Hongarije: socialisme met menselijker gezicht FRANKRIJK VEEGT STRANDEN SCHOON ARCHEOLOGIE IN POLEN BRUG OVER DE BOSPORUS Riet Kallen grossiert in zangtalent BUITENBEENTJE IN OOST-EUROPA! DE JUFFROUW UIT GELEEN, WAAR JE PLATEN MAAKT binnenland buitenland 1 Kadar Oude garde Moskou wat harder Lichte vrijages Beperkt r- WÊÊÊÊÊ—ÊÊÊÊ—ÊKm (Door Nick Ludington) ISTANBOEL (AP) Voor het eerst sinds de Perzische keizer Darius in 500 voor Christus een vloot schepen over de Bosporus legde, is het weer mogelijk te voet van Europa over de Bosporus naar Azië te gaan, maar het moet wel iets van een berggeit hebben. De overtocht kan worden gemaakt over een van de twee stalen matten welke de twee 165 m hoge torens op beide continenten verbinden over een afstand van 1.074 m. De matten worden gebruikt om de hoofdkabels te spannen van de Bosporusbrug welke 30 miljoen dollar gaat kosten en de eerste vaste verbin ding over de Bosporus tus sen Europa en Azië wordt. Voor de wandeling moet je jie vijf minuten lang in een open bood lartien ophij sen langs de buitenkant van een van de brugge- torens. Toen ik bovenkwam, merkte ik op dat dit een goedie manier was om vast te stellen of je hoogtevrees had. „Maak je maar geen zorgen. Het is allemaal ste vig en overal zijn leunin gen," zo zei Jerry Gur- ney, de ingenieur die voor het Lonidense raadgevende ingenieursbureau Preemian Fox die leiding van de bouw heeift. Bovenop de to ren - even hoog als een gebouw v-an 55 etages - is het uitzicht de moeite waard, tenminste ais je je ogen nog durft open te doen. Een Russische vraohtboiot koerste diep beneden van de Zwarte Zee naar de Middellandse Zee. Veerbo ten zagen er uit als speel goed in een bad met aan beide kanten van de straat op de achtergrond de mina retten van Istaoboel. Aan de Aziatische kant schijnt het Beylerbey-pa- leis, dat eens door die Otto maanse sultans werd ge bruikt, voor rococo-contrast met de grijze stalen torens te moeten zorgen. Turkse werklieden liepen over de zwiepende mat met leunin gen om de eerste van de 10.450 gegalvaniseerde sta len draden van 5 mm te spannen, die nodig zijn voor een der twee hoofdika- bels, die een draagvermo gen hebben van 15.400 ton. Gurney vertelde diat de mat in het begin door de wind wel drie meter verschoven was. Toen hij tekenen van paniek bemerkte, liet hij daarop vlug volgen, dat de mat nu door een stelsel ka bels op zijn plaats wordt ge houden. De brug die ge bouwd wordt door de Brit se Cleveland Bridge and Engineering Co. en de Westdiuitse Hochtief AG, moet volgend jaar juli klaar zijn. De zes rijbanen zullen per jaar naar schatting 7.5 miljoen voertuigen te ver werken krijgen. Op het ogenblik zetten de veerboten per jaar 4.5 miljoen voer tuigen over. De Bosporus brug wordt op drie na de langste hangbrug ter we reld. Langer zijn de Verra- zano Narrows, de Golden Gate en de Mackinac brug gen in de VS. Lovend over de stalen matten hoog hoven (Je Bosporus, gaat een eeuwenoude wens in vervulling: er komt een brug van Europa naar Azië. BOEDAPEST (UPI) Hongarije, een buiten beentje in het Oosteuropese communistische blok, koestert zich in de zon van een opmerkelijk herstel. Benijd door minder succesvolle buren en met argwaan bekeken door Moskou heeft het land de laatste jaren de levensomstandigheden verbeterd, de binnenlandse pressie verminderd en het socialisme een menselijker gezicht gegeven. Boedapest, zo schrijft een speciale verslaggever van UPI, is ongetwijfeld de vrolijkste stad in Oost-Europa. Ze heeft meer te bieden op het gebied van consumptiegoederen, meer verlichting en meer afwisseling. Het levensritme is er ook wilder. De socialistische buren stromen er samen om eens wat verfrissende lucht in te ademen. hoogte in. De winkels bieden meer luxe goederen, inclusief Franse parfums, Schotse whis ky en Italiaanse aperitieven. Hoe