>,De wereld is één gekkenhuis Programma voor conventie opgesteld McGOVERN VRIJWEL ZEKER Dissertatie over invloed de Vet en Bekkers op kerkelijke vernieuwing DE STOET P A li L I I T E R rouwen werklozen Kunstgebit? binnenland buitenland STOFZUIGEN TUSSEN IN Stemmentrekker Veepee "FELIX TIMMERMANS Vragen over aanleg Schiphollijn Proces tegen Hans van der Aar in Turkije uitgesteld papier iw pen Reclame in de wandelsport NEDERLANDSE CAPSULE GELANCEERD Baader-Meinhof- groep hongert Trein uit rails zeker elf doden Dinsdag 4 juli 1972 „M'n oudste zoon heeft laatst met z'n vader een da verende ruzie gehad. Hij is 18 jaar. Renée, m'n man, is 43. Hij is al langer dan een half jaar zonder werk. Was chef monteur in een garage. Daar moesten ze personeel ontslaan. Het autorijden wordt in ons land steeds duurder gemaakt. De mensen stellen onderhoud uit, laten minder doen. Dat betekent minder werk. In vrijwel alle garages, in het hele land. Ze moeten bezuini gen, zeggen ze. Voor Renee - er zijn in dat bedrijf toen 6 mensen ontslagen - is niemand in de plaats gekomen. Ze doen het nu zonder chef." Ze vertelt dat haar man nog al honkvast is. „Was al 3 jaar bij die baas. Toen hij thuis kwam met het ontslagbriefje in zijn zak heeft 'ie vreselijk gevloekt. Wij, de kinderen en ik, zijn hem ontlopen. Henk, onze oudste, zei dat dat het beste was. Nou, die woede uitbarsting is later nog door enkele andere gevolgd- Vooral, toen bleek dat m'n man, een eerste klas vakman, nergens anders werk kon vinden. Ze wilden hem als goedkope knecht, maar niet als chef monteur. Hij was te duur en - ik vertelde het u al - al die prijsverhogingen hebben tot moeilijke toestanden in de ga rages geleid." Het gezin is financieel door die onverwachte werkloosheid wel achteruitgegaan. De wer- loosheidsuitkering dekt niet het hele loon. Maar 80 procent. „Maar Renee deelde mee in de fooienpot. Dat tikte lekker aan. Dat is nu afgelopen. Ook dat zit hem dwars. Hij be grijpt niet, en ik ook niet, dat men een kerngezonde vakman die graag wil werken, maar maandenlang aan de kant laat staan. Ik heb geprobeerd, te gen m'n eigen opstandigheid in, met hem te praten. Ik kreeg een grote mond. Toen hebben we voor het eerst echt ruzie gehad. Woorden hadden we natuurlijk al eerder. Dat is niet ongewoon in een huwe lijk. Maar echt ruzie hadden we vóór die werkloosheid nooit." De ellende is dat Renee meestal thuis zit. „Ik zou het fijn vinden als hij er uit zou gaan. Maar het lijkt wel of hij zich voor die werkloosheid schaamt. Ik heb geprobeerd hem wat karweitjes te laten doen- Stofzuigen, hier en daar wat opknappen, boodschappen halen. Dat lukte niet. Hij wordt steeds woedend en zegt dan dat dat geen werk is voor een volwassen vent. Ik weet niet wat ik daarop moet antwoorden. Ik ben het met hem eens, maar ik durf dat niet te zeggen. Ik ben, het ook eens met onze Henk die zegt dat de hele maatschappij zo rot is als een mispel en dat wat zijn vader is overkomen bewijst dat de wereld één gek kenhuis is. Er is werk zat, zegt hij, maar men betaalt aan werklozen miljoenen zonder dat ze er produktief werd voor hoeven te doen. Allerlei maat regelen van die overheid lei den tot hogere prijzen. De be drijven moeten dan mensen ontslaan' en dan krijgen die werklozen een uitkering." Het blijkt dat zoon Henk die knallende ruzie met z'n vader gehad heeft toen hij hem, heel bedekt, verweet zo lang zonder werk te hebben rondgelopen. „Hij bedoelde dat misschien niet zo. Maar het kwam heel ongelukkig over. Ik heb toen ingegrepen. Ben tussenbeide gekomen. Als ik dat niet ge daan had, zouden ze elkaar te lijf zijn gegaan. Zo iets had den wij nog nooit meege maakt. Gelukkig waren de an dere kinderen, we hebben er 3, niet thuis. Ik heb later eerst met Henk en toen met m'n man gepraat. Ze schaamden zich alle twee wel. Hebben het natuurlijk bijgelegd. Maar het is tekenend voor de span ningen die