>,De wereld is één gekkenhuis
Programma voor conventie opgesteld
McGOVERN VRIJWEL ZEKER
Dissertatie over invloed
de Vet en Bekkers
op kerkelijke vernieuwing
DE STOET
P A li L I I T E R
rouwen
werklozen
Kunstgebit?
binnenland
buitenland
STOFZUIGEN
TUSSEN IN
Stemmentrekker
Veepee
"FELIX TIMMERMANS
Vragen over aanleg
Schiphollijn
Proces tegen
Hans van der Aar
in Turkije
uitgesteld
papier
iw pen
Reclame in de
wandelsport
NEDERLANDSE
CAPSULE
GELANCEERD
Baader-Meinhof-
groep hongert
Trein uit rails
zeker elf doden
Dinsdag 4 juli 1972
„M'n oudste zoon heeft
laatst met z'n vader een da
verende ruzie gehad. Hij is 18
jaar. Renée, m'n man, is 43.
Hij is al langer dan een half
jaar zonder werk. Was chef
monteur in een garage. Daar
moesten ze personeel ontslaan.
Het autorijden wordt in ons
land steeds duurder gemaakt.
De mensen stellen onderhoud
uit, laten minder doen. Dat
betekent minder werk. In
vrijwel alle garages, in het
hele land. Ze moeten bezuini
gen, zeggen ze. Voor Renee -
er zijn in dat bedrijf toen 6
mensen ontslagen - is niemand
in de plaats gekomen. Ze doen
het nu zonder chef."
Ze vertelt dat haar man nog
al honkvast is. „Was al 3 jaar
bij die baas. Toen hij thuis
kwam met het ontslagbriefje
in zijn zak heeft 'ie vreselijk
gevloekt. Wij, de kinderen en
ik, zijn hem ontlopen. Henk,
onze oudste, zei dat dat het
beste was. Nou, die woede
uitbarsting is later nog door
enkele andere gevolgd- Vooral,
toen bleek dat m'n man, een
eerste klas vakman, nergens
anders werk kon vinden. Ze
wilden hem als goedkope
knecht, maar niet als chef
monteur. Hij was te duur en -
ik vertelde het u al - al die
prijsverhogingen hebben tot
moeilijke toestanden in de ga
rages geleid."
Het gezin is financieel door
die onverwachte werkloosheid
wel achteruitgegaan. De wer-
loosheidsuitkering dekt niet
het hele loon. Maar 80 procent.
„Maar Renee deelde mee in de
fooienpot. Dat tikte lekker
aan. Dat is nu afgelopen. Ook
dat zit hem dwars. Hij be
grijpt niet, en ik ook niet, dat
men een kerngezonde vakman
die graag wil werken, maar
maandenlang aan de kant laat
staan. Ik heb geprobeerd, te
gen m'n eigen opstandigheid
in, met hem te praten. Ik
kreeg een grote mond. Toen
hebben we voor het eerst echt
ruzie gehad. Woorden hadden
we natuurlijk al eerder. Dat is
niet ongewoon in een huwe
lijk. Maar echt ruzie hadden
we vóór die werkloosheid
nooit."
De ellende is dat Renee
meestal thuis zit. „Ik zou het
fijn vinden als hij er uit zou
gaan. Maar het lijkt wel of hij
zich voor die werkloosheid
schaamt. Ik heb geprobeerd
hem wat karweitjes te laten
doen- Stofzuigen, hier en daar
wat opknappen, boodschappen
halen. Dat lukte niet. Hij
wordt steeds woedend en zegt
dan dat dat geen werk is voor
een volwassen vent.
Ik weet niet wat ik daarop
moet antwoorden. Ik ben het
met hem eens, maar ik durf
dat niet te zeggen. Ik ben, het
ook eens met onze Henk die
zegt dat de hele maatschappij
zo rot is als een mispel en dat
wat zijn vader is overkomen
bewijst dat de wereld één gek
kenhuis is. Er is werk zat,
zegt hij, maar men betaalt aan
werklozen miljoenen zonder
dat ze er produktief werd voor
hoeven te doen. Allerlei maat
regelen van die overheid lei
den tot hogere prijzen. De be
drijven moeten dan mensen
ontslaan' en dan krijgen die
werklozen een uitkering."
