Hongarije: socialisme
met menselijker gezicht
FRANKRIJK VEEGT
STRANDEN SCHOON
ARCHEOLOGIE IN POLEN
BRUG OVER DE
BOSPORUS
Riet Kallen grossiert in zangtalent
BUITENBEENTJE IN OOST-EUROPA!
DE JUFFROUW UIT GELEEN,
WAAR JE PLATEN MAAKT
binnenland
buitenland
1
Kadar
Oude garde
Moskou wat harder
Lichte vrijages
Beperkt
r- WÊÊÊÊÊ—ÊÊÊÊ—ÊKm
(Door Nick Ludington)
ISTANBOEL (AP)
Voor het eerst sinds de
Perzische keizer Darius in
500 voor Christus een vloot
schepen over de Bosporus
legde, is het weer mogelijk
te voet van Europa over
de Bosporus naar Azië te
gaan, maar het moet
wel iets van een berggeit
hebben. De overtocht kan
worden gemaakt over een
van de twee stalen matten
welke de twee 165 m hoge
torens op beide continenten
verbinden over een afstand
van 1.074 m. De matten
worden gebruikt om de
hoofdkabels te spannen van
de Bosporusbrug welke 30
miljoen dollar gaat kosten
en de eerste vaste verbin
ding over de Bosporus tus
sen Europa en Azië wordt.
Voor de wandeling moet
je jie vijf minuten lang in
een open bood lartien ophij
sen langs de buitenkant
van een van de brugge-
torens.
Toen ik bovenkwam,
merkte ik op dat dit een
goedie manier was om vast
te stellen of je hoogtevrees
had. „Maak je maar geen
zorgen. Het is allemaal ste
vig en overal zijn leunin
gen," zo zei Jerry Gur-
ney, de ingenieur die voor
het Lonidense raadgevende
ingenieursbureau Preemian
Fox die leiding van de
bouw heeift. Bovenop de to
ren - even hoog als een
gebouw v-an 55 etages - is
het uitzicht de moeite
waard, tenminste ais je je
ogen nog durft open te
doen.
Een Russische vraohtboiot
koerste diep beneden van
de Zwarte Zee naar de
Middellandse Zee. Veerbo
ten zagen er uit als speel
goed in een bad met aan
beide kanten van de straat
op de achtergrond de mina
retten van Istaoboel.
Aan de Aziatische kant
schijnt het Beylerbey-pa-
leis, dat eens door die Otto
maanse sultans werd ge
bruikt, voor rococo-contrast
met de grijze stalen torens
te moeten zorgen. Turkse
werklieden liepen over de
zwiepende mat met leunin
gen om de eerste van de
10.450 gegalvaniseerde sta
len draden van 5 mm te
spannen, die nodig zijn
voor een der twee hoofdika-
bels, die een draagvermo
gen hebben van 15.400 ton.
Gurney vertelde diat de mat
in het begin door de wind
wel drie meter verschoven
was. Toen hij tekenen van
paniek bemerkte, liet hij
daarop vlug volgen, dat de
mat nu door een stelsel ka
bels op zijn plaats wordt ge
houden. De brug die ge
bouwd wordt door de Brit
se Cleveland Bridge and
Engineering Co. en de
Westdiuitse Hochtief AG,
moet volgend jaar juli
klaar zijn.
De zes rijbanen zullen
per jaar naar schatting 7.5
miljoen voertuigen te ver
werken krijgen. Op het
ogenblik zetten de veerboten
per jaar 4.5 miljoen voer
tuigen over. De Bosporus
brug wordt op drie na de
langste hangbrug ter we
reld. Langer zijn de Verra-
zano Narrows, de Golden
Gate en de Mackinac brug
gen in de VS.
Lovend over de stalen matten hoog hoven (Je Bosporus,
gaat een eeuwenoude wens in vervulling: er komt een brug
van Europa naar Azië.