ons gezin zijn bin nengekomen- Ik zit tussen dat alles in. Ik heb medelijden met Renee. Hij Is geen beunhaas. Heeft, ook In ons huwelijk, 's avonds veel geleerd om zijn vak goed onder de knie te krijgen. Heeft alle diploma's die er op dat gebied te halen zijn. En op een moment in zijn leven dat hij mocht rekenen op zeker heid, op vast werk, op een goed Inkomen, overkomt hem dit. Als hij lang werkloos blijft - en die kans zit erin - zullen we dat in het gezin aan den lijve financieel gaan voe len. Dacht u dat zo iets een volwassen gezonde man niet aangrijpt. En hoe moet ik dat opvangen? In de familie zijn er nu al die zeggen dat 'die Renee het maar mooi versiert'. Ze bedoe len dan dat ie niet werkt en toch geld krijgt. Ik doe van alles om die familieleden te '\i l ontlopen. Als een dat zou zeg gen tegen Renee gebeuren er ongelukken. Ik moet met allerlei dingen rekening houden waaraan ik vroeger nooit gedacht heb. Toen was alles bij ons nor maal. Ik zorgde voor het ge zin. Renee verdiende voor ons voldoende om redelijk te kun nen leven. Wij hadden het met z'n allen goed. Die vastigheid is verdwenen. Er is grote on zekerheid gekomen en dat nekt je. Al dat gepraat over werk loosheid en dat geschrijf in de kranten is zo vrijblijvend. Het Is net of die mensen die daar mee bezig zijn niet begrijpen wat het voor die werklozen en hun gezinsleden betekent-" JACQUES LEVIJ (Van onze redactie buitenland) NEW YORK Het ljjkt vrijwel zeker dat senator George McGovem uit Zuid-Dakota door de op 10 juli in Miami Beach beginnende democratische partijconventie zal worden aangewezen om het bij de Amerikaanse pre sidentsverkiezingen op 7 november op te nemen tegen de republikeinse kandidaat, de huidige president Richard Nixon. De 49-jarige McGovem, in 1968 verslagen in de strijd om de democratische nominatuur, slaagde er tijdens de voorver kiezingen in in 10 van de ongeveer 35 staten, waar deze werden gehouden, zijn voor naamste rivaal Hubert Humphrey te verslaan. Hij komt nog maar enkele van de 1509 (de helft plus één) gede legeerden stemmen te kort om bij eerste stemming tot presi dentskandidaat te worden ge kozen. Aan de conventie neinen 5,000 afgevaardigden deel die te zamen 3.016 stemmen heb ben te verdelen. Volgens de gegevens van enkele dagen geleden, kon McGovern rekenen op 1.492,75 stemmen, 16,25 te kort. Offici eel waren 1.466,15 stemmen aan hem gebonden, maar het ver schil zou liggen in nog niet gepubliceerde verbintenis- Aanvankelijk gaf men McGovern met zijn radicale denkbeelden over Vietnam, defensie, belastinghervorming, sociale voorzieningen, amnes tie voor deserteurs, vrijheid voor homoseksuelen en moge lijkheid voor abortus, weinig kans. Maar het was McGovern, die bij de primaries zijn be langrijkste rivalen, de cen trumfiguren Muskie en Humphrey, ver achter zich liet. Toen na zijn grote over winningen in Californië en New York ook belangrijke ne gerleiders zijn kant kozen in plaats van die van Humphrey, leek McGoverns overwinning verzekerd. De op vele punten lijnrecht tegenover McGovern staande gouverneur George Wallace van Alabama verlamd na een aanslag tijdens zijn ver kiezingscampagne bleek eveneens een groot stemmen- trekker te zijn. Wallace heeft de mogelijkheid niet uitgeslo ten dat hij zich, evenals in 1968, onafhankelijk kandidaat voor het presidentschap zal stellen. De uit 150 leden bestaande programmacommissie (3 per staat) is vorige week al met een groot aantal programma- voorstellen gekomen die McGoverns denkbeelden weer geven en die vooral door Wal lace en de zijnen scherp zijn bekritiseerd. Tot de voorstellen waarover de conventie zich moet uit spreken behoren: 1. onmiddellijke en volledige terugtrekking uit Indochina; 2. vermindering van de defen siebegroting; 3- betere verdeling van de be lastingdruk; 4. opheffing van de militaire dienstplicht; 5. vermindering van de troe pensterkte in Europa na