Het blijkt dat zoon Henk
die knallende ruzie met z'n
vader gehad heeft toen hij
hem, heel bedekt, verweet zo
lang zonder werk te hebben
rondgelopen.
„Hij bedoelde dat misschien
niet zo. Maar het kwam heel
ongelukkig over. Ik heb toen
ingegrepen. Ben tussenbeide
gekomen. Als ik dat niet ge
daan had, zouden ze elkaar te
lijf zijn gegaan. Zo iets had
den wij nog nooit meege
maakt. Gelukkig waren de an
dere kinderen, we hebben er
3, niet thuis. Ik heb later eerst
met Henk en toen met m'n
man gepraat. Ze schaamden
zich alle twee wel. Hebben
het natuurlijk bijgelegd. Maar
het is tekenend voor de span
ningen die ons gezin zijn bin
nengekomen-
Ik zit tussen dat alles in. Ik
heb medelijden met Renee.
Hij Is geen beunhaas. Heeft,
ook In ons huwelijk, 's avonds
veel geleerd om zijn vak goed
onder de knie te krijgen.
Heeft alle diploma's die er op
dat gebied te halen zijn. En op
een moment in zijn leven dat
hij mocht rekenen op zeker
heid, op vast werk, op een
goed Inkomen, overkomt hem
dit. Als hij lang werkloos
blijft - en die kans zit erin -
zullen we dat in het gezin aan
den lijve financieel gaan voe
len. Dacht u dat zo iets een
volwassen gezonde man niet
aangrijpt. En hoe moet ik dat
opvangen?
In de familie zijn er nu al
die zeggen dat 'die Renee het
maar mooi versiert'. Ze bedoe
len dan dat ie niet werkt en
toch geld krijgt. Ik doe van
alles om die familieleden te
'\i
l
ontlopen. Als een dat zou zeg
gen tegen Renee gebeuren er
ongelukken.
Ik moet met allerlei dingen
rekening houden waaraan ik
vroeger nooit gedacht heb.
Toen was alles bij ons nor
maal. Ik zorgde voor het ge
zin. Renee verdiende voor ons
voldoende om redelijk te kun
nen leven. Wij hadden het met
z'n allen goed. Die vastigheid
is verdwenen. Er is grote on
zekerheid gekomen en dat
nekt je.
Al dat gepraat over werk
loosheid en dat geschrijf in de
kranten is zo vrijblijvend. Het
Is net of die mensen die daar
mee bezig zijn niet begrijpen
wat het voor die werklozen en
hun gezinsleden betekent-"
JACQUES LEVIJ
(Van onze redactie buitenland)
NEW YORK Het ljjkt vrijwel zeker dat senator
George McGovem uit Zuid-Dakota door de op 10 juli in
Miami Beach beginnende democratische partijconventie
zal worden aangewezen om het bij de Amerikaanse pre
sidentsverkiezingen op 7 november op te nemen tegen de
republikeinse kandidaat, de huidige president Richard
Nixon.
De 49-jarige McGovem, in
1968 verslagen in de strijd om
de democratische nominatuur,
slaagde er tijdens de voorver
kiezingen in in 10 van de
ongeveer 35 staten, waar deze
werden gehouden, zijn voor
naamste rivaal Hubert
Humphrey te verslaan. Hij
komt nog maar enkele van de
1509 (de helft plus één) gede
legeerden stemmen te kort om
bij eerste stemming tot presi
dentskandidaat te worden ge
kozen.
Aan de conventie neinen
5,000 afgevaardigden deel die
te zamen 3.016 stemmen heb
ben te verdelen.