BOEDAPEST (UPI) Hongarije, een buiten
beentje in het Oosteuropese communistische blok,
koestert zich in de zon van een opmerkelijk herstel.
Benijd door minder succesvolle buren en met argwaan
bekeken door Moskou heeft het land de laatste jaren
de levensomstandigheden verbeterd, de binnenlandse
pressie verminderd en het socialisme een menselijker
gezicht gegeven. Boedapest, zo schrijft een speciale
verslaggever van UPI, is ongetwijfeld de vrolijkste
stad in Oost-Europa. Ze heeft meer te bieden op het
gebied van consumptiegoederen, meer verlichting en
meer afwisseling. Het levensritme is er ook wilder.
De socialistische buren stromen er samen om eens
wat verfrissende lucht in te ademen.
hoogte in. De winkels bieden
meer luxe goederen, inclusief
Franse parfums, Schotse whis
ky en Italiaanse aperitieven.
Hoe kunnen de mensen zich
dit veroorloven? De vraag
wordt beantwoord met het op
halen van de schouders. De
regering heeft zware belastin
gen ingevoerd ter besnoeiing
van de hoge inkomens die op
vrij grote schaal bestaan.
Fanatici die naar de zuiver
heid van de doctrine streven,
luiden de alarmklok tegen het
afglijden van het land naar
bourgeois-gewoonten en -sma
ken, die te veel nadruk leggen
op de goede dingen van het
leven en te weinig op het
hogere doel van de dictatuur
van het proletariaat. Te oor
delen naar de verschijnselen
van alledag is hun aanhang
gering.
De Hongaarse partijsecretaris Janos Kadar (links), hier in
gezelschap van de Sovjetrussische partijsecretaris Breznjev.
De markt in de Hongaarse hoofdstad is er een oud vertrouwd,
romantisch beeld.
Dit alles heeft de laatste
jaren plaatsgevonden sinds
de regering naar nieuwe
hervormingen greep die de
deuren openden voor meer
initiatief op het gebied van
industrie en produktie, die
de particulieren stimuleer
den, die hét winstprincipe
in bedrijven introduceerden
en korte metten maakten
met oude onrealistische
prijsstructuren. Het hervor
mingsplan, dat nu in zijn
vijfde jaar is, heeft de zo
gewenste stuwkracht gele
verd, hoewel het ook grote
problemen heeft veroor
zaakt die nu reeds donkere
wolken vormen boven het
beeld van de „goudmijn"
naar communistisch model.
Met bescheiden reserves is
het land de grenzen van zijn
economische expansie gena
derd zoals die in het vijfjaren
plan zijn aangegeven, sneller
zelfs dan het zelf blijkbaar had
verwacht. Hongarije moet zijn
stappen ook zeer zorgvuldig
doen, met mensen van de har
de lijn in eigen land en met
Moskou dat een kritisch oog
heeft gericht op wat traditio
nalisten kunnen zien als een
verwerpelijke weg naar ver
raderlijke liberalisering en de
centralisatie. Het regime, zich
duidelijk bewust van de val
kuilen, koerst met berekende
omzichtigheid. Het kruipt weer
wat in zijn schulp en heeft al
een begin gemaakt met het
vertragen van de „rit naar de
welvaart". Het heeft dit ge
daan om enigszins tegemoet te
komen aan economische en
financiële druk van binnen uit
en bange vermoedens de kop
in te drukken van zijn bond
genoten, met name van de
Sovjet-Unie, omdat het bijna
volledig afhankelijk is van
Moskou wat de aanvoer van
grondstoffen betreft.
De betrekkelijk ontspannen
situatie van dit moment is
voortgevloeid uit het vredes
aanbod dat partijleider Janos
Kadar een jaar of tien geleden
deed: „Hij die niet tegen ons
is, is voor ons." Sinds die tijd
heeft Kadar, die kortelings zijn
60e verjaardag vierde, een
vastberaden koers gevolgd die
zijn regime voor de communis
ten minder controversieel heeft
gemaakt.