over leg met de bondgenoten; 6. stopzetting van de steun aan het Griekse regime en dat van Portugal; 7. amnestie voor deserteurs en gewetensbezwaarden. Behalve het kiezen van de presidentskandidaat en het op- stellen van het partijprogram, hebben de conventies nog een derde belangrijke taak, het aanwijzen van een kandidaat voor het vice-president' schap. Officieel doet dit de presi dentskandidaat, maar allerlei pressiegroepen beïnvloeden deze keuze. Vroeger werd de functie van vice-president min of meer als een erebaantje be schouwd voor iemand die door zijn afkomst of de staat waaruit hij kwam de president in het zadel hielp. Tegenwoordig wordt aan de keuze steeds meer aandacht geschonken, omdat hij een deel van de taak van de presi dent op zich neemt, wiens werk vooral de afgelopen de cennia enorm is uitgebreid. Bovendien realiseren de Ame rikanen zich steeds meer dat van de 37 presidenten, die de V.S. tot nog toe hebben gehad, er acht als vice-president zijn begonnen. De laatste was Lyn don Johnson, die in 1963 na de moord op John Kennedy pre sident werd. McGovern heeft al laten we ten dat hij zich Wallace niet als tweede man kan voorstel len, gezien hun te sterk afwij kende standpunten. In demo cratische kringen vallen na men als Muskie en Humphrey, maar men acht de keuze van een buitenstaander ook moge lijk, zoals Nixon bij de repu blikeinen in 1968 met de toen onbekende Spiro Agnew kwam. (ADVERTENTIE) Jumbo-captain Gene Vaughn vertelt op een persconferentie, hoe zijn machine onderweg naar Saigon werd gekaapt. De kaper hield stewardess May Yuen uit Hongkong als gijzelaarster toen het vliegtuig met zijn 132 passagiers en 17 bemanningsleden in Saigon landde. Daar sprong de captain de kaper op zijn nek terwijl hij schreeuwde „kill the son of a bitch". Een van de passagiers schoot daarop vijf kogels in de kaper. (Van een onzer verslaggevers) BREDA Van de Neder landse pater L. H. A. Groot- huis is een dissertatie versche nen welke de invloed van de vroegere Bredase bisschop wijlen mgr. G. H. de Vet en diens Bossche ambtgenoot mgr. W. M. Bekkers op de kerkelijke vernieuwing in Ne derland tot onderwerp heeft, Daarbij wordt vooral de rol van mgr. Bekkers als bemid delaar tussen kardinaal Al- frink en de hervormde synode belicht. Dank zij de tussen komst van mgr. Bekkers is de verkoeling tussen de beide kerkgenootschappen, als ge volg van de geheime doop van prinses Irene, slechts van tij delijke aard geweest. Pater Groothuis, die op dit werk aan de universiteit van Munster in Westfalen is ge promoveerd, schetst verder de verschillen tussen beide bis schoppen, naar karakter en werkwijze. Bij mgr. De Vet was het inzicht dat er een verzoening moest komen tus- AFLEVERING 9. Die den stoet opende was de lange koster Lamdieke in rode soutane en wit koorhemd. De dag glom op zijn platte klets kop waarover een dunne klis zwart haar lag gekamd. Hij torste een hoog mageren kruis, en zijn ogen zagen naar om laag. Nevens hem stapten onver schillig twee koorknapen, die elk een zwaren zilveren kan delaar met brandende kaars droegen. De weesmeisjes uit de Marottekens volgden op drie lange roten, ze waren deftig in 't zwart gekleed, waarboven hun gezichtje, ma ger en bleekskes door 't bin nen zitten, met rechtgesneden haarkalotteken, bedeesd uit kwam. Er waren dutskens bij van nog geen vijf jaar oud, en ze hielden, even nederig a-ls de groten, hunne ogen naar omlaag. Er waren veel kin-de ren bij van zatte vaders. Ne vens hen, in wijde zwarte mantels en witte kappen met brede, zwierende vleugels, stapten de strenge marollen. Ze waren allen mager en recht, alleen de moeder-over ste was een klotteke vet. Achter hen kwam een strui se boer, in rode soutane, die de blauwe fluwelen vlag van Sinte Begga droeg. En dan een verblindende weelde van maagrieken-s, kleine kinderen allen in 't krakend wit, met vaantjes, en gouden horens van