Rijdende winkels
niet altijd
even welkom
AMERIKAANSE „BOTER- EN KANONNEN-
DIPLOMATIE" OP DE HELLING
Prostaglandine:
geneesmiddel
voor alle kwalen
Remedie tegen kiespijn:
levende luizen, haze-
hersenen en vogelmest
binnenland
buitenland
CYPRUS
MEER HULP
door
Bert van Velzen
Vijf jaar geleden werd de eerste rijdende winkel m Nederland gelanceerd.
MELKBOER IN OPMARS
(Van een onzer verslaggevers)
Even geruisloos als vaak de voertuigen, breidt het
aantal melkslijters dat de klanten bezoekt met een
rijdende winkel zich uit. De wit-blauwe SRV-auto-
winkels zijn zo langzamerhand een bekend verschijn
sel in tal vau nieuwbouwwijken en tegenwoordig ook
in oude stadswijken. In goed geoutilleerde, goed ge
vulde wagens, kan de huisvrouw haar keus doen, de
service is optimaal, en één ding kan men van de mo"
derne parlevinker niet zeggen, namelijk dat ze niet
met hun tijd mee zijn gegaan.
De naam waarvoor de let
ters SRV staat, namelijk de
coöperatie „Samen Ratio
neel Verkopen", is dan ook
misplaatst. Toch is het niet
allemaal rozegieur en mane
schijn, al is op het land het
leven nog zo goed.
De heer W. Meijer, consu
lent voor het midden- en
kleinbedrijf: „Het is eigenlijk
niet zo verwonderlijk dat juist
de melkhandelaren tot deze
rijdende winkels gekomen
zijn, want zij hebben aitijd de
unieke positie gehad van huis
aan huis te komen, In de
nieuwbouwwijken kregen de
eerste rijdende winkels pas
goed een kans. Toen het na
melijk nog niet rendabel was
om er woonden nog te wei
nig mensen een permanente
supermarkt te exploiteren,
hebben de rijdende winkels de
plaiafe ingenomen van de
noodwimkels. De melkslïjitere
kwamen toch aan de deur en
waairom zouden ze ook niet de
andere produkten meenemen.
De huisvrouwen, dus de klan
ten, voeren er wel bij, de
service was goed, want waar
komt er nu een complete win
kel voor de deur rijden?
Toen evenwei de nieuwe
wijken wat dichter bevolkt
werden en de geplande win
kels goed begonnen te draaien,
toen kwamen de probleem
pjes. Meestal wordt er in een
nieuwe wijk een zeker aantal
vierkante meters winkeÏTUimte
gepland, aam de hand vain het
aantal gezinnen dat de wijk
bevolkt. Wanneer er daarbij
ook nog een aantal rijdende
winkels zo'n wijk blijft bedie
nen, dan zal de middenstander
die in zo'n winkelcentrum zit
een gedeelte van zijn „geplan
de" afzet moeten afstaan. Dij
wijken die nu gerealiseerd
worden, maar waarvoor al eni
ge jaren de plannen gemaakt
werden, is nog geen rekening
gehouden met het verschijnsel
rijdende winkeL Daar levert
het dan ook zeer zeker proble
men op, maar bij de planning
van nieuw te bouwen wijken
zal men rekening moeten hou
den met de uitgebreide service
die bereikt kam worden met
deze uit zijn krachten gegroei
de melkkan Er zal gewoon
minder winkelruimte gepland
moeten worden". Een van de
winkeliers die min of meer de
dupe geworden is van een te
veel aan geplande winkelruim
te is de heer J. Hefti, die een
supermarkt exploiteert. In de
nieuwbouwwijk van Deventer,
waar Hefti's supermarkt op
eein modern winkelpledntje
staat, rijden ook drie rijdende
winkels.
Jan Hefti: „Concurrentie is
altijd goed, maar wamneer er
drie rijdende winkels in één
wijk rijden, waarvoor dan een
bepaald aantal vierkante me
ters winkelruimte gepland is
dan wordt het distributiesys
teem ontwricht- Een gedeelte
van de omzet wordt weggezo
gen,- dat is een duidelijke
zaak. Op zich heb ik niets
tegen rijdendie winkels, maar
bij de planning van nieuwe
wijken zal in de toekomst re
kening gehouden moeten wor
den met dit verschijnsel. Per
slot van rekening is een rij
dende winkel tegenwoordig
niet meier weg te denken en
het is natuurlijk een soort ge-
maks-winkel. En waarom zou
de huisvrouw die grote ton
waspoedier niet in een rijden
de winkel kopen die aan de
deur komt. Als ze hem bij mij
uit de winkel meeneemt, lopen
ze ar mee te sjouwen, alhoe
wel wij ook nog thuis bezor
gen, als een van die weinige
supermarkten denk ik.