Gerespecteerd door Moskou
schopt Kadar niet tegen de
basis van aanvaarde commu
nistische principes, noch tegen
het kader waarin ze zijn ge
plaatst. Maar binnen dit ka
der heeft het regime een gro
tere flexibiliteit ontwikkeld,
aangepast aan de moderne tijd
en de werkelijkheid. Vergist u
niet, dit is een communistisch
land, met één politieke partij
en met alles wat daar verder
nog aan verbonden is. Maar
het heeft gepoogd, met duide
lijk succes in vergelijking met
zijn bondgenoten, de levens
omstandigheden te verbeteren,
meer rekening te houden met
de consument en de sfeer te
ontspannen door zijn economie
in de richting van de onderlinge
concurrentie te leiden.
De oude garde, in Hongarije
even goed als elders in het
oosten, houdt niet van deze
Ontwikkeling. Ze zit vol wam
trouwen. De oude garde heeft
een onvervreembare hang naar
het behoud van haar functies
en haar macht die ze nu lang
zaam ziet verschrompelen. De
nieuwe strategie vereist be
roeps- zowel als partij-training
en verloopt volgens een mo
derner, meer aan het westen
aangepast, proces dat de oud'
jes vreemd is. De nieuwlichters
zijn uit op het maken van
winst en eventuele concurren
tie met het westen. Rusland
schijnt tot nu toe met deze
trend mee te gaan, argwanend
en met tegenzin, maar des
ondanks voorzichtig om moei
lijkheden met zijn Hongaarse
bondgenoot te vermijden. Per
slot van rekening zijn er ver
schillende Russische divisies in
het land en blijft Hongarije
afhankelijk van de Russische
grondstoffen en de Russische
markt. Vanuit het standpunt
van Moskou bezien zijn dit
enkele belangrijke waarbor
gen.
Toch schijnt Moskou onlangs
enigszins harder te zijn gewor
den. De Hongaarse leiders gin
gen herhaalde malen naar de
Russische hoofdstad om op
lange termijn grondstoffen en
andere voorraden los te peu
teren opdat Hongarije in staat
zou zijn plannen te maken voor
het eind van de jaren zeventig
en begin tachtig. Ondanks lang
durig aanhouden hebben de
Russen nog niet geantwoord,
De Hongaarse plannenmakers
zijn nu voorlopig onthand.
De Russen willen de zeker
heid dat ze hun geld op rede-
lijke voorwaarden terugkrijgen
en schijnen onder meer ook
te streven naar Hongaarse
deelname aan en kostendeling
in de produktie van Russische
grondstoffen. Xwee derde van
de Hongaarse handel wordt af
gewikkeld met Rusland en de
andere socialistische staten en
het vooruitzicht op westerse
samenwerking en leningen
schijnt daarom, zeker in de na
bije toekomst, erg beperkt.
Intussen heeft de regering,
bezorgd over de wolken aan
de horizon, het niveau van de
investeringen, dat het afgelopen
jaar te hoog was, verlaagd.
Door de economie op deze
wijze af te koelen hoopt zij
ernstige complicaties uit de
weg te gaan.
De prijzen zijn over het alge
meen goed onder controle ge
houden met een stijging van
drie procent per jaar. De lonen
zijn iets meer verhoogd, onder
meer ook om tekorten die in
het verleden bestonden aan te
vullen. De inkomens zijn echter
nog aan de lage kant en zijn
enkel aantrekkelijker gemaakt
door lage huren en lage ver
voerskosten.
Desalniettemin is het aantal
auto's aanzienlijk toegenomen
en zijn de wachtlijsten lang.
Het woningbezit neemt sterk
toe, al schieten de prijzen de
GELEEN „Belt me daar laatst een man uit Tilburg
aan met een naar schatting 12-jarig meisje aan de hand,
en zegt: „Juffrouw ik wil dat ze zo gauw mogelijk platen
gaat maken, zodat ik een girote bungalow kan bouwen".
Meneer, zeg ik, daar is de deur".