overvloed, gevuld met bloemen, korenaren en rie kend kruid. De blijdschap blonk op hun gezicht, en fier stapten ze met stijve beentjes op de maat der muziek, en de gesteven witte rokskerts ruisten als een zee. De muzikanten waren oude venten, ze bliezen zo hard ze konden en hun kleren roken naar de kas. Dan volgden vier struise kwezels, met witte maa-gde- kleren aan, waarvan de mou wen te lang waren. Zij droegen gezamen op een berd, dat met lederbeslagen krukken op hun schouders rustte, een Mauw geschilderd Lievevrouwken, een duim goot. Het was hier ten tijde der Spanjolen aange spoeld en werd n-u vereerd, wel veertig uren in den ronde, voor het keren van de jaren. Het was „de Honingzoete Maagd uit Holland langs de baren der zee hier aange spoeld en in ons land geva ren". En daarachter, luidop bid dende, kwamen al de vrouwe lijke leden van de congregatie, ouden en jongen, en hun rap pen gedempten „bid voor ons" antwoordde ring aaneen op de ijzerscherpe litaniestem van een struise begijn. Ieder had zijn paternoster in de hand en het blauwe lint met zilveren medaldek-en aan den hals. Chariot was daartussen, ze had wel plaats nodig voor drie, en ze zag nog niet eens op naar Pallieter, Marieke en heure familie. Kleine jongens, in rode pau sen en purpele bisschoppen gekleed, volgden met staf en lanteren. Twaalf begijnen in witte la kens droegen met veel moeite de zware zilveren rel-ikwiekas van Sinte Begga. Zij blonk gelijk de zon en schoot stralen ln de lucht. En daarachter op vijf lange roten, allen met witte lakens, die den grond raakten, over hun hoofd, volgden al de kind- ren Begga's. Het waren lijk spoken, en zij zongen met schraal verhongerd stemmeken slepende kantieken in 't La tijn. Alsdan een ruisende koleu- renwemeling van zijden en fluwelen vanen, zilveren en koperen geschitter en stra-len- gespetter van hooggestoken brandende lantaarnen torsers. Daaronder met verpluisden witten zijden hogen hoed op, en schone halsdoeken om, al de ouden peeën van 't Begijn hof elk met een smokende flambouw van wel een arm dik. De drie blinde venten waren er ook bij. En daarna in een zeerogend geschitter van zonbeschenen goud, omgeven v.an gezang en belgerinkel en zoeten wie- rooksmoo-r, kwam de Baas van hierboven de processie slui ten. Iedereen ging op zijn knieën zitten en vouwde de handen saam. Vier mannen in 't rood sta ken de gouden baldakijn om hoog waaronder de pastoor, in gouden koorkap, de blinkende remonstrantie, met 't Heilig brood erin, vóór zijn gezicht hield. Zijn ogen war-en toe, zijn blinkend kletshoof stak een bee'tje boven de hoge stijve kap, en zijn lange witte sluik- haren waaiden nevens zijn oren. Mensen van den buiten en de stad, die den toer meede den, kwamen daar achteraan. En traag ging de processie voort onder het weelderige groen der hoge vestebomen. De zon scheen erover, en de koleuren blonken als diamant. De wind speelde met de kle ren en klapperde in de vlag gen. De muziek ruiste, de bellen rinkelden, en de klok ken galmden den groten feest dag in de lucht. Pallieter was door al dien eenvoud waaronder zo'n groot geloof blonk, zó geroerd (kit er een krop van in zijn keel kwam. „Kom", zei hij, „we gon't er oek achter". En het boerenvolk met Ma rieke voegde zich bij den stoet, en hij Pallieter, den Bruur, sloot de processie en droeg een brandend keers- ken. De omgang ging zo voort, en schitterde van ver door de boomstammen. Twee nachtega len begonnen tegen elkaar te fluiten, de wierook hing nog blauw en geurend in de bo men en was een reuk over de aarde als een balsem. In de rustige zondagvelden was geen mens. De processie was binnen. Pallieter wandelde met het boerenvolk op de vest, en Chariot stond binnen te koken. Op het Begijnhof was er in eens een blij gek-res van kin deren, en zie! van uit de Be- gijnenpoort kwamen joelend de witte maagdekens en de rode en purpele bissohoppekes gedanst, elk