kunnen de mensen zich dit veroorloven? De vraag wordt beantwoord met het op halen van de schouders. De regering heeft zware belastin gen ingevoerd ter besnoeiing van de hoge inkomens die op vrij grote schaal bestaan. Fanatici die naar de zuiver heid van de doctrine streven, luiden de alarmklok tegen het afglijden van het land naar bourgeois-gewoonten en -sma ken, die te veel nadruk leggen op de goede dingen van het leven en te weinig op het hogere doel van de dictatuur van het proletariaat. Te oor delen naar de verschijnselen van alledag is hun aanhang gering. De Hongaarse partijsecretaris Janos Kadar (links), hier in gezelschap van de Sovjetrussische partijsecretaris Breznjev. De markt in de Hongaarse hoofdstad is er een oud vertrouwd, romantisch beeld. Dit alles heeft de laatste jaren plaatsgevonden sinds de regering naar nieuwe hervormingen greep die de deuren openden voor meer initiatief op het gebied van industrie en produktie, die de particulieren stimuleer den, die hét winstprincipe in bedrijven introduceerden en korte metten maakten met oude onrealistische prijsstructuren. Het hervor mingsplan, dat nu in zijn vijfde jaar is, heeft de zo gewenste stuwkracht gele verd, hoewel het ook grote problemen heeft veroor zaakt die nu reeds donkere wolken vormen boven het beeld van de „goudmijn" naar communistisch model. Met bescheiden reserves is het land de grenzen van zijn economische expansie gena derd zoals die in het vijfjaren plan zijn aangegeven, sneller zelfs dan het zelf blijkbaar had verwacht. Hongarije moet zijn stappen ook zeer zorgvuldig doen, met mensen van de har de lijn in eigen land en met Moskou dat een kritisch oog heeft gericht op wat traditio nalisten kunnen zien als een verwerpelijke weg naar ver raderlijke liberalisering en de centralisatie. Het regime, zich duidelijk bewust van de val kuilen, koerst met berekende omzichtigheid. Het kruipt weer wat in zijn schulp en heeft al een begin gemaakt met het vertragen van de „rit naar de welvaart". Het heeft dit ge daan om enigszins tegemoet te komen aan economische en financiële druk van binnen uit en bange vermoedens de kop in te drukken van zijn bond genoten, met name van de Sovjet-Unie, omdat het bijna volledig afhankelijk is van Moskou wat de aanvoer van grondstoffen betreft. De betrekkelijk ontspannen situatie van dit moment is voortgevloeid uit het vredes aanbod dat partijleider Janos Kadar een jaar of tien geleden deed: „Hij die niet tegen ons is, is voor ons." Sinds die tijd heeft Kadar, die kortelings zijn 60e verjaardag vierde, een vastberaden koers gevolgd die zijn regime voor de communis ten minder controversieel heeft gemaakt. Gerespecteerd door Moskou schopt Kadar niet tegen de basis van aanvaarde commu nistische principes, noch tegen het kader waarin ze zijn ge plaatst. Maar binnen dit ka der heeft het regime een gro tere flexibiliteit ontwikkeld, aangepast aan de moderne tijd en de werkelijkheid. Vergist u niet, dit is een communistisch land, met één politieke partij en met alles wat daar verder nog aan verbonden is. Maar het heeft gepoogd, met duide lijk succes in vergelijking met zijn bondgenoten, de levens omstandigheden te verbeteren, meer rekening te houden met de consument en de sfeer te ontspannen door zijn economie in de richting van de onderlinge concurrentie te leiden. De oude garde, in Hongarije even goed als elders in het oosten, houdt niet van deze Ontwikkeling. Ze zit vol wam trouwen. De oude garde heeft een onvervreembare hang naar het behoud van haar functies en haar macht die ze nu lang zaam ziet verschrompelen. De nieuwe strategie vereist be roeps- zowel als partij-training en verloopt volgens een mo derner, meer aan het westen aangepast, proces dat de oud' jes vreemd is. De nieuwlichters zijn uit op het maken van winst en eventuele concurren