En die service. Thuis bezor
gen of aan de'deur komen, dat
verklaart mijns inziens de
grote opgang van de rijdende
winkels. Alle grote super
markten in de nieiuiwe wijken
geven deze service niet. Ik
ben vain mending dat je een
klant niet met een enorme
doos boodschappen naar huis
mag laten zeulen. Hoeveel jon
ge vrouwtjes zijn er in die
nieuwe wijken niet in „ver
wachting?"
Maar de heer Hefti, be
stuurslid van een midden
standsvereniging ziet voor de
rijdende winkels geen al te
rooskleurige toekomst wegge
legd. Misschien is hier de
wens de vader van de ge
dachte, maar hij zegt: „Over
vijf jaar zijn ze van de weg,
daar ben ik van overtuigd. U
moet namelijk goed begrijpen
dat het een dure grap is zo'n
wagen. Hij moet uitenst mo
dern zajn, koelvitrines enz. Hij
moet goed gesorteerd wezen
en daarbij komen natuurlijk
dan nog de kosten zoals -af
schrijving, onderhoud e.d,
Vaak ook werkt een heel ge
zin mee om met de rijdende
winkel de klant te bedienen
en als. zo'n eigenaar zou uitre
kenen wat hij werkelijk ver
diend had dam zou hij tot de
conclusie moeten komen dat
het beslist niet kan. Maar zo'n
Service: iets dat heel vroeger nog heel gewoon was, iw weer terug dank zij de winkel voor dit deur.
melkman is geen ondernemer,
hij rekent waarschijnlijk wat
anders dan ik doe.
Wiie wel als ondernemers re
deneren, dat zijn de grote
mannen van de SRV. Ik vind
altijd dat zulke organisaties
omzetihionger hebben. Het
geeft niet of men er gelukkig
mee is, maar de organisatie
moet groeien- Als er vandaag
een kapot gaat van die rijden
de winkeliers, dan zijn zij wel
gedekt, reken daar maar op.
Iic kan me voorstellen dat zo'n
rijdende winkel het uitstekend
doet op het platteland bijvoor
beeld of in een van de nieuwe
polders, of in een wijk waar
er met de planning rekening
mee is gehouden, maar je ziet
ze nu al in moeilijkheden zit
ten in de oude wijken, daar
kan het beslist niet. Andere
middenstanders hebben zich
weieens feller uitgelaten over
de watzij dan noemen „oneer
lijke concurrenten". Als dit zo
doorgaat aldus een van hen,
dan wordt de planning van
overheid en middenstand vol
komen ontwricht.. De midden
standers worden zwaar de du
pe van deze ontwikkeling. Dit
waren de woorden van de heer
G.W. Alberts bestuurslid van
een handels-vereniging.
Reactie daarop van de zijde
van de rijdende winkeliers
bleef niet uit. De heer H. Kos
ter zei er het volgende over:
„Wij kennen allen de reeds
jaren bestaande ambulante
handel (straatventers in
groenten, vis, fruit, melk of
bloemen) Deze men-sen vooral
de melk-, groenten- en fruit
handelaren hebben nu de
kans een stuk brood te verdie
nen onder wat menswaardiger
omstandigheden. Regen en
wind trotserend ging men en
ga-at men er nog op uit om
„aan de kost te komen", zoals
dat heet. Het rijdendie winkel
project werd een aantal jaren
geleden opgezet om hierin
verandering te brengen. Niet
alleen dit was uiteraard de
reden, maar ook die steeds gro
ter wordende invloed van het
grootwinkelbedrijf werd een
gevaar voor de vele zoge
naamde buurtwinkels. De klei
ne detaillist w-erd dikwijls ge
dwongen grote investeringen
te doen. Grote assortimenten
uitbreiding was noodzakelijk
.om de steeds groeiende vraag
van koning klant te kunnen
voldoen. Velen durven dit niet
of hebben te weinig perspec
tief om deze stap te riskeren.
De rijdende winkel? Een op
lossing?