Volgens de gegevens van
enkele dagen geleden, kon
McGovern rekenen op 1.492,75
stemmen, 16,25 te kort. Offici
eel waren 1.466,15 stemmen aan
hem gebonden, maar het ver
schil zou liggen in nog niet
gepubliceerde verbintenis-
Aanvankelijk gaf men
McGovern met zijn radicale
denkbeelden over Vietnam,
defensie, belastinghervorming,
sociale voorzieningen, amnes
tie voor deserteurs, vrijheid
voor homoseksuelen en moge
lijkheid voor abortus, weinig
kans. Maar het was McGovern,
die bij de primaries zijn be
langrijkste rivalen, de cen
trumfiguren Muskie en
Humphrey, ver achter zich
liet. Toen na zijn grote over
winningen in Californië en
New York ook belangrijke ne
gerleiders zijn kant kozen in
plaats van die van Humphrey,
leek McGoverns overwinning
verzekerd.
De op vele punten lijnrecht
tegenover McGovern staande
gouverneur George Wallace
van Alabama verlamd na
een aanslag tijdens zijn ver
kiezingscampagne bleek
eveneens een groot stemmen-
trekker te zijn. Wallace heeft
de mogelijkheid niet uitgeslo
ten dat hij zich, evenals in
1968, onafhankelijk kandidaat
voor het presidentschap zal
stellen.
De uit 150 leden bestaande
programmacommissie (3 per
staat) is vorige week al met
een groot aantal programma-
voorstellen gekomen die
McGoverns denkbeelden weer
geven en die vooral door Wal
lace en de zijnen scherp zijn
bekritiseerd.
Tot de voorstellen waarover
de conventie zich moet uit
spreken behoren:
1. onmiddellijke en volledige
terugtrekking uit Indochina;
2. vermindering van de defen
siebegroting;
3- betere verdeling van de be
lastingdruk;
4. opheffing van de militaire
dienstplicht;
5. vermindering van de troe
pensterkte in Europa na over
leg met de bondgenoten;
6. stopzetting van de steun aan
het Griekse regime en dat van
Portugal;
7. amnestie voor deserteurs en
gewetensbezwaarden.
Behalve het kiezen van de
presidentskandidaat en het op-
stellen van het partijprogram,
hebben de conventies nog een
derde belangrijke taak, het
aanwijzen van een kandidaat
voor het vice-president'
schap.
Officieel doet dit de presi
dentskandidaat, maar allerlei
pressiegroepen beïnvloeden
deze keuze. Vroeger werd de
functie van vice-president min
of meer als een erebaantje be
schouwd voor iemand die door
zijn afkomst of de staat waaruit
hij kwam de president in het
zadel hielp.
Tegenwoordig wordt aan de
keuze steeds meer aandacht
geschonken, omdat hij een
deel van de taak van de presi
dent op zich neemt, wiens
werk vooral de afgelopen de
cennia enorm is uitgebreid.
Bovendien realiseren de Ame
rikanen zich steeds meer dat
van de 37 presidenten, die de
V.S. tot nog toe hebben gehad,
er acht als vice-president zijn
begonnen. De laatste was Lyn
don Johnson, die in 1963 na de
moord op John Kennedy pre
sident werd.
McGovern heeft al laten we
ten dat hij zich Wallace niet
als tweede man kan voorstel
len, gezien hun te sterk afwij
kende standpunten. In demo
cratische kringen vallen na
men als Muskie en Humphrey,
maar men acht de keuze van
een buitenstaander ook moge
lijk, zoals Nixon bij de repu
blikeinen in 1968 met de toen
onbekende Spiro Agnew
kwam.
(ADVERTENTIE)
Jumbo-captain Gene Vaughn vertelt op een persconferentie, hoe zijn machine onderweg naar
Saigon werd gekaapt. De kaper hield stewardess May Yuen uit Hongkong als gijzelaarster toen het
vliegtuig met zijn 132 passagiers en 17 bemanningsleden in Saigon landde. Daar sprong de captain
de kaper op zijn nek terwijl hij schreeuwde „kill the son of a bitch". Een van de passagiers schoot
daarop vijf kogels in de kaper.