Zamgpeda-goge Riet Kallen
(36) uit Geleen wordt die laat
ste tijd vaak geconfronteerd
met dergelijke krasse uitspra
ken, sinds de g-rammofoonpla-
tenmiaatschappijem opvallend
veel belangstelling voor haar
pupillen aan de dag leggen.
Hierdoor heeft ze bij de tie
ners, die dromen van een met
gouden platen geplaveide
showbiiz-oarrdère, de bijnaam
„De juffrouw waar je gauw
platen maakt" veroverd.
Dikke plakboeken, gevuld met
grote krantenartikelen en re
censies getuigen van successen.
We bladeren ze door in haar
flat aan de Jios Klijnenlaan,
waar de woonkamer is opge
tast met een grote antieke
klok, een piano, allerhande
snuisterijen en foto's. Op de
achtergrond klinkt uit een hd-
fi-dn-stallaitie klassieke mu
ziek, die in de loop van het
gesprek moet wij-ken voor La
tijns-Amerikaanse harpklanken
Enkele opmerkelijke gegevens
uit haar plaksel-archief: de 14-
jarige Coby Dijk uit Sittard
haar eerste privéleerlinge
maakt na een half jaar les
haar ereste single bij Phono
gram. Geraldine Janssen uit
Stein krijgt eten platencontract
bij „Polydor", Wdesje Bakkers
uit Schimmen vindt na 4 maan
den zangles onderdak bij pla-
tenreus „Bovemta" en maakt 1
singles. Niet op de plaat maar
wel sucoesvol zijn bijvoor
beeld Astrid Vermieeren uit
Houthem (optreden voor radio
Luxemburg), Madeleine Pey-
nenborg uit Tilburg (opgeno
men in „Europees Jongeren
koor" voor Helsinki), Leon
van der Plas uit Rosmalen (re
gelmatig hoofdrollen in operet
tes), Monique Wijters uit Til
burg (finaliste in Cabaret der
Onbekenden" en Elsa Quix
uit Maastricht (gecontracteerd
door de Belgische cbansonre-
velatie MieJ Cools).
De alt- en mezzo-sopraan Riet
Kallen, onder meer docente
aan de Tilburgse muziekschool
en verbonden aan de BOGG
(Bond van Amateur Operette-
en Operagezelschappen), is
vanwege haar vrijages met het
lichte genre een solitaire
vrouw in de klassieke muziek
wereld en haar pedagogische
methodieken worden dioor or
thodoxe vakgenoten nogal eens
laatdunkend gadegeslagen.
Dat lapt ze aan haa-r laars,
„want," zo vindt Riet, „een
kind van 13 jaar kun je niet
vol stoppen met muziek van
Bach of Mahler. Zoiets doodt
alle animo voor de muziek.
Als ik een nieuwe leerling (e)
aanneem vraag ik meteen: wat
zing je het liefst? Als het
kind dan zegt: Juffrouw, ik
zing zo graag liedjes van Nana
Mouskouri of Joan Baez, dan
mag dat van mij. Zodoende
kweek je interesse voor de
muziek. Als ze maar niet aan
komen dragen met smartlap
pen, wiant dian zijn ze bij mij
aan het verkeerde adres. Goe
de lichte muziek is beslist niet
minderwaardig. Die interesse
van mijn kant voor het lichte
werk is iets van de laaitste ja
ren. Van kindsbeen af ben ik
geboeid door de klassieke mu
ziek, met name belcanto en
oratorium. Toen ik 13 was
kendie ik alle klassieke vocalis
ten niet zo goed ais de tieners
nu die popgaden".