J-ac: Hoogstraten, een v-a-n de
rijdende winkeliers drukt het
zo uit: „Voor mij is het ideaal-
Lichamelijk, geestelijk en fi
nancieel ben" ik met deze rij
dende winkel beter af dan
vroeger. Ook mijn klanten
zijn over het algemeen zeer
tevreden. En het was wel dui
delijk dat we op den duur als
melkslijters niet alleen van de
verkoop van melkprodukten
en frisdranken konden be
staan. Nu gaat het misschien
nog niet. Maar in de toekomst
zeker niet meer. En de. toe
komst is het, die wij van de
SRV in de gaten houden, daar
gaat het om. Misschien moeten
we over vier. of vijf jaar wel
weer naar iets anders zoeken,
dat weet ik niet, maar op het
ogenblik is- dit een goede op
lossing.
En die groei, v-a-n het aantal
rijdende winkels heeft velen
misschien wel verbaasd, maar
het is gewoon een logisch ge
volg van de opkomst van de
supermarkten. De mensen ko
men steeds verder van de
winkels af te zitten, in de
toekomst gaan. ze misschien
w-el net als in Duitsland zater
dags dicht. In Amerika en
Zweden is het al zo dat er
maar één keer in de week
boodschappen gedaan wordt.
Maar de mensen blijven toch
prodhkten nodig hebben van
dag tot dag en in die behoefte
voorzien wij d-an".
Oo.k de heer R.M. ter Schu-
re, rijdende winkelier, is vol
lof over deze nieuwe distribu
tievorm. Ik heb de tijd geluk
kig nooit meegemaakt dat men
door weer en wind met de
fiets erop uit moest, maar de
ze rijdende winkel bevalt -me
prima. En service dat is onze
klanten-binding zegt hij ter
wijl hij een wat oudere vrouw
het afstapje uithelpt en haar
boodschappen eigenhandig
naar huis draagt.
Een woordvoerder van de
SRV onderstreepte de woor
den van de beide rijdende
winkeliers. Hij zegt: „Het rij
dende winkelproject is een
van de activiteiten van de
SRV. Er zijn er o-p het ogen
blik zo'n 1050 in Nederland en
we verwachten een sterke
groei van dit aantal onlangs
hebben we het NIPO een on
derzoek laten instellen en
daaruit is duidelijk naar voren
gekomen dat de huisvrouw de
rijdende winkel beslist niet
zal willen missen.
Concurrentie? Ja natuurlijk
doen we de supermarkten con
currentie aan, maar je zou het
zo kunnen zeggen: er is vel
schil tussen winkelen en bood
schappen doen, boodschappen
doe je tegenwoordig bij de
SRV-melkman en winkelen
zou je d-an bij de supermarkt
kunnen doen, maar die zijn er'
eigenlijk ook al niet geschikt
voor-
Winkelen doe je in de grote
waren-huizen, een factor die de
supermarkten 'over het hoofd
zien, evenals ze de rijdende
winkels in eerste instantie
over het hoofd gezien heb
ben".
(Van onze correspondent)
WASHINGTON. Tijdens
de regering van president
Harry S. Truman werd eco
nomische en militaire hulp
de hoeksteen van de Ameri
kaanse buitenlandse poli
tiek. Nu, 25 jaar en 50 mil
jard dollar later, spreekt se
nator Frank Church, een de
mocraat uit Idaho, van een
schandaal en is het congres
niet meer bereid om onder
de zweepslag van „de natio
nale veiligheid ïs er mee ge
moeid" de militaire hulppro
gramma's zonder meer goed
te keuren.
Er zijn teveel vreemde din
gen gebeurd. Tijdens de veer
tiendaagse oorlog tussen India
en Pakistan, vorig jaar decem
ber, vochten Amerikaanse en
Russische straaljagers in de
lucht boven Dacca en werd een
Amerikaanse onderzeeboot
die aan Pakistan was uitge
leend, in de Golf van Benga
len tot zinken gebracht door
een vliegdekschip van Britse
makelij. Cambodja ontving ge
durende de afgelopen twee
jaar voor 500 miljoen dollar
aan economische en militaire
hulp vaii Amerika, maar de
economische en militaire toe
stand is er slechter dan in de
dagen van Sihanoek. Ethiopië,
dat 80 procent van de Ameri
kaanse hulp naar Afrika in
casseert, schijnt die middelen
bijna uitsluitend te benutten
voor het bestrijden van de
rebellie in Eritrea. De hulp
aan Griekenland wórdt alge
meen beschouwd als de verze
keringspremie voor de daar
bestaande papadocratie. De
Washington Post heeft, in het
kielzog van de groeiende onte
vredenheid in het congres met
een buitenlandse hulppolitiek,
een vrij uitgebreide studie op
touw gezet over het wel en
wee van de boter en kanon-
nen-diplomatie die vandaag de
dag gericht is op 46 landen.