(Van een onzer
verslaggevers)
BREDA Van de Neder
landse pater L. H. A. Groot-
huis is een dissertatie versche
nen welke de invloed van de
vroegere Bredase bisschop
wijlen mgr. G. H. de Vet en
diens Bossche ambtgenoot
mgr. W. M. Bekkers op de
kerkelijke vernieuwing in Ne
derland tot onderwerp heeft,
Daarbij wordt vooral de rol
van mgr. Bekkers als bemid
delaar tussen kardinaal Al-
frink en de hervormde synode
belicht. Dank zij de tussen
komst van mgr. Bekkers is de
verkoeling tussen de beide
kerkgenootschappen, als ge
volg van de geheime doop van
prinses Irene, slechts van tij
delijke aard geweest.
Pater Groothuis, die op dit
werk aan de universiteit van
Munster in Westfalen is ge
promoveerd, schetst verder de
verschillen tussen beide bis
schoppen, naar karakter en
werkwijze. Bij mgr. De Vet
was het inzicht dat er een
verzoening moest komen tus-
AFLEVERING 9.
Die den stoet opende was de
lange koster Lamdieke in rode
soutane en wit koorhemd. De
dag glom op zijn platte klets
kop waarover een dunne klis
zwart haar lag gekamd. Hij
torste een hoog mageren kruis,
en zijn ogen zagen naar om
laag.
Nevens hem stapten onver
schillig twee koorknapen, die
elk een zwaren zilveren kan
delaar met brandende kaars
droegen. De weesmeisjes uit
de Marottekens volgden op
drie lange roten, ze waren
deftig in 't zwart gekleed,
waarboven hun gezichtje, ma
ger en bleekskes door 't bin
nen zitten, met rechtgesneden
haarkalotteken, bedeesd uit
kwam. Er waren dutskens bij
van nog geen vijf jaar oud, en
ze hielden, even nederig a-ls
de groten, hunne ogen naar
omlaag. Er waren veel kin-de
ren bij van zatte vaders. Ne
vens hen, in wijde zwarte
mantels en witte kappen met
brede, zwierende vleugels,
stapten de strenge marollen.
Ze waren allen mager en
recht, alleen de moeder-over
ste was een klotteke vet.
Achter hen kwam een strui
se boer, in rode soutane, die
de blauwe fluwelen vlag van
Sinte Begga droeg. En dan een
verblindende weelde van
maagrieken-s, kleine kinderen
allen in 't krakend wit, met
vaantjes, en gouden horens
van overvloed, gevuld met
bloemen, korenaren en rie
kend kruid.
De blijdschap blonk op hun
gezicht, en fier stapten ze met
stijve beentjes op de maat der
muziek, en de gesteven witte
rokskerts ruisten als een zee.
De muzikanten waren oude
venten, ze bliezen zo hard ze
konden en hun kleren roken
naar de kas.
Dan volgden vier struise
kwezels, met witte maa-gde-
kleren aan, waarvan de mou
wen te lang waren. Zij droegen
gezamen op een berd, dat met
lederbeslagen krukken op hun
schouders rustte, een Mauw
geschilderd Lievevrouwken,
een duim goot. Het was hier
ten tijde der Spanjolen aange
spoeld en werd n-u vereerd,
wel veertig uren in den ronde,
voor het keren van de jaren.
Het was „de Honingzoete
Maagd uit Holland langs de
baren der zee hier aange
spoeld en in ons land geva
ren".
En daarachter, luidop bid
dende, kwamen al de vrouwe
lijke leden van de congregatie,
ouden en jongen, en hun rap
pen gedempten „bid voor ons"
antwoordde ring aaneen op de
ijzerscherpe litaniestem van
een struise begijn. Ieder had
zijn paternoster in de hand en
het blauwe lint met zilveren
medaldek-en aan den hals.
Chariot was daartussen, ze
had wel plaats nodig voor
drie, en ze zag nog niet eens
op naar Pallieter, Marieke en
heure familie.
Kleine jongens, in rode pau
sen en purpele bisschoppen
gekleed, volgden met staf en
lanteren.
Twaalf begijnen in witte la
kens droegen met veel moeite
de zware zilveren rel-ikwiekas
van Sinte Begga. Zij blonk
gelijk de zon en schoot stralen
ln de lucht.
En daarachter op vijf lange
roten, allen met witte lakens,
die den grond raakten, over
hun hoofd, volgden al de kind-
ren Begga's. Het waren lijk
spoken, en zij zongen met
schraal verhongerd stemmeken
slepende kantieken in 't La
tijn.
