzak te spe
len, en reed zo door de dreef
naar de witte woning. Een
boer kwam eens over de haag
zien en twee patodderkes van
kinderen liepen verwonderd
mee achter den rijdenden
speelman, maar het huis van
Marieke bleef toe.
Pallieter stapte af en ging
langs 't neerhof zien. Nonkel
Hanrie hone tegen den bescha
duwden muur op een stoel te
slapen en verder was het
stil.
Pallieter maakte den boer
wakker. ..Wor is ma lif-
ke"? „Hee! Ja 't"l zei de
boer, al geeuwend en zich
rekkend, „z'is mé heur twie
nichtjes, die in vacansie zen,
nor de hei gon wandele. Kom!
gon w'een pint drinke"?
„Nee 't", riep Pallieter, „ik
brand oem Marieke te zien, ik
gaan ze zuke. Tot straks"! En
daarmee was hij weg.
Hii reed door binnenwegen,
overal heet en stil. dan nevens
een dennenbos, weer over
brokken land waaTOP de gele
jeneverstruik blonk ,en de hei
debloemen purpel bloeiden,
dan door een heel lang den
nenbos. en ineens aan den om-
medraai lag heel de langver
wachte heide onen in haren
vollen purperen bloei.
Een onafzienbare vlakte.
groot als een zee, maar purpel
opengespreid, purpel lijk
avondbrand, een purpel dat de
zon ophief tot een gloed. En
daarover omhoog klom helder
de blauwe hemel open en
strekte zich een eeuwige stilte
uit, tegelijk met het gonzend
gezoef van de bieën.
En Pallieter bleef staan,
aangedaan tot aan het puntje
van zijn ziel. Het was hem
alsof zijn lijf openging en hij
met zijn hert blootstond tegen
over het inwezen van de we
reld: iets van de ziel der aar
de voelde. Hij scheen zichzelf
een reus te zijn, en even ge
lijk de wereld. En hij zei:
„Een mensenziel is nog zo
klentjes ni"!
Hij reed voort en zijne ogen
kost hij niet geloven- Dat pur
pel! Dat purpel! Hij kon het
einde van dit koninklijk koleur
niet gemeten.
Over heel die vlakte was er
geen levendige ziel.
Toch reed hi] verder, en zag
bijtijds aan een viertal berke
bomen een groot ven te schit
teren liggen. Water trekt aan,
en hij daarop af! En zie! Plots
schoten uit het oevergewas
twaalf reigers op, die met hun
verward vleugelengesdaag on
dereen opstoven, wit en grijs
met hangende rode poten, lijk
een echte Japaneze schilde
rij.
En toen merkte hij een ver
dere ven-züvering drie naakte
wezentjes in 't water spelen.
Hij stond recht op zijn paard,
hield zich vast aan een bei-ke-
boom, en zag zo voor zich uit
in d verte.
Ja, 't waren drie naakte we
zentjes, die in het water
sprongen, er weer uitkwamen,
en malkander met het glinste
rend water dresten.
Pallieter werd ineens rood,
en zei overgelukkig: „Dat is
Marieke mè heur nichtjes.
Wacht"!
Och! Hij was zo blijk! Hij
was lijk zat! Wat een verras
sing! En hij liet zich op het
paard vallen, en schoot lijk
een pijl uit den boog voor
uit...
Hij zag op!...Ja het waren
meisjes, hij zag het van verre
aan hun heupen. Hij vermelde;
maar ginder ging er een drie
dubbele kreet op, en de naak
te meisjes liepen uiteen, één
keerde zich weer om om heur
kleergoed te pakken, dat ze
aanstonds vallen liet en weer
sneller wegliep.
Toen herkende de snelrij
dende Pallieter Marieke en hij
riep: „Marieke, Marieke"!
Maar zij liepen verder, met
snelle benen, een viel er maar
was weer haastig bij de ande
ren. En dichter kwam hij, hij
hoorde hun van angst lachende
gillen en kressen en hij genoot
van hun roze lijvekens. Maai
de twee meisjes met blond
haar, weken af en liepen een
andere richting in. Marieke
liep toen alleen- Pallieter
sneed haar den weg af en hij
versnelde nu niet al te zeer
den rit, om het lang te kunnen
bewonderen. O zie! haar leni
ge heupen nog nat en blin
kend, dat roze Lichaam en
neur haren lijk een sluier ach
ter haar aan!
„O, Marieke"! kreet hij,
maar zij riep hijgend terug:
„laat mij, laat mij als u blieft
mijn kleren halen".
Maar hij was te zot om er
naar te luisteren. Hei, hoe
heerlijk het roze lijfken van
zijn lief, van het kind dat zijn
ziel bezat! daar in dat heide-
purperi
En moe bleef zij staan,
kromp zien ineen als voor een
groot gevaar, hield de handen
voor de saamgeknepen dijen
en zag smexend met schaam
teblos schuins naar hem op en
vroeg Devend: ,,laat mij me
kleden"?
„Het is te schoen man en
geltje", zei hij; hij bukte zich
en nam haar op het paard, vol
geluk dat blote schone lijf met
zijn handen te mogen raken.
Maar zij hield de ogen toe, zag
met op, hield haar handjes
steeds voor de stijve dijen en
er rolde een traantje uit haar
ogen.
„Wat? traantje neeë! da ni"!
zei hij, „wij gon a kleren ha-
Ie" en hij keerde weerom,
dankbaar, in de ogen en sloeg
dankbaar ni de ogei en sioeg
naar maise armen rond zijn
nex.
Wat later zaten de drie
meisjes gekleed op het paard,
en Pallieter ging vooraan, spe
lend op zijn kornemuze; met
vieren zongen ze.
Zij aten gezoden hesp met
boerenbrood en genoten geuri
ge koffie. Er werd aan de
ouaers over het zwemmen
niets verteld, maar vastgesteld
werd er, wanneer ze zouden
trouwen en dat zou vallen op
den 21en van de naaste
maand. Dat was de maand
september, de rijkdom van het
jaar, de lust van 't aardele-
vem.
(Wordt vervolgd.)
(„Pallieter van Felix Timmer
mans, uitgegeven door P. N.
van Kampen en Zoon. Amster-
da m.)