tie met het westen. Rusland schijnt tot nu toe met deze trend mee te gaan, argwanend en met tegenzin, maar des ondanks voorzichtig om moei lijkheden met zijn Hongaarse bondgenoot te vermijden. Per slot van rekening zijn er ver schillende Russische divisies in het land en blijft Hongarije afhankelijk van de Russische grondstoffen en de Russische markt. Vanuit het standpunt van Moskou bezien zijn dit enkele belangrijke waarbor gen. Toch schijnt Moskou onlangs enigszins harder te zijn gewor den. De Hongaarse leiders gin gen herhaalde malen naar de Russische hoofdstad om op lange termijn grondstoffen en andere voorraden los te peu teren opdat Hongarije in staat zou zijn plannen te maken voor het eind van de jaren zeventig en begin tachtig. Ondanks lang durig aanhouden hebben de Russen nog niet geantwoord, De Hongaarse plannenmakers zijn nu voorlopig onthand. De Russen willen de zeker heid dat ze hun geld op rede- lijke voorwaarden terugkrijgen en schijnen onder meer ook te streven naar Hongaarse deelname aan en kostendeling in de produktie van Russische grondstoffen. Xwee derde van de Hongaarse handel wordt af gewikkeld met Rusland en de andere socialistische staten en het vooruitzicht op westerse samenwerking en leningen schijnt daarom, zeker in de na bije toekomst, erg beperkt. Intussen heeft de regering, bezorgd over de wolken aan de horizon, het niveau van de investeringen, dat het afgelopen jaar te hoog was, verlaagd. Door de economie op deze wijze af te koelen hoopt zij ernstige complicaties uit de weg te gaan. De prijzen zijn over het alge meen goed onder controle ge houden met een stijging van drie procent per jaar. De lonen zijn iets meer verhoogd, onder meer ook om tekorten die in het verleden bestonden aan te vullen. De inkomens zijn echter nog aan de lage kant en zijn enkel aantrekkelijker gemaakt door lage huren en lage ver voerskosten. Desalniettemin is het aantal auto's aanzienlijk toegenomen en zijn de wachtlijsten lang. Het woningbezit neemt sterk toe, al schieten de prijzen de GELEEN „Belt me daar laatst een man uit Tilburg aan met een naar schatting 12-jarig meisje aan de hand, en zegt: „Juffrouw ik wil dat ze zo gauw mogelijk platen gaat maken, zodat ik een girote bungalow kan bouwen". Meneer, zeg ik, daar is de deur". Zamgpeda-goge Riet Kallen (36) uit Geleen wordt die laat ste tijd vaak geconfronteerd met dergelijke krasse uitspra ken, sinds de g-rammofoonpla- tenmiaatschappijem opvallend veel belangstelling voor haar pupillen aan de dag leggen. Hierdoor heeft ze bij de tie ners, die dromen van een met gouden platen geplaveide showbiiz-oarrdère, de bijnaam „De juffrouw waar je gauw platen maakt" veroverd. Dikke plakboeken, gevuld met grote krantenartikelen en re censies getuigen van successen. We bladeren ze door in haar flat aan de Jios Klijnenlaan, waar de woonkamer is opge tast met een grote antieke klok, een piano, allerhande snuisterijen en foto's. Op de achtergrond klinkt uit een hd- fi-dn-stallaitie klassieke mu ziek, die in de loop van het gesprek moet wij-ken voor La tijns-Amerikaanse harpklanken Enkele opmerkelijke gegevens uit haar plaksel-archief: de 14- jarige Coby Dijk uit Sittard haar eerste privéleerlinge maakt na een half jaar les haar ereste single bij Phono gram. Geraldine Janssen uit Stein krijgt eten platencontract bij „Polydor", Wdesje Bakkers uit Schimmen vindt na 4 maan den zangles onderdak bij pla- tenreus „Bovemta" en maakt 1 singles. Niet op de plaat maar wel sucoesvol zijn bijvoor beeld Astrid Vermieeren uit Houthem (optreden voor radio Luxemburg), Madeleine Pey- nenborg uit Tilburg (opgeno men in „Europees Jongeren koor" voor Helsinki), Leon van der Plas uit Rosmalen (re gelmatig hoofdrollen in operet tes), Monique Wijters uit Til burg (finaliste in Cabaret der Onbekenden" en Elsa Quix uit Maastricht (gecontracteerd door de Belgische cbansonre- velatie MieJ Cools). De alt- en mezzo-sopraan Riet Kallen, onder meer docente aan de Tilburgse muziekschool en verbonden aan de BOGG (Bond van Amateur Operette- en Operagezelschappen), is vanwege haar vrijages met het lichte genre een solitaire vrouw in de klassieke muziek wereld en haar pedagogische methodieken worden dioor or thodoxe vakgenoten nogal eens laatdunkend gadegeslagen. Dat lapt ze aan haa-r laars, „want," zo vindt Riet, „een kind van 13 jaar kun je niet vol stoppen met muziek van Bach of Mahler. Zoiets doodt alle animo voor de muziek. Als ik een nieuwe leerling (e) aanneem vraag ik meteen: wat zing je het liefst? Als het kind dan zegt: Juffrouw, ik zing zo graag liedjes van Nana Mouskouri of Joan Baez, dan mag dat van mij. Zodoende kweek je interesse voor de muziek. Als ze maar niet aan komen dragen met smartlap pen, wiant dian zijn ze bij mij aan het verkeerde adres. Goe de lichte muziek is beslist niet minderwaardig. Die interesse van mijn kant voor het lichte werk is iets van de laaitste ja ren. Van kindsbeen af ben ik geboeid door de klassieke mu ziek, met name belcanto en oratorium. Toen ik 13 was kendie ik alle klassieke vocalis ten niet zo goed ais de tieners nu die popgaden". Ofschoon Riet KaEen regelma tig platentalent aflevert is haar flait geenszins een kweek- stiatiian voor showsterren. Mo menteel geeft ze privéles aan ruim 50 leerlingen, en alleen aan jongelui waarin ze iets ziet, wil ze ha-ar muziekkennis slijten. Een 30-jarige huismoe der diie onlangs bij haar aan klopte met de wens schlager zangeres te wordn, kreeg van Riet te horen: „Sorry me vrouw, maar daar bent u te oud voor". Over de snelle suc cessen van haar pupillen wil Riet Kallen kwijt: „Een kind dlat muzieklessen krijgt wil wel eens iets anders dian eens per week een half uur naast die piano van de m-uziekjuf- frouw staan zingen. Vandaar dat ik kinderen die daarvoor rijp zijn naar een talentenjacht stuur, en als ik vind dat er onmiskenbaar talent sluimert stel ik alle3 in het werk om de jongelui voor de radio of teevee, dan wel op de plaat te krijgen". De vaderlandse platenmaat schappijen bellen Riet regel matig om ha-ar in verband met rijpend talent te consulteren. Zou ze zelf iets voelen voor een licht zwart schijfje? „Ik? Oh nee hoo. Ik zou dit genre niet kunnen en niet willen zin gen. Mijn stem is uitgesproken klassiek, en alleen die muziek wil ik vertolken. Samen iets met kinderen in de lichte mu ziek doen vind ik fijn. Dat is mijn hobby. Trouwens, wat ik doe gaat verder dan de mu ziek. De jongelui komen ook naar me toe als ze mot hebben met hun vriendje. Ik vind dat de muziekpedagoge anno nu af moet van het image „ouwe tante waar je eens per week verplicht zit te zweten", zegt Riet Kallen, van wie haar eigen vader eens beweerde: „Een stem als een kraai," te heb ben, een uitspraak die ja ren later gelogenstraft zou worden door Riets conservato- riumdiooen-te Ainnie Woud, die zei: „Kind je hebt goud in je keel". (Van onze correspondent) PARIJS De Fransen hebben berekend dat elke inwoner van hun land elke dag 700 gram afval wegwerpt, hetgeen per jaar en per inwoner neerkomt op 250 kilo. Van deze hoeveelheid worden 91 kilo gevormd door verpakking van allerlei aard. Dat betekent dus dat 34 procent van alle afval bestaat uit verpakking en dat men jaarlijks dus 4,55 miljoen ton gebruikt verpakkings materiaal moet kwijtraken. In 1980 zal het verpakkings materiaal 40 procent van alle afval vormen en dat zal dan gelijk zijn aan het totale ge wicht vast verpakkingsmate riaal van thans, en het volume zal dat van nu aanzienlijk overtreffen. Over acht jaren moet elke inwoner dus per dag 1,6 kilo afval kwijtraken en aangezien het verpakkings materiaal daar een indrukwek kend percentage van vormt, probeert men maatregelen