Ofschoon Riet KaEen regelma
tig platentalent aflevert is
haar flait geenszins een kweek-
stiatiian voor showsterren. Mo
menteel geeft ze privéles aan
ruim 50 leerlingen, en alleen
aan jongelui waarin ze iets
ziet, wil ze ha-ar muziekkennis
slijten. Een 30-jarige huismoe
der diie onlangs bij haar aan
klopte met de wens schlager
zangeres te wordn, kreeg van
Riet te horen: „Sorry me
vrouw, maar daar bent u te
oud voor". Over de snelle suc
cessen van haar pupillen wil
Riet Kallen kwijt: „Een kind
dlat muzieklessen krijgt wil
wel eens iets anders dian eens
per week een half uur naast
die piano van de m-uziekjuf-
frouw staan zingen. Vandaar
dat ik kinderen die daarvoor
rijp zijn naar een talentenjacht
stuur, en als ik vind dat er
onmiskenbaar talent sluimert
stel ik alle3 in het werk om
de jongelui voor de radio of
teevee, dan wel op de plaat te
krijgen".
De vaderlandse platenmaat
schappijen bellen Riet regel
matig om ha-ar in verband met
rijpend talent te consulteren.
Zou ze zelf iets voelen voor
een licht zwart schijfje? „Ik?
Oh nee hoo. Ik zou dit genre
niet kunnen en niet willen zin
gen. Mijn stem is uitgesproken
klassiek, en alleen die muziek
wil ik vertolken. Samen iets
met kinderen in de lichte mu
ziek doen vind ik fijn. Dat is
mijn hobby. Trouwens, wat ik
doe gaat verder dan de mu
ziek. De jongelui komen ook
naar me toe als ze mot hebben
met hun vriendje. Ik vind dat
de muziekpedagoge anno nu af
moet van het image „ouwe
tante waar je eens per week
verplicht zit te zweten", zegt
Riet Kallen, van wie haar eigen
vader eens beweerde: „Een
stem als een kraai," te heb
ben, een uitspraak die ja
ren later gelogenstraft zou
worden door Riets conservato-
riumdiooen-te Ainnie Woud, die
zei: „Kind je hebt goud in je
keel".
(Van onze correspondent)
PARIJS De Fransen hebben berekend dat elke
inwoner van hun land elke dag 700 gram afval wegwerpt,
hetgeen per jaar en per inwoner neerkomt op 250 kilo.
Van deze hoeveelheid worden 91 kilo gevormd door
verpakking van allerlei aard. Dat betekent dus dat 34
procent van alle afval bestaat uit verpakking en dat
men jaarlijks dus 4,55 miljoen ton gebruikt verpakkings
materiaal moet kwijtraken.
In 1980 zal het verpakkings
materiaal 40 procent van alle
afval vormen en dat zal dan
gelijk zijn aan het totale ge
wicht vast verpakkingsmate
riaal van thans, en het volume
zal dat van nu aanzienlijk
overtreffen. Over acht jaren
moet elke inwoner dus per dag
1,6 kilo afval kwijtraken en
aangezien het verpakkings
materiaal daar een indrukwek
kend percentage van vormt,
probeert men maatregelen te
nemen om het probleem op
te lossen.
Er is nu een commissie ge
vormd waarin fabrikanten van
verbruiksgoederen, fabrikan
ten van verpakkingsmateriaal,
vertegenwoordigers van ver
koopsorganisaties en van vuil-
vernietigi-ngsbedrijvèn zitting
hebben om een oplossing onder
ogen te zien van een probleem
dat binnen zeer afzienbare tijd
acuut dreigt te worden. Maar
alvorens deze commissie haar
rapport uitgebracht heeft, wil
men tot concrete maatregelen
komen, die, hoewel noodge
dwongen beperkt, toch een al
lereerste resultaat opleveren
en de bevolking gevoelig ma
ken voor het probleem en voor
de rol die deze bij de oplos
sing daarvan kan spelen.
Deze eerste actie bestaat uit
de operatie „Vacances Propres
1972", dus „Zindelijke vakantie
1972". Uit de naam blijkt dat
men allereerst wil proberen de
natuurvervuiling tengevolge
van de concentratie van va
kantiegangers te bestrijden.
