neo
kolonialisme of
symbool voor
onderdrukking
CHINESE VLAG
IN AFRIKA:
symbool tegen
DUITSER ONTWIKKELT
REVOLUTIONAIRE
BEVLOEIINGSMETHODE
Armen zijn niet welkom in Djakarta
„De verouderde opvattingen over
China moeten nu snel verdwijnen'
Akkerland
in landen
met
weinig
water
AMBITIES
BIJGEDRAAID
REVOLUTIE
LEGER
Proefinstallaties in Tunesië en Griekenland
binnenland
buitenland
WONDEREN
BOEREN
PLATGEBRAND
een militaire staatsgreep
werd afgezet en Chinese di
plomaten het land uit wer
den gezet.
Andere Afrikaanse landen
begonnen eveneens Chinese
diplomaten uit te wijzen.
Met het uitbreken van de
culturelerevolutie in China
verdwenen bijna alle Chine
se gezanten van het toneel.
De houding van enkele Af
rikaanse landen is het afge
lopen jaar met 180 graden
bijgedraaid. „Verouderde op
vattingen over China moeten
nu snel verdwijnen", schreef
de Ethiopische „Herald" na
de toelating van China tot de
Verenigde Naties. „Het land
is een vredesmacht en vormt
•geen bedreiging voor de or
de", aldus het blad. Dit is
duidelijk ook het standpunt
van Senegal, Ghana, Kame
roen en andere Afrikaanse
landen, die zich in het verle
den van China hebben gedis-
tancieerd, maar die geloven
dat China zich correcter
zal gedragen nu het interna
tionaal is aanvaard. Andere
Afrikaanse staten zijn daar
nog niet zo zeker van. Hoe
sterk de standpunten van de
Afrikaanse landen over de
waarde van de Chinese in
vloed op het continent uiteen
lopen, blijkt wel uit de stem
menverhouding binnen de
Ver. Naties over de toetre
ding van de Chinese volksre
publiek. 19 Onafhankelijke
zwarte Afrikaanse staten
steunden de toetreding van
China tot de Verenigde Na
ties, terwijl 14 zich er tegen
uitspraken.
In Kinshasa in Zaire werd
op de radio gewaarschuwd
na het bekend worden van de
uitstoting van Taiwan en de
toetreding van de Chinese
volksrepubliek tot de Vere-
nide Naties, dat ondanks Pe-
kings „honingzoete beloften"
Mao nog steeds ambities
koestert in Centraal Afrika.
Aan de andere kant van de
rivier de Kongo ligt Brazza
ville, waar de Chinezen hard
aan het werk zijn om staats
boerderijen te bouwen.
Westerse diplomaten in
Lagos zijn niet bezorgd over
de Chinezen, die nahr hun
overtuiging geen bedreiging
vormen voor de westerse en
Afrikaanse belangen. Zij
wijzen op de trotse strijd
voor onafhankelijkheid in de
Afrikaanse staten en hun
streven naar onpartijdig
heid.
„De meeste landen van de
derde wereld zullen eerder
het maoïsme bewonderen
dan het in de praktijk bren
gen. China's ijzeren discipli
ne, corruptievrije bureaucra
tie en onbuigzame toewijding
schrikken de Afrikanen af,
die zo ongeveer de grootste
pretmakende kapitalisten
van de wereld zijn", aldus
een westers diplomaat.
„Geen enkele Afrikaanse di
plomaat wil met vakantie
naar Peking of zijn kinderen
naar een Chinese school stu
ren of Chinese goederen ko
pen", aldus een andere wes
terse diplomaat. „Zij gaan al
lemaal naar Engeland of
Frankrijk, de Verenigde Sta
ten en de Sovjet-Unie".
Haile Selassie: lening van 84 miljoen dollar.
Tijdens het hoogtepunt van
de Chinese subversieve ac
ties in Afrika verklaarde
Tsjou na een reis langs tien
Afrikaanse landen: „De toe
stand in Afrika is rijp voor
een revolutie". In drie jaar
tijd scheen daar een einde
aan te komen, toen de Gha-
nese pro-Chinese leider
Kwame Nkx-umah tijdens
zijn verblijf in Peking door
De poreuze kunststof- slangen worden, zoals hier in Tunesië, machinaal in de
grond ingegraven. Later kan de hele bevloeiingsinstalla- tie volautomatisch worden
bestuurd.