met een paksken suikerbonen. Zij liepen algelijk in den beemden riepen en lachten, al smullend en smerend, hun vreugde in de lucht. Ze waren wal met veertig, en 't was een ritselin-g en klatering van ko leuren die tranen in de ogen keutelde. Ze sprongen over de slootjes, liepen achter elkaar en plukten hun armen vol bloemen en peerdesteert. Doch drie begijntjes kwamen hen berispen en joegen hen naar huis, maar de kinderen lachten er mee, sloten hen in een kring en dansten er zingende rond. De begijntjes vonden het heel plezierig, dat ze seffens meededen, en nu kwamen al de jonge begijntjes, die op de vest wandelden, afgelopen en dansten mee in 't ronde. De pastoor verscheen en riep hen weer met den wijsvinger. Pal lieter ging achter hem staan en wenkte de begijntjes met zwaaiende arm om den pastoor te komen halen. Zij verston den het, en leidden den pas toor willens of niet willens in de lachende schaar. En zij om singelden hem, en draaiden er rond en zongen: „Is menhier Pastoor ni t'h-uis 'k Za hem is gere spreke 't Aved in zijn huis". En hij, de pastoor, zong te rug met brekende stem, ter wijl hem met den wijsvinger de maat sloeg: „Ze zegge dat ik 'ne vodde- man ben Ze zegge dat ik gi geld en hem" Als Pallieter dat hoorde en zag, pakte hij Mariekes hand en trok het meisje mee naar de dansende bende, en beiden voegden zich er tussen. En ze zongen en draaiden; en 't was een benengeslaag en rokken- gezwaai dat de pastoor er zich krom van lachte. En Pallieter zong een ander lied, sloeg zijn benen boven den kop en wilde van geen stilstaan weten. Op de Begijnenvest stond het boerenvolk, de oude en dikke begijnen en godshuis- mannekes, te giechelen en te lachen. En Cha-rlot van uit de keukenvenster, dat de tranen over haar gezicht liepen. (Wordt vervolgd) („Pallieter" van Felix Tim- mermans, uitgegeven door P.N. van Kampen en Zoon, Amsterdam). "F sen kerk en wereld er eerder dan bij zijn Bossche collega, De laatste heeft vooral de geesten van de mensen aange sproken, de bisschop van Bre da had meer oog voor een verandering van de kerkelijke structuren. Hoewel beide bisschoppen dus hetzelfde doel beoogden en elkaar door hun verschillen aanvulden, is hun onderlinge verhouding in de laatste jaren van hun leven toch nogal moeilijk geweest. Pater Groothuis baseert zich in zijn proefschrift, behalve op gesprekken met functionaris sen van de beide bisdommen, op open-baar gemaakte stuk ken, zoals teksten van preken, artikelen, officiële verklarin gen en dergelijke. Zolang de archieven nog gesloten blijven, valt er ook weinig nieuws te verwachten. DEN HAAG (ANP). Het Tweede-Kamerlid Van Thijn (PvdA) heeft minister Drees jr. van Verkeer en Waterstaat schriftelijk gevraagd of de aanleg van de Schiphollijn nu echt begonnen is. In de omge ving van de luchthaven Schip hol zijn door aannemers bor den geplaatst, waaruit blijkt dat de werkzaamheden voor de nieuwe spoorverbinding zijn gestart, aldus de vragen steller. „Betekent dit, dat nu onom stotelijk vaststaat dat een po- siviete beslissing over de aan leg van de Schiphollijn is ge nomen?" AMSTERDAM (ANP). Blijkens mededelingen, die zijn moeder in Laren (N.H.) heeft ontvangen van het mi nisterie van Buitenlandse Za ken, is het proces tegen de 24- jarige Hans van der Aar in Turkije, dat vrijdag zou die nen, uitgesteld tot 11 oktober Hij werd in mei 1968 in Istanboel wegens het gebruik van hasjiesj tot niet minder dan 30 jaar gevangenisstraf veroordeeld. De Nederlandse regering kan in deze zaak weinig doen, omdat Hans, in Duitsland ge boren uit een Duitse moeder, de Duitse nationaliteit heeft Door haar huwelijk met een Nederlander is zij allang gena turaliseerd. Haar zoon zou de Nederlandse nationaliteit krij gen op zijn 21e jaar, maar zo ver is het nooit gekomen, om dat de jongen vlak voor zijn meerderjarigheid in 1968 in Turkije werd gearresteerz^ Brieven voor deze rubriek moeten