Alsdan een ruisende koleu-
renwemeling van zijden en
fluwelen vanen, zilveren en
koperen geschitter en stra-len-
gespetter van hooggestoken
brandende lantaarnen torsers.
Daaronder met verpluisden
witten zijden hogen hoed op,
en schone halsdoeken om, al
de ouden peeën van 't Begijn
hof elk met een smokende
flambouw van wel een arm
dik. De drie blinde venten
waren er ook bij.
En daarna in een zeerogend
geschitter van zonbeschenen
goud, omgeven v.an gezang en
belgerinkel en zoeten wie-
rooksmoo-r, kwam de Baas van
hierboven de processie slui
ten.
Iedereen ging op zijn knieën
zitten en vouwde de handen
saam.
Vier mannen in 't rood sta
ken de gouden baldakijn om
hoog waaronder de pastoor, in
gouden koorkap, de blinkende
remonstrantie, met 't Heilig
brood erin, vóór zijn gezicht
hield.
Zijn ogen war-en toe, zijn
blinkend kletshoof stak een
bee'tje boven de hoge stijve
kap, en zijn lange witte sluik-
haren waaiden nevens zijn
oren.
Mensen van den buiten en
de stad, die den toer meede
den, kwamen daar achteraan.
En traag ging de processie
voort onder het weelderige
groen der hoge vestebomen.
De zon scheen erover, en de
koleuren blonken als diamant.
De wind speelde met de kle
ren en klapperde in de vlag
gen. De muziek ruiste, de
bellen rinkelden, en de klok
ken galmden den groten feest
dag in de lucht.
Pallieter was door al dien
eenvoud waaronder zo'n groot
geloof blonk, zó geroerd (kit er
een krop van in zijn keel
kwam.
„Kom", zei hij, „we gon't er
oek achter".
En het boerenvolk met Ma
rieke voegde zich bij den
stoet, en hij Pallieter, den
Bruur, sloot de processie en
droeg een brandend keers-
ken.
De omgang ging zo voort, en
schitterde van ver door de
boomstammen. Twee nachtega
len begonnen tegen elkaar te
fluiten, de wierook hing nog
blauw en geurend in de bo
men en was een reuk over de
aarde als een balsem.
In de rustige zondagvelden
was geen mens.
De processie was binnen.
Pallieter wandelde met het
boerenvolk op de vest, en
Chariot stond binnen te koken.
Op het Begijnhof was er in
eens een blij gek-res van kin
deren, en zie! van uit de Be-
gijnenpoort kwamen joelend
de witte maagdekens en de
rode en purpele bissohoppekes
gedanst, elk met een paksken
suikerbonen.
Zij liepen algelijk in den
beemden riepen en lachten, al
smullend en smerend, hun
vreugde in de lucht. Ze waren
wal met veertig, en 't was een
ritselin-g en klatering van ko
leuren die tranen in de ogen
keutelde. Ze sprongen over de
slootjes, liepen achter elkaar
en plukten hun armen vol
bloemen en peerdesteert. Doch
drie begijntjes kwamen hen
berispen en joegen hen naar
huis, maar de kinderen lachten
er mee, sloten hen in een
kring en dansten er zingende
rond. De begijntjes vonden het
heel plezierig, dat ze seffens
meededen, en nu kwamen al
de jonge begijntjes, die op de
vest wandelden, afgelopen en
dansten mee in 't ronde. De
pastoor verscheen en riep hen
weer met den wijsvinger. Pal
lieter ging achter hem staan
en wenkte de begijntjes met
zwaaiende arm om den pastoor
te komen halen. Zij verston
den het, en leidden den pas
toor willens of niet willens in
de lachende schaar. En zij om
singelden hem, en draaiden er
rond en zongen:
„Is menhier Pastoor ni
t'h-uis
'k Za hem is gere spreke
't Aved in zijn huis".