LAGOS (AP) De
vuurrode vlag van de
Chinese volksrepubliek
hangt slap omlaag van
de nieuwe Chinese am
bassade in de zwoele
lucht van de Westafri-
kaanse hoofdstad. Het
is het symbool van de
Chinese invloed op een
continent, dat scherp
verdeeld is over de-toe
nemende Chinese activi
teit. De erkenning van
China door Nigeria, dat
van alle Afrikaanse sta
ten de grootste bevol
king heeft, betekende
een belangrijke over
winning voor het diplo
matieke offensief van
de Chinese volksrepu
bliek in Afrika.
Voor sommige Afrikaanse
lauden is de Chinese vlag
het symbool tegen het „neo
kolonialisme". China kan
voor hen als bevriende su
permacht hxin belangen in de
veiligheidsraad van de Vere
nigde Naties verdedigen.
Voor andere Afrikaanse lan
den betekent de Chinese
vlag het symbool voor onder
drukking en machtsoverna
me, die de Chinezen volgens
sommige Afrikaanse leiders
in woord hebben afgezworen,
maar niet in de geest.
Wat haar motieven ook mo.
gen zijn, China is druJk bezig
haar invloed in Afrika xiit te
breiden. In één jaar tijd is
de Chinese volksrepubliek
door negen Afrikaanse staten
erkend: Ethiopië, Nigeria,
Kameroen, Sierra Leone,
Guinee, Togo, Rwanda, Sene
gal en Ghana. Er zijn andere
voorbeelden van de groeien
de Chinese invloed in Afri
ka: tijdens een zesdaags be
zoek van Haile Selassie van
Ethiopië aan Peking kreeg
hij een lening van 84 min.
Am. dollars voor de ontwik
keling van de_ Ethiopische
landbouw. China heeft 400
min. dollar geïnvesteerd in
de Tanzam spoorweg, die de
kopermijnen van Zambia
met Dar-Es-Salaani aan de
Indische Oceaan verbindt. De
invloed van China is doorge-
Kwame Nkruhma: afgezet tijdens China-reis.
dx-ongen in Mauritanië aan
de Westkust, waar de Chine
zen een haven in Noulbchott,
de hoofdstad, zullen aanleg
gen.
In Kongo Brazzaville, het
voormalige Franse KSngo,
hebben de Chinezen ei-in toe
gestemd om het potentieel
van het Kongolese leger zo
wel in uitrusting als perso
neel uit te breiden. De Chi
nezen hebben ook medische
centra in Mauretanië opge
licht en in Mali hebben zij
de suikerproduktie ontwik
keld. Bovendien leiden zij
guerrillastrijders op om de
blanke regimes in Zuid-Afid-
ka, Rhodesië en in de Portu
gese koloniën omver te wer
pen. In Zambia bouwden de
Chinezen wegen, in Somalië
bronnen, in Guinee een siga-
rettenfabriek en in Sierra
Leone hebben zij de aanleg
van rijstvelden ter hand ge
nomen. In Nigeria delen zij
kleine rode Mao-boekjes uit,
in Algerië helpen zij bij de
bouw van een aardewerkfa-
bx-iek. Er zijn geerr exacte
cijfers van de Chinese hulp
aan Afrika bekend. De schat
tingen lopen uiteen van 150
miljoen dollar tot300 mil
joen dollar over de periode
vanaf het einde van de vijf
tiger jaren tot 1969. De
meeste hulp gaat naar de
speciale bondgenoten van
China: Algerië, Mauritanië,
Tanzania, Kongo-Brazzaville
en Guinee. De Chinezen
schijnen van tactiek veran
derd te zijn, sinds de eerste
jax-en van de Afrikaanse on
afhankelijkheid elf jaar gele
den, toen zij met revolutio
naire retoriek en instruc
teurs in subversieve activi
teiten kwamen. In Ghana
hebben de Chinezen een ge
heim opleidingskamp voor
guerrillastrijders, die worden
geti'aind om te vechten tegen
de blanke minderheidsi-ege-
ringen in Afrika.
In klimaatkamers en kassen test dr. Wolfgang Stander (tweede van rechts)
zijn revolutionaire ondergrondse bewateringsmethode. Bij een kwart van het
anders gebruikelijke waterverbruik kan een veelvoud van de huidige oogstop
brengst worden bereikt.
DJAKARTA (UPI) De
hoofdstad van Indonesië is be
zig snel te veranderen in een
stad voor de in opkomst zijnde
elite, waar geen plaats is voor
armen. „Ik wil niet, dat deze
stad een tweede Calcutta
wordt", heeft de burgemeester
van Djakarta, Alj Sadikin, ge
zegd. Twee jaar geleden ver
klaarde Sadikin de stad „ge
sloten" voor de werklozen, die
door overbevolking en de ge
volgen van het invoeren van
moderne landbouwmethoden
him huizen op het platteland
van Java hebben moeten ver
laten.
