Jeugdvierdaagse door Breda ZANDFORTEN IN ZEELAND WIE HEEFT ER NOG SPELDJES EN INSIGNES UIT DE OORLOG Daar in dat heidepurper T Pietje vindt een klein vogeltje PALL IETE-R Nederland rekent op overleg over bij Ternaaien Waddenzecvereiiiging in hoger beroep 'FELIX TIMMERMANS Volgende maand proces in Johannesburg LOMAG in het geweer tegen studentenstop papier iw pen Hoge rundvlees prijzen Pietje Roosenbroek ver veelde zich. Hij had geen zin om met zijn vriendjes te spelen, trouwens dat kon niet, want hij had ruzie met hen gemaakt. Hij besloot te gaan fietsen in het bos. „Mam, mag ik gaan fiet sen'vroeg Pietje- „Nee, fietsen is te gevaar lijk, maar wandelen mag wel". „Goed, dan ga ik wande len". Okee". Piet trok zijn jas aan en ging op stap. Op stap naar het bos. „Oooh, wat lief", zei hij fluisterend, daar zit een eek hoorntje. En daar zit een ko nijn". Opeens schrok hij ge weldig, want daar voelde hij iets kouds op zijn rug. Zijn hand haalde iets van zijn rug. Het was een jong vogeltje. Het was waar schijnlijk uit de boom geval len. Pietje nam het vogeltje mee naar huis. Hij zette het in een bekertje, bedekte het met watten en ging op zoen naar wormpjes. Hij vond er een paar en ging naar bin nen. Daar hakte hij ze in kleine stukjes en gaf de stukjes worm aan zijn vogeltje. Moe der keek blij toe. Ze vond het fijn dat haar zoon zo veel zorg besteedde aan het jonge vogeltje. Het vogeltje werd groter. Toen het groot was, liet Pietje hem vrij- Maar de kraai (want het was een kraai) wou niet weg. Hij bleef bij ons Pietje. Sinds dien heeft Pietje een tamme kraai. JESSICA Lutz, 9 jaar. Meerle, België. Eindredactie: Els Smit Van 2 tot en met 5 augus tus wordt in Breda de jeugd vierdaagse gelopen. Al'le kin deren van 6 tot en met 15 jaar kunnen daaraan mee doen. Er kan ingeschreven worden voor drie afstanden: 5, 10 en 15 kilometer. Han- neke Hagenaars uit Breda stuurde ons een oproep. „Ik zou zeggen: Alle kin deren van Breda. Blijf niet als Jan Salie langs de kant staan, maar ga mee met Jan Couragie en loop de Jeugd vierdaagse. Je zult er geen spijt van hebben- Wil je nog ieto weten van de Jeugevier- daagse, kom maar gerust naar mij toe, dan zal ik alles vertellen wat je weten wilt. Ik woon Oranjeboomplern 17, Breda, tel. 01600—47542. m Ronald Dekker uit Breskens maakte samen met Silvia van Berdine en Emile Tuerlings uit Assen en op vakantie in Bres- Beveren uit Assenede een konijnenberg (met veel gaten). kens bouwden een fort compleet met mosselschelpversieringen Spelen aan het strand is eigenlijk het alle-allerfijnste dat je in de vakantie kunt doen. Zwemmen in de zee of zandtaartjes bakken Er zijn kinderen die enorme bouw werken van zand kunnen maken: forten en auto's en mooie paleizen. Je zou den ken dat alleen kinderen die viak bij zee wonen dat erg goed kunnen. Maar dat is niet waar. Onze fotograaf heeft deze week een hele middag langs het strand van Zeeland gezworven op zoek naar grote bouwwerken. Hij vond er heel wat. En ze wa ren heus niet allemaal ge maakt door kinderen uit Zeeland. Er waren er bij die uit Eindhoven kwamen en zelfs uit Drente. Dit al die foto's kozen wij er drie, die we afdrukten in de krant. Misschien heb jij ook wel eens een mooi fort of zo gebouwd en heeft je vader of broer daarvan een foto gemaakt. Je zou die foto ge rust kunnen opsturen naar de Kleine Stem, Reigerstraat 16. Wij zullen dan zorgen dat die foto in de krant komt. Conno, Jacqueline en Anita v. d. Peyl uit Eindhoven zijn samen met hun moeder op vakantie in Groede. Op het strand hebben ze een kasteel met grachten gemaakt. Blijf niet als Jan Salie langs de kant staan. We krijgen nogal eens post voor de Kleine Stem, uit Breda en uit Hulst en soms uit Amsterdam. En dat vin den we dan al een heel eind weg. Deze wedk kregen we echter een brief uit New South Wales. Dat ligt in Au stralië. Zoek het maar eens op in de atlas. De brief was geschreven door David Riscon. „Ik ben een Australische jongen", schrijft