met volledige naam en adres worden ondertekend. Bij publikatie zullen deze vermteld worden. Slechts bij hoge uit zondering zal van deze regel worden efgeweken. Naam en edres zijn dan bij de redactie bekend. Publikatie van brie ven (verkort of onverkort) betekent nte» dat de redactie het in elle gevallen eens is met Inhoud, c.q. strekking. Dinsdag j.l. hebben, we in dit blad kunnen lezen hoeveel mensen het gepresteerd heb ben de Kennedymars (80 km) uit te lopen. Deze mars was inderdaad voortreffelijk geor ganiseerd door dhr. Derks c.s., en alle deelnemers spraken daar ook hun voldoening over uit. Wat mij persoonlijk echter is opgevallen, en waarover ik me zeer ergerde, is het feit dat hier een fabrieksploeg meeliep! Levende reclame-ob- jekten (vgl. wielersport etc.). Op zich is daar natuurlijk niets op tegen. Ieder klede zich naar zijn eigen voorkeur. Maar deze wandelaars werden financieel gesteund, in die zin dat hun inschrijfgeld vergoed werd en dat zij bovendien elk, bij volbrengen van de tocht een geldelijke beloning ont vingen! Maar wat hebben zij meer gepresteerd dan de an dere deelnemers? Echt niets. Ieder „vecht" op zijn-haar ma nier tegen de kilometers lange wegen. De onkosten voor reis, inschrijven en eventuele per soonlijke verzorging laat ik dan nog buiten beschouwing. Waar het mij om gaat is dit: ik kan me allereerst indenken dat wandelaars, als zij daar voor een aanbod krijgen, re clame gaan lopen voor een sponsor. Maar zo'n sponsor Laat hij a.u.b. buiten een sport als het wandelen blijven! Wil hij toch van deze sport ge bruik maken om reclame te maken, dan zijn daarvoor an dere mogelijkheden. Bijv. de organisators steunen middels een advertentie in het pro gramma-blaadje, of een fa- brieksauto mee laten rijden, om op het parkoers aan alle deelnemers drank of fruit (dit is zeer gezonde reclame) uit te delen. De reclame-adviseurs zullen nog wel andere wegen kennen, maar a.u.b. niet op de manier zoals vorige week in Breda. Daarvoor is de wandel sport een te algemene tak van sport. Iedereen kan meelopen, en het is volstrekt zinloos om bepaalde mensen te bevoorde len door ze „beloonde recla me" te laten lopen. Ik hoop dat de organisators van eventuele volgende wan delevenementen deze manier van reclame in hun sport voorkomen door tevoren alter natieve voorstellen te doen aan de reclame-adviseurs van Goudsmit-Hoff, die zo graag van het wandelen gebruik ma ken om hun produkten aan de man te brengen. OOSTERHOUT A.C.M. EVERS. (ADVERTENTIE) Sinds kort brengt Meenk, de specialist in pijnverdrijving-, haar hoofdpijnpoedèr óók in capsules. Deze zijn gemakke lijker in te nemen en bovendien smaakloos. Ze werken direkt en af doende. Verpakt in een handig doosje zijn ze altjjd bij de hand,. Wees maar blij dat er Meenlt- capsules zijndag hoofdpijn! WEST-BERLIJN (DPA)- Tien gevangenen die worden verdacht tot de anarchistische Baader-Meinhof groep te hebben behoord, zijn in ver scheidene Westberlijnse ge vangenissen in hongersta king. Ze willen hiermee proteste ren tegen de voorgenomen uitsluiting van verscheidene linksradieale advocaten voor hun verdediging. NORVALSPONT (AP). In Zuid-Afrika is tussen Port Elizabeth en Johannesburg een passagierstrein uit de rails ge lopen. Zeker elf passagiers werden gedood en 27 ge wond. (ADVERTENTIE) Met Dentofix zit het steviger Dentofix vorm) een zachf, bescher mend laagje en houd) he) kunstgebit veel vaster en veiliger op zijn plaots. He) zit prettig en men kan rustig eten, lachen, mezen en spreken, in vele ge- va len even gemakkelijk als met een natuurl.ik gebit. Dentofix vermindert de voor durende angst voor losraken en verschuiven van het gebit en voor komt verwonding van het gehemelte, Dentofix houdt ook de adem fris. Geen onaangename smaak of hinder- KOT;1' per strooibus slechte tolSPO»h«fc«n itt drogisterijen.

Krantenbank Zeeland

de Vrije Zeeuw | 1972 | | pagina 8