Het blijkt dat vier landen on
geveer 50 procent van de mili
taire hulp genieten: Zuid-Ko-
rea (235 miljoen), Turkije (100
miljoen) en Thailand (60 mil
joen).
Amerikanen die graag de
militaire hulp San Griekenland
verdedigen noemen de junta
de beste regering sedert Peri
cles. Sedert 1946 heeft Grie
kenland van de Verenigde
Staten 1,9 miljard dollar in
militaire en 198 miljoen dollar
in economische hulp ontvan
gen. In ruil daarvoor hebben
de Griekse regeringen sedert
1953 „huurvrij" land ter be
schikking gesteld voor Ameri
kaanse militaire installaties.
Dit jaar vraagt president
Nixon het Amerikaanse con
gres „in het belang van de
Amerikaanse nationale veilig
heid" aan Griekenland 20 mil
joen dollar in militaire hulp,
55 miljoen voor militaire kre
diet-aankopen en voor 38 mil
joen aan overvloedige wapens
ter beschikking te stellen. Dit
verzoek heeft al enig gegrom
veroorzaakt in de congrescom
missies die hun fiat aan het
voorstel moeten geven. Vorig
jaar zette het congres een em
bargo op militaire hulp en mi
litaire verkopen aan Grieken
land, maar het liet toen een
ontsnappingsclausule voor de
president open, wanneer „ei
sen van nationale veiligheid"
wapenbijstand nodig zouden
maken. Nixon heeft de ont
snappingsclausule zonder aar
zelen aangegrepen.
De voorgestelde kredietver-
kopen aan Griekenland van 36
E4-Phantoms van rond 5 mil
joen dollar per stuk, heeft
grote onrust veroorzaakt bij
een andere NAVO-partner van
Amerika, Turkije, dat be
vreesd is dat een Grieks wa-
penoverwicht bij een mogelij
ke nieuwe confrontatie rond
Cyprus zeer gevaarlijk kan
zijn. De Washington Post
schrijft: Als men woordvoer
ders in Washington of Athene
vraagt Griekenlands externe
bedreigingen te definiëren, is
het antwoord meestal Bulga
rije. Maar al in 1964 had mi
nister van defensie McNamara
een doof oor voor Griekse ver
zoeken om meer hulp vanwege
een Bulgaarse dreiging. Zijn
verdenking was dat de Grie
ken zich groter zorgen maak
ten over een val van NAVO-
bondgenoot Turkije. In 1967
was er een grootscheepse di
plomatieke interventie van
Amerika nodig om te voorko
men dat de twee door Ameri
ka bewapende NAVO-bondge-
noten tegen elkaar ten strijde
zouden trekken over Cyprus.
En vandaag zijn dc vooruit
zichten op een conflict tussen
Griekenland en Turkije veel
waarschijnlijker dan de kans
dat Griekenland of Turkije
ten strijde zou moeten trekken
tegen Bulgarije.
Na de coup van de militaire
junta heelt Amerika formeel
'de militaire hulp aan Grieken
land opgeschorst om uitdruk
king te geven aan de Ameri
kaanse ontevredenheid over de
junta. Maar volgens een studie
van een congrescommissie
blijkt dat Griekenland, dank
zij enkele mazen in de op
schortingsmaatregel, geduren
de de afgelopen drie en een
half jaar voor 326,9 miljoen
dollar aan hulp ontving, aan
zienlijk meer dan in de drie
jaar daarvoor. Enkele dictatu
ren in de NAVO, o.a. de
(Van onze redacteur
wetenschappen
NEWYORK Nog dit jaar zal
- voorlopig alleen in Engeland -
een nieuwe middel op de
markt gebracht worden. Het
heet Prostin en heeft tot doel
de bevalling te vergemakkelij
ken. Weldra kan worden ver
wacht dat bovendien een serie
middelen op de markt wordt
gebracht voor geboortenbeper-
king; onder meer een naar
men zegt absoluut veilig mid
del om abortus op te wekken.