David, „en ik ben tien jaar. In een lege kamer in ons huis heb ik een klein oorlogsmuseum ge maakt. Ik heb etr allerlei dm- yen uit heel veel landen bij elkaar gespaard, zoals me dailles en insignes en speld jes. Maar uit Nederland heb ik eigenlijk nog helemaal niets. Misschien zijn er bij uw krant lezers die me er aan zouden kunnen helpen." Nou geloven wij eigenlijk niet dat er in Nederland veel kinderen zijn die dezelfde hobby hebben als David. Maar misschien ken je wel mensen die nog wel dingen uit de oorlog over hebben. Je vader misschien of je oom of de buurman. Wie iets vindt dat in de verzameling vam David zou passen, zou een briefje kunnen schrijven naar de Kleine Stem, Reigerstraat 16, Breda. DEN HAAG (ANP) Ne derland gaat er nog steeds van uit dat dc Belgische regering geen definitieve beslissing zal nemen over de vestiging van een olieraffinaderij en petro chemische industrie ten noor den van Luik, bij de Neder landse grens, voordat zij Gver- leg heeft gepleegd met de Ne derlandse regering. Dit heeft de woordvoerder van het ministerie van Buiten landse Zaken in antwoord op vragen meegedeeld. Het actiecomité „Schone Maasvallei" heeft maandag de staatssecretaris van Buiten landse Zaken drs. Westerterp over deze kwestie benaderd. Tijdens het overleg in maart, waaraan van Nederlandse zijde werd deelgenomen door de mi nister en staatssecretaris van Buitenlandse Zaken, en be windslieden van Verkeer en Waterstaat, CRM, Volksge zondheid, en Woningbouw en Ruimtelijke Ordening, heeft de Belgische regering toegezegd geen beslissing te zullen ne men voordat opnieuw overleg is gepleegd. Nederland gaat er van uit dat de Belgische rege ring deze toezegging gestand zal doen. JOHANNESBURG (Reuter) De aanklachten tegen 13 van de 66 studenten die vorige maand bij een botsing met de politie in Johannesburg wer den gearresteerd, zijn ingetrok ken ondanks het bezwaar dat een studente daartegen maakte. Het proces tegen de overige studenten, tegen twee journa listen en een fotograaf zal op 9 augustus beginen. AMSTERDAM (ANP). Het Landelijk Overleg van Medi sche Actiegroepen (LOMAG) waarbij groeperingen uit Gro ningen, Nijmegen, Utrecht en Amsterdam zijn aangesloten, heeft naar aanleiding van de aangekondigde studentenstop in de studierichting medicijnen verklaard dat niet alleen het belang van ruim 1500 aanko mende studenten in het geding is, maar ook de kwaliteit van de gezondheidszorg. Het LOMAG stelt, dat het te kort aan huisartsen een onaan vaardbare omvang dreigt aan te nemen. „Dit zal uitholling van de gezondheidszorg ten ge volge hebben en gewenste ver nieuwingen (onder meer pre ventie en meer aandacht voor geestelijke en maatschappelijke achtergronden van ziekten) sterk belemmeren." Noodzakelijk zijn dan ook volgens de LOMAG het ver schaffen van extra-middelen aan de medische faculteiten zo dat nog dit jaar enkele honder den aankomende medische stu denten extra kunnen worden opggevangen, samenwerking tussen de medische faculteiten bij het instellen van noodvoor zieningen en de bouw bespoe digen van de nieuwe medische faculteit in Maastricht, welke bouw door de regering-Biesheu» vel twee jaar is uitgesteld. Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij publikatie zullen deze verm'eld worden. Slechts bij hoge uit zondering zal van dtze regel worden «fgeweken. Naam en adres zijn den bij de redactie bekend. Publikatie van brie ven (verkort of onverkort) betekent niet dat de redactie het in alle gevallen eens is met inhoud, c.q. strekking. Naar aanleiding van een ar tikel in uw krant over de hoge rundvleesprijzen wil onderge tekende enkele opmerkingen maken die naar zijn mening ook te maken hebben met het tot stand komen van de prij zen in de agrarische sector. De consument die de produkten koopt denkt dat de boeren en tuinders ook een inkomensver hoging gehad hebben, gelijk aan de verhoging van de ge middelde Nederlander. Maar dit is een groot misverstand. Als er een