In 1969 een jaar voordat Sa
dikin de armen ging weren,
stroomden er meer dan 50.000
naar de stad. Tijdens 1971
liep dart aantel terug tot
16.885.
Onder het bestuur van Sadi
kin laat Djiakarta alleen dege
nen, die kunnen bewijzen dat
zij in de stad te werk gesteld
kuinnen worden en in staat
zijn bij de stadsfunctionaris-
sen een borgsom neer te tel
len, die tweemaal zo hoog is
als het bedrag voor hun terug
reis.
Nadat Indonesië in 1948 on
afhankelijk was geworden
heeft Djakarta, tot dan toe Ba
tavia geheten, meer dan vier
maal zoveel inwoners gekre
gen. Het zijn er nu 4,5 mil
joen. Deze twintig jaren van
onbeheerste groei gingen ge-
paar 1 met economische wanor
de in het land.
Terwijl oud-president' Soe-
karno zijn hoofdstad vol
bouwde met miljoenen dol
lar's kostende monumenten
sti'oomden zijn landgenoten de
stad binnen en bouwden krot-
tenwifSèn langs de spoorlijnen
en in de moerassen rond. de
stad. Honderden gingen zelfs
wonen in de riolen onder de
straten.
Sadikin, die twee jaar gele
den door de Matsaysay-stdch-
ting wei'd onderscheiden yoor
de „wonderen", die hij in een
stervende stad had verricht,
begon in 1967 Djakarta op te
vijzelaa. In dat jaar had
slecht? 15 procent van de wo
ningen in de stad elektrisch
licht en nog minder hadden
stromend water.
Vorig jaar begon Sadikin
enige orde te scheppen in de
verkeerschaos in de stad en
nam hij maatregelen om de
seizoenmigratie van 200.000
armen te keren.
Hij verklaarde het centrum
van de stad tot verboden zone
voor de „betjaks" de driewieli-
ge fietsen, die het voornaamste
transportmiddel voor zowel
mensen als goederen vormden.
Van zes uur 's ochtends tot
tién uur in de avond mogen
zij er niet komen. Sindsdien
heeft Sadikin de verboden zo
ne nog uitgebreid.
Toen de maatregelen wex'd
ingevoerd waren er 120.000
betjaks in Djakarta. Elk voer
tuig betekende werk voor
twee mannen, die elkaar bij
het moeizaam zwoegen op de
pedalen aflosten. Soms waTen
er wel 250.000 betjakrijders,
die het geld verdienden voor
het levensonderhoud van bijna
een miljoen vrouwen en kin
deren.
De meeste betjakrijders wa
ren kleine boeren uit Java,
die na het planten van de rijst
naar de stad gingen tot de
oogsttijd. Hun magere inko
men van ongeveer f 1,50 per
dag betekende dikwijls het
enige baar geld dut hun gezin
tc zien kreeg en maakte het
mogelijk dat een groot gezin
op een klein boerderijtje in
leven kon blijven.
Sinds het vér bod zijn er
naar schatting 20.000 betjaks
uitgevallen. Hun taak is over
genomen door moderne stads
bussen en kleine, driewieldge
motortaxi's. De overgebleven
betjakrijdex's hebben het moei
lijk. Zij moeten in de buiten
wijken aan de kost zien te
komen.
In maart stremden 3000 boze
betjakrijders het verkeer in de
drukke wijk Chinatown en
vielen bussen, geparkeerde au
to's en voorbijrijdende auto
mobilisten aan, nadat een van
hen op een straathoek door
een bus was gesneden en bij
dat ongeluk bewusteloos was
gex-aakt. Meer dan 175 betjak
rijders werden gearresteerd
bij het herstellen van de or
de.
Wanneer nu na tienen de
betjaks het centrum in rijden
fietsen zij traag midden op de
wegen en dwingen de automo
bilisten tot stapvoets rijden en
voorrang geven.
Tegelijk met de maatregelen
tegen de betjiaks heeft Sadikin
verboden op straat markt-
krampjes op te richten waar
eenvoudige maaltijden van
thee en gebakken, bananen
verkocht wonden.
Met vrachtwagens vol poli
tiemannen werd er tegen op
getreden. Wanneer de eigenaar
zijn vernielde stalletje weer
opbouwde werd het door de
politie eenvoudig platge
brand.