Fabrikant is het Amerikaanse
bedrijf Upjohn, hoofdbestand
deel het zogenamde prostag-
landine. Een stof, waarvan de
medische wereld zeer veel
verwacht.
Heel kort en simpel gezegd
is prostaglandin® een stof, die
de werking vain de natuurlijke
verdedigingsmechanisme moge
lijk maakt. Een voorbeeld:
wanneer een cel wordt be
schadigd - bijvoorbeeld door
een bruuske beweging of
doordat iemand zich stoot -
reageren bepaalde anti-stoffen
in het lichaam. Zij doen hun
genezende werking door de
cel als het ware opdracht te
geven zich te herstellen. Die
opdracht wordt door de cel
opgenomen door middel van
een stof, die de eelwamd door
dringbaar maakt voor de
boodschap. Deze stof is het
prostaglandin. Men kan zich
voorstellen, dat wanneer mo
gelijk zou zijn om deze stof in
grote hoeveelheden te winnen
of- kunstmatig te vervaardigen,
zij een bijzonder grote invloed
zou hebben öp de toepasbaar
heid van geneesmiddelen.
Door toedienen van prostag
landine geeft men het organis
me bij wijze van spreken een
injectie met genezend leven.
Vandaar dat sommige optimis-
tenin de medische wereld aan
deze stof zeer hoge capacitei
ten toekennen: eindelijk het
geneesmiddel voor alle kwa
len.
Om dat optimisme meteen
maar wat de relativeren: tot
nu toe zijn de hooggespannen
verwachtingen nog niet uitge
komen. Zoals hierboven ge
zegd: pas dit jaar wordt het
eerste middel bereid uit pros
taglandin® op de markt ge
bracht- En dat terwijl prostag
landin al in 1930 werd ont
dekt.
In het jaar maakten twee
New Yorkse gynaecologen hun
vermoeden bekend, diat zich
een stof met bovenomschreven
eigenschappen in het manne
lijk zaad bevond. Korte tijd
later ontdekten twee fysiolo
gen. de Nobelprijswinnaar Ulf
van Euler en de Engelsman
Maurice Goldblatt apart van
elkaar dat deze stof de eigen
schap had om bepaalde spie
ren zich te laten samentrek
ken en bovendien bij dieren
de bloeddruk verlaagde. Von
Euler gaf de stof zijn tegen
woordige naam: prostaglandi-
ne, omdat hij dacht, dat de
prostaatklier het produceerde.
Later werd ontdekt, dat het
hele lichaam het produceerde,
maar de naam bleef.
Men herkende natuurlijk de
grote mogelijkheden van een
stof, die deze eigenschappen
heeft. Het ging er nu maar om
of men ei- in zou slagen ze te
isoleren. Von Euler's leerling
Bergstrom probeerde het,
maar het lukte hem niet en
hij ging er mee naar een
Amerikaanse vriend David
Weisblat, die aan het hoofd
stond van het researcMabora-
torium van de chemische fa
briek Upjohn. Het bedrijf zag
er wel wat in en stelde een
groot bedrag beschikbaar om
de mogelijkheden van prostag-
landine uitputtend te onder
zoeken.
Maar ook elders in de we
reld zat men niet stil. Gaande-
weg werden steeds meer
verbazingwekkende eigen
schappen ontdekt: in Oeganda
ontdekte Sultan Karirn, dat
prostaglandin® rechtstreeks
verantwoordelijk was voor het
ontstaan van miskramen; de
Amerikaan Burce Pharris
vond, dat de stof de vrucht
baarheid regelt; André Robert
toonde aan, dat prostaglandine
de produktie van maagsappen
onderbreekt, wat deed veron
derstellen, dat het gebruik zou
kunnen worden om maagzwe
ren te genezen; in Engeland
ontdekte een groep onderzoe
kers, dat door gebruik te ma
ken van een bepaald soort
prostaglandine - momenteel
zijn er veertien varianten be
kend - astmatische patiënten
ruimer gingen ademhalen.
Ondertussen hield Upjohn
zich vooral bezig met de pro
duktie op grote schaal van
prostaglandine. Men is er nu
in geslaagd de produktiekosten
- aanvankelijk zo'n 12.000 gul
den per gram - aanzienlijk te
verlagen: men hoopt binnen
kort een kostprijs van 2 tot 4
guldien te halen. Bovendien
heeft de fabriek ontdekt, dat
een bepaald soort plankton
gorgone of zeezweep door
overigens onbekende oorzaak
in staat is het hoogste concen
traat prostaglandine te produ-
ceren.