hoge prijs betaald moet worden voor bijvoor beeld rundvlees, dan komt ie dereen in opstand, omdat men denkt dat de producenten rijk worden. Terwijl niet de land bouwer, maar de handel het grootste deel van de verhoging inpalmt. Men zou in opstand moeten komen nu in het afge lopen seizoen de aardappelen onder de kostprijs van de hand gedaan moesten worden. Men moet weten dat ook voor de landbouw de kosten enorm gestegen zijn, terwijl de prij zen niet zijn gestegen. Wanneer de maatschappij vindt dat het platteland in stand gehouden moet worden, dan mag dit niet gaan ten koste van de landbouwer, dan zal dit ook meer in redelijk overleg moeten gebeuren. Het waterschap zegt bijvoorbeeld dat het water niet meer ver ontreinigd mag worden, maar als de boeren er geld voor opbrengen mag het wèl, aldus het twijfelachtige principe van het waterschap. De aardbeien zijn de laatste tien jaar, ondanks een niet geringe kostprijsverhoging, niet in prijs gestegen. De prij zen in 1972 waren zelfs nog lager dan in 1971. Als u daar bij bedenkt dat de weersom standigheden zorgden voor een lage produktie is het duidelijk dat de handelaren misbruik maken van het verkoopsys teem. Dit alles terwijl de landbouw toch een belangrijke bijdrage levert aan de werk gelegenheid in Noord-Bra bant. BREDA JAN VAN DONGEN ROTTERDAM (ANP) De landelijke vereniging tot be houd van de Waddenzee over weegt in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak van de pre sident van de Rotterdamse rechtbank in het kort geding, dat de vereniging had aange spannen tegen het olieconsor tium Petroland. De poging van de Waddenzeevereniging „Pe troland" via dit kort geding te beletten boringen te verrichten in de Waddenzee mislukten, omdat de rechter de eis van de milieuvereniging afwees. AFLEVERING 28 En Pallieter riep tot een magere kwezel: „Pekelteef"! De kwezel zag niet op, maar wierd bleek lijk hagel! En als ze voorbijgegaan wa ren zei hij: „Dor zen der zeker oak wei bij, die bidden lak Ruysbroeck het bediedt" en hij citeerde: ,,Dat is gode alleene besitten meinen ende minnen niet omme onze ghewen achte omme onse eere achte omme onse sale- eheit achte omme iet dat bij ons gheven mochte maar alleene omme hem sel- ven ende omme sine eewg- lie eere selen wine minnen. Ende dat es volmaeekte kari- tate- Daer mede sijn wie goede gheenecht ende woonen in heme ende hi in ons „Wie anders bidt", voegde Pallieter erbij, „is lak e kind m een loepmand". Dan reed hij verder door binnenwegen, voorbij dorpen en gehuchten, en zag na langen tijd boven de bomen het blauwe torentje van Mariekes dorp uitsteken. Zijn hert begost te kloppen, en hij deed Beiaard rapper lopen. Ginder aan den uitkant van het smalle dorp lag haar huis, en om haar te verrassen en zich aan te kondigen, begon hij op zijn doedelzak te spe len, en reed zo door de dreef naar de witte woning. Een boer kwam eens over de haag zien en twee patodderkes van kinderen liepen verwonderd mee achter den rijdenden speelman, maar het huis van Marieke bleef toe. Pallieter stapte af en ging langs 't neerhof zien. Nonkel Hanrie hone tegen den bescha duwden muur op een stoel te slapen en verder was het stil. Pallieter maakte den boer wakker. ..Wor is ma lif- ke"? „Hee! Ja 't"l zei de boer, al geeuwend en zich rekkend, „z'is mé heur twie nichtjes, die in vacansie zen, nor de hei gon wandele. Kom! gon w'een pint drinke"? „Nee 't", riep Pallieter, „ik brand oem Marieke te zien, ik gaan ze zuke. Tot straks"! En daarmee was hij weg. Hii reed door binnenwegen, overal heet en stil. dan nevens een dennenbos, weer over brokken land waaTOP de gele jeneverstruik blonk ,en de hei debloemen purpel bloeiden, dan door een heel lang den nenbos. en ineens aan den om- medraai lag heel de langver wachte heide onen in haren vollen purperen bloei. Een onafzienbare vlakte. groot als een zee, maar purpel opengespreid, purpel lijk avondbrand, een purpel dat de zon ophief tot een gloed. En daarover omhoog