te nemen om het probleem op te lossen. Er is nu een commissie ge vormd waarin fabrikanten van verbruiksgoederen, fabrikan ten van verpakkingsmateriaal, vertegenwoordigers van ver koopsorganisaties en van vuil- vernietigi-ngsbedrijvèn zitting hebben om een oplossing onder ogen te zien van een probleem dat binnen zeer afzienbare tijd acuut dreigt te worden. Maar alvorens deze commissie haar rapport uitgebracht heeft, wil men tot concrete maatregelen komen, die, hoewel noodge dwongen beperkt, toch een al lereerste resultaat opleveren en de bevolking gevoelig ma ken voor het probleem en voor de rol die deze bij de oplos sing daarvan kan spelen. Deze eerste actie bestaat uit de operatie „Vacances Propres 1972", dus „Zindelijke vakantie 1972". Uit de naam blijkt dat men allereerst wil proberen de natuurvervuiling tengevolge van de concentratie van va kantiegangers te bestrijden. Dit zeer speciale aspect van de milieuvervuiling neemt in de vakantiemaanden op de plaat sen waar de vakantiegangers zich concentereren en langs de wegen n-aar deze concentraties, onrustbarende afmetingen ai. Enkele jaren geleden al heeft men vastgesteld dat men de jaarlijkse vakantiemigratie van bepaalde buitenlandse bezoe kers door Frankrijk kon vast stellen op de wijze waarop „Klein Duimpje" tewerk ging: door de aanwezigheid van be paald „nationaal verpakkings materiaal" dat op picknick plekjes langs de wegen aange troffen werd. De trek van Ne derlandse vakantiegangers bleek op deze wijze gemakke lijk vast te stellen omdat hun traject gekenmerkt was met dan 3000 inwoners telt, kan zich niet permitteren om voor twee zomermaanden een op haaldienst en een destructiein- stallatie voor 70 ton vuil en af val per dag te organiseren. Vandaar dat de organisatie „Vacances Propres" besloten heeft plaatsen als Le Lavan- dou te hulp te komen. In de 43 geselecteerde plaatsen zijn op de drukst bezochte punten (stranden, parkeerterreinen, bossen, picknick-plekken) 6700 vuilnisbakken opgesteld van een type dat elke dag van een nieuwe plastic afvalzak voor zien wordt. Uiteraard wordt het publiek aangemoedigd zijn afval i-n deze zakken te depo neren en derhalve zijn op de „strategische punten" 450 vlag gen en 470 borden aange bracht, wat zeer de aandacht trekt (rood en wit gestreept) maa-r niettemin het landschap niet bederft. De betrokken ge meenten hebben zich verplicht de beschikbaar gestelde ver gaarbakken en -zakken aan te brengen, de borden op te stel len en de vlaggemasten te ver schaffen en verder natuurlijk de zakken weg te halen zodra deze vol zijn en het beschik baar gestelde materieel, dat definitief eigendom van de ge meente wordt te bewaken en te onderhouden. weggeworpen blikjes van een bekend nationaal merk koffie- t, melkToeristen afkomstig JTl'Op<l£[clllQa uit een aantal andere landen 1 lieten ook veel omvangrijke „sporen" achter. WARSCHAU (AP) Een jongen van 13 jaar liep het Warschaiise archeologi sche museum uit met onder de arm trots een paar nieuwe schaatsen geklemd. Hij had ze gekregen in ruil voor een prachtig paar benen schaatsen uit de 9e eeuw die hij in het noorden van het land had ge vonden. „Meer konden we hem niet geven", zei dr. Jerzy Glosik, curator van de „archeo logische nooddienst". „Nooddienst klinkt wat te groot", aldus dr. Glosik. „Die hele dienst bestaat uit mij en m'n ouwe auto. Als We worden op gebeld door iemand die denkt iets te heb ben gevonden van oudheidkundige waar de, dan pak ik mijn koffertje en ga erop af'. Sinds 1965 had hij uit heel Polen 1112 van die waarschuwingen ontvangen. De meeste betroffen aardewerk, oude wapens en munten. Ongeveer een kwart van hetgeen ge vonden wordt, heeft waarde voor Poolse musea. De beste vondst tot nu toe was een serie graven daterend uit het stenen tijd perk (4.000 voor Christus) die was aan getroffen door een