Dit zeer speciale aspect van de
milieuvervuiling neemt in de
vakantiemaanden op de plaat
sen waar de vakantiegangers
zich concentereren en langs de
wegen n-aar deze concentraties,
onrustbarende afmetingen ai.
Enkele jaren geleden al heeft
men vastgesteld dat men de
jaarlijkse vakantiemigratie van
bepaalde buitenlandse bezoe
kers door Frankrijk kon vast
stellen op de wijze waarop
„Klein Duimpje" tewerk ging:
door de aanwezigheid van be
paald „nationaal verpakkings
materiaal" dat op picknick
plekjes langs de wegen aange
troffen werd. De trek van Ne
derlandse vakantiegangers
bleek op deze wijze gemakke
lijk vast te stellen omdat hun
traject gekenmerkt was met
dan 3000 inwoners telt, kan
zich niet permitteren om voor
twee zomermaanden een op
haaldienst en een destructiein-
stallatie voor 70 ton vuil en af
val per dag te organiseren.
Vandaar dat de organisatie
„Vacances Propres" besloten
heeft plaatsen als Le Lavan-
dou te hulp te komen. In de
43 geselecteerde plaatsen zijn
op de drukst bezochte punten
(stranden, parkeerterreinen,
bossen, picknick-plekken) 6700
vuilnisbakken opgesteld van
een type dat elke dag van een
nieuwe plastic afvalzak voor
zien wordt. Uiteraard wordt
het publiek aangemoedigd zijn
afval i-n deze zakken te depo
neren en derhalve zijn op de
„strategische punten" 450 vlag
gen en 470 borden aange
bracht, wat zeer de aandacht
trekt (rood en wit gestreept)
maa-r niettemin het landschap
niet bederft. De betrokken ge
meenten hebben zich verplicht
de beschikbaar gestelde ver
gaarbakken en -zakken aan te
brengen, de borden op te stel
len en de vlaggemasten te ver
schaffen en verder natuurlijk
de zakken weg te halen zodra
deze vol zijn en het beschik
baar gestelde materieel, dat
definitief eigendom van de ge
meente wordt te bewaken en
te onderhouden.
weggeworpen blikjes van een
bekend nationaal merk koffie- t,
melkToeristen afkomstig JTl'Op<l£[clllQa
uit een aantal andere landen 1
lieten ook veel omvangrijke
„sporen" achter.
WARSCHAU (AP) Een jongen van
13 jaar liep het Warschaiise archeologi
sche museum uit met onder de arm trots
een paar nieuwe schaatsen geklemd. Hij
had ze gekregen in ruil voor een prachtig
paar benen schaatsen uit de 9e eeuw die
hij in het noorden van het land had ge
vonden.
„Meer konden we hem niet geven", zei
dr. Jerzy Glosik, curator van de „archeo
logische nooddienst".
„Nooddienst klinkt wat te groot", aldus
dr. Glosik. „Die hele dienst bestaat uit
mij en m'n ouwe auto. Als We worden op
gebeld door iemand die denkt iets te heb
ben gevonden van oudheidkundige waar
de, dan pak ik mijn koffertje en ga erop
af'.
Sinds 1965 had hij uit heel Polen 1112
van die waarschuwingen ontvangen. De
meeste betroffen aardewerk, oude wapens
en munten.
Ongeveer een kwart van hetgeen ge
vonden wordt, heeft waarde voor Poolse
musea. De beste vondst tot nu toe was een
serie graven daterend uit het stenen tijd
perk (4.000 voor Christus) die was aan
getroffen door een kapitein van het leger
terwijl deze met zijn manschappen tijdens
oefeningen loopgraven aan het maken was.
„Maar zoiets behoort tot de grote uit
zonderingen", aldus dr. Glosik.
Hij was eens bij een boer geweest die
een juweel van een stenen bijl had gevon
den en het ding gebruikte. „Ik kon mijn
ogen niet geloven: de knaap stond er een
spijker mee in te slaan. Toen ik hem
vroeg de bijl af te staan aan het museum
zei hij: goed, maar dan moet je me een
nieuwe teruggeven". Hetgeen gebeurde.