En hij, de pastoor, zong te
rug met brekende stem, ter
wijl hem met den wijsvinger
de maat sloeg:
„Ze zegge dat ik 'ne vodde-
man ben
Ze zegge dat ik gi geld en
hem"
Als Pallieter dat hoorde en
zag, pakte hij Mariekes hand
en trok het meisje mee naar
de dansende bende, en beiden
voegden zich er tussen. En ze
zongen en draaiden; en 't was
een benengeslaag en rokken-
gezwaai dat de pastoor er zich
krom van lachte. En Pallieter
zong een ander lied, sloeg zijn
benen boven den kop en wilde
van geen stilstaan weten.
Op de Begijnenvest stond
het boerenvolk, de oude en
dikke begijnen en godshuis-
mannekes, te giechelen en te
lachen. En Cha-rlot van uit de
keukenvenster, dat de tranen
over haar gezicht liepen.
(Wordt vervolgd)
(„Pallieter" van Felix Tim-
mermans, uitgegeven door
P.N. van Kampen en Zoon,
Amsterdam).
"F
sen kerk en wereld er eerder
dan bij zijn Bossche collega,
De laatste heeft vooral de
geesten van de mensen aange
sproken, de bisschop van Bre
da had meer oog voor een
verandering van de kerkelijke
structuren. Hoewel beide
bisschoppen dus hetzelfde doel
beoogden en elkaar door hun
verschillen aanvulden, is hun
onderlinge verhouding in de
laatste jaren van hun leven
toch nogal moeilijk geweest.
Pater Groothuis baseert zich
in zijn proefschrift, behalve op
gesprekken met functionaris
sen van de beide bisdommen,
op open-baar gemaakte stuk
ken, zoals teksten van preken,
artikelen, officiële verklarin
gen en dergelijke. Zolang de
archieven nog gesloten blijven,
valt er ook weinig nieuws te
verwachten.
DEN HAAG (ANP). Het
Tweede-Kamerlid Van Thijn
(PvdA) heeft minister Drees
jr. van Verkeer en Waterstaat
schriftelijk gevraagd of de
aanleg van de Schiphollijn nu
echt begonnen is. In de omge
ving van de luchthaven Schip
hol zijn door aannemers bor
den geplaatst, waaruit blijkt
dat de werkzaamheden voor
de nieuwe spoorverbinding
zijn gestart, aldus de vragen
steller.
„Betekent dit, dat nu onom
stotelijk vaststaat dat een po-
siviete beslissing over de aan
leg van de Schiphollijn is ge
nomen?"
AMSTERDAM (ANP).
Blijkens mededelingen, die
zijn moeder in Laren (N.H.)
heeft ontvangen van het mi
nisterie van Buitenlandse Za
ken, is het proces tegen de 24-
jarige Hans van der Aar in
Turkije, dat vrijdag zou die
nen, uitgesteld tot 11 oktober
Hij werd in mei 1968 in
Istanboel wegens het gebruik
van hasjiesj tot niet minder
dan 30 jaar gevangenisstraf
veroordeeld.
De Nederlandse regering
kan in deze zaak weinig doen,
omdat Hans, in Duitsland ge
boren uit een Duitse moeder,
de Duitse nationaliteit heeft
Door haar huwelijk met een
Nederlander is zij allang gena
turaliseerd. Haar zoon zou de
Nederlandse nationaliteit krij
gen op zijn 21e jaar, maar zo
ver is het nooit gekomen, om
dat de jongen vlak voor zijn
meerderjarigheid in 1968 in
Turkije werd gearresteerz^
Brieven voor deze rubriek moeten
met volledige naam en adres worden
ondertekend. Bij publikatie zullen deze
vermteld worden. Slechts bij hoge uit
zondering zal van deze regel worden
efgeweken. Naam en edres zijn dan bij
de redactie bekend. Publikatie van brie
ven (verkort of onverkort) betekent nte»
dat de redactie het in elle gevallen
eens is met Inhoud, c.q. strekking.
Dinsdag j.l. hebben, we in
dit blad kunnen lezen hoeveel
mensen het gepresteerd heb
ben de Kennedymars (80 km)
uit te lopen. Deze mars was
inderdaad voortreffelijk geor
ganiseerd door dhr. Derks c.s.,
en alle deelnemers spraken
daar ook hun voldoening over
uit.