De toekomst ziet er voor dit
middel dus inderdaad gunstig
uit: probleem is overigens dat
de geleerden het onderling
niet eens zijn over de doserin
gen, waarin het middel moet
worden toegediend. Wanneer
het nu te lanceren middel Pros
tin goed wordt ontvangen
en uiteraard resultaten heeft
zal Upjohn een middel op
de markt brengen tegen hoge
bloeddruk en astma. Tussen
1976 en 1980 verwacht men
dan een middel tegen maag
zweren te lanceren.
Sommigen verwachten, dat
prostaglandine en soortgelijke
„geneesmiddelen-revolutie" zal
veroorzaken als indertijd de
antibiotica. Voordait het zover
is zal er nog heel wat speur
werk moeten worden verricht-
Speurwerk, dat moet leiden
to<t het geneesmiddel voor alle
kwalen.
Griekse papadocratie, illus
treert het feit, evenals Thai
land, Cambodja, Ethiopië,
Zuid-Korea en een rits andere
landen, dat de Amerikaanse
hulppolitiek, 25 jaar en 50
miljard dollar na zijn concep
tie, op de helling moet. Een
schandaal, zei senator Frank
Church.
(Van onze correspondent)
WASHINGTON Als u
binnenkort naar de tandarts
moet en daar huizenhoog te
gen opziet is er mogelijk
vertroosting te vinden in het
feit dat kiespijnlijders er op
de markt van Marrakesj
ernstiger aan toe zijn. Ver
gezeld van trommelaars en
rinkelbomartiesten treedt
daar een tandentrekker op
die rechtstreeks uit de mid
deleeuwen lijkt gekomen.
Hij trekt tanden met fietsen
makersgereedschap en schijnt
zijn kennis te hebben vergaard
vanaf de kleitafels der Babylo-
niers en Assyriers waarop ge
noteerd staat dat kiespijn
wordt veroorzaakt door demo
nen die de gedaanten aanne
men van wormen of uit Chine
se geschriften, die melden dat
tandpijn het gevolg is van ex
cessief sexueel verkeer.
Degenen die niet staan te trap
pelen van ongeduld wanneer
zij de tandarts in het oog moe
ten zien hebben wellicht iets
aan een kort geleden in Ame
rika verschenen boek dat tot
titel draagt: „tanden, tanden,
tanden. Een verhandeling over
tanden en aanverwante zaken
bij mens, land- en waterdier,
vanaf het begin der aarde tot
de toekomst van de tijd". Het
boek is geschreven door dr.
Sydney Garfield en verscheen
bij Simon en Schuster in New
York.
Ik ben persoonlijk blij dat ik
„tanden, tanden, tanden" heb
gelezen.
Ik weet nu dat in oude tijden
een levende luis in het hol van
een rottekies werd neergela
ten. Om aldaar geneeskrachtig
op te treden.
In het Duitsland van de mid
deleeuwen werd geloofd dat
het kussen van een ezel kies
pijn kon doven. Een en ander
kon ook worden bewerkstel
ligd door de kop van een muis
af te bijten.
Urine werd beschouwd als uit
nemend mondwater, de beste
kwaliteit afkomstig van jeug
dige knapen.
Een medische heer in de oud
heid schreef het kauwen van
onrijpe appels en peren voor
ter bestrijding van mondinfec-
ties. Mocht dat niet baten, dan
was er altijd nog het rood
gloeiende ijzer. Men hield in
het grijze verleden niet van
tandentrekken en men zocht
dus naar middelen om de tan
den zachtkens te laten uitval
len. In de vroege veertiende
eeuw verscheen er van de
hand van een Oxford-geleerde
een ongewoon boek getiteld
„English Rose", waarin ge
droogde kraaienpoep in poe-
dervorm wordt aangewezen
als het middel om tanden los
te woelen.
Groenkikker-vet is mogelijk
nog krachtiger: wanneer een
grazende os per ongeluk in
een groene kikker bijt zouden
rijn tanden en kiezen uit zijn
bek rollen als guldens uit een
gokautomaat. De schrijver van
„English Rose" beveelt ook ha-
ze-hersenen aan als middel tot
het laten groeien van tanden
op het blote kaakbeen.
I
f