De stenen bijl staat nu op een ereplaats in
het museum te Warschau.
Volgens dg Poolse wet is alles wat men
in de bodem vindt het eigendom van de
staat.
Er zijn geen bepaalde tarieven voor wat
de musea betalen aan iemand die een
vondst heeft gedaan. Het is meestal een
zaak van goede wil en de vergoeding is
altijd beneden de echte waarde van het
gevondene.
De hoogste vergoeding ooit betaald was
7.000 zloty (ongeveer 220 dollar) aan een
vrouw die een 4000 jaar oude verzameling
armbanden, colliers en ringen had gevon
den, waarvan men de waarde zou kunnen
schatten op zeker 6.000 dollar.
Dr. Glosik hoorde eens over een grote
vondst van munten. Toen hij ter plaatse
aankwam liet de boer hem twee zilveren
muntjes zien en zei dat dit alles was.
„Maar buren vertelden me, dat hij er
wel 200 had gevonden. Omdat hij wist dat
die officieel niet veel waard waren, was
hij met de buit naar de plaatselijke smid
getogen en die had het zilver gesmolten
en daar de vinder goed voor betaald".
Ce organisatie die nu tegen dit
soort milieuvervuiling ten
strijde trekt, heeft uiteraard
haar doelstellingen voor dit
jaar moeten beperken en wel
tot de stranden langs de Ka-
naalkust, de Atlantische kust
en de Middellandse Zeekust,
alsmede die van twee in het
centrum van het land gelegen
meren. In totaal wordt de actie
gevoerd op 43 uitgekozen
plaatsen, waar Franse en bui
tenlandse toeristen in de zo
mervakantiemaanden sterke
bevolkingsconcentraties schep
pen.
Ter illustratie van het pro
bleem werd het geval van ue
Lavandou aan de Middellandse
Zee-kust gekozen. Buiten het
vakantieseizoen telt Le Lavan
dou 2.800 inwoners, die dage
lijks twee ton afval „produce
ren". In de vakantietijd stijgt
het bevolkingstal van 2.800 tot
100.000, hetgeen betekent dat
er elke dag 70.000 kilo afval
afgevoerd en vernietigd -moet
worden. Voor zover deze afval
althans „ophaalbaar" is en niet
i-n het wilde weg gedeponeerd
wordt, hetgeen juist één van
de betreurenswaardige ge
woonten van zekere vakantie
gangers is. Een gemeente, die
tien maanden per jaar minder
Parallel met dit alles zijn
plaatselijke groepen gevormd
van jongelieden die als propa
gandisten optreden. Zij dragen
allen een goed zichtbaar em
bleem en hebben ten doel de
bevolking aan te moedigen van
de vuilnisbakken gebruik te
maken en daarbij zelf de hel
pende hand te bieden en door
hun voorbeeld tot navolging
aan te moedigen. Zij moeten
zoveel mogelijk andere jonge
ren recruteren en een „zinde
lijkheidsmentaliteit" in de
hand werken. Een jeugdweek-
blad is bij de aangelegenheid
betrokken en wijdt elke week
een aantal bladzijden aan de
campagne; de jongeren houden
bijeenkomsten (in vrijwel elke
plaats heeft het gemeentebe
stuur een lokaal te hunner be
schikking gesteld) en de hele
campagne heeft een concours
karakter.
Niemand van de organisators
van de camapgne heeft er met
een woord over gerept, maar
wij geloven ons niet te vergis
sen als wij verklaren'dat zeke
re bedrijven van verpakkings
materiaal een en ander finan
ciert met het oog op psycholo
gische en zeer materiële doel
stellingen. Want, als de cam
pagne goed op gang is, kan aan
de industriële vernietiging van
de kolossale hoeveelheid ver
zamelde afval zeer vermoede
lijk iets verdiend worden, het
geen misschien een doel is dat
de middelen heiligt