kapitein van het leger terwijl deze met zijn manschappen tijdens oefeningen loopgraven aan het maken was. „Maar zoiets behoort tot de grote uit zonderingen", aldus dr. Glosik. Hij was eens bij een boer geweest die een juweel van een stenen bijl had gevon den en het ding gebruikte. „Ik kon mijn ogen niet geloven: de knaap stond er een spijker mee in te slaan. Toen ik hem vroeg de bijl af te staan aan het museum zei hij: goed, maar dan moet je me een nieuwe teruggeven". Hetgeen gebeurde. De stenen bijl staat nu op een ereplaats in het museum te Warschau. Volgens dg Poolse wet is alles wat men in de bodem vindt het eigendom van de staat. Er zijn geen bepaalde tarieven voor wat de musea betalen aan iemand die een vondst heeft gedaan. Het is meestal een zaak van goede wil en de vergoeding is altijd beneden de echte waarde van het gevondene. De hoogste vergoeding ooit betaald was 7.000 zloty (ongeveer 220 dollar) aan een vrouw die een 4000 jaar oude verzameling armbanden, colliers en ringen had gevon den, waarvan men de waarde zou kunnen schatten op zeker 6.000 dollar. Dr. Glosik hoorde eens over een grote vondst van munten. Toen hij ter plaatse aankwam liet de boer hem twee zilveren muntjes zien en zei dat dit alles was. „Maar buren vertelden me, dat hij er wel 200 had gevonden. Omdat hij wist dat die officieel niet veel waard waren, was hij met de buit naar de plaatselijke smid getogen en die had het zilver gesmolten en daar de vinder goed voor betaald". Ce organisatie die nu tegen dit soort milieuvervuiling ten strijde trekt, heeft uiteraard haar doelstellingen voor dit jaar moeten beperken en wel tot de stranden langs de Ka- naalkust, de Atlantische kust en de Middellandse Zeekust, alsmede die van twee in het centrum van het land gelegen meren. In totaal wordt de actie gevoerd op 43 uitgekozen plaatsen, waar Franse en bui tenlandse toeristen in de zo mervakantiemaanden sterke bevolkingsconcentraties schep pen. Ter illustratie van het pro bleem werd het geval van ue Lavandou aan de Middellandse Zee-kust gekozen. Buiten het vakantieseizoen telt Le Lavan dou 2.800 inwoners, die dage lijks twee ton afval „produce ren". In de vakantietijd stijgt het bevolkingstal van 2.800 tot 100.000, hetgeen betekent dat er elke dag 70.000 kilo afval afgevoerd en vernietigd -moet worden. Voor zover deze afval althans „ophaalbaar" is en niet i-n het wilde weg gedeponeerd wordt, hetgeen juist één van de betreurenswaardige ge woonten van zekere vakantie gangers is. Een gemeente, die tien maanden per jaar minder Parallel met dit alles zijn plaatselijke groepen gevormd van jongelieden die als propa gandisten optreden. Zij dragen allen een goed zichtbaar em bleem en hebben ten doel de bevolking aan te moedigen van de vuilnisbakken gebruik te maken en daarbij zelf de hel pende hand te bieden en door hun voorbeeld tot navolging aan te moedigen. Zij moeten zoveel mogelijk andere jonge ren recruteren en een „zinde lijkheidsmentaliteit" in de hand werken. Een jeugdweek- blad is bij de aangelegenheid betrokken en wijdt elke week een aantal bladzijden aan de campagne; de jongeren houden bijeenkomsten (in vrijwel elke plaats heeft het gemeentebe stuur een lokaal te hunner be schikking gesteld) en de hele campagne heeft een concours karakter. Niemand van de organisators van de camapgne heeft er met een woord over gerept, maar wij geloven ons niet te vergis sen als wij verklaren'dat zeke re bedrijven van verpakkings materiaal een en ander finan ciert met het oog op psycholo gische en zeer materiële doel stellingen. Want, als de cam pagne goed op gang is, kan aan de industriële vernietiging van de kolossale hoeveelheid ver zamelde afval zeer vermoede lijk iets verdiend worden, het geen misschien een doel is dat de middelen heiligt

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 7