Sadikins strijd tegen de ar
moede lijkt nog maar pas be
gonnen. Het ligt niet in zijn
macht de oorzaken op te hef
fen, die de armen naar de stad
drijven. Java is een van de
dichtstbevolkte gebieden ter
wereld en de campagne voor
geboortenregeling staat nog in
de kinderschoenen. Ongeveer
80 procent van de Javaanse
bevolking kan net in leven
blijven met de verouderde en
ingewikkelde methode van
rijstbouw. Zelfs de grote zeis
wordt hierbij niet gebruikt uit
vrees voor vermindering van
de werkgelegenheid. De rijst
wordt uit traditie geoogst met
kleine- kromme mesjes die
slechts iets groter zijn dan een
zakmes.
De groene revolutie brengt
echter langzamerhand nieuwe
methodes, die het werk van
miljoenen boeren in gevaar
brengen. Werkloos en ontwor
teld zoeken zij him toevlucht
in de stad. „Voor een hongeri
ge boer zijn zelfs de vuilnis
hopen van de stad aantrekke
lijk", aldus een deskundig*.
KARLSRUHE (DAD)
Dr. Wolfgang Stander
van het Polytechnisch
Instituut in Karlsruhe
heeft een revolutionaire
bewateringsmethode ont
wikkeld. Behalve in
Duitsland zelf z^ijn er al
succesvol werkende
proefinstallaties geïnstal
leerd in Nabeul (Tune
sië) en in de laagvlakte
van Argolis in Grieken
land. Binnenkort zullen
in Koeweit en op de Ca-
narische Eilanden instal
laties worden gebouwd.
De methode die Stander
heeft, ontwikkeld gaat uit
van onderaardse water
voorziening.
Wat technici en agrono
men lange tijd voor een
utopie hebben gehouden,
wordt al ongeveer een jaar
in Tunesië en Griekenland
met succes in praktijk ge
bracht. In Tunesië bijvoor
beeld werden met de nieu
we bevloeiingsmethode bin
nen tien maanden drie oog
sten met slechts een kwart
van het anders gebruike-
lijke waterverbruik binnen
gehaald.
Voordien kon in Nabeul ten
hoogste tweemaal per jaar ge
oogst worden. Voor de Grie
ken bouwde Stander niet al
le eneen zuinige bewaterings-
installatie voor hun „dorstig
land", hij verschafte hen zelfs
een rijke zoetwaterbron, ^ie
thans de hele laagvlakte van
Ai-golis voorziet. De onderzoe
ker uit de Bondsx-epubliek had
uitgevonden, dat niet ver van
de kust bij Nauplia een sterke
zoetwaterbron in de zee uit
mondde. Met behulp van een
boogwal van beton gi'ensde hij
de zoetwaterbron van het zou
te zeewater af en kreeg zo
voldoende hoeveelheden water
voor zijn bevloeiingsinstalla-
ties.
De onderaardse bewaterings-
installaties bestaan uit poreu
ze kunststofslangen, die onge
veer 50 cm diep in afstanden
van een tot twee meter in
gegraven worden. Gemeten
naar de hoge kosten voor be-
sproeiingsmstallaties zijn de
onderhoudskosten voor onder-
gi'ondse bewatering gering.
Daar men de watertoevoer zo
sturen kan. dat de vochtig-
heidsgrens 10-20 cm onder het
aardoppervlak eindigt, liggen
weliswaar de wortels van de
cultuurgewassen nog in het
vochtige gedeelte van de
grond, maar blijft het in de
bovenste bodemlagen liggende
onfcruidzaad in het droge en
kan niet ontkiemen. Omdat
het grondoppei'vlak droog
blijft, gaat ook geen water-
door verdamping verloren en
er ontstaat ook geen verrij
king met zout. Door de nauw
keurig gedoseerde watertoe
voer kan de mestvoorziening
ook gestuurd worden. Voor de
planten schadelijke overbe
mesting wordt vermeden. Me
ren en het grondwater blijven
vrij van chemicaliën. Als de
bewateringsinstallatie optimaal
gebruikt wordt kan men met
water van een bepaalde tem
peratuur of door het inblazen
van luchtzuiurstof, kooldioxyde
of hormonen direct in het
groeiproces van de planten in
grijpen. Men kan de oogsten
naar voren verschuiven en de
veldvruchten dan laten rijpen,
als dit in marktpoÜtiek op
zicht het gunstigste is.
Omvangrijke pogingen
hebben aangetoond, dat de
onderaardse bewaterings
methode van Stander voor
vele landen landbouwkun
dig nuttig kan zijn. Bijna
dagelijks komen er in Karls
ruhe aanvragen binnen,
waarin om advies over be-
wateringskwesties wordt
gevraagd.