klom helder de blauwe hemel open en strekte zich een eeuwige stilte uit, tegelijk met het gonzend gezoef van de bieën. En Pallieter bleef staan, aangedaan tot aan het puntje van zijn ziel. Het was hem alsof zijn lijf openging en hij met zijn hert blootstond tegen over het inwezen van de we reld: iets van de ziel der aar de voelde. Hij scheen zichzelf een reus te zijn, en even ge lijk de wereld. En hij zei: „Een mensenziel is nog zo klentjes ni"! Hij reed voort en zijne ogen kost hij niet geloven- Dat pur pel! Dat purpel! Hij kon het einde van dit koninklijk koleur niet gemeten. Over heel die vlakte was er geen levendige ziel. Toch reed hi] verder, en zag bijtijds aan een viertal berke bomen een groot ven te schit teren liggen. Water trekt aan, en hij daarop af! En zie! Plots schoten uit het oevergewas twaalf reigers op, die met hun verward vleugelengesdaag on dereen opstoven, wit en grijs met hangende rode poten, lijk een echte Japaneze schilde rij. En toen merkte hij een ver dere ven-züvering drie naakte wezentjes in 't water spelen. Hij stond recht op zijn paard, hield zich vast aan een bei-ke- boom, en zag zo voor zich uit in d verte. Ja, 't waren drie naakte we zentjes, die in het water sprongen, er weer uitkwamen, en malkander met het glinste rend water dresten. Pallieter werd ineens rood, en zei overgelukkig: „Dat is Marieke mè heur nichtjes. Wacht"! Och! Hij was zo blijk! Hij was lijk zat! Wat een verras sing! En hij liet zich op het paard vallen, en schoot lijk een pijl uit den boog voor uit... Hij zag op!...Ja het waren meisjes, hij zag het van verre aan hun heupen. Hij vermelde; maar ginder ging er een drie dubbele kreet op, en de naak te meisjes liepen uiteen, één keerde zich weer om om heur kleergoed te pakken, dat ze aanstonds vallen liet en weer sneller wegliep. Toen herkende de snelrij dende Pallieter Marieke en hij riep: „Marieke, Marieke"! Maar zij liepen verder, met snelle benen, een viel er maar was weer haastig bij de ande ren. En dichter kwam hij, hij hoorde hun van angst lachende gillen en kressen en hij genoot van hun roze lijvekens. Maai de twee meisjes met blond haar, weken af en liepen een andere richting in. Marieke liep toen alleen- Pallieter sneed haar den weg af en hij versnelde nu niet al te zeer den rit, om het lang te kunnen bewonderen. O zie! haar leni ge heupen nog nat en blin kend, dat roze Lichaam en neur haren lijk een sluier ach ter haar aan! „O, Marieke"! kreet hij, maar zij riep hijgend terug: „laat mij, laat mij als u blieft mijn kleren halen". Maar hij was te zot om er naar te luisteren. Hei, hoe heerlijk het roze lijfken van zijn lief, van het kind dat zijn ziel bezat! daar in dat heide- purperi En moe bleef zij staan, kromp zien ineen als voor een groot gevaar, hield de handen voor de saamgeknepen dijen en zag smexend met schaam teblos schuins naar hem op en vroeg Devend: ,,laat mij me kleden"? „Het is te schoen man en geltje", zei hij; hij bukte zich en nam haar op het paard, vol geluk dat blote schone lijf met zijn handen te mogen raken. Maar zij hield de ogen toe, zag met op, hield haar handjes steeds voor de stijve dijen en er rolde een traantje uit haar ogen. „Wat? traantje neeë! da ni"! zei hij, „wij gon a kleren ha- Ie" en hij keerde weerom, dankbaar, in de ogen en sloeg dankbaar ni de ogei en sioeg naar maise armen rond zijn nex. Wat later zaten de drie meisjes gekleed op het paard, en Pallieter ging vooraan, spe lend op zijn kornemuze; met vieren zongen ze. Zij aten gezoden hesp met boerenbrood en genoten geuri ge koffie. Er werd aan de ouaers over het zwemmen niets verteld, maar vastgesteld werd er, wanneer ze zouden trouwen en dat zou vallen op den 21en van de naaste maand. Dat was de maand september, de rijkdom van het jaar, de lust van 't aardele- vem. (Wordt vervolgd.) („Pallieter van Felix Timmer mans, uitgegeven door P. N. van Kampen en Zoon. Amster- da m.)

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 8