Wat mij persoonlijk echter
is opgevallen, en waarover ik
me zeer ergerde, is het feit
dat hier een fabrieksploeg
meeliep! Levende reclame-ob-
jekten (vgl. wielersport etc.).
Op zich is daar natuurlijk
niets op tegen. Ieder klede
zich naar zijn eigen voorkeur.
Maar deze wandelaars werden
financieel gesteund, in die zin
dat hun inschrijfgeld vergoed
werd en dat zij bovendien elk,
bij volbrengen van de tocht
een geldelijke beloning ont
vingen! Maar wat hebben zij
meer gepresteerd dan de an
dere deelnemers? Echt niets.
Ieder „vecht" op zijn-haar ma
nier tegen de kilometers lange
wegen. De onkosten voor reis,
inschrijven en eventuele per
soonlijke verzorging laat ik
dan nog buiten beschouwing.
Waar het mij om gaat is dit:
ik kan me allereerst indenken
dat wandelaars, als zij daar
voor een aanbod krijgen, re
clame gaan lopen voor een
sponsor. Maar zo'n sponsor
Laat hij a.u.b. buiten een sport
als het wandelen blijven! Wil
hij toch van deze sport ge
bruik maken om reclame te
maken, dan zijn daarvoor an
dere mogelijkheden. Bijv. de
organisators steunen middels
een advertentie in het pro
gramma-blaadje, of een fa-
brieksauto mee laten rijden,
om op het parkoers aan alle
deelnemers drank of fruit (dit
is zeer gezonde reclame) uit
te delen. De reclame-adviseurs
zullen nog wel andere wegen
kennen, maar a.u.b. niet op de
manier zoals vorige week in
Breda. Daarvoor is de wandel
sport een te algemene tak van
sport. Iedereen kan meelopen,
en het is volstrekt zinloos om
bepaalde mensen te bevoorde
len door ze „beloonde recla
me" te laten lopen.
Ik hoop dat de organisators
van eventuele volgende wan
delevenementen deze manier
van reclame in hun sport
voorkomen door tevoren alter
natieve voorstellen te doen
aan de reclame-adviseurs van
Goudsmit-Hoff, die zo graag
van het wandelen gebruik ma
ken om hun produkten aan de
man te brengen.
OOSTERHOUT A.C.M. EVERS.
(ADVERTENTIE)
Sinds kort brengt Meenk,
de specialist in pijnverdrijving-,
haar hoofdpijnpoedèr óók in
capsules. Deze zijn gemakke
lijker in te nemen en bovendien
smaakloos.
Ze werken direkt en af
doende. Verpakt in een handig
doosje zijn ze altjjd bij de hand,.
Wees maar blij dat er Meenlt-
capsules zijndag hoofdpijn!
WEST-BERLIJN (DPA)-
Tien gevangenen die worden
verdacht tot de anarchistische
Baader-Meinhof groep te
hebben behoord, zijn in ver
scheidene Westberlijnse ge
vangenissen in hongersta
king.
Ze willen hiermee proteste
ren tegen de voorgenomen
uitsluiting van verscheidene
linksradieale advocaten voor
hun verdediging.
NORVALSPONT (AP).
In Zuid-Afrika is tussen Port
Elizabeth en Johannesburg een
passagierstrein uit de rails ge
lopen. Zeker elf passagiers
werden gedood en 27 ge
wond.
(ADVERTENTIE)
Met Dentofix zit het steviger
Dentofix vorm) een zachf, bescher
mend laagje en houd) he) kunstgebit
veel vaster en veiliger op zijn plaots.
He) zit prettig en men kan rustig eten,
lachen, mezen en spreken, in vele ge-
va len even gemakkelijk als met een
natuurl.ik gebit. Dentofix vermindert
de voor durende angst voor losraken
en verschuiven van het gebit en voor
komt verwonding van het gehemelte,
Dentofix houdt ook de adem fris.
Geen onaangename smaak of hinder-
KOT;1' per strooibus slechte
tolSPO»